Czytając listy Henryka Berezy, pytam, z jakim rodzajem tekstu mam właściwie do czynienia? Z literaturą? Czy raczej z dokumentem o walorach artystycznych? Traktować go jako materiał (auto)biograficzny? A może po prostu kolejny zestaw danych dla badaczy-literaturoznawców oraz wszystkich berezologów? Być może każda z zaproponowanych odpowiedzi jest po części prawdziwa. Wychodzę jednak z przeświadczenia, że jest to literatura sensu stricto, dopracowana na płaszczyźnie konceptualnej, pisana ze świadomością i wyczuciem konwencji.
Wśród wszystkich możliwości lekturowych tych epistoł, najpiękniejszą jest właśnie ta, którą pozbawi się zaplecza metodologicznego, ta, przy której nie trzeba korzystać z literackich narzędzi, przy której można zapomnieć o wszelkich teoriach i dyskursach, a skupić się po prostu na człowieku myślącym refleksyjnie: o swojej przeszłości, swoich wyborach i decyzjach, do samego końca, do ostatnich dni będącym drogowskazem, a także bliskim przyjacielem dla wielu pokoleń pisarzy i krytyków literackich.
Listy Henryka Berezy być może tak samo jak obcowanie z nim otwierają okna na światy, o istnieniu których nikt by nawet nie pomyślał.
Podaruj Dziadkowi wyjątkowy prezent - pamiętnik, w którym będzie mógł opisać mnóstwo historii ze swojego życia.Książka zawiera również pobudzające kreatywność teksty i ćwiczenia, które staną się inspiracją dla niezwykłych mężczyzn, jakimi są nasi dziadkowie!
Podaruj Babci wyjątkowyprezent - pamiętnik, w którym będzie mogła opisać mnóstwo historii ze swojego życia.Książka zawiera również pobudzające kreatywność teksty i ćwiczenia, które staną się inspiracją dla niezwykłych kobiet, jakimi są nasze babcie!
"Tata małego skrzata" to tytuł książki, której jestem autorem. Powiecie: fajnie, ale co w niej jest takiego wyjątkowego?". Dla mnie wszystko! Przecież nie każdego dnia mężczyzna dowiaduje się, że zostanie tatą. No dobrze, a jeśli w słodycz tych słów nagle wdziera się gorzki smak walki o życie. Myśl o tym, że każdy następny dzień może być ostatnim. Trudne? Jest to książka o walce. O walce o miłość i każdą chwilę spędzoną razem. "Tata małego skrzata" to zbiór stu historii. Czasem zabawnych, czasem wzruszających, ale zawsze prawdziwych. To opowieść o radości bycia razem i o przeżywaniu rodzicielstwa z perspektywy zakochanego taty, któremu skrzat skradł serce od pierwszego zdania: "Kochanie, zostaniesz tatą".
Dr Lars Schernikau jest ekonomistą ds. energetyki, przedsiębiorcą i trejderem w branży surowców energetycznych. Mieszka w Szwajcarii i w Singapurze.
Prof. William Hayden Smith jest profesorem nauk o Ziemi i planetach w McDonnell Center for the Space Sciences na Uniwersytecie Waszyngtońskim w St. Louis, w Stanach Zjednoczonych.
Przez ostatnie pół wieku eliminacja paliw kopalnych była proponowana jako rozwiązanie narastających problemów, z jakimi zmaga się współcześnie ludzkość. Najpierw było to zanieczyszczenie powietrza, potem import paliw i wyczerpywanie się zasobów, wreszcie, od początku XXI wieku, takim problemem, na którym skupiła się uwaga świata, stały się zmiany klimatyczne i wynikająca z nich rzekomo konieczność przyspieszonej eliminacji paliw kopalnych.
Pomimo ciągłego niepokoju, licznych inicjatyw politycznych i bilionów dolarów wydanych na źródła alternatywne, paliwa kopalne pozostają dominującym źródłem energii na całym świecie. Ich zużycie nadal rośnie w wartościach bezwzględnych.
