Sylwester Latkowski i Michał Majewski ujawniają kulisy największego politycznego skandalu od czasu afery Rywina!
Nieustraszeni dziennikarze tygodnika „Wprost” pokazali całemu światu, jak funkcjonuje władza w Polsce. Dzięki nim powstała książka niepowtarzalna, bezkompromisowa, która obnaża kulisy afery taśmowej, czyli wstrząsających nagrań rozmów ministrów i biznesmenów w kilku polskich restauracjach. W rolach głównych: polityczne deale i układy, łamanie konstytucji, brudne sekrety politycznej kuchni oraz manipulacja i hipokryzja jako codzienne narzędzie pracy wątpliwej klasy wpływowych osobistości.
Kto obawiał się nagrań?
Dlaczego inne redakcje nie podjęły tematu?
Jak próbowano zamieść aferę „pod dywan”?
Jak przebiegał zamach na wolność prasy?
Jak doszło do największej kompromitacji służb specjalnych w historii wolnej Polski?
Czy rzeczywiście państwo polskie „istnieje tylko teoretycznie, a praktycznie nie istnieje”?
Książka pokazuje prawdę, która nie jest łatwa i przyjemna. Tym bardziej nie można jej lekceważyć i zapomnieć!
„Za kulisami musiało się coś stać i w tej chwili obserwujemy próbę zmiany w układzie. W grze najprawdopodobniej chodzi o jakieś wielkie pieniądze”.
Jarosław Kaczyński, 8 .07.2014, „Gazeta Polska”
„Afera podsłuchowa ma taki ciężar gatunkowy, że wszystkie wcześniejsze urazy przestają być istotne”.
Leszek Miller, 1.07.2014, Twitter
„Przykra sprawa. Nie lekceważę jej”.
Donald Tusk, 14.06.2014, Twitter
„Spisek kelnerów trzęsie Polską”.
„Gazeta Wyborcza”, 23.06.2014
„Tak wielkiej kompromitacji służb specjalnych jeszcze nie było”.
„Polska The Times”, 18.07.2014
Na tytułowe pytanie odpowiadają w tej interesującej książce pod redakcją Toma G. Palmera intelektualiści, pisarze, uczeni z całego globu - od Chin po Peru, od Południowej Afryki po Stany Zjednoczone -wśród nich laureaci Nagrody Nobla: Vernon Smith (ekonomia), Mario Llosa Vargas (literatura).Mimo swych niewątpliwych sukcesów i osiągnięć odczuwanych niemal przez każdego z nas, kapitalizm nie cieszy się wzięciem. Żaden inny ustrój, na czele z socjalizmem, który miał być optymalnym rozwiązaniem problemów materialnych ludzkości, nie jest w stanie równie tanio, z równą obfitością i bez jakiejkolwiek dyskryminacji dostarcza ludziom żywności, odzieży, dachu nad głową, elementarnych i wyszukanych usług, przyczyniających się do duchowego i fizycznego rozwoju człowieka.Najdziwniejsze jest to, że pretensje do kapitalizmu mają nierzadko sami kapitaliści. I trudno im się dziwić. Jest to bowiem bardzo nieprzyjemny ustrój. Trzeba się w nim narobić, nakonkurować, i mimo tego wysiłku zbankrutować. Z tego właśnie powodu kapitalizm jest najbardziej sprawiedliwym ustrojem świata. Zastanawiałem się nie raz, jaki slogan powinien charakteryzować gospodarkę rynkową, zwaną też kapitalizmem i doszedłem do wniosku, że zawołanie, które najlepiej odda ich piękno będzie: Każdy ma to na co zasługuje! Może nie każdy, i nie dokładnie to, ale w dużym stopniu tak jest. Starasz się, dbasz o konsumenta, o pracownika, ryzykujesz, modernizujesz i jesteś gospodarny, zbierzesz dobre owoce swego działania. Nie starsza się, jesteś byle jaki, bałamutny i źle traktujesz ludzi, zbankrutujesz. Jak widać, nie jest łatwo, albo może, jak to mawia mój znajomy Kazik: urobić się i zarobić, każdy głupi potrafi, co sprowadza się do tęsknoty za działaniami na skróty, dzięki którym można sobie ten nieludzki system ułatwić. O ile jednak w tej wersji trudnej, jak napisałem: nieludzkiej, kapitalizm jest moralny, sprawiedliwy i skuteczny, o tyle działania uproszczone, czyli korupcja, kumoterstwo, kapitalizm kolesiów nie tylko nie są moralne, krzywdzące i niesprawiedliwe, to na dodatek nie mają z kapitalizmem nic wspólnego.I tu jest właśnie pies, a nawet kot pogrzebany: to, co widzimy często na co dzień w wiadomościach sądowych i programach policyjnych to nie jest kapitalizm. To jest jego kumoterska karykatura, zwana też przedsiębiorczością polityczną. Polega ona na przywilejach ze strony władzy, która swoich faworytów przywilejami i bonusami. Milcząca większość nazywa to kapitalizmem, ale to nim nie jest. i właśnie podkreśleniu i wyjaśnieniu tego faktu służy lektura niniejszej książki.
