"Massie jest mistrzem historycznej opowieści, imponuje niesamowitym literackim rzemiosłem…" Max Boot, The New York Times Book Review "Przedstawił każdą postać z artystyczną wizją pisarza… napisana z pasją opowieść o ludziach z epoki pierwszej wojny światowej…" The Waszyngton Post Book World "Wspaniałe, niewyobrażalne osiągnięcie… Książka napisana lekkim, świetnie się czytającym stylem oparta na benedyktyńskiej pracy historyka..." Milwaukee Journal Sentinel "Żywy opis postaci i wydarzeń… mistrz gawędziarstwa… w tym rodzaju historycznego pisarstwa wątpię, by Massie miał sobie równego." Paul Kennedy, Los Angeles Time Book Reviev "Półmisek wypełniony smakowitymi opisami postaci. Wielka, wspaniała lektura…" New York Post
Massie jest mistrzem historycznej opowieści, imponuje niesamowitym literackim rzemiosłem… Max Boot, The New York Times Book Review Przedstawił każdą postać z artystyczną wizją pisarza… napisana z pasją opowieść o ludziach z epoki pierwszej wojny światowej… The Waszyngton Post Book World Wspaniałe, niewyobrażalne osiągnięcie …Książka napisana lekkim, świetnie się czytającym stylem oparta na benedyktyńskiej pracy historyka... Milwaukee Journal Sentinel Żywy opis postaci i wydarzeń… mistrz gawędziarstwa… w tym rodzaju historycznego pisarstwa wątpię, by Massie miał sobie równego Paul Kennedy, Los Angeles Time Book Reviev Półmisek wypełniony smakowitymi opisami postaci. Wielka, wspaniała lektura… New York Post Robert K. Massie Urodzony w 1929 roku w Lexington. Studiował na Uniwersytecie w Yale i Oxfordzie, dziennikarz, zdobywca Nagrody Pulitzera, jeden z najpoczytniejszych współczesnych pisarzy historycznych na świecie. "Stalowe Fortece" są kontynuacją świetnego "Dreadnoughta" wydanego przed kilku laty w Polsce.
"Przezabawne opowiadania o stosunkach damsko-męskich .Typowy czeski humor godny Hrabala.Michal Viewegh to od siedmiu lat absolutny lider na czeskim rynku wydawniczym. Do tej pory w Czechach sprzedano ponad dwa miliony egzemplarzy jego książek. Na podstawie jego tekstów nakręcono 10 filmów, w tym kultowy ""Do Czech razy sztuka"". Jego książki zostały przełożone na 23 języki. Jeśli dziś szukać sukcesora Milana Kundery w czeskiej literaturze, to jest nim bez wątpienia Michal Viewegh. Jego książki to połączenie wyjątkowej inteligencji i błyskotliwego, świetnie się czytającego prostego stylu.
""Na ewentualne pytanie, z jakich to wątpliwych pobudek wybrałem akurat temat seksu, najpierw przytoczyłbym kilka wymownych liczb (a liczby nie kłamią): według Światowej Organizacji Zdrowia kobieta myśli o seksie średnio 30 razy dziennie, nawet w klimakterium, mężczyzna, bez względu na wiek, co 8 minut.""
Michal Viewegh"
"Mistrzowskie wykorzystanie materiału źródłowego w połączeniu z elegancją stylistyczną umożliwiło Englundowi napisanie książki, która jest nie tylko wspaniałą historią, ale i wybitną literaturą..."
Lars-Arne Norborg, Sydsvenska Dagbladet
"...Odnosi się wrażenie, że poddani zostaliśmy efektowi „wehikułu czasu”, że przenieśliśmy się z naszej teraźniejszości w to, co przeszłe. „Lata wojen” to bez wątpienia wielkie dzieło..."
