Czytajmy klasyków, by poznać przyszłość – nawołuje Ryszard Koziołek, pokazując, jak ważna dla przetrwania naszego gatunku jest zdolność rozumienia i komentowania literatury. Bo to właśnie literatura dostarcza nam narzędzi do wyobrażania sobie przyszłości, to ona pomaga nam odróżnić kłamstwo fikcji od kłamstwa, które podaje się za prawdę. Skomplikowane? Nie mniej niż fake newsy, medialne manipulacje i gąszcz wiadomości udostępnianych w internecie. Literatura w interpretacji Koziołka to nie martwy zapis, oceniany przez krytyków, opisywany przez literaturoznawców i przeznaczony do tego, by dręczyć młodzież szkloną. To spoglądanie w lustro kultury, specjalna odmiana edukacji obywatelskiej, której celem jest nie tylko rozumienie świata, ale też wytworzenie w sobie zdolności do wyrażania niezgody na to, co już jest i co może być.
Zbiór esejów o literaturze, kulturze, historii i sztuce to erudycyjna wyprawa szlakiem wielkich dzieł, bohaterów i kulturowych kontekstów. Jest tu Szekspirowski sonet jako sposób na bezradność, jest wywrócona do góry nogami Lalka, śmiejący się Camus i pytania o to, czego o Jezusie nie powiedzieli nam ewangeliści. Koziołek używa tekstów starożytnych do wyjaśniania zdarzeń jak najbardziej współczesnych, dlatego niech nie zdziwi czytelnika spotkanie w jednym zdaniu Harveya Weinsteina ze świętym Augustynem.
Publikacja współfinansowana przez Uniwersytet Śląski w Katowicach.
„Książka profesora Ryszarda Koziołka jest dla mnie wzorem – by nie powiedzieć wzorcem – naukowego pisania o literaturze. Spełniając wszelkie kryteria dyskursu akademickiego, pokazuje zarazem, w jaki sposób wyrwać akademicką rozprawę z kleszczy hermetyczności i uczynić z niej prawdziwie humanistyczną refleksję o literaturze i nad literaturą, o jej roli w życiu nie tylko osobistym, lecz przede wszystkim społecznym i politycznym. Książka profesora Koziołka jedną z najciekawszych i – niech mi wolno użyć takiego określenia – najinteligentniejszych książek niebeletrystycznych, jakie miałem przyjemność w ostatnich latach czytać.” Marek Bieńczyk
Co znaczy dziś dobre sąsiedztwo w muzyce? W zbiorze tekstów wokół festiwalu Sacrum Profanum przyglądamy się temu tematowi przez pryzmat muzyki litewskiej. Eksplorujemy tradycyjne korzenie lokalnego postminimalizmu, przyglądamy się artystom konceptualnym. Jak znaleźć swój głos w globalnej sieci nowej muzyki sprawdzamy na przykładzie młodych kompozytorek z Polski i Litwy.Szukamy dźwięków wewnątrz fortepianu z pionierkami i wirtuozami, poszerzamy brzmieniowe przestrzenie i pytamy czy możliwe są grające nagrobki. Wśród autorek i autorów można tu znaleźć fascynujące książkowe debiuty, jak i znane akademickie wygi. Testujemy różne formy, od siedmiu punktów do dyskusji, przez portret podwójny po wariację na temat partytury.
150 lat malarstwa polskiego, autorstwa Marii Anny Potockiej, to bogato ilustrowany zbiór blisko pięćdziesięciu esejów poświęconych najwybitniejszym polskim artystom od drugiej połowy XIX wieku do czasów współczesnych.Każdy z tekstów koncentruje się na wskazaniu esencji twórczości danego malarza od zarysowania tła biograficznego, często przez analizę psychologiczną twórcy, po podsumowanie jego dorobku artystycznego.Rozważania wzbogacone są w interpretacje wybranych dzieł sztuki, które niejednokrotnie wykraczają poza oczywiste przesłanie, jakie niesie obraz. Jak zauważa autorka: Właściwy sens sztuki zawiera się w twórcy. Dzieła są jedynie tropami, które pozwalają do tego źródła dotrzeć.Maria Anna Potocka umożliwia czytelnikom wnikliwe i bardzo subiektywne spojrzenie na dorobek artystyczny wielu polskich malarzy, choćby Jana Matejki, Jacka Malczewskiego, Tadeusza Kantora, Wojciecha Fangora, Edwarda Dwurnika czy Leona Tarasewicza, tłumacząc, że indywidualne relacje z czyjąś sztuką i zgłębienie jej w osobisty sposób pozwalają każdemu odbiorcy przeistoczyć się niejako w artystę.
