Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
Władimir Sorokin, autor książki o Rosji z 2028 roku, powiedział, że przyszłość to tylko miejsce ustawienia przyrządu do obserwacji, a Cukrowy Kreml jest jeszcze jedną próbą określenia smaku rosyjskiej władzy.
Rok 2028. Rosję od wszystkich sąsiadów odgradza wielki mur, paszporty uroczyście zniszczono na placu Czerwonym, władzę sprawuje monarcha. Wyczerpują się zasoby gazu, kończy się ropa naftowa, nadchodzi kryzys. Wreszcie – Ojczulek zostaje aresztowany. O tym, jak żyli oprycznicy XXI wieku, dowiedzieliśmy się już z poprzedniej książki Sorokina Dzień oprycznika. Teraz poznajemy pozostałych mieszkańców tego świata: wiecznie głodnych bezdomnych, dziarskich zeków budujących Wielki Mur Rosyjski, nadworną inteligencję, zadowolonych z życia chłopów, dysydentów spędzających czas na nielegalnych rojeniach o zemście, zmęczonych opozycjonistów, którzy widzą się carobójcami tylko w okrutnych narkotycznych snach. Te obrazy i epizody łączy wspólny rytuał: oblizywanie cukrowych kopułek Kremla, który zarazem przyciąga i odrzuca, jak piernikowy domek – nęci, choć jest niebezpieczny. Nikt nie jest w stanie mu się oprzeć.
Powieść „Wszystkie nasze imiona” opowiada o dojrzewaniu dwóch młodych mężczyzn dokonującym się w trakcie burzliwej rewolucji w jednym z afrykańskich państw. Opuszczając bezpieczne zacisze uniwersyteckiego kampusu, zostają wciągnięci w wir niepokojących wydarzeń. Kiedy granica między idealizmem a przemocą coraz bardziej się zaciera, losy bohaterów się rozdzielają – jeden naraża się na skrajne niebezpieczeństwo, angażując się bez reszty w wojenne działania, drugi znajduje schronienie na obczyźnie, w małym miasteczku na amerykańskim Środkowym Zachodzie. Tam, podając się za studenta, który przybył do USA w ramach wymiany, zakochuje się w pracownicy społecznej i wtapia się w małomiasteczkową społeczność. Lecz na sielankę kładą się cieniem tajemnice jego przeszłości: czyny, jakie popełnił, i zadanie, którego nie doprowadził do końca. Nade wszystko zaś prześladują go wspomnienia ukochanego druha, z którym rozstał się w Afryce, charyzmatycznego przywódcy, który najpierw pchnął go w sam środek rewolucyjnej walki, a później poświęcił wszystko, aby zapewnić mu wolność.
„Wszystkie nasze imiona” zachwyca wizją i językową maestrią. Wywodząc się z wielkiej tradycji prozy Naipula, Greene’a i Achebe, Mengestu daje nam powieść polityczną, która jest zarazem urzekającym przedstawieniem miłości i łaski, samostanowienia, oraz imion, jakie nam nadano, i imion, jakie zyskaliśmy.
Mengestu przedstawia zderzenie kultur z niepokojącą przenikliwością... Barwnie odmalowuje pejzaże, lecz skupia się na bohaterach – Isaaku, rozczarowanym wizjonerze; Isaaku, tajemniczym uchodźcy; Helen, wrażliwej kochance, bohaterach uwikłanych w splot powiązań i rozstań, oddania i porzucenia, nadziei i zawodu.
„Publishers Weekly”
DINAW MENGESTU urodził się w roku 1978 w Addis Abebie w Etiopii. Studiował na Uniwersytecie Georgetown, kurs kreatywnego pisania ukończył na Uniwersytecie Columbia. Był stypendystą Nowojorskiej Fundacji dla Sztuki i Fundacji Lannana, trafił na listę dwudziestu najlepszych pisarzy przed czterdziestką zdaniem „The New Yorker”. Publikował m.in. w: „The New Yorker”, “Rolling Stone”, “Harper's Magazine”, “The Wall Street Journal” i “Granta”. Jest autorem The Beautiful Things That Heaven Bears oraz Jak czytać znaki. Otrzymał dwie nagrody dla młodych twórców, 5 Under 35 od National Book Foundation oraz 20 Under 40 nadawaną przez „The New Yorker”. Mieszka w Nowym Jorku.