Krystian Petri, Dagens Nyheter
Ulubiona lektura z lat młodości marszałka Józefa Piłsudskiego, przedstawiająca historię życia Napoleona. Napisana żywym językiem, skrząca się anegdotami książka jest świetnym popularyzatorem historii. Zamieszczone w tej pracy rysunki Julesa Davida znakomicie uzupełniają i uatrakcyjniają tekst autora. Historia Napoleona? jest jedną z tych książek, które tworzyły legendę Cesarza. "
Biorąc do ręki „Historię Napoleona” chłońmy tę opowieść o dobrym Cesarzu jako świadectwo czasów w których powstała i nieustającej fascynacji losem wielkich ludzi i ich niepospolitego życia. A Napoleon, bodaj jedyna postać historyczna regularnie obecna w reklamach XXI wieku, jest ich wszystkich nieustającym symbolem... Andrzej Nieuważny
„Napoleon” Emila Marco de Saint-Hilaire to trzy oddzielnie wydane książki: „Zamach Maleta W 1812 roku”, „George, Moreau i Pichegru” i „Historia mieszkań Napoleona”. Skąd więc pojawił się wspólny dla nich tytuł: „Napoleon”? Otóż to właśnie wokół cesarza rozgrywają się wszystkie kluczowe wydarzenia, opisane w trylogii. Napoleon wyzwala emocje i wpływa zasadniczo na losy głównych bohaterów. Dzieło de Saint-Hilaire`a to jednak przede wszystkim pasjonująca literatura - podobnie jak wydana wcześniej „Historia Napoleona” jego autorstwa. Napisana wartkim i pełnym anegdot językiem trylogia wciąga czytelnika w fascynującą historię epoki napoleońskiej.
"Massie jest mistrzem historycznej opowieści, imponuje niesamowitym literackim rzemiosłem…" Max Boot, The New York Times Book Review "Przedstawił każdą postać z artystyczną wizją pisarza… napisana z pasją opowieść o ludziach z epoki pierwszej wojny światowej…" The Waszyngton Post Book World "Wspaniałe, niewyobrażalne osiągnięcie… Książka napisana lekkim, świetnie się czytającym stylem oparta na benedyktyńskiej pracy historyka..." Milwaukee Journal Sentinel "Żywy opis postaci i wydarzeń… mistrz gawędziarstwa… w tym rodzaju historycznego pisarstwa wątpię, by Massie miał sobie równego." Paul Kennedy, Los Angeles Time Book Reviev "Półmisek wypełniony smakowitymi opisami postaci. Wielka, wspaniała lektura…" New York Post
Debiutancka książka Kacpra Jana Gęsiora opowiada o udziale amerykańskiej 1. Dywizji Piechoty Morskiej w walkach o Guadalcanal, jednej z najważniejszych kampanii II wojny światowej w obszarze Pacyfiku, trwającej od sierpnia 1942 r. do lutego 1943 r. Marines służący pod dowództwem gen. maj. Alexandra A. Vandegrifta toczyli boje w najtrudniejszym okresie zmagań o „piekielną wyspę”. Opierając się na źródłach archiwalnych, narracjach osobistych oraz literaturze tematu, autor przedstawił w kompleksowy sposób działania 1. Dywizji Piechoty Morskiej. Wykorzystał w swojej pracy wspomnienia zarówno szeregowych marines, jak i ich dowódców, dzięki czemu możemy śledzić walkę w tym „tropikalnym piekle” z różnych punktów widzenia. To właśnie na tej wyspie narodziła się legenda marines. Musieli oni walczyć w ekstremalnych warunkach i to nie tylko z Japończykami, ale też z chorobami tropikalnymi, naturą i wszechobecnym podczas całej kampanii głodem. W czasie tych działań branie jeńców należało do rzadkości. To dlatego jeden z prowizorycznych grobów należący do poległego na Guadalcanal marine zdobił napis:
I gdy przybył do bram Nieba,
Do Świętego Piotra rzeknie:
Melduje się kolejny Marine, Sir.
Już swoje odsłużyłem w piekle...
Wspomnienia Mikołaja M. Krasnowa to obok Herlinga-Grudzińskiego czy Aleksandra Sołżenicyna najbardziej wstrząsająca lektura dotycząca Gułagów. Autor spędził w nich 10 lat.
O swoim losie dowiedział się już na długo przed ogłoszeniem wyroku od zarządcy więzienia w Lefortowie, Merkułowa, prawej ręki Berii: „Zabić Was od razu to mało. Wy i tak zginiecie, pracując jednak przedtem za 70 równoleżnikiem na rzecz naszej znienawidzonej przez Was, komunistycznej ojczyzny”.
