W literaturze zarówno światowej, jak i krajowej występuje zauważalna luka badawcza związana z nierozpoznaniem zjawiska, jakim jest kultura podejmowania ryzyka w przedsiębiorstwach rodzinnych, a w konsekwencji: 1. niedostatecznym zdiagnozowaniem istoty oraz przejawów powyższego zjawiska, wymiarów kultury podejmowania ryzyka oraz jej uwarunkowań 2. niezidentyfikowaniem rodzajów tej kultury oraz jej potencjalnego oddziaływania 3. brakiem analiz dotyczących potencjalnych możliwości sposobów kształtowania kultury podejmowania ryzyka w przedsiębiorstwie. Powyższy wątek badawczy jest w przypadku przedsiębiorczości rodzinnej kluczowy, przede wszystkim w kontekście poznania, jakie oddziaływanie na kulturę podejmowania ryzyka wywiera kultura ryzyka właścicieli przedsiębiorstwa, a jakie kultura ryzyka innych interesariuszy, w tym pracowników. Wskazana powyżej luka badawcza ma istotne konsekwencje w obszarze praktyki gospodarczej. W aspekcie praktycznym, w procesach zarządzania w przedsiębiorstwie rodzinnym uwaga właściciela lub innej osoby zarządzającej koncentruje się na identyfikacji, a następnie analizie ryzyka w celu zaplanowania optymalnych reakcji na nie. Pomija się natomiast aspekty kulturowe związane z ryzykiem oraz znaczenie, jakie mają one dla podejmowanych decyzji, a w konsekwencji dla rezultatu prowadzonych działań i przedsięwzięć. Przedsiębiorcy rodzinni nie umieją identyfikować, przez co nie znają specyfiki kultury ryzyka istniejącej w przedsiębiorstwie, w efekcie finalnym zaś nie potrafią jej kształtować i rozwijać zgodnie z przyjętymi założeniami. Ponadto przedsiębiorcy nie mając świadomości i wiedzy dotyczącej relacji pomiędzy kulturą ryzyka a kulturą innych interesariuszy nie potrafią identyfikować jej słabych i mocnych stron, oraz zagrożeń i szans, jakie z niej wynikają. W konsekwencji nierozpoznana kultura podejmowania ryzyka może sama stanowić istotne źródło ryzyka dla przedsiębiorstwa, a przez to zmniejszać szanse na powodzenie realizowanych przedsięwzięć.
Znaczenie podmiotów będących własnością i zarządzanych przez rodziny oraz ich rola w gospodarce pozostają bezsprzeczne. Jednak pomimo coraz lepszego poznania specyfiki działalności prowadzonej przez grupę podmiotów rodzinnych, a także uwarunkowań ją kształtujących, można nadal zidentyfikować obszary badawcze, które pozostawiają liczne pytania badawcze otwartymi.
Do obszarów takich należy zarządzanie projektami przez przedsiębiorców rodzinnych. Znaczenie zarządzania projektami dla rozwoju podmiotów rodzinnych jest niezwykle ważkie. W obszarze teorii istnieje potrzeba badań, które pozwoliłyby na poznanie specyfiki zarządzania projektami oraz jej uwarunkowań, w tym aspektów kulturowych. W aspekcie praktycznym, w procesach zarządzania projektem uwaga kierownika oraz zespołu projektowego koncentruje się na identyfikacji, planowaniu, a następnie wdrożeniu określonych działań mających na celu osiągnięcie celu projektu. Wielokrotnie pomija się natomiast aspekty kulturowe oraz znaczenie, jakie mają one dla projektu, a przez to dla całego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorcy nie umieją identyfikować, przez co nie znają wartości oraz czynników kulturowych, które oddziałują na podejście do projektu, a w konsekwencji na sposób zarządzania danym przedsięwzięciem. Ponadto, nie posiadając wiedzy o kulturowych uwarunkowaniach realizacji projektu, przedsiębiorcy rodzinni, nie potrafią identyfikować ich mocnych oraz słabych stron, a także szans i zagrożeń, które z nich wynikają. W książce na podstawie studiów przypadku przedsiębiorstw rodzinnych wyjaśniono i opisano kulturowe uwarunkowania zarządzania projektami.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
