Grażdanin N.N., czyli obywatel nomen nescio – niewiadomego imienia – poświęcony jest powojennym losom mieszkańców Związku Radzieckiego. Kraj ten nie istnieje już od ćwierćwiecza i dla najmłodszych czytelników może być równie odległy jak Cesarstwo Rzymskie. Przez ten czas zdążyły już przylgnąć do niego etykiety supermocarstwa, hegemona czy imperium zła. Dzięki nim łatwiej było rozstać się ze światem, który utożsamiał. Dla trzystu milionów obywateli był jednak domem, który z dnia na dzień przestał istnieć. Rozsypała się, zdawało się, nienaruszalna konstrukcja. Wniwecz obróciły się nie tylko butne deklaracje pierwszych sekretarzy, ale też pielęgnowane w cichości ducha marzenia o ukwieconej daczy pod Leningradem czy prychającym zaporożcu. Autorzy postanowili wyciągnąć dłoń po kawałek tej najmniejszej, ludzkiej Atlantydy, by z bliska przyjrzeć się jej barwom.
Jak wyglądał świat radzieckiej nauki?Kim byli, jak żyli i pracowali badacze uwikłani w stalinizm?Jak udawało im się pełnić obowiązki badawcze pomimo rodzinnych traum?Czy bycie humanistą, jak Michaił Bachtin, oznaczało coś więcej niż dziś?W co przeistaczały się nasiona roślin zaszyte przez genetyka marzyciela w trzewiach zwierząt?Kiedy automat Kałasznikowa nabrał terrorystycznego sznytu?Książka opowiada o ikonach socjalistycznej nauki, o jej fenomenie, o wciąż niedocenianej roli radzieckich badaczy pomimo spektakularnych i bezprecedensowych osiągnięć potwierdzanych Nagrodami Nobla. O ludzkich wyborach, dążeniu do sukcesu, wierze w wartości wyższe i tryumf wiedzy, ale też o brudnym zaangażowaniu w politykę. Przedstawia kilkanaście sylwetek naukowców skazanych na zimnowojenną rzeczywistość ZSRR: ich życie, dokonania, porażki, sposoby radzenia sobie z opresyjnym systemem. Opowiada o niezwykłych warunkach ich pracy - na przykład w okopach bądź w schronisku dla zwierząt, a także o ich związkach z polskimi naukowcami.Ojczyzna proletariatu zdobywała się na nadludzki wysiłek i proponowała im warunki, jakich nie mieliby nigdzie indziej w Europie. Jedni, jak Andriej Tupolew, byli gotowi głodować i spać byle gdzie, żeby tylko wesprzeć swą myślą świeżo powstałe państwo. Inni buntowali się i po krótkim romansie z bolszewikami ruszali pod prąd historii. Jeszcze inne przykłady wielkiej nauki dawali badacze pochodzący z prowincji. O specyfice losów radzieckich naukowców stanowił także element groteski - w ich życiu momenty tragiczne mieszały się z komizmem zdecydowanie wyraźniej i częściej, niż to miało miejsce w świecie zachodniej nauki.
Dwanaście razy terrorRewolucja październikowa to drugi po pierwszej wojnie światowej, symboliczny i bardzo znamienny początek nowej epoki. Mentalnej, kulturowej i socjologicznej zmiany, która mimo że zakorzeniona jeszcze w wieku dziewiętnastym zapoczątkowała krwawy wiek dwudziesty. Po zwycięskiej rewolucji (będącej w istocie puczem) i wygraniu wojny domowej bolszewicy po trupie białej Polski chcieli dojść do Niemiec i rozpalić tam płomień rebelii. A więc wojna, potem rewolucja, wreszcie znowu wojna, która na zawsze naznaczyła żyjących w jej cieniu ludzi.Oto opowieść o sześciu mężczyznach i sześciu kobietach, uczestnikach i świadkach wydarzeń z lat 19171921. Dwanaście biografii połączonych wspólnym mianownikiem czerwonej rewolucji i jej skutków. Znajdziemy tutaj historie Michaiła Tuchaczewskiego, dowódcy frontu zachodniego i wielkiego przegranego w Bitwie Warszawskiej (1920); Izaaka Babla, dziennikarza i czekisty, autora Armii Konnej, zbioru opowiadań demaskującego bolszewików; Anatolija Łunaczarskiego, filozofa postulującego zniesienie instytucji rodziny, czy Sergiusza Prokofiewa, kompozytora, który uciekł przed rewolucją aż za ocean, ale ostatecznie wrócił do ZSRR... Znajdziemy też bohaterów obozu białych Aleksandra Kołczaka i Nestora Machno, postaci barwne i tragiczne. Są i kobiety. Jest Marija Boczkariowa, żołnierka dowodząca żeńskim batalionem, zamordowana przez czerwonych za odmowę przejścia na ich stronę; jest pisarka Zofia Kossak-Szczucka, obserwatorka chłopskich buntów na Wołyniu i bolszewickiego najazdu; jest Larissa Reisner, pacyfistka starająca się zanieść ogień rewolucji na zachód; i jest poetka Marina Cwietajewa, której Październik zabrał niemal wszystko. A także Aleksandra Ekster, artystka awangardowa, autorka projektu munduru galowego Armii Czerwonej.Marta Panas-Goworska i Andrzej Goworski to duet małżeńsko-pisarski. Są autorami dwóch publikacji i wielu artykułów dotyczących życia w Związku Radzieckim. Poprzez swój eseistyczno-gawędowy styl starają się odtwarzać zaginione światy w sposób przystępny dla czytelnika. Ich książka Naukowcy spod czerwonej gwiazdy otrzymała Nagrodę Internautów w konkursie Mądra Książka Roku 2016.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
