Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
Książka przybliża aspekty prawne, instytucjonalne i społeczne dotyczące zjawiska uchodźstwa w Polsce po 1989 roku. Takie sformułowanie zakresu przedmiotowego publikacji podyktowane jest dążeniem autora do wszechstronnej analizy sytuacji społeczno-prawnej uchodźców w Polsce w pierwszym okresie udzielania im pomocy. Analizowany okres obejmuje koniec lat 80., lata 90. i początek nowego stulecia.
Nowy numer „Studiów Socjologiczno-Politycznych. Seria nowa” jest pierwszym w historii czasopisma, w którym wszystkie teksty publikowane są w języku angielskim. Jego redaktorem jest prof. Jerzy J. Wiatr. Tematem numeru są zagadnienia współczesnego autorytaryzmu, w tym tendencje do kumulowania władzy w rękach rządzącej oligarchii przy pogwałceniu zasad państwa prawnego poprzez ograniczanie roli niezależnego sądownictwa. W numerze znajdują się artykuły autorstwa Adama Przeworskiego (New York University), Iltera Turana (profesor emeritus Istanbul Bilgi University i prezydent IPSA 2016–2018), Petera Anyang Nyong’o (kenijski senator i były minister), jeden z ostatnich tekstów Zygmunta Baumana, a także nowe prace Jerzego Wiatra, Janusza Reykowskiego oraz Jerzego Jaskierni.
On his third birthday Oskar decides to stop growing. Haunted by the deaths of his parents and wielding his tin drum Oskar recounts the events of his extraordinary life; from the long nightmare of the Nazi era to his anarchic adventures is post-war Germany.
Publikacja podejmuje istotne zagadnienia odnoszące się do obywatela, jego miejsca i roli, jaką odgrywa czy też może odgrywać w Internecie. Książka podzielona jest na cztery części, w których poszczególni autorzy analizują zjawiska cyberwojny, cyberreligii, cybermanipulacji oraz cybertwórczości. To z nimi w szybko zmieniającym się świecie coraz częściej spotyka się współczesny człowiek. Doświadcza ich w sposób bezpośredni, serfując w sieci, lub dowiaduje się o nich z kanałów medialnych. Niezwykle istotne jest to, aby te zmieniające się procesy obserwować, analizować, odpowiednio nazywać, poddawać naukowej refleksji i o nich informować obywateli.
Autorzy poszczególnych tekstów w ciekawy sposób zwracają uwagę na to, jak łatwo można wykorzystywać do rozmaitych, tzn. i pozytywnych, i negatywnych celów narzędzie, jakim od lat jest internet. Medium to ma niezwykle dużą siłę oddziaływania, zwłaszcza na ludzi młodych, dlatego konieczne jest prowadzenie badań cyberprzestrzeni zarówno pod kontem możliwości wykorzystania jej do działań wojennych, jak i propagowania nowych ruchów religijnych. Działania podejmowane w cyberprzestrzeni mają bowiem duże przełożenie na prawdziwe życie. Sprawne wykorzystywanie sieci daje potencjał do tego, by wpływać na wiele obszarów życia jego użytkowników
Książka może być pomocą dla nauczycieli, katechetów oraz dla studentów dziennikarstwa i kierunków pokrewnych. Dla każdego, kto sięgnie po tę pozycję, może stanowić pomoc w refleksji nad byciem odpowiedzialnym użytkownikiem i twórcą treści w przestrzeni, jaką jest Internet”.