Aby zrozumieć przyczyny tej pozornej sprzeczności, dr Lars Schernikau oraz prof. William Hayden Smith, w przeciwieństwie do sposobu, w jaki przedstawia się to w popularnych mediach, opracowali pedantyczny, profesjonalny, obiektywny i pozbawiony jakiegokolwiek zabarwienia ideologicznego, politycznego i propagandowego, druzgocący raport ukazujący prawdę o tym, jak działa dziś globalna gospodarka energetyczna.
„Duża porcja rzetelnej wiedzy. Książka zawiera masę danych, mimo to nie nuży, a wręcz zasysa. Może dlatego, że poruszany temat dotyczy nas wszystkich. Osoby z wykształceniem technicznym, takie jak ja, znajdą w niej dobre źródło wiedzy oraz okazję, by odświeżyć sobie meandry elektrotechniki. Z drugiej strony, Fałszywa energia jest kolejnym dowodem zniewolenia ludzkiej świadomości. Oto posłuszni obywatele zamontowali sobie fotowoltaikę, magazyny energii i pompy ciepła, i są za to karani podatkiem od Słońca. A zatem, tak naprawdę nie chodzi o głoszoną wszem i wobec transformację, czyli wyższy standard życia obywateli, lecz jak zwykle o pieniądze dla rządzących. Wszystko, do czego zachęca nas władza, obraca się przeciwko nam. I tym razem nie jest inaczej.”.
Andrzej Bodziarczyk, właściciel firmy ZEIT,
producent kabli i przewodów elektrycznych
„Przyrody nie da się oszukać przez „dodruk energii” czy zwiększenie „deficytu surowcowego” z możliwością jego spłaty z eksploatowanych w przyszłości złóż. Lars Schernikau i William H. Smith dowodzą, że stosując obecną technologię nie jesteśmy w stanie przeprowadzić zaplanowanej transformacji energetycznej, unikając jednocześnie zwiększonych szkód środowiskowych i znacznego zubożenia społeczeństw. A zatem zamiast spodziewanej ochrony planety możemy się spodziewać jeszcze większej jej degradacji.
Dr Jan Krawczewski
Fragmenty z książki:
(…) Należy pamiętać, że to, z czym mamy obecnie do czynienia, nie jest niedoborem zasobów energetycznych, a jedynie niedoborem w zakresie wydobycia surowców energetycznych i niezawodnego wytwarzania energii elektrycznej, napędzanym błędną polityką energetyczną i wynikającym z niej brakiem inwestycji obejmującym 80% źródeł energii. Głód energetyczny objawia się zwiększonym ryzykiem przerw w dostawach energii, co zostało potwierdzone na całym świecie przez renomowane instytucje i rządy.(…)
(…) Producenci surowców zarobią ogromne pieniądze, gdy wzrost popytu nie będzie mógł zostać zaspokojony przez pozbawione inwestycji dostawy paliw kopalnych niezbędne do wydobycia, przetwarzania, transportu i produkcji sprzętu. Te wzrosty cen zostaną
poniesione przez konsumenta końcowego, albo w formie wyższych podatków, albo bezpośrednio poprzez wzrost cen produktów. Te podwyżki cen doprowadzą do presji inflacyjnej, spowolnienia wzrostu gospodarczego i szczególnie zaszkodzą mniej zamożnej części populacji na Zachodzie i krajów rozwijających się.(…)
Ku szczęściu. Moja droga do spełnienia i wewnętrznego spokoju Cześć! Mam na imię Ania i jestem szczęśliwa Dziś jestem szczęśliwa. Jednak nie zawsze tak było. Moja historia historia, którą chcę Ci opowiedzieć i którą chcę Cię zainspirować za pośrednictwem tej książki zaczyna się od kryzysu. Od momentu, w którym moje z pozoru idealne życie przypominało egzystencję chomika w kołowrotku. Goniłam za zewnętrznymi celami, nawet je osiągałam, tylko że to nie mogło mnie uleczyć z poczucia wewnętrznej pustki. Choć inni mnie chwalili, dla siebie samej wciąż byłam "nie dość dobra". Wtedy tego nie wiedziałam, ale dziś mam już tę świadomość: nie lubiłam siebie i tyle. Może znasz to uczucie. Niby wszystko jest dobrze. Starasz się. Czerwone paski w szkole, pochwały, akademie, nagrody. Studia, stypendia, staże. Wymarzona praca, a w niej same sukcesy. I... nieustanne poczucie niedosytu. Ciągle to "gdyby". Gdyby to, gdyby tamto, gdyby siamto, na pewno wreszcie dotarłabym do miejsca, o którym marzę. Gdyby (tu wpisz swoje "gdyby"), byłabym wreszcie szczęśliwa. Docierasz do celu "gdyby" i... rozczarowanie. Wiesz dlaczego? Ponieważ tajemnica nie tkwi w "gdyby". Ona się kryje w "mimo że nie". W odpuszczeniu. W zaufaniu. W akceptacji. W życiu tak, jak się chce. Oto moja droga. Trudna. Ciężka. Wyboista. Jednak cieszę się, że w nią wyruszyłam. Było warto. Może i Ty w nią ruszysz?