Czynność - to kwiat myśli; radość i cierpienie stanowią natomiast jej owoc
James Allen
W 1902 roku James Allen postanowił, że zajmie się pisaniem książek. Miał do tego naturalne predyspozycje: pisał w sposób klarowny, przekonujący, skłaniający do przemyśleń. Jedno z jego najwybitniejszych dzieł, Tak, jak myśli człowiek, inspirowane było wersetem z anglojęzycznej Biblii króla Jakuba: "Tak, jak myśli człowiek w głębi duszy, taką jest osobą". Po latach okazało się, że książka mocno wpłynęła na wielu współczesnych pisarzy i myślicieli, a nawet na twórców kultury masowej.
Tak, jak myśli człowiek po raz pierwszy wydano w 1903 roku. Sam Allen określił tę książkę jako taką, która ma pomóc czytelnikom w radzeniu sobie z potęgą własnych myśli. Z założenia miała być bardzo prosta, aby każdy mógł łatwo zrozumieć jej przesłanie i zastosować w praktyce opisane metody. Książka ma niewielkie rozmiary, jednak dała podwaliny pod współczesną naukę o technikach samorozwoju. Allen pokazuje, jak ważna jest cierpliwa i konsekwentna praca nad własnymi myślami oraz że dzięki niej można przepracować swoje życie i dojść do sukcesu. Tak, jak myśli człowiek nie jest jednak wyczerpującym traktatem. To refleksyjny, głęboki tekst, owoc medytacji i przemyśleń, który ma inspirować i zachęcać do mądrej pracy nad sobą.
Samokontrola jest siłą; Właściwa Myśl jest panowaniem, Spokój jest władzą
James Allen
Człowiek zaczyna być człowiekiem wtedy, gdy przestaje jęczeć i przeklinać, aby zacząć szukać prawdy, która rządzi jego życiem
James Allen
O autorze
James Allen (1864 – 1912) — angielski pisarz, autor książek i pasjonat filozofii. Jeden z twórców podstaw branży związanej z rozwojem osobistym. Pracował jako sekretarz dyrektora dużej firmy przemysłowej, po sukcesie swojej pierwszej książki zajął się pisarstwem i filozofowaniem. Jego dzieła do dziś są źródłem inspiracji dla wielu autorów poradników motywacyjnych. Uznaje się je za klasykę samopomocy psychologicznej.