Mikołaj Mikołajewicz Krasnow wraz ze swoim ojcem i dziadkiem został wydany już po wojnie władzom radzieckim przez Anglików, którzy w ramach porozumienia ze Stalinem, wszystkich Rosjan, którzy trafili do niewoli angielskiej, wydali sowietom.
Jego dziadek, ataman kozacki Piotr Nikołajewicz Krasnow był obok Denikina, Kołczaka czy Judenicza najsłynniejszym rosyjskim „białym” generałem walczącym z bolszewikami. W czasie II wojny światowej organizował oddziały kozackie walczące o wolną Rosję przy boku hitlerowskich Niemiec. Jego wnuk, autor książki, był oficerem armii jugosłowiańskiej.
W czasie spotkania w więzieniu lefortowskim dziadek autora powiedział mu, że o tym co przeżyje musi napisać książkę. „Pisz wyłącznie prawdę” – dał mu ostatnią radę. I Mikołaj Mikołajewicz, jego wnuk, napisał tylko prawdę. Wstrząsającą – o zdradzie Anglików, którzy wydali Kozaków sowietom i o zbrodniach Stalina.
Autor, prawdopodobnie za to, że napisał tę książkę, demaskującą zbrodniczy system łagrów, został zamordowany w Argentynie, zaledwie rok po tym jak połączył się ze swoją żoną.
Timothy P. Mulligan dokonał benedyktyńskiej pracy. Przez 6 lat przeszukiwał archiwa niemieckie, brytyjskie i amerykańskie. Przeprowadził wiele wywiadów z żyjącymi jeszcze członkami załogi U-515 i rodziną Henkego. W wyniku jego pracy powstała unikalna książka relacjonująca przebieg życia jednego z największych asów Donitza. „Samotny Wilk" jest pierwszą biografią dowódcy U-Boota opublikowaną w języku polskim.
Życiorys Henkego jest przykładem tego, w jaki sposób machina historii odciska swe piętno na życiu jednostki. Urodzony w Toruniu Henke w wyniku zmian granic po 1-szej wojnie światowej opuszcza swoje rodzinne miasto i osiedla się w zachodnich Niemczech. Borykając się z trudnościami w znalezieniu pracy w marynarce handlowej wstępuje do Reichsmarine. Z jednej strony staje się człowiekiem służącym w jednej z najbardziej niebezpiecznych wig Churchilla broni Hitlera - U-Bootwaffe. Z drugiej wpada w konflikt z Gestapo. Zatapia statki alianckie, ale nie przeszkadza mu to w słuchaniu zakazanej muzyki amerykańskiej, którą uwielbia. W wyniku propagandy amerykańskiej zostaje okrzyknięty zbrodniarzem nr I , mimo, że nigdy nim nie był. Fakt ten będzie miał decydujące znaczenie w jego samobójczej śmierci.
Sześć najbardziej niezwykłych historii patroli amerykańskich okrętów podwodnych, napisanych na podstawie relacji członków załóg.
Dramatyczne sytuacje, zaskakujące zwroty akcji, heroiczna odwaga członków załóg - wszystko to napisane świetnym piórem.
William C. Chambliss - Weteran drugiej wojny światowej. Przebywał na lotniskowcu USS Wasp w 1942 roku, gdy został on zatopiony.
„Przeszłość jest jak przedmiot zanurzony w wodzie: jest tam, ale w pewnym oddaleniu, nieuchwytna. Jej kontury są niewyraźne i płynne. Czy kiedykolwiek uda nam się zrozumieć ludzi, którzy żyli w tamtej epoce? Być może nie. Należy jednak podjąć taką próbę. Bo jakże moglibyśmy mieć inaczej nadzieję, że sami zostaniemy zrozumiani przez tych, którzy przyjdą po nas?"
Peter Englund
PETER ENGLUND - Absolwent filozofii, archeologii i historii, najpoczytniejszy współczesny pisarz szwedzki. W uznaniu jego zasług dla popularyzacji historii, został członkiem Akademii Szwedzkiej, przyznającej Nagrodę Nobla. Specjalizuje się w latach świetności Szwecji – XVII wieku. Na polskim rynku ukazały się do tej pory dwa jego dzieła: „Lata wojen” i „Połtawa”.
