Pierwsza połowa lat 70-tych w Skarżysku-Kamiennej. Wspomnienia z dzieciństwa i etapu dorastania, nie pozbawione ostrej puenty. Sytuacje opisane kapitalną, rwaną frazą. Miasto, młodość, bieda. Parowozy, których dzisiaj już nie ma. Skarżysko-Kamienna. Tak kiedyś było.
Opowieści Kasjera to prawdziwe historie ludzi, którzy stoją po drugiej stronie "barykady" To anegdoty, refleksje i wspomnienia, subiektywne odczucia — zza okienek kas biletowych PKP, współczesnych dyskontów, piekarń i banków. Ciągły kontakt z klientem, ich cierpliwość, uprzejmość i wyrozumiałość, umiejętność rozmowy to podstawa ich pracy. Opowieści Kasjera to ciekawa podróż przez lata 90. do czasów współczesnych.
Siostry to powieść społeczno-obyczajowa, której akcja rozgrywa się na przełomie dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku w Polsce. Autorka porusza w niej wiele aktualnych problemów, takich jak: przemiany polityczne, gospodarcze i społeczne, samotne macierzyństwo, aborcja .... Czyta się tę powieść jednym tchem, a sprawiają to: ciekawa narracja i nieoczekiwane zwroty akcji. To historia o trzech pokoleniach niezwykłych kobiet. Dalekie od wielkiej polityki, za to nierozerwalnie związane z małą ojczyzną, nie są to bohaterki z pierwszych stron gazet walczące o wielkie ideały. To kobiety pozornie z drugiego planu, ale czy na pewno? A każda z nich samotnie dźwiga ciężar nieudanej miłości i samotności choć z pozoru to kobiety silne i spełnione zawodowo. Czego im tak naprawdę brakuje do szczęścia? Odpowiedź na to pytanie nie jest i nie musi być ani łatwa ani jednoznaczna. To opowieść poruszająca problemy ważne, ale często w naszej kulturze obyczajowej przemilczane i ciągle bardzo aktualne. Iwona Zielińska-Zamora nie podejmuje się oceny postępowania swoich bohaterek, nie moralizuje i nie usprawiedliwia. Raczej odnosi się wrażenie, że ma niewyczerpane pokłady empatii dla każdej z nich. Młodzieńcza miłość, bezgraniczne zaufanie do ukochanego mężczyzny, zdrada, a w konsekwencji osamotnienie i różne (jakże odmienne) próby i sposoby wyjścia z matni - to główne wątki powieści, a zarazem sztafaż dla bardziej ogólnych i niezwykle ważnych spraw dziejących się w naszej rzeczywistości. Los nie pieści bohaterek - przynosi im, być może w nadmiarze wiele nieszczęść i trudnych do udźwignięcia nowych wyzwań. A jak, i czy w ogóle sobie z tym radzą powieściowe siostry? By się o tym dowiedzieć koniecznie trzeba przeczytać tę książkę.
20 wywiadów wieńczy 30-lecie Rzymskokatolickiej Parafii św. Patryka w Warszawie. Każdy z rozmówców dostrzega Parafię ze swojej indywidualnej, osobistej, zaskakującej, niepowtarzalnej perspektywy. Różnorodność 20 spojrzeń, osób, modlitw, wysiłków składa się w ciekawą całość. Pozwala poczuć duszę jedynej w Polsce Parafii pod wezwaniem św. Patryka.
Zaskakujące historie kobiet z różnych środowisk. Młode, dojrzałe - każda z nich przeżyła zdarzenie, które zmieniło i przewartościowało ich życie i sposób oceny otoczenia. Czasem tłem jest fatum ciążące nad rodziną, czasem pozornie nic nie znaczący incydent...
"[...] I wtedy ona zaczęła krzyczeć. Był to raczej wrzask osaczonego zwierzęcia. Wrzeszczała tak nieludzkim głosem, że pekińczyk odskoczył przerażony od tej policyjnej nogawki, a jej własny pies, który nigdy i nikogo nie słuchał skulił ogon pod siebie i błyskawicznie zawrócił, by po chwili usiąść grzecznie przytulony do kolan swojej pani.– Co się tutaj dzieje, czemu ta kobieta tak krzyczy? – zapytała konspiracyjnym szeptem właścicielka pekińczyka tę grubą spod bramy (balkon nad bramą chronił ją od deszczu), która akurat kończyła kolejną drożdżówkę i chwilę musiało potrwać nim udzieliła odpowiedzi.