Książkę tę poświęcamy Elżbiecie Paczkowskiej-Łagowskiej, cenionej historyczce filozofii i tłumaczce, która polskiemu piśmiennictwu filozoficznemu przyswajała fenomen Diltheyowskiego kręgu oddziaływania we współczesnej myśli filozoficznej: stanowiska Georga Mischa, Helmutha Plessnera i Arnolda Gehlena, Theodora Litta, Ernsta Cassirera i innych. Autorce uznanych w studiach diltheyowskich monografii: Filozofia nauk humanistycznych Wilhelma Diltheya oraz Logos życia. Filozofia hermeneutyczna w kręgu Wilhelma Diltheya. Tom obejmuje również wybór z listów-esejów do męża, filozofa Bronisława Łagowskiego. To nakreślony z dużą swobodą epistolarny autoportret kobiety, dla której filozofia była nie tylko teorią, lecz także sztuką życia. Książka nie jest, jak często się zdarza w tego typu pracach, suchą laudacją zmarłej niedawno Elżbiety Paczkowskiej-Łagowskiej. Obraz, jaki szkicują jej koledzy w swoich artykułach omawiających jej dorobek naukowy, uzupełniają listy do męża, które wydawca tomu dołączył do jednej z sekcji. Jest to część niezwykle interesująca. Znajdują się tam fragmenty, które poruszają problemy natury filozoficznej i historycznej. "Czy Turek muzułmańskiego wyznania jest w stanie wziąć odpowiedzialność za Holocaust po otrzymaniu [niemieckiego] obywatelstwa?", pisała z Trewiru 17-18 stycznia 1993 roku. "Czy w ogóle taka odpowiedzialność możliwa jest w społeczeństwie wielokulturowym?" Pytania takie są tym bardziej istotne dzisiaj. Stawiając je, Paczkowska-Łagowska trafiła w sedno sprawy, a sposób, w jaki je sformułowała, możemy podejrzewać, narodził się z jej studiów nad Diltheyem i Burckhardtem. Zaryzykuję tezę: ten ostatni nie mógłby sformułować tego lepiej. Prof. Zbigniew Janowski, autor Cartesian Theodicy, Cartesian-Augustinian Index, How to Read Descartes' Meditations, Homo Americanus: The Rise of Totalitarian Democracy in America.
