Komunikowanie o nauce

Jak mówić o nauce i pisać o badaniach naukowych, żeby nie upraszczać, a jednocześnie nie nudzić odbiorców? Jak w czasach Internetu popularyzować wiedzę i prezentować treści naukowe, które rzadko bywają atrakcyjne wizualnie? Jak znaleźć ciekawą formę i oprawę dla skomplikowanych teorii? Jakie środki retoryczne pomagają w relacjonowaniu postępów naukowych i pozwalają zrozumieć znaczenie wyników badań czy hermetycznych wywodów? Co eksperci robią w mediach i co media robią z ekspertami? Na te i inne pytania odpowiadają autorzy tomu, który jest pierwszą na polskim rynku pozycją rozpatrującą zagadnienia z dziedziny science communication z perspektywy tradycyjnych i nowych mediów. Interdyscyplinarny zbiór może zainteresować medioznawców, dziennikarzy, socjologów, językoznawców, specjalistów PR, antropologów, politologów, historyków oraz przedstawicieli różnych dyscyplin, którzy chcą opowiadać o swoich badaniach, promować i popularyzować ich wyniki. Komunikacja od zawsze była fundamentem nauki. Autorzy zebranych w tomie artykułów dowodzą, że stwierdzenie to pozostaje aktualne także współcześnie, a w epoce rozwoju mediów masowych i Web 2.0 zyskuje szczególne znaczenie. Małżeństwo nauki i mediów – choć zazwyczaj zawierane z rozsądku – może przynieść obu stronom wymierne korzyści.