Obecne dzieło jest ciekawym, dobrze udokumentowanym, obejmującym wiele dziedzin wprowadzeniem w kształtowanie się kultury Zachodu, z włączeniem Stanów Zjednoczonych, na osnowie stosunku do problematyki szatana i roli zła.
Dyskusja nad właściwym statusem prawnym aborcji ogniskuje w sobie cały szereg fundamentalnych sporów etycznych, filozoficznych i prawnych, sprawiających, że na całym świecie problem ten wzbudza zainteresowanie nie tylko najrozmaitszych działaczy i aktywistów obojga płci, ale także bardzo wielu czołowych filozofów, etyków i prawników. Sprawa dotyczy bowiem istotnego elementu aksjologii i normatywnej konstrukcji porządku prawnego każdego społeczeństwa i z tego względu jest zdecydowanie zbyt poważna, aby pozostawić ją w rękach jedynie polityków i manifestantów.
Obłuda, fałsz i zakłamanie, jakie obowiązują w polityce, rzucają cień na wizerunek tej bez wątpienia najważniejszej dziedziny życia publicznego. Także jedynej, w której potrzeba wywyższania się nad innych nie respektuje granic moralności.
To właśnie w polityce ujawnia się, w sposób bezprzykładny, potęga ludzkiego egoizmu. Cechy genetycznej, która sprawia, że człowiek człowiekowi może być wrogiem.
Demaskując tajniki politycznej hipokryzji, zawarte w tym opracowaniu spostrzeżenia mają na celu ułatwiać dokonywanie politycznych wyborów, przed jakimi staje każdy, komu przychodzi żyć w zorganizowanym społeczeństwie.
Niniejsza rozprawa o organizacji państwa jest sekwencją zapisów książek historycznych, opisujących istotne zdarzenia dotyczące ludzi, narodów i państw.
Zamieszczone w opracowaniu teksty i sformułowania charakterystyczne to wyłącznie autorska próba interpretacji politycznej rzeczywistości.
Byłoby rzeczą wielce pożyteczną, gdyby ta rozprawa polityczna stała się jednym z podstawowych podręczników życia obywatelskiego w zorganizowanym społeczeństwie. Obecna w domowej biblioteczce, na co dzień uświadamiana, mogłaby być czynnikiem stabilizacji życia społecznego i łagodzenia obyczajów w relacjach obywatel – państwo oraz w stosunkach międzyludzkich w ogóle.
Książka Mamo, tato dlaczego nie jemy zwierząt? to inspirujące, pełne empatii i mądrości przesłanie zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Napisana w formie dialogu pomiędzy synem a rodzicami, w przystępny i łagodny sposób przedstawia problematykę hodowli przemysłowej oraz jej negatywny wpływ na naszą planetę i wszystkich jej mieszkańców. Leo kilkuletni chłopiec, niezwykle bystry i dociekliwy bohater książki, zadając trudne pytania, odkrywa przed nami smutną prawdę o losie zwierząt hodowlanych oraz niszczeniu środowiska naturalnego. Jednak dziecięca wrażliwość chłopca i wielkie serce nie pozwalają mu tego zaakceptować dlatego przyjmując buntowniczą postawę, postanawia zmienić świat!
Autor analizuje zagadnienia z dziejów codzienności, przede wszystkim w państwie polskim.
Jest to pierwsza książka w Polsce poświęcona tej tematyce w ujęciu historycznym w odniesieniu do naszego najważniejszego, zachodniego sąsiada.
Wnikliwemu oglądowi poddane zostało zjawisko dzieciobójstwa.
Problem wprawdzie nośny i makabryczny, ale przede wszystkim ważny, jako element dawnej regulacji urodzeń w świecie bez antykoncepcji.
Autor podejmuje też nowatorską i kluczową dla dzisiejszej Polski tematykę dziejów bezpieczeństwa w różnych aspektach - socjalnym, zdrowotnym, edukacyjnym, rodzinnym, mieszkaniowym.
Wśród uczestników porządku prawnego panuje zgodność co do tego, że godność człowieka jako najwyższe tabu znajduje się poza wszelką wątpliwością. (...)
powszechnie uznaje się ją za "wartość najwyższą" (...)