"Jedna z najlepszych książek non-fiction, jaką przeczytałem w życiu". Mariusz SzczygiełRok 1933. Serce hitlerowskiego Berlina.Wielki, epicki spektakl życia i śmierci widziany oczyma amerykańskiej rodziny dyplomatów.Amerykański ambasador William E. Dodd przyjeżdża do Niemiec z żoną, synem oraz pełną temperamentu córką Marthą. Początkowo Martha jest urzeczona licznymi przyjęciami i towarzyszącą im pompą, oczarowana przez przystojnych młodych mężczyzn, obywateli III Rzeszy, z ich zaraźliwym entuzjazmem dla uczynienia z Niemiec światowej potęgi.W miarę jak prześladowania Żydów przybierają na sile, a główni bohaterowie książki stają się ich naocznymi świadkami, ambasador Dodd zaczyna alarmować amerykański Departament Stanu. Ten jednak pozostaje obojętnyW czasach gęstniejącego mroku, Doddowie przeżyją dni pełne ekscytacji, intryg i romansów - aby ostatecznie z przerażeniem ujrzeć kulminację przemocy i morderstw, demaskujących prawdziwy charakter Hitlera i jego bezwzględnych dążeń."Opierając się na listach i pamiętnikach z tamtego okresu, Larson - mistrz prawdziwych historii, które czyta się niczym najlepszą fikcję - stworzył naoczną relację ojca i córki, którzy otwierają oczy dopiero w chwili, gdy terror na dobre zaciska wokół nich swe szpony".People
POLSKIE MUZUŁMANKI. ICH HISTORIE, ICH GŁOS, ICH WYBORY Co kryje się za decyzją Polek, które wybierają islam? Co daje im religia, która według stereotypów odbiera kobietom wolność i czyni poddanymi mężczyźnie i jego rodzinie? Jak wygląda życie, gdy trzeba modlić się w tajemnicy i tłumaczyć z noszenia hidżabu? Danuta Awolusi przez dwa lata wnikliwie obserwowała i poznawała codzienne życie polskich konwertytek. Spotykała się z nimi w meczetach i kawiarniach, uczestniczyła w modlitwach i słuchała o dramatycznych wyborach i osobistych transformacjach. Reporterka dociera do środowiska polskich muzułmanek, pokazując świat, którego istnienia większość z nas nawet nie podejrzewa. Po raz pierwszy możemy zobaczyć, jak naprawdę wygląda życie konwertytek w Polsce. Jak ukrywały swoją wiarę przed rodziną? Jak znajdują mężów przez internet? Jak radzą sobie z presją społeczną i uprzedzeniami? Czy tęsknią za katolicyzmem? Jak nowa religia kształtuje ich tożsamość i codzienność? To opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości, odwadze, wolności wyboru i cenie, jaką trzeba za nią zapłacić. Odsłania nieznane oblicze polskiego islamu, zadając głębsze pytania o wolność wyznania, tolerancję i prawo do bycia innym we współczesnej Polsce. Danuta Awolusi - pisarka, autorka powieści obyczajowych i reportaży. Nauczycielka w szkole Pasja Pisania. Niezależna copywriterka i dziennikarka związana z portalem literackim granice.pl. Marzy o tym, aby wszyscy ludzie mogli być równi i walczy o społeczną akceptację oraz dobro planety. Na co dzień mieszka ze swoim psem Dropsem w Warszawie. Miłośniczka roślinnego jedzenia, tatuaży i pisania o emocjach.
Prowokacyjna eksploracja niezwykłych relacji, jakie trzej terapeuci tworzą ze swoimi pacjentami.Seymour jest tradycyjnym terapeutą, który zaciera granicę przyzwoitości seksualnej w relacjach z pacjentką.Prześladowany zachowaniami obsesyjno-kompulsywnymi Marshal ma kłopoty z rolą, jaką w jego życiu odgrywają pieniądze.Powodowany wiarą w psychoanalizę i szczerą chęć pomocy, Ernest opracowuje radykalnie nowe podejście do terapii. Polega ono na całkowicie otwartej i uczciwej relacji z pacjentem. Jego eksperyment może się zakończyć katastrofą.Uznany pisarz i psychiatra Irvin D. Yalom prowokuje przedstawieniem zróżnicowanych więzi, jakie łączą psychoterapeutę i pacjenta. Odsłania wiele kłamstw, które padają zarówno na kozetce, jak i poza nią, oraz nęci czytelnika ukazaniem obrazu wnętrza umysłu psychoanalityków. Ta książka fascynuje, wciąga i wzrusza. Leżąc na kozetce jest powieścią odkrywającą niezwykłość bycia człowiekiem i wiarę w odkupienie ludzkości. Przemieni nasze poglądy na temat terapii i ludzi, którym powierzamy nasze uzdrowienie.
Kolejne wydanie popularnej monografii poświęconej osobie i twórczości F. Chopina ujęte w nowej szacie graficznej. Iwaszkiewicz kreśląc biografię najwybitniejszego polskiego kompozytora, stara się wyjaśnić nieporozumienia i legendy, którymi ona obrosła. Opiera się przede wszystkim na korespondencji od i do Chopina oraz na wszelkich tekstach współczesnych Fryderykowi. W wyborze i ocenie przedstawianych osób, sytuacji Iwaszkiewicz kieruje się subiektywizmem, jednak mając przed sobą bardzo wyraźnie wytyczony cel: stworzyć prawdziwy obraz życia i wewnętrznego rozwoju Chopina. Jego sylwetka jest mocno osadzana w środowisku, w którym w danym momencie życia przebywał, czy to warszawskie czy paryskie także podlega indywidualnej ocenie Iwaszkiewicza. Pomaga to Autorowi pokazać, w jaki sposób określone warunki bytowe i towarzyskie wpływały na pracę twórczą kompozytora. Nie ma tu trudnych analiz muzykologicznych, są anegdoty, ciekawe, czasem bardzo cięte charakterystyki osób, zdarzeń. Uderza miłość do muzyki i niesamowity szacunek dla Chopina i jego twórczości.
Był rok 1978, a ja znalazłem się na życiowym zakręcie.Wszystkie moje życiowe zakręty zwykle powodował "ktoś". Tym razem tym "kimś" był Jan Byrczek. To dzięki niemu wsiadłem wtedy w samolot do Nowego Jorku, ściskając w ręku paszport i półroczną wizę. Facet zmienił mi życie i dlatego ta moja nowojorska opowieść musi zacząć się chwilę wcześniej, w Warszawie w połowie lat 70.Kiedy się wówczas poznaliśmy, Byrczek był redaktorem naczelnym pisma "Jazz Forum".O swoich trudnych początkach w Nowym Jorku i o rozwijaniu skrzydeł, o ludziach, których tam spotykał, i o obrazach, które tam tworzył - pisze Rafał Olbiński dowcipnie, z rozbrajającym humorem, z dystansem do siebie. Jest jazz, jest polska szkoła plakatu, jest Kosiński, Głowacki i cała tratwa artystów, polonijnych rozbitków czasów stanu wojennego, są wreszcie zaskakujące zbiegi okoliczności.
Żadne inne dzieło Kafki nie odsłania pisarza tak bardzo, jak jego intymne listy do Mileny Jesenskiej.
Widzieli się dwa razy w życiu - pierwszy raz, żeby się zakochać; drugi - by się rozstać. Pisali do siebie niemal codziennie przez cztery lata, aż do śmierci Franza.
On - śmiertelnie chory, zagubiony, pełny lęków i namiętności, jeszcze mało znany pisarz.
Ona - dziesięć lat młodsza, nieszczęśliwie zamężna, początkująca dziennikarka. Jako jedna z pierwszych osób dostrzegła jego geniusz.
Listy do Mileny to nie tylko pamiętnik wielkiej miłości, ale również najważniejszy klucz do rozszyfrowania skomplikowanego świata Kafki. Tylko w nich niczym się nie zasłania i dociera do najgłębiej ukrytych zakamarków swojego umysłu. I nawet wtedy, tak bardzo odkryty, w każdym calu pozostaje pisarzem.
TYLKO KAFKA Z PRYWATNYCH LISTÓW POTRAFI STWORZYĆ ARCYDZIEŁO LITERATURY
Pierwsze kompletne wydanie uzupełnione o brakujące listy, korespondencję z Maxem Brodem oraz wybór felietonów Jesenskiej.