Wprawdzie czas nie jest niczyim wrogiem, niemniej jednak przekraczając
smugę cienia i osiągając wiek późno dojrzały, postrzegamy aż
nazbyt wyraźnie odwrócenie perspektywy czasowej – z czasu przeżytego
w czas, jaki nam jeszcze pozostał, i wówczas ze zdziwieniem
dostrzegamy, jak w tytule sztuki o starości Pameli Catherine Delaney
(2009), że Lepiej już było, i zaczyna do nas docierać prozaiczny fakt:
jutro zapowiada śmierć, a pojutrze życie – w innej czasoprzestrzeni,
w nieznanym czasie i wymiarze. Inaczej mówiąc, przeszłość wprowadza
nas w teraźniejszość, a ta z kolei w przyszłość, i dalej poza przestrzeń
czasu – w wieczność…
(Słowo od autora, fragment)
Spis treści
Słowo od autora
1. Rozwój i główne idee pedagogiki starzenia się i starości
2. Geragogika pomiędzy Scyllą a Charybdą
3. Pedagogika osób z otępieniem jako nowy obszar
geragogiki specjalnej
4. Język, mowa i komunikacja – ważną przestrzenią
geragogiki specjalnej
5. W kierunku geragogiki inicjacyjnej, inkluzyjnej, integracyjnej
6. Dziecko z przedwczesnym starzeniem się
7. Piękni osiemdziesięcioletni, czyli „starzenie się
z wdziękiem” a realia życia
8. „Zaklinanie rzeczywistości” a blaski i cienie podeszłego wieku
9. Praca a krotko- i długowieczność w gerontologii i mądrości narodów
10. Ekologia i gerontologia, czyli starość a godzenie się
z przestrzenią, miejscem, czasem…
11. Starość darem losu, życiowym zadaniem i wyzwaniem dla
przyszłości
12. Patrząc na starość, gdy Bóg się uśmiecha…
13. Prawa człowieka prawami ludzi starszych
14. Modelowe rozwiązania przeciwdziałania przemocy wobec
osób starszych
15. Starość w poezji – poezja [w] starości
16. Od Jana z Czarnolasu do Jana Sztaudyngera, czyli starość
we fraszkach
17. Psychoanalityczna koncepcja człowieka starego
18. Wiara u schyłku życia ludzkiego
19. „Wstrzymaj się chwilo” – geragogika losu i mądrości życiowej
20. W poszukiwaniu wskaźników jakości życia osób starszych
21. Od juwentologii do pedagogiki w służbie starości
Słowo końcowe
Bibliografia
Filmografia
Netografia
„Mruczę wewnątrz” znaczy – pomagam!
UWAGA ta książka zawiera Wielką Kocią Tajemnicę. Gotowy zamruczeć wewnątrz czytelnik znajdzie w niej opowieści małe i duże, zabawne i całkiem poważne, te trochę smutne i te optymistyczne, ale zawsze pożyteczne. Futrzakowe mądrości przekazują tu byli i obecni podopieczni Fundacji Koty z Grochowa dającej dom i opiekę tym, którzy często niezauważenie żyją obok nas i potrzebują pomocy, a nieraz również swojego człowieka. To właśnie oni mają tu swój mruczący głos i korzystają z niego, by opowiedzieć o tym, co w byciu kotem jest najważniejsze.
My już mruczymy wewnątrz, dlatego 10% z dochodu ze sprzedaży tej książki przekazujemy na działalność statutową Fundacji Koty z Grochowa.
A może i ty zamruczysz?
Lektura odpowiednia dla miłośników kotów w wieku od 3 do 199 lat
Should we believe in God? In this new book, written for a new generation, the brilliant science writer and author of The God Delusion, explains why we shouldn’t.
Should we believe in God? Do we need God in order to explain the existence of the universe? Do we need God in order to be good? In twelve chapters that address some of the most profound questions human beings confront, Dawkins marshals science, philosophy and comparative religion to interrogate the hypocrisies of all the religious systems and explain to readers of all ages how life emerged without a Creator, how evolution works and how our world came into being.
For anyone hoping to grapple with the meaning of life and what to believe, Outgrowing God is a challenging, thrilling and revelatory read.
In recent years, techno-scientific progress has started to utterly transform our world - changing it almost beyond recognition. In this extraordinary new book, renowned philosopher Slavoj Zizek turns to look at the brave new world of Big Tech, revealing how, with each new wave of innovation, we find ourselves moving closer and closer to a bizarrely literal realisation of Marx's prediction that 'all that is solid melts into air.' With the automation of work, the virtualisation of money, the dissipation of class communities and the rise of immaterial, intellectual labour, the global capitalist edifice is beginning to crumble, more quickly than ever before-and it is now on the verge of vanishing entirely.
But what will come next? Against a backdrop of constant socio-technological upheaval, how could any kind of authentic change take place? In such a context, Zizek argues, there can be no great social triumph - because lasting revolution has already come into the scene, like a thief in broad daylight, stealing into sight right before our very eyes. What we must do now is wake up and see it.
Urgent as ever, Like a Thief in Broad Daylight illuminates the new dangers as well as the radical possibilities thrown up by today's technological and scientific advances, and their electrifying implications for us all.
The fight for a green world is the fight of our lives. And with On Fire, Naomi Klein gives us the ammunition to do it.
In frank, personal terms, she shows us how the only way forward out of a polluted world of our own making is only through policy reform - a concrete set of actions to combat the mounting threat of total environmental catastrophe. What's needed, she argues, is something with radical verve and guaranteed protections: in other words, a New Deal.
On Fire finds Klein at her most canny and prophetic, and the stakes of our imperiled global situation higher than ever before. In wide-ranging essays reporting from varying stages of ecological crisis - from prescient clarion calls from years ago to our panicked present - Klein wakes us up from our environmental sleepwalk and sets us on a course of potent, necessary action.
Legenda jazzu, buntownik i outsider, niewidomy geniusz fortepianu w pełnej dźwięków i kolorów powieści
inspirowanej prawdziwymi wydarzeniami.
Ta publikacja to zaproszenie do świata Mietka Kosza z jego bardzo osobistej, wręcz intymnej perspektywy. Znakomity muzyk mógłby opowiedzieć nam właśnie taką historię swojego życia, gdyby nie przerwał go brutalnie tragiczny finał, gdy miał zaledwie 29 lat. Przeszedł wyboistą drogę pełną emocjonalnych zakrętów, wzlotów i upadków, chwil smutnych i wypełnionych śmiechem, by znaleźć się na szczycie kariery muzycznej.
Maciej Pieprzyca z charakterystyczną dla niego nostalgią i poczuciem humoru, opisuje to, co kryło się za sukcesami Kosza i jego muzycznym geniuszem: samotność, niespełnione i spełnione miłości, dzieciństwo naznaczone piętnem choroby, ale przede wszystkim ogromną determinację, by rzucić wyzwanie losowi i walczyć o swoje marzenia. Ograniczenia, z którymi Kosz całe życie musiał się zmagać, stały się jego siłą.
Na kanwie tej historii powstał także film „Ikar. Legenda Mietka Kosza” w reżyserii Macieja Pieprzycy, wyróżniony NAGRODĄ „SREBRNE LWY” na 44. Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni. Nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską trafiła do Dawida Ogrodnika, który wcielił się w postać Mietka Kosza. Zwycięzcą za najlepszą muzykę do filmu został Leszek Możdżer. Film został nagrodzony również za najlepszą charakteryzację, zdjęcia i kostiumy.
Powieść Macieja Pieprzycy jest doskonałym rozwinięciem fabuły filmu, bowiem ukazuje także to, czego nie zdołamy zobaczyć w kinie.
"Wiemy zatem, że polskie stereotypy Żydów i żydowskie stereotypy Polaków przetrwały zwycięsko najcięższe próby i wyzwania, na jakie wystawione zostały oba narody. Uporały się ze świadectwami bliższego poznania i próbami współpracy w latach międzywojnia, budując swą siłę na narastającym antagonizmie. Zastygły na pozycjach wyjściowych - z dramatycznie różnych punktów widzenia - historii lat wojennych. Wymuszona następnie siłami zewnętrznymi zmiana ustroju wprowadziła jedynie pewne zmiany akcentów, nowe odniesienia dla starych mitów.
