Książki o astronomii i astrofizyce: atlasy nieba, podręczniki, książki fachowe i popularnonaukowe. Astronomia, kosmos, nauki ścisłe- wszystkie książki o tej i podobnej tematyce znajdziesz w naszej księgarni internetowej DobreKsiazki.pl
Klasyczny przewodnik po niebie dla początkujących. Niniejsze wydanie słynnego przewodnika po nocnym niebie autorstwa Iana Ridpatha i Wila Tiriona zawiera informacje o położeniach planet i zaćmieniach aż do końca 2019 roku. W poświęconych kolejnym miesiącom rozdziałach czytelnik znajdzie opisy jasnych gwiazd, konstelacji, gromad gwiazd, mgławic i galaktyk. Pięćdziesiąt czytelnych i łatwych w użyciu map pozwoli zapoznać się z niebem półkuli północnej. Większość opisanych obiektów można dostrzec gołym okiem, a wszystkie są w zasięgu lornetki lub niewielkiego teleskopu.
CZYTELNIK ZNAJDZIE W KSIĄŻCE
• porady dla obserwatorów Księżyca
• mapy Księżyca z nazwami cech powierzchni
• porady dla obserwatorów czterech najjaśniejszych planet: Wenus, Marsa, Jowisza i Saturna
• informacje o położeniach planet i zaćmieniach do końca 2019 roku
Twórcom tej książki udało się znaleźć odpowiednią formułę odsłaniającą przed dziećmi tajemnice wszechświata. Ciekawe teksty w zrozumiały sposób wyjaśniają, czym jest Układ Słoneczny i gwiazdy, jaka jest geneza powstania Ziemi, jak czytać mapy nieba, na czym polegają zaćmienia i skąd się biorą pory roku. Z treścią doskonale korespondują edukacyjne ilustracje, a całości dopełniają liczne trójwymiarowe modele wyposażone w różnego rodzaju klapki i pociągane wypustki.
Czarne dziury zawsze były przedmiotem szczególnej fascynacji. Dziwne, niszczycielskie, zaginające czasoprzestrzeń, pożerające wszystko monstra dostarczały niekończącej się pożywki zarówno pracom naukowym, jak i literackim. Pracując nad coraz doskonalszym wizerunkiem Wszechświata, astronomowie odkryli, że czarne dziury nie tylko stanowią ważny, jeśli nie najważniejszy, element na mapie kosmosu, ale wiele z nich jest przerażająco głośnych, wręcz hałaśliwych. Są to szalone, wyzywające i pobudzające wyobraźnię odkrycia, których dokonano dzięki zaangażowaniu najpotężniejszych i najbardziej błyskotliwych idei ludzkiego umysłu – idealny materiał na bohatera bestselleru. Czarne dziury to silniki grawitacyjne – najwydajniejsze generatory energii w całym kosmosie. Z tego powodu odegrały kluczową rolę w kształtowaniu Wszechświata. To jedna z najniezwyklejszych i najdziwaczniejszych cech natury, na jakie się natknęliśmy: czarne dziury będące najbardziej destrukcyjnymi i niedostępnymi obiektami we Wszechświecie okazują się również obiektami o fundamentalnym znaczeniu. „Silniki grawitacji” Caleba Scharfa to intrygująca i błyskotliwa opowieść o tym, czego dowiedzieliśmy się o czarnych dziurach i co spodziewany się jeszcze odkryć. Caleb Sharf jest dyrektorem Centrum Astrobiologii na Uniwersytecie Columbia. Jego artykuły pojawiają się w „Scientific American” „New Scientist”, „Science” i „Nature”. Jest także konsultantem m.in. „Discovery Channel”, „Science Channel” i „New York Timesa”. Autor książki „Extrasolar Planets and Astrobiology”, która w 2011 roku przyniosła mu nagrodę Chambliss Astronomical Writing Award przyznawaną przez American Astronomical Society.
This book takes us from the early childhood to the last days of George Lemaîitre, the man behind the theory of the primeval atom, now better known as Big Bang theory. But who was George Lemaître? A clergyman, a genius astronomer, an audacious cosmologist, a computer enthusiast ahead of his time, a professor with his head in the clouds, a bon vivant mathematician and gourmand? Dominique Lambert's book peels away these layers, chapter by chapter, from the adventures of a boy from Charleroi (Belgium) who became Monseigneur Lemaître as well as his impact on contemporary cosmology. The reader will follow Lemaitre’s works through the course of his life, discovering along the way his involvement with the Chinese student community, his complex relationship with the Vatican, his deep devotion to the University of Louvain, his friendship with figures such as Einstein and Eddington, his adventures through the two World Wars, his travels in America, his curious interest in Moliere and his deep faith lived through the ‘Amis de Jésus’. The resulting picture is of a remarkable figure who was sensitive, creative, meticulous and, paradoxically, both discreet and exuberant while also being a man of exceptional integrity who reconciled his science with his faith. More than a book on one person, this biography of Lemaître offers the key to a better understanding of the profound changes which took place in the fields of science, faith and academic life in the last century.
