W tym dziale znajdziecie fascynująca literaturę, która przekona was jak fascynująca i ciekawa jest historia i jak wiele możemy się nauczyć. Może zainteresujecie się wojną na Pacyfiku, o której ciekawie pisze Morison Samuel Eliot, albo może zaciekawią was powieści Adama Borowieckiego, które przedstawiają przygody w galaktykach kosmosu Junga i Ing. Zapraszamy równiez po powieści biograficzne, polityczne.
V Szkoła Podchorążych Piechoty do Poznania została przeniesiona z Poczdamu. Cieszyła się dobrą opinią, przede wszystkim dlatego że trzymano się tam jeszcze starych wojskowych cnót. Miała dwie siedziby: I Grupa Szkoleniowa (Lehrgruppe I) i III Grupa Szkoleniowa (Lehrgruppe III) znajdowały się w obozie w Biedrusku (Warthelager), II Grupa Szkoleniowa (Lehrgruppe II) stacjonowała natomiast w koszarach Kuhndorf (na poznańskim Golęcinie – przyp. M.K.). Komendantem szkoły był Oberst Gonell, a dowódcą II Grupy Szkoleniowej major Martin Ewert, odznaczony Krzyżem Rycerskim.
Bitwa stała się nierówna, ciągle nowe czołgi powoli wjeżdżały na otwarty teren, zorientowały się w swojej przewadze i próbowały zakończyć bitwę za pomocą silnego uderzenia. Trafiony! Czołg się zapalił. Obok nas wyeliminowano kolejne działo. Młodzi ochotnicy artylerii przeciwlotniczej stali twardo jak pnie drzew i poczułem lekki wstyd, widząc, jak oni walczą. Nie przeszkadzało im to, że jeden kolega po drugim gryzł trawę, że ciągle pojawiały się kolejne czołgi. Oni trwali przy swoim dziale i ładowali do lufy pociski tak długo, jak to było możliwe.
Spis treści: WstępI. Wojskowość samurajów a rewizjonizm historycznyII. W drodze po władzę (srebro, herbata i katana)III. Polityczne posunięcia i wojskowe manewryIV. Dzień zdradyV. Podsumowanie przebiegu bitwy pod SekigaharąVI. Zmiana u steru władzyZakończenieAneksyBibliografiaSpis map O książce: W centrum bitwy szybko zapanował krwawy chaos. Podczas kolejnych ataków i kontrataków Fukushima Masanori i Ukita Hidei nie zamierzali ustępować z pola. Głębokie włamania piechoty Fukushimy odpierały szarże kawalerii Hidei. Jednym z przykładów gwałtownej walki w zwarciu w tej fazie bitwy był już sam początek starcia pomiędzy siłami Ukity Hideie i Fukushimy Masanori. Jeden z dowódców Fukushimy Masanoriego, imieniem Kani Saizo, walczył z wrogim oficerem Akashi Takenori. Dźgając i tnąc swoją naginatą, znaną nam już słynną broń drzewcową wojowników, mnichów sohei i kobiet z samurajskich rodów, przełamał próby blokowania i parowania ciosów przez Takenoriego i w końcu powalił go na ziemię. Zwycięzca następnie, nie zwlekając, odciął głowę swemu rannemu przeciwnikowi. Czyn ten, dziś uważany za brutalny, wtedy był tradycyjnym zwyczajem, gdyż wojownicy w walce zdobywali głowy zabitych wrogów, a pod koniec bitwy wszystkie zdobyte głowy były rejestrowane i przedstawiane dowódcy armii... W swojej długiej historii Kraj Kwitnącej Wiśni doświadczył wielu okresów wojen między rywalizującymi frakcjami walczącymi o władzę. Najsłynniejszym z nich był okres Sengoku (walczących królestw), zwany także Sengoku Jidai (kraju pogrążonego w wojnie), który trwał od połowy XV stulecia do początku XVII wieku, a jego finałem była właśnie dramatyczna i krwawa bitwa pod Sekigaharą, w której starły się armia wschodnia pod przywództwem późniejszego szoguna Tokugawy Ieyasu z koalicją zachodnich daimyo dowodzoną przez Ishidę Mitsunariego.
