Niekończąca się gra z historią, metafizyką, geografią, ugruntowanymi poglądami. Opowiadania w tej książce mogą niektórych zaskoczyć. Bo to nie twardy realizm, któremu autor hołduje w pracy dziennikarskiej. Bogusław Chrabota szuka odwrotnej strony powszechnie znanej rzeczywistości i inaczej niż w poprzednich książkach potrafi zauroczyć humorem. Często, nawet za poważnymi tekstami, kryje się żart; dyskretny, a nawet tajemniczy uśmiech. Gdyby szukać w tych tekstach inspiracji literackich, to znajdziemy je pewnie u Herlinga-Grudzińskiego, Mrożka, Dahla czy pisarzy latynoamerykańskich. Autor pozornie bawi się historią, ale jest to proza bardzo współczesna, próbująca korespondować z wieloma pytaniami współczesności. Niektóre z tych tekstów znają lojalni czytelnicy PlusMinus, tygodnika „Rzeczpospolitej”. Jednak nie wszystkie. Niektóre, jak Modlitewnik dla Anny, ukazują się po raz pierwszy. I one zaskakują najbardziej.
Schyłek belle poque w Europie. W tle okrucieństwa I wojny światowej i przerażająca epidemia hiszpanki, a na pierwszym planie barwne postaci wiedeńskiej bohemy z początku XX wieku m.in: Egon Schiele, Gustav Klimt, Ludwig Wittgenstein, Sigmund Freud, Georg Trakl, których losy kształtowały burzliwe wydarzenia tamtych czasów. Biograficzne wątki wybitnych artystów stały się kanwą, na której autor osnuł swoją opowieść. Jej obrazowy i sugestywny język wciąga czytelnika w mroczny świat stojący u progu wielkich zmian. To niezwykle aktualny tekst mocno wybrzmiewający szczególnie dziś, gdy świat zmaga się ze swoją wersją zarazy, wystawiając na próbę współczesne wartości i kondycję człowieka.Czy książka jest dobra sprawdzam zadając pytanie, czy wiem, co jest następnej stronie. Jeśli nie wiem, to znaczy, że wyobraźnia autora jest większa od mojej i warto swój czas poświęcić na jej przeczytanie. Jeśli czytam szybko to znaczy, że przyswajam jedynie potrzebne informacje, jeśli wolno, to znaczy, że cenię sobie czas, jaki z książką spędzam. () Tę książkę czytałem powoli i nie wiedziałem, co jest na następnej stronie aż do ostatniej.Tomasz Makowski, dyrektor Biblioteki Narodowej
Historia o młodości i przyjaźni zrodzonej w industrialnych krajobrazach Nowej Huty i mieszczańskim Krakowie.
Ta książka to wbrew pozorom pełnokrwista powieść, choć nie ucieka od wszechobecnych na jej stronach wątków biograficznych. Autor wychowywał się na pograniczu dwóch kompletnie różnych wszechświatów – Nowej Huty i Krakowa. A jednak w tej książce splatają się w jedną całość. Arka Pana jest przedmurzem Piwnicy pod Baranami i Collegium Novum. Środowisko „Tygodnika Powszechnego” nie koliduje z obrazami nowohuckiego socrealizmu. Na kartach książki pojawiają się cienie Wisławy Szymborskiej, Kornela Filipowicza, Marka Grechuty, Kory i Manaamu. A wszystko spaja serdeczna przyjaźń kilku nastolatków, ich marzenie o karierze muzycznej i legendarna gitara Defil Carioca. Symbol, marzenia i pamiątka.
Świnia z twarzą Stalina Bogusława Chraboty to reportaż, esej i nowela w jednym. Niemniej to wciąż ta sama opowieść i ci sami bohaterowie. A w tle toczące się żelazne koła historii miażdżące ludzkie życie i losy. Stalinowskie czystki, ucieczka z płonącej Białorusi, przymusowe roboty w nazistowskich Prusach, w końcu śmierć wielkiego miasta, jakim był Królewiec, i narodziny nowego życia. Proza twarda i bezlitosna.
„Proza autora Świni z twarzą Stalina podejmuje trud budowy osadzonej we współczesnej etyce nowej mitologii i rozszyfrowania tak symbolicznych miejsc dla Prus Wschodnich, jak Treuburg czy Borysów i Berezyna dla historii polskich Kresów i wojen napoleońskich. Zarazem cechuje ją polifoniczna struktura, która umożliwia postrzeganie jej jako polskiej odpowiedzi na łamanie pewnego tabu w literaturze niemieckiej przez rodzimych autorów, jak choćby Güntera Grassa, który w noweli Im Krebsgang, opowiadając o cierpieniu niemieckich ofiar, dostrzega tylko tę jedną, niemiecką perspektywę. Odpowiedź Bogusława Chraboty jest wielopoziomowa i przez to holistyczna”.
Powieść z akcją osadzoną w pieczołowicie zrekonstruowanej rzeczywistości starożytnego Egiptu
Egipt faraonów, tysiąc czterysta lat przed Chrystusem. Małoletnia księżniczka z azjatyckiego królestwa Mitanni wędruje na dwór faraona. Ma zostać jego kolejną żoną. W kananejskiej twierdzy Megiddo, od której wiele lat później bierze nazwę biblijny Armagedon, czeka na nią egipski poseł Mane. Do spotkania jednak nie dochodzi, ponieważ Mane zostaje zamordowany, a księżniczka porwana. Do Megiddo przybywa jednak eskortujący ją mitannijski możnowładca Haramaszi. To on przy udziale egipskiego żołnierza o imieniu Tut ('Żywy') próbuje wyjaśnić tajemnice morderstwa i porwania. Nie jest to jednak łatwe, ponieważ każdy jest podejrzany, a okrutna intryga zbiera kolejne krwawe żniwo.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
