Książka Bartosza Kaliskiego reprezentuje zalety, którymi nie wszystkie prace o stosunkach pomiędzy państwem a Kościołem katolickim za czasów PRL mogą się pochwalić. Obok rozlicznych materiałów proweniencji państwowej autor wykorzystał bardzo dobre archiwum diecezjalne. Objął analizą praktycznie cały okres PRL. Szczęśliwie złamał ramy ściśle chronologiczne, idąc w kierunku analizy problemowej ? przy stałym wszakże uwzględnianiu upływu czasu. Z bezpośredniego zbliżenia przyjrzał się wycinkowi rzeczywistości (jedna diecezja), by w powiększeniu i w konkretach zobaczyć fragmenty ogólniejsze. Zarysował, jak przełamywały się w terenie wielkie decyzje i konflikty polityczne. Pamiętał, iż ewolucja kraju, Kościoła, codziennego bytowania ludzi, form ich wiary, modelu kapłana, acz zawsze potężnie naznaczona w PRL przez politykę, była też warunkowana przez bieg czasu, zmiany cywilizacyjne oraz tendencje pojawiające się w Kościele katolickim jako całości.
Nawet jeśli temat sytuacji Kościoła w PRL nie jest nowy, to książka Bartosza Kaliskiego jest nowa.
Marcin Kula
Uniwersytet Warszawski
Akademia Leona Koźmińskiego
Monografia traktuje o rozpracowaniu przez Służbę Bezpieczeństwa tzw. emisariuszy „Kultury” – grupy młodych ludzi, częściowo studentów, współpracujących z Jerzym Giedroyciem w akcji zdobywania tekstów publicystycznych i dokumentów celem przemycenia ich przez Tatry i Czechosłowację do Francji. „Sprawa taterników” była ostatnim przed Grudniem 1970 r. akordem represyjnej polityki władz wobec środowisk przeciwników reżimu. Monografia przedstawia okoliczności i motywacje podjęcia przez młodych ludzi współpracy z Giedroyciem, opisuje wymierzone przeciwko nim śledztwo i ich proces sądowy. Autor rozpatruje „sprawę taterników” na tle działalności Instytutu Literackiego w latach 1969–1970 i polityki PZPR lat 60. XX w.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