W Państwa ręce oddaję drugi tom serii. Dotyczy jednostek zbudowanych w oparciu o zebrane doświadczenia z projektowania okrętów, które powstały bezpośrednio po podpisaniu traktatu waszyngtońskiego do czasu traktatu rozbrojeniowego, podpisanego w Londynie w 1930 roku. Zawarty jest również opis jednostek, które powstały po podpisaniu traktatu, ale na których projekt traktat nie wywarł specjalnego wpływu, gdyż były projektowane lub pod których projekt pisano założenia, jeszcze przed rozpoczęciem obrad. Oczywiście od tej zasady można znaleźć wyjątki. Jak zwykle.
Zawarto również opis poważniejszych modernizacji jednostek, które przeprowadzono lub chociaż rozpoczęto w okresie międzywojennym. Przy czym "okres międzywojenny" jest traktowany jako wartość przybliżona, a nie dokładna data rozpoczęcia czy zakończenia modernizacji. W przypadku niektórych jednostek zawarto również opis modernizacji czasów wojny, ale do braku konsekwencji autora, stali czytelnicy powinni się już przyzwyczaić.
(ze Wstępu, Maciej Chodnicki)
Wśród licznych i mocno zróżnicowanych tak formalnie, jak i tematycznie pism, jakie składają się na Plutarchowe Moralia, szczególne (choćby z racji znaczenia w historii filozofii) miejsce zajmują polemiczne rozprawy skierowane przeciwko filozoficznym adwersarzom platonizmu, tj. odpowiednio stoikom oraz epikurejczykom. Wdająć się w owe polemiki, kontynuuje Cheronejczyk długą tradycję; ilustratywne testimonium sporów, jakie akademicy toczyli ze stoikami w kwestii źródeł poznania i kryterium prawdy czy w odniesieniu do natur przeznaczenia i możliwości poznania przyszłości, stanowi choćby teoretyczna spuścizna Cycerona (ten sam Cyceron, w swoim De natura deorum czy De finibus bonorum et malorum daje również wgląd we wcześniejsze polemiki antyepikurejskie, co interesujące zwłaszcza w konktekście analogicznych polemik Cheronejczyka).
Elementem, który czyni Plutarchowe traktaty przeciwko zwolennikom Chryzypa szczególnie wartościowymi, jest z jednej strony ich zakres tematyczny (obejmujący całość dociekań stoickich, a więc fizykę, logikę i podstawy etyki), z drugiej natomiast formalna variatio, a więc przynależność genologiczna, kwestie stylistyczne, ect. kolejnych rozpraw.
(fragment Wprowadzenia)
„Minęła koszmarna noc. Cały pułk wypróbowanym zwyczajem nocował w lesie. Zakaz palenia ognisk spowodował, że zmarzliśmy niemiłosiernie. Rankiem szef kompanii zrobił awanturę o amunicję. Trzeba rozdzielić dodatkowy przydział do pełnej jednostki ognia. Znaczy to praktycznie: „bierz, ile chcesz i uważaj, abyś nie wziął za mało”. Szef kompanii opóźnia meldunki o stratach i przydziały otrzymuje według nieaktualnych, zawyżonych stanów. Nadwyżkę amunicji karabinowej upychamy gdzie się da. Biorę dodatkowo dwa ciężkie granaty przeciwpancerne. Tylko do rusznic amunicji jest nadal za mało. Objuczeni ponad stan wychodzimy na linię. Zajmujemy podstawę wyjściową. Jest około godziny dziesiątej dnia 4 lutego 1945 roku".
