Niniejsza praca jest pierwszą w polskiej literaturze historyczno-artystycznej próbą przekrojowej analizy zjawiska powtarzania planów w architekturze sakralnej Rusi od średniowiecza do lat powojennych. Prowincjonalizm cechujący sztukę tego obszaru, odizolowanego od nowatorskich ośrodków artystycznych, pozwala szczególnie trafnie scharakteryzować przyczyny wielokrotnego wykorzystywania tych samych rzutów.
W pracy przedstawiono zarówno przykłady warsztatowego powielania planów, jak również urzędowe projekty typowe. Do pierwszej kategorii należą m.in. świątynie powtarzające rzut katedry łacińskiej we Lwowie, grupa kościołów halowych z pocz. XVI w. (m.in. Nowe Miasto, Rohatyn) czy XVII-w. historyzujące kościoły na rzucie treflowym (m.in. Potok Złoty, Podhajce). Drugą analizowaną w pracy kategorię stanowią projekty urzędowe, w tym plany tzw. Musterkirchen (kościołów typowych), opracowane przez austriackie urzędy budowlane. Jest to pierwsza tak dokładna analiza tego pomijanego dotychczas zjawiska. Ponadto przedstawiono tu nieznane w polskiej literaturze wiedeńskie pierwowzory projektów Musterkirchen dla Galicji i omówiono kościoły typowe, zaprojektowane na przełomie XIX i XX wieku przez K. Piekarskiego i T. Obmińskiego, a także dzieła W. Dayczaka.
Powieść Gentlemani z roku 1980 była przełomem w karierze Klasa Östergrena. Jego nowa książka, Gangsterzy, rozpoczyna się w momencie, w którym skończyli się Gentlemani. Klucząc i zaskakując, opowiada o samooszukiwaniu, które jednoczy i rozdziela dwie osoby, o brzemiennym w skutki spotkaniu w Wiedniu i miejscu znajdującym się w cieniu radiowym, z dala od sieci 3G i przewodów elektrycznych, o nielegalnym handlu bronią i o róży zwanej kwiatem zła. Fabuła prowadzi nas od końca lat 70. aż do czasów współczesnych, do rzeczywistości panującej dwadzieścia pięć lat później, kiedy patrzący z dystansu narrator dostrzega, co się tak naprawdę wydarzyło. W ten sposób dopełniają się dwie historie o niemożliwych ludziach, niemożliwej miłości i niemożliwej prawdzie.Klas Östergren otrzymał za swoje pisarstwo Wielką Nagrodę fundacji Samfundet De Nio. Był również nominowany między innymi do nagrody Augustpriset w roku 2005, za Gangsterów - tę genialnie zbudowaną powieść.
Włoszki uczestniczące w walkach partyzanckich w okresie tzw. Risorgimento celowo prowokowały, pozując do zdjęć ze strzelbą i w podkasanej nad kolano spódnicy. Chciały w ten sposób podkreślić, że zerwały z tradycyjną rolą kobiety włoskiego Południa. Nie przewidziały jednak, że w powszechnej pamięci przetrwają głównie jako erotyczna ciekawostka na tle obyczajowości XIX w. Kanwą powieści są wydarzenia autentyczne: rewolucyjny ruch ludowy, który towarzyszył włoskim walkom o zjednoczenie kraju. Z naturalistyczną pasją autorka przedstawia brutalne sceny z życia małych miejscowości południowych Włoch, w których nadal króluje przywiązanie do głęboko patriarchalnych tradycji. Rok 1861, zjednoczenie Włoch. Południe kraju ogarnia rewolta ,,brygantów"". Do jednej z partyzanckich grup dołącza młoda Margherita - arystokratka wyjęta spod prawa. Kim jest? Kim są po męsku ubrane, uzbrojone kobiety, które tam spotyka? Cutrufelli nie powtarza schematów ani nie stara się obalić legendy grasantki z fotografii. Przedstawia galerię postaci - kobiet i mężczyzn, żołnierzy i przestępców - tworząc ich subtelne portrety psychologiczne i ukazując złożone powody, dla których ludzie ci wplątali się w rewoltę.
