Alicja jest rozpieszczoną jedynaczką, którą czeka rozwód rodziców. Jej dorastanie to slalom pomiędzy domem ojca a mieszkaniem zwariowanej mamy. W dniu, kiedy na świat przychodzi Fryderyk, życie dziewczyny przewraca się do góry nogami. Choroba brata, pierwsza miłość i rozwód rodziców wymuszają na młodziutkiej bohaterce rewizję własnej postawy, skłaniają do stawiania pytań. Barbara Kosmowska, mistrzyni psychologicznych portretów, opowiada o materii ludzkiego życia, w którym rzeczy ważne splatają się z błahymi, o heroizmie codzienności. Choroba brata, pierwsza miłość, rozwód rodziców wymuszają na młodziutkiej bohaterce rewizję własnej postawy, skłaniają do stawiania pytań. Czytelnik znajdzie tu subtelną diagnozę dylematów młodości. To jedna z tych książek, o których pamięta się długo po odłożeniu na półkę. Niepokoi, skłania do refleksji, stawia ważne pytania, wymaga dopowiedzenia własnym życiem. Grzegorz Leszczyński
Eryk, choć z Babcią Malutką spędził niewiele czasu, jest szczęśliwy, że starsza pani zatrzyma się na dłużej w jego domu. Nikt tak jak Babcia Malutka nie potrafi wysłuchać chłopca i opowiadać o dalekich podróżach. A co jeszcze ważniejsze nikt tak dobrze Eryka nie rozumie.Nie zawsze jednak wszystko układa się tak, jak tego pragniemy. Kiedy świat Eryka nagle pustoszeje, to, co cieszyło najbardziej, staje się udręką, przed którą nie da się uciec nawet do domku na drzewie. Ale czy Eryk musi uciekać? Czy dar mądrości, jaki otrzymał w prezencie od babci, wystarczy, by odkryć swoją wartość, nowych przyjaciół i jasne strony dorastania?To piękna historia o szukaniu i znalezieniu tego, co jest prawdziwym dziecięcym skarbem wiary w siebie i szacunku dla innych.
Zofia Urbanowska to jak określa ją prof. Joanna Papuzińska modelowa przedstawicielka epoki pozytywizmu: publicystka i pisarka, działaczka społeczna, filantropka, wieloletnia korespondentka licznych czasopism. Współpracowniczka Oskara Kolberga, przyjaciółka Deotymy.Urodziła się 15 kwietnia 1849 roku w Kowalewku pod Koninem. Z Koninem była związana przez całe życie. Po okresie studiów w Poznaniu i pracy w Warszawie (dziennikarka w Gazecie Polskiej, korektorka w drukarni, nauczycielka na pensji), powróciła do Konina i zamieszkała w dworku, który odziedziczyła po matce.W 1929 roku została uhonorowana Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Srebrnym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury, a w 1930 roku została Honorową Obywatelką Konina.Doczekała się uznania czytelników i krytyki jej powieści dla młodzieży były wielokrotnie wznawiane (Gucio zaczarowany, Księżniczka). Jarosław Iwaszkiewicz i Czesław Miłosz wspominają jej książki jako ważne lektury dziecięce. Uznawana jest za polską prekursorkę powieści fantasy.Rok 2019 został ogłoszony w Koninie Rokiem Zofii Urbanowskiej.
Żegnaj, Warszawo, odtąd będę wygnańcem na koszmarnej prowincji!!! myśli nastoletnia Pola, której rodzice odbierają dawny, cudowny blask wielkiego miasta, aby osiąść w małej wiosce. O zgrozo, widzą w tym wielkie szczęście!Jest w tym pewien sens, ale o tym Pola przekona się, gdy da szansę innym i przeskoczy własne ego. Ile ważnych spraw i ludzi można zgubić, gdy się jest ślepym i głuchym na wszystko? Nawet na prowincji doświadczyć można prawdziwej przyjaźni, byle tylko nie za często strzelać focha. Pola potrzebuje czasu, aby powiedzonko u nas, w Warszawie zamienić na u nas, w Wiśniowej Górze. Ale z nową ekipą przyjaciół i zabawnym rodzeństwem musi się udać!