About the Author
Dominique Lambert holds PhD’s in Physics and Philosophy from the Université Catholique de Louvain. He is currently professor at the University of Namur (FUNDP) and a member of the Académie Royale de Belgique (Class of Sciences). His work focuses on the philosophy and history of science as well as on the relationship between sciences and theology. The director of the Department of Philosophy at the University of Namur, he also conducts research within the Namur Center for Complex Systems (naXys).
Dalej niż teoria strun
Kilkadziesiąt lat temu Leonard Susskind wprowadził do fizyki rewolucyjną teorię strun, którą zainspirował całe pokolenie fizyków, przekonanych, że może ona dostarczyć pełnego opisu naszego Wszechświata. Teraz Susskind dowodzi, że żadna, nawet najbardziej „elegancka” teoria nie wystarczy do zrozumienia rzeczywistości, a nasza wizja unikatowego Wszechświata będzie musiała ustąpić miejsca dalece szerszej koncepcji gigantycznego kosmicznego Krajobrazu – Megawszechświata.
W „Kosmicznym krajobrazie” Susskind prowadzi nas przez zadziwiający świat fizyki i kosmologii, poczynając od Wielkiego Wybuchu, a kończąc na własnym rewolucyjnym wyobrażeniu kosmosu jako Krajobrazu wielu możliwych światów, a nie samotnego Wszechświata, uwięzionego w przestrzeni i czasie.
Obserwowalny Wszechświat, który obejmują nasze teleskopy, jest niewiarygodnie wielki. Jednakże współczesne teorie sugerują, że istnieje dużo więcej niż to, co możemy zarejestrować naszymi instrumentami. Wszechświat może być nieskończony. Kolosalne strumienie galaktyk, olbrzymie niewypełnione regiony zwane pustkami i inne niewyjaśnione zjawiska mogą stanowić wskazówkę, że nasz Wszechświat jest częścią większego królestwa zwanego multiświatem.
Jak wielki jest obserwowalny Wszechświat? Co leży poza nim? Czy istniał czas przed Wielkim Wybuchem? Czy przestrzeń ma niewidoczne wymiary? Czy Wszechświat jest hologramem i wszystko, co zachodzi wewnątrz niego, zapisane jest na jego powierzchni?
W swojej książce fizyk Paul Halpern wyjaśnia, co już wiemy i czego możemy się wkrótce dowiedzieć o naszym zupełnie wyjątkowym Wszechświecie, który jest całkiem inny, niż jeszcze niedawno sądziliśmy.
Wyjaśnia, co wiemy o Wielkim Wybuchu, przyspieszającym Wszechświecie, ciemnej energii, ciemnym przepływie i ciemnej materii, dzięki czemu możemy przeanalizować kilka teorii dotyczących zawartości Wszechświata i odpowiedzieć na pytanie, dlaczego jego krawędź odsuwa się od nas coraz szybciej.
Paul Halpern jest profesorem fizyki na Uniwersytecie Nauk Ścisłych w Filadelfii (USA). W trakcie swojej naukowej drogi otrzymał prestiżowe stypendium Guggenheima, a następnie stypendium Fulbrighta. Jest autorem kilkunastu książek popularnonaukowych, w których prezentuje problemy przestrzeni, czasu, wyższych wymiarów, ciemnej energii, ciemnej materii, fizyki cząstek i kosmologii. Za swoją działalność popularyzatorską otrzymał nagrodę literacką Athenaeum Society.
Niniejsza książka, a właściwie książeczka - podobnie jak moje wcześniejsze "Opowiadania starego astronoma" - jest zbiorem tekstów o tematyce astronomicznej, których treść i charakter są dość zróżnicowane. Są wśród nich artykuły popularne poświęcone wybranym problemom współczesnej astronomii, specyfice obserwacji astronomicznych oraz historii astronomii, a także artykuły i felietony mające po części charakter osobistych wspomnień autora. Czytelnik dowie się z nich - na przykład - o tym, że głównym celem pierwszej wyprawy kapitana Cooka dookoła świata były obserwacje przejścia Wenus przed tarczą Słońca 3 czerwca 1769 roku, o pewnej holenderskiej nauczycielce i odkrytym przez nią niezwykłym obiekcie, a także o zmieniających nasze wyobrażenia o Wszechświecie odkryciach ciemnej materii i ciemnej energii. Pozycję szczególną stanowią trzy artykuły przypominające historię powstania mego macierzystego Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika. W skład książeczki wchodzą także "lżejsze" felietony, opisujące m.in. moje niezbyt poważne wrażenia z poważnych międzynarodowych konferencji, czy też przypominające primaaprilisowy numer "Uranii" z roku 1955. niektóre z tych artykułów były wcześniej publikowane w "Uranii - Postępach Astronomii"; kilka innych stanowi zapis wygłaszanych przeze mnie w różnych miejscach odczytów.
