"Żydowska wojna raz jeszcze" to rodzaj benefisu Henryka Grynberga według pomysłu Antoniego Libery - wydanie jego najbardziej znanej trylogii (Żydowska wojna, Zwycięstwo, Ojczyzna) na 60-lecie debiutu w PIW-ie. Teksty te zaprezentowane będą w nowej wersji - jak sam autor mówi o poprawkach w tomie "Zwycięstwo": "przede wszystkim poprawiłem prawdziwe nazwiska Rosjanom, których w oryginale nie chciałem narażać". Jego twórczość prozatorska to swoista dokumentacja losu polskich Żydów. Z całej rodziny wojnę przeżyli jedynie on i matka dzięki licznym kryjówkom i tzw. aryjskim papierom. "Żydowska wojna" to autobiograficzna powieść wydana w 1965 roku, w której wskutek wymogów cenzury autor musiał wprowadzić fikcję. Wydane 4 lata później "Zwycięstwo" opowiada o powojennych losach Żydów ocalonych od śmierci, zmagających się z traumą i cierpieniem. Ostatnia pozycja z tej trylogii - "Ojczyzna" - to opublikowany w 1999 roku zbiór opowiadań, których bohaterowie zmagają się z problemami tożsamości oraz nieustannymi wygnaniami i powrotami.
W czerwcu 1983 roku papież Jan Paweł II po raz drugi - po czterech latach przerwy - przybył do Polski. Wizycie tej towarzyszyły diametralnie inne okoliczności niż pierwszemu przyjazdowi Ojca Świętego do kraju. Druga pielgrzymka przypadła na czas stanu wojennego i głębokiego kryzysu gospodarczego oraz politycznego. Był to piąty rok pontyfikatu Jana Pawła II, który miał za sobą serię trudnych doświadczeń, jak choćby nieudany zamach na jego życie dwa lata wcześniej. Skomplikowana była także sytuacja międzynarodowa. Nowi przywódcy mocarstw - Ronald Reagan w USA i Jurij Andropow w ZSRR - prowadzili politykę, która wydawała się nieuchronnie zmierzać do konfrontacji między dwoma blokami państw, co niosło ryzyko globalnego konfliktu. Atmosfera wokół tamtej pielgrzymki była więc dramatyczna, a samo wydarzenie utrwaliło się w pamięci inaczej niż pierwsza wizyta Ojca Świętego w naszym kraju. Książka Pawła Skibińskiego - historyka, politologa i publicysty - nie tylko przybliża nastrój towarzyszący drugiej pielgrzymce Jana Pawła II do Polski, ale też podkreśla jej doniosłe dla Polaków znaczenie, nieco zatarte kolejnymi przyjazdami papieża do kraju.
Wybrała życie niebieskiego ptaka, bez względu na cenę, jaką przyszło jej za to zapłacić. Była milionerką i bankrutką. Urodziła się w ziemiańskiej rodzinie, jako malutka dziewczynka bawiła się u stóp marszałka Piłsudskiego, drugą wojnę światową oglądała z okien apartamentu w Gdyni. Niespokojnym duchem była od zawsze. Tuż przed nadejściem epoki dzieci kwiatów ruszyła w świat, by odwiedzić sześćdziesiąt sześć krajów rozrzuconych po całym świecie.W libańskim Bejrucie omal nie trafia do haremu, w Jordanii pracowała w The American Cultural Center, w Sudanie na plantacji bawełny, a w Etiopii – kawy. Opiekowała się dwudziestoma pudlami siostrzeńca cesarza Hajle Syllasje. Była zawodową modelką i podziwianą tancerką. W Iraku prawie wyszła za mąż za francuskiego arystokratę. Kiedy po czterdziestu ośmiu latach wróciła do Polski… trafiła do schroniska dla bezdomnych w Warszawie. Ale to nie koniec tej niezwykłej historii, bo jak mawia jej bohaterka: „Zawsze się jakoś otrząsnę i pójdę dalej”. Biografia kobiety, której życiorys to gotowy scenariusz serialu sensacyjnego. O czym wiemy tylko dlatego, że niespodziewanie pewnego dnia drogi jej i Filipa Chajzera się przecięły.