Eryk, choć z Babcią Malutką spędził niewiele czasu, jest szczęśliwy, że starsza pani zatrzyma się na dłużej w jego domu. Nikt tak jak Babcia Malutka nie potrafi wysłuchać chłopca i opowiadać o dalekich podróżach. A co jeszcze ważniejsze nikt tak dobrze Eryka nie rozumie.Nie zawsze jednak wszystko układa się tak, jak tego pragniemy. Kiedy świat Eryka nagle pustoszeje, to, co cieszyło najbardziej, staje się udręką, przed którą nie da się uciec nawet do domku na drzewie. Ale czy Eryk musi uciekać? Czy dar mądrości, jaki otrzymał w prezencie od babci, wystarczy, by odkryć swoją wartość, nowych przyjaciół i jasne strony dorastania?To piękna historia o szukaniu i znalezieniu tego, co jest prawdziwym dziecięcym skarbem wiary w siebie i szacunku dla innych.
Praca detektywa wymaga poświęceń i wyrzeczeń. Trzeba przemóc drżenie kolan i tropić złodziei także późną nocą. Ćwiczyć umiejętność dedukcji nawet podczas deseru. Przejrzeć czyjeś notatki jak poranną gazetę i nie przejmować się cieniem, który od tygodnia snuje się za nami, także po zmierzchu.
Trójka przyjaciół spędza wakacje u cioci. Nie zamierzają się nudzić! Po wybudowaniu szałasu-bazy przystępują do tropienia okolicznych przestępców. Z zaskakującym skutkiem
Doskonała lektura dla wszystkich miłośników zagadek detektywistycznych!
Książka wymieniona w wakacyjnym rankingu'08 ""Dziennika"" wsród 50 najlepszych polskich książek!
Do klasy dołączył Nowy. Ma dziwne ubrania, własne zdanie i zwyczaje. I wcale nie zabiega o przyjaźń. Jakby mu na nikim nie zależało. Bez wątpienia jest jakiś inny. W każdym razie nie swój Ech, naprawdę niełatwo go rozgryźć Zresztą, czy warto? Przecież od razu widać, że słodko nie będzie A jednak aż korci, żeby do niego zagadać Nowy jest taki intrygujący!Komu trudniej? Nowemu czy reszcie klasy? Zwykle rację ma reszta, bo siła w grupie. Ale czy zawsze? Czy również tym razem?Dwie opowieści o tym, jak bardzo bywamy nieuważni
Joanny trudno nie zauważyć – burza rudych włosów, fioletowy szalik i wojskowe spodnie robią swoje. Kto by przypuszczał, że obok kolekcji rockowych płyt dziewczyna skrywa pudełko z nigdy niewysłanymi listami do mamy? Znak rozpoznawczy Wiktora to znoszony angielski sweter, jedyna pamiątka po matce, która wyjechała za granicę w poszukiwaniu szczęścia.
Co może wyniknąć z przypadkowego spotkania tych dwojga młodych ludzi, których łączy tylko – lub aż – tęsknota za najbliższymi? Czy Wiktor odważy się kraść, żeby zdobyć pieniądze dla chorej babci, z którą mieszka? I czy samotność to choroba, którą da się leczyć?
Barbara Kosmowska pisze o sprawach smutnych i trudnych z wielką pogodą ducha i optymizmem.
****
Naprawdę miło jest zagłębić się w tę historię, by zrozumieć, że polscy autorzy powieści dla młodzieży umieją jeszcze oczarować czytelnika, odzwierciedlając codzienne, zwyczajne życie. Brawo!
kultura.onet.pl
W sylwestrowy wieczór emerytowany weterynarz, Karol Polny, po angielsku wychodzi z domu, zostawiając w nim ukochane drzewka bonsai, nową sofę, stare wędki, a przede wszystkim Różę, swoją wieloletnią żonę, redaktorkę kiepskich romansów.Co kryje się za decyzją męża, który zamienia słoneczne mieszkanie na stary domek w ogródkach działkowych? I czy Róża kiedykolwiek zaakceptuje fakt, że została rzucona dla nikogo?W życiu niczego nie można być pewnym. Nic nie jest dane raz na zawsze. Zmiana może być wybawieniem, jak się okazuje w każdym wieku. Wybawieniem i szansą. Na co? Na niebo bez chmur?Historia pełna zaskoczeń, ważnych odkryć, wyznań i zabawnych zdarzeń. W kratkę. Jak to z pogodą bywa!Agnieszka Hałubiec
Fred to nie jest zwyczajny pies. To prawdziwy świadomy ekolog! Oczytany, fachowo segregujący śmieci, specjalista od ekologicznego zmywania misek… Z całą stanowczością eliminuje plastikowe butelki, zadając im śmiertelne ugryzienia. Prawdziwy Spinone Italiano – a musicie wiedzieć, że tytuł szlachecki zobowiązuje. W sprawach ochrony planety trzeba być twardym i bezlitosnym. „Najlepszy Ekopatrol ma na imię Fred”! - krzyczą nagłówki gazet. Niemożliwe? Przekonajcie się sami!
