Wybór z niepublikowanych notatek Marianny Bocian (1942–2003) zawierających krótkie zdania, sentencje, paradoksy, myśli związane z nurtującymi poetkę fundamentalnymi problemami filozoficznymi, kosmologicznymi, moralnymi, estetycznymi. Odnaleźć tu można w esencjonalnym zgęszczeniu cały światopogląd poetki i jej pojmowanie ludzkiego losu, a także źródła jej twórczości. A przy okazji zadumać się nad mądrością i przenikliwością umysłu wybitnej, a niedocenianej ciągle poetki.
Kolonia Awuls to nazwa należącego do wsi Bełcząc przysiółka, w którym poetka się urodziła. Tam była zakorzeniona i więzom z rodzinnym gniazdem ciągle dawała świadectwo, tytuł wskazuje więc miejsce, skąd wywodziło się jej twórcze życie. Ale stanowi też metaforę losu poetki. Słowo „awuls” (łac. avulsus – oderwany, odjęty) oznaczało w staropolszczyźnie mały folwarczek, spłachetek ziemi oderwany od własności ziemskiej. Mieszkając we Wrocławiu, pół tysiąca kilometrów od Bełcząca, poetka doświadczała wielowymiarowego oderwania. Aby wejść w rejony myśli filozoficznej, poezji i życia intelektualnego, musiała oderwać się od podlaskiej ziemi. Nie oznaczało to jednak jej porzucenia; kilka razy w roku jeździła tam, by pomagać rodzinie w ciężkiej pracy na roli, a ziemia ta była nie tylko tłem i podglebiem jej twórczości, ale też niewyczerpanym źródłem inspiracji.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
