Ta kategoria dedykowana jest współczesnym czytelniczkom literatury kobiecej. Bardzo szeroki wybór romansów, kryminałów, powieści obyczajowe, poruszająca literatura kobieca, erotyki, harlequiny polskich i zagranicznych autorów. Każda lubiąca czytać kobieta znajdzie coś szczególnego dla siebie.
Polecamy literaturę Sergiusza Piaseckiego, Stanisława Srokowskiego, Diany Palmer czy w końcu Blanki Lipińskiej.
Moscou, 1965. Ah ! si on avait mis moins de temps pister Siniavski ! C'est sr que sa femme ferait moins l'arrogante. Quand une affaire trane depuis 1959... On perd en crdibilit. Ainsi pense, en me tenant dans ses bras, le lieutenant du KGB Evgueni Feodorovitch lvanov, venu faire une perquisition chez ma mre j'avais neuf mois.
Les lecteurs d'Alias Caracalla vont retrouver dans le deuxieme volume des Mémoires de Daniel Cordier le meme bagarreur épris d'idéal et de sacrifice, le meme témoin candide mais scrupuleux de la grande histoire, le meme jeune homme sensible, avide d'art et de culture, le meme timide trop fier pour ne pas souffrir de ses faiblesses, le meme ami fidele multipliant les rencontres avec des etres d'exception.La victoire en pleurant prend la suite d'Alias Caracalla, immédiatement apres l'arrestation de Jean Moulin, en juin 1943, et accompagne Daniel Cordier jusqu'en janvier 1946, moment ou il démissionne des services secrets quand le général de Gaulle quitte le pouvoir.On le retrouve accomplissant son harassante besogne de pivot de la Délégation du Comité français de la Libération nationale, avec une lassitude croissante et au milieu de dangers toujours plus menaçants. On l'accompagne dans ses vacances improvisées ; dans ses conversations avec Jean-Paul Sartre, Albert Camus ou Raymond Queneau ; dans son internement en Espagne ; a la tete de son "agence de voyage" de Londres, ou il contribue de son mieux a la réussite du Débarquement ; dans son douloureux retour en France a l'automne 1944 ; dans ses fonctions au sein des services secrets, a l'intersection de la Résistance et du pouvoir politique. On l'entend s'entretenir avec Raymond Aron ou André Malraux.On est a ses côtés quand il retrouve ses amis rentrant de déportation.Il y demeure le meme, avec sa loyauté, ses emportements, sa passion, ses doutes, ses fous rires inattendus ou ses larmes. Toujours fidele a son engagement au service de la liberté.B.V.-C.
A Maputo, capitale du Mozambique, aucun client n'ose s'aventurer a l'hôtel dos Camaroes. Le patron est un vieux Français odieux, connu pour son gout du whisky. Quand il est retrouvé mort dans sa piscine, la police soupçonne arbitrairement une des trois femmes qui gravitaient autour de lui. Aurel Timescu, consul a l'ambassade de France, décide de s'en meler. Calamiteux diplomate, il se révele un redoutable enqueteur lorsqu'il pressent une injustice. Il va plonger dans le climat trouble de ces passions africaines. Et nous faire découvrir un des grands drames écologiques de la planete...
Conçu comme une redoutable machine narrative, Temps sauvages nous raconte un épisode-clé de la guerre froide : le coup d'État militaire organisé par les États-Unis au Guatemala en 1954, pour écarter du pouvoir le président légitime Jacobo Árbenz. Ce nouveau roman constitue également une sorte de coda a La fete au Bouc (Gallimard, 2002). Car derriere les faits tragiques qui se déroulent dans la petite République centroaméricaine, le lecteur ne manquera pas de découvrir l'influence de la CIA et de l'United Fruit, mais aussi du ténébreux dictateur de la République dominicaine, Trujillo, et de son homme de main : Johnny Abbes García.Mario Vargas Llosa transforme cet événement en une vaste fresque épique ou nous verrons se détacher un certain nombre de figures puissantes, comme John Peurifoy, l'ambassadeur de Washington, comme le colonel Carlos Castillo Armas, l'homme qui trahit son pays et son armée, ou comme la ravissante et dangereuse miss Guatemala, l'un des personnages féminins les plus riches, séducteurs et ambigus de l'oeuvre du grand romancier péruvien.