Zbigniew Opaliński
W swoją historię dyplomacji i sukcesów militarnych III Rzeszy odnoszonych pod koniec lat trzydziestych i na początku czterdziestych XX wieku autor wplótł zarówno prawdziwe postacie marszałków i generałów, polityków i dyplomatów, jak i fikcyjne, prostych żołnierzy frontowych: Hansa Schmidta, Kurta Seidela, Johanna Jeskego i Walthera Kolmana. Bowiem miliony podobnych Hansów, Kurtów, Johannów i Waltherów, zwykłych niemieckich śmiertelników, z woli Hitlera zostało obleczonych w wojskowe mundury i rzuconych na pewną śmierć. Hans Schmidt, urojona, a może i nieurojona postać tragicznej odysei, jest przykładem typowym losu niemieckiego żołnierza. Ten kolejny tomik z reaktywowanego legendarnego cyklu wydawniczego wydawnictwa Bellona przybliża czytelnikowi dramatyczne wydarzenia największych zmagań wojennych w historii; przełomowe, nieznane momenty walk; czujnie strzeżone tajemnice pól bitewnych, dyplomatycznych gabinetów, głównych sztabów i central wywiadu.
W czasie operacji „Rurka” ORP „Gryf” (największa jednostka floty) oraz dywizjon minowców z sześcioma trałowcami typu „Jaskółka” i dwiema kanonierkami miały postawić zagrody minowe w celu utrudnienia żeglugi na Zatoce Gdańskiej, szczególnie w komunikacji między III Rzeszą a Prusami Wschodnimi. Niestety, polskie plany zakończyły się niepowodzeniem w wyniku popołudniowego ataku niemieckich samolotów bombowych na polskie okręty. Autor ukazuje dramatyzm wydarzeń z pierwszych dni września 1939 roku. Ten kolejny tomik z reaktywowanego legendarnego cyklu wydawniczego wydawnictwa Bellona przybliża czytelnikowi dramatyczne wydarzenia największych zmagań wojennych w historii; przełomowe, nieznane momenty walk; czujnie strzeżone tajemnice pól bitewnych, dyplomatycznych gabinetów, głównych sztabów i central wywiadu.
Lexicon of the Soviet camps and prisons in Polish lands in 1944-1945 is a publication presenting beginnings, development and role of the Soviet camps in system of repression aiming at Poles. The book contains information concering almost every identified by historians prisons and camps, i.a. its leadership, localisation, approximate figures of inmates and periods of activity.
Rok 1670. Szlachcic i najemnik Michał Hieronim Dantyszek zaczyna żałować, że kiedykolwiek dla Rzeczypospolitej walczył i zabijał… Epicka opowieść o skazanej na niepamięć wojnie domowej.
Czy można opowiedzieć historię Rzeczypospolitej w wieku XVII inaczej, niż wtłoczył ją do głów i serc Polek i Polaków Henryk Sienkiewicz? Można. Bohater najnowszej powieści Wojciecha Dutki, szlachcic Michał Hieronim Dantyszek, to polski arianin, świetnie wykształcony w elitarnej szkole w Rakowie. Zostaje najemnikiem, walczy we Francji oraz w angielskiej wojnie domowej. Za granicą poznaje trzy osoby, z którymi bez reszty złączy się jego żywot: siedzącego w więzieniu pod zarzutem szpiegostwa Jana Kazimierza Wazę, arystokratkę Marię Ludwikę Gonzagę i polskiego magnata Jerzego Sebastiana Lubomirskiego. Dantyszek, zaplątawszy się w romans z francuską księżniczką, wraca po wielu latach do Polski jako człowiek Wazów do specjalnych poruczeń. Gdy polska szlachta po doświadczeniu niszczycielskiego najazdu szwedzkiego zwraca się przeciw innowiercom, Dantyszek zostaje postawiony przed wyborem – albo zostanie w kraju jako katolik, albo uda się na wygnanie.
