Wychodząc od zjawisk i postaci słabo obecnych w czeskiej, chorwackiej i słowackiej dominującej narracji historycznej, Autorzy docierają do problemów ogólniejszych w skali całego regionu posthabsburskiego, inspirujących także dla historyków innych wspólnot kulturowych. Widziana przez pryzmat lokalności monarchia jawi się w tej perspektywie nie tyle jako aktywny aktor wydarzeń, ile raczej jako środowisko sprzyjające kiełkowaniu bardzo różnorodnych postaw i idei. Także takich, na które w powstałych tu później państwach narodowych już nie było miejsca. To niezmiernie interesująca perspektywa, pozwalająca w nowatorski sposób połączyć wysiłki dyscyplin podejmujących wprawdzie podobne zagadnienia, ale zbyt rzadko ze sobą współpracujących: kulturoznawstwa i historii.
dr hab. Maciej Górny, prof. w Instytucie Historii PAN
Pomysł książki zrodził się z potrzeby znalezienia adekwatnego sposobu opisu tzw. małych kultur egzystujących w ramach złożonych całości polityczno-społecznych, do których należało państwo Habsburgów. Rezygnację z uznania narracji centralnych za badawczy punkt wyjścia i najważniejsze pole obserwacji należy odczytywać jako próbę chronienia naukowego dyskursu przed spetryfikowanymi założeniami i sądami, jak też chęć odideologizowania go i uwolnienia od kryterium narodowego. Oczywiście już samo wyeksponowanie peryferyjności można uznać za rodzaj ideowej manifestacji, mającej na celu dowartościowywanie zjawisk sytuujących się na obrzeżach, czyli „między” narracjami narodowymi i państwowymi, centralnymi oraz peryferyjnymi.
Publikacja jest owocem pracy Zespołu Badań Kultur Słowiańskich na Obrzeżach Monarchii Habsburskiej, działającego w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej na Uniwersytecie Warszawskim. Jest to druga książka, po opublikowanej w 2015 r. pracy Obcy czy obywatele?, kontynuująca refleksję nad politycznym, kulturowym i społecznym funkcjonowaniem Słowian w monarchii habsburskiej.
,,Celem książki Marcina Filipowicza jest prześledzenie konstrukcji czeskiej XIX-wiecznej męskości z uwzględnieniem różnych uwikłań kulturowych czeskiego projektu narodowego. [...] Problematyka czeskiej kultury XIX wieku została w niej ukazana od strony dotychczas nieprezentowanej w spójnym, całościowym tekście. To zdecydowanie duży walor książki, której Autor zdecydował się na sięgnięcie, po części, do materiału wydawałoby się już wyeksploatowanego, ale zarazem uzupełnił go o teksty dotychczas niebadane [...]. W swoich analizach koncentruje się na różnego typu dyskursach: lingwistycznym, literackim i masowym [...]. Książka zawiera bardzo wartościowy ogląd XIX-wiecznej kultury czeskiej pod względem kreowanych w niej wzorców męskości. Stanowiące jej zaplecze szerokie tło oraz dyscyplina metodologiczna sprawiają, że z pewnością zainteresuje nie tylko specjalistów, ale też szerszy krąg czytelników."" Z recenzji prof. dr hab. Joanny Goszczyńskiej Marcin Filipowicz - pracownik Instytutu Slawistyki Zachodniej i Południowej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Katedry Języka Czeskiego i Literatury Uniwersytetu Hradec Králové. Zajmuje się problematyką różnych aspektów płciowości w kulturze czeskiej XIX wieku. Jest autorem książki Roditelky národů (Hradec Králové 2007, polska wersja: Urodzić naród, Warszawa 2008), poświęconej czeskiej i słowackiej literaturze kobiecej XIX wieku, oraz współautorem książki Rod w memoárech. Případ Hradec Králové (Červený Kostelec 2009), która podejmuje temat konstruowania męskości i kobiecości w tekstach pamiętnikarskich. Współredagował również tom studiów poświęconych zachodniosłowiańskim modelom ojcostwa Od patriarchy k tatínkovi (Hradec Králové 2008, polska wersja: Od patriarchy do tatusia, Warszawa 2009).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