Napisanie książki o zamachu na papieża Jana Pawła II 13 V 1981 roku, w dodatku papieża Polaka, który w 2014 r. został ogłoszony świętym i ukazanie tego wydarzenia w powiązaniu z zamachem na naród dokonanym 13 XII 1981 roku przez ,,dwupak generalski"" (W. Jaruzelski & Cz. Kiszczak), wspierany przez potęgę Armii Radzieckiej i jej akolitów z Układu Warszawskiego - wojska CSRS i NRD, jest dla prawdziwego grafomana tym, czym dla aktora zagranie Hamleta - wielką pokusą oraz życiowym wyzwaniem. Temu wyzwaniu nie oparł się pułkownik Henryk Piecuch.
Bycie Środkowoeuropejczykiem to nie obywatelstwo, ale światopogląd"" - pisał GyörgyKonrád. Jak Europę Środkową może widzieć czeski dziennikarz?Czeskie sny nie są ani reportażem ani powieścią - to rodzaj historycznego eseju, w którym Pavel Kosatík zmaga się z czeskimi lękami i nadziejami. Inne, nieznane dotąd w Polsce, spojrzenie na Czechy i Czechów - z ich własnej perspektywy. To także inwentarz sąsiedzkich relacji, dowód na to, że geograficzna bliskość bywa tym, co najtrwalej nas od siebie oddala.To metaforyczne przeglądanie się w lustrze jest jednocześnie próbą rewizji narosłych przez lata stereotypów i dowodem ogromnej odwagi, niezbędnej do ich odkrycia. Eseistyka Kosatíka jest świeża, miejscami także niewygodna, ale przez to - prowokująca do spojrzenia na samych siebie z dystansu.Na potrzeby polskiego wydania Czeskich snów autor dopisał dodatkowy rozdział o relacjach polsko-czeskich pt. Sen o Polsce.
Krew z mlekiem"" Marty Kwaśnickiej to zbiór esejów o literaturze i sztuce. Znakomicie wykształcona autorka pisze o kulturze z pasją i na przekór przelotnym modom Patroni medialni: PolskieRadio.pl, TV Republika, ,,Do Rzeczy"", Rynek-Ksiazki.pl, ,,Wyspa"", Kresy.pl, ,,Pressje"", Rebelya.pl, ,,Fronda"" Partner: Narodowe Archiwum Cyfrowe Szczególne podziękowania za wsparcie publikacji dla Fundacji Niepodległości ""Krew z mlekiem"" Marty Kwaśnickiej to zbiór esejów o literaturze i sztuce. Znakomicie wykształcona autorka: pracownik naukowy i dziennikarka Polskiego Radia, pisze o kulturze z pasją i na przekór przelotnym modom. Wraca do Homera, Safony, El Greca, nawiązuje do Mickiewicza. W końcu: także do twórców wybitnych, ale w Polsce mniej znanych, jak hiszpańska poetka sor Juana, rzeźbiarka La Roldana czy poeta i jezuita Gerard Manley Hopkins. ""Krew z mlekiem"" to także książka o polskości: o duchowej i estetycznej wrażliwości Polaków, ukształtowanej na styku europejskiej Północy i Południa. Książka Marty Kwaśnickiej inicjuje serię publikacji polskich eseistów, ""Czwarta Fala"". Założeniem serii jest prezentacja polskich autorów młodszego pokolenia, często debiutantów. Ma to być wielogłos o kulturze, współczesności i historii. Marta Kwaśnicka (ur. 1981) - dziennikarka, jedna z najbardziej oryginalnych polskich blogerek. Autorka i współautorka dwóch monografii o dziejach Towarzystwa Jezusowego. Od wielu lat współpracuje z portalem Polskiego Radia, teksty o kulturze publikowała m.in. w pismach ,,Czterdzieści i Cztery"", ,,Fronda"", ,,Pressje"". Lekturze tej niezwykłej książki towarzyszy osobliwe uczucie: że na nią nie zasłużyliśmy. Mam wrażenie, że jest czystym darem - czymś, czego nie da się wywieść z dominujących trendów, z mód, z naszych przyzwyczajeń. ,,Krew z mlekiem"" to zbiór, który daje szansę przekroczenia doraźności i wejścia w takie obszary kultury, o których zapomnieliśmy. Wypełniają go eseje tkane z kruchych, rzadko przywoływanych pasm europejskiej i nie tylko europejskiej pamięci. Są one ujmującą, piękną rozmową z umarłymi, którzy żyją; z minionymi epokami, które trwają; z innością, która tworzy naszą tożsamość. Byłby więc ten drobny tom arcydziełem? Ważąc słowa, odpowiadam z najgłębszym przekonaniem. Tak, to arcydzieło. prof. Wojciech Kudyba