Józef Smak
Celem niniejszej książki jest przybliżenie czytelnikowi sześciu skal, jak również widm oraz zakresów, z którymi mamy styczność na co dzień. Mowa o liczbach, rozmiarach, świetle, dźwięku, temperaturze i czasie.
Odkrycie bozonu Higgsa, nazywanego często boską cząstką, wymagało największych i najbardziej kosztownych doświadczeń w historii nauki. Okazało się, że warto było wydać miliardy na budowę Wielkiego Zderzacza Hadronów. Po czterdziestu ośmiu latach od momentu, gdy Peter Higgs sformułował swoje przewidywania dotyczące nowego bozonu i związanego z nim pola, odnaleziono w końcu nieuchwytną cząstkę, dowodząc tym samym, że to pole Higgsa jest odpowiedzialne za powstawanie jednej z najbardziej podstawowych własności fizycznych w naszym Wszechświecie - masy. Wygląda na to, że bardzo dużo zawdzięczamy istnieniu tego pola. To jeden z powodów, dla których bozon Higgsa, czyli cząstkę pola Higgsa, nazwano boską cząstką.Odkrycie bozonu Higgsa to także najsilniejszy dowód przemawiający za tym, że Model Standardowy rzeczywiście opisuje podstawową strukturę Wszechświata.W swojej najnowszej książce Jim Baggott wyjaśnia, co w istocie fizycy odkryli, czym jest pole Higgsa i związana z nim boska cząstka oraz dlaczego ma to tak ogromne znaczenie dla naszej wiedzy o Wszechświecie.Jim Baggott jest wielokrotnie nagradzanym autorem książek popularnonaukowych i byłym wykładowcą Uniwersytetu w Reading. W Polsce ukazała się jego ,,Teoria kwantowa. Odkrycia, które zmieniły świat"" (2013).
Książka ta jest oryginalnym wprowadzeniem w historię kosmologii relatywistycznej lat dwudziestych i trzydziestych XX w., w dzieje modeli wszechświata, opracowanych przez Einsteina, de Sittera, Friedmana i Lemaître'a. Co ciekawe, głównym bohaterem tych rozważań czyni Eddington stałą kosmologiczną, która dość nieoczekiwanie odzyskała swoją pozycję w kosmologii początków XXI stulecia. Można tu również znaleźć zarys ekstrawaganckich poglądów Eddingtona na rolę podstawowych stałych fizycznych w poznawaniu natury kosmosu. Czy wszechświat się rozszerza? wciąż pozostaje ważną lekturą dla czytelnika interesującego się kosmologią, astrofizyką i astronomią, ale też fizyką teoretyczną i historią nauki.
Halo wokół słońca, iryzujące chmury, tęcza, promienie zmierzchowe – to jedne z licznych zjawisk, które możemy zaobserwować na niebie dziennym. Nocą urzekają nas miliony gwiazd, komety, księżyc w pełni, niezwykłe koniunkcje i konstelacje. Dzięki temu atlasowi nauczysz się rozpoznawać planety i najbardziej znane gwiazdozbiory. Dowiesz się, jak tworzą się typowe formacje chmur i towarzyszące im zjawiska optyczne. Autor podpowiada, kiedy można je zobaczyć i jak je fotografować, biorąc pod uwagę różnorodność warunków oświetlenia i atmosferycznych. Nauczysz się także podstaw orientacji w terenie.
Liczne kolorowe fotografie oraz mapy nieba ułatwiają rozpoznanie opisywanych zjawisk i obiektów. W książce zamieszczono również kalendarz faz Księżyca, pozycji planet i zaćmień w latach do 2020 roku.