Zarządzanie publiczne stanowi jedną z kluczowych orientacji badawczych na gruncie praktycznie zorientowanych nauk społecznych. Jednocześnie jest to kluczowy wymiar funkcjonowania sfery publicznej. Refleksja nad problemami tak rozumianego zarządzania podlega też różnym trendom, pozostaje w związku z dominującymi orientacjami ideologicznymi, a w przypadku Polski – w bezpośrednim związku z zamierzoną konwergencją do zachodnich wzorów, uznawanych – często bezkrytycznie – za godne naśladowania. Teksty, które składają się na tę książkę, przynoszą wielomiarowy obraz zarządzania publicznego. Autorzy podejmują próbę krytycznej prezentacji „nowych idei”, odnoszą się jednak również do koncepcji silnie zakorzenionych w tradycji badawczej. Jednym z wątków, który stanowi klamrę spinającą zainteresowania autorów, jest dostrzeganie dylematu między sprawnością zarządzania a jego uspołecznianiem, partycypacją obywateli w coraz bardziej złożonych procesach funkcjonowania sfery publicznej. Wartością jest wielowymiarowe, często oparte na idealizacji spojrzenie na procesy partycypacyjne. Autorzy zdają się pośrednio zachęcać do nieulegania modom, nowym trendom w debacie nad zarządzaniem publicznym, które pozostają czy to w zgodzie, czy to w opozycji do wpływowych orientacji ideologicznych.
Isaiah Berlin (19091997) należy do klasyków XX-wiecznej filozofii politycznej i społecznej. Najlepiej znany jest z pełnych pasji, oryginalnych i wpływowych pism o wolności i swobodach obywatelskich. Na ten niepowtarzalny charakter jego twórczości niewątpliwie wpłynął fakt, że Berlin był świadkiem i dzieckiem burzliwej epoki. Urodzony w Rydze w rodzinie rosyjskich Żydów, od 1915 roku mieszkał z rodzicami koło Sankt Petersburga i na własne oczy już we wczesnych latach obserwował traumę rewolucji 1917 roku. II wojnę światową, postępy i upadek komunizmu oglądał już z Anglii, gdzie w 1921 roku znalazł się jako imigrant i gdzie już pozostał. Wykładał w Oksfordzie, położył wielkie zasługi dla rozwoju uniwersytetu, otrzymał tytuł szlachecki. Niniejszy tom zawiera teksty pisane i wygłaszane przez Berlina od wczesnych lat 50. XX wieku, a dotyczące głównie idei wolności politycznej. Trzon tych pism to Pięć esejów o wolności, które zostały poszerzone o drobniejsze niepublikowane prace związane z tym tematem i o teksty autobiograficzne. Dzięki temu szersze oświetlenie uzyskały podstawowe kwestie wolności: wolność negatywna/pozytywna, liberalizm polityczny, prawa człowieka, determinizm a wolna wola i odpowiedzialność. Obszerny przewodnik po najnowszej literaturze berlinologicznej dopełnia całości i czyni tom bodaj najbardziej reprezentatywnym ze wszystkich dostępnych publikacji Berlina.
Danielle Steel tackles major political scandal and a power crisis in the White House in her gripping bestseller, Dangerous Games.TV journalist Alix Phillips is always willing to put herself on the frontline for her job. All that matters is getting the story.After a personal tragedy, only her beloved mother and daughter are allowed to get close. And her cameraman, Ben. Neither of them fears death - it's love that is more terrifying.When Alix's boss suspects a major political scandal in the White House involving the Vice-President, he sends Alix to uncover the truth. This story could blow the corridors of power wide open, and this time Alix is feeling the heat. But when Alix receives some shocking news, she must make a decision about where real happiness lies. Those she loves are at risk.For someone who was never scared, Alix now realises that the time has come to play some very Dangerous Games.