— Tak, ale na wszystko potrzeba czasu , a ona dopiero od niedawna jest wdową, tym bardziej że bardzo kochała twojego ojca.
— Wiem, przecież jeszcze nie teraz, j a po prostu chcę ją oswoić z tą myślą.
Andrzej Zawadzki urodził się w 1950 r. w Skarżycach (pow. pułtuski). Z wykształcenia ekonomista rolnictwa, doktor nauk rolniczych, zawodowo związany z bankowością i finansami. Wieloletni nauczyciel akademicki, autor publikacji z zakresu ekonomii i bankowości. Pisze felietony, wspomnienia, ale też opowiadania i teksty kabaretowe. Wydał zbiór felietonów Ela tropi portale (2021) oraz esej o Bogdanie Jańskim Teodor z Pułtuska. Bogdan Jański, mój wielki ziomek (2023). Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego na Felieton „O Brzytwę Pilcha” (2023). Członek ZAiKS (sekcja M). Jego ostatnia książka Po zawodach (2024) opowiada o zajęciach, których już nie ma.
Pytaj twojego serca, a ono Ci powie, żeś dla szczęścia stworzony niezakłóconego, bez granic, wiekuistego Wenanty Katarzyniec Ojciec Wenanty, pragnąc nieba, wpatrywał się w najdoskonalszy wzór, który do niego prowadzi w Maryję. Codziennie medytował nad tajemnicami Jej życia: radosnymi, bolesnymi i chwalebnymi. Nie wypuszczał z rąk różańca. Był on jego siłą i ochroną. Oddawane w dłonie Czytelnika rozważania tajemnic różańcowych są nie tylko pomocą w modlitwie. To bardzo konkretny przykład życia sługi Bożego, jego dojrzewania do świętości, a także bogactwo duchowe jego pism.
Randkowanie w późnym kapitalizmie to sport ekstremalny. W kulturze zdominowanej przez wszystko, wszędzie, naraz trudno jest znaleźć miłość. Za to szybko można doświadczyć rozczarowania. Agata Romaniuk wchodzi do labiryntu, po którym poruszają się randkujący. Wyjaśnia tajemnicę zdjęć z rybą, tropi pana Stockowskiego i prezentuje zasadę espresso, która być może uratuje niejedną i niejednego. Przygląda się mężczyznom chodzącym na randki z matką i kobietom bez głowy. I cóż to jest za podróż autorka opisuje historie cudze i własne, korzysta z dorobku biologii ewolucyjnej i ekonomii behawioralnej, sięga też do literatury, sztuki i popkultury: pani Bovary, Wokulski, Carrie Bradshaw i Bridget Jones podpowiadają jej, jak uniknąć najgorszej randki świata. I jak doprowadzić do tej udanej. Ta zabawna i miejscami gorzka książka powstała dla tych, którzy szukają miłości lub wcale nie. Dla tych w związkach to też szansa na podpatrzenie świata randek z bezpiecznej odległości. Oni pewnie odetchną z ulgą.
W Wolności. Chorobie, na którą nie ma lekarstwa zgodnie ze swoją dialektyczną metodologią (dla jasności: Slavoj Zizek uważa się za spadkobiercę myśli K. Marksa) rozpatruje zagrożenia związane z radykalnym rozumieniem pojęcia wolności, wskazując, że w niektórych formach, w skrajnym rozumieniu wolność może się stać zagrożeniem. Bo przecież wolno nam niszczyć planetę, wolno lekceważyć zalecenia nauki, wolno zachwycać się turbokapitalizmem. W końcu jak pisze iek oczywiście uderzenie asteroidy lub erupcja super wulkanu mogą nas zniszczyć, największym zagrożeniem dla ludzkiej populacji, piątym jeźdźcem [apokalipsy], jeśli wolicie, jesteśmy my sami. Oznacza to, że jako ludzkość stoimy teraz przed kluczową decyzją: jesteśmy piątym jeźdźcem, który może spowodować swoją zagładę lub się uratować. Chociaż globalna świadomość zagrożenia rośnie, nie idą za tym odpowiednie działania, więc czterej jeźdźcy galopują coraz szybciej:
Zaraza: pod koniec 2019 roku wybuchł COVID 19 i zmienił nasze życie na zawsze - wciąż z nami jest, możemy więc spodziewać się nowych zachorowań, a także innych pandemii wirusowych.
