Antologia opowiadań autorów skupionych wokół nieformalnej grupy literackej - Związek Pisarzy ze Wsi. "Ptaszki polskie" to ich trzeci po "Kwiatkach polskich" i "Włoskach polskich" zbiór opowiadań. W "Ptaszkach polskich" znalazły się trzydzieści cztery opowiadania, prezentujące szeroki wachlarz artystycznych ujęć autobiografia sąsiaduje tu z historyzmem i powiastką filozoficzną, psychologizm z klasyczną narracją obyczajową i science fiction. Temat traktowany jest pierwszoplanowo albo też marginalnie, przy czym co ciekawe i zaskakujące motywem głównym książki okazał się gołąb (pobocznym zaś wojna). Autorzy opowiadań mieli bowiem wolność zarówno interpretacji tematu, jak i wyboru środków artystycznych. Za stronę wizualną odpowiada samorodny artysta Mariusz Czeżyk, w którego twórczości naiwność kreski łączy się z wyrafinowanym konceptem i surrealistyczną wyobraźnią.
W kolejnym tomie dramatów, który ukazuje się nowej edycji "Dzieł zebranych" Juliusza Słowackiego pod redakcją Marka Troszyńskiego, znajdą się "Balladyna", "Mazepa" i "Lila Weneda".
Kwiat, ptak, flet, pszczoła, wydeptana w trawie ścieżka – świat Anny Perrier (1922–2017), szwajcarskiej poetki, sprowadzony jest do małych fragmentów rzeczywistości, niedostrzegalnych dla wielu. Dla niej kryją one jednak w sobie to, co najistotniejsze dla człowieka: barwę, zapach i muzykę, pozwalające spojrzeć inaczej na upływający czas oraz pojęcie wieczności. Cztery żywioły – woda (płynąca rzeka i morze), powietrze (wiatr), ogień (słońce), ziemia – splatające się w tomie poezji Flet pełen wiatru, ukazują niezwykłą wrażliwość poetycką i czysto ludzką Perrier; wrażliwość, która potrafi oswoić te elementy i sprawić, że czujemy się cząstką wszechświata.
Anne Perrier (1922–2017) – szwajcarska pisarka i poetka, tworząca w języku francuskim. Ukończyła studia literackie na Uniwersytecie w Lozannie, gdzie w 1947 r. otrzymała Nagrodę Folloppe’a. Studiowała także grę na fortepianie w konserwatorium. Jest autorką kilku zbiorów wierszy, z których pierwszy, Selon la nuit, ukazał się w 1952 r. Napisała również obszerną opowieść Le Conte d'été, wierszem wolnym, zaczerpniętą z portugalskiej tradycji ustnej. Muzykę do tego tekstu skomponował kompozytor Bernard Reichel, a jego premiera odbyła się w Théâtre de Vidy w 1975 r. Tłumaczyła również portugalskie wiersze Manuela Alegre.
Najnowsza powieść Wojciecha Chmielewskiego jest misterną, staranną, ale też prowokującą konstrukcją. Opowieść o Jacku, niepełnosprawnym studencie historii, osadzona w latach 19881993, uzupełniona została futurystyczną wizją badań historyczki Nadii Chabrowej, żyjącej w XXIII wieku. Dwa wątki, dwa czasy, dwie płaszczyzny fabularne, zjednoczone przez magiczne miejsce, którym jest Warszawa miłość Wojciecha Chmielewskiego. Z jednej strony osobista i poniekąd znana historia wrażliwego, zbuntowanego bohatera, który próbuje odnaleźć się w czasie transformacji, z drugiej nieskłaniająca do optymizmu wizja przyszłości, w której groteska miesza się z rozpaczą, humor przesłania beznadzieję, a śmiech przeobraża się w grymas. Dystopijny Księżyc ma zapach Warszawy nie jest książką jedynie o marnym życiu studentów w PRL-u, ale przede wszystkim rozliczeniem z postkomunizmem, a także refleksją nad przyszłością Polski.