Początki zainteresowań XVII-wieczną architekturą Lublina ipółnocno-wschodniej Małopolski przypadają na okres niewoli narodowej. Wówczas, intensywnie poszukując symboli narodowych, odwoływano się do historii ikulturowego dziedzictwa iwkrótce zbudowano mit renesansu lubelskiego jako sztuki rdzennie polskiej, wyrosłej zmiejscowej tradycji, powstałej niezależnie od architektury niemieckiej czy włoskiej. Wlatach międzywojennych badania nad architekturą powstałą wczasach największej potęgi Rzeczypospolitej stały się elementem legitymizacji odrodzonej Polski. Jednak, paradoksalnie, największy rozkwit badań nad renesansem lubelskim przypadł na lata 50. XX wieku. Sztuka prowincji dawnej Małopolski stała się wówczas synonimem twórczości ,,ludowej"", narodowej wformie isocjalistycznej wtreści. Nacjonalistycznie motywowane prace na temat renesansu lubelskiego miały poważne konsekwencje dla dalszego rozwoju badań nad tym zagadnieniem. Przeniknęły one bowiem do literatury popularnej ido dziś kształtują obraz sztuki XVII wieku. Niniejsza publikacja, będąca interdyscyplinarną analizą różnorodnych motywacji ihistorycznych uwarunkowań badań nad sztuką, jest próbą pokazania tej dyscypliny wszerszym kontekście społecznym ipolitycznym.
Trzymający w napięciu spiskowy thriller, rozgrywający się dookoła wydarzeń z 11 września 2001 roku. Dwaj agenci FBI wpadają na trop arabskiego terrorysty przybywającego do Nowego Jorku. Czy żółtodziób i znudzony weteran zapobiegną zaplanowanej tragedii, czy też kopiąc w poszukiwaniu prawdy, wykopią sobie grób? Mają na to trzy dni, a odliczanie do zamachu trwa.
Lata trzydzieste XX wieku. Wielka mordercza epidemia grypy z 1919 roku zmieniła rzeczywistość. Zaklęcia z zakazanych ksiąg przestały być przedmiotem żartów i zaczęły działać. A na świat wyszły potwory z piekła. Na krawędzi otwartej wojny stanęła chrześcijańska Unia Rzymska i masoński Sojusz Anglo-amerykański.
W pierwszej linii oporu przeciw demonom stanął Legion Chrześcijański i kapitan John Kowalski. Nie wie on jeszcze, że następna samobójcza misja zaprowadzi go do miejsca, gdzie plagi biblijne są czymś zwyczajnym. Przeciwnikami Kowalskiego będą: cyniczny kapłan z Londynu oraz profesor ostrożnej archeologii, niezbyt przywiązany do swojego kapelusza i bicza.
Krótka powieść z gatunku chyba... military fantasy. Bohaterowie nie wymachują mieczami, tylko pistoletami maszynowymi i trochę brakuje księżniczek do ratowania. Ale jest smok i demony. Jeśli lubicie Działa Nawarony, Constantine czy Poszukiwaczy Zaginionej Arki może wam się spodobać. Albo nie. Powieść nie ma ambicji, żeby wywołać dyskusję o wierze albo jej braku. Jest po to, żeby zabić dwa nudne wieczory. Albo jeden, jeśli ktoś szybko czyta.
Ta książka to pierwsza część epickiej alternatywnej historii Drugiej wojny Światowej. Oszałamiająca bogactwem szczegółów militarnych, politycznych i obyczajowych powieść, zabiera nas do świata, gdzie znana historia się zmieniła. Od Zatoki Tokijskiej do londyńskich schronów, przez ulice Warszawy, paryskie burdele i Kancelarię Rzeszy. Cały świat pogrąża się w chaosie. Jest rok 1941. Czy Imperium Brytyjskie podpisze pokój z Niemcami? Czy Hitler uderzy na Związek Radziecki? Kro z kim walczy i za jaką sprawę?
Zabierając nas na włóczęgę w ciemne uliczki i podejrzane zaułki, Wojciech Grabowski snuje gawędę o Śląsku, jakiego nie znamy: przestrzeni dorastania, ulotnych wrażeń, mglistych wspomnień i sztuki. Bo to właśnie przeszłość, przestrzeń i sztuka są bohaterami jego opowieści.
„Śląsk jest dla mnie jedną wielką instalacją artystyczną, choć nie stworzyli jej artyści. Obcowanie z tą przestrzenią decyduje o moim życiu, o moich wyborach. Dosłownie. Co kazało mi skręcić w jakiś zaułek albo zatrzymać się przed tą, a nie inną kamienicą.
Jeżeli coś zmusiło mnie do zmiany planów w trakcie wędrówki, to znaczy, że niewątpliwie jest ważne. To zatrzymanie, spojrzenie, zawrócenie pociąga za sobą zdarzenia. I z tego tworzy się opowieść.”