Pewności co do nienaruszalności "godności" nie odpowiada pewność co do aksjomatu wyjściowegoprzechodzi szybko w niepewność co do jego zakresu. (...)
Pozdrawiając Polskę i okazując szacunek polskiej myśli i literaturze, najlepsze życzenia kieruję pod adresem Anny Kronenberg. Jej książka stanowi ważny wkład w podnoszenie świadomości i wiedzy na temat geopoetyki i mojej pracy w ogóle, w szczególności w polskim kontekście. To kolejny głos, wśród wielu bardzo różnorodnych i ważnych perspektyw i dróg, które uświadamiają nam, że świat nie kończy się na biznesie i marketingu. Najwyższy czas wspólnie przemyśleć i przepracować całą kulturę od podstaw, od Ziemi.
Kenneth White
Geopoetyka, „zielone pisanie”, humanistyka ekologiczna - oto główne słowa-klucze tej ważnej i potrzebnej książki Anny Kronenberg. Autorka, opierając się głównie na oryginalnych pracach Kennetha White’a, jego twórczości literackiej i filozoficznej, opowiada się za taką literaturą oraz w ogóle humanistyką, których głównym zadaniem i motywem jest orientacja etyczna i ekologiczna. Jako czytelnika, przyjaciela White’a oraz twórcę geopoetyki na Warmii i Mazurach, bardzo mnie to cieszy i przekonuje.
Kazimierz Brakoniecki
Czy istnieje związek między kolorem ziemi, na której się żyje, a zabarwieniem myśli, snów i uczuć? Czy kiedykolwiek zbadano zależność między rodzajem gleby, ukształtowaniem terenu, smakiem wody w rzekach a życiem wewnętrznym ludzi? Czy sztuka jest zależna od jakości światła, a literatura od szerokości horyzontu? Geopoetyka przygląda się uważnie takim związkom i próbuje je zrozumieć. Jest też twórczością literacką wypływającą z głębokiego kontaktu z miejscem.
Praca Anny Kronenberg znacząco poszerza granice naszego myślenia o literaturze. A właściwie nie tylko o literaturze, potrzebujemy bowiem dramatycznie nowego paradygmatu opisującego człowieka i jego miejsce w świecie w miejsce tego, który zetlał i rozpadł się nam w rękach na małe, niepowiązane ze sobą fragmenty.
Olga Tokarczuk
Książka przygotowana przez badaczy związanych z krakowskim ośrodkiem antropologii społecznej na uniwersytecie Jagiellońskim przedstawia niezwykle ważny problem tożsamości kulturowej rozumianej jako powinność człowieka ponowoczesnego. Współcześnie autokreacja okazuje się etycznym wyzwaniem, z którym musi zmierzyć się jednostka. Autorzy ukazują całą złożoność tematu, analizując dylematy współczesnych tożsamości i podejmując m. in. kwestie związane kształtowaniem się identyfikacji narodowej oraz ze zmianami tożsamości jednostkowej w sytuacji postępujących procesów globalizacyjnych.
„Karma” oznacza działanie. Zgodnie z uniwersalną zasadą życia duchowego, mówiącą „jak posiejesz, tak zbierzesz”, każdy dokonany wybór i podjęta decyzja na pewno do nas wróci. Jeśli chcemy wprowadzić pozytywne zmiany do naszego życia – zmienić mało satysfakcjonującą pracę na lepszą, poprawić relacje z partnerem, spełnić od lat odwlekane na bliżej nieokreśloną przyszłość marzenia, musimy zacząć działać. Zerwanie ze starymi przyzwyczajeniami i nawykami sprawia wiele trudności i kosztuje sporo wysiłku, jednak gdy w grę wchodzi nasza przyszłość, zdecydowanie warto się postarać. Autorka nawiązując do zasad etycznych zawartych w Jogasutrze – starożytnym indyjskim traktacie filozoficznym – pokazuje, jak pielęgnować duchowość, wniknąć w głąb własnego umysłu, zwalczyć wewnętrzne ograniczenia i żyć w zgodzie z samym sobą, rodziną i otoczeniem. Wykorzystaj proponowane kwestionariusze, wskazówki medytacyjne i ćwiczenia, które pomogą ci zwalczyć trzymające cię w miejscu zahamowania, wyzwolić się ze schematów karmicznych i uleczyć rany z przeszłości za pomocą trzech kroków, uwolnić się od szkodliwych skłonności i pchnąć życie do przodu. Jesteś gotowy na zmiany? Odkryj to, czego pragniesz i znajdź w sobie siłę, aby wcielić to w życie. Nawiąż świadomy kontakt z własną duszą i dokonuj wyborów, które będą miały pozytywny wpływ na życie twoje i bliskich. To czyny tworzą przyszłe doświadczenia!