Autor na wstępie, przedstawia chronologię i dzieje głównych cywilizacji (koloni) kosmicznych, działających na planecie Ziemia, wiele tysięcy lat temu w okresie prehistorycznym. Następnie prezentuje i omawia, zlokalizowane i zidentyfikowane przez badaczy, ślady oraz dowody, pozostawione przez wysoko technicznie rozwinięte cywilizacje, które dokumentuje około 160 barwnymi ilustracjami. Dowodzi, iż nasza obecna cywilizacja powstała i funkcjonuje na ruinach o wiele starszych, przedpotopowych cywilizacji - cywilizacji bogów.Opisuje także około 200 zachowanych, prehistorycznych budowli i obiektów kamiennych na całym świecie, zbudowanych za pomocą najwyższych technologii, przy czym niektórych z nich, nasza obecna cywilizacja jeszcze nie posiada. Autor także uwzględnia w swojej pracy najnowsze wyniki badań z ostatniej dekady, różnych międzynarodowych badaczy (w tym interdyscyplinarnej grupy rosyjskich naukowców) - których publikacje nie zostały jeszcze przetłumaczone na język polski i rozpowszechnione.
W Boskim wszechświecie Owen Gingerich kontempluje wszechświat, w którym Bóg jest obecny - niezauważany przez naukę, ale przecież nie wykluczony przez nią. Autor odwołuje się przy tym do najnowszych osiągnięć astronomii i kosmologii, przytacza liczne anegdoty z dziejów nauki, komentuje poglądy ewolucjonistów i odnosi się do głośnego ostatnio ruchu Inteligentnego Projektu. Ta głęboka, prowokacyjna i błyskotliwa książka jest świadectwem, że ten sam człowiek może być kreatywnym uczonym oraz osobą głęboko wierzącą w boską obecność we wszechświecie. Gingerich jest bowiem przekonany, że kosmos został stworzony z zamysłem oraz celem i że wiara ta nie koliduje z metodą naukową. Boski wszechświat powstał na podstawie Wykładów im. Williama Beldena Nobla, wygłoszonych przez Gingericha w listopadzie 2005 roku na Uniwersytecie Harvarda.
Owen Gingerich jest astronomem i historykiem nauki, który swoje życie zawodowe na dziesięciolecia związał z Uniwersytetem Harvarda, światowej sławy badaczem życia i dzieła Keplera i Kopernika. Polskiemu czytelnikowi znane są jego dwie książki, poświęcone Mikołajowi Kopernikowi: Książka, której nikt nie przeczytał (2004) i Mikołaj Kopernik. Gdy Ziemia stała się planetą (2005).
Jak wygląda świat z perspektywy mrówki, pojedynczego atomu albo galaktyki? Czy życie mgławicy przypomina życie kontynentu, to zaś życie cząsteczki białka? A może obserwowalny Wszechświat jest tylko maleńkim pyłkiem, a w każdym atomie kryją się nieskończone kosmosy tętniące życiem? Bogato ilustrowana książka prowadzi Czytelnika krok po kroku poprzez skale przestrzenne Wszechświata: od najpotężniejszych struktur kosmicznych, przez świat galaktyk, gwiazd, planet, skał, roślin, mrówek, bakterii, struktur komórkowych, związków chemicznych i atomów, aż po pojedyncze cząstki elementarne. Kolejne rozdziały opisują fascynujący świat śpiewów ziemskiej magnetosfery, wielkich kosmicznych eksplozji i mikroskopijnych soczewek mrówczego oka, a towarzyszący tym opisom komentarz dotyka takich kwestii, jak miejsce człowieka we Wszechświecie, istota nauki i granice naszego poznania oraz piękno, jedność i harmonia Natury we wszystkich jej skalach. Błyskawiczny rozwój naszej wiedzy o świecie oraz XX-wieczna fascynacja Kosmosem i fizyką kwantową spowodowały, że w reakcji na słowo „Wszechświat” nasza myśl kieruje się głównie ku granicom naszego poznania, czyli rzeczom najmniejszym i największym. Próba zrozumienia świata na podstawie wiedzy o cząstkach elementarnych i Wielkim Wybuchu przypomina jednak próbę zrozumienia książki na podstawie wiedzy o alfabecie języka, w którym ją napisano, i drukarni, w której została wydana. Książka ta ma za zadanie przybliżyć Czytelnikom nie tylko świat rzeczy najmniejszych i największych, ale przede wszystkim niezwykłe piękno i bogactwo Natury w skalach pośrednich. Dopiero po zaprzyjaźnieniu się z całym światem możemy podjąć się próby jego zrozumienia. /Fragment książki/ Łukasz Lamża – doktor filozofii, specjalizujący się w filozofii przyrody. Zajmuje się kosmologią i astrofizyką, filozoficznymi aspektami tych dyscyplin oraz ich powiązaniami z pozostałymi gałęziami nauki. Autor wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych.
,,Wyjątki z wyjątków"" to chronologiczny zbiór twórczości literackiej (poetyckiej, dramatycznej i eseistycznej) Jana Brