Literatura beletrystyczna - beletrystyka psychologiczna, religijna i filozoficzna, powieści, opowiadania, science fiction, romans, thrillery, fantazja po te wszysztkie bestsellery zapraszamy do naszej księgarni internetowej Dobreksiazki.pl
Mamy naprawdę szeroki wybów i atrakcyjne ceny. Jest w czym wybierać. Zapraszamy.
Wyjątkowa edycja wybitnej powieści Colsona Whiteheada. Książka wydana w serii „Klasyki Albatrosa”, na którą składają się najważniejsze i najpopularniejsze powieści, jakie bez wątpienia przejdą do historii. „Klasyki Albatrosa” to książki znane i lubiane - także te, które na stałe weszły już do kanonu literatury współczesnej - ubrane w nową, elegancką szatę graficzną. Cora jest niewolnicą w trzecim pokoleniu na plantacji bawełny w stanie Georgia i należy do najniższej kasty. Jej życie nie jest łatwe, a będzie jeszcze gorzej, bo lada moment z dziecka stanie się kobietą. Kiedy Ceasar, przybyły z Wirginii najświeższy nabytek plantatorów, opowiada jej o podziemnej kolei, oboje decydują się zaryzykować ucieczkę. Po piętach depcze im pościg, a schwytanie oznacza los gorszy od śmierci... Tytułowa kolej podziemna to określenie stworzonej przez abolicjonistów sieci przerzutowej zbiegłych czarnych niewolników z południowych stanów Ameryki głównie na północ do Kanady, a także do Meksyku. Na ten skomplikowany system ucieczkowy składały się drogi, tunele, szlaki, bezpieczne kryjówki, ale też ludzie – przewodnicy, sponsorzy, zarówno organizacje, jak i społeczności. Nazewnictwo kolejowe tworzyło tajny kod, jakim posługiwali się uciekinierzy i abolicjoniści. Do sekretnego języka dochodził też system tajnych znaków graficznych. Kolej podziemna jednoczyła czarnych i białych w walce o wolność, godność i prawa człowieka. Whitehead odsłania przed czytelnikami tajniki systemu przerzutowo-ratunkowego dla zbiegłych niewolników, odtwarzając jego misterną konstrukcję i ucieczkowe szlaki. Ale w jego powieści ten organizacyjny majstersztyk, pozwalający zbiegłym niewolnikom odnaleźć wolność na północy, zyskuje także metaforyczny wymiar. Cora, niczym mityczny Odyseusz lub swiftowski Guliwer, odwiedza w swojej podróży kolejne krainy, z których każda przeraża i zadziwia bardziej niż poprzednia. Poszukuje bezpiecznej przyszłości, ale też rozprawia się z przeszłością, która wciąż jest dla niej więzieniem. Poznając samą siebie, dowiaduje się sporo o ludzkości jako takiej. „Kolej podziemna” to baśń o wolności i sile ducha, niezwykła mieszanka dokumentalnej prawdy i najbardziej wymyślnej fikcji. Powieść pełna niespodzianek, radości i trwogi – wielka uczta dla każdego czytelnika. Fenomen literacki! Jedna z najważniejszych książek o Ameryce, jakie kiedykolwiek napisano! Powieść, która przyniosła autorowi Nagrodę Pulitzera, National Book Award oraz Goodreads Choice Award w kategorii „Historical Fiction”! Ulubiona książka Baracka Obamy i Oprah Winfrey! Jeśli ktoś chce zrozumieć ten kraj, musi pojechać koleją. Pędząc przed siebie, wyjrzyjcie z wagonu, a zobaczycie prawdziwą twarz Ameryki. Colson Whitehead, „Kolej podziemna” To opowieść publicystyczna i symboliczna. Wielkie oskarżenie nie tylko systemu niewolnictwa, ale również współczesnej Ameryki. Nie tylko dlatego, że rozliczała się ze swojej przeszłości, ale także