Jedna z najważniejszych książek w nowożytnych badaniach nad kulturą i religią starożytnej Grecji, włączająca do badań osiągnięcia współczesnej psychologii.
Juliusz Wiktor Gomulicki (1909–2006), wybitny varsavianista, znawca poezji oświeceniowej, edytor twórczości i badacz życia Cypriana Norwida, a nade wszystko niebywały erudyta, wytrawny bibliofil, filolog i namiętny szperacz, zaprasza Czytelników do pasjonującej podróży po krainie Szpargalii. W tym tomie 'mieszanin literacko-obyczajowych' znajdziemy wiele zapomnianych anegdot, ciekawostek historycznych, fraszek i wierszy okolicznościowych, wydobytych z rękopisów, czasopism i rzadkich druków XVIII–XX wieku. Swoiste silva rerum osobliwości i kuriozów daje barwny obraz życia w dawnej Polsce. Tom inspirowany jest słynnym Cicer cum caule, czyli groch z kapustą Juliana Tuwima. To smakowite panopticum archiwum kultury skrzy się humorem najwyższej próby i urzeka tak już dziś odległymi realiami. Maria Danilewicz na łamach emigracyjnych 'Wiadomości' pisała o tej pracy: Podróże po Szpargalii doskonałością swą odbierają sen historykom literatury i są na pewno ulubioną lekturą Tuwima.
„Entropia” to książka o ekologii i potrzebie zmiany stylu życia społeczeństw konsumpcyjnych. Autor twierdzi, że stoimy na progu nowego światopoglądu, który będzie bardziej zgodny z naturą człowieka i samego wszechświata. W nowym paradygmacie świata dominującą rolę będzie odgrywać emocjonalny i duchowy rozwój człowieka oraz szacunek i ochrona Ziemi. Jeremy Rifkin w swojej książce twierdzi, że nowy pojawiający się światopogląd to Prawo Entropii. Z naukowego punktu widzenia Prawo Entropii to drugie prawo termodynamiki. Mówi ono, że energię można przetworzyć zawsze w jednym kierunku, z energii użytecznej w bezużyteczną lub ze stanu skoncentrowanego w rozproszony. W systemach zamkniętych – a takim syste-mem jest nasza planeta – ogólna suma energii jest zawsze stała, lecz na skutek użytkowania energii stale zmniejsza się możliwość jej wykorzystania. Co więcej, w społeczeństwach wysoce stechnicyzowanych i konsumpcyjnych przetwarzanie energii następuje bardzo szybko i intensywnie, co powoduje także szybszy i intensywniejszy przyrost entropii.
Entropia to naczelne prawo natury, które rządzi całą fizyczną rzeczywistością. Entropia mówi nam, dlaczego istniejący świat wali się w gruzy i co możemy zrobić, żeby go ocalić. Entropia jest miarą rozproszonej i bezużytecznej energii.
Społeczeństwa nastawione na konsumpcję starają się ignorować i bagatelizować Prawo Entropii. Jeremy Rifkin krok po kroku pokazuje, jakie są tego konsekwencje we wszystkich dziedzinach życia współczesnego społeczeństwa: medycynie, szkolnictwie, rolnictwie, ekonomii i zbrojeniach. Obnaża, w jaki sposób obecny światopogląd doprowadził do bezprecedensowego w historii ludzkości wzrostu entropii.