Można by powiedzieć, że papież Franciszek był oryginałem. Nie chciał bogactwa, zrezygnował z mieszkania w Pałacu Apostolskim, jeździł małymi samochodami, zrezygnował z papieskich butów, bo miał swoje jeszcze niezniszczone. Nauczał prosto i zrozumiale. Podczas podróży apostolskiej wnosił do samolotu swoją teczkę, w której miał między innymi przybory do golenia. Często zaskakiwał swoimi wypowiedziami. Ukochał biednych i oddałby im wszystko. Po jego śmierci często o Franciszku mówi się, że był papieżem miłosierdzia.
3174 filmy mojego życia to fascynująca podróż przez historię polskiego i światowego kina z perspektywy Juliusza Machulskiego, jednego z najważniejszych reżyserów współczesnej Polski. W rozmowie z Krzysztofem Vargą twórca takich kultowych produkcji jak Seksmisja, Kingsajz, Vabank czy Kiler opowiada o swoim życiu z kinem w tle: o początkach kariery, sukcesach i porażkach, codzienności pracy reżysera, o pisaniu scenariuszy i współpracy z aktorami. To jednak coś więcej niż garść wspomnień - to rozważania o sensie tworzenia, potrzebie opowiadania historii i o tym, jak kino potrafi kształtować nie tylko rzeczywistość, lecz także tożsamość widzów. Machulski i Varga z pasją dzielą się swoimi filmowymi fascynacjami, nie brakuje zachwytów, śmiechu, ale i gorzkich ocen. Rozmawiają o reżyserach, którzy ich inspirują, oraz tych, którzy zawiedli. Przywołują zapomnianych mistrzów i przeceniane gwiazdy, a zarazem pokazują, jak kino i literatura nadają głębię naszej codzienności.
Ponieważ Hanna Krall nigdy nie chciała udzielić wywiadu rzeki, Jacek Antczak postanowił stworzyć go z dostępnych materiałów. Przejrzał więc archiwa i z istniejących rozmów skomponował jedną. Ten perfekcyjnie zmontowany dialog to opowieść spójna, głęboko intrygująca i dająca wgląd w warsztat, wrażliwość, widzenie świata i sposób myślenia niezwykłej pisarki, reporterki i postaci, jaką jest Hanna Krall.W Reporterce opowiada o spotkaniu z Markiem Edelmanem, który miał jej tylko sprawdzić tekst o pionierskiej operacji wszczepienia bypassów. O kartkach, które zostawiał jej w drzwiach Krzysztof Kieślowski. O czarniutkiej dziewczynce z wielkimi oczami, która przewija się przez wiele jej reportaży i książek. O dopisywaniu sceny do Makbeta na prośbę Krzysztofa Warlikowskiego. O listach i telefonach od osób, które potem znalazły się w jej tekstach. O ludziach z Rio de Janeiro, Toronto i Iowa. O duchach, które nie mogą odejść. A w końcu o świecie, który kiedyś był całością, i o najgłębszym sensie swojego pisarstwa.