Wojciech Dutka, autor bestsellerowych powieści o tematyce wojennej i sensacyjnej, w epicki sposób opisuje kluczowe dla państwa polsko-litewskiego konflikty. W finale ukazuje skazaną na niepamięć historyczną krwawą wojnę domową zwaną rokoszem Lubomirskiego. Tym samym odważnie rzuca wyzwanie Sienkiewiczowskiemu postrzeganiu polskiej historii.
Twórca największego imperium w dziejach przeszedł do historii jako zabójca milionów i brutalny ciemiężca, militarny geniusz i półbóg.W swojej ojczystej Mongolii jest czczony jako ojciec narodu oraz patron pokoju i pojednania.Kim był naprawdę człowiek, który podbił pół świata, choć urodził się w ubóstwie i ciemnocie? Jak to się stało, że nastoletni zbieg, ukrywający się przed wrogiem w odległych górach, został twórcą największego imperium i zmienił bieg dziejów?Bieda i upokorzenie (jak byśmy powiedzieli) lub wola nieba (jak sam twierdził) popchnęły Czyngis-chana do wielkich podbojów. Bezlitosny i dumny, błyskotliwie i nowatorsko rządził - aż do śmierci w 1227 roku - imperium dwukrotnie większym niż rzymskie. Imperium, które jego następcy doprowadzili do szczytowej potęgi i które potem rozpadło się na odrębne jednostki terytorialne: Chiny, Azję Środkową, Persję i Rosję.Tajemnicą pozostaje, jak i gdzie zmarł oraz jak i gdzie został pochowany największy zdobywca. W poszukiwaniu jej rozwiązania John Man przemierzył tysiące kilometrów, podążając śladem legendy, która przetrwała przez stulecia i żyje do dziś. Jego zaskakujące odkrycia ujawniają prawdę i oddzielają ją od mitu.,,Fascynujące połączenie śledztwa historycznego z wartką, godną thrillera narracją, w tej barwnej opowieści o życiu, śmierci i nieprzemijającym wpływie Czyngis-chana"". ,,The Times""JOHN MAN to wybitny angielski historyk, podróżnik i pisarz, świetny znawca historii Chin, Japonii i Mongolii, autor porywających biografii słynnych azjatyckich wodzów: ,,Czyngis-chan. Najokrutniejszy zdobywca wszech czasów"", ,,Attyla. Największy barbarzyńca - postrach Europy"" i ,,Kubilaj-chan. Wnuk Czyngis-chana - zapomniany twórca potęgi Chin"".
Kontynuacja bestsellerowego Drapieżnego rodu Piastów!Czas dzielący śmierć Bolesława Krzywoustego w 1138 roku i koronację Władysława Łokietka w 1320 roku to jeden z najbardziej burzliwych okresów w dziejach Polski. Państwo Piastów, podzielone na dzielnice w słynnym testamencie Krzywoustego, szybko straciło swoją międzynarodową pozycję. Nastały czasy wielkiej, ciągnącej się przez nieomal dwa stulecia wojny w rodzinie Piastów, zaciekle walczących ze sobą o zdobycze terytorialne, władzę i królewską koronę.W wartkiej i żywej opowieści Sławomir Leśniewski sprawia, że niemal zapomniani książęta znów stają się postaciami z krwi i kości. A bywali cyniczni, przewrotni i okrutni! Popełniali liczne błędy i dopuszczali się czynów nieprzynoszących chwały. Nie gardzili mało honorowymi sposobami walki, imali się podstępów, sięgali po truciznę i skrytobójstwo. Jednocześnie w ich niekończących się konfliktach wyrażał się niezwykły polityczny instynkt, który pozwolił ostatecznie wydobyć państwo z otchłani, odnowić królestwo i rozpocząć marsz ku czołówce europejskich krajów.Piastowie. Przeklęty testament to dzieje upadku i heroicznej walki o tron i zjednoczenie kraju - pełne dramatów i osobistych tragedii, szlachetnych czynów i niecnych postępków dokonywanych przez nieodrodne dzieci swojej epoki. Fascynująca podróż po niezwykłej historii średniowiecznej Polski!