Lina Bgli (18581941) była pierwszą Szwajcarką, która dwukrotnie wyruszyła na tak daleką wyprawę. W latach 18921902 odbyła podróż dookoła świata sama, bez pieniędzy. Rozpoczęła ją w Kwiatonowicach koło Gorlic. Z Brindisi popłynęła do Australii, i dalej przez Tasmanię, Nową Zelandię, Samoa, Hawaje, Kalifornię, Wschodnie Wybrzeże Stanów Zjednoczonych, Kanadę. Gdy po dziesięciu latach wróciła do Kwiatonowic, napisała książkę, która stała się bestsellerem w języku niemieckim, angielskim i polskim.Tak, na serio, spróbuję objechać świat, piękny szeroki świat! I spomiędzy milionów ludzi łatwiej mogę to uczynić ja niż kto inny, bo jestem sama nikomu niepotrzebna, nie mam rodziców ukochanych, którzy by się o mnie troszczyli; gdybym wpadła w biedę, nikt by przeze mnie nie cierpiał, gdybym umarła, nikt by przez to nie zubożał. Naprzód więc! odważnie. Im prędzej, tym lepiej!AVANTI listy z podróży naokoło świata to reedycja wydania polskiego z 1908 roku. Książka została wydana przy współpracy z Małopolskim Instytutem Kultury, w ramach XVIII Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego. Wszystko płynie, dzięki wsparciu Gminy Gorlice oraz rodziny Bgli i ich przyjaciół z Szwajcarii i USA.
W najnowszej książce Andrzeja Szczerskiego omówione zostały cztery interpretacje nowoczesności, związane z konkretnymi okresami historycznymi: ostatnimi latami zaborów, niepodległością II Rzeczypospolitej, czasem PRL oraz odzyskaną po 1989 roku wolnością. Ich wyrazem są projekty w stylu zakopiańskim, inspiracje językiem esperanto, modernistyczna architektura i awangardowa sztuka dwudziestolecia, komentujące zimnowojenną rzeczywistość malarstwo lat 50. i 60., rozwój hoteli i ośrodków wypoczynkowych w latach 70., a także inspirowane modernizmem wzornictwo i sztuka ostatniego dwudziestolecia. Cztery nowoczesności to nowy, proponujący niestereotypową perspektywę głos w debacie o procesach modernizacyjnych w historii Polski. Zdaniem autora, kultura polska XX wieku potrafiła w oryginalny sposób postrzegać nowoczesne hasła, unikając naśladownictwa i wtórności. Nie warto więc przeciwstawiać „polskości” i „nowoczesności”, a „nowoczesność” należy uznać za integralną część polskiego dziedzictwa.
Książka zawiera dzieje powstawania i przekształcania grybowskich kościołów – historię ich budowy i stopniowego wyposażania dziełami sztuki, a także odbudowywania zniszczeń powstałych w wyniku pożarów czy działań wojennych. Obejmuje czas od powstania pierwszej świątyni w Grybowie w 1340 r. po dzień dzisiejszy.
W opracowaniu pojawia się szereg postaci historycznych, jakie miały wpływ na kształt grybowskiej parafii, takich jak duchowni, artyści, włodarze miasta, rzemieślnicy czy wreszcie zwykli mieszkańcy. Szczególne znaczenie miała współpraca dwóch osób – grybowskiego proboszcza ks. Jana Solaka i warszawskiego architekta Zdzisława Mączeńskiego, których połączyła zainicjowana na początku XX w. budowa kościoła parafialnego. Wspólny cel, jakim było wzniesienie i wyposażenie świątyni, zaowocował trwającą ponad 50 lat przyjaźnią.
Książka jest bogato ilustrowana archiwalnymi fotografiami dokumentującymi dzieła sztuki (często już nieistniejące) oraz zmiany, którym ulegał wygląd świątyń na przestrzeni wieków. Na szczególną uwagę zasługują zamieszczone w publikacji unikatowe projekty kościołów i elementów ich wyposażenia (w tym witraży). Opracowanie zostało również wzbogacone o listy Zdzisława Mączeńskiego do Jana Solaka z lat 50.i 60., dokumentujące ich współpracę artystyczną i życie osobiste.
Arcybiskup mediolański św. Karol Boromeusz (1538–1584) wywarł olbrzymi wpływ na kształt katolickiej sztuki sakralnej, a jego Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiasticae (1577) zostały powszechnie uznane za najlepszy wykład jej tworzenia według zasad dostosowanych do reform liturgicznych Soboru Trydenckiego. Kult św. Karola w Polsce zaczął się rozwijać już ok. r. 1600. Przy jego wizerunku sprowadzonym wówczas do Niepołomic odnotowano cuda, które zostały opisane przez Giovan Pietra Giussana w najważniejszej biografii świętego. Na godne pomieszczenie tego obrazu zbudowano w r. 1640 efektowną kaplicę kopułową.
Pierwszym kościołem w Polsce dedykowanym św. Karolowi była świątynia na Karczówce koło Kielc, ufundowana w r. 1624. Wśród dzieł poświęconych Boromeuszowi szczególnie wysoką klasę artystyczną prezentują malowidła wykonane ok. r. 1695 w kaplicy seminarium w Łowiczu przez Michelangela Palloniego. Przedstawienie świętego kardynała w świątyni na warszawskich Powązkach zostało ufundowane w r. 1792 jako wotum za uwolnienie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego z rąk porywaczy. W kościele św. Karola, wzniesionym w l. 1841–1849 przy ul. Chłodnej w Warszawie, zastosowano układ przestrzenny i formy stylistyczne będące interesującymi przykładami zrealizowania
zaleceń zawartych w Instructionibus. W książce zebrano studia na temat każdego z tych dzieł, składające się na zarys dziejów artystycznej oprawy kultu św. Karola w Polsce i akcentujące jej specyficzne lokalne cechy.?
W książce w całości przytoczono i szczegółowo przeanalizowano dwa unikatowe i komplementarne źródła spisane przez ks. Jana Karola Lipowieckiego, dokumentujące remont i rozbudowę cerkwi w Szczebrzeszynie, którymi kierował on w latach 1777–1789. Lipowiecki prowadził nie tylko szczegółowe rachunki, ale także kronikę, gdzie w bardzo emocjonalny sposób przedstawił swój udział w tych pracach.
W publikacji omówiono wcześniejsze dzieje cerkwi, jej formy architektoniczne oraz wyposażenie, ze szczególnym uwzględnieniem siedemnastowiecznej ikony Hodegetrii. Ponadto książka zawiera wiele informacji na temat dziejów Kościoła wschodniego pod koniec XVIII w., a także codziennego życia w prowincjonalnym mieście galicyjskim po pierwszym rozbiorze.
W świadomości społecznej architektura II Rzeczypospolitej rzadko uchodzi za zabytkową. Często pomijana, szufladkowana razem z powojenną jako spuścizna okresu błędów i wypaczeń, powoli rozpada się na naszych oczach. Serią ,iModernizmy przypominamy jej genezę, monumentalizm i rozmach założeń architektonicznych. Po odzyskaniu niepodległości polskie władze stanęły przed wyzwaniem zaprojektowania nowego państwa i zbudowania go od podstaw. Należało się skomunikować, zelektryfikować, uzbroić i uniezależnić gospodarczo od państw ościennych. Budzi podziw skala podjętych wówczas działań - w ciągu kilku lat powstały nowe miasta, osiedla, centra przemysłu i rozrywki. Pierwszy tom Modernizmy. Architektura nowoczesności w II Rzeczypospolitej opowiada o przedwojennym województwie krakowskim. W pierwszej części zostało omówione budownictwo sakralne, publiczne i mieszkaniowe Krakowa. Kolejną część stanowią opracowania na temat mało znanych osiedli, które powstawały przy wielkich inwestycjach przemysłowych: przy zakładach azotowych w Tarnowie-Mościcach, przy zaporach w Porąbce i Rożnowie, a wreszcie w Chełmku wokół fabryki butów Bata. Ostatnia część jest poświęcona architekturze uzdrowiskowej - sanatoriom i domom zdrojowym w Zakopanem, Krynicy i Żegiestowie.
Przejmujące spojrzenie, gest, odbicie w lustrze, postać na trzecim planie - żeby je zauważyć, trzeba podejść bliżej. Skupione spojrzenie wyławia drobne szczegóły, które są ucztą dla oka, a często również wskazówką pozwalającą zrozumieć cały obraz. Wyjęte z kontekstu, detale zadziwiają i podważają podstawowe reguły rządzące historią sztuki. Daniel Arasse śledzi rozmaite sposoby ukazywania i postrzegania tych elementów na przestrzeni wieków. Proponuje alternatywną historię malarstwa: malarstwa oglądanego z bliska.