Wojna: wraz z rosyjskim atakiem na Ukrainę, mamy w Europie prawdziwą gorącą wojnę trzeźwe i dające do myślenia przypomnienie, że nikt nie może sobie pozwolić na obserwowanie wojny z bezpiecznej odległości. Nawet jeśli zostanie zawarty jakiś rodzaj rozejmu, wojna z całą mocą potwierdziła, że należy do ogólnych warunków naszego życia, a pokój bywa tylko tymczasowym wyjątkiem. Bez względu na to, w którą stronę się zwrócimy, trzecia wojna światowa jest na horyzoncie. Potrzebujemy nie tylko, a nawet nie przede wszystkim, siły, by przeciwstawić się agresorom, ale także radykalnej zmiany całego globalnego systemu.
Głód: również staje się coraz większym zagrożeniem oto niektóre z ostatnich tytułów w mediach: Wojna w Ukrainie doprowadziła do największego kryzysu żywnościowego od II wojny światowej. Wojna w Ukrainie może być przyczyną zamieszek z powodu braku żywności w biedniejszych krajach. Z powodu globalnego ocieplenia Fale upałów w Indiach i Pakistanie testują granice ludzkiej zdolności przetrwania, twierdzi ekspert; są też przyczyną ogromnego nieurodzaju. Czy jesteśmy gotowi na masowe migracje i zamieszki, które mogą być spowodowane przez globalny głód?
Sensacyjna historia jednego z najbardziej znanych schronisk górskich w Karkonoszach, na szlaku na Śnieżkę.
Pierwotnie na Starej Polanie istniała chata robotników wypalających w górach węgiel drzewny, Wzmianki o niej pochodzą z XVII wieku. W tym okresie na polanie istniała tez buda pasterska i szałas myśliwski. Pod koniec XVII wieku powstały solidniejsze budynki mieszkalne i gospodarskie, nazwane później od nazwiska gospodarza T. Schlingela - Schelngelbaude. W XIX wieku wzniesiono okazałe budynki przeznaczone dla obsługi rozwijającego się w Karkonoszach ruchu turystycznego. Były w nich pokoje noclegowe i karczma. Jako schronisko turystyczne Schlingelbaude funkcjonowało do 1945 roku.
Po wojnie najpierw pod nazwą "Izabella" mieścił się tu ośrodek wypoczynkowy dla byłych więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych. W 1946 r. obiekt otrzymała w zarząd Polska YMCA oraz Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego. Od tego momentu funkcjonowała nazwa schronisko im. Br. Czecha. W 1951 r. schronisko przejęło PTTK i zarządzało nim do 11.12.1966 r., kiedy to wybuchł tajemniczy pożar, który zniszczył schronisko. Tekst wzbogacają 93 zdjęcia i rysunki oraz wkładka z 16 kolorowymi grafikami i zdjęciami.