Z opinii znawcy literatury dziecięcej i młodzieżowej:
Barbara Kosmowska, mistrzyni psychologicznych portretów, opowiada o materii ludzkiego życia, w którym rzeczy ważne splatają się z błahymi, o heroizmie codzienności. Choroba brata, pierwsza miłość, rozwód rodziców wymuszają na młodziutkiej bohaterce rewizję własnej postawy, skłaniają do stawiania pytań.
Czytelnik znajdzie tu subtelną diagnozę dylematów młodości. To jedna z tych książek, o których pamięta się długo po odłożeniu na półkę. Niepokoi, skłania do refleksji, stawia ważne pytania, wymaga dopowiedzenia własnym życiem.
Grzegorz Leszczyński
Miśka Pietkiewicz nieśmiała nastolatka, wychowywana przez ojca, który pędzi bimber, i matkę, której największym marzeniem jest kupienie meblościanki może liczyć tylko na siebie. Całe życie ma pod górkę, a do wszystkiego dochodzi swoją ciężką pracą i determinacją.Dopiero po wyjeździe na studia Miśka rozkwita. Odkrywa swoją pasję do nauki, smakuje życie, wypełniając czas zabawą i beztroską. Szybko okazuje się, że dziewczyna będzie musiała poradzić sobie z obowiązkami samotnej, młodej matki.Wzruszająca, ale i humorystyczna powieść o dorastaniu i poszukiwaniu własnego miejsca na ziemi.O tym, że czasem musimy drastycznie zmienić swoje plany, aby odnaleźć się w prozie życia.
Mijał tydzień, odkąd drogi Buby i Miłosza całkiem się rozeszły. Wprawdzie kilka razy próbowała jakoś się zbliżyć do Miłoszowej ścieżki. Ale od dnia, gdy zobaczyła go z tą nową, z architektury, taką szczupłą i w fikuśnym berecie, od tego momentu martensy Buby przestały biegać ich dawną, wspólną ścieżką.Drugi tom opowieści o sympatycznej nastolatce, Bubie, mistrzyni brydżowej, której życie nie skąpi trudnych rozdań. Barbara Kosmowska po mistrzowsku wnika w świat nastolatków, opisuje go bez fałszywych barw, jest tam więc miejsce na spleen i zniechęcenie rzeczywistością, humorystyczne zdarzenia w szkole i chwiejną równowagę domowego ogniska. Buba, dzięki wrodzonemu optymizmowi i przyjaciołom (starym znanym z Buby, pierwszego tomu powieściowego, i nowo poznanym) daje sobie doskonale radę z całym tym bałaganem i jeszcze ma energię do pomagania innym!
Po przeprowadzce do Wiśniowej Góry Pola zdecydowanie traci humor. Musiała zostawić w Warszawie najlepszą przyjaciółkę marzącą o karierze szafiarki i modnego Julka, do którego wzdychają wszystkie dziewczyny. Co można robić w fasolowym raju, gdzie tata zamierza zostać hodowcą roślin strączkowych, mama robi bezpłatny przegląd zębów sąsiadom, bliźniaki malują dom na buraczkowo, a Czarny Kieł dzielnie im pomaga w znaczeniu farbą nowego terytorium? Co gorsza, na horyzoncie pojawia się pewien gburowaty osobnik, a wraz z nim nowe przezwisko, które pasuje do Poli jak ulał: Panna Foch. Ponurak i królewna zdołają się jednak w końcu dogadać, gdy ten pierwszy zmieni czarne kalosze na trampki, a ta druga włoży różowe okulary…
Barbara Kosmowska (1958) – pisarka, autorka słuchowisk dla dzieci i młodzieży, laureatka wielu prestiżowych nagród literackich. Za swojego pierwszego recenzenta uważa własną mamę, która następująco oceniała wiersze pisane przez córkę: „Piękne, bardzo dobre, śliczne!”.
