Wojna nie jest dla dzieci, ale w naszym nieidealnym świecie takie doświadczenia nie omijają nawet najmłodszych. Tak jest również w przypadku jedenastoletniego Tomka i jego przyjaciół, którym przyszło żyć podczas II wojny światowej w Polsce okupowanej przez hitlerowskie Niemcy.
Mimo że czas dla wszystkich jest niezwykle trudny, chłopcy starają się funkcjonować normalnie – grają w piłkę, bawią się w chowanego i czytają książki. Nadchodzi jednak moment, gdy przestaje im to wystarczać. Chcą być jak dorośli konspiratorzy, dlatego zakładają tajną grupę OSA, która ma szkodzić bezwzględnym okupantom. Nie zdają sobie sprawy, jak bardzo narażają na niebezpieczeństwo siebie i swoje rodziny…
Czy na skutek dramatycznych wydarzeń Tomek i jego koledzy zrozumieją, że ich zadanie polega na czymś zupełnie innym, lecz jest równie ważne dla Polski jak walka, którą prowadzą dorośli?
Mała wielka wojna Tomka to fascynująca opowieść przygodowa napisana przez nagradzanego autora książek o tematyce historycznej, cenionego przez recenzentów i uwielbianego przez czytelników. Grzegorz Kozera wprowadza nas tym razem w okres II wojny światowej widzianej oczami dzieci. Książka powstała z myślą o młodych pasjonatach historii, którzy znajdą w niej nie tylko rzetelnie zarysowane tło, lecz także razem z bohaterami będą okrywać specyfikę funkcjonowania społeczeństwa w czasie trwania wojny.
Noc w Berlinie
Berlin, lata dwudzieste, lata trzydzieste.
Joachim Werner to syn polskiej Żydówki zafascynowanej ideą rewolucji socjalistycznej i niemieckiego anarchisty. Już jako nastolatek sprzedaje swoje pierwsze obrazy i szybko zyskuje uznanie w środowisku artystycznym. O względy młodego malarza zabiegają marszandzi oraz kobiety zauroczone jego talentem, gotowe słono zapłacić za możliwość pozowania słynnemu artyście.
Wkrótce do władzy dochodzą naziści. Berlin, stolica muzeów, teatrów, kina i kabaretu, z miesiąca na miesiąc przeobraża się w miasto brunatnych koszul.
Wprowadzane są kolejne ograniczenia i zakazy, nasilają się represje. Bohater boleśnie przekonuje się, że w świecie opętanym szaleństwem ideologii nazistowskiej nie ma prawa być Niemcem… i nie ma prawa być artystą.
Pewnego dnia na jego drodze staje piękna i tajemnicza skrzypaczka Milena Janska. W świecie terroru miłość zdaje się jedynym okruchem normalności. Aż do czasu nocy kryształowej…
Berlin, późne lato
Berlin, późne lato to historia o miłości teoretycznie niemożliwej, między dwojgiem ludzi, których dzieli wszystko. Opowieść o trudnych decyzjach i ich konsekwencjach, poświęceniu, zaufaniu i bezsilności jednostki wobec totalitaryzmu.
Berlin, sierpień 1943 rok. Otto Peters, 45-letni wdowiec, którego syn zginął na froncie wschodnim, stara się wieść spokojne życie. Niegdyś był pisarzem, ale gdy naziści doszli do władzy, zamilkł. Pracuje w księgarni, mieszka samotnie, chce jedynie dotrwać do końca wojny. Jednak Trzecia Rzesza o nim nie zapomniała – otrzymuje propozycję pracy nad scenariuszem filmu, który ma służyć hitlerowskiej propagandzie. Wkrótce potem w jego życiu pojawia się Polka, poszukiwana przez gestapo uciekinierka z obozu koncentracyjnego. Peters, wbrew rozsądkowi, decyduje się pomóc Halinie…
Króliki Pana Boga
Poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości, cierpieniu i potrzebie bliskości.
Maj 1945. Adam, Halina i Honza – rozbitkowie, którzy ocaleli z wojennej hekatomby – próbują wrócić do Polski. Niemcy skapitulowały, lecz wojna tak naprawdę się nie skończyła, a świat poukładanych wartości dawno runął. Bohaterowie niejednokrotnie przekonają się o tym podczas swojej wędrówki.
W książce omówiono zagadnienie mikrokrwotoków mózgowych jako jednego z najważniejszych wykładników choroby małych naczyń.