Il n'y a pas que le chagrin et la solitude qui viennent tourmenter Tara depuis la mort de son mari. En elle, quelque chose se leve et gronde comme une vague. C'est la résurgence d'une histoire qu'elle croyait étouffée, c'est la réapparition de celle qu'elle avait été, avant. Une fille avec un autre prénom, qui aimait rire et danser, qui croyait en l'éternelle enfance jusqu'a ce qu'elle soit rattrapée par les démons de son pays. A travers le destin de Tara, Nathacha Appanah nous offre une immersion sensuelle et implacable dans un monde ou il faut aller au bout de soi-meme pour préserver son intégrité.
Marseille, 1942. Helen, chanteuse anglaise sans succes, vit seule avec ses deux enfants - le narrateur et sa jeune soeur Liola. Lors de la débâcle de 1940, Helen, malade et sans le sou, s'est installée dans une mansarde donnant sur les toits. Mais son état de santé lui impose une hospitalisation et Helen craint que ses enfants ne soient recueillis séparément en son absence. Elle demande a son fils de construire un abri secret sur les toits, ou il se réfugiera avec sa soeur en attendant sa guérison et la fin de la guerre. Les enfants emménagent dans leur cachette. Les voici seuls sur les toits de Marseille, ou subsiste clandestinement toute une population marginale. Commence alors pour eux une vie pleine de surprises et de dangers.Avec ce magnifique roman d'aventures, Frédéric Verger s'inscrit dans la lignée des grands enchanteurs de la littérature.
"“Ici, c'est comme ça.”Cette phrase, elle l'entendrait souvent. A cet instant précis, elle comprit qu'elle était une étrangere, une femme, une épouse, un etre a la merci des autres."En 1944, Mathilde tombe amoureuse d'Amine, un Marocain venu combattre dans l'armée française. Revant de quitter son Alsace natale, la jeune femme s'installe avec lui a Meknes pour y fonder une famille. Mais les désillusions s'accumulent : le manque d'argent, le racisme et les humiliations fragilisent leur couple. Dans ce pays ambivalent, qui réclame une indépendance que les hommes refusent pourtant aux femmes, Mathilde réussira-t-elle a poursuivre sa quete de liberté sans heurter ceux qu'elle aime ?
"- Tesson ! Je poursuis une bete depuis six ans, dit Munier. Elle se cache sur les plateaux du Tibet. J'y retourne cet hiver, je t'emmene. - Qui est-ce ? - La panthere des neiges. Une ombre magique ! - Je pensais qu'elle avait disparu, dis-je. - C'est ce qu'elle fait croire."Sylvain Tesson, invité par le photographe animalier Vincent Munier, parcourt le Tibet oriental. Il apprend l'art de l'affut dans l'hiver et le silence. L'espoir et la tension affleurent. Et si la bete ne se montrait pas ?
Depuis la parution de son premier recueil en 1968, Louise Glück n'a eu de cesse de réinventer son art, tout en créant une voix immédiatement reconnaissable, par son mélange de retenue et d'affirmation, son lyrisme visant l'universalité. Dans Nuit de foi et de vertu, paru aux États-Unis en 2014 et récompensé par le National Book Award for Poetry, Louise Glück utilise, en apparence du moins, les ressources de la narration, subtilement détournées au profit de sa poésie, pour explorer le mystere du commencement et de la fin d'une histoire, qui peuvent etre aussi ceux d'une vie.Ce sont des fragments de récit, melant impressions fugaces et détails, qui se répetent et se font écho. Le je qui raconte un souvenir surgi de son passé peut etre celui d'une femme dans un poeme, puis d'un homme dans le suivant. D'ailleurs s'agit-il d'un moment vécu ou d'un reve ? Car la forme d'épopée intime propre au reve, dont les libres associations viennent sans cesse dévier la trajectoire, semble se confondre avec celle du poeme. Dans une écriture d'une grande musicalité, dont la beauté vient en partie de l'extreme simplicité, d'amples visions poétiques se déploient, portées par des voix toujours au bord de la confession. Dans cette partition magistrale, Louise Glück parvient une fois de plus a restituer a l'expérience humaine toute son énigme.