– Nic się nie dzieje – i po chwili, gdy przełknęła ostatniego kęsa, z wielkim namysłem, dodała:
– Może to wszystko przez ten deszcz... W taką pogodę ludzie różne dziwne rzeczy wyprawiają.[...]" fragment opowiadania
Świtenie napisana seria krótkich opowiadań wspomnień z czasów PRL-u. Rozmaitość postaci, zwyczajne-niezwyczajne życie, kariera, sława niektórych oraz upadek innych, nieprawdopodobne przypadki i absurdy tamtych czasów napisane barwnie, z humorem i ze swadą erudyty.We wspomnieniu o tytułowym bohaterze autor wyjaśnia, skąd wzięło się to słynne powiedzenie...
Czytelnik nieczęsto może natrafić na książkę tak aktualną i tak penetrującą teraźniejszość. Odwrócony. Intymne wędrówki umysłu przedstawia złożoną historię przeżyć autora osadzonych w realiach życia współczesnego. Ze względu na chronologię poszczególnych rozdziałów nosi cechy dziennika poprzedzonego wątkami autobiograficznymi. Ten zbiór esejów, konstrukcyjnie przypominający Próby Montaigne'a, stanowi wnikliwą introspekcję o charakterze intelektualnym, psychologicznym, cielesnym i społecznym. Autor bada własną wrażliwość, stosunek do świata realnego i marzeń, poszukuje sensu egzystencjalnego. Tkankę rozważań stanowią rozliczne fakty z życia osobistego i rodzinnego autora. Na kartach książki objawia się stosunek wobec natury, próba zrozumienia istoty człowieczeństwa a także odniesienie do norm i postępków, gry politycznej czy skutków aktywności militarnej. W gruncie rzeczy autor dzieli się z czytelnikiem wieloma refleksjami, analizuje przeżycia własnej psychiki oraz przywołuje liczne wspomnienia i doświadczenia.Odwrócony ze względu na liczne odniesienia do świata zewnętrznego, stanowi świadectwo współczesności, subiektywny ogląd rzeczywistości i świata. Niezależnie od kontekstu zdarzeń, ciężar opowieści dotyka przede wszystkim spraw polskich, chociaż nie pomija faktów o znaczeniu globalnym.
Współczesna powieść obyczajowa; jej akcja toczy się w Bydgoszczy oraz w fikcyjnym miasteczku, do którego przyjeżdża bohater – pisarz i dziennikarz, rozwiedziony, zmagający się z depresją i problemami z sercem 40-latek. Chce odpocząć po życiowych „przejściach”, a zarazem spotkać się z mieszkającymi tam krewnymi oraz… ze swoją dawną, jeszcze młodzieńczą i niespełnioną, miłością. Tak zaczyna się ta opowieść, której głównymi tematami są: miłość, przyjaźń i śmierć, a także szczęście i spokój, które nieraz bardzo trudno jest osiągnąć, a gdy już się je posiada – zatrzymać na zawsze...
Ciekawy obraz polskiej rzeczywistości – teraźniejszej i tej minionej. A jako odskocznia od niej burzliwy romans z Afryką w tle. W książce znajdziemy też wzmianki o egzotycznej florze i faunie.
Młodzi ludzie odkrywają, że świat, w którym żyją jest nieprawdziwy I jest to coraz bardziej oczywiste. Wyjeżdżają na południe Europy w poszukiwaniu odpowiedzi i innych rzeczywistych ludzi...
„– Masz prawo złościć się na mnie. Wiem, mogłeś poczuć się źle z mojego powodu, ale błagam, musimy się spotkać, bo wydarzyło się coś niezwykłego. Odwiedzę cię, dobrze? – poprosiła wprost, jakby nic między nimi nie zaszło. ”
(fragment książki)
Wczoraj skończyłam sześćdziesiąt sześć lat, Oczywiście nie było żadnych urodzinowych obchodów. Raz, że nie mogę się pogodzić z sędziwym wiekiem i, jeżeli to tylko możliwe, udaję, że nie pamiętam o swoich urodzinach, dwa, że kiedy słyszę o jakichkolwiek tzw. okrągłych rocznicach, zapala mi się szyderczo-żartobliwe światełko i słyszę chichotliwą, cichą podpowiedź, że gdybyśmy się w naszej cywilizacji posługiwali np. systemem siódemkowym obchody dzisiejszych okrągłych rocznic byłyby nonsensem, a samo sformułowanie - okrągła rocznica, byłoby, jeżeli nie całkiem niezrozumiałe, to dotyczyłoby zupełnie, zupełnie innych liczb, a trzy, że po prostu nie wiem, jaka jest data moich prawdziwych urodzin. [...] z opowiadania ""Emerytka""
Wysypisko w Radiowie- huta i pobliskie osiedla, a w tle Warszawa i wielkie miasto ze snu hutnika Hefajstosa. Autor przypomina tu o swych faustowskich powieściach "Cień wysypiska" i "Światło i mgła". Trzy nowele Andrzeja Zaniewskiego wprowadzają nas w świat niesamowity, a rzeczywisty, okrutny, a przecież znany, przeszły na nadal ważny, bo uniwersalny...