Na niniejszą publikację składają się 24 teksty źródłowe oraz artykuły związane z dziejami jednej z najważniejszych instytucji w dziejach polskiego muzealnictwa - Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie. Pomieszczono tu teksty o bardzo zróżnicowanym charakterze – listy, regulaminy, sprawozdania, akty, informacje prasowe, teksty katalogowe, publikacje naukowe i popularnonaukowe oraz ich fragmenty związane z puławskimi początkami Muzeum, jego krakowską historią pod zarządem Czartoryskich oraz nacjonalizacją po 1945 r. Można rzec, że ów wybór jest jak kalejdoskop, który wskazuje zakresy działalności tej instytucji, bogactwo jej kolekcji, zmieniającą się wizję Muzeum i jego zarządzania oraz prowadzonych przez jej pracowników badań gruntujących rolę Muzeum Książąt Czartoryskich w polskiej historiografii.
Wszystkie teksty zostały opatrzone przypisami, których celem jest przybliżenie kontekstu, wyjaśnienie kluczowych zagadnień dotyczących zbiorów i charakterystyka związanych z nimi postaci, a także wskazanie najważniejszej bibliografii. To cenne opracowanie - dzieło Aldony Tołysz i Agnieszki Widackiej - zostało tak pomyślane, aby lektura tekstów źródłowych stała się inspirującym przeżyciem również dla osób dotychczas niezainteresowanych tematyką Muzeum i Biblioteki Czartoryskich. Tom uzupełnia wspaniały esej wstępny Pawła Wierzbickiego.
Z okazji premiery filmu Agnieszki Holland "Franz Kafka" przygotowaliśmy dwutomowy pakiet biografii pióra Reinera Stacha ("Kafka. Wczesne lata" i "Kafka. Lata decyzji"). Trzeci tom pt. "Kafka. Lata rozpoznań" ukaże się jesienią 2026 roku. Franz Kafka - młody człowiek uwięziony w koszmarze biurokratycznej codzienności, przypominającej dzisiejszą rzeczywistość pracowników wielkich korporacji. Wegetarianin z wyboru - zanim stało się to powszechne. Syn despotycznego ojca uwikłany w kruche relacje z kobietami. Pogrążony w egzystencjalnym kryzysie na długo przed tym, kiedy samotność stała się efektem ubocznym mediów społecznościowych. Niezrozumiany, pełen lęków, uciekał w świat ironii, absurdu i wyobraźni, tworząc dzieła, które uczyniły go jednym z najwybitniejszych pisarzy XX wieku.
Król Herod Wielki (zm. 4 r. p.n.e.) znany jest jako okrutnik, winny opisanej w Nowym Testamencie rzezi niewiniątek. Ten brutalny epizod, nieznajdujący zresztą potwierdzenia w źródłach z epoki, skutecznie przyćmił fakt, że Herod był władcą nowatorskim i skutecznym. Objął tron z nadania Rzymu w 40 r. p.n.e., a potem zręcznie manewrował, by utrzymać swoją pozycję, i zdołał przekształcić Judeę, którą skutecznie związał ze światem rzymskim. Zasłynął z wielu monumentalnych budowli, jakie wzniósł ogromnym nakładem środków, dbał też o Świątynię w Jerozolimie i inne święte miejsca. Mniej szczęścia miał w życiu rodzinnym, rosnąca z wiekiem podejrzliwość i nieustanna obawa przed spiskami na jego życie doprowadzały bowiem do kolejnych tragedii. Napisana przez Martina Goodmana, wybitnego specjalistę od dziejów Żydów w starożytności, biografia króla Heroda Wielkiego jest barwnym i pogłębionym portretem tego władcy opartym na badaniach źródłowych i najnowszej literaturze przedmiotu.
Albert Camus prowadził notatniki w latach 1935-1959. Konfrontuje się w nich nieustannie ze światem i samym sobą. Ciekawy wszystkich i wszystkiego, opowiada anegdoty, notuje pomysły i komentuje swoją twórczość. Od wpisów lapidarnych do krótkich szkiców. Pełno przemyśleń i rozmyślań, obrazków, filozoficznych zapisków, listów, zalążków utworów, notatek z lektur, namysłów nad twórczością, życiem, światem. Notatniki to świadectwo pragnienia harmonii, do której dąży poprzez najbardziej strome ścieżki. Po raz pierwszy po polsku w całości, w jednym tomie, w przekładach Krzysztofa Umińskiego, Tomasza Swobody i Jana Marii Kłoczowskiego.