dlatego, że niewolnictwo i wyzysk mniejszości jest fundamentem jej współczesnej potęgi. Wojciech Chmielarz Gdyby Orwell znał Kolej podziemną, być może darowałby sobie Rok 1984. Whitehead napisał thriller o bezradności człowieka wobec zła usankcjonowanego przez prawo, kulturę i religię. Wszystko tu jest wymyślone i wszystko wydarzyło się naprawdę. Antyamerykański, antychrześcijański i głęboko humanitarny tekst. Katarzyna Surmiak-Domańska reporterka „Gazety Wyborczej”, autorka książki „Ku Klux Klan. Tu mieszka miłość” W Europie, w Polsce powieść Whiteheada budzi jednoznaczne skojarzenia z Holocaustem – tak jak widzimy go przez pryzmat obozów zapamiętanych z literatury pięknej i popkultury. I na tym też polega siła tej powieści – Whitehead wie, że aby przeszłość dotarła do czytelnika, trzeba ją wciąż opowiadać inaczej, tłumacząc to odległe tym, co bliższe i bardziej znane. Juliusz Kurkiewicz, „Książki. Magazyn do czytania” Powieść Whiteheada opowiada o niewolnictwie rzeczywiście nowymi środkami, łącząc fakty i fantazję, wyostrzając obraz – przypomina grę, która polega na tym, że bohaterka musi przetrwać w kolejnym stanie, a każdy ma swoją specyfikę. (…) Bohaterka nie przestaje uciekać i się buntować, chociaż wszędzie dopada ją Ameryka, która jest jak cerber. Wymowa tej powieści jest niezwykle gorzka: owszem, kiedyś ten system runie, ale biali im nie pomogą, byli niewolnicy muszą zadbać o siebie sami. A ludzkość – podobnie jak Ameryka – będzie usprawiedliwiać „boskim przeznaczeniem” władzę jednych nad drugimi. Justyna Sobolewska, „Polityka” W XIX w. tak nazywana konspiracyjna sieć naprawdę istniała. Tu kolej rzeczywiście jest koleją, co oczywiście jest wytworem fantazji pisarza, ale reszta bliska jest faktom i to one robią naprawdę wstrząsające wrażenie. Koniecznie! Mariusz Cieślik, „WPROST”
Ostatni fragment Zwoju Tysiąca Modlitw został utracony. Kitsune zapłaciła nim za życie ludzi, których pokochała całym sercem. Teraz pozostaje tylko jedno: desperacki rajd na dzikie morskie klify Iwagoto by powstrzymać Mistrza Demonów przed wezwaniem Wielkiego Kami i wypowiedzeniem życzenia, które pogrąży imperium w zniszczeniu i ciemności.Mała Kitsune, wyszkolony zabójca i mieszkający w nim demon - oto całe siły stojące na drodze nadciągającej zagładzie. Przeciwnik wydaje się nie do pokonania a na drodze nadciągającej zagłady stoją tylko mała Kitsune, wyszkolony zabójca i mieszkający w nim demon. Bez sprzymierzeńców nie mają żadnych szans. Jest jednak ktoś, kto do tej pory stał w cieniu. Obserwował. Pociągał za nici losu. Czas, by się ujawnił, albo wszyscy zamilkną na wieki.
W roku 1618 I Rzeczpospolita szlachecka Obojga Narodów osiągnęła szczyt swej potęgo. Jej terytorium zajmował ponad milion kilometrów kwadratowych, rozciągało się miedzy dwoma morzami i było istnym tyglem kulturowym. Do końca XVIII wieku ten kolos całkowicie znikł z mapy Europy. Znikła nie tylko pamięć o Rzeczypospolitej, ale nawet jej nazwa.Jak doszło do tego, że tak wielkie, dumne i potężne państwo przestało istnieć?Oto opowieść o tym, jak Rzeczpospolita zadziwiająca świat swoimi wolnościami, kulturą i potęgą, sławna z wielkich królów, nieustraszonych hetmanów i skrzydlatych husarzy - została roztrwoniona przez swoich dumnych Obywateli.