Od Autora
Współczesny świat przemysłu w szybkim tempie wyczerpuje zasoby nieodnawialnej energii, zasilającej maszyny nowoczesnego, luksusowego stylu życia. Jednocześnie intensywne spalanie tej energii spowodowało nagrzanie się atmosfery ziemi w stopniu, który zagraża dalszej egzystencji człowieka. Pojawiający się kryzys energetyczny i pokrewne mu zjawisko efektu cieplarnianego są ceną, jaką ludzkość musi zapłacić za ignorowanie Prawa Entropii.
Minimalizm to asceza i obsesja liczenia przedmiotów? Autorka stanowczo rozprawia się z tym stereotypem. Na podstawie osobistych doświadczeń i obserwacji opowiada o przeszkodach, jakie można napotkać w procesie upraszczania życia, oraz o sposobach ich pokonania. Szuka przyczyn obecnego konsumpcyjnego szaleństwa oraz chciwości dóbr i przeżyć.
Twierdzi, że można żyć prościej i wolniej, nie mając poczucia straty i wyrzeczenia, a wręcz przeciwnie, czerpiąc z życia więcej radości. Pokazuje, że minimalizm może być przydatnym narzędziem nawet dla tych osób, którym wydaje się on tylko sezonową modą. Dzięki niemu można uwolnić przestrzeń, nauczyć się oszczędności, uporządkować swoje otoczenie, lepiej gospodarować czasem. I na dodatek świetnie się przy tym bawić!
"Wedle mojego rozumienia judaizmu z żydowskiej perspektywy wiara nie jest najważniejsza. Ważniejsze są ludzkie zachowania. Wiara bywa chwiejna, bunt przeciw Bogu jest częścią relacji z Bogiem. Deklarowany ateizm nie określa – i tym bardziej nie skreśla – człowieka. Najważniejsze, by pozostał człowiekiem porządnym. Kryterium jest to, jak się zachowuje. Owszem, wedle tradycji, ma sprostać i wymaganiom moralnym, i rytualnym: Żydów obowiązuje nie 10, ale 613 przykazań. (Wiele z nich nie jest jednak aktualnych, bo mówi np. o królu lub Świątyni). Ale życie jest bardziej skomplikowane".
,,Bałkany - terror kultury"" to autorski wybór dokonany specjalnie dla Wydawnictwa Czarne z dorobku Ivana Čolovicia z lat 1997-2004.Ivan Čolović, wybitny serbski intelektualista, w znakomitym tomie esejów pisze nie tylko o dramacie serbskiego postkomunizmu, gdzie marksizm-leninizm zastąpiła koszmarna mieszanka populizmu z nacjonalizmem etnicznym wzbogaconym o religię narodową. Na przykładzie serbskim szkicuje obraz zagrożenia wspólnego nam wszystkim: Serbom i Rosjanom, Chorwatom i Słowakom, Węgrom i Rumunom, Polakom i Albańczykom. Nie jest to więc choroba jedynie serbska. Wirus zarazy antydemokratycznej tkwi we wszystkich naszych organizmach duchowych. Dlatego tę książkę powinien przeczytać każdy polski inteligent, który chce żyć w wolnej Polsce i w demokratycznej Europie.Adam MichnikBezlitosna analiza roli, jaką w podsycaniu wojen na Bałkanach odegrali intelektualiści i tworzona przez nich kultura. Čolović skupia się w niej na swej ojczystej Serbii, nie sposób jednak odłożyć tej książki z przyjemnym poczuciem różnicy, która nas dzieli od bałkańskiego barbarzyństwa. Z treści omawianych przez Čolovicia wyziera karykatura aż nadto znajomej gęby naszego własnego zadufania. Ku refleksji i przestrodze.Konstanty Gebert
Jerzy Prokopiuk to znany religioznawca, filozof, psycholog, gnostyk, antropozof. Jest on również tłumaczem dzieł znanych wielkich filozofów m.in. Junga, Freuda, Webera i popularyzatorem literatury humanistycznej, głównie ezoterycznej, religioznawczej, filozoficznej i psychologicznej. Napisał niemal pięćset esejów, artykułów i wywiadów publikowanych w periodykach naukowych i w prasie kulturalnej. W swoim dorobku ma również kilkadziesiąt wystąpień radiowych i telewizyjnych, setki odczytów i wykładów. Jest także autorem wielu książek, a wśród nich: „Dusza ludzka oś człowieka”, „Jestem Heretykiem”, „Herezja znaczy wolność”, „Matrix czyli okultystyczny bróg”.