Co żyje niknie, tak na mnie świat woła Bernadetty Kuczery-Chachulskiej to autorski wybór wierszy czterech najważniejszych poetów polskiego romantyzmu: Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego i Cypriana Norwida. Tom został uzupełniony o oryginalne studium interpretacyjne. Według badaczki metafizyczna myśl w sztuce słowa polskiego romantyzmu stała się możliwa dzięki formalnej rewolucji języka poetyckiego, która dokonała się w XIX wieku. Dynamika zmian społecznych oraz rozwój nowych sposobów artystycznego wyrażania nałożyły się na siebie, tworząc szczególny splot. Książka Kuczery-Chachulskiej stanowi wyjątkową próbę odczytania metafizycznego wymiaru poezji romantycznej.
Codzienność kobiet w PRL regulowana była przez różne rytmy i cykle – role narzucone przez system, zwyczaje i - zabetonowane tradycją - wewnętrzne imperatywy. Ustrój Polski ludowej deklarował równość płci, w wielu przypadkach oznaczało to jednak dla jednej z nich podwójne obciążenie. Dominujący przez wieki wzorzec kulturowy, który umieszczał kobietę w kontekście domowym, rodzinnym, a dużo rzadziej – w zewnętrznym, publicznym zmienił się o tyle, że do tradycyjnych obowiązków dołożył te związane z pracą zarobkową, koniecznością utrzymania rodziny i nadążania za nowoczesnością. Mimo, że zmiany polityczne i gospodarcze miały ogromny wpływ na życie kobiet, to wpływ kobiet na politykę pozostawał znikomy. Autor rekonstruuje ich świat – często trywializowany lub wręcz pomijany w historiografii – sięgając przede wszystkim po ich osobiste doświadczenia utrwalone w pamiętnikach, poradnikach, czasopismach, a także filmach i dokumentach. Wszystkich materialnych i niematerialnych pamiątkach tej epoki. Zadaje pytania o ich motywacje, marzenia, o to w jaki sposób realizowały siebie i swoje plany. I skąd brały na to siłę...
Autor, francuski historyk, wykładowca Uniwersytetu w Rouen, członek École Française de Rome, specjalista od historii Włoch XIX i XX wieku, autor m.in. biografii Giuseppe Mazziniego, napisał opowieść historyczną o Sycylii z werwą i wyczuciem, a jednocześnie z dbałością o staranne oddanie specyfiki tego miejsca, stanowiącego naturalny pomost między Europą a Afryką.
Jej znaczenie strategiczne powodowało, że zainteresowane były nią wszystkie siły polityczne, aktywne w tym regionie. Kolonizowali ją przybysze z Grecji, Bliskiego Wschodu, Bałkanów i Italii. Po długim okresie dominacji rzymskiej Sycylia przechodziła kolejno w ręce Bizantyńczyków, Arabów, Normanów, Szwabów, Andegawenów i Aragończyków. W efekcie stawała się częścią różnych kręgów cywilizacji: greckiej, łacińskiej, bizantyńskiej, muzułmańskiej, wreszcie ponownie łacińskiej.
Autor wykorzystuje wyniki najnowszych badań i obala wiele stereotypów. Stara się nie tylko prezentować wydarzenia, ale także je tłumaczyć. Omawiane zjawiska przedstawia w sposób atrakcyjny, wplatając w narrację anegdoty i umiejętnie dobrane cytaty ze źródeł i literatury.