Osobista, wstrząsająca relacja, opowiadająca o niewyobrażalnych cierpieniach, determinacji i miłości w piekle na ziemi. Eva Mozes Kor trafiła do Auschwitz w wieku zaledwie dziesięciu lat. Podczas gdy jej rodzice i dwie starsze siostry zostały zamordowane w komorach gazowych, Eva i jej bliźniaczka Miriam dołączyły do grupy dzieci przeznaczonych do badań medycznych dr. Josefa Mengele. Poddawane sadystycznym eksperymentom dzieci musiały każdego dnia walczyć o życie i wspierać się nawzajem.Eva Mozes Kor (ur. 31 stycznia 1934 w Por, zm. 4 lipca 2019 w Krakowie) - w 1944 r. wraz z rodziną trafiła do Auschwitz i została poddana eksperymentom medycznym doktora Megnele. Eva i jej siostra Miriam przeżyły i po wojnie powróciły do Rumunii. W 1950 r. wyemigrowały do Izraela. W 1960 Eva wyszła za mąż za Amerykanina i wyjechała na stałe do Stanów Zjednoczonych. W 1984 r. wspólnie z siostrą odnalazła niektóre żyjące ofiary eksperymentów doktora Mengele i założyła organizacje CANDLES ("Children of Auschwitz Nazi Deadly Lab Experiments Survivors"). Pierwsze spotkanie organizacji, liczącej wówczas 6 osób, odbyło się w Auschwitz 27 stycznia 1985 r., w 40. rocznicę wyzwolenia obozu. W ciągu kliku następnych lat odnaleziono 122 osoby, które przeżyły eksperymenty doktora Mengele. W 1995 r. podczas kolejnego spotkania w Auschwitz Eva Kor wygłosiła mowę, w której - jedynie we własnym imieniu - przebaczała nazistom i doktorowi Mengele. Miriam zmarła w 1993 r. Eva poświęca się działalności edukacyjnej w ramach CANDLES Musem of Holocaust (Terre Saute, Indiana) - wygłasza prelekcje, dotyczące Holocaustu, Auschwitz oraz swoich przeżyć.Lisa Rojany Buccieri - autorka ponad stu książek dla dzieci i młodzieży. Redaktorka pracujący dla największych amerykańskich wydawnictw.
Jedna z najlepszych książek o wojnie toczącej się tuż za naszą wschodnią granicą. Trzymająca bezustannie w napięciu opowieść o tym, jak napaść rosyjskich bandytów zmieniła zwyczajne, spokojne życie na Ukrainie w piekło. Shaun Pinner mieszkał w Mariupolu ze swoją żoną, Ukrainką. Nagle, na przełomie lutego i marca 2022 r., znalazł się w ogniu najcięższych walk prowadzonych w Europie od zakończenia II wojny światowej. Jako emerytowany i odznaczony żołnierz wsparł Ukraińców pragnących bronić własnej niepodległości. Za to trafił do rosyjskiej niewoli, gdzie rozpoczął nowy etap walki - o przetrwanie. Rosyjskim jeńcem pozostawał przez pół roku. W Donieckiej Republice Ludowej był przetrzymywany pod okiem FSB w tajnym więzieniu, pozbawionym jakiejkolwiek kontroli i nierespektującym żadnych praw człowieka. Był przesłuchiwany i torturowany przez służby specjalne - rażony prądem, dźgany nożem, bity i prawie zagłodzony na śmierć. Pośród tego wszystkiego starał się podtrzymać morale innych jeńców, z którymi przebywał. Bezpośredni i brutalny portret wojny z pierwszej ręki, wykraczający daleko poza obrazy widziane w telewizji. Pozbawiony propagandowych naleciałości, a tym samym oczyszczająco szczery, mrozi krew w żyłach, dając wgląd w prawdziwą naturę tego konfliktu. Książka Pinnera jest precyzyjna, a zarazem jasna, nasycona przeżyciami i emocjami, które trudno pojąć, samemu nie przechodząc przez wojenne piekło. Ważna dla zrozumienia, że w kwestii rosyjskiej mentalności i okrucieństwa pomimo upływu lat nic się nie zmieniło. Polskie wydanie książki wstępem opatrzył były operator Jednostki Wojskowej Komandosów, mjr rez. Damian Matkowski "Matka".