Publikacja ta jest zbiorem wyjątkowych esejów Jerzego Prokopiuka. Ich treść stanowi swoisty testament Autora, który upublicznia i przekazuje do naszej świadomości. Jest podsumowaniem jego dotychczasowego życia i doświadczenia, rozważaniem nad wolnością i zniewoleniem. Wyjaśnia czym jest gnoza, gnostycyzm i neognoza oraz przedstawia własną wizję świata i człowieka. Przez pryzmat wielu filozofów szeroko omawia pojęcie i rozumienie Boga, miłości i człowieczeństwa.
Autor zadaje także trudne, niekiedy niewygodne pytania z pogranicza nauki i religii, i udziela na nie niezwykle błyskotliwe i rozszerzające horyzonty odpowiedzi. Udaje mu się zaskakująco połączyć reinkarnację z chrześcijaństwem i wskazać zagrożenia, jakie mogą wynikać z nieodpowiedniego i pozbawionego zasad moralnych rozwoju naszej cywilizacji. Tłumaczy pojęcie renesansu pogaństwa i ujawnia nowe znaczenie neopoganina w kulturze i filozofii współczesnego człowieka.
Wkrocz na drogę do prawdy i wolności.
Jest to jedna z najciekawszych książek zajmujących się omówieniem zasad i konsekwencji istnienia państwa opiekuńczego, czyli tego, co w języku codziennym nazywamy socjalem, albo państwem socjalnym. Autorem kilku tekstów, a zarazem całego wyboru, jest Tom G. Palmer, na co dzień wiceprezes Instytutu Katona z Waszyngtonu. Palmer wybrał kilka esejów napisanych przez siebie, oraz kilku wybitnych współczesnych ekonomistów wolnorynkowych, próbujących odbrązowić mitologię towarzyszącą państwu opiekuńczemu i ukazać prawdziwe oblicze tej szarlatanerii. Książka zawiera empiryczne i teoretyczne argumenty przeciwko absurdalnej koncepcji państwa opartego na manipulacji władzy i marnotrawstwie wysiłku obywateli. Zwięzły styl i prostota sprawiają, że może być ona pomocna w przekonywaniu lewicy, dowodząc że to co z założenia miało służyć ludziom, w praktyce obraca sie przeciwko nim, szkodząc wszystkim. Czyta się jak kryminał! Bo i jest to kryminał.
Każda kobieta była kiedyś małą dziewczynką. A każda mała dziewczynka piastuje w swoim sercu najskrytsze marzenia. Marzy o porwaniu w wir romansu, o odegraniu niezastąpionej roli w wielkiej przygodzie, o roli Pięknej w czyjejś historii. Te chęci są czymś więcej niż dziecięcą zabawą. Stanowią sekret kobiecego serca. A jednak - jak dużo znasz kobiet, które znalazły takie życie? W miarę upływu lat serce kobiety zostaje zepchnięte na bok, zranione, pogrzebane. Ona sama nie znajduje żadnego innego romansu niż te z powieści, żadnej przygody oprócz tych w telewizji, i szczerze wątpi, czy kiedykolwiek będzie ładną w jakiej bądź historii.
Fragment książki Urzekająca Odkrywanie tajemnicy kobiecej duszy
Wprowadzenie
Znajdujemy się na poświęconej Kuli ziemskiej.
Pisanie Dzikiego serca '*, książki dla facetów, było sprawa, dosyć najłatwiejszą. Nie dlatego, że mężczyźni są prostakami. Niemniej jednak ponieważ są mniej skomplikowani z dwóch rodzajów istot ludzkich, próbujących wspólnie nawigować poprzez miłość i przez życie. Zarówno mężczyźni, jak również kobiety wiedzą, że to prawda. A swoją drogą, tajemnice kobiecego serca miały być dobrą rzeczą. Źródłem przyjemności. Tymczasem stały się źródłem zawstydzenia - kobiety prawie powszechnie czują, że są „zbyt skomplikowane" i że „nie są tym, czym być powinny". Mężczyźni zaś zwykli uciekać od głębszych wód kobiecej duszy, nie mając pewności, co tam znajdą, lub jak się z tym obchodzić. Straciliśmy zatem skarb kobiecego serca, straciliśmy bogactwo kobiecości, które było przeznaczone dla naszego życia, straciliśmy drogę, którą przemawia do nas serce Boga.