Zbiór felietonów i esejów Piotra Wierzbickiego, który swymi pamiętnymi pracami o Chopinie i Bachu zapisał się w historii krytyki muzycznej. Najnowszy tom podzielony na cztery części (autobiograficzną, recenzyjną, felietonistyczną oraz finałowy esej), stanowi Wierzbickiego podsumowanie 'życia z muzyką'. Książka ukaże się w 90. urodziny Autora. Jest to książka bardzo osobista, wyrastająca z głębokich umiłowań, silnych pasji, właśnie z życia z muzyką autora; zachwytów i olśnień, zarażenia muzyką na całe życie, z odczucia świata w muzyce, z muzycznego światopoglądu (a to coś znacznie więcej niż bycie tylko muzykiem czy tylko muzykologiem!); z ciągłej fascynacji tajemnicą muzyki (pod tym względem zaliczyłbym Wierzbickiego do grona pisarzy urzeczonych i przenikniętych muzyką: Proust, Mann, Broch, Iwaszkiewicz, Gombrowicz...). Ale ów subiektywizm autobiograficzny jest jedynie w punktach wyjścia i stanowi raczej tło czy też kontrapunkt do głównego nurtu i trzonu książki. Przenika ją bowiem silna i stała tendencja pisarza, krytyka, interpretatora do nadawania swoim odczuciom, intuicjom, spostrzeżeniom waloru powszechnego. Książka opowiada o wielkiej pasji i fascynacji, o przygodach z muzyką autora; zarazem jednak pisarstwo Wierzbickiego wznosi się wysoko ponad poziom intymnych wyznań. Bowiem nie samo spotkanie autora z muzyką jest tu najważniejsze, najbardziej istotne, ale rezultat tego spotkania, owych spotkań wieloletnich: opis, charakterystyka, interpretacja tłumaczenie sensów ukrytych muzyki i wewnętrznych powiązań zjawisk muzycznych. Bohdan Pociej
Ludwik Węgierski, nazywany na Węgrzech Ludwikiem Wielkiem, był synem króla Węgier Karola Roberta i Elżbiety Łokietkówny, córki Władysława Łokietka i siostry Kazimierza Wielkiego. Autor przedstawia losy władcy i problemy, z jakimi się musiał mierzyć jako król Węgier, a później Polski, na tle wydarzeń dziejących się w obu tych krajach oraz w królestwie neapolitańskim. W części poświęconej panowaniu Ludwika Węgierskiego na Węgrzech czytelnik może przeczytać m.in. o próbach odzyskania andegaweńskiego dziedzictwa neapolitańskiego. W rozdziałach poświęconych Polsce autor pisze o rządach regentki Elżbiety Łokietkówny, a następnie Władysława Opolczyka i zespołu wielkorządców. Książka Stanisława A. Sroki nakreśla, dlaczego król Ludwik na Węgrzech został nazwany Wielkim, podczas gdy w Polsce pozostawił po sobie nie najlepsze wspomnienia.
Stanisław A. Sroka (ur. 1966) – historyk mediewista, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalizuje się w dziejach Europy późnośredniowiecznej, zwłaszcza w historii Węgier i stosunków polsko-węgierskich. Odrębnym polem jego zainteresowań naukowych są peregrynacje polskich studentów do Italii, w szczególności do Bolonii, w późnym średniowieczu i u progu ery nowożytnej. Autor m.in. Z dziejów stosunków polsko-węgierskich w późnym średniowieczu. Szkice (1995), Historia Węgier do 1526 roku w zarysie (2000), Jadwiga Zapolya. Piastówna śląska na Węgrzech w dobie Jagiellonów (2005), Janosik. Prawdziwa historia karpackiego zbója (2009), Itinerarium króla Władysława III 1434–1444 (2017, wraz z Wiolettą Zawitkowską). Wydał też Dokumenty polskie z archiwów dawnego Królestwa Węgier, t. I–VI, Kraków 1998–2019.
Historia Polonii amerykańskiej
t. 1: Adam Walaszek, Chleb i nadzieja. Polonia amerykańska do 1939 roku
t. 2: Joanna Wojdon, Fale i pokolenia. Polonia amerykańska po 1939 roku
t. 3: Polonia amerykańska o sobie. Źródła do historii 1608–2020
Polonia w Stanach Zjednoczonych liczyła w 2020 r. około 9 milionów osób, co czyniło ją szóstą co do wielkości grupą etniczną w tym kraju, stanowiącą ponad 2% ogółu społeczeństwa. Zarazem jest to największa i najbogatsza część polskiej diaspory. Polskie pochodzenie deklarowali zarówno potomkowie emigrantów „za chlebem” z przełomu XIX i XX w., dzieci i wnuki uchodźców z czasów II wojny światowej, rodziny emigrantów z PRL, jak i emigracja najnowsza, już z XXI w.