"La saison, c'est le temps des motions". Nagori, littralement "reste des vagues" , signifie en japonais la nostalgie de la sparation. Dans ce court texte, Ryoko Sekiguchi voque l'attachement aux saisons qui imprgne la langue et les hakus dans la culture japonaise. A travers la nourriture, l'crivaine nous livre l'arrire-got, les textures et les motions d'une saison qui vient de nous quitter.
Tanger, au début des années 2000. Un pédophile abuse de jeunes filles en leur faisant miroiter la publication de leurs poemes dans son journal. Il agit en toute impunité, sans éveiller le moindre soupçon.
Ce roman raconte l’histoire d’une de ses victimes, Samia, une jeune fille de seize ans. Elle ne se confie pas a ses parents, mais consigne tout dans son journal intime, qu’ils découvriront bien apres son suicide.
A partir de cette tragédie, les parents de Samia basculent dans un désordre qui révélera leurs lâchetés et leurs travers. Le pere, homme integre, rejoint la cohorte des corrompus. Ensemble, ils s’abîment dans une détestation mutuelle aussi profonde que leur chagrin.
La lumiere viendra d’un jeune immigré africain, Viad. Avec douceur et bienveillance, il prendra soin de ce couple moribond. Viad panse les plaies et ramene le souffle de la vie dans la maison. Le pauvre n’est pas celui qu’on croit. Et le miel peut alors venir adoucir l’amertume de ceux qui ont été floués par le destin.
"Je me suis trouvé un jour au théâtre, dans une salle, puis sur la scene : je m'en étonne encore moi-meme. Cet étonnement ne me gene pas, il me plaît et me satisfait. Le plus estimable, le plus heureux dans la vie est de s'étonner."Louis Jouvet (1887-1951) se tourne vers le théâtre autour de ses vingt ans, jouant des mélodrames ou de petits rôles avant de rencontrer Jacques Copeau, qui en fait son plus proche collaborateur au Vieux-Colombier. Ensuite, a la Comédie des Champs-Élysées puis a l'Athénée, il montera Jules Romains, Marcel Achard, Jean Cocteau et surtout Jean Giraudoux, développant une remarquable science de la mise en scene, qu'il mettra aussi au service de Moliere. Professeur au Conservatoire, il se passionnera pour l'enseignement et la réflexion sur son métier.Enfin, au cinéma, il jouera dans une trentaine de films, dont plusieurs deviendront des classiques : Knock, La Kermesse héroique, Drôle de drame, Hôtel du Nord, Entrée des artistes, Quai des Orfevres.C'est donc le récit d'une aventure artistique exceptionnelle que nous propose cette biographie.
Al final del otono, el protagonista y narrador, Michal Witkowski, se retira a un resort turístico de playa, totalmente solitario fuera de temporada, para escribir la novela que le proporcionará dinero, fama y todos los premios literarios. Una novela negra con humor negro. Una divertida parodia de sí misma donde el autor se ríe de todo lo que representa: escritor, gay, urbanita y moderno, y del mundo en que vive mientras juega a ser detective.
Poruszająca serce opowieść o wszystkich obliczach miłościSpotkali się w chmurach. Każde z innego świata, na co dzień dzielił ich ocean. I choć nigdy więcej mieli się nie zobaczyć, los ponownie połączył ich w niespodziewany sposób. Wykorzystali drugą szansę. Opowieść o ich miłości to historia jak z bajki. Każdy o takiej marzy.Ida i Tom chcą jednak czegoś więcej. Chcą stać się rodziną. To naturalne i pozornie banalne pragnienie staje się dla nich najtrudniejszym życiowym wyzwaniem.Czy wspólny cel i wsparcie najbliższych wystarczą, by pokonać przeszkody? Co musi się wydarzyć, by Ida i Tom zrozumieli, że miłość ma niejedno oblicze?Anna Ficner-Ogonowska uważnie i z niespotykaną czułością opisuje najskrytsze marzenia zwykłej-niezwykłej kobiety i siłę miłości mężczyzny, który zrobi wszystko, by uszczęśliwić swoją ukochaną. To historia, która rozbudza nadzieję i przywraca wiarę w niemożliwe.ANNA FICNER-OGONOWSKA autorka m.in. bestsellerowej Trylogii o szczęściu, powieści Okruch, Jeśli zatęsknię, Czas pokaże.Pisarka, która jak nikt rozumie kobiety. Absolwentka Politechniki Wrocławskiej. Prywatnie córka, żona i matka.