Prenatalny okres rozwoju człowieka w ciągu zaledwie kilku lat ewoluował z mało znaczącego rozdziału w podręcznikach medycyny do jednego z najgorętszych tematów publicznych debat, sporów i dyskusji, omawiających zarówno aspekty biologiczne, jak i etyczne zagadnienia. W polemikę tę doskonale wpisuje się głos Emilii Lichtenberg-Kokoszki, cenionego eksperta z zakresu pedagogiki, psychologii i medycyny, autorki i współautorki szeregu publikacji, mających na celu przybliżyć odbiorcy ten najbardziej tajemniczy z etapów życia człowieka. Zanim się urodziłem to jednak głos wyjątkowy, daleki od zwyczajowego w tej sytuacji etycznego zacietrzewienia; w trzech przejrzyście zbudowanych rozdziałach autorka przedstawia, w czystej formie wykładu, naukowe fakty dotyczące życia płodowego podzielonego na etapy zgodnie z klasyfikacją J. Langmana: okres rozwoju listków płodowych, okres zarodkowy i okres płodowy.Całość uzupełnia znakomita bibliografia przedmiotu, pozwalająca zainteresowanym samodzielnie pogłębiać wiedzę.
Atrakcyjny podręcznik z psychologii kłamstwa napisany przez najwybitniejszego na świecie badacza tej problematyki! dostarcza rzetelnej, zweryfikowanej w badaniach eksperymentalnych wiedzy o tym, kiedy i dlaczego słowa, głos, ciało i twarz mogą zdradzać kłamstwo, uczy, jak wykrywać kłamstwa i jak w tym celu umiejętnie obserwować zachowanie się mówiącego m.in. jego mimikę i ruchy ciała, dokonuje analizy motywów, z powodu których ludzie kłamią, próbuje odpowiedzieć na pytanie: dlaczego większość ludzi nie potrafi wychwycić kłamców na podstawie ich zachowań niewerbalnych, zawiera najnowsze wyniki badań na temat możliwości wykrywania kłamstw przy użyciu Systemu Kodowania Ruchów Twarzy (FACS), może stanowić podstawę do zajęć z psychologii ekspresji emocji, podaje interesujące przykłady z życia codziennego, polityki i niedawnej historii.
Książka przeczy powszechnemu przekonaniu, że w wokół nas mamy coraz mniej osób skłonnych do poświęceń. Krzysztofowi Ziemcowi udało się zgromadzić grupę rozmówców, którzy konsekwentnie udowadniają, że dobro staje się wielką siłą, zmieniającą każdego człowieka.
Autor przedstawia mocną ekipę „ludzi serca” skorych nie tylko do jednorazowych poświęceń, ale codziennie dających siebie innym. Bohaterowie tych historii są gorący w swoich działaniach i nie chcą dla siebie nic w zamian. Może ich historie zapalą nas do takiej samej hojności?
Seria wydawnicza "Przywrócić Pamięć" ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911-1939.
Anatomia ludzkiej destrukcyjnosci jest obszernym studium zjawiska,które określa się krótkim terminem ,,zło"".Zamierzona została jako wypowiedź polemiczna wobec behawioryzmu i instynktywizmu, a jednoczesnie jako rewizjonistyczne rozwinięcie poglądów Freuda z okresu, gdy wprowadził pojęcie popędu smierci. Fromm zmierza do kulturowego ujęcia tematu od strony typologii charakterologicznej oraz wytłumaczenia sensu usprawiedliwionej i nieusprawiedliwionej agresji. Niejako ,,po drodze"" dostarcza psychoanalitycznych portretów wielkich zbrodniarzy XX wieku: Stalina, Himmlera i Hitlera. Anatomia ludzkiej destrukcyjnosci jest ostatnią już z najważniejszych prac Fromma nie znanych dotychczas w Polsce.Erich Fromm (1900-1980) był jednym z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych myslicieli XX wieku. Stworzył własny system zwany psychoanalizą humanistyczną, do którego wprowadził problematykę społeczną. REBIS wydał m.i. dwie z jego najwybitniejszych prac: Mieć czy być? i Kryzys psychoanalizy.
