Książka jest najnowszą syntezą historii Polski średniowiecznej, wydaną w nowej prestiżowej serii Historia Polski Wydawnictwa Naukowego PWN, komplementarną w stosunku do wydanego wcześniej podręcznika Urszuli Augustyniak Historia Polski 1572–1795.
Struktura pracy jest niezwykle przejrzysta i przystępna dydaktycznie. Autorzy zaczynają narrację od wstępu, następnie omawiają wykorzystane materiały źródłowe, a w kolejnych częściach w porządku chronologicznym barwnie opisują: pradzieje ziem polskich, pierwszą i drugą monarchię piastowską, okres rozbicia dzielnicowego, władztwo węgierskie, zjednoczenie królestwa polskiego i okres dynastii jagiellońskiej. Każdy rozdział rozpoczynają przydatnym ogólnym zarysem polityczno-społecznym danego okresu dziejów europejskiego średniowiecza. W swoim wykładzie prezentują m.in. relacje Polski z sąsiadami, organizację kościelną, rozwój miast i tworzenie się warstwy mieszczańskiej oraz problemy osadnictwa. Dzięki spójnej narracji pozwalają uchwycić ciągłość procesów cywilizacyjnych w Polsce, często stosując także perspektywę porównawczą i odpowiednie odniesienia do innych państw średniowiecznych. Ciekawie omawiają też tworzenie się świadomości narodowej ludności zamieszkującej ziemie polskie oraz wszelkie zmiany: terytorialne, demograficzne, ustrojowe, gospodarcze i kulturowe.
Nowoczesne ujęcie badawcze, ustalenia oparte na najaktualniejszych wynikach badań archeologicznych i historycznych oraz bardzo przystępny styl i język autorów sprawią też, że podręcznik zastąpi poprzednie, mniej aktualne syntezy dziejów Polski średniowiecznej funkcjonujące z braku nowszych ujęć w dydaktyce akademickiej.
Podręcznik polecany dla studentów i wykładowców historii i innych kierunków humanistycznych i społecznych, gdzie prowadzone są zajęcia z historii Polski: historii sztuki, kulturoznawstwie, filologii polskiej, politologii, dziennikarstwie, bibliotekoznawstwie i informacji naukowej, pedagogice czy socjologii. Rekomendowany również dla nauczycieli i ambitnych uczniów szkół średnich.
Tomasz Jurek – profesor, pracownik Instytutu Historii PAN. Specjalizuje się w historii Polski średniowiecznej. Autor i redaktor naukowy monografii, podręczników, haseł do słowników i leksykonów oraz artykułów naukowych, m.in.: Dziedzic Królestwa Polskiego książę głogowski Henryk (1274–1309) (2006), Panowie z Wierzbnej. Studium genealogiczne (2006).
Edmund Kizik – profesor, pracownik Instytutu Historii Uniwersytetu Gdańskiego i Instytutu Historii PAN. Specjalizuje się w historii nowożytnej, a zwłaszcza społecznej historii kultury i gospodarki regionu hanzeatyckiego. Autor książek, artykułów, recenzji, m.in.: Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku (1994), Śmierć w mieście hanzeatyckim w XVI–XVIII wieku. Studium z nowożytnej kultury funeralnej (1998).
Książka jest pierwszym z zaplanowanych czterech tomów „Dziejów Archidiecezji Poznańskiej” pod redakcją Józefa Dobosza. Niniejszy tom obejmuje średniowiecze (umownie do ok. 1520 r.). Ponieważ biskupstwo poznańskie było pierwszym biskupstwem na ziemiach polskich, szczególnie obszernie przedstawione zostały jego początki – istotne nie tylko z lokalnego punktu widzenia. Naświetlone zostały one na szerokim tle genezy państwa piastowskiego oraz jego chrystianizacji. Praca stanowi próbę całkowicie nowego, kompleksowego przedstawienia tych zagadnień, budzących od dawna zawzięte dyskusje. Omówiony został także upadek biskupstwa oraz jego odbudowa w XI w. W trzeciej, najobszerniejszej części przedstawione zostało funkcjonowanie diecezji w średniowieczu, jej terytorium i symbole (z uwzględnieniem kwestii herbu oraz relikwii), pokazano praktykę objazdowych rządów biskupich, zestawiono krytycznie poczet biskupów z biogramami 45 ordynariuszy i nakreślonym ich portretem zbiorowym, a następnie ukazano biskupów pomocniczych, konsystorz (sąd biskupi), kapitułę katedralną, wikariuszy katedralnych, dwór biskupi i kancelarię, szkołę, skarbiec, archiwum i bibliotekę katedralną. Każdą z tych instytucji opisano przez pryzmat jej ustroju, ale przede wszystkim obsady kadrowej. W sumie daje to obraz grupy ludzi związanych z katedrą, tworzących trzon lokalnego kościoła i decydujących o jego obliczu. Podsumowaniem są rozważania na temat świadomości i tożsamości diecezjalnej, z tezą o silnym identyfikowaniu biskupstwa poznańskiego z Wielkopolską. Praca zaopatrzona jest w wyczerpujący aparat naukowy, przypisy dokumentujące wywody, bibliografię i indeks. Wartość szczególną posiadają ilustrujące wykład mapy oraz bogaty zestaw ilustracji, w tym liczne reprodukcje pieczęci biskupów poznańskich.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