Stefan Zweig, urodzony w zamożnej żydowskiej rodzinie w Wiedniu, w latach trzydziestych XX wieku stał się najczęściej tłumaczonym żyjącym autorem na świecie. Jego powieści, opowiadania i biografie były rozchwytywane, a o jego hojności i koneksjach krążyły legendy. W 1934 roku, po dojściu Hitlera do władzy, Zweig wyjechał z Wiednia do Anglii, następnie do Nowego Jorku, by w końcu trafić do Petrópolis, na przedmieścia Rio de Janeiro. Jego dawny świat uległ zniszczeniu, a on czuł się wyobcowany.
W 1942 roku Zweig i jego żona Lotte Altmann zostali znalezieni martwi. Popełnili samobójstwo tuż po tym, jak Zweig ukończył swoją słynną autobiografię The World of Yesterday.
Niniejsza książka opowiada o niezwykłym wzlocie i upadku Zweiga, o przepaści między Ameryką i światem, w którym pisarz żył przed emigracją.
Historia to najbardziej niebezpieczne miejsce na ziemi.Pościg tyranozaura, uderzenie asteroidy w Ziemię, zniszczenie Pompejów, zatonięcie Titanica, wyprawa Ferdynanda Magellana, najbardziej śmiercionośne tornado w historii Stanów Zjednoczonych Myślisz, że miałbyś szanse przeżyć choć jedno z tych zdarzeń? Zostań podróżnikiem w czasie i się przekonaj!"Jak przetrwać historię" to praktyczny przewodnik, który pokaże ci, jak -wykorzystując źródła historyczne i zdobycze współczesnej nauki - przeżyć piętnaście największych katastrof w dziejach.Co spakować na wyprawę dookoła świata?Jak prześcignąć dorosłego tyranozaura?Którędy wydostać się z Titanica?Gdzie się ukryć podczas tornada lub trzęsienia ziemi?Przemierzaj historię - zacznij 70 milionów lat przed naszą erą, zakończ w 1925 roku - i doświadcz jednych z najbardziej ekstremalnych wydarzeń. Przekonaj się, że twoje życie może zależeć od takich rzeczy jak garnek czy konfitura z pigwy.Cody Cassidy jest niezależnym pisarzem i redaktorem, publikujący w magazynach takich jak "Slate" oraz "Wire". Autor popularnonaukowych książek, łączących wiedzę historyczną z poczuciem humoru - "Już nie żyjesz" i "Kto zjadł pierwszą ostrygę? Niezwykli prekursorzy, odkrywcy i pionierzy".Przeszłość w tej książce to survival, ale opisany z humorem. To porządna lekcja historii, a jednocześnie świetna zabawa przy sprawdzaniu, czy przetrwalibyśmy największe katastrofy.Diana Chmiel, @bardziejlubieksiazki
Koniec wojny oznaczał dla Niemców grabieże, mordy, gwałty. Setki tysięcy ludzi zostało zmuszonych do dramatycznej ucieczki na zachód, w nadziei na ocalenie przed nieuchronnie zbliżającymi się hordami radzieckich żołnierzy. Jürgen Thorwald, z niezwykłą precyzją i empatią, opisuje dramatyczne losy ludzi, którzy w desperackiej walce o życie zmagali się z głodem i mrozem. Ukazuje poruszające sceny z zatłoczonych portów, gdzie tysiące ludzi panicznie poszukiwało transportu do Niemiec drogą morską lub próbowało przedostać się na zachód wozami z dobytkiem, który im pozostał. Kreśli obraz tragicznego losu statku „Wilhelm Gustloff” zatopionego na Bałtyku z tysiącami uciekinierów na pokładzie. Wielka ucieczka to książka, która nie tylko dokumentuje jedną z mniej znanych kart historii II wojny światowej, ale także stawia pytania o ludzką naturę w obliczu katastrofy. To wstrząsające świadectwo ludzkiej tragedii stanowiące