Nieprzeciętna artystka, która rzuciła wyzwanie jednemu z największych malarzy XX wieku. Zdobyła go, gubiąc przy okazji siebie.Paryż, rok 1928. Henriette Theodora Markovitch, córka Francuzki i Chorwata, stara się o przyjęcie do paryskiej Academie des beaux-arts - bezskutecznie. To jednak nie powstrzymuje ambitnej dziewczyny przed rozpoczęciem kariery fotografki. Tak rodzi się Dora Maar, ikona fotografii awangardowej. Jej zdjęcie Portret Ubu staje się sensacją i swoistym manifestem surrealizmu w tej dziedzinie.Dora trafia do środowiska francuskiej bohemy i zaprzyjaźnia się z takimi sławami jak Man Ray, Andr Breton, Paul luard, Jean Cocteau, Lee Miller, Gerda Taro i Robert Capa. Pragnie jednak zbliżyć się do najjaśniejszej gwiazdy środowiska artystycznego - Pabla Picassa. Gdy wreszcie jej się to uda, dojdzie do zderzenia, które wpłynie na bieg historii sztuki.Powieść Dora Maar. Dwa oblicza miłości przybliża postać wybitnej artystki - kogoś więcej niż kochanki i muzy Picassa - która odegrała znaczącą rolę w rozwoju fotografii XX wieku. To również historia miłości dwóch potężnych osobowości artystycznych, pełna euforycznych uniesień i bolesnych upadków.Kobieta zagadka. Awangardowa artystka ze skłonnością do mistycyzmu. Skryta i wyniosła, wrażliwa i w głębi serca nieśmiała. Bettina Storks podąża śladami Dory Maar i opowiada jej losy z rozmachem powieściopisarki. Jak zdolna rysowniczka Henriette Theodora Markovitch przeobraziła się w znakomitą fotografkę Dorę Maar? W jakich okolicznościach poznała, uwiodła i pokochała Pabla Picassa? I dlaczego kochanek nazywał ją "kobietą płaczącą" oraz "maszynką do cierpienia"?"Ktokolwiek spotyka Dorę, ulega czarowi jej okrytej tajemnicą natury, inteligencji, błyskotliwości i magicznej aury, która ją otacza. Paryż cię kocha, ma chre" - zwykł o niej mówić Paul luard.Małgorzata CzyńskaBettina Storks składa hołd imponującej kobiecie i artystce, która zbyt długo stała w cieniu geniusza u jej boku."Mnchner Merkur"
"Milei. Rewolucja, której elity polityczne się nie spodziewały" to książka, która z jednej strony przybliża szczegóły wyczynu gladiatora zlekceważonego przez establishment (obecnie przerażony ryzykiem utraty swoich przywilejów), a z drugiej przedstawia zarys światopoglądu człowieka niosącego nadzieję na odrodzenie się myśli liberalnej na Zachodzie. Jak piszą Autorzy: "Postanowiliśmy [] wyróżnić w książce dwa główne wątki: 1) życiorys Mileia aż do objęcia przezeń urzędu prezydenta oraz 2) zagadnienia teoretyczne stanowiące podwaliny idei, które reprezentuje". Kim jest Javier Milei? Jak udało mu się zostać prezydentem Argentyny? Jakie idee mu przyświecają? Książka Mrqueza i Duclosa wyczerpująco odpowiada na te pytania. - Wydawca Walka kulturowa to klucz do zrozumienia całego projektu Mileia - od czasów poprzedzających jego kandydaturę na prezydenta aż do dziś. Jeśli diagnoza jest prawidłowa, dzięki jego wysiłkom Argentyna dźwignie się z kolan i dozna odnowy kulturowej, stając się społeczeństwem szanującym wartości takie jak uczciwość, ciężka praca, zasługi, oszczędność, życie, wolność i własność. Książka ta stanowi wkład w dogłębne zrozumienie Javiera Mileia, obranej przez niego drogi, historycznego kontekstu jego działań, idei, które go ukształtowały, źródeł jego przekonań oraz stosowanych przez niego definicji politycznych i ideologicznych, a także jego planów na przyszłość. To lektura dla wszystkich, którzy chcą wziąć udział w ruchu patriotycznym, jaki zaskoczył cały świat, i przyłączyć się do walki kulturowej, którą musimy toczyć każdego dnia i na każdym polu. - fragment Przedmowy
Stanley Tucci, nagradzany aktor i autor bestsellerów "New York Timesa", napisał przepyszne, wyjątkowe wspomnieniaJedzenie zawsze było integralną częścią życia Tucciego: od zupy stracciatella jedzonej po zejściu z planu Konklawe, przez sos marinara gotowany pomiędzy zdjęciami i przymiarkami kostiumów, po domową pizzę spożywaną z dziećmi na kolację. W Co zjadłem przez rok Tucci rejestruje dwanaście miesięcy jedzenia - w restauracjach, kuchniach, na imprezach prasowych, w kraju i za granicą, z przyjaciółmi, rodziną, nieznajomymi, a czasami po prostu w samotności.Posiłki upamiętniane w tym dzienniku stanowią dla niego pryzmat, przez który przygląda się, jak mija czas. Niezależnie od tego, czy jest to kaczka w pomarańczach przyrządzana przez francuskie karmelitanki, steki z grilla na spotkaniu z przyjaciółmi czy klopsiki robione przez babcię i wnuka i serwowane trzem pokoleniom rodziny, nadają one kształt jego życiu i wzbogacają je.Co zjadłem przez rok to zabawna, wzruszająca, szczera i głęboko satysfakcjonująca porcja wspomnień i jedzenia oraz docenienie roli, jaką odgrywa ono w naszym życiu. Bo dzielenie się jedzeniem to jeden z najbardziej ludzkich gestów.Tucci swoimi opisami włoskich dań wywołuje w nas głód fizyczny, by kilka linijek dalej opisami świata, miejsc i ludzi wywołać w nas głód metafizyczny. Rację miał Anthelme Brillat-Savarin w swojej Fizjologii smaku, pisząc: "[] człowiek je; ale umie jeść tylko człowiek inteligentny". W tej książce mamy jak na talerzu inteligencję, humor i najlepszy sos pomidorowy.Jacek CyganStanley Tucci to największy smakosz wśród aktorów i najlepszy aktor wśród smakoszy. Do swojego stołu zaprasza rodzinę, przyjaciół, gwiazdy filmowe. I po raz kolejny wszystkich tych, którzy spragnieni są apetycznych opowieści z Rzymu, Nowego Jorku czy domowej londyńskiej kuchni aktora.Małgorzata Muraszko, "Gazeta Wyborcza"Chyba każdy z nas chciałby spędzić dzień i zjeść posiłek ze Stanleyem Tuccim, a ta książka to idealny sposób, aby to zrobić! Oglądanie świata oczami uwielbianego aktora i kulinarnego poszukiwacza przygód to prawdziwa gratka. Każdy miłośnik jedzenia pochłonie tę książkę!Ina GartenSzczerość, humor i skromność Stanleya aż sączy się ze stron jego najnowszej książki. Jedzenie to jego kompas, a Co zjadłem przez rok doskonale oddaje to, jak Stanley tworzy więzi ze światem poprzez jedzenie i smak.Gwyneth PaltrowTucci odkrywa przed nami swoją rzeczywistość pełną śmiechu, jedzenia, rodzinnego ciepła, podróży, pracy, pasji i miłości. Jestem zakochana w każdej stronie tej zajmującej książki.Dolly Alderton, autorka książki Wszystko, co wiem o miłościCo za smakołyk. Humor Tucciego jest cierpki jak martini, jego uwagi ostre jak tasak, ale najbardziej urzekło mnie to, że potrafi sięgnąć przez stół, żeby przeprowadzić czytelnika nie przez posiłki, ale przez swoje życie.Elizabeth Day, gospodyni podcastu How to Fail
Robert Kostro przez prawie 20 lat kierował najważniejszym projektem polityki historycznej – Muzeum Historii Polski. W rozmowie z Piotrem Zarembą opowiada o swoim życiu, doświadczeniach formacyjnych i środowiskowych swojego pokolenia. Dowiadujemy się, jak rodziła się idea powstania Muzeum Historii Polski i jaki przybierała kształt.