Autorzy opisują przyjętą terminologię, patofizjologię, diagnostykę obrazową oraz jej wpływ na podejmowane decyzje terapeutyczne u pacjentów wymagających leczenia wewnątrznaczyniowego ostrego udaru mózgu, leczenia przeciwpłytkowego w profilaktyce pierwotnej i wtórnej. Publikację ilustrują ciekawe obrazy rezonansu magnetycznego.
Zagadnienie kliniczne zostało przedstawione w różnych aspektach. Od implikacji związanych z udarem mózgu, chorobą Alzheimera, nerek, schorzeniami neurozwyrodnieniowymi, chorobami zakaźnymi (w tym COVID-19), a także depresją. Czytelnicy znajdą w książce praktyczne wskazówki, zalecenia grup ekspertów i starannie wybrane piśmiennictwo.
Monografia z pewnością zainteresuje lekarzy neurologów, specjalistów zajmujących się leczeniem chorób naczyniowych mózgu, kardiologów, lekarzy chorób wewnętrznych oraz wszystkich zajmujących się stosowaniem terapii przeciwkrzepliwej.
Opowieść o miłości i namiętnościach w czasach totalitaryzmu, kiedy niemal każdy wybór decyduje o życiu lub śmierci.
Berlin, lata dwudzieste, lata trzydzieste.
Joachim Werner to syn polskiej Żydówki zafascynowanej ideą rewolucji socjalistycznej i niemieckiego anarchisty. Już jako nastolatek sprzedaje swoje pierwsze obrazy i szybko zyskuje uznanie w środowisku artystycznym. O względy młodego malarza zabiegają marszandzi oraz kobiety zauroczone jego talentem, gotowe słono zapłacić za możliwość pozowania słynnemu artyście.
Wkrótce do władzy dochodzą naziści. Berlin, stolica muzeów, teatrów, kina i kabaretu, z miesiąca na miesiąc przeobraża się w miasto brunatnych koszul.
Wprowadzane są kolejne ograniczenia i zakazy, nasilają się represje. Bohater boleśnie przekonuje się, że w świecie opętanym szaleństwem ideologii nazistowskiej nie ma prawa być Niemcem… i nie ma prawa być artystą.
Pewnego dnia na jego drodze staje piękna i tajemnicza skrzypaczka Milena Janska. W świecie terroru miłość zdaje się jedynym okruchem normalności. Aż do czasu nocy kryształowej…
"Noc w Berlinie" dopełnia cykl cenionych powieści Kozery: "Berlin, późne lato" i "Króliki Pana Boga" – wszystkie części można czytać niezależnie.
Poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości, cierpieniu i potrzebie bliskości. Maj 1945. Adam, Halina i Honza - rozbitkowie, którzy ocaleli z wojennej hekatomby, próbują wrócić do Polski. Niemcy skapitulowały, lecz wojna tak naprawdę się nie skończyła, a świat poukładanych wartości dawno runął. Bohaterowie niejednokrotnie przekonają się o tym podczas swojej wędrówki. Króliki Pana Boga to najmocniejsza z pięciu dotychczasowych powieści Grzegorza Kozery. Przejmująca historia trojga ludzi, po zakończeniu drugiej wojny światowej wracających do domu. Postapokaliptyczna powieść drogi, której wędrowcy starają się przeżyć na przekór eksperymentom Boga. Chwilami przerażająca i okrutna, niesie jednak przesłanie, że dobro, o ile jest w człowieku, przetrwa razem z nim także koniec świata. Piotr Adamczyk, pisarz, publicysta. Niepokojąco inna powieść w morzu (po)wojennych powieści. To książka, którą zaczynasz czytać o szóstej wieczorem, kończysz o ósmej wieczorem, ale śnisz o niej przez całą noc. Grzegorzowi Kozerze udaje się odnaleźć w niej człowieka tam, gdzie człowieczeństwa już nie ma. To wielka sztuka pisać o wielkich sprawach tak, że czyta się o nich lekko, ale myśli ciężko. Powieść ważna i potrzebna szczególnie dzisiaj, kiedy nic nie jest takie, jakie było jeszcze wczoraj.
Gorzka i ironiczna opowieść o alkoholowym uzależnieniu zdegradowanego dziennikarza. Jedyną wartością, która może ocalić bohatera z pijackiego piekła, jest miłość. Tylko czy w alkoholowym zatraceniu, wśród wielu spotykanych przypadkowo kobiet, bohater potrafi odnaleźć tę jedną, którą naprawdę pokocha?
Tak więc kobiety i alkohol, a gdybym chciał być trywialny i wulgarny, co zdarza mi się w końcu nierzadko, powiedziałbym bez skrupułów – dupy i gorzała. Kobiety i alkohol, dupy i gorzała, oto one, „te dwie są miłości i dwie śmierci moje”. To Lechoń, zacytowałem jednego z moich młodzieńczych mistrzów, budzącego mój podziw nie tyle swoją niemodną poezją, ile tym, że z tęsknoty i samotności ów okularnik w garniturku skutecznie skoczył z okna wieżowca w Nowym Jorku.