Teksty modernizmu. Antologia polskiej teorii i krytyki architektury 1918-1981 to ujęta w dwóch tomach historia teoretyzowania i przyjmowania na gruncie polskim architektonicznego modernizmu. Tom pierwszy antologii to wybór blisko sześćdziesięciu najciekawszych tekstów źródłowych autorstwa polskich teoretyków i praktyków architektury, które powstały w okresie pomiędzy odzyskaniem przez Polskę niepodległości a karnawałem Solidarności. Znalazły się w nim teksty głównych bohaterów międzywojennej awangardy, najważniejszych teoretyków i praktyków dwudziestolecia, kluczowych postaci socrealizmu i poodwilżowego socmodernizmu, poszukiwaczy i eksperymentatorów z lat 60. i 70. i wreszcie podważających osiągniecia modernizmu kontestatorów z ostatniej dekady PRL-u. Drugi tom jest próbą pokazania sposobów użycia dostarczonego w pierwszym tomie narzędziownika tekstów, zachętą dla Czytelniczek i Czytelników do tworzenia własnych interpretacji, tropienia związków. Wypełniają go krytyczne eseje badaczy polskiego modernizmu – Davida Crowleya, Tomasza Fudali, Doroty Jędruch, Małgorzaty Jędrzejczyk, Aleksandry Kędziorek, Emilii Kiecko, Doroty Leśniak-Rychlak, Grzegorza Piątka, Kamili Twardowskiej, Diany Wasilewskiej, Michała Wiśniewskiego, Łukasza Wojciechowskiego przybliżające teksty pierwszego tomu i pokazujące w jaki sposób mogą być one przydatne i żywe
Diverse in economic development, political and mass media systems, the countries in Southeast Asia cast a unique light on the parallels between development-cum-participative communication and corporate social responsibility.
In our globalized environments, knowledge of power, culture and the colonial histories that influence and shape business and governance practices are increasingly important. Focusing on six countries—Indonesia, Malaysia, the Philippines, Singapore, Thailand and Vietnam—the book discusses how public relations (PR) and corporate social responsibility (CSR) discourse are constructed, interpreted, communicated and enacted in this diverse emerging region. By connecting the disparate disciplines of participatory and development communication with PR and CSR discourse, this innovative text explores the tensions between concepts of modernity and traditional values and their role in engendering creativity, compliance or resistance.
This book will be of interest to researchers, educators and advanced students in the fields of public relations, communication, corporate social responsibility, corporate communications and Southeast Asia studies.
'You'll never look at your favourite movies and TV shows the same way again. And you shouldn't' Steven Soderbergh
'Insanely readable' Slavoj Zizek
'Your book was ... like a bag of pot, with me saying, 'I'm not gonna smoke.' But I was insatiable' Quentin Tarantino on Easy Riders, Raging Bulls
In The Sky is Falling! bestselling cultural critic Peter Biskind takes us on a dizzying ride across two decades of pop culture to show how the TV and movies we love - from Game of Thrones and 24 to Homeland and Iron Man - have taught us to love political extremism. Welcome to a darkly pessimistic, apocalyptic world where winter has come, the dead are walking, and ultra violence, revenge and torture are all in a day's work. Welcome to the new normal.
Najnowsza książka brytyjskiego filozofa Tima Crane’a to kamień milowy w dyskusji o wierze i ateizmie. Autor stawia sobie za cel zrozumienie fenomenu religii z punktu widzenia ateisty, czyni to jednak w zupełnie innym duchu niż wyznawcy „nowego ateizmu” – jak Richard Dawkins czy Daniel Dennet – którzy sprowadzają wiarę do ułudy ludzkiej wyobraźni. Wierzący nie rozpoznają siebie w stworzonym przez nich karykaturalnym obrazie. Tymczasem Crane jest świadom, że ani religia, ani ateizm nie przestaną być obecne w życiu ludzi, dlatego dialog jest konieczny. I to dialog na poziomie intelektualnym, poznawczym. Jego książka wskazuje filozoficzne obszary, gdzie ateista może spotkać się z wierzącym. Sens wiary jest pierwszą książką Tima Crane’a przełożoną na język polski.
Osobliwe miejsca. Odwiedzałeś je wiele razy. I za każdym razem, gdy wchodziłeś do jednego z nich, czułeś, że coś jest inaczej.
Wieża Perfekcjonizmu, z której tak trudno uciec, Giełda Serc Wartościowych, gdzie wszyscy handlują uczuciami, Friendzone, po której błądzisz zbyt długo – wszyscy odwiedzamy miejsca, które mają w sobie coś osobliwego.
Dlatego uznałem, że przydałby się jakiś przewodnik po nich. Dzięki wiedzy, z czym mamy do czynienia, łatwiej nam będzie docenić ich dość mroczne piękno. To po pierwsze. A po drugie, jeśli wpadniemy w nie przypadkiem, co się zdarza niezwykle często, przynajmniej będziemy wiedzieli, jak wyjść. Chyba. No to w drogę!