Kontynuacja losów Gradowów, inteligenckiej rodziny ze Srebrnego Boru. Nikt z jej kręgu nie spodziewał się, że dramatyczna walka o przetrwanie tak bardzo odmieni życie Borysa Nikiticza Gradowa, seniora rodu, jego dzieci i wnuków. Pod koniec lat czterdziestych i w pierwszej połowie pięćdziesiątych, po wyniszczającej wojnie, Związek Radziecki zdumiewa stabilizacją i wzrostem swojej potęgi. Motorem rozwoju kraju jest szeroko rozumiany realizm socjalistyczny, rozpowszechniany w państwach satelickich, czego też boleśnie doświadcza bratnia Polska. Inaczej niż dotychczas ma się kształtować kultura i polityka społeczeństwa socjalistycznego. Literaturę i sztukę musi cechować zaangażowanie polityczne i ideowe., musi służyć budowie ustroju komunistycznego, stanowić przeciwwagę dla kapitalistycznego Zachodu. ZSRR oddziela się od świata żelazną kurtyną. Starzejący się Stalin rządzi niepodzielnie i jest obsesyjnie podejrzliwy. Dopatruje się wrogów nawet wśród członków politbiura. Nikt nikomu nie ufa. Wiadomo, że za każdy przejaw niesubordynacji grozi więzienie albo śmierć. Dla większości Rosjan Stalin jest w tym czasie wcieleniem władzy, twórcą sukcesów narodu i partii. On, jedyny autorytet we wszystkich dziedzinach działalności państwa totalnego, jest władcą ludzkich losów Wasilij Pawłowicz Aksionow urodzony 20 sierpnia 1932 w Kazaniu, zmarł 6 lipca 2009 w Moskwie. Jeden z największych współczesnych prozaików rosyjskich - pisarz, dramaturg filmowy, scenarzysta. Syn pisarki Jewgieniji Ginzburg.
Tom poświęcony jest wybranym zagadnieniom z obszaru nauk społecznych i humanistycznych: myśli politycznej, filozofii, historii, tożsamości narodowej, opozycji politycznej, bezpieczeństwa i problematyki wojskowej, kapitału społecznego i praktyki społecznej. Artykuły zawarte w książce są oparte na bogatej bazie źródłowej i bibliograficznej i stanowią znaczący wkład w rozwój nauki.
Nasze nerwice, nasza kuchnia i nasze rewolty. Kobieta indywidualistka w teatrze życia.
W powieści Agnieszki Wolny-Hamkało poznajemy losy Anny. Śledząc, jak dziewczynka dorasta, czytelnik dostrzega zmiany zachodzące w Polsce po 1989 r. Biegająca boso, u dziadków na wsi, dziewczynka przeistacza się w zbuntowaną pankówę, by po latach zostać uznaną, choć nadal pełną artystycznego usposobienia, panią doktor habilitowaną. Moja córka komunistka to także przejmująca opowieść o małych sprawach stających się z czasem niezwykle ważnymi. O relacji, gdzie seksualność jest, owszem, ważna, ale też o miłości płynnie przechodzącej w przyjaźń, urastającej do rangi sztuki.
Nowa powieść autora światowego bestsellera ""Cień wiatru"", długo wyczekiwana przez ponad 40 milionów fanów.Barcelona, lata pięćdziesiąte ubiegłego stulecia, mroczne dni reżimu generała Franco.Alicja Gris jest piękną, inteligentną i pozbawioną skrupułów agentką. Pewnego dnia otrzymuje zlecenie z najwyższych sfer władzy. Sprawa jest ściśle tajna i dotyczy tajemniczego zniknięcia ministra kultury Mauricia Vallsa. Wydaje się, że może mieć to związek z przeszłością, kiedy Valls był dyrektorem budzącego grozę więzienia Montjuic. Alicja, wraz z przydzielonym do tego dochodzenia, kapitanem policji ma kilka dni na odnalezienie ministra. W trakcie poszukiwań w jej ręce trafia należący do Vallsa siódmy tom serii ""Labirynt duchów"". Książka ta doprowadzi Alicję do ukrytej w samym sercu Barcelony księgarni Sempere & Synowie. Czar tego miejsca sprawia, że jak przez mgłę powracają do niej obrazy z dzieciństwa. To, co odkryje, będzie śmiertelnym zagrożeniem dla niej i dla wszystkich, których kocha.Zafón ostatecznie zamyka swoją tetralogię o Cmentarzu Zapomnianych Książek. Po mistrzowsku rozsupłuje wszystkie splątane wątki wielopiętrowej intrygi i prowadzi czytelnika do emocjonującego finału.""Labirynt duchów"" to jednocześnie hołd dla świata książek, sztuki snucia opowieści i magicznych powiązań między literaturą a życiem.