Tematem książki są standardy i przekonania moralne polskich menedżerów i przedsiębiorców, dwóch grup społeczno-zawodowych, których podstawową rolą w społecznym podziale pracy jest organizacyjne przywództwo.
Przedmiot analizy stanowią elementy kształtującego się etosu obu grup, rozumianego jako charakterystyczne ideały, standardy postępowania i kolektywne reprezentacje moralne, określające sposób postrzegania, wartościowania i reakcji w sytuacjach zawodowych. Za podjęciem tej problematyki kryje się przekonanie, że wzorce i wyobrażenia moralne osób wykonujących funkcje przywódcze w organizacjach gospodarczych mają wpływ nie tylko na praktykę zarządzania tymi organizacjami, lecz także na ogólny kształt stosunków władzy w społeczeństwach współczesnych, w których sformalizowane standardy etyczne stają się coraz ważniejszym elementem regulacyjnym. Badając moralne przekonania decydentów organizacyjnych badamy jeden z istotnych składników kulturowego kontekstu stosunków władzy.
Fragment Wstępu
Autor analizuje zagadnienia z dziejów codzienności, przede wszystkim w państwie pruskim. Jest to pierwsza książka w Polsce poświęcona tej tematyce w ujęciu historycznym w odniesieniu do naszego najważniejszego, zachodniego sąsiada. Wnikliwemu oglądowi poddane zostało zjawisko dzieciobójstwa. Problem wprawdzie nośny i makabryczny, ale przede wszystkim ważny, jako element dawnej regulacji urodzeń w świecie bez antykoncepcji. Autor podejmuje też nowatorską i kluczową dla dzisiejszej Polski tematykę dziejów bezpieczeństwa w różnych aspektach – socjalnym, zdrowotnym, edukacyjnym, rodzinnym, mieszkaniowym. Interesuje się kwestią mentalności i stereotypów etnicznych oraz coraz częściej dyskutowaną w przestrzeni publicznej ważną tematyką historii kobiet. Publikacja zawiera rozdział o dziejach chłopów, która to problematyka po 1989 r. w polskiej historiografii się prawie nie pojawia oraz obszernie omawia rolę warstw niższych w powstaniu 1794 r. Książka jest tak skonstruowana, że każdy rozdział może stanowić odrębną całość.
O etyce słowa zaczęto mówić w Polsce na początku lat osiemdziesiątych XX wieku za sprawą Jadwigi Puzyniny. Językoznawcy dostrzegali konieczność podjęcia problematyki etycznej, ale ich wątpliwości budziła możliwość badań etycznego aspektu funkcjonowania systemu językowego za pomocą metod typowo językoznawczych, czyli uznania etyki słowa za gałąź językoznawstwa. Objęcie badaniami wielu złożonych kwestii pragmatycznych oraz uczynienie przedmiotem analiz lingwistycznych komunikacji, a nie samego języka, wydawało się wtedy nieuprawnionym rozszerzaniem zakresu lingwistyki. Nie znaczy to, że problemów etycznych w tym czasie nie obserwowano. Zagadnieniem manipulacji za pomocą języka zajmowali się przedstawiciele kilku różnych dyscyplin naukowych – filozofowie, językoznawcy, socjolodzy i historycy. Badania takie zdawały się jednak czymś bardzo swoistym, odrębnym i jednocześnie zdecydowanie wykraczającym poza ramy zarówno tradycyjnie rozumianego językoznawstwa, jak i etyki. Uświadomienie sobie niszczycielskiej siły manipulacji politycznej, jej ogromnego zasięgu w polskim życiu społecznym sprawiało, że inne zjawiska, które widziano również w aspekcie etycznym, znalazły się na dalszym planie, a najważniejszym problemem z tego zakresu stała się relacja języka i prawdy, milczenia i kłamstwa. Dwa ważne wydarzenia – wystąpienie Michała Głowińskiego na temat nowomowy w warszawskim Pen Clubie (wiosną 1980 roku) oraz sesję poświęconą nowomowie (w styczniu 1981 roku w Krakowie) – można dziś uznać za początek badań mieszczących się w granicach etyki słowa. Wtedy jednak, choć dyskutowano właśnie nad etycznymi właściwościami i skutkami zjawisk językowych, nie mówiono jeszcze o etyce języka, lecz o jego nietycznym użyciu.