W świecie, gdzie człowiek człowiekowi wilkiem, warto być kotem. Charlie nie jest żadnym superbohaterem. Można by powiedzieć, ze jest całkiem zwyczajnym gościem, ale tak naprawdę plasuje się w najniższych granicach średniej. Jest rozwodnikiem, mieszka z kotem w domu, który jego rodzeństwo usilnie stara się sprzedać. Pracuje dorywczo jako nauczyciel i marzy tylko o tym, by otworzyć pub w centrum miasta. O ile jakikolwiek bank udzieli mu na to kredytu, na co nieszczególnie się zanosi. Nieoczekiwany spadek po zmarłym wuju wydaje się istnym błogosławieństwem i rozwiązaniem wszystkich problemów. I tu całkowita racja. Wydaje się. Charlie nie doczytał najwyraźniej aneksu małym druczkiem i razem ze spadkiem przyjął...imperium złoczyńców. Jasne, wraz z kryjówką na wulkanicznej wyspie, superlaserami i wypasionymi jamami z lawą. Ale też z całą rzeszą wrogów i to nie tak staroświeckich jak jego poczciwy wujek-złoczyńca. Jego rywale są bogatymi, bezdusznymi drapieżnikami wspieranymi przez międzynarodowe korporacje i organizacje lubujące się w inwestycjach wysokiego ryzyka. Na barki Charliego spada więc ciężar, zapoczątkowanej przez wujka wojny, wypowiedzianej niegdyś lidze superzłoczyńców. Na szczęście z bandą zrzeszonych acz kłopotliwych delfinów, nadludzko inteligentnymi i gadatliwymi kotami szpiegowskimi oraz innymi przerażającymi popleczniczkami u boku, schodzenie na złą drogę, wydaje się całkiem dobre.
Lin Sukai odniosła pierwsze zwycięstwo jako cesarzowa. To jednak tylko wygrana bitwa a wojna dopiero nabiera rozpędu. Przyszłość Cesarstwa Feniksa jest zagrożona, a Lin zaczyna brakować sojuszników. Gubernatorzy planują zdradę, Garstka Bezkostnych na nowo rozpala zarzewie buntu a dawni wrogowie sprzymierzają się w jednym tylko celu - by doprowadzić do śmierci młodej Cesarzowej. Mówi się, że nadzieja umiera ostatnia, ale gdy jedyną szansę na ratunek stanowi odnalezienie artefaktów z legend, trudno utrzymać pozytywne nastawienie. Co jednak pozostało? Jeśli Lin odnajdzie magiczne miecze pierwsza, ma szansę przetrwać i ocalić dynastię. Jeśli zawiedzie, umrą razem - ona i Cesarstwo. Ta książka traktuje czytelnika z szacunkiem, angażując jego inteligencję na każdym kroku. Robin Hobb Świat przedstawiony jest tak misternie skonstruowany, że niemal ożywa na kartach książki, a postacie są tak pełne życia, że chciałoby się, aby istniały naprawdę. Ta historia chwyta za serce i gardło od pierwszych stron i nie puszcza jeszcze długo po zakończeniu. Sarah J. Mass
Świetna powieść. Gorąco polecam. Andrzej Ziemiański Witaj w świecie, gdzie technologia i natura toczą nieustającą walkę o dominację. Lulu, twarda i niezłomna detektywka, przemierza futurystyczne miasto, w którym żywy beton chroni mieszkańców przed sztuczną inteligencją. Zmieniające się krajobrazy – od neonowych ulic metropolii po nieprzewidywalne, dzikie tereny – są pełne tajemnic i niebezpieczeństw. Gdy zlecenie odnalezienia zaginionej osoby trafia na jej biurko, Lulu wkracza w mroczny labirynt intryg, gdzie nic nie jest takie, jak się wydaje. W tej dynamicznej opowieści o lojalności, walce o przetrwanie i moralnych dylematach, granica między człowiekiem a maszyną coraz bardziej się zaciera. Przygotuj się na podróż przez miasto, gdzie natura powoli odzyskuje to, co jej, a technologia nie cofnie się przed niczym, by zachować swoją władzę. Czy Lulu zdoła rozwikłać zagadkę, zanim będzie za późno? Odkryj niesamowity świat, w którym niebezpieczeństwo czai się na każdym kroku, a przygoda dopiero się zaczyna.