Zestrzelenie prezydenckiego samolotu, bunt Wojska Polskiego, afera podsłuchowa, tajne więzienia CIA w Polsce, gigantyczne pieniądze, nielegalne akcje wywiadów, honor i zdrada...
Wojna Służb. Racja Stanu to najgorętszy thriller political fiction tej wiosny Osadzona we współczesnych realiach powieść zaskakuje niespodziewanymi zwrotami akcji. Czy nadążysz za sprytnie uknutą intrygą? Czy odróżnisz dobro od zła? A może nie ma ani jednego ani drugiego? Podejmij wyzwanie i wejdź do świata służb, w którym nikomu nie można zaufać. Nawet sobie. Gdzie nie ma przyjaciół a wrogów poznaje się już na Powązkach.
Dynamiczna akcja, przeplatające się wątki i nowatorsko poprowadzona reporterska narracja to tylko niektóre elementy wyróżniające tę powieść i czyniące z niej prawdziwy majstersztyk.
Nie boisz się? Przeczytaj…
Pierwsza w Polsce książka o steganografii pisana metodą steganografii, czyli technologią przekazywania wiadomości ukrytych w innych, najczęściej oficjalnie publikowanych materiałach.Steganografia, dezinformacja, manipulacja, techniki kodowania, Smoleńsk, zamach, zdrada, agenci wpływu, pożyteczni idioci, literatura, liberatura. To wszystko jest w tej jednej książce. Książce wyjątkowej, nawiązującej do rzeczywistego tragicznego dla naszej Ojczyzny wydarzenia, inspirowanej polską tradycją barokową przefiltrowaną przez doświadczenia współczesnej awangardy, oraz zanurzonej w chrześcijańskiej wizji świata.13 załączników to konceptualny album w hołdzie ofiarom Katynia II, których porozrzucane szczątki zalegały długo na rosyjskim polu hańby władz III RP. Somatyczność jest głównym wyznacznikiem 13 załączników. Jak w Smoleńsku, wszystko w tym albumie jest kruche i wystawione na śmiertelne ciosy.
Thriller polityczny. Nowym prezydentem Stanów Zjednoczonych zostaje potomek klanu Kennedych - Francis Xavier Kennedy. Jest bogaty, przystojny,niezwykle utalentowany, a po swoich sławnych stryjach - Johnie Fitzgeraldzie i Robercie, zamordowanych przed laty - odziedziczył charyzmat i młodzieńczy idealizm. Wydaje się, że Amerykę czeka ponownie okres gospodarczej, społecznej i politycznej prosperity. Seria tragicznych wydarzeń - śmierc papieża z rąk fanatyków nazywających siebie Chrystusami Przemocy, groźba zdetronowania bomby nuklearnej w Nowym Jorku, porwanie i zabójstwo przez terrorystów córki prezydenta USA - odmieniaja bieg historii. Francis Kennedy postanawia wykorzystać do zemsty całą potęgę swojego urzędu. Posunie się nawet do groźby wojny...
Autor Łukasz Kulak pasjonuje się zagadnieniami powstania życia na Ziemi i wpływu elit na życie człowieka.Autor wyznaje koncepcję, że technologie oraz religia starożytnych cywilizacji zostały podarowane ludziom przez przybyszów z kosmosu, którzy na Ziemi byli uważani za bogów.Wraz z pojawieniem się obcych, gadzich bytów, rzeczywistość uległa stopniowo drastycznym zmianom. Prawdopodobnie nastąpiło przejście ze stanu energetycznego wyższej świadomości, kiedy ludzie mieli dostęp do znacznie szerszego postrzegania świata do stanu fizycznego, czyli zawężonej świadomości, w którym obecnie się znajdujemy.Można mieć wrażenie, że prezydenci, premierzy i inni liderzy reprezentują naród, występują w imieniu społeczeństwa danego kraju, jednak jest to wielka iluzja. Tak naprawdę osoby sprawujące władzę (na całym świecie) są przedstawicielami ukrytej agendy gadzich bytów, której celem jest zniewolenie nieświadomej ludzkości.
