W boksie, tak jak w miłości, najważniejsza jest wytrwałość. Dzieciństwo Róży, które przypadło na czasy PRL-u, naznaczyła choroba ukochanej mamy. Może to właśnie trudne doświadczenia sprawiły, że dziewczynka od najmłodszych lat była zaradna, ale też nieco zadziorna, i wierzyła, że zawsze da sobie radę. Najlepiej czuła się w towarzystwie swojego przyjaciela, Waldiego, a ukojenie znajdowała w męskim, brutalnym sporcie - boksie. Gdy w wieku dwunastu lat poznała Boksera, szorstkiego oraz potężnie zbudowanego mężczyznę, którego poprosiła o trenowanie, nie wiedziała, że tak bardzo wpłynie na jej życie rodzinne I okaże się brakującą cząstką w jej malutkim świecie. "Miłość i rękawice bokserskie" to wzruszająca, pełna ciepła i czułości powieść o tym, że ludzie, którzy są sobie pisani, zawsze się odnajdą - bez względu na czas, odległość oraz przeciwności losu.
„Dwadzieścia dni eterycznej, chwytającej za serce miłości. Dwadzieścia dni otulonych zapachem deszczu i muzyką płynącą spod palców niewidomej dziewczyny.
W czasach, kiedy świat podzielony był żelazną kurtyną, życie na krótką chwilę splotło ze sobą los dziewczyny z Polski i chłopaka z Ameryki.
Herakles Papadopoulos, uwielbiany przez studentów charyzmatyczny profesor Uniwersytetu Harvarda, miał oficjalną przeszłość, którą zaspokajał ciekawość ludzi. Zawierała prawdę, tyle że nie całą. Przyszedł w końcu taki moment, gdy musiał ujawnić część niedopowiedzianej historii, zrzucając z barków lata półprawd i tłumionej miłości.
Joanna była młodą dziewczyną żyjącą wraz z ojcem i babką w domu ocienionym liśćmi kasztana. W dzieciństwie los odebrał jej matkę oraz wzrok, oddając w zamian niezwykły talent muzyczny. Muzykę z zapałem wygrywała pośród nocy. Nocą zaczarowała tajemniczego nieznajomego, który niczym duch wkradł się do serca i zmienił całej jej życie...
Opowieść o istocie miłości zdolnej przełamywać wszelkie uprzedzenia, o przyjaźni na całe życie, o kocie – świadku pewnego sekretu, i o tym, że definiują nas dwie rzeczy: dziedziczenie, czyli przeszłość ukryta w genach, i nasze tajemnice.”
Miłość przychodzi tak nagle. Przyjaźń dyskretnie, po latach. Emocjonalna i wielowątkowa opowieść o trudnych wyborach, miłości i tęsknocie. Na tle przemian ustrojowych i obyczajowych po roku 1980. Jest zimowy wieczór 1982 roku. Emilia Ostrowska, ulegając namowom swojej matki, niechętnie udaje się na spotkanie z synem znanego kardiochirurga, Nikodemem Karbowskim. Chłopak zamierza zaprosić ją na swoją studniówkę w elitarnej szkole lotniczej. Wydaje się, że będzie to nudne spotkanie dwojga młodych ludzi, od lat kojarzonych ze sobą przez ich rodziny. Ale tak nie jest. Spędzają udany wieczór, snując opowiadania o swoich marzeniach i planach na przyszłość: ona biernie poddaje się woli rodziców, którzy od lat przygotowują ją do zawodu lekarza, on chce zostać pilotem wojskowym, znajdując pełne poparcie i zrozumienie swojej rodziny o głęboko zakorzenionych tradycjach lekarskich. Po spotkaniu z Nikodemem, w drodze do domu, Emilia zostaje zaczepiona przez grupę młodych mężczyzn. Jednak jej nietuzinkowe zachowanie robi wrażenie na przywódcy grupy, Jeremim. Chłopak bezpiecznie odprowadza ją do domu. Wydaje się, że wszystko ich dzieli: ona jest subtelną blondynką w śmiesznych jak żart okularkach i berecie z antenką, on bardzo wysokim brunetem o mrocznym wyglądzie i ze śladami na twarzy po ulicznych bójkach; ona lubi Dostojewskiego i taniec, on lubi swój motor, boks i ma inne priorytety; ona jest córką znanego kardiologa o lewicowych poglądach, on planuje ucieczkę z kraju owładniętego stanem wojennym, by zaciągnąć się do Legii Cudzoziemskiej. Czy mimo dzielących ich różnic, znajdą do siebie drogę? Ile można poświęcić dla miłości?
Opowiadanie o dorastaniu, miłości i poszukiwaniu swojego miejsca na tle przemian lat 80.
***
Rozglądam się po ludziach. Są jacyś… inni. Nie ma punków, depeszowców, hipisów, metalowców, popersów. Wszyscy oni pozakrywali swoje zbuntowane tożsamości grzecznymi garniturami. Dostojni. Uśmiechnięci. Serdeczni.
Na ścianie wisi ułożony z wielkich liter i cyfr napis STUDNIÓWKA 1984.
***
– Do cholery jasnej z profesor Burską! – Wzburzony z hukiem zamyka czasopismo i wstaje z krzesła. – Czy profesor Burska znała lepiej moją córkę niż ja?! Skąd wiesz, co dla ciebie jest lepsze?! Obudź się, dziewczyno! Co ty wyprawiasz?! Od roku chodzisz jak lunatyczka. Zaniedbujesz się. Czy ten chłopak razem z Burską namieszali ci w głowie?! On wyjechał! Nie ma go! I nie wróci. Nie chcesz na medycynę? Okej, przyjęliśmy to z mamą do wiadomości. Ale nie pozwolimy, byś się pogrążała. Na razie jesteś w tym domu, z tymi rodzicami i hm… mówisz: „Mój plan jest taki, aby pracować w jakiejś szkolnej świetlicy”. Kurwa jego mać! Co ty, siłaczka Żeromskiego jesteś?!
Takiego ojca nie znałam. Nawet nie wiedziałam, że potrafi przeklinać! „Kurwa mać” wyszło mu tak naturalnie jak „Dzień dobry, panie profesorze”. Jednak jego reakcja nie wywołuje u mnie strachu, lecz przeciwnie – prowokuje do rozwijania przed nim dalszej wizji najbliższych planów.
– Siłaczką nie jestem, ale i doktorem Judymem również nie chcę być! Jutro jadę do Keczyna poradzić się pana Maternika!
„Poradzić się Maternika” jest dla ojca jak sztylet w serce.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