Bądź spokojna - to nie jest książka o tych wszystkich rzeczach, które jako kobieta czujesz się zobowiązana robić. Jesteśmy zmęczone takimi książkami. Pierwszą pozycję, którą ja (Stasi), jako nowo narodzona chrześcijanka, wybrałam na temat bogobojnej kobiecości, rzuciłam na drugi koniec pokoju. I nigdy jej nie podniosłam. Od tamtej pory, przez dwadzieścia pięć lat, przeczytałam zaledwie wiele, które mogłabym z całego serca polecić. Pozostałe doprowadzają mnie do szału. Ich przesłania dla kobiet sprawiają, że wyczuwam coś w stylu: „Nie jesteś kobietą, jaką powinniśmy być, ale jeśli już zrobisz dziesięć następujących rzeczy, to może osiągniesz wymagany poziom". One są, w większości wypadków, zabójcami duszy. A kobiecości nie da się ująć w formułkę.
Przyjaźnimy się z kobietami, które uwielbiają herbaciane przyjęcia i chińską porcelanę, a posiadamy też przyjaciółki, które na myśl o nich dostają pokrzywki. Pomiędzy zaprzyjaźnionych z nami kobiet są takie, które uwielbiają polowanie, nawet polowanie z łukiem. Takie, które uwielbiają przyjmować gości, i takie, które tego nie preferują. Kobiety, będące profesorkami, mamami, lekarkami, pielęgniarkami, misjonarkami, dentystkami, gospodyniami domowymi, terapeutkami, kucharkami, artystkami, poetkami, alpinistkami, triatlonistkami, sekretarkami, sprzedawczyniami i pracownicami socjalnymi. Piękne kobiety, wszelkie.
A zatem - czy prawdziwą kobietą jest Kopciuszek, czy Joanna d'Arc? Maria Magdalena czy Oprah? W jaki sposób odzyskać niezbędną kobiecość bez wpadania w stereotyp lub, co gorsze, bez wpędzania naszych czytelniczek w jeszcze większe napięcie i wstyd? To ostatnia rzecz, jakiej potrzebuje kobieta. Ajednak istnieje natura, którą Bóg obdarował każdą z kobiet. Dzielimy coś głębokiego i prawdziwego w głębi naszych serc. Więc stawiamy na zgłębienie kobiecości przez serce. Co się kryje w głębi serca kobiety? Jakie są jej chęci? O czym marzyłyśmy jako niezbyt duże dziewczynki? O czym cały czas marzymy jako kobiety? I w jaki sposób kobieta zaczyna się leczyć z ran i tragedii własnego życia?
Czasem pośród marzeniami twojej młodości a dniem wczorajszym zostaje zagubione coś cennego. Tym skarbem jest twoje serce, twoje bezcenne kobiece serce. Bóg osadził w nim kobiecość, silną, czułą, gwałtowną i ponętną. Nie ma wątpliwości, to serce zostało źle zrozumiane. Niewątpliwie zostało zaatakowane. Ale ono cały czas tam jest, twoje prawdziwe serce, które warto odzyskać. Uwierz, jesteś urzekająca.
Zapraszamy cię zatem w eskapadę z nami, w podróż odkrywczą i ozdrowieńczą. Nagrodą dla twojego serca jest Królestwo Boże, a Jezus przyszedł odzyskać cię dla siebie - nas wszelkie. Modlimy się, aby Bóg posłużył się tą książką w twoim życiu, w twoim sercu, by mogła przynieść uzdrowienie, odnowę, przyjemność i życie! I o ile już Bóg to uczyni, będzie powód do wspaniałego świętowania. Z filiżanką herbaty i chińską porcelaną. Albo z papierowymi talerzami. Z czymkolwiek. Pewnego dnia będziemy świętowali kobiety i mężczyźni kobiety i mężczyźni razem. Piszemy to z oczekiwaniem i nadzieją, że ta mała książeczka przybliży cię do serca Boga - i do swojego serca.