Zbyt cicha namiętność to opowieść o spełnionej miłości i niemożliwej do zaspokojenia tęsknocie. Udając się w podróż przez wspomnienia, autor dokumentuje związek dwojga ludzi: ich sprawy codzienne, czułe gesty, słowa i myśli, wyprawy na praskie cmentarze, do wiedeńskich muzeów i do polskich szpitali, gdy inne plany przekreśliła choroba. Ta książka to przede wszystkim intymna rozmowa z ukochaną. Pisarz odmalowuje swój prywatny świat z onieśmielającą szczerością, nie po to jednak, by wystawić go na pokaz, ale żeby utrwalić i nie zapomnieć, żeby dzięki „prawdziwemu zmyśleniu” znów znaleźć się przy miłości swojego życia. Książkę polecić można każdemu, kto doceni poruszającą lekturę o tym, co znaczy kochać – w chwilach radosnych i przyjemnych, we wspólnych trudach i bólu, a także kiedy tej najbliższej osoby fizycznie nie ma już obok.
Grzegorz Kozera (ur. 1963), prozaik, poeta i dramaturg. W dorobku ma cykl powieściowy Trylogia niemiecka, na który składają Noc w Berlinie, Berlin, późne lato i Króliki Pana Boga. Opublikował także powieści: Biały Kafka, Droga do Tarvisio i Co się zdarzyło w hotelu Gold. Ponadto wydał zbiór opowiadań Kuracja oraz siedem tomów poezji, m.in. Dzień, w którym umarła Sylvia Kristel. Jego sztuki teatralne zostały zebrane w książce Klub morderców i inne komedie ludzkie.
Mocna lektura w męskim stylu!
Co się zdarzyło w hotelu Gold to współczesny kryminał z historią miłosną w tle albo – jeśli ktoś woli – opowieść o miłości z wątkiem kryminalnym. A wszystko podszyte lekką ironią.
Biały Kafka to gorzka i ironiczna opowieść o alkoholowym uzależnieniu zdegradowanego dziennikarza. Jedyną wartością, która może ocalić bohatera z pijackiego piekła, jest miłość.
Poruszające opowieści o przyjaźni, miłości, cierpieniu i potrzebie bliskości.
Berlin, późne lato to historia o miłości teoretycznie niemożliwej, między dwojgiem ludzi, których dzieli wszystko. Opowieść o trudnych decyzjach i ich konsekwencjach, poświęceniu, zaufaniu i bezsilności jednostki wobec totalitaryzmu.
Króliki Pana Boga są nawiązaniem do powieści „Berlin, późne lato”. Przejmująca historia trojga ludzi, po zakończeniu drugiej wojny światowej wracających do domu.
W życiu nie można być niczego pewnym – pokazuje przypadek bohatera Drogi do Tarvisio. To ironiczna, a zarazem gorzka opowieść o Polaku, który w kwietniu 2011 roku odbywa podróż do Pragi, Wiednia i Włoch. W czasie samotnej wyprawy bohater spotyka obcokrajowców i rodaków, choć nie zawsze są to sympatyczne spotkania i „przygody”. Przede wszystkim jednak zmaga się z własnymi kompleksami, fobiami, przesądami – politycznymi, narodowościowymi, religijnymi. Poza tym, na przekór wszystkiemu, liczy, że odzyska ukochaną kobietę, która została w kraju.
"Wędrówka bohatera przez Europę jest niczym zdobywanie kolejnych kręgów wtajemniczenia. Chwile wspomnień o wspólnym szczęściu, chwile cierpień, które przeżyć musi mężczyzna, przypadkowe spotkania, zachwyty odczuwane wobec zetknięcia ze Sztuką – to wszystko uświadamia, jak wiele trzeba doświadczyć, by zasłużyć na miłość".
Monika Badowska, recenzent literacki, prowadzi blog Z lektur prowincjonalnej nauczycielki
"Droga do Tarvisio Grzegorza Kozery jest pretekstem do analizy uprzedzeń kulturowych, wad narodowych, kompleksów. Słychać w niej żal człowieka, który głosował za przystąpieniem swojego kraju do UE, ale nadal nie godzi się z tym, że kaci żyją lepiej niż ich ofiary. Dlatego w kwestii różnic cywilizacyjnych w obrębie wspólnej Europy chciałby wyraźnie powiedzieć, że czyste toalety niekoniecznie świadczą o czystości sumień.