Wytrawny krytyk filmowy i teatralny POLITYKI, był przede wszystkim autorem recenzji i analiz zjawisk kulturalnych. Jednak najlepsze jego teksty ukazujące się w POLITYCE poświęcone są całkiem innego typu refleksjom. Wybrane do tego tomu eseje analizujące rozmaite zjawiska społeczne, polityczne i kulturalne, tworzą rodzaj nowoczesnej kroniki myślenia polskiego inteligenta. Zaskakują rozległością horyzontów, oryginalnością i niezależnością sądów, a także osobistym, a zarazem barwnym stylem.
Publikacja ta to efekt wieloletnich badań i przemyśleń autora dotyczących związków sztuki i polityki. Celem pracy jest wykazanie związku pomiędzy działaniami politycznymi, które realizowane i wyrażane są w politykach kulturalnych a wolnością wypowiedzi artystycznej. Autor omawia przemiany polityk kulturalnych państwa po roku 1989, dokonując charakterystyki ich poszczególnych etapów. Dalej prezentuje podstawy prawne polityki kulturalnej państwa i gwarancji wolności wypowiedzi artystycznej w Polsce, a także prawne ograniczenia swobody wypowiedzi artystycznej. W kolejnej części pracy charakteryzuje instytucje kultury w Polsce. Następnie autor dokonuje analizy praktyki funkcjonowania wolności wypowiedzi artystycznej w Polsce i jej uwarunkowań, dokonując wyboru jednej dziedziny sztuki – teatru. Nie był to wybór przypadkowy. To konsekwencja wskazanych zainteresowań, ale i praktyki zawodowej autora. W końcowej części pracy autor omawia przypadki ograniczenia autonomii instytucji kultury (na przykładzie Teatru Nowego w Łodzi); ograniczania swobody wypowiedzi artystycznej jako konsekwencji działania polityków, organu założycielskiego instytucji kultury i mediów (na przykładzie Towarzystwa Wierszalin – Teatru w Supraślu, Teatru Lalki „Tęcza” w Słupsku, Teatru IT w Środzie Wielkopolskiej, spektakli Suki Off) oraz ograniczania wypowiedzi artystycznej jako następstwo autocenzury (casus Nie-Boskiej komedii w Narodowym Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie).
W książce przedstawiono różne aspekty mediacji obligatoryjnych z perspektywy prawniczej, psychologicznej, socjologiczno-kulturowej, międzynarodowej. Mediacje wzbudzają coraz większe zainteresowanie w Polsce i Europie, ale są jednocześnie w niewielkim stopniu wykorzystywane w celu rozwiązywania konfliktów. Publikacja, jako interdyscyplinarne opracowanie przedstawicieli polskiej i zagranicznej myśli w zakresie problematyki mediacji obligatoryjnych, ma na celu zmianę tego stanu. Wskazuje, jak duże są możliwości korzystania z tej metody rozwiązywania sporów w życiu społecznym i praktyce sądowniczej.
Książka zawiera zbiór 100 felietonów pisanych przez Profesora Andrzeja Kidybę od 2002 r. do 2017 r., z sześcioletnią przerwą. Pierwsza grupa to teksty pisane w okresie ""przełomu"" - przed wejściem Polski do UE i po akcesji. Ciekawie wygląda ten opisywany w felietonach okres z perspektywy już historycznej. Felietony, poświęcone głównie przedsiębiorczości, były zamieszczane w ""Gazecie Wyborczej"" w dodatku lokalnym ""Gazeta dla Przedsiębiorczych"". Druga część felietonów, publikowana w dodatku ""Prawnik"" w ""Dzienniku Gazecie Prawnej"", poświęcona jest przede wszystkim prawu, a problematyka przedsiębiorczości stanowi uzupełnienie. Co ciekawe, cały szereg problemów wraca i krzyżuje się zarówno w wymiarze lokalnym, jak i centralnym.