Dina, dziewczyna z polskiego sztetla przybywa do Argentyny jako żona sutenera. Pozbawiona dokumentów i uwięziona, przeżyje piekło, w którym pojawi się trzech różnych mężczyzn, potężny i sadystyczny sędzia, szalony pisarz, kronikarz rubryki policyjnej dziennika Crítica, i młody zecer-anarchista, który ofiaruje jej szczerą miłość. Powieść Elsy Drucaroff, osadzona w realiach Polski i Argentyny lat 20. ubiegłego wieku, porusza problemy prostytucji Polek żydowskiego pochodzenia w Buenos Aires, sytuacji żydowskiej diaspory i relacji polsko-żydowskich. ,,Piekło obiecane"" ukazuje losy podstępnie ,,werbowanych"" w Polsce dziewcząt, które, szukając lepszego życia, wsiadały na statek do Nowego Świata zamężne z tamtejszym Żydem, zaproszone przez krewnych lub jako nielegalny ,,ładunek"" taniej siły roboczej, lecz zaraz po przybyciu trafiały do burdeli. Celnie i bez pruderii autorka przedstawia historię młodej kobiety, odsłaniając przy tym zaskakującą skalę tego procederu. Drucaroff z wyczuciem łączy gatunki - kryminał, romans, powieść drogi - zapraszając czytelnika w egzotyczną podróż w towarzystwie indywiduów z żydowskiego półświatka obu kontynentów i z anarchistycznego podziemia Argentyny, bolszewików, wywrotowców, idealistów i cyników ze środowiska lewicującej prasy oraz historycznych postaci literackiej bohemy Buenos Aires.
Paweł z Lewoczy był jednym z czołowych twórców rzeźby gotyckiej w Europie Środkowej. Prowadził duży warsztat, w którym powstały ołtarze należące dziś do największych skarbów kościołów Spisza oraz sąsiadujących z nim regionów Słowacji. Ze względu na artystyczne znaczenie twórczości mistrza i wielokulturowy charakter Spisza sztuka Pawła z Lewoczy jest często omawiana w publikacjach czeskich, słowackich, niemieckich i węgierskich. Paweł z Lewoczy. Rzeźbiarz ze Spisza, między Krakowem a Norymbergą to pierwsze całościowe ujęcie tematu w języku polskim.
Wszystko zaczyna się, kiedy tajemnicza przyrodnia siostrzyczka sama jak palec przyjeżdża autobusem z Grorud, `z ładunkiem atomowym w błękitnej walizce`. Jest rok Muru Berlińskiego, prezydenta Kennedy`ego i Jurija Gagarina. Finn mieszka z mamą w blokowisku Arvoll w Oslo. Życie jest elektryzujące, piękne i szorstko socjaldemokratyczne. Na Finnie można polegać, pilnuje, aby przestrzegać zasad. Ale u mamy, która zawsze wydawała mu się opoką, zaczyna raptem dostrzegać oznaki słabości i zagadkowego rozchwiania. Urodzony 1954 roku norweski pisarz Roy Jacobsen jest laureatem norweskiej Nagrody Krytyków Literackich, a dwie jego powieści zostały nominowane do Nagrody Literackiej Rady Nordyckiej.
Można je spotkać w bałkańskich górach, w Albanii nazywane są ?zaprzysiężonymi dziewicami? ? virgijneshë. Można je spotkać, ale można ich nie zauważyć ? ubrane jak mężczyźni wykonują męskie zajęcia i zawody, noszą strzelbę, palą papierosy, a młodsze z nich w miastach pracują jako kierowcy tirów. Zgodnie z tradycją złożyły śluby wiecznej czystości i przyjęły rolę mężczyzny, by pod męskim imieniem dbać o honor rodu. Niektóre z nich, w tajemnicy przed surową opinią publiczną, uczyniły to z powodów osobistych.
Nawet ci, którzy, znając ten egzotyczny obyczaj, rozszyfrują tożsamość głównego bohatera ? zagubionego na lotnisku w Waszyngtonie młodego Albańczyka, Marka Dody ? dadzą się porwać intrygującej opowieści o źródłach jego decyzji o przemianie w mężczyznę. A to dopiero początek historii!
Lata osiemdziesiąte. Powstał nowy rynek, na którym obowiązują inne reguły i występują inni aktorzy. Odziedziczone wartości czy obciążające predyspozycje nie są już przeszkodą w zarabianiu pieniędzy. `Szczeniaki finansjery` węszą w powietrzu. Natomiast w sztuce wszystko już było i wszystko jest wyświechtane. Pozostają tylko cytaty, parodia i pastisz. Dandys znów staje się ideałem. Krawat, zmysł estetyczny, ta irytująca niewzruszoność. Umierający dandys Nilsa Dardela zostaje wystawiony na sprzedaż. Krążą plotki, że padnie nowy rekord aukcyjny. Dwadzieścia pięć lat później narrator siedzi w `obrzydliwym oplu` zaparkowanym w stodole z przeciekającym dachem, słuchając składanki rozstrzygającej o życiu i śmierci. Należy do tych nielicznych wtajemniczonych, którzy znają prawdę o tym, jak dandys doszedł do swojej drugiej śmierci.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