Wstrząsająca historia Polki, którą rozkochano, aby sprzedaćOpowieść jednej z tysiąca kobiet, która stała się żywym towarem. Laila Shukri dotarła do niej i wysłuchała jej historii, aby móc opowiedzieć ją światu.W jednym z klubów Julia poznaje Tarka, przystojnego Syryjczyka, który ją oczarował, a następnie zaprosił na egzotyczną wycieczkę do Dubaju. Na miejscu okazuje się, że kobieta znalazła się w rękach jednego z największych gangów handlujących ludźmi. Rozpoczyna się koszmar seksualnego zniewolenia, brutalnej fizycznej i psychicznej przemocyJak w XXI wieku wygląda handel ludźmi? Czy tylko śmierć jest wybawieniem z niewoli? Brutalna rzeczywistość tysięcy kobiet wykorzystywanych przez najbogatszych szejków, o której świat woli nie mówić głośno.Laila Shukri ukrywająca się pod pseudonimem pisarka jest znawczynią Bliskiego Wschodu, Polką mieszkającą w krajach arabskich i podróżującą po całym świecie. Obecnie przebywa w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, ale już planuje kolejną podróż. Niezależnie od tego, czy zatrzyma się na dłużej w pustynnej oazie, czy w ociekającym luksusem hotelu, udaje jej się dotrzeć do najgłębszych sekretów świata arabskiego. Po całym dniu uwielbia zasiąść na tarasie i napić się campari. W 2014 roku ukazał się jej debiut powieściowy ""Perska miłość"", który podbił serca polskich czytelniczek. Kolejne tytuły: ""Byłam służącą w arabskich pałacach"", ""Perska zazdrość"", ""Jestem żoną szejka"" i ""Perska namiętność"", trafiły na listy bestsellerów.
Scena w Onym. Drugim Powrocie Odysa była Amsterdamem, chronionym przed morzem kontrolowanym systemem zapór, otwieranych tylko w trakcie odpływów. Odys jest na mieliźnie, stąd jego powolne umieranie. [...]
Po śmierci ojca tamy zostały otwarte i to morze, czekające na ujście z kulis, zalało teatr.
Pływające na jego dnie trupy z przeszłości, wspomnienia scen, spektakli, aktorów, scenografii, muzycznych wariacji, są zadziwiająco zakonserwowane. Przed zapomnieniem chroni je właśnie słona woda, nic innego.
Alicja, po uwolnieniu się od męża tyrana i po kilku kolejnych zawodach miłosnych, postanawia wyjechać samotnie do urokliwego domu w górach, którego właścicielami miało być starsze małżeństwo. Kobieta pragnie odpocząć od całego męskiego gatunku. Na miejscu okazuje się jednak, że posiadłością zarządza przystojny Jędrzej. Chcąc uciec od dramatów, których przysporzyli jej dotychczas napotkani mężczyźni, Ala wpada wprost w ramiona nieznajomego, który za wszelką cenę dąży do tego, by jej wakacje się przedłużyły.
O tę poturbowaną przez życie dziewczynę upomina się tymczasem przeszłość. Jędrzej również musi zmierzyć się ze swoją. Czy obojgu uda się od niej uciec? Czy Alicja znajdzie w końcu swoje miejsce na ziemi i człowieka, który zamiast krzywdzić, będzie ją chronił?
Niebanalnie opowiedziana historia kobiety, którą mijamy na ulicy, w sklepie czy w parku, a może nawet widzimy ją w lustrze… Alicja zmaga się z losem, a mężczyźni, którzy pojawiają się w jej życiu, nie zawsze niosą w dłoni bukiet czerwonych róż. To opowieść dla tych, dla których świat nie jest czarno-biały i którzy nie tracą przy tym nadziei, że pewnego dnia zobaczą go w pełni barw.
Jeden z lepszych debiutów, po który miałam przyjemność sięgnąć. Wciągająca i poruszająca historia, która wzbudziła we mnie wachlarz emocji! Zdecydowanie jest to książka warta przeczytania. Spędziłam z nią same przyjemne i pełne wrażeń chwile. Gorąco polecam i czekam na kolejne powieści autorki. - Kinga Litkowiec, Królowa romansów mafijnych
Niesamowicie emocjonująca powieść. Mąż tyran i ona – wytresowana kobieta, która każdego dnia odczuwa strach. Dostaje cios, po którym robi unik. Uważa, że każdy facet jest taki sam, każdy ją zrani. Przemoc to jeden z najtrudniejszych tematów, ale autorka poradziła sobie świetnie. Wino i chusteczki obowiązkowe podczas czytania. - Iwona Szatkowska, @uwielbiam_czytać
,,Jej wszyscy mężczyźni” to rozdzierająca serce historia, w której jak na dłoni widać, że los bywa niesprawiedliwy, a szczęście nie jest pisane każdemu. A.P. Mist jest debiutującą autorką i gwarantuję Wam, że o tym debiucie będzie się długo mówiło! Książka jest tak emocjonująca i zapierająca dech w piersi, że chusteczki to niezbędnik przy jej czytaniu! Gorąco polecam! - @moja_chwila_noca
Apartament, którego ściany widziały niejeden grzech.
Amy to młoda przedsiębiorcza kobieta, która lubi dobrą zabawę i ostry seks. Niestety, życie nie szczędzi jej kopniaków: najpierw narzeczony porzuca ją przed ołtarzem, potem wpada w ręce psychopaty i choć udaje się jej uniknąć śmierci, trauma pozostaje. A kiedy wreszcie znajduje wymarzonego partnera, Nathana, i wydaje się jej, że wyszła na prostą, znowu los usiłuje z niej zakpić.
Czy Amy i Nathanowi uda się przeżyć starcie z seryjnym mordercą? Czy odnajdą szczęście spokój w luksusowym apartamencie pełnym grzechu?
Adam Zagajewski es un poeta de la claridad. En sus versos asoman inviernos infinitos, sabor de hojas, arboledas y sonidos, casas como un bolsillo en un abrigo, violonchelos, aeropuertos, los vivos y los muertos, un anhelo, la memoria y, a veces, el tiemo circular. Zagajewski es asimismo un poeta visual, de palabras que son celebración del mundo y sus imágenes. Es el canto de un instante que se expande, que involucra, y en el que converge la realidad toda, epifánica y plural, siempre presente. Poeta exiliado, la suya no es, sin embargo, una poesía del exilio. Se le considera una de las figuras más relevantes y con más repercusión internacional de la nueva generación de poetas polacos y, con el libro que hoy presentamos, Acantilado empieza la publicación de su obra poética.
En 1945, cuando Adam Zagajewski contaba cuatro meses de edad, su ciudad natal (Lvov) fue incorporada a la URSS y su familia obligada a mudarse a una antigua población alemana (Gliwice) que Polonia acababa de anexionarse. En una Europa marcada por el totalitarismo, la contradicción y el desarraigo, aquellas gentes desplazadas contra su voluntad se convirtieron en «inmigrantes que, no obstante, nunca habían abandonado su país». De aquella experiencia nace esta reflexión lúcida, veraz y valiente, que trata de aúnar los dos polos que estas dos ciudades representan: el de un espacio mítico, aunque sorprendentemente doméstico, cálido y acogedor, y el de una realidad hostil y poco generosa, quién sabe si representación simbólica de la tensión poética. Este ensayo ha despertado el entusiasmo unánime de la crítica. Susan Sontag lo celebró con estas palabras: «Leer Dos ciudades supone disfrutar de un recorrido por una mente maravillosa», y John Ashbery lo definió sencillamente como «un libro extraordinario».
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