Kiedy ma się rodziców, dziadka, ukochaną parę dżinsów, martensy i własny pokój życie wydaje się całkiem znośne i Buba o tym wie. Ale Buba to gracz, który walczy o najwyższą stawkę, jaką jest rodzinne szczęście. Bo Bubie do szczęścia potrzebne jest zawsze szczęście innych. Taka już jest.Powieść Barbary Kosmowskiej tętni ciepłem i życiem. Jej główna bohaterka jest postacią bardzo pozytywną, niestety - mnóstwo poważnych problemów spada na jej nastoletnią głowę. Z opresji zawsze wychodzi z twarzą i więcej - swoim optymizmem rozwesela także twarze (i serca!) innych.
Joanny trudno nie zauważyć – burza rudych włosów, fioletowy szalik i wojskowe spodnie robią swoje. Kto by przypuszczał, że obok kolekcji rockowych płyt dziewczyna skrywa pudełko z nigdy niewysłanymi listami do mamy? Znak rozpoznawczy Wiktora to znoszony angielski sweter, jedyna pamiątka po matce, która wyjechała za granicę w poszukiwaniu szczęścia.
Co może wyniknąć z przypadkowego spotkania tych dwojga młodych ludzi, których łączy tylko – lub aż – tęsknota za najbliższymi? Czy Wiktor odważy się kraść, żeby zdobyć pieniądze dla chorej babci, z którą mieszka? I czy samotność to choroba, którą da się leczyć?
Barbara Kosmowska pisze o sprawach smutnych i trudnych z wielką pogodą ducha i optymizmem.
Kasia to zwyczajna dziewczyna. Ma, jak każda nastolatka, swoje marzenia i plany. Ale pewnego dnia musi zmierzyć się z problemem tak bardzo własnym, że trudno jej liczyć na pomoc najbliższych czy przyjaciół. Zanim rozpocznie przyspieszone dojrzewanie, a jej tajemnica stanie się własnością wszystkich wokół, pozna gorycz samotności i smak przerażenia. Czy wystarczy powiedzieć: Sama jesteś sobie winna? Opowieść o niechcianej ciąży. O tym, jak niełatwo być wrażliwą nastolatką w przyjaznym świecie.
Czy wiecie, kto kiedy zasypia? Czego brakuje Lulkowi do szczęścia? Kogo spotkała koza Fionka na rozgwieżdżonym niebie? Po co komu dwie pary grabek? Co to jest baba sowa? Jak znaleźć czarownicę? Czy da się przytulić kłopot? Odpowiedzi na te wszystkie pytania znajdziecie w dobranockowych historiach dla małych i dużych. Poza tym przeczytacie w nich także o księżycowym ogórku, magicznej kołysance dla makowego dziecka, zaginionej walizce wuja Leona, cierpiącej na bezsenność Nocy czy Strachobździlu, który wszystkiego się bał. Wspaniali polscy autorzy na pogodę i niepogodę, do poduszki, na dobranoc… Magdalena Kozieł-Nowak jest ilustratorką ze skłonnością do przesady. Przesadza z pomysłami, z kolorem, ze słodyczami, a w wolnych chwilach przesadza kwiatki. I dobrze jej tak, bo nie lubi ograniczeń, chce eksperymentować z techniką i stylistyką ilustracji, by nie zanudzić siebie, a przede wszystkim dzieci. Zdarza się, że popełni rysunek satyryczny z nadzieją, że dzięki temu i dorośli czasem się uśmiechną. Po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu współpracowała z wieloma wydawnictwami i dzięki temu regał z książkami, do których robiła ilustracje, się zapełnia. Na szczęście jest jeszcze kilka wolnych półek i ma nadzieję, że kiedyś również będą zajęte. Ona także chce być zajęta tym, co robi, czyli kolorowaniem świata, do końca świata! Autorzy: Bąkiewicz Grażyna, Bednarek Justyna, Beręsewicz Paweł, Beszczyńska Zofia, Fabicka Joanna, Jędrzejewska-Wróbel Roksana, Kosmowska Barbara, Łastowiecka Maria, Ostrowicka Beata, Stanecka Zofia, Strękowska-Zaremba Małgorzata, Tyszka Agnieszka
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