CZASEM DOBRZE SIĘ ZGUBIĆ.
Marco Kubiś – ilustrator, youtuber, artysta 3D. Autor książki Koszmarne istoty, które spotykasz każdego dnia. Napędzany kawą.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Głos prawdziwego autorytetu w Twoim domu
Jaka przyszłość czeka Kościół w Polsce? Czy da się dziś być prawdziwym katolikiem? Dlaczego dla ks. Adama ważne są drzewa? Jaki jest ksiądz za kierownicą? Jak żyć pełnią życia po 85. urodzinach?
Ta książka to wybór zawsze aktualnych tekstów publikowanych na łamach „Tygodnika Powszechnego” w latach 2018–2019. Ks. Boniecki podejmuje w nich tematy szczególnie ważne właśnie teraz: Kościół i wiara po skandalach i napięciach ostatnich miesięcy, kondycja praworządności w Polsce, nieuchronne zmiany klimatu. Pisze również o przygodach, podróżach i małych radościach codzienności.
Słowa pełne mądrości, zrozumienia i spokoju są właśnie tym, czego nam teraz potrzeba.
Nie obrażaj się. Nigdy się nie obrażaj (chyba że taktycznie).
ks. Adam Boniecki
Ks. Adam Boniecki – studiował filozofię na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego i na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był duszpasterzem akademickim przy uniwersyteckim kościele św. Anny. W 1979 roku Jan Paweł II wezwał go do Rzymu i powierzył mu poprowadzenie polskiej edycji „L’Osservatore Romano”. Członek zespołu „Tygodnika Poszechnego”.
Francis Fukuyama przewidział nadejście naszego obecnego kryzysu. W 2014 roku napisał, że amerykańskie i światowe instytucje są w nieładzie i zbyt słabe, by przeciwstawić się przejęciu państwa przez potężne grupy interesu. Dwa lata później jego przewidywania potwierdziły się wraz z pojawieniem się na scenie politycznych outsiderów, których gospodarczy nacjonalizm i autorytaryzm destabilizują ład międzynarodowy. Ci populistyczni nacjonaliści twierdzą, że utrzymują bezpośrednią więź z narodem, grupą zwykle definiowaną w wąskim i wybiórczym znaczeniu.Wydaje się, że w dzisiejszych czasach świat polityki definiują wymogi związane z kwestią tożsamości. Antyimigracyjny populizm, wzrost znaczenia upolitycznionego islamu, irytujące środowisko wielu uczelnianych kampusów i ponowne pojawienie się białego nacjonalizmu wszystko to wywodzi się z podważania zasady powszechnego uznawaniu ludzkiej godności każdego obywatela, które jest podstawą demokracji liberalnej. Zbyt wielu ludzi skłania się obecnie ku bardziej ograniczającym formom uznania, opartych na przynależności do narodu, do religii, do grupy etnicznej lub jakiejś sekty.Jest to pilnie potrzebna i niezbędna książka. Francis Fukuyama, autor wielu bestsellerów i intelektualista, opisuje rozwój idei tożsamości od Platona poprzez Locke'a i Rousseau aż do feminizmu i współczesnej polityki genderowej. Nawiązuje do tej historii, by przekazać ostre ostrzeżenie: o ile nie wypracujemy powszechnego rozumienia ludzkiej godności, będziemy skazani na nieustający konflikt.Francis Fukuyama jest profesorem w Instytucie Badań Międzynarodowych Uniwersytetu Stanforda i dyrektorem instytutowego Ośrodka Badań nad Demokracją, Rozwojem i Rządami Prawa. Poprzednio wykładał na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa i na Uniwersytecie George'a Masona. Fukuyama prowadził prace badawcze w RAND Corporation i był zastępcą dyrektora Rady Planowania Polityki Departamentu Stanu. Służył także jako członek Prezydenckiej Rady ds. Bioetyki. Francis Fukuyama jest autorem między innymi takich dzieł jak Koniec historii, Ostatni człowiek, Ład polityczny i polityczny regres, Wielki wstrząs, Our posthumen future i Budowanie państwa. Mieszka z żoną w Kaliforni.
Ogłoszony przeszło 30 lat temu w Londynie zbiór ""szkiców literackich i publicystycznych"" - jak go skromnie nazywał Tymon Terlecki - stale zadziwia bogactwem i aktualnością tematyki. Zgromadzone w nim eseje tworzą swoistą panoramę kultury europejskiej, a zarazem jedną z najgłębszych diagnoz polskiej tożsamości. Dotyczą zagadnień pozornie odległych - spraw czysto literackich (studia o Mickiewiczu, Norwidzie, Conradzie, Wierzyńskim, Bobkowskim, Kołakowskim, Valrym, Eliocie i Thomasie), malarstwa (błyskotliwe interpretacje dzieł Kossowskiego i Bohusza-Szyszki), biografii duchowej Kopernika, genezy chrześcijańskiego socjalizmu, okrucieństw drugiej wojny światowej i psychologii zła (wstrząsająca ""modlitwa samotnego chrześcijanina"" spisana wkrótce po upadku powstania w warszawskim getcie), wreszcie i najpilniejszych powinności moralnych Drugiej Emigracji. Łączy jednak te szkice więź trwała i mocno wyczuwalna. Wszystkie wyrastają z potrzeby odnalezienia równowagi między kulturami Europy i całego świata, zwłaszcza między kulturą europejską i kulturą polską. Głoszą konieczność zachowania europejskiej ""jedności w różnorodności"", służenia Europie ""przez swoją odrębność"", wytrwania w kulturze europejskiej ""na przekór jej samej"". W kontekście współczesnych debat na temat kształtu polskiej bytności we wspólnej Europie Szukanie równowagi stanowi lekturę nie tylko ożywczą i inspirującą, ale wprost niezbędną dla zrozumienia ideowego etosu Polaka-Europejczyka.
W swojej najnowszej książce Yascha Mounk szuka nieoczywistych odpowiedzi na obecny kryzys demokracji liberalnej. Według niego populistyczne spojrzenie na świat kryje w sobie niebezpieczny paradoks. Populizm teoretycznie przywraca władzę ludziom, ale w praktyce tworzy przedziwny twór „demokracji bez praw”. Bez nich zaufanie do polityki wśród społeczeństw będzie z biegiem czasu stopniowo zanikać. To być może ostatnia chwila, twierdzi Mounk, żeby uratować to, do czego wszyscy przywykliśmy i z czego na co dzień, często nieświadomie, korzystamy.
Fragment książki:
Mamy ogromne szczęście żyć w najspokojniejszej i najbogatszej epoce w historii ludzkości. Choć wydarzenia ostatnich lat sprawiają, że możemy się czuć zdezorientowani albo nawet sparaliżowani, nadal mamy moc, by powalczyć o lepszą przyszłość. Jednak inaczej niż piętnaście czy trzydzieści lat temu nie możemy dłużej uważać tej przyszłości za rzecz oczywistą.
Wrogowie demokracji liberalnej wykazują się dziś większą determinacją, żeby kształtować nasz świat, niż jej obrońcy. Jeśli chcemy zachować zarówno pokój, jak i dobrobyt, zarówno rządy ludu, jak i prawa jednostki, musimy uznać, że nie są to zwykłe czasy – i dołożyć wszelkich starań, by bronić naszych wartości.
Z przedmowy Tomasza Sawczuka:
Mounk sugeruje, że powinniśmy równocześnie robić dwie rzeczy. Z jednej strony, musimy wziąć na poważnie potrzeby i obawy ludzi, którzy głosują na partie antyliberalne. […] Z drugiej strony, w sferze publicznej musimy jasno opowiadać się za liberalno-demokratycznymi wartościami. Zrozumienie źródeł popularności partii antyliberalnych to za mało. Trzeba zachować szacunek wobec obywateli o odmiennych przekonaniach, zastanowić się nad tym, dlaczego liberałowie słabną, a niekiedy wziąć odpowiedzialność za przeszłe błędy – ale nie można oddać pola antyliberałom.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
