Arcybiskup Sheen zagłębia się w to, co według niego jest istotą kapłaństwa, w dodatku cechą nieczęsto komentowaną: bycie, podobnie jak Chrystus, świętą żertwą. Autor podkreśla, że aby być jak Chrystus kapłan musi Go naśladować w Jego przykładzie ofiary, ofiarując siebie jako żertwę, by nieustannie uobecniać Jego Wcielenie w świecie.W przeciwieństwie do kogokolwiek innego, Pan Jezus przyszedł na ziemię nie po to, aby żyć, ale aby umrzeć. Śmierć dla naszego odkupienia była celem Jego pobytu tutaj, była złotem, którego poszukiwał. Dlatego nie był On przede wszystkim nauczycielem, lecz Zbawicielem. Czyż Chrystus, Kapłan, nie był Żertwą? Nigdy nie ofiarował niczego poza samym sobą. Dlatego okaleczamy koncepcję naszego kapłaństwa, jeśli nie uwzględniamy w nim stawania się żertwami w kontynuacji Jego Wcielenia.
Marnotrawny świat to cykl rozważań z lat 1935–1936, prezentowanych w nocnym programie radiowym The Catholic Hour (Godzina Katolicka), którego Fulton J. Sheen przez ponad dwie dekady był gospodarzem. Amerykański duchowny zaskakuje czytelnika oryginalną interpretacją ewangelicznej przypowieści o synu marnotrawnym. Rolę młodszego syna przypisuje cywilizacji zachodniej, która po wiekach błądzenia powróci do domu Ojca, na łono Kościoła. Odrzuciliśmy Pismo Święte i wiarę w istnienie Boga, zanegowaliśmy konieczność istnienia religii, ale za chwilę dojrzejemy do tego, by powrócić do Ojca – przekonuje autor. Dopełnienie stanowi druga część książki. Arcybiskup dowodzi w niej, że ostatnie słowa Chrystusa na krzyżu korespondują z siedmioma częściami Mszy Świętej, która tym samym staje się odzwierciedleniem dramatu odkupienia świata.
Arcybiskup Sheen zagłębia się w to, co według niego jest istotą kapłaństwa, w dodatku cechą nieczęsto komentowaną: bycie, podobnie jak Chrystus, „świętą żertwą”. Autor podkreśla, że – aby być jak Chrystus – kapłan musi Go naśladować w Jego przykładzie ofiary, ofiarując siebie jako żertwę, by nieustannie uobecniać Jego Wcielenie w świecie.
Arcybiskup Sheen zagłębia się w to, co według niego jest istotą kapłaństwa, w dodatku cechą nieczęsto komentowaną: bycie, podobnie jak Chrystus, „świętą żertwą”.
W przeciwieństwie do kogokolwiek innego, Pan Jezus przyszedł na ziemię nie po to, aby żyć, ale aby umrzeć. Śmierć dla naszego odkupienia była celem Jego pobytu tutaj, była złotem, którego poszukiwał. Dlatego nie był On przede wszystkim nauczycielem, lecz Zbawicielem. Czyż Chrystus, Kapłan, nie był Żertwą? Nigdy nie ofiarował niczego poza samym sobą. Dlatego okaleczamy koncepcję naszego kapłaństwa, jeśli nie uwzględniamy w nim stawania się żertwami w kontynuacji Jego Wcielenia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
