Wśród Indian krąży opowieść o lalce z soli, która chciała się dowiedzieć, czym jest ocean: zaledwie doń weszła, poczuła, że sama stała się oceanem. Rozpuściła się całkowicie! Kiedy my karmimy się Eucharystią, dzieje się z nami całkowicie coś odwrotnego! Nie rozpuszczamy się, ale zaczynamy coraz bardziej istnieć! Im więcej spożywasz Ciała Pańskiego, tym piękniejszym stajesz się człowiekiem! Skosztuj i sam zobacz, jak Pan jest dobry!
Napiórkowski Andrzej Adam, prof. zw. dr hab., paulin. Od 2001 roku kieruje Katedrą Eklezjologii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, a od 2020 jest tam Dyrektorem Instytutu Teologii Fundamentalnej, Ekumenii i Dialogu. Jego badania naukowe obejmują eklezjologię integralną, problematykę chrześcijańskiego Objawienia, mariologię i ekumenizm. Członek Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk. W latach 20022008 pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego Ojców Paulinów w Krakowie oraz przeora klasztoru Na Skałce. Autor wielu książek oraz dziesiątek publikacji. Jak wspaniałym i mądrym sposobem jest to udzielanie się Trójjedynego Boga w przestrzeni kościelnej! Ten niezwykły dar Kościoła w którym znajdują się Słowo Boże, zasady moralnego postępowania, wychowanie, edukacja, kultura, sztuka, praktyczna miłość bliźniego, sakramenty, liturgia, a nade wszystko Eucharystia jako droga zbawienia pozostaje dla nas wciąż tajemnicą. Nie możemy zapominać, że jest to podwójne misterium. Dlaczego? Gdyż Kościół to wspólnota Bosko-ludzka. Bóg Ojciec i Syn Boży, i Duch Święty są misterium. Ale i każdy człowiek jest pewnym misterium, choćby ze względu na obraz i podobieństwo Boże (wynikające z aktu stworzenia) oraz ze względu na bycie przybranym synem i córką Boga (wynikającą z aktu odkupienia). Czyż spotkanie się tych dwóch misteriów nie będzie tajemnicą przerastającą ludzkie poznanie? Książka Podwójna tajemnica Kościoła jest nie tylko oszczędną w słowach jego apologią i uwiarygodnieniem wobec nadmiernej dziś socjologizacji Kościoła, ale i gorącym zaproszeniem do wejścia w tajemnicę Trójcy Świętej oraz do zadumania nad tajemnicą życia człowieka, jego sensu i celu.
Przedstawiana tu propozycja opisania Kościoła w świetle proegzystencji jest nową próbą integralnego ujmowania jego istoty i misji właśnie od empirycznej, zjawiskowej strony, obejmującej instytucję, ale też od strony wiary, która mówi nam o duchowości Kościoła i samoudzielaniu się Boga w sposób sakramentalny.
Fragment Wstępu
Autor prowadzi czytelnika od momentu powstania Kościoła aż do czasów obecnych, opisując jedno z jego najdonioślejszych zadań, czyli „bycie dla”, a przez to prowadzenie ludzi do Boga i pomoc w osiągnięciu życia wiecznego. Proponuje spojrzenie wielostronne, nieograniczające się do analizy zagadnienia „od zewnątrz”. Dzięki patrzeniu „od wewnątrz” i zastosowaniu zarówno fundamentalnej, jak i dogmatycznej metody teologii zyskuje szerszą perspektywę pozwalającą zdiagnozować wyzwania stojące przed Kościołem współczesnym.
Jak żyć? Jak kochać? Jak się modlić? Każdy chrześcijanin, usiłujący świadomie przeżywać wyzwania, jakie niesie życie, będzie to czynił z Matką Bożą. Prawdą jest, iż do Maryi łatwiej się modlić, niż o Niej mówić. Aby modlitwa do Trójjedynego Boga przez Jej pośrednictwo była zatem właściwa i skutkowała w nas duchowym wzrostem, potrzebujemy rzetelnych podstaw teologicznych. Dlatego idźmy do szkoły Maryi! Tam, gdzie Maryja, będzie i Chrystus. Tam będzie też Kościół – wspólnota wiary!
Autor książki „Kościół w Maryi. Maryja w Kościele” dzieli się nie tylko owocami wynikającymi z jego naukowych dociekań, ale i swoim charyzmatem jasnogórskiego powołania, poświęcając myśl i serce Przenajświętszej Dziewicy. Ojciec prof. dr hab. Andrzej Napiórkowski, paulin z klasztoru Na Skałce, od 2001 r. kieruje katedrą eklezjologii w Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Autor wielu publikacji teologicznych, członek towarzystw naukowych oraz Komitetu Nauk Teologicznych PAN.