Urzekająca Odkrywanie tajemnicy kobiecej duszy
Spis treści
Wprowadzenie
Serce kobiety
To, co jedynie Ewa może powiedzieć
Pytania nie dające spokoju
Zraniona
Szczególna nienawiść
Uzdrowienie rany
Romans
Piękno do odsłonięcia
Pobudzanie Adama
Matki, córki, siostry
Waleczne księżniczki
Niezastąpiona rola
O Autorach
Podziękowania
Codzienna modlitwa o uwolnienie
Fragment „ Dzikiego serca "
To zadziwiające, jak w świecie po holokauście i po okresie sowieckiego panowania żywe jest zjawisko antysemityzmu. W Europie Wschodniej, na Bliskim Wschodzie, w obu Amerykach, a nawet w Azji antysemityzm pojawia się i odżywa, czasem nieoczekiwanie, nawet w miejscach, gdzie Żydów wcale nie ma. Tajemnica tej uporczywej nienawiści jest wciąż przedmiotem studiów i dociekań. Jedno jest jasne : głównym przejawem postawy antysemickiej jest opinia o istnieniu żydowskiego spisku zmierzającego do kontroli nad światem. Najdobitniejszym tego wcieleniem jest dokument, znany pod nazwą Protokoły mędrców Syjonu.
"Wasza dostojność! Wasze Niełaski! I wy, moje ciernie! Szanowne Diabły! Wznoszę toast na cześć kosmatej Gęby i waszej szacownej uczelni"
Na krotko przed śmiercią C. S. Lewis zebrał kilka esejów wschodzących w skład wcześniej publikowanych prac, tworząc z nich nową książkę. W pierwszych z nich opisuje powrót dobrze nam znanego diabła, który zabiera głos, zwracając się do młodych diabłów, na uroczystym obiedzie w Ośrodku Szkolenia Kusicieli.
...istny fajerwerk, poruszająca i zachęcająca lektura"
Sunday Times
Dałem się zwieść każdej fałszywej odpowiedzi, każdą z nich gruntownie zbadałem, by odkryć zawarty niej fałsz.
C. S. Lewis, fragment przedmowy: Książka "Błądzenie pielgrzyma", napisana w roku nawrócenia pisarza, jest jego autobiografią. C. S. Lewis przemawia w niej ze zwięzłością, dzięki której przekazuje swoją oryginalną myśl, bez potrzeby przeprowadzania pełnego wykładu z dziedziny filozofii religii. Jest to mądra i dogłębna książką; być może najbardziej wojowniczy utwór tego autora poświęcony problematyce chrześcijańskiej.
Malarstwo Białego Człowieka"" - tom 6. Drugie, luksusowe wydanie kultowej księgi sławnego pisarza i historyka sztuki, opisującej dzieje malarstwa europejskiego tzw. dawnych mistrzów (od późnego Średniowiecza do schyłku wieku XIX). Szósty wolumin nowej, dziewięciotomowej edycji, poważnie wzbogaconej przez autora treściowo oraz ikonograficznie. Każdy tom tej edycji został wzbogacony o kilkadziesiąt dodatkowych ilustracji, przez co kolejne fragmenty tekstu sa precyzyjnie obrazowane.
Ronald Yust, specjalizujący się w książkach tzw. political fioction, tym razem mierzy się z ripostą książki, Małgorzaty Tusk. Autor opisuje własną wizję, tak jak może postrzegać naród, Polacy życie prywante i nie tylko Premieta RP Donalda Tuska. Autor napisał książkę Jack Strong vel Ryszard Kulkiński nadaje i wiele innych. Pisze pod pseudonimem. Tę książkę warto przeczytać, bo jak zawsze u tego autora, nie powieść ta nie jest słodką laurką
Ciekawa praca socjologiczna analizująca na podstawie wywiadów, wypowiedzi wielu osób towarzyszących życiu i pracy Krystyny Jandy, recenzji filmowych i teatralnych, rozmów z aktorką, wreszcie obszernej ankiecie, rolę i cechy charakterystyczne kogoś, kogo można nazwać liderem we współczesnej kulturze.
Bohaterką tej pracy jest aktorka, a zarazem twórca i dyrektor artystyczny Teatru Polonia.
Autor, kreśląc wielokrotny portret artystki, ukazuje nam pasjonującą walkę, jaką musiała stoczyć założycielka Fundacji Krystyny Jandy na rzecz Kultury, aby zyskać niezależność, działać ze własnej przestrzeni, realizując swoje marzenia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