Andrzej Friszke
Czy można być konserwatystą-państwowcem w Polsce XXI wieku? Można. I o tym jest ta niezwykle zajmująca książka. Niestety, także o tym, że konserwatysta-państwowiec nie może ostać się w warunkach polityki plemiennej zemsty na stanowisku dyrektora Muzeum Historii Polski – choć od podstaw tworzył tę fundamentalnie ważną placówkę, i jak nikt inny zasłużył na to, by doprowadzić ją do pełnego otwarcia…
Andrzej Nowak
Robert Kostro, główny twórca Muzeum Historii Polski, odsłania nie tylko długie boje o jego budowę i okoliczności swojej bulwersującej dymisji, lecz także swoją niezwykle ciekawą biografię intelektualną. Czytelnik otrzyma zarówno mądre przemyślenia zasłużonego patrioty, muzealnika i historyka nad ponadtysiącletnimi dziejami Polski, jak i pasjonującą zapowiedź wystawy stałej. Obowiązkowa lektura dla wszystkich, którym nie obojętne jest dobro wspólne, czyli Rzeczpospolita.
Richard Butterwick-Pawlikowski
Publikacja wydana ku czci papieża Franciszka jest wyrazem wdzięczności za 12 lat aktywnego pontyfikatu, w czasie którego odbył47 podróży, opracował 4 encykliki, 5 adhortacji apostolskich i 38 Konstytucji Apostolskich.W publikacji zawarto biografię papieża Franciszka, ciekawostki o jego życiu, najważniejsze myśli oraz wybór - ułożonych tematycznie -komentarzy papieża Franciszka o nadziei, pokoju, godności ludzkiego życia, modlitwie i wiele innych.
Historia NBA to historia wybitnych koszykarzy. Było ich wielu, wobec wielu też z pełnym przekonaniem używano określenia "gracz wszech czasów". I pewnie w większości przypadków nie było w tym przesady. W końcu każde pokolenie miało swoich wielkich, którzy przerastali poprzedników.
Przez dekady gra się zmieniała, stąd bohaterów z różnych epok po prostu nie da się porównać. Każdy z nich miał przydatne w danym okresie mocne strony, ale wraz z rozwojem koszykówki potrzeba było nowych umiejętności. I pojawiali się następni gracze okrzyknięci najlepszymi z najlepszych.
Czy o LeBronie Jamesie można dziś tak powiedzieć? Czy to najlepszy koszykarz w historii? Tego nikt nie rozstrzygnie bez wątpliwości. Z pewnością jednak to człowiek, który wyrósł ponad swoją dyscyplinę. I bohater nie tylko jednej generacji. Po parkietach NBA biega już ponad dwadzieścia lat - i cały czas jest na szczycie.
Jak to było - dowiesz się z tej książki.
Nadzieja jest pierwszą autobiografią w historii opublikowaną przez papieża. Pisana przez sześć lat, opisuje włoskie korzenie Franciszka i migrację jego rodziny z Europy do Ameryki Łacińskiej, przez jego dzieciństwo, młodzieńcze pasje i troski, powołanie, dorosłe życie i całą papieską posługą aż do chwili obecnej. Franciszek przypomina kluczowe dylematy swojego pontyfikatu, pisze szczerze, bez lęku i proroczo o niektórych najważniejszych i kontrowersyjnych kwestiach naszych czasów: wojnie i pokoju (w tym o konfliktach na Ukrainie i Bliskim Wschodzie), migracjach, kryzysie klimatycznym, polityce społecznej, pozycji kobiet, seksualności, rozwoju technologicznym, przyszłości Kościoła i religii. Nadzieja to z jednej strony istna skarbnica przemyśleń i anegdot, a z drugiej fascynujący i bardzo ludzki pamiętnik – miejscami poruszający, czasami zabawny. Historia życia jednego człowieka, a jednocześnie poruszające duchowe przesłanie, które zafascynuje czytelników na całym świecie i będzie dziedzictwem nadziei papieża Franciszka dla przyszłych pokoleń. Książkę wzbogacają niezwykłe fotografie, w tym prywatne i niepublikowane materiały udostępnione przez papieża Franciszka.