Bohaterami powieści są postaci historyczne: Jerzy Borejsza i Józef Różański, a emocje i namiętności obecne na jej kartach dorównują tym obecnym w dziełach Szekspira.
Sam materiał dokumentalny biografii obu braci Goldberg zapiera dech rozmachem i objętością emocjonalnych sinusoid. Rzecz rozgrywa się na trzech kontynentach, toczy się bez mała przez cały XX wiek (od 1907 do 1981 roku). To powieść historyczna, obejmująca czas zaborów, II Rzeczpospolitą, aż do PRL, ale przede wszystkim powieść, której narracyjny potencjał jest nie mniejszy niż w powieściach, których bohaterowie są fikcyjni. Drogi życiowe braci Goldberg, z których jednego znamy jako Różańskiego, drugiego jako Borejszę, złożyły się na pasjonującą powieść. Autor widzi w bohaterach coś więcej niż posłuszne narzędzia systemu komunistycznego: jego pierwszorzędnych budowniczych z silnym poczuciem podmiotowości. A w klęsce każdego z nich, przy wszystkich dzielących je różnicach, dostrzega elementy porównywalne z tym, co starożytni nazywali fatum. Dostrzega w Borejszy bohatera tej miary co obywatel Kane, widzi całą dostojewszczyznę postaci Różańskiego.Niesamowici bracia Goldberg to nie jest powieść o komunizmie, ale o ludzkiej naturze, rozpiętej między dobrem a złem, małością a wielkością.
Na przestrzeni wieków marzenie o nowym człowieku było związane z Bogiem. To łaska Boża sprawiała, że człowiek odradzał się oczyszczony. W XIX wieku marzenie zmieniło kształt. Pozostało marzenie o nowym, wolnym od zła człowieku, ale ucieleśniać on miał już nie Boży zamysł, lecz naukowy projekt. Odrodzony idealny człowiek miał odpowiadać prawom nauki i historii.
Fragment
Spisek barbarzyńców to druga część planowanej przez Stanisława Srokowskiego trylogii, którą rozpoczął wydanymi w 2012 roku przez wydawnictwo Arcana Barbarzyńcami u bram. Spisek kontynuuje zderzenia konwencji - groteski i realizmu, ponownie zestawia los patriotów zaangażowanych w Solidarność Walczącą z karierami komunistów i oportunistów po '89 roku, konsekwentnie również prowadzi autor narrację w dwóch czasach - stanu wojennego i współczesnym.Czy możliwe jest zdemaskowanie bełkotu i bredni współczesnego świata za pomocą gadającej świeczki i jej wspólników koguta, kota i szczura Jozafata? Stanisław Srokowski posługując się bezlitosną karykaturą, groteską i ironią przeciwstawia nadprzyrodzone, magiczne siły współczesnym elitom rządzącym, stawia diagnozę otaczającej nas rzeczywistości na poziomie kultury, języka, socjologii, filozofii i obyczajowości.Spisek barbarzyńców to druga część planowanej przez Stanisława Srokowskiego trylogii, którą rozpoczął wydanymi w 2012 roku przez wydawnictwo Arcana Barbarzyńcami u bram. Spisek kontynuuje zderzenia konwencji - groteski i realizmu, ponownie zestawia los patriotów zaangażowanych w Solidarność Walczącą z karierami komunistów i oportunistów po '89 roku, konsekwentnie również prowadzi autor narrację w dwóch czasach - stanu wojennego i współczesnym.O ile pierwsza część trylogii jest krzykiem wobec niesprawiedliwości historii, wobec bezbronności Polaków, którzy od ponad 20 lat żyją w obcym sobie państwie, o tyle Spisek podejmuje próbę nazwania zagrożenia, już nie tylko dla ojczyzny bohaterów, ale dla całego świata. Autor staje do pojedynku z bełkotem współczesnych doktryn, czyni to skutecznie, choć nie jest optymistą co do losów naszej cywilizacji. Zderzenie cynicznych przedstawicieli elit rządzących krajem z nadprzyrodzonymi postaciami, które demaskują brednię współczesnego świata przez swój irracjonalizm, daje nadzieję na lepszy świat, świat duchowy, który odrzuca barbarzyński bełkot.Realistyczne partie książki odsyłają nas do legendarnego przywódcy Solidarności Walczącej i ludzi, którzy wraz z nim tworzyli podziemie niepodległościowe. Szczególną rolę w konspiracyjnej działalności przypisuje autor kobietom - opiekunkom, łączniczkom, kolporterkom, im też w podziękowaniu za szczególną ofiarność i poświęcenie dedykowany jest Spisek barbarzyńców.