Pitch Perfect
From Funny Girl to A Star Is Born, the meteoric rise of Barbra Streisand
In 1970 Barbra Streisand published a story in Life magazine titled “Who Am I Anyway?” It was the very question two leading photojournalists of the day—Steve Schapiro and Lawrence Schiller—were also asking as they photographed her during her first five years in Hollywood, working to get beneath the veneer and capture “the real Barbra.”
Brimming with photographs, stories, and behind-the-scenes shots from Schapiro and Schiller, and previously available as a limited edition, this is a must-have collection for any Streisand fan. All the best movies of Streisand’s first Hollywood decade are here: Funny Girl, On a Clear Day You Can See Forever, The Way We Were, The Owl and the Pussycat, Up the Sandbox, Funny Lady, and A Star Is Born. So too are her loves, directors, confidants, and costars: Elliott Gould, William Wyler, Sydney Pollack, Vincente Minnelli, Cis Corman, Omar Sharif, Kris Kristofferson, and, of course, Robert Redford.
Through it all a picture emerges not of a singer who could act, but of an actress who could sing, write, direct, dance, and do just about anything she put her mind to.
KSIĄŻKA, KTÓRĄ PO LATACH SAM KRÓL HORRORU UZNAŁ ZA JEDNĄ ZE SWOICH ULUBIONYCH WCZESNYCH POWIEŚCI. Każdy ma swoją wytrzymałość. Bart Dawes musiał dużo w życiu znieść: nieudane małżeństwo, śmierć dziecka, mało ciekawą pracę… Ale nawet dla niego istnieje granica, poza którą nie jest w stanie dłużej ignorować niepowodzeń. Tą granicą jest dom, pełen wspomnień o synu i dawno utraconej bliskości z żoną. Gdy w związku z budową autostrady Dawesowi grozi jego utrata, a także likwidacja miejsca pracy – nędznej, ale jednak zapewniającej egzystencję – postanawia walczyć o swoje z bezduszną biurokratyczną machiną. A kiedy porządny i z natury łagodny człowiek sięga po broń, skutki mogą się okazać katastrofalne dla niego i dla tych, którzy staną mu na drodze. Bo Bart Dawes, w którym nagromadzona przez lata frustracja znajduje w końcu ujście, jakby ktoś wcisnął guzik w jego głowie, jest gotowy na wszystko. Jako Bachman mogłem napisać o pewnych sprawach trochę inaczej, niż zrobiłby to Stephen King. Stephen King Podobnie jak w innych książkach Kinga pisanych pod pseudonimem Bachman, nie ma tu elementów nadprzyrodzonych, duchów czy opętania. Jest coś bardziej namacalnego, ale nie mniej przerażającego. „The Guardian” Ostatni Bastion Brata Dawesa to nie tylko ciekawa historyjka. To całkiem nowe spojrzenie na życie każdego człowieka. StephenKing.pl