Pokonać kościelne państwo bezprawiaW polskim państwie bezprawia niepodzielnie panuje jedyny ojciec narodu, potężnymi przywilejami otaczając kościelnych patriarchów. Klerykalne rządy nie pozostawiają wolności osobistej obywatelom państwa, a stosowane metody kontroli i ucisku niebezpiecznie kojarzą się ze sposobem działania komunistycznego aparatu władzy. Nowa rzeczywistość wpływa szczególnie na uniwersytety, które nie kształcą już samodzielnie myślących jednostek wśród wykładowców i studentów szerzy się bowiem plagiatorstwo i rozdawnictwo tytułów naukowych w zamian za seks. Tylko Ona przeciwstawia się haniebnemu procederowi i to Ją wspiera grupa imigrantów rosyjskich, elita dawnego ZSRR, pracująca obecnie na polskich budowach w charakterze taniej siły roboczej.
Bohaterzy mówią tu własnymi głosami, każdy swoim i każdy w innej sprawie. Bo każdy z nich został postawiony w sytuacji wymagającej wyboru.
13 grudnia i kilka kolejnych dni po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, a właściwie w dolnośląskim mieście średniej wielkości (Jelenia Góra, a może Wałbrzych, Legnica lub Bolesławiec?). Bohaterami są dzieci i dorośli. Dzieci wzniecają powstanie, ale w ich zabawę bawią się wszyscy. Niezależnie od siebie. Nie ma oczywiście mowy o żadnej walce zbrojnej, choć wszyscy walczą, każdy o coś najważniejszego i z czymś najgorszym. Bo szybko zmieniająca się rzeczywistość, choć tak naprawdę niewiele się zmieniło, wymaga reakcji. W zamkniętym naprędce Sanatorium Dla Dzieci Upośledzonych stacjonuje ZOMO. Czołg okazuje się świetnym miejscem schadzki. Na murach pojawia się znak graficzny Powstania Grudniowego, stylizowany na kotwicę Polski Walczącej, przypomina jednak znaczek osoby niepełnosprawnej, poruszającej się na wózku inwalidzkim…
W „Powstaniu Grudniowym” kapitalnie przeplatają się wątki. Kryminalne, miłosne, polityczne, religijne, psychologiczne, drogi, martyrologiczne, pedagogiczne, literackie, naturalne (świat dzikich zwierząt oddany po mistrzowsku) i inne, ale jest to jedna, wartka opowieść o czasach, miłości, honorze, dojrzewaniu (niezależnie od wieku), odpowiedzialności i polszczyźnie. Na ten ostatni aspekt warto zwrócić szczególną uwagę. Poznanie języków bohaterów, przywołujących język ulicy z lat osiemdziesiątych, może dać sporo wiedzy o przyczynach tak szybkich i głębokich zmian, jakie obserwujemy we współczesnej polszczyźnie.
31 października 1517 roku augustiański mnich i profesor teologii Marcin Luter przybił do drzwi kościoła zamkowego w Wittenberdze 95 tez, które dotyczyły nadużyć w Kościele Zachodnim. Czy bez tych doświadczeń dopracowalibyśmy się wolności jednostki i praw człowieka? Czy bez protestanckiego etosu narodziłby się kapitalizm? Jaką rolę odegrała reformacja w kształtowaniu się nowoczesnych środkowoeuropejskich narodów? Na pytania te starają się odpowiedzieć autorki i autorzy 28. numeru kwartalnika „Herito”.
Biskup Waldemar Pytel odsłania paradoks luterańskiej ciągłości na przykładzie kościoła Pokoju w Świdnicy. Jarosław R. Kubacki i Michał Choptiany przypominają menonitów i braci polskich, „enfants terribles” reformacji.