Publikacja przybliża historie emigrantów z ziem polskich do USA, przedstawia procesy znajdowania i negocjowania przez nich swojego miejsca w nowych społecznościach, układania nowego życia i budowania relacji z innymi Amerykanami i Polakami.
Tom pierwszy to prowadzona od drugiej połowy XIX w. do wybuchu II wojny światowej historia emigrantów „za chlebem” oraz pokolenia ich dzieci, urodzonych już w Ameryce. Od przełomu, wywołanego II wojną światową, rozpoczyna się tom drugi, który prowadzi swoją narrację do początków XXI w., przedstawiając ewolucję Polonii od mniejszości narodowej, poprzez grupę etniczną, po „zwykłych” białych Amerykanów o europejskich korzeniach. Uwzględnia wpływy kolejnych fal imigrantów, wydarzenia w Polsce – od powstania bloku sowieckiego po jego rozpad, a także zmiany wewnątrz społeczności polonijnej – jej awans społeczny, ekonomiczny i kulturowy w społeczeństwie amerykańskim, wreszcie – przemiany tegoż społeczeństwa, w tym jego rosnące zróżnicowanie. W tomie trzecim autorzy oddają głos samej Polonii. Przytaczają 145 dokumentów źródłowych, w których imigranci z Polski, z różnych fal i środowisk – od pierwszych przybyszów do Jamestown z 1608 r. po współczesność, przedstawiają swoje życie, troski i poglądy, jednocześnie zmagając się z kwestiami tożsamości i próbując nadać sens swojemu życiu w kontekście migracji.
Andrzej Pleszczyński z dużym znawstwem materii źródłowej i literatury przedmiotu przekazuje czytelnikom dzieło nowatorskie, ciekawe, pisane ze swadą i nowoczesną erudycją mediewistyczną, przerastające poprzednie dokonania w tym temacie. Bazując na najnowszych ustaleniach i imponująco szerokim materiale źródłowym, rozpoczyna opowieść od zarysowania tła i początków państwa polskiego, opisu lat młodzieńczych Bolesława i – istotnych dla budowy państwa – relacji z ojcem, Mieszkiem I. W kolejnych rozdziałach czytelnik dowiaduje się m.in. o znaczeniu męczeństwa św. Wojciecha, przebiegu Zjazdu Gnieźnieńskiego czy próbach stworzenia Cesarstwa Rzymskiego. W książce omówione są również starania Bolesława Chrobrego o zgodę na koronację, planowanie misji skierowanej do pogan, wreszcie wojny Bolesława z cesarzem Henrykiem II i zwycięską wyprawę polskiego króla na Kijów. Z ogromnym znawstwem autor rysuje także kontekst międzynarodowy, ukazując wydarzenia niemieckie oraz sytuację w Czechach i Italii.
Współczesne spojrzenie na nieśmiertelny mit Orfeusza. Tłem tej powieści Krzysztofa Rudowskiego jest pogrążony we mgle Kraków, którego puls dostosowuje się do rytmu muzyki dawnej, snującej się podczas koncertów festiwalu Misteria Paschalia. Dni Wielkiego Tygodnia przy akompaniamencie apollińskich dźwięków violi da gamby Jordiego Savalla i dionizyjskiej barwy głosu Philippea Jarrouskyego prowadzą bohatera do Auerbachs Keller oraz pracowni doktora Fausta, ale nie omijają również przedsionka dantejskich otchłani. Niemniej to jedynie czas i przestrzeń stają się uległe wobec magii zaklętej w starych tabulaturach. Kluczem zaś do tajemnicy okazuje się witalność Eurydyki przybierającej na kartach powieści postać Małgorzaty. Czyżby tej z kart wiekopomnego dzieła Goethego? A może jednak ukochanej bułhakowowskiego Mistrza? Na te pytania czytelnik musi odpowiedzieć już sam.
Sześciotomowa edycja utworów Antona Czechowa w wyborze i pod redakcją Agnieszki i Roberta Papieskich.