Ksiądz Henryk Hlebowicz jeden ze 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej, którego nazywano "sumieniem Wilna" pod litewską, sowiecką i niemiecką okupacją miasta; uzdolniony teolog i profesor Uniwersytetu Stefana Batorego, który obronił dwa doktoraty; duszpasterz, spowiednik i opiekun duchowy studentów oraz uczniów gimnazjalnych, którego niezwykła wrażliwość na potrzeby drugiego doprowadziła wielu do konfesjonału i Kościoła; proboszcz, dla którego nie było spraw ważniejszych niż życie parafian; niezłomny kaznodzieja, który gotów był życie oddać w intencji ratowania polskiej młodzieży przed komunistycznym i niemieckim nihilizmem i, wreszcie, kapłan, który wyruszył na ziemie wschodnie I Rzeczypospolitej pod niemieckimi rządami, gdzie zginął w obronie wiary i polskości. Poświęcona mu monografia zawiera fragmenty niewydanych wspomnień ukazujących duchownego jako jedną z ważniejszych postaci przedwojennego Wilna, a także nieznane teksty jego kazań głoszonych z narażeniem życia w latach 19401941. Całości dopełnia wiele niepublikowanych do tej pory zdjęć dokumentalnych.
Jaka naprawdę była księżna Maria z Czartoryskich Wirtemberska? Co o niej wiemy? Erudytka z książęcym tytułem. Urocza, wzbudzająca zachwyt i miłość kobieta. Nieszczęśliwa, niespełniona matka. Kobieta wielu talentów i wielu możliwości. Pisarka, która odniosła ogromny sukces stając się autorką prawdziwego bestsellera. Spokojna, zdystansowana, zalotna i sentymentalna. Poniżana żona, która zaznała w małżeństwie przemocy. Królewska córka jak mówiono szeptem. Kobieta, która skrywała swą największą miłość głęboko w sercu. Recenzentka, w czasach, gdy zajmowali się tym tylko mężczyźni. Kreatorka działań kulturalnych, miłośniczka ogrodów. Kobieta, która działalność charytatywną rozpropagowała wśród innych. Patriotka, której los ojczyzny leżał do końca na sercu. Twórczyni salonu literackiego. Księżna, dama, dla bliskich po prostu Marynia.
Dwie miłości Elżbiety Leseur Elżbieta Leseur miała dwie wielkie miłości: Boga i swojego męża Feliksa, zaciekłego ateistę. Feliks również kochał Elżbietę, ale nie mógł dzielić z nią życia na płaszczyźnie duchowej, którą była dla niej tak ważna. Nie potrafił zrozumieć, jak jego inteligentna żona może wierzyć w takie przesądy; frustrowało go to i złościło. Czasami wraz z przyjaciółmi naśmiewali się nawet i kpili z jej wiary. Cicha modlitwa zamiast sporów Ale Elżbieta nie pozwoliła, by ich dom zamienił się w pole bitwy. Zamiast dyskutować i nawracać, postanowiła milczeć i modlić się za Feliksa. Jej dziennik to zapis duchowej samotności, troski o najbliższych, postępującej choroby, a jednocześnie głębokiej pogody ducha i radości, przez które wzrastała w miłości do męża i Boga. Przemiana Feliksa Gdy Elżbieta przedwcześnie zmarła, Feliks wciąż był niewierzący. Kiedy jednak znalazł i przeczytał dziennik żony, w jego życiu nastąpił przełom zwiastujący diametralne zmiany. Nawrócił się, a następnie został kapłanem.