„Niezwyciężony” to pierwsza tak pełna biografia króla Karola X Gustawa. Ale to nie tylko biografia jednego króla, to także próba ukazania obrazu całej epoki we wszelkich przejawach jej życia.
„Przeszłość jest jak przedmiot zanurzony w wodzie: jest tam, ale w pewnym oddaleniu, nieuchwytna. Jej kontury są niewyraźne i płynne. Czy kiedykolwiek uda nam się zrozumieć ludzi, którzy żyli w tamtej epoce? Być może nie. Należy jednak podjąć taką próbę. Bo jakże moglibyśmy mieć inaczej nadzieję, że sami zostaniemy zrozumiani przez tych, którzy przyjdą po nas?"
Peter Englund
PETER ENGLUND - Absolwent filozofii, archeologii i historii, najpoczytniejszy współczesny pisarz szwedzki. W uznaniu jego zasług dla popularyzacji historii, został członkiem Akademii Szwedzkiej, przyznającej Nagrodę Nobla. Specjalizuje się w latach świetności Szwecji – XVII wieku. Na polskim rynku ukazały się do tej pory dwa jego dzieła: „Lata wojen” i „Połtawa”.
„Niezwyciężony” to pierwsza tak pełna biografia króla Karola X Gustawa. Ale to nie tylko biografia jednego króla, to także próba ukazania obrazu całej epoki we wszelkich przejawach jej życia.
Podwodni kamikadze to fascynująca opowieść o ludziach, którzy zgłosili się na ochotnika do samobójczych jednostek, jako sternicy żywych torped.
Żywe torpedy to jedna z najbardziej strzeżonych tajemnic Japończyków, broń mająca odwrócić losy wojny.
Autor, który sam zgłosił się do samobójczej jednostki, wprowadza nas do tajnego ośrodka, opisuje codzienne życie podwodnych kamikadze, przebieg ich szkolenia i w końcu ataki z użyciem żywych torped. W swojej opowieści sięga często do relacji swoich kolegów, uczestników lub świadków wydarzeń, dzięki czemu opowieść jest niezwykle barwna, pełna emocji i dramatycznych chwil. To także opowieść o tym jak czasami łatwo jest umierać i jak
trudno powrócić do świata żywych…
Yutaka Yokota - Japoński podoficer, który będąc w ośrodku szkolenia pilotów myśliwców zgłosił się do samobójczej jednostki żywych torped. Wziął udział w kilku operacjach, które przeżył z powodu awarii swojej torpedy albo zbyt odległego celu dla jej zasięgu.
„Życie niewłaściwie urozmaicone” to jedna z najważniejszych książek dotyczących Polskiego Państwa Podziemnego. Kazimierz Leski odsłania w niej kulisy działania wywiadu i kontrwywiadu AK, wykorzystując nie tylko wspomnienia własne, ale też relacje wielu swoich kolegów. Jego opowieść mogłaby stać się kanwą kilku filmów sensacyjnych, przy których przygody Hansa Klossa wydawałyby się ubogie i nudne. Książka otrzymała nagrodę PEN-Clubu za najlepszą książkę wspomnieniową w 1990 roku i nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w roku 1995.
Powieść Antonína Liška stała się dla Czechów tym, czym dla nas „Dywizjon 303” Arkadego Fiedlera. Autor wykorzystał w książce wiele wątków autobiograficznych, gdyż sam był pilotem czeskiego Dywizjonu 312 podczas Bitwy o Anglię. To nie tylko opowieść o bitwach lotniczych (świetne sceny batalistyczne!). To także opowieść o ludzkich uczuciach – przyjaźni i miłości. Ale też i o przemijaniu człowieka z tą chakterystyczną dla czeskiej literatury nutką filozoficzną. Jednym słowem: wielka literatura czeska!
Na kanwie tej książki powstał znakomity czeski film „Ciemnoniebieski świat” Jana Svěráka.