Ważnym osiągnięciem poznawczym jest identyfikacja oraz charakterystyka współczesnych zagrożeń bezpieczeństwa w kontekście międzynarodowym i narodowym. Na tym tle trafnie zidentyfikowano i scharakteryzowano istotę ryzyka w zarządzaniu kryzysowym.
Niezwykła książka seniora emigracyjnych pisarzy.
Piotr Guzy ma lat 90 i za sobą bohaterską przeszłość.
Opowiadania prezentowane w tej książce były publikowane w tak prestiżowych pismach jak: „Kultura” (Paryż), „Zeszyty Literackie”, „Odra”, „Śląsk”, „Fraza”.
Jego debiut przyjął niezwykle życzliwie Gustaw Herling Grudziński, wysoko cenił również Wacław Grubiński.
Opowiadania są sugestywnym i plastycznym obrazem dziejów końca wojny, perfidii Sowietów, niszczenia polskiego podziemia w czasach PRL-u oraz polityki kulturalnej tej formacji wobec pisarzy emigracyjnych.
Mamy tu znakomite studia psychologiczne esbeków i emigrantów – oprawców oraz ich ofiar.
Opowiadania ukazują przeżycia i metamorfozy intelektualne i emocjonalne Polaków, niezatarte zmiany w ich psychice.
Duże wrażenie robią opowiadania erotyczne. Nie jest to świntuszenie dla świntuszenia – to porywający obraz leczenia traumy wojennej. Niemieckie damy piją, rzucają się w świat namiętności, żeby zapomnieć, że w każdym niemieckim domu ”w szafie jest szkielet”. Dziewczyna wspomina dziadka w nieskazitelnym mundurze, z trzcinką w ręku, który był komendantem obozu koncentracyjnego.
Środki artystyczne wydają się niby proste: analiza mowy ciała (kapitalna rozgrywka między żydowskim Sowietem a oficerem AK), stopniowanie napięcia i czasem pomysły, które wyciskają nam łzy z oczu, np., żeby ukoić rozpacz kochanki, Ślązak znad Małej Panwi chce jej śpiewać uspokajającą kołysankę. Ale nie zna niemieckiej, włoskiej, hiszpańskiej. Polskiej także nie. Kołyszą się obok siebie, śpiewając „Lulajże Jezuniu, moja perełko”.
Szorstki, wręcz prostacki język znakomicie oddaje emocje bohaterów skrzywdzonych przez historię i jej okrutne żarty.
Przedstawiona praca stanowi bardzo interesujące i wartościowe studium na temat zachowań politycznych mieszkańców Dolnego Śląska. Autor oparł swoją analizę na podejściu kulturologicznym. Ciekawy jest wniosek o braku istotnego związku między cechami społeczno-demograficznymi a poglądami i zachowaniami politycznymi, co podważa tradycyjną w socjologii politycznej interpretację ekonomiczno-społeczną podziałów i zachowań politycznych.
Z recenzji prof. Jerzego J. Wiatra
Zarówno w debacie prowadzonej w mediach, jak i na poziomie nauk społecznych dominuje przekonanie, że Polacy kierują się w swoich przekonaniach politycznych nie własnymi interesami, miejscem w strukturze społecznej, lecz świadomie lub nie realizowanymi modelami kulturowymi i związanymi z nimi wartościami. Dlatego często można usłyszeć, że w Polsce podziały polityczne i zachowania wyborcze mają charakter tożsamościowo-kulturowy.