O tym, co boli, zachwyca, wzrusza, złości, dodaje skrzydeł, i wszystkim tym, o czym rozmawiają (i nie rozmawiają) kobiety.16 niezwykłych kobiet. 16 światów. 16 rozmów o tym, co boli, zachwyca, wzrusza, złości, dodaje skrzydeł.To książka o tym, że kobieta ma prawo się wahać, że łzy nie wykluczają siły, a czułość nie jest przeciwieństwem odwagi. I że życie to nie równanie do rozwiązania, tylko opowieść, którą pisze się ciałem, sercem, decyzjami - często wbrew logice, ale w zgodzie ze sobą.To książka o tym, że my, kobiety, już nie chcemy być idealne ani mieścić się w schematach, nie czekamy na księcia i nie planujemy epilogu. Zamiast tego zadajemy pytania, które potrafią zmienić życie: "Czy to, co robię, pozostaje w zgodzie ze mną?", "Czy życie, które prowadzę, jest moje?". Być kobietą to często balansować na granicy. Między spełnianiem cudzych oczekiwań a słuchaniem siebie. Między byciem "miłą" a byciem sobą. Między wrażliwością a siłą, która nie przeprasza za swój głos.Jeśli czujesz, że dusisz się w kostiumie, który został ci narzucony - usiądź z nami. Jeśli bywasz zmęczona robieniem dobrej miny w grze "wszystko ogarniam" - posłuchaj. Może nie otrzymasz gotowych odpowiedzi, ale za to odnajdziesz pytania, które chcesz sobie zadać. A od nich wszystko się zaczyna.Katarzyna Bosacka * Natalia Bukowiecka * Anna Cieślak * Ewa Farna * Marianna Gierszewska * Joanna Koroniewska * Alicja Majewska * Katarzyna Miller * Irena Santor * Anna Seniuk * Danuta Stenka * Bogna Sworowska * Ewa Wachowicz * Dorota Wellman * Agnieszka Więdłocha * Marieta Żukowska w rozmowie z Beatą Biały.
Nie od razu pokochał grę w piłkę. Na początku wolał oglądać ojca strzelającego seriami gole w amatorskiej lidze niż samemu kopać futbolówkę. Jednak gdy już połknął bakcyla, nastąpiła eksplozja jego talentu. Przebojem wdarł się w piłkarski świat, a potem do reprezentacji Anglii.
Biła od niego niezwykła pewność siebie. Tam, gdzie inni byli stremowani, on wchodził z podniesionym czołem. Błyszczał najpierw w Anglii, potem w Bundeslidze, aż w końcu zgłosił się po niego wielki Real Madryt.
Złoty chłopak angielskiej piłki, JUDE BELLINGHAM. Ledwie postawił pierwsze kroki w futbolu, a już katapultował się praktycznie na sam szczyt.
Jak to było- dowiesz się z tej książki.
Zostań na chwilę i posłuchaj. O dwóch Blizzardach, które dały światu Diablo i zbudowały imperium. Księga 1
Dwie firmy. Dwie odmienne kultury. Jedno imperium gier wideo warte miliardy dolarów.
Zostań na chwilę i posłuchaj. O dwóch Blizzardach, które dały światu Diablo i zbudowały imperium. Księga 1 zaprasza czytelników do odkrycia początków Blizzard North – studia stworzonego przez graczy i dla graczy – oraz Blizzard Entertainment, zespołu projektantów zdeterminowanych, by podbić branżę.
Książka, oparta na dogłębnych badaniach i setkach osobistych wywiadów, opowiada o spotkaniu, które doprowadziło obie firmy do współpracy, konfliktach, które je podzieliły, oraz przemianie z demokratycznej społeczności w korporacyjne imperium.
W centrum tej historii znajduje się Diablo – gra hack-and-slash, prowadząca graczy przez najmroczniejsze otchłanie piekieł, która na zawsze zmieniła oblicze gier.
