Dlaczego, kiedy i w kim się zakochujemy?
Jak rozróżnić zakochanie prawdziwe od nieprawdziwego?
Dlaczego czasem przeradza się ono w piękną, pełną oddania miłość, a czasem w destrukcyjny związek lub po prostu gaśnie?
Jak to się dzieje, że niektórzy odczuwają potrzebę bliskiego związku i są w nim szczęśliwi, inni unikają miłości, a jeszcze inni pragną jej tak bardzo, że odstraszają potencjalnych partnerów?
Co sprawia, że jedna osoba roznieca w nas uczucie miłości, a ktoś inny, kto wydaje się znacznie odpowiedniejszy, nie robi na nas wrażenia?
Co robić, aby nasza więź miłosna przetrwała próbę czasu?
Każdy może odnaleźć w tej książce własną historię miłosną, rozpoznać siebie na przykład w Dziewczynie, Która Chciała Studiować, w Nieśmiałym Studencie czy Dziewczynie Reżysera.
Podstawową potrzebą rodzącej kobiety i matki witającej na świecie swoje dziecko jest osobiste, intymne i twórcze przeżycie porodu. Wiele matek pragnie słuchać własnego ciała i instynktownie wie, jak ich dzieci chcą się urodzić. Korzystanie podczas porodu z głębokiego basenu, wypełnionego ciepłą wodą, sprawia, że poród trwa krócej, ma łatwiejszy przebieg i jest wygodniejszy dla matki, gdyż okazuje się alternatywą wobec medycznych sposobów łagodzenia bólu. Gdy poród odbywa się w wodzie, może pomóc także dziecku w łagodniejszym, pozbawionym traumy przyjściu na świat. Zalety takiego porodu zostały już szeroko docenione.
Dzieje położnictwa to historia stopniowego odbierania matkom głównej roli w procesie porodu. Współczesna medycyna bezpodstawnie traktuje ciążę jako chorobę, a od rodzącej kobiety oczekuje bezradności i uległości. `Odrodzone narodziny` chcą przeciwstawić się takiemu sposobowi postrzegania porodu i na nowo przywrócić kobietom ich właściwą rolę w tym tak ważnym dla nich wydarzeniu. `Naturalny poród zdrowej kobiety jest wydarzeniem charakteryzującym się tak skomplikowanymi i tak doskonale skomponowanymi procesami, że każda ingerencja będzie tylko zaburzać jego optymalny przebieg. Jedyna rzecz, jakiej się oczekuje od osoby asystującej , to okazanie szacunku, dla tego wzbudzającego zachwyt wydarzenia przez zastosowanie się do głównej zasady medycyny: po pierwsze nie szkodzić.` prof. dr G. J. Kloosterman
"George, moje serce należy do Ciebie" - to sekretne przesłanie kobiety, która nie mówi - do mężczyzny, który nie umie czytać. Główna bohaterka zamyka się w milczeniu i silą własnej woli staje się niemową. Ucieka w muzykę. Gra na fortepianie jest dla niej grą uczuć i grą na uczuciach. Fortepian ucieleśnia wzruszenia, rozterki, rację życia. Ada nigdy nie przestaje zadziwiać. Uwodząc mężczyznę, najpierw spycha go na dno rozpaczy, by później wynieść go na szczyt upojenia.
Fortepian to książka, w której romantyzm spotyka się z erotyzmem, a uczucia pozytywne walczą z negatywnymi. Sceny drastyczne przeplatają się z poezją, ból łączy się z pięknem i nadzieją.
Jane Campion (ur. 1954r.) to scenarzystka, reżyserka i producentka filmowa, autorka miedzy innymi filmów: Anioł przy moim stole (1990 - nagroda na festiwalu w Wenecji), Portret damy (1996), Święty dym (1999), Tatuaż (2003). Nakręcony w 1993 roku Fortepian wyróżniony został wieloma prestiżowymi nagrodami (trzy Oscary i Złota Palma w Cannes). W 1994 roku Jane Campion napisała powieściową wersję Fortepianu we współpracy z Kate Pullinger (ur. 1961r.), autorką kilku powieści i opowiadań.
George, moje serce należy do Ciebie" - to sekretne przesłanie kobiety, która nie mówi - do mężczyzny, który nie umie czytać. Główna bohaterka zamyka się w milczeniu i silą własnej woli staje się niemową. Ucieka w muzykę. Gra na fortepianie jest dla niej grą uczuć i grą na uczuciach. Fortepian ucieleśnia wzruszenia, rozterki, rację życia. Ada nigdy nie przestaje zadziwiać. Uwodząc mężczyznę, najpierw spycha go na dno rozpaczy, by później wynieść go na szczyt upojenia.
Fortepian to książka, w której romantyzm spotyka się z erotyzmem, a uczucia pozytywne walczą z negatywnymi. Sceny drastyczne przeplatają się z poezją, ból łączy się z pięknem i nadzieją.
Jane Campion (ur. 1954r.) to scenarzystka, reżyserka i producentka filmowa, autorka miedzy innymi filmów: Anioł przy moim stole (1990 - nagroda na festiwalu w Wenecji), Portret damy (1996), Święty dym (1999), Tatuaż (2003). Nakręcony w 1993 roku Fortepian wyróżniony został wieloma prestiżowymi nagrodami (trzy Oscary i Złota Palma w Cannes). W 1994 roku Jane Campion napisała powieściową wersję Fortepianu we współpracy z Kate Pullinger (ur. 1961r.), autorką kilku powieści i opowiadań.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