János L. Győri, Miloš Kovačka, Magda Vášáryová i Pavel Kosatík wyjaśniają, jak protestantyzm wpłynął na historię i kulturę Węgier, Słowacji i Czech.
Arleta Nawrocka-Wysocka pisze o chorałach, kancjonałach i narodzinach środkowoeuropejskich języków, a Łukasz Galusek kreśli subiektywny atlas środkowoeuropejskiego dziedzictwa reformacji.
Na szczególną uwagę zasługuje tekst Ewy Chojeckiej poświęcony popularyzowaniu wiedzy o reformacji w Europie Środkowej w edukacji muzealnej oraz esej Weroniki Murek przypominający postać Pawła Hulki-Laskowskiego, żyrardowskiego potomka braci czerskich i pierwszego tłumacza „Przygód dobrego wojaka Szwejka”.
W najnowszym numerze „Herito” znalazły się ponadto recenzje ciekawych książek, a także zapowiedzi wartych obejrzenia wystaw.
W czasach rosnącej cyfrowej świadomości i wydatków na bezpieczeństwo w sieci, warto mieć świadomość, że „hakowaniem” trudnią się nie tylko cyberprzestępcy. Prawie każdy nasz krok w internecie śledzą handlowcy, którzy na podstawie zebranych danych chcą oferować nam skrojone na miarę produkty, śledzą nas rządy, które mają dbać o nasze bezpieczeństwo, a także konkurenci biznesowi i sąsiedzi. Julia Angwin, amerykańska dziennikarka śledcza specjalizująca się w tematyce cyberprzestrzeni, kreśli ponurą wizję świata, w którym nie możemy liczyć na odrobinę prywatności nawet we własnym domu.
„Im więcej dowiadywałam się o tym, kto mnie obserwuje, tym większą miałam paranoję. Gdy mój eksperyment dobiegał końca, nie zgadzałam się już nawet na rozmowy z przyjaciółmi przez internet, jeśli nie były one szyfrowane. Zaczęłam posługiwać się nieprawdziwym imieniem przy przeprowadzaniu nawet najzwyklejszych transakcji [w sieci]. Przyjaciółka, która zapisała się ze mną na lekcje jogi, była w szoku, że zgłosiłam się na nie jako Ida Tarbell” – pisze Julia Angwin. Ale czy coś takiego jak anonimowość istnieje jeszcze w sieci? A prywatność? Czy można dziś żyć poza zasięgiem internetu? A czy warto? Kto i po co wnikliwie przygląda się wszystkim naszym ruchom? Czy możemy tego anonimowego „nadzorcę” zwieść? „Społeczeństwo nadzorowane” to próba odpowiedzi na te pytania.
Autorka rzuca zupełnie nowe światło na zagadnienia takie jak pozyskiwanie i przetwarzanie naszych danych osobowych przez firmy, rządy czy instytucje państwowe. Stawia też ważną tezę: w świecie, w którym nadzór nad nami sprawowany jest nawet w tych chwilach, gdy jesteśmy we własnych domach, największym zagrożeniem jest powszechne przyzwolenie na inwigilację, prowadzące do utraty wolności.
Julia Angwin. Amerykańska dziennikarka śledcza, specjalistka w dziedzinie cyberprzestrzeni. Analizuje zagadnienia związane z bezpieczeństwem, anonimowością i prywatnością w sieci internetowej oraz bada wpływ nowych technologii na życie społeczne. Przez wiele lat pracowała dla dziennika „Wall Street Journal”. Obecnie jest związana z portalem dziennikarstwa obywatelskiego ProPublica (www.propublica.org). W 2011 roku, jako członek ekipy dziennikarskiej „WSJ” otrzymała Nagrodę Pulitzerem za „dziennikarstwo, które w przystępny sposób tłumaczy czytelnikom najbardziej złożone kwestie rzeczywistości” (tzw. explanatory reporting). Z wykształcenia jest matematykiem. Mieszka w Nowym Jorku.
„Antygona w piekle” to mocna powieść o miłości w znaczeniu co najmniej podwójnym – o miłości siostry, która musi i chce pomścić zamordowanych przez terrorystów braci, ale sama wpada w ich ręce, oraz o miłości zakochanego w niej mężczyzny, który – żeby ją uwolnić – zaciąga się w szeregi terrorystów. Dla miłości więc gwałci i morduje. Pisana jest surowo, w stylu reportażowym, boleśnie kojarzącym się z gorącymi tematami współczesnej publicystyki, ale rezonują w niej też znane standardy kulturowe – kazirodztwo, związki rodzinne, niewinność, ofiara i bunt wobec losu; ów ostatecznie okazuje się absurdalny. Antygona w tytule przywołuje znaną tragedię także dlatego, że bohaterka jest Greczynką, zderzać się musi jednak z innymi kulturami i nacjami. Akcja zaczyna się w Berlinie (z reminiscencją oświęcimską), przebiega szlakami uchodźców, a kończy na Śląsku. Autor stawia niepokojące pytania o cenę, jaką człowiek zdolny jest zapłacić za ocalenie własnej wizji świata i ważnych dla niego wartości.
Autor o książce:
To opowieść o niezwykłej kobiecie w piekle współczesnego świata. Patrzymy na nią oczyma zakochanego mężczyzny, któremu los zafundował wędrówkę w tym piekle po karkołomnej spirali. W przeciwieństwie do Dantego musiał zapłacić za to najwyższą cenę, ale skarb miłości jest przecież tego wart. Mocno w to wierzę i ta wiara pozwoliła mi przetrwać niejedną chwilę rozpaczy.
Marek Weiss (Weiss-Grzesiński) urodzony w 1949 roku w Chorzowie – absolwent polonistyki UW i reżyserii na PWST – ma bogaty dorobek teatralny w kraju i za granicą. Wiele spośród jego ponad stu pięćdziesięciu prac zachwyciło publiczność; były ozdobą międzynarodowych festiwali, zdobywały tytuły najciekawszych wydarzeń roku. Wystawiał arcydzieła Szekspira, adaptował dramaty stricte literackie dla potrzeb scen muzycznych, ściśle współpracując z choreograf Izadorą Weiss. Dał się poznać jako przedsiębiorczy dyrektor i twórczy reżyser scen Warszawy, Gdańska, Poznania, Wrocławia, Bytomia, Słupska. Prowadził zajęcia dla reżyserów w akademiach teatralnych w Warszawie i Krakowie. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń, wśród nich nagrodę teatralną Komitetu Kultury Niezależnej Solidarności za rok 1987 i srebrną Glorię Artis Ministra Kultury i Sztuki w roku 2005.
We wrześniu 2016 roku przeszedł na emeryturę i poświęcił się literaturze. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów oraz trzech wydanych powieści: „Boskie życie”, „Cena ciała” i „Brat bies”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Prawo podatkowe Unii Europejskiej. Węzłowe zagadnienia [PZREDSPRZEDAŻ]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/prawo-podatkowe-unii-europejskiej-wezlowe-zagadnienia-pzredsprzedaz.jpg "Prawo podatkowe Unii Europejskiej. Węzłowe zagadnienia [PZREDSPRZEDAŻ]. Autor: Lasiński-Sulecki Krzysztof, Dominik-Ogińska Dagmara, Wiatrowski Roman, Bartosiewicz Adam, Michalik Tomasz, Bogumił Brzeziński, Majka Paweł, Adam Nita, Marek Kalinowski, Wacławczyk Adam, Krzysztof Musiał, Paweł Mikuła, Franczak Agnieszka, Teresa Sławińska-Choryło. Dobreksiazki.pl")
