Zbiór wierszy przesyconych dogłębną analizą postępowania człowieka, jego roli na ziemi, postrzegania świata i rzeczywistości. Autor dzieli się z czytelnikami swoimi spostrzeżeniami o życiu, o ludziach, miłości i pięknie, a czyni to w sposób liryczny, rozsypując słowa po kartach, układając je w zgrabne wersy i tworząc poezję.Porusza tematy ważne, wskazując naszą ignorancję na otaczający świat. Ukazuje nam to, czego na co dzień nie zauważamy, lub czynimy to zbyt rzadko patrzymy, nie widząc. Słuchamy, nie słysząc. Smakujemy, nie czując smaku. Krytykujemy, oceniamy, szukamy winnych. Gonimy za tym, czego nie mamy, szukamy ideałów, gdy obok ludzie żyją w piekle na ziemi, w odwrotności raju.Tomik skłaniający do refleksji i głębokich przemyśleń. Rozbudza wyobraźnię, wywołuje emocje i intryguje.
„Na wpółświadomy. Powtarzając za sobą samym” to tomik wierszy autorstwa Maksymilana Brona, w którym każdy czytelnik odnajdzie utwory skłaniające do głębszych przemyśleń. Poruszają one bowiem tematykę egzystencjalną. Część z nich dotyczy jednego z najpiękniejszych uczuć, bez którego człowiek nie nigdy nie będzie szczęśliwy – miłości. Wsparcie, wzajemne zaufanie, poczucie bliskości drugiej osoby sprawiają, że rodzi się w nas więcej odwagi do życia. Kilka liryków to typowe wyznania miłosne. Ale autor nie zapomina o innych właściwościach ludzi – podsianiu masek, pod którymi kryją się inne oblicza, czy nieustannym dążeniu do osiągnięcia sukcesu. Wszechobecny konsumpcjonizm przysłania podstawowe, a jednocześnie niezwykle ważne wartości, takie jak przyjaźń, szczerość, życzliwość. A podmiot liryczny jednego z wierszy wyznaje, że to co najbardziej boli, to samotność w pięknym ubraniu. Warto zatem zagłębić się w lekturze i uświadomić sobie, że to indywidualność jest najważniejsza, a nie kopiowanie zachowań czy poglądów.
Zagubiona nieśmiertelność jest książką o upadku człowieczeństwa wywołanym złem otaczającego nas świata. Upadku zaczynającym się w miejscu, gdzie człowiek zostaje pozbawiony największego daru miłości. Maksymilian Bron pokazuje w swej powieści powolną degenerację człowieka prowadzącą do szaleństwa i w końcu do tragedii. Zresztą, tragedią naznaczone jest niemal całe życie Alberta, głównego bohatera kopowieści. W tle przewijają się czasy dwudziestolecia międzywojennego, okupacji, demokracji ludowej oraz III Rzeczypospolitej. Jedynym stałym zjawiskiem jest zło i degrengolada. Autor wskazuje też źródło tego zła. W przypadku Alberta stało się nim brutalne odebranie bohaterowi powieści dwóch największych miłości życia
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