Odczuwasz niepokój lub przygnębienie? Jesteś ciągle zmęczona, a przy tym pobudzona? To może oznaczać, że twój układ nerwowy potrzebuje restartu. Osiągniesz to, resetując nerw X, czyli nerw błędny. Celem programu resetu nerwu X jest przywrócenie twojemu ciału naturalnej zdolności powrotu do równowagi. Program składa się z trzech etapów i został zaprojektowany tak, żeby krok po kroku wyleczyć cię z traumy, lęku i stresu. Najpierw odzyskasz poczucie bezpieczeństwa, następnie nauczysz się, jak ponownie nawiązać k ontakt ze swoim ciałem, a na końcu poznasz zastosowanie tych technik w codziennym życiu. Moją intencją jest prowadzić cię i wspierać w trakcie tej podróży najlepiej, jak potrafię. Anna Ferguson (@annatheanxietycoach), terapeutka somatyczna, specjalistka do spraw zaburzeń lękowych, certyfikowana nauczycielka pracy z oddechem, poprowadzi cię przez zestaw prostych narzędzi i ćwiczeń, dzięki któremu nauczysz się pracować ze swoim układem nerwowym. Dzięki wsłuchaniu się w głos swojego ciała i zastosowaniu konkretnych metod poprawisz swoją odporność, zaczniesz lepiej spać i trawić, a przede wszystkim uwolnisz się od niepokoju i wejdziesz na drogę ku uzdrowieniu własnej przeszłości. Czerpiąc z osiągnięć teorii poliwagalnej, Anna Ferguson stworzyła ciepły i praktyczny poradnik, dzięki któremu nawiążesz świadomy k ontakt ze swoim ciałem i odzyskasz naturalne poczucie bezpieczeństwa. Poznaj moc terapii somatycznej: naucz się pracować ze swoim ciałem, by zapewnić mu to, czego potrzebuje. Zrozum tajniki teorii poliwagalnej: dowiedz się, w jaki sposób układ nerwowy wpływa na twoje poczucie bezpieczeństwa oraz sposoby radzenia sobie z trudnościami. Odmień na dobre swój nastrój i sposoby reagowania: dzięki praktykom oddechowym, pracy z dotykiem, ruchem i siłą intencji wpłyń na działanie nerwu błędnego i napraw relację z własnym ciałem.
W naszej zabieganej rzeczywistości wszyscy potrzebujemy mieć na wyciągnięcie ręki łatwe i sprawdzone sposoby, by szybko postawić na stole coś pysznego. Najnowsza książka Jamiego Olivera „Po prostu Jamie” uzbroi cię w mnóstwo wypróbowanych przepisów – oraz pewność siebie – które pozwolą ci z łatwością włączyć gotowanie do codziennego życia. W pięciu inspirujących rozdziałach: „Posiłki w tygodniu”, „Hity na weekend”, „Zawsze zapiekanki”, „Cenne zapasy” oraz „Doskonałe desery” znajdziesz wszystko: od potraw gotowych w mniej niż 20 minut, przez dania na weekend, dzięki którym sprawnie przygotujesz posiłki w kolejnych dniach, po niewymagające zakupów pomysły z wykorzystaniem zapasów z szafek kuchennych i sprytne pyszności. „Podaję niezawodne, proste przepisy na przyjemne w przyrządzaniu smaczne dania, które można sprawnie przygotować wśród codziennej bieganiny; przepisy, które dają ci różne opcje do wyboru, a tym samym – kontrolę. Dzięki temu nauczysz się gotować coraz lepiej, co – na to liczę – da ci poczucie szczęścia i lepsze zdrowie, a do tego pozwoli zaoszczędzić trochę pieniędzy”. Przykładowe przepisy: makaron z papryką ze słoika, pieczone warzywa z camembertem, bolognese na zapas, kurczak pieczony z makaronem i pastą gochujang, 8 megasposobów na łososia, smash burger, pikantna dynia z warzywami i serem paneer, kotleciki z tuńczykiem z puszki, chrupiąca lodowa paczuszka na gorąco, dekadenckie ciasto czekoladowe.
Książka przepełniona mądrością, głębią, urokiem i ciepłem emanującym z każdej strony. Księżycowa księga jest przeznaczona dla każdego mistyka, wiedźmy, feministki, każdego, kto pragnie lepiej zrozumieć własne potrzeby. Nie ma znaczenia, czy jest się znawcą cykli księżycowych od dekady czy to pierwszy kontakt z tego rodzaju tematyką. Gottesdiener pozwala spojrzeć z innej strony na to zagadnienie, opisując w sposób niezwykle wyczerpujący wpływ Księżyca na osobowość i magię, jaką roztacza na wszelkie możliwe sposoby.
Maria Montessori (18701952) włoska lekarka i pedagożka, która pod wpływem oświadczeń pracy z dziećmi z problemami psychicznymi i ubogimi stworzyła nową metodę wychowawczą. Jej podstawą jest nieskrępowany rozwój dzieci na różnych płaszczyznach zgodnie z ich indywidualnymi potrzebami i możliwościami. W Dziecku w rodzinie" Montessori omawia kluczowe aspekty wychowania i rozwoju dziecka w kontekście rodzinnym. Zwraca uwagę na potrzebę stworzenia środowiska, które sprzyja samodzielności, odpowiedzialności i rozwijaniu naturalnych zdolności dziecka. Książka kładzie nacisk na znaczenie obserwacji dziecka przez dorosłych oraz dostosowywania otoczenia i metod wychowawczych do indywidualnych potrzeb i etapów rozwoju malucha. Podkreśla rolę rodziny jako pierwszego środowiska edukacyjnego, w którym dziecko uczy się przez naśladowanie i uczestnictwo w codziennych czynnościach. W Co powinieneś wiedzieć o swoim dziecku" autorka opisuje wrażliwe etapy w życiu dziecka, kiedy jest ono szczególnie podatne na naukę określonych umiejętności i zdobywanie wiedzy. Podkreśla, jak ważne jest, aby rodzice i opiekunowie rozpoznawali te momenty i oferowali odpowiednie wsparcie. Książka zawiera również praktyczne wskazówki dotyczące tworzenia optymalnego środowiska edukacyjnego w domu i przedszkolu. Omawia także rolę dorosłych jako przewodników, którzy powinni wspierać, a nie kontrolować procesy rozwojowe dziecka. Pisma Marii Montessori to nie tylko poradniki wychowawcze, ale także głęboka refleksja nad rolą dorosłych w życiu dziecka. Autorka pokazuje, jak odpowiednie podejście do wychowania może prowadzić do harmonijnego rozwoju dziecka, które będzie pewne siebie, niezależne i gotowe na wyzwania, jakie stawia przed nim świat.
Życie zaczynałam sto razy. A może nawet więcej. W pewnych jego okresach miałam wręcz wrażenie, że od nowa zaczynam każdego dnia. Los zaskakiwał mnie nieustannie, targając mną jak liściem, przynosząc rzeczy tak niezwykłe, że czasem trudno uwierzyć, że wydarzyły się naprawdę. Picasso powiedział kiedyś: „Wszystko, co możesz sobie wyobrazić, jest prawdziwe”. Moja wyobraźnia nie ma granic, ale gdy myślałam o własnym życiu, uwierzcie, nigdy nie sięgałam tak daleko. Jako kobieta zaczynałam od nowa z każdym zauroczeniem, flirtem, romansem, miłością. Samą siebie odkrywałam ze sto razy. Jako żona zaczynałam dwa razy, ale za Warholem zacytuję: „Zastanawiam się, czy możliwe jest posiadanie historii miłosnej, która trwa wiecznie”. Matką zostałam dwa razy. Staram się nią być bezustannie, choć walczą we mnie sprzeczności – miłość i egoizm. Cechy ludzkie, cechy