W książce znajdują się wypowiedzi najważniejszych osób z historii obu Blizzardów: Mike’a Morhaime’a, Allena Adhama, Davida Brevika, braci Maxa i Ericka Schaeferów, a także wielu innych. Księga 1 opowiada o wydarzeniach, które doprowadziły do powstawania Blizzard Entertainment i Blizzard North, przywołuje czasy pracy nad Lost Vikings i Warcraftem, planowanie Diablo jako gry turowej i zmianę tego kierunku, która doprowadziła do rewolucji w świecie gier.
Książka zawiera także dodatkowe wywiady: z Brianem Fargo, założycielem Interplay Productions; Feargusem Urquhartem, producentem w firmie Interplay Productions; Scottem Colemanem i Jayem Cottonem, twórcami programu Kali, pozwalającemu na grę po sieci; Efraimem Wyethem i Mikiem Sigalem, założycielami firmy FM Waves.
Fragment:
Gdy wszyscy rozeszli się do domów na weekend, Dave usiadł przy swoim komputerze i otworzył kod Diablo. Przeanalizował go dokładnie i natrafił na coś istotnego. Gra była napisana tak, że każda akcja – ruch, walka, wypicie mikstury leczenia – zajmowała określoną ilość czasu. Z kolei potwory poruszały się natychmiast po tym, jak gracz wydał komendę. Kiedy czas potrzebny na wykonanie akcji upływał, gra cofała zegar i cykl tury gracz–potwór zaczynał się od nowa. Wystarczyło tylko skrócić czas między akcjami do zera.
Dave zaczął pisać. Światło słoneczne wpadające przez okno bledło, aż w końcu zapadła noc, pozostawiając go w blasku monitora. Od czasu do czasu przez okno wpadał powiew wiatru, szeleszcząc żaluzjami i poruszając plakatami hokejowymi, wiszącymi nad jego dwoma biurkami. Ani razu jednak nie podniósł wzroku znad ekranu.
Kilka godzin później nowa wersja gry była gotowa. Chwycił myszkę i zaczął grać.
David Brevik: Pamiętam ten moment, jakby to było wczoraj. Siedziałem i kodowałem grę. Miałem Wojownika z mieczem, a po drugiej stronie ekranu był szkielet. Pracowałem nad kodem, żeby postacie poruszały się płynnie, przeprowadzałem mnóstwo testów, a wcześniej rozmawialiśmy o tym, jak powinno działać sterowanie i interakcje.
Chcieliśmy, żeby sterowanie było instynktowne. Klikasz – machasz, klikasz – machasz. Chcieliśmy, żeby wszystko działo się automatycznie: klikasz na potwora – postać podchodzi i macha mieczem.
Pamiętam to bardzo wyraźnie: kliknąłem na potwora, postać podeszła i rozwaliła go. Rozpadł się na kawałki.
Światło z nieba padało przez okno na klawiaturę. Powiedziałem: „O mój Boże, to jest niesamowite!”. Wtedy zdałem sobie sprawę, że to była właściwa decyzja i Diablo będzie ogromnym sukcesem. To był najbardziej przełomowy moment w mojej karierze, ale także dla tego gatunku gier.
W tamtej chwili narodził się nowy gatunek gier. To było naprawdę niesamowite uczucie: być osobą, która to napisała i stworzyła. Byłem tam sam, kodując to wszystko. Niezapomniane doświadczenie.
Patroni medialni: Stare Konie, Fakes Forge, NaEkranie.pl, Gry Które Zapadły Nam w Pamięć, GryOnline.pl, ARHN.eu, Rozgrywka Podcast
Przeżywamy w Kościele Rok Jubileuszowy 2025, obchodzony pod hasłem Pielgrzymi nadziei. Takim pielgrzymem jest główny bohater książki Adam Prosper Burzyński (1755-1830), franciszkanin, prefekt apostolski w Egipcie i biskup sandomierski człowiek wyjątkowy, którego warto poznać. Przewodnikiem po historii życia bp. Burzyńskiego jest jego następca w Sandomierzu, świętujący w tym roku czterdziestą rocznicę kapłaństwa.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