swego rodzaju przestrogę przed tym, do czego może doprowadzić wojna. Jürgen Thorwald był niemieckim pisarzem, dziennikarzem i historykiem znanym z prac opisujących historię II wojny światowej i historię medycyny. Thorwald studiował na Uniwersytecie w Kolonii. Rozpoczął karierę w 1933 roku w wieku 18 lat, w czasach nazistowskich, pisząc dla propagandowych czasopism. W czasie wojny pracował jako pisarz propagandowy, skupiając się na Luftwaffe, Kriegsmarine i ogólnym niemieckim wysiłku wojennym. Po wojnie zaczął posługiwać się pseudonimem Jürgen Thorwald, aby móc pracować pod okupacją aliancką. W 1947 r. oficjalnie przyjął nowe nazwisko. Jednymi z najbardziej znanych książek Thorwalda są „Stulecie chirurgów”, „Stulecie detektywów”, „Ginekolodzy” i „Krew królów”.
Publikacja poświęcona jest podstawom prawnym utworzenia Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce (późniejszej Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce) oraz działalności tej instytucji w kontekście wydarzeń politycznych i społecznych w powojennej Europie. Do głównych zadań Komisji należało ściganie z urzędu zbrodniarzy hitlerowskich w celu postawienia ich przed organami wymiaru sprawiedliwości, a także badanie zbrodni nazistowskich popełnionych w czasie II wojny światowej. W monografii działania te opisano z perspektywy historii prawa międzynarodowego, w tym zasad norymberskich, polskiego prawa karnego materialnego i procesowego, a także polskiego prawa ustrojowego po 1945 r. Ze względu na specyfikę położenia geograficzno-politycznego oddziału w Poznaniu (obejmował on między innymi obszar Kraju Warty, regionu administracyjnego utworzonego przez okupanta w czasie II wojny światowej) szczególne miejsce poświęcono Okręgowej Komisji w Poznaniu. Przeważająca część wykorzystanych w książce materiałów archiwalnych nie była dotąd publikowana. W przeprowadzonych badaniach zastosowano metodę formalno-dogmatyczną analizy przepisów prawnych oraz odniesiono się do aktów prawa wewnętrznego, co pozwoliło na poczynienie nowych interesujących ustaleń dotyczących Głównej Komisji.
To jedna z najbardziej złowrogich książek w dziejach ludzkości, która przygotowała grunt pod drugą wojnę światową - najkrwawszą z wojen - i masowe zbrodnie Trzeciej Rzeszy.
„Mein Kampf” (pol. „Moja walka”) to ideologiczne „wyznanie wiary” Adolfa Hitlera. Książka opublikowana w dwóch częściach w latach 1925-1927 stała się biblią niemieckich narodowych socjalistów. W Trzeciej Rzeszy wręczano ją m.in. nowożeńcom. Do końca wojny tylko w Niemczech sprzedano ponad 12 mln egzemplarzy!
W pierwszej części książki Hitler zamieścił propagandową wersję swej biografii. W drugiej zaś zawarł podstawy ideologii ruchu narodowosocjalistycznego. Powołując się na rasistowskie teorie, dowodził, że Niemcy przewodzą aryjskiej „rasie panów”. Nienawidził Żydów, których po przejęciu władzy chciał się pozbyć, a także Słowian. Hitler obiecywał rodakom zmazanie klęski wojennej z 1918 roku, zjednoczenie narodu, budowę „Wielkich Niemiec” oraz uzyskanie „przestrzeni życiowej” na Wschodzie. Choć te zapowiedzi uważano za bufonadę szaleńca, stały się one tragiczną rzeczywistością w latach trzydziestych i czterdziestych.