artystów. Robiłam w życiu rzeczy zwykłe i niezwykłe. Zrozumiałe i niezrozumiałe. Sto razy pakowałam walizki, zmieniałam domy, ulice, miasta, kraje. Jeśli ludzie pukali się w głowę i pytali mnie: Co robisz? Po co? Dlaczego?, przypominały mi się słowa Georgii O’Keeffe, która powiedziała niegdyś: „Byłam absolutnie przerażona w każdej chwili mojego życia i nigdy nie pozwoliłam, aby powstrzymało mnie to przed zrobieniem jakiejkolwiek rzeczy, którą chciałam zrobić”. To też o mnie. „Być może kwiatom zawdzięczam zostanie malarzem”, powtórzę za Monetem. Jako malarka zaczynam od nowa z każdym szkicem i obrazem. Pewna i niepewna siebie, swojej kreski, ręki, oka, ruchu. Salvador Dalí złośliwie podpowiada mi wtedy: „Nie obawiaj się doskonałości – nigdy jej nie osiągniesz”. Ale da Vinci litościwie dodaje: „Malarz, który nie ma wątpliwości, osiągnie niewiele”. Sto razy i więcej zadawano mi pytanie: Dlaczego malujesz tylko kobiety? Albo: Czy piękno, które przedstawiasz na obrazach, ma coś wspólnego z rzeczywistością? Powtarzam wtedy za Renoirem: „Dla mnie obraz musi być czymś przyjemnym, wesołym i ładnym, tak, ładnym! Jest dość przykrych rzeczy w życiu, abyśmy mieli jeszcze tworzyć ich więcej”. Sam proces tworzenia bywa trudny i nosi znamiona szaleństwa. Daje jednak poczucie, że dotyka się czegoś wyjątkowego, nieznanego i ulotnego, co nie każdemu jest dane. Amadeo Modigliani mawiał: „Rysować to posiadać – to akt poznania pewniejszy i głębszy niż seks; jedynie marzenia lub śmierć mogą mu dorównać”. Co do śmierci… Odejść chciałam kilka razy. Niech rękę podniesie, kto nie miał takich myśli. Odważyłam się raz. Było warto, bo więcej nie spróbuję. Byłam na górze ze sto razy i sto razy byłam na dnie. Frida Kahlo w najtrudniejszych chwilach powtarzała: „Nic nie jest absolutne. Wszystko się zmienia, wszystko się rusza, wszystko się rozwiązuje, wszystko leci i znika”. Taka perspektywa przynosiła ukojenie. Uwierzcie, malarze widzą więcej. Choć, jak twierdził van Gogh, „tak naprawdę potrafimy mówić tylko przez nasze obrazy”. Spotkałam w życiu wielu ludzi, niewielu z nich mnie ocaliło, więcej zawiodło. Picasso mówił, że „także wśród ludzi jest więcej kopii niż oryginałów”. Tylko czy artysta powiesi na ścianie kopię, by ją podziwiać? Wolałabym mieć w domu puste ściany. Kim jestem? Odpowiedź jest prosta. „Jeśli ktokolwiek chce mnie zrozumieć, powinien uważnie patrzeć na moje obrazy”, mogę powtórzyć za Gustavem Klimtem. Tylko jak wielu ludzi naprawdę potrafi patrzeć? Dla mnie, miłośniczki piękna, każdy wschód i zachód słońca ma znamiona początku. Jestem tak ciekawa, co przyniesie kolejny dzień, że z zachłannością dziecka rzucam się w jego wir. Matisse stopuje mnie wtedy: „Czy nie byłoby lepiej pozostawiać zawsze miejsce dla tajemnicy?”. Słucham go. Staram się. Jakkolwiek zawsze niosła mnie namiętność życia. I życie zawsze zwyciężało w najtrudniejszych rozgrywkach. Moja historia, choć bywała trudna, daje nadzieję. I pamiętajcie. Raz jeszcze zacytuję ukochaną Fridę: „Nigdy nie malowałam snów. Malowałam swoją rzeczywistość”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