Na podstawie 11-tomowej edycji dzieł Czechowa wydanej w Polsce ponad 60 lat temu
oraz 30-tomowej edycji rosyjskiej. Koncentrujemy się na opowiadaniach Czechowa, dłuższych i krótszych, śmiesznych i strasznych. W tym garść nieznanych dotąd po polsku. Wypełniąją one 4 tomy. Tom piąty gromadzi szkice podróżne, a w szóstym zbieramy utwory sceniczne.
Tom drugi to opowiadania i humoreski z lat 1885-1887
m.in. Końskie nazwisko, Złoczyńca, Babskie szczęście, Kunszt, Rozmowa pijanego z trzeźwym diabłem, Czarownica, Święta noc, Darmozjady, Żebrak.
Przełożyli je Irena Bajkowska, Jan Brzechwa, Janina Brzechwa, Jerzy Brzęczkowski, Maria Dąbrowska, Jadwiga Dmochowska, Natalia Gałczyńska, Jarosław Iwaszkiewicz, Zofia Kaczorowska, Maria Mongirdowa, Robert Papieski, Jerzy Wyszomirski.
Sześciotomowa edycja utworów Antona Czechowa w wyborze i pod redakcją Agnieszki i Roberta Papieskich. Na podstawie 11-tomowej edycji dzieł Czechowa wydanej w Polsce ponad 60 lat temu oraz 30-tomowej edycji rosyjskiej. Koncentrujemy się na opowiadaniach Czechowa, dłuższych i krótszych, śmiesznych i strasznych. W tym garść nieznanych dotąd po polsku. Wypełniają one 4 tomy. Tom piąty zawiera szkice podróżne, a w szóstym zbieramy utwory sceniczne. Tom pierwszy to opowiadania i humoreski z lat 1880-1885 m.in. Żony artystów, Spóźnione kwiaty, Benefis słowika, W noc wigilijną, Kunszt, Rozmowa pijanego z trzeźwym diabłem, Darmozjady, Szewc i zły duch, Zakład, Pojedynek, Sala nr 6, Opowieść nieznanego człowieka, Czarny mnich, Skrzypce Rotszylda, Człowiek w futerale. Przełożyli je Jan Brzechwa, Janina Brzechwa, Jerzy Brzęczkowski, Jadwiga Dmochowska, Zofia Kaczorowska, Robert Papieski, Aleksander Wat, Jerzy Wyszomirski
Sześciotomowa edycja utworów Antona Czechowa w wyborze i pod redakcją Agnieszki i Roberta Papieskich. Na podstawie 11-tomowej edycji dzieł Czechowa wydanej w Polsce ponad 60 lat temu oraz 30-tomowej edycji rosyjskiej. Koncentrujemy się na opowiadaniach Czechowa, dłuższych i krótszych, śmiesznych i strasznych. W tym garść nieznanych dotąd po polsku. Wypełniają one 4 tomy. Tom piąty zawiera szkice podróżne.W szóstym zbieramy utwory sceniczne: Łabędzi śpiew, Niedźwiedź, Oświadczyny, Iwanow, Tragik mimo woli, Diabeł leśny, Wesele, Jubileusz, Mewa, Wujaszek Wania, Trzy siostry, O szkodliwości tytoniu, Wiśniowy sad.Przełożyli je Irena Bajkowska, Natalia Gałczyńska, Jarosław Iwaszkiewicz, Czesław Jastrzębiec-Kozłowski, Robert Papieski, Artur Sandauer, Jerzy Wyszomirski.
Sześciotomowa edycja utworów Antona Czechowa w wyborze i pod redakcją Agnieszki i Roberta Papieskich. Na podstawie 11-tomowej edycji dzieł Czechowa wydanej w Polsce ponad 60 lat temu oraz 30-tomowej edycji rosyjskiej. Koncentrujemy się na opowiadaniach Czechowa, dłuższych i krótszych, śmiesznych i strasznych. W tym garść nieznanych dotąd po polsku. Wypełniają one 4 tomy. W szóstym zbieramy utwory sceniczne. Tom piąty zawiera szkice podróżne: Z Syberii oraz Sachalin. Notatki z podróży. Przełożyli je Irena Bajkowska, Robert Papieski.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