Z miejsca A do miejsca B wiedzie w miarę prosta droga. Wiesz o tym, Drogi Czytelniku, przerabiałeś to w szkole.Ale bardziej fascynująca i nieoczywista jest przecież inna PODRÓŻ - z miejsca pod kryptonimem U do miejsca Ś, wierząc, że ta docelowa stacja jest bardzo odległa.Mijane dworce, zapamiętywane ulice i ogrody. Wrażenia, przeżycia, wspomnienia. Wybory, przypadki losowe, zwycięstwa, porażki. Smak dzieciństwa, smak pierwszych jabłek, pierwszych olśnień i pierwszych randek. Smak pór roku i życia. Powroty do marzeń, do pierwszej lub kolejnej miłości, powrót do życia. Czy faktycznie nic dwa razy się nie zdarza, czy nie korci Cię czasem, by jednak wejść ponownie do tej samej rzeki? Jakie mamy wyczucie smaku? Odpowiedzi udziela dzień za dniem.Marta Eleonora Gajewska ma pociąg do dobrych smaków. Zabiera Cię w podróż do swojej krainy, gdzie każda przestrzeń przesiąknięta jest zapachem, melodią, nostalgią, smagana wiatrem, ocieplana promieniami słońca. Smakami niepodrabialnymi. Autorka wodzi po tych miejscach i uwodziSpróbuj sam, smakuje? Chcesz pogłębić smak? Poddaj się w pełni! Daj się zjeść!
Piekarskie drogi to nie tylko opowiadanie o chlebie i tym co z nim związane, aczkolwiek tak właśnie jest, ale to również kawał polskiej historii. Historia Kuby, chłopaka, potem mężczyzny, walczącego o polską wolność, walczącego chlebem, kosą, znowu chlebem by po latach niewoli spędzonej na Syberii wrócić do Ojczyzny i by na jej Ziemi pozostawić po sobie ślad pamięci. Piekarskie drogi to patriotyzm zwykłego człowieka, urodzonego i wychowującego się na wsi, to bitwa o wolność, to autentyczne przeżycia, dzięki którym poznajemy losy mężczyzny walczącego w Insurekcji Kościuszkowskiej.W tę historię dość mocno i głęboko wplątany jest Autor opowiadania. A właściwie można by rzec, że Marian Pozorek syn Stanisława z Sosnówki przedłuża życie Kuby. Wyprowadzając się z rodzinnych stron, otwierając piekarnię i w efekcie zakładając ""Muzeum Chleba"", jest niczym Kuba: ""Tam zostawiłem swoją młodość. W świat poszedłem w jednej koszuli, a jednak do nikogo nie mam pretensji. Jestem jak ten Kuba. Wczoraj to już historia. Żeby gdzieś umrzeć trzeba coś zrobić. Trzeba coś po sobie pozostawić. Kuba zostawił po sobie krzyż.""Opowiadanie Pozorka niesie ze sobą ogrom przemyśleń. Pokazuje kim człowiek tak naprawdę w życiu jest, a jednoznacznie utożsamia się ze słynnymi słowami Hemingwaya, że: ""człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać"". Jednakże wartość, którą Autor przekazuje na końcu książki, to słowa zapisane na karteczce i dołączone, a właściwie pozostawione na wieki: ""Przyjacielu! My piekarze całe życie dawaliśmy chleb, a teraz, na koniec swych dni zostawiliśmy tu swoje pamiątki"".
To kompendium obserwacji, wiedzy i doświadczeń z życia Autora, którymi pragnie się podzielić z Czytelnikami. Ta forma opowiadań - reportaży powinna znaleźć rezonans wśród Czytelników, a o to przecież chodzi Autorowi i Wydawcy.
Spadająca gwiazda
Hierarchia wartości
Lejla
Rozkład jazdy
Rewolucja kulturalna
Los
i inne opowiadania
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