Po upadku reżimu hitlerowskiego „Mein Kampf” w wielu krajach została zakazana. Edycja niemiecka ukazała się dopiero w 2016 roku. Polski czytelnik obecnie dostaje do ręki drugie na świecie wydanie krytyczne tej książki. Autorem przekładu, opracowania naukowego i wstępu jest prof. Eugeniusz Cezary Król, znawca dziejów Trzeciej Rzeszy i narodowego socjalizmu.
To jedna z najbardziej złowrogich książek w dziejach ludzkości, która przygotowała grunt pod drugą wojnę światową - najkrwawszą z wojen - i masowe zbrodnie Trzeciej Rzeszy.
„Mein Kampf” (pol. „Moja walka”) to ideologiczne „wyznanie wiary” Adolfa Hitlera. Książka opublikowana w dwóch częściach w latach 1925-1927 stała się biblią niemieckich narodowych socjalistów. W Trzeciej Rzeszy wręczano ją m.in. nowożeńcom. Do końca wojny tylko w Niemczech sprzedano ponad 12 mln egzemplarzy!
W pierwszej części książki Hitler zamieścił propagandową wersję swej biografii. W drugiej zaś zawarł podstawy ideologii ruchu narodowosocjalistycznego. Powołując się na rasistowskie teorie, dowodził, że Niemcy przewodzą aryjskiej „rasie panów”. Nienawidził Żydów, których po przejęciu władzy chciał się pozbyć, a także Słowian. Hitler obiecywał rodakom zmazanie klęski wojennej z 1918 roku, zjednoczenie narodu, budowę „Wielkich Niemiec” oraz uzyskanie „przestrzeni życiowej” na Wschodzie. Choć te zapowiedzi uważano za bufonadę szaleńca, stały się one tragiczną rzeczywistością w latach trzydziestych i czterdziestych.
Po upadku reżimu hitlerowskiego „Mein Kampf” w wielu krajach została zakazana. Edycja niemiecka ukazała się dopiero w 2016 roku. Polski czytelnik obecnie dostaje do ręki drugie na świecie wydanie krytyczne tej książki. Autorem przekładu, opracowania naukowego i wstępu jest prof. Eugeniusz Cezary Król, znawca dziejów Trzeciej Rzeszy i narodowego socjalizmu.
Pochodzący z Kielecczyzny Władysław Zwiejski był prawnikiem, działaczem ruchu ludowego i społecznikiem. W jego wspomnieniach jak w soczewce widać wiele ważnych dla Polski wydarzeń historycznych. Autor, opisując swoje przeżycia, przedstawił zarówno realia funkcjonowania wsi w okresie zaborów i I wojny światowej, jak i skomplikowaną sytuację wewnętrzną II Rzeczypospolitej. Cenne są opisy działalności ruchu ludowego, ukazane z perspektywy niezamożnego studenta prawa, a następnie początkującego działacza partii ludowych. Niebagatelne znaczenie ma dokładna relacja dotycząca budowania konspiracyjnych struktur ruchu ludowego w czasie II wojny światowej w powiecie opatowskim. W czasie okupacji niemieckiej Zwiejski działał w strukturach konspiracyjnego Stronnictwa Ludowego "Roch". Był współautorem ogólnopolskiej instrukcji organizacyjnej Straży Chłopskiej oraz pomysłodawcą nowej nazwy organizacji zbrojnej ludowców - Batalionów Chłopskich. We wspomnieniach przedstawiony został również trudny czas powojenny, kiedy działacze niezależnego PSL byli szykanowani i spychani przez komunistów na margines życia politycznego. Wobec członków opozycji stosowano różnego rodzaju represje, w tym aresztowania po błahym pretekstem, co spotkało również Zwiejskiego. We wspomnieniach można odnaleźć także wiele informacji na temat realiów życia społecznego i niełatwej codzienności w PRL.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