Chcąc zbadać kulturowe uwarunkowania orientacji politycznych Dolnoślązaków, wyodrębniłem w pracy sześć opozycyjnych par orientacji kulturowych (świecka versus religijna, egalitarna versus hierarchiczna, orientacja na współpracę versus na rywalizację, orientacja wolnościowa versus na podporządkowanie, wysoki versus niski kapitał społeczny oraz orientacja materialistyczna versus postmaterialistyczna). Zabieg ten pozwolił na analizę całościowego, indywidualno-subiektywnego stosunku badanych do rzeczywistości społecznej i tego, jak wiąże się on z ich sympatiami politycznymi. Ponadto badając korelację między reprezentowanymi przez badanych orientacjami kulturowymi a ich poszczególnymi cechami społecznymi, poruszyłem temat społecznego determinizmu orientacji kulturowych.
Z Wprowadzenia
Generał Dulczykow, wysoki ministerialny urzędnik, przeżywa chorobliwą, erotyczną niemal fascynację służbowym biurkiem, podstawą swej egzystencji. Groteskowy opis urzędniczej machiny współczesnej Rosji, w której rządzi łapówka, kumoterstwo i wzajemne podkopywanie stołków. Swoją powieścią Aleksander Potiomkin wpisuje się w tradycję wielkiej, klasycznej literatury rosyjskiej, poszukującej diagnozy choroby, który toczy Rosję.
Dialog nie musi z konieczności prowadzić do porozumienia, natomiast gwarantuje lepsze rozumienie. Ta intuicja leży u podstawy filozoficznego eseju Leszka Koczanowicza. Polityka dialogu to próba spojrzenia na demokrację jako na system polityczny, który nie gwarantuje konsensusu, lecz zapewnia lepsze rozumienie stron konfliktu. Czerpiąc z tradycji amerykańskiego pragmatyzmu oraz myśli Michaiła Bachtina, autor przygląda się szerokiemu spektrum teorii demokracji: od teorii demokracji deliberatywnej, które zawsze szukają możliwego porozumienia, po perspektywy wiążące demokrację z nieusuwalnym antagonizmem.
Nierówność nie dotyczy tylko zasobności naszych portfeli. To pewien społeczno-kulturowy porządek, który dla większości ludzi oznacza gorsze zdrowie, słabszą edukację, mniej szacunku i brak możliwości dalszego rozwoju. W swojej książce Gran Therborn twierdzi, że nierówność w dosłownym sensie zabija - jej globalny wzrost prowadzi do przedwczesnej śmierci milionów. Dotyczy to również krajów rozwiniętych - zabójczy wpływ rosnących nierówności można obserwować także w takich krajach jak USA, Wielka Brytania czy Finlandia.Nie jest to jednak wyłącznie ponury obraz współczesnego świata. Therborn w równym stopniu przedstawia istniejące programy oraz metody poprawy warunków życia i zmniejszania społecznych nierówności: od Indii i innych krajów azjatyckich po Stany Zjednoczone i kraje Europy zachodniej.Napisana równie jasnym i zwięzłym, co bezwzględnym stylem Nierówność, która zabija to propozycja systemowego spojrzenia na problem globalnej nierówności, łącząca w sobie ogrom materiału empirycznego z oryginalnym opracowaniem teoretycznym.
Minęło pięć lat odkąd rosyjski inżynier Igor Rykow udaremnił zamach na polskiego prezydenta. Jednak jego wysiłki poszły na marne - kilka miesięcy później prezydent zginął w tajemniczym wypadku samochodowym. Rykow mieszka z żoną pod fałszywym nazwiskiem w Stanach Zjednoczonych, ukrywając się przed rosyjskimi służbami specjalnymi. W Rosji umacnia się autorytarna władza prezydenta. Kiedy Rykowa spotyka rodzinna tragedia, wie, że nie może dłużej czuć się bezpieczny. Postanawia skontaktować się z bogatym dysydentem Iwanem Bortnikiem, który złożył mu kiedyś propozycję udziału w walce z kremlowską machiną.Tymczasem rządzący Polską czują, że władza wymyka im się z rąk. Zdecydowani na wszystko, byle nie przegrać nadchodzących wyborów, gotowi są użyć aparatu bezpieczeństwa przeciw własnym obywatelom.Marcin Wolski po raz kolejny brawurowo obnaża mechanizmy wielkiej polityki. Sugestywność jego książki sprawi, że czytelnicy spojrzą na otaczającą ich rzeczywistość w nowym świetle.