Książka mocno niepoprawna politycznie, dobrze napisana, pełna humoru, zmusza do refleksji".
Piotr Adamczyk, publicysta
Berlin, późne lato to historia o miłości teoretycznie niemożliwej, między dwojgiem ludzi, których dzieli wszystko. Opowieść o trudnych decyzjach i ich konsekwencjach, poświęceniu, zaufaniu i bezsilności jednostki wobec totalitaryzmu.
Berlin, sierpień 1943 rok. Otto Peters, 45-letni wdowiec, którego syn zginął na froncie wschodnim, stara się wieść spokojne życie. Niegdyś był pisarzem, ale gdy naziści doszli do władzy, zamilkł. Pracuje w księgarni, mieszka samotnie, chce jedynie dotrwać do końca wojny. Jednak Trzecia Rzesza o nim nie zapomniała – otrzymuje propozycję pracy nad scenariuszem filmu, który ma służyć hitlerowskiej propagandzie. Wkrótce potem w jego życiu pojawia się Polka, poszukiwana przez gestapo uciekinierka z obozu koncentracyjnego. Peters, wbrew rozsądkowi, decyduje się pomóc Halinie…
,,Co się zdarzyło w hotelu Gold"" to współczesny kryminał z historią miłosną w tle albo - jeśli ktoś woli - opowieść o miłości z wątkiem kryminalnym. A wszystko podszyte lekką ironią. Bohater powieści, historyk Antoni Topola, wydaje się tak samo niepozorny jak jego imię i nazwisko. Przekroczył czterdziestkę, jest w trakcie rozwodu, ma kłopoty ze zrobieniem habilitacji. Nawet romans z profesor Szymulą to raczej jedynie spełnianie erotycznych zachcianek kobiety. Wyjazd na kongres naukowy do Wiednia w zastępstwie swojego mentora też nie jest szczytem marzeń Antoniego. Nie wie on jednak, że wydarzenia, jakie rozegrają się w tytułowym hotelu Gold, każą mu spojrzeć na siebie inaczej i odmienią jego życie.
Berlin, późne lato to historia o miłości teoretycznie niemożliwej, między dwojgiem ludzi, których dzieli wszystko. Opowieść o trudnych decyzjach i ich konsekwencjach, poświęceniu, zaufaniu i bezsilności jednostki wobec totalitaryzmu. Berlin, sierpień 1943 rok. Otto Peters, 45-letni wdowiec, którego syn zginął na froncie wschodnim, stara się wieść spokojne życie. Niegdyś był pisarzem, ale gdy naziści doszli do władzy, zamilkł. Pracuje w księgarni, mieszka samotnie, chce jedynie dotrwać do końca wojny. Jednak Trzecia Rzesza o nim nie zapomniała otrzymuje propozycję pracy nad scenariuszem filmu, który ma służyć hitlerowskiej propagandzie. Wkrótce potem w jego życiu pojawia się Polka, poszukiwana przez gestapo uciekinierka z obozu koncentracyjnego. Peters, wbrew rozsądkowi, decyduje się pomóc Halinie Dostojna książka o mało dostojnym świecie, w którym nawet piękno kończącego się lata nie zatrze szarych konturów bolesnej rzeczywistości. W tym świecie bowiem nie tylko lato się kończy .
Droga do Tarvisio to powieść drogi, tyle że nie w amerykańskim, ale w polskim stylu! W życiu nie można być niczego pewnym - pokazuje przypadek bohatera Drogi do Tarvisio. To ironiczna, a zarazem gorzka opowieść o Polaku, który w kwietniu 2011 roku odbywa podróż do Pragi, Wiednia i Włoch. W czasie samotnej wyprawy zmaga się z własnymi kompleksami, fobiami, przesądami - politycznymi, narodowościowymi, religijnymi. Poza tym, na przekór wszystkiemu, liczy, że odzyska ukochaną kobietę, która została w kraju.Książka mocno niepoprawna politycznie, dobrze napisana, pełna humoru, zmusza do refleksji.Piotr Adamczyk, publicysta.Grzegorz Kozera (1963) - prozaik, poeta, dziennikarz i bloger. Droga do Tarvisio jest jego trzecią książką prozatorską. W dorobku ma powieść o uzależnieniu alkoholowym Biały Kafka (2004) oraz zbiór opowiadań Kuracja (2008). Opublikował też sześć tomików wierszy: Upadek (1989), Strip-tease (1989), Piosenka powieszonego amanta (1993), Niebieski motyl i inne wiersze (1995), Sierżant Garcia nie żyje (1998) i Data (2011).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
