Opowieść o zwykłym życiu niezwyczajnej rodziny
Rodzinne domy dziecka jako instytucjonalna forma pieczy zastępczej nad dzieckiem funkcjonują w Polsce od 1958 roku. Małgorzata i jej mąż Paweł, bohaterowie tej powieści, zaczęli tworzyć rodzinę dla gromadki opuszczonych dzieci w roku 1975. W wychowywaniu podopiecznych w różnym wieku, z różnym deficytami rozwojowymi i emocjonalnymi, pomaga im fakt, że oboje mają doświadczenie nauczycielskie. Ale jednocześnie muszą stać się stolarzem, hydraulikiem, ogrodnikiem, krawcową. Marysia, dziewczyna, która wyjechała ze swojej wioski za chlebem, przyjęta przez Małgorzatę jako gosposia, okazuje się raczej kolejnym, tyle że dużym, dzieckiem niż pomocą.
– Poczekaj, Marysiu… – Małgorzata wzięła głęboki oddech. – Nie bardzo rozumiem, jak można nazwać coś prezentem, skoro należy to w niedługim czasie zwrócić.
– W niedługim? – zareagowała gwałtownie dziewczyna. – Po miesiącu, proszę pani… Nie na drugi dzień… po miesiącu!
– Jak żyję, nie słyszałam o tego rodzaju upominku! Ale cóż…
– Ja też nie. Ale jest pani miło zaskoczona? Proszę powiedzieć, że tak – poprosiła Marysia, unikając spojrzenia Małgorzaty. – Proszę powiedzieć…
– Niewątpliwie, Marysiu, zaskoczona…
Ewelina Skiba – jest z wykształcenia pedagogiem w zakresie resocjalizacji. Jako artystka-amatorka specjalizuje się w rysunku. Trzykrotnie ilustrowała książki o tematyce freinetowskiej (Wnuki Freineta, Przez życie z pedagogiką Freineta, Ruch freinetowski w Polsce w latach 1957–2014), jest autorką zaprezentowanych na wystawach rysunków i plansz, poświęconych głównie Elizie Freinet w Krakowie, Reggio Emilia we Włoszech i Kielcach podczas II Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej. Od kilku lat stara się pogodzić swoje dwie największe pasje: rysowanie i pisanie. W 2015 roku wydano książkę Miejsce zwane domem, która jest debiutem literackim autorki. Marysia, stanowi kontynuację problematyki przedstawionej w poprzednim utworze.
Jest rok 1976. Marysia Sidło wkracza właśnie w wiek dorosły. A właściwie – zostaje w niego brutalnie wrzucona. Odprawiona z domu, znajduje się sama w obcym mieście, zostawiona na pastwę losu. Jej jedyną szansą na przeżycie jest znalezienie kogoś o dobrym sercu, kto zechce przygarnąć młodą dziewczynę bez wykształcenia, doświadczenia i miejskiej ogłady. Czy Marysi uda się znaleźć nowy dom?
Historia opowiedziana na kartach tej powieści w prosty i szczery sposób pokazuje nam, jak ważne jest posiadanie własnego miejsca na ziemi. Skłania również do refleksji, jak istotne są więzi rodzinne oraz ciepło okazane drugiemu, często bezbronnemu, człowiekowi.
Ewelina Skiba – jest z wykształcenia pedagogiem w zakresie resocjalizacji.
Jako artystka-amatorka specjalizuje się w rysunku. Doskonali różne jego techniki, eksperymentuje zgodnie z własnymi upodobaniami. Trzykrotnie ilustrowała książki o tematyce freinetowskiej („Wnuki Freineta”, „Przez życie z pedagogiką Freineta”, „Ruch freinetowski w Polsce w latach 1957–2014”), jest autorką zaprezentowanych na wystawie rysunków i plansz poświęconych głównie Elizie Freinet w Krakowie i Reggio Emilia we Włoszech.
„Miejsce zwane domem” jest jej debiutem literackim i nowo obraną drogą, którą podąża od kilku lat, godząc jednocześnie obie swoje największe pasje: rysowanie i pisanie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