Książka zawdzięcza swój tytuł słynnej frazie z Manifestu surrealistycznego Andr Bretona, służącej tutaj zresztą za motto: Droga wyobraźnio, najbardziej w tobie kocham to, że nie przebaczasz. W stulecie pierwszej publikacji manifestu (1924) autor podejmuje rozważania nad dziedzictwem nadrealizmu teorii estetycznej zorientowanej wokół kategorii wyobraźni oraz awangardowej praktyki eksplorowania podświadomości, snu i rozmaitych stanów wtórych, technik automatyzmu, badania przypadku obiektywnego i prowokowania konwulsyjnego piękna. Nie jest to jednak opowieść o nadrealizmie, ten ostatni stanowi tylko punkt odniesienia; maksymalistyczny program stworzenia nowej wrażliwości i zrewolucjonizowania całokształtu życia poniósł fiasko. W pewnym sensie musiał je ponieść po prostu podzielił los innych estetyczno-politycznych utopii Wielkiej Awangardy. Ale jego bankructwo sprowokowała też przyspieszająca historia, która postanowiła przelicytować pomysły najśmielszych fantastów, zwłaszcza w dziedzinach fuzji różnych porządków, groteski i makabry. Od epoki pieców, poprzez erę lotów kosmicznych i wyścigu zbrojeń, po czasy rewolucji cyfrowej wyobraźnia spychana była na pozycje obronne. Odzyskiwała swoje prawa w literaturze, przybierając najróżniejsze kształty i służąc najrozmaitszym celom. Pierwsza część książki zawiera szkice o pisarzach i pisarkach wprawiających w ruch pracę nieskrępowanej fantazji, a przy tym szukających dystansu do nadrealistycznej ortodoksji. Są wśród nich twórcy luźno związani z ruchem, ale podążający osobną ścieżką (Michel Leiris, Leonora Carrington, Henri Michaux), budujący własną propozycję estetyczną w kontrze wobec jego programu (Roland Topor, Georges Perec) oraz ci opracowujący poza horyzontem nakreślonym przez Bretona kluczowe dla niego problemy, takie jak bunt i zaangażowanie (Albert Camus) czy przygodność i absurd (Eugene Ionesco). Tę galerię postaci zamykają autorki i autorzy przełomu wieków, którzy zaprzęgają wyobraźnię do krytycznej pracy nakierowanej na zbadanie szaleństwa (David Vann), frenetycznej konsumpcji (Marie Darrieussecq) i nowych form duchowości (Emmanuel Carrere). Część drugą otwierają inspirowane Słownikiem miejsc wyobrażonych Alberto Manguela dywagacje o imaginacyjnych podróżach i nieistniejących krainach. Z tych rozważań wywodzą się refleksje nad różnymi postaciami nowoczesnej utopii i dystopii (Herbert George Wells, George Orwell, Stanisław Lem, Margaret Atwood) oraz nad współczesnymi fantazjami o zmierzchu Zachodu (Michel Houellebecq, Boualem Sansal). Osobne miejsce zajmuje problematyka kultury nuklearnej i późnonowoczesnego katastrofizmu oraz postapokaliptycznych wizji końca świata (Inger Christensen, Richard Matheson, Cormac McCarthy, Dmitrij Głuchowski), aktualizująca się w zadziwiający sposób pod postacią współczesnej powieści wojennej (Serhij Żadan). Ta ostatnia podpowiada niepokojącą pointę dla podjętych w książce rozważań: koncept surrealizmu i odpowiadający mu typ wyobraźni zrodziły się w księżycowym krajobrazie okopów Wielkiej Wojny, aby powrócić sto lat później w spowitym wojenną mgłą Donbasie.
Złożony z 12 rozdziałów esej dotyczy współczesnego człowieka oraz fundamentów świata, w którym on żyje. Jest to jednak nowa jakość eseju. Towarzyszem rozmyślań autora jest Wiliam Szekspir, którego dramaty powracają niczym refren w kolejnych rozdziałach. Mistrzów jest zresztą w tej książce wielu. Bronisław Wildstein - publicysta, dziennikarz i pisarz - zadbał jednak, by namysł nad współczesnością nie był oderwany od różnych rejestrów kultury. I tak w jego rozważaniach znajdziemy odwołania do Todda Philipsa, Agnieszki Osieckiej, Samuela Becketta czy zespołu Queen. Równie szeroki jest zakres poruszanych przez niego tematów: bioetyka, pycha racjonalizmu i odrzucenie perspektywy religijnej, figura błazna, idee postępu i regresu, alienujący efekt cywilizacji, władza feudalna oraz barbarzyństwo rewolucji w imię humanizmu. Doskonale napisany i prowokujący do dyskusji tom jest jednocześnie wielkim hymnem do sztuki, która odsłania naturę rzeczy i ludzkich spraw.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