Aleucki teatr działań wojennych na Pacyfiku mógłby równie dobrze być nazywanym teatrem militarnych frustracji. Ani jeden oficer flagowy, ani generał żadnej ze stron, z wyjątkiem komandora McMorrisa, nie zyskał tam sławy ani fortuny. Żadna z operacji nie dokonała niczego poważnego, ani nie miała wpływu na przebieg wojny. Marynarze, żołnierze i piloci nienawidzili
przydziału w ten wiecznie mglisty śnieżny region, nieco tylko lepszy od przydziału do jednostki karnej. Obie strony dałyby wiele, aby Aleuty pozostawić w rękach tubylców do końca wojny...
Wspomnienia majora Piotra Nikołajewicza Palija mają w sobie ten specyficzny klimat, który porywa nas w Sołżenicynie czy Herlingu-Grudzińskim. Czytelnik zagłębia się wraz z Palijem w meandry życia obozowego i obserwuje walkę o przetrwanie niemal trzymając autora za rękę. Tak sugestywny bowiem jest język Palija.
Palij był więźniem obozów jenieckich w Podnieśnie i Zamościu, potem trafił w morderczym marszu do klasztoru na Łysej Górze, aby wreszcie wylądować w słynnym Peenemunde, gdzie został skierowany do pracy jako inżynier.
To także opowieść o okresie przedwojennym i samej wojnie, w której Palij, pojmany przez Niemców, zostaje jednym z setek tysięcy czerwonoarmistów skazanych na gehennę życia za drutami. Przede wszystkim jest to jednak książka rozliczeniowa ze zbrodniczym systemem Stalina. Autor, podobnie jak każdy oficer radziecki wzięty do niewoli, staje przed tragicznym dylematem: wracać po wojnie do Rosji i tam trafić do łagru lub dać się zabić w wyniku procesu o zdradę (bo przecież żołnierz radziecki się nie poddaje) czy też wybrać armię Własowa i walczyć z Rosją Stalina u boku Hitlera.
Palij to nazwisko, według wszelkiego prawdopodobieństwa, przybrane. Prawdziwe nazwisko autora to prawdopodobnie Drozdow. Przed wojną inżynier, więziony przez NKWD za „ukraiński nacjonalizm”, wypuszczony i zmobilizowany tuż przed jej wybuchem. W 1941 roku bierze udział w budowie Linii Mołotowa, doświadcza panicznej ucieczki na wschód i broni linii Dniepru, gdzie zostaje wzięty do niewoli. W Peenemunde decyduje się wstąpić do Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej walczącej przy boku Hitlera. Odtąd jego dzieje są mgliste. Uniknął repatriacji, trafił do USA i pracował w koncernie Lockheed. Prawdopodobnie przerzucony do USA w ramach amerykańskiej operacji „Paperclip”, być może w związku tym, iż pracował w zakładach wynalazcy niemieckich rakiet V-1 i V-2, Wernera von Brauna.
Pamiętniki Gottloba Herberta Bidermanna w literaturze wspomnieniowej z frontu wschodniego można ustawić w jednym szeregu z takim klasykami jak „Zapomniany żołnierz” Sajera, czy „Przystanek Moskwa” Happego. To, że przeżył wojnę, graniczy z cudem. Był wielokrotnie ranny, a większość jego kolegów z którymi zaczynał kampanię wschodnią spoczęła w grobach gdzieś w bezkresnej Rosji. Front wschodni, mimo że najokrutniejszy w tej wojnie, przyciągał autora jak magnes. Wracał tam zawsze, mimo że nie musiał, bo proponowano mu bezpieczniejsze stanowiska. Adrenalina, której tam doświadczał jednak uzależniała. Nie mógł być gdzieś indziej. Walczył na Krymie, gdzie brał czynny udział w zdobyciu twierdzy Sewastopol, brał też udział w walkach pod Leningradem. W końcu bronił Prus Wschodnich, mając naszyty na ramieniu legendarny dziś napis tamtejszych wojsk: „Kurland”. Wojska broniące Kurlandii nie poddały się nigdy. Dopiero kapitulacja Niemiec spowodowała, że wywieszono białe flagi. Autor po kapitulacji trafia do rosyjskich łagrów na lata. Wycieńczony, będąc na skraju życia i śmierci, powraca do Niemiec.
Wspomnienia zostały napisane po wojnie. Autor przedstawia w nich swój negatywny stosunek do Hitlera i ówczesnych rządzących w Niemczech. Na ile szczere były to wyznania? Tego już się nie dowiemy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