W latach siedemdziesiątych bardzo wielu obywateli krajów Europy Wschodniej marzyło o wyjeździe na Zachód. Za żelazną kurtyną to autobiograficzna opowieść o dwójce młodych ludzi, którzy odbyli podróż w przeciwnym kierunku, by podjąć studia w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiując i mieszkając w Polsce, stali się częścią tętniącej życiem artystycznej społeczności, która stworzyła wiele nowatorskich prac w różnych dziedzinach sztuki, mimo bardzo niesprzyjającej rzeczywistości, w której gwałtownie rosły ceny, wybuchały strajki, aż w końcu na ulice miast wyjechały czołgi.Ta historia to owoc niezwykłej współpracy, w której przeplatają się dwa bardzo indywidualne i charakterystyczne style. Za żelazną kurtyną opowiada o życiu, sztuce i polityce, ukazując środowisko artystyczne, które rozkwita w szorstkiej i ponurej rzeczywistości komunistycznego ustroju. Ile warta może być sztuka w kraju, w którym papier toaletowy jest na wagę złota?
- Dosyć! Mój autorytet jest wyczerpany! Nikt już nic nie daje na cerkiew... Podchodzę do furtki - psa spuszczają, - wygłosił cerkiewny diaczek Szuryk, wyciągnął z szafy wyblakłą radziecką flagę, oderwał od niej kawałek i głośno się wysmarkał...
Fragment
Kochaj bliźniego swego w nowym przekładzie Ryszarda Wojnakowskiego!Po ucieczce z nazistowskich Niemiec główni bohaterowie powieści niemiecki polityk Josef Steiner, syn żydowskiego fabrykanta Ludwig Kern i studentka Ruth Holland próbują bezskutecznie zapuścić korzenie w sąsiednich krajach: ich przymusowa wędrówka pod groźbą wydalenia, czasem na skraju żebraczej egzystencji, biegnie przez Czechosłowację, Austrię, Szwajcarię i Francję, ale przebywając nielegalnie, często bez pracy, wszędzie spotykają się z obojętnością, perfidią i wyzyskiem, wbrew biblijnemu przykazaniu. Może w Ameryce, która części z nich zapewni schronienie, będzie inaczej.W pisarstwie Remarque'a oprócz tematyki antywojennej ważne miejsce zajmował problem emigracji, którą znał dobrze z własnego doświadczenia. Kochaj bliźniego swego otwiera właśnie ten rozdział w jego twórczości.
Czy ekonomiści z Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego kierują się błędnym wyobrażeniem o przyczynach wzrostu gospodarczego? A wdrażane programy pomocowe dla ubogich państw należy wpisać w nurt fantastyki?W Pożegnaniu z jałmużną Gregory Clark stawia prowokacyjną tezę, że o zamożności i ubóstwie państw nie decydują czynniki geograficzne, zasoby siły roboczej czy bogactwa naturalne, lecz kultura. Autor wykazuje, że zdolne do trwałego rozwoju gospodarczego są tylko społeczeństwa o długiej historii osiadłego życia, które wykształciły sprawne instytucje zapewniające bezpieczeństwo.Pożegnanie z jałmużną, doskonałe i trzeźwiące wyzwanie rzucone przekonaniu, że ubogie społeczeństwa mogą osiągnąć wzrost gospodarczy dzięki interwencjizewnętrznej, może zmienić sposób myślenia o gospodarczej historii świata.""Kolejna przełomowa i ogromnie popularna publikacja z dziedziny ekonomii. [...] Być może nie rozgryźliśmy tajemnicy postępu zachodzącego w ludzkim świecie, ale Pożegnanie z jałmużną powoduje, że jesteśmy bliżej tego celu"".TYLER COWEN, ""NEW YORK TIMES""Książka została nagrodzona w 2008 roku złotym medalem przyznawanym publikacjom z dziedziny finansów, inwestycji i ekonomii przez pismo ""Independent Publisher"".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