(ze wstępu)
Wiosna 2007 roku. Do Marka Edelmana przyjeżdża grupa uczniów katolickiej szkoły im. Edyty Stein z Gliwic. Dzieciaki siadają, gdzie się da: na wszystkich krzesłach, na łóżku, na podłodze. Jeden z chłopców z wyraźnym przejęciem pyta: - Czy Pan wierzy w Boga? 89-letni Marek Edelman odpowiada: - Dajcie mu spokój. On śpi. Ta książka jest zapisem rozmów, które Witold Bereś i Krzysztof Burnetko prowadzili z Markiem Edelmanem, przygotowując film Dowódca Edelman w reżyserii Artura Więcka ,,Barona"".Witold Bereś - przez wiele lat dziennikarz ,,Tygodnika Powszechnego"" i ,,Gazety Wyborczej"" oraz felietonista radia RMF. Od kilku lat producent i scenarzysta filmowy (m.in. Anioł w Krakowie, Zakochany Anioł, Tischner - życie w opowieściach).Krzysztof Burnetko - pracował w ,,Tygodniku Powszechnym"", był korespondentem Radia Wolna Europa, obecnie w tygodniku ,,Polityka"".Wspólnie napisali kilka książek. Pierwszą były wywiady przeprowadzone dla prasy podziemnej, a wydane przez Jerzego Giedroycia i Instytut Literacki w Paryżu (Tylko nie o polityce. Rozmowy ,,Promienistych""). W Świecie Książki opublikowali: Duchowny niepokorny. Rozmowy z ks. Stanisławem Musiałem, Kapuściński: Nie ogarniam świata, Marek Edelman. Życie. Po prostu, Nasza historia. 20 lat RP.pl, Kazik Ratajzer. Bohater z cienia.
Prezentowane w tomie szkice powstawały w różnym czasie i różnych miejscach, niemniej układają się one w pewną "trójcałość", gdyż zogniskowane są wokół trzech głównych zagadnień estetycznych: związków sztuki z problematyką religijną i etyczną, ważnej dla myślenia o sztuce kategorii mimesis oraz kwestii odbioru dzieła sztuki. Autorka przeciwstawia się powszechnej dziś tendencji do wyrywania dzieł sztuki z kontekstu transcendentnego oraz postrzegania sztuki wyłącznie jako wyrazu osobowości twórcy. Sztuka spełnia wciąż rolę pośrednika między człowiekiem a transcendencją rozumianą religijnie. Może być traktowana jako mimesis, które odzwierciedla relację dzieło–rzeczywistość.
Bogna Choińska – filozof, estetyk i literaturoznawca, zajmuje się problematyką francuskiego poststrukturalizmu, autorka licznych artykułów z tej dziedziny (m.in. w "Diametrosie", "Hybris", "Nowej Krytyce", "Filo-Sofiji", "Przestrzeniach Teorii"). Kontynuuje także wcześniejsze zainteresowania literaturoznawstwem (m.in. esejem) oraz estetyką, czego owocem są książki "Sztuka jako wartość wobec kryzysu kultury europejskiej" (2009) i obecna publikacja "Szkice o sztuce" oraz artykuły w "Słupskich Studiach Filozoficznych" i "Lumen Poloniae". Zrealizowała grant MNiSW "Dyskurs podmiotu, podmiot dyskursu. Przemiany we francuskim poststrukturalizmie". Pracuje w Akademii Pomorskiej w Słupsku (Instytut Historii i Politologii, Zakład Filozofii).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