Wielką radość i nieustanną wdzięczność budzą słowa Jezusa i o Jezusie. Lektura i medytacja Pisma Świętego dają ożywcze światło na każdy dzień, a co ważniejsze - łączą nas ze Zbawicielem. Ta wspólnota z Bogiem i między nami oczyszcza się i ożywia szczególnie w czasie niedzielnej Eucharystii, kiedy gromadzimy się w swoich lokalnych świątyniach. Niech te homilie będą pomocą do trafnego odczytywania Chrystusowego nauczania i osobistego nawrócenia, abyśmy sami wzrastając we wierze jako Kościół, z mocą świadczyli wobec świata o Zmartwychwstałym Panu! Niech to dzielenie się Słowem Bożym skutkuje przemienionym człowieczeństwem!
Wielką radość i nieustanną wdzięczność budzą słowa Jezusa i o Jezusie. Lektura i medytacja Pisma Świętego dają ożywcze światło na każdy dzień, a co ważniejsze - łączą nas ze Zbawicielem. Ta wspólnota z Bogiem i między nami oczyszcza się i ożywia szczególnie w czasie niedzielnej Eucharystii, kiedy gromadzimy się w swoich lokalnych świątyniach. Niech te homilie będą pomocą do trafnego odczytywania Chrystusowego nauczania i osobistego nawrócenia, abyśmy sami wzrastając we wierze jako Kościół, z mocą świadczyli wobec świata o Zmartwychwstałym Panu! Niech to dzielenie się Słowem Bożym skutkuje przemienionym człowieczeństwem!
Wielką radość i nieustanną wdzięczność budzą słowa Jezusa i o Jezusie. Lektura i medytacja Pisma Świętego dają ożywcze światło na każdy dzień, a co ważniejsze - łączą nas ze Zbawicielem. Ta wspólnota z Bogiem i między nami oczyszcza się i ożywia szczególnie w czasie niedzielnej Eucharystii, kiedy gromadzimy się w swoich lokalnych świątyniach. Niech te homilie będą pomocą do trafnego odczytywania Chrystusowego nauczania i osobistego nawrócenia, abyśmy sami wzrastając we wierze jako Kościół, z mocą świadczyli wobec świata o Zmartwychwstałym Panu! Niech to dzielenie się Słowem Bożym skutkuje przemienionym człowieczeństwem!
Nie szukając uproszczonych ujęć Kościoła, o. prof. Napiórkowski ukazuje jego złożoną rzeczywistość, której nie wolno redukować ani do hierarchii, ani do ludu rządzącego się demokratycznie. Kościół nie można sprowadzać tylko do wymiaru instytucjonalnego czy też tylko duchowego. Niniejsza książka, będąca owocem kilku lat żmudnej pracy, a w sensie ścisłym moich wieloletnich refleksji nad misterium Kościoła, powstała z potrzeby serca i z zatroskania o sprawy naszego zbawienia, które urzeczywistnia się właśnie w Kościele - pisze Autor Reformy i rozwoju Kościoła.
Mimo że publikacja ma charakter naukowy, napisana została językiem przystępnym i adresowana jest do wszystkich, aby nie tylko każdemu naśladowcy Jezusa z Nazaretu przybliżyć tajemnicę Jego Kościoła, lecz także obudzić świadomość odpowiedzialności za tę przestrzeń, w której najpełniej każdy z nas doświadcza Chrystusa. Chodzi w niej także o to, by odkryć chrześcijaństwo jako nie tylko religię, lecz nade wszystko drogę, na której spotykamy żywego Chrystusa, gdzie dochodzi do osobowej wspólnoty Boga i człowieka. Wówczas owa wspólnota w swoich aspektach widzialnych i niewidzialnych będzie doznawać nieustannej reformy i ubogacającego rozwoju, gdyż Kościół nie może się zatrzymać na drodze do swojej eschatycznego spełnienia.
Jezus nie tylko uczy swoich uczniów, jak należy się modlić, ale On sam tak się modli.
"Ojcze nasz" to modlitwa Jezusa.
Wypowiadając codziennie słowa Modlitwy Pańskiej nie potrafimy ustrzec się mechaniczności i zobojętnienia. Popadamy w rutynę, która zabija jej ducha. Trzeba więc "Ojcze nasz" kontemplować, aby złączyć się z duchem Jezusa i stanąć wobec Ojca w postawie synowskiej.
Refleksje o. prof. Andrzeja Napiórkowskiego, paulina z krakowskiej Skałki, nad poszczególnymi prośbami modlitwy "Ojcze nasz", ukazują mądrość i piękno tego biblijnego tekstu - perły w chrześcijańskim skarbie duchowości.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
