August Strindberg, jedna z najważniejszych postaci europejskiego modernizmu, pisarz, który ? zgodnie z określeniem Jana Błońskiego ? ?podważył fundament dramatu, ale możliwości sceny rozszerzył niemal ad infinitum?, znany jest w Polsce niemal wyłącznie jako twórca teatralny. Dramaturgia to jednak tylko niewielki ułamek dzieła szwedzkiego pisarza. Po roku 1892 Strindberg porzuca na kilka lat działalność literacką i zaczyna zajmować się eksperymentami chemicznymi
i alchemicznymi oraz badaniami z zakresu fizyki, optyki, astronomii, biologii, meteorologii, geologii i lingwistyki. Krystalizuje się wtedy nowy, inspirowany pismami Swedenborga, Linneusza, Goethego i dziewiętnastowiecznych alchemików i okultystów, światopogląd pisarza. ?Metoda? naukowa Strindberga oparta jest na nieustannym poszukiwaniu podobieństw i analogii, odrzuca on przy tym paradygmat pozytywistyczny i wszelki podział na specjalizacje naukowe, próbując opisać całość stworzenia w kategoriach religijnych.
During the whole of his writing career August Strindberg was a restless canon-maker. In his capacity as writer, librarian, cultural scholar, polemicist and amateur researcher he constantly quoted sources, both historical and contemporary, included and excluded certain authors in his own work, as well as re-evaluated the boundaries of aesthetics and culture around the turn of the twentieth century. At the same time, he was a very active author in his own right, living in self-imposed exile but in close contact with cosmopolitan intellectual circles. All of this raises questions about his relationship with the literary and cultural canon. The dynamics between local and global culture define the whole of his oeuvre and make him one of those European authors who are readily interpreted in the context of Weltlitemtur.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
