Tom III/1 zawiera przegląd mityczno-filozoficzno-poetyckich doświadczeń i przedstawień "chwały" i zawartych w spuściźnie przedchrześcijańskiego i chrześcijańskiego Zachodu. Punktów stycznych z teologią jest bardzo wiele, gdyż biblijne objawienie zakorzeniło się w konkretnej historycznej przestrzeni ludzkiego myślenia, odczuwania i obrazowania. Z drugiej strony według tego samego biblijnego objawienia od praczasów istnieje nadprzyrodzony stosunek stworzonego świata i ludzkiego ducha do Boga, łaska Boża (która w Chrystusie jest z góry przeznaczona dla całego świata) ukryta w całej przestrzeni dziejów. Stąd mity, filozofie i poezje mogą kryć w sobie przeczucie chwały Boga.
Druga część tomu III/1 (Chwała. Estetyka Teologiczna / Metafizyka) poświęcona czasom nowożytnym.
Tom III/1 zawiera przegląd mityczno-filozoficzno-poetyckich doświadczeń i przedstawień ""chwały"" i zawartych w spuściźnie przedchrześcijańskiego i chrześcijańskiego Zachodu. Punktów stycznych z teologią jest bardzo wiele, gdyż biblijne objawienie zakorzeniło się w konkretnej historycznej przestrzeni ludzkiego myślenia, odczuwania i obrazowania. Z drugiej strony według tego samego biblijnego objawienia od praczasów istnieje nadprzyrodzony stosunek stworzonego świata i ludzkiego ducha do Boga, łaska Boża (która w Chrystusie jest z góry przeznaczona dla całego świata) ukryta w całej przestrzeni dziejów. Stąd mity, filozofie i poezje mogą kryć w sobie przeczucie chwały Boga.
Podejmując trud przedstawienia estetyki teologicznej, Hans Urs von Balthasar rozpoczyna swój wykład od zarysowania koncepcji estetyki jako dziedziny teologii. Podstawowe pytanie tej części dotyczy możliwości zastosowania w teologii kategorii piękna. Pozytywnej odpowiedzi na to pytanie towarzyszy krótkie przedstawienie ujęcia tego problemu w teologii katolickiej i protestanckiej. Jednocześnie tom ten stanowi teoretyczne wprowadzenie do prezentowanej w pozostałych 6 częściach "Chwały" panoramy rozumienia chwały - a więc i piękna Boga - w pismach teologów i pisarzy chrześcijańskich, filozofów oraz w Starym i Nowym Testamencie.
Historyczną panoramę dziejów rozumienia Bożej chwały i Bożego piękna rozpoczyna Balthasar od przedstawienia estetyki teologicznej w ujęciu największych teologów starożytności i średniowiecza (Ireneusz, Augustyn, Dionizy Areopagita, Anzelm z Canterbury, Bonawentura) w pierwszej części tomu. Prezentacja ta znajduje swój dalszy ciąg w części drugiej, gdzie autor stara się "wyłowić elementy estetyki chrześcijańskiej" z dzieł takich pisarzy, jak Dante, Jan od Krzyża, Pascal, Hamann, Sołowiow, Hopkins i Peguy.
Historyczną panoramę dziejów rozumienia Bożej chwały i Bożego piękna rozpoczyna Balthasar od przedstawienia estetyki teologicznej w ujęciu największych teologów starożytności i średniowiecza (Ireneusz, Augustyn, Dionizy Areopagita, Anzelm z Canterbury, Bonawentura) w pierwszej części tomu. Prezentacja ta znajduje swój dalszy ciąg w części drugiej, gdzie autor stara się "wyłowić elementy estetyki chrześcijańskiej" z dzieł takich pisarzy, jak Dante, Jan od Krzyża, Pascal, Hamann, Sołowiow, Hopkins i Peguy.
Niniejszy końcowy tom dochodzi do miejsca, do którego zmierzało całe dzieło: do teologii chwały żywego Boga, który "Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna , który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty" (Hbr 1, 1-3). Tom ten staje więc oko w oko z tomem pierwszym, który wprowadzająco nakreślił estetykę teologiczną jako aisthesis, jako "dostrzeganie" Boga żywego zakłada przekroczenie przez istotę stworzoną siebie samej i swoich naturalnych zdolności poznania, co dla stworzenia nazywa się "łaską" i sprawia, że staje się ono wobec chwały Pana zdolne wytrwać w oddaniu siebie.
Zamiast "chwała Pana" można również mówić "boskość Boga"; wówczas staje się widoczne, że formalnym przedmiotem wierzącego postrzegania objawienia nie może być nic innego jak tylko Bóg.
Niniejszy końcowy tom dochodzi do miejsca, do którego zmierzało całe dzieło: do teologii chwały żywego Boga, który "Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna , który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty" (Hbr 1, 1-3). Tom ten staje więc oko w oko z tomem pierwszym, który wprowadzająco nakreślił estetykę teologiczną jako aisthesis, jako "dostrzeganie" Boga żywego zakłada przekroczenie przez istotę stworzoną siebie samej i swoich naturalnych zdolności poznania, co dla stworzenia nazywa się "łaską" i sprawia, że staje się ono wobec chwały Pana zdolne wytrwać w oddaniu siebie. Zamiast "chwała Pana" można również mówić "boskość Boga"; wówczas staje się widoczne, że formalnym przedmiotem wierzącego postrzegania objawienia nie może być nic innego jak tylko Bóg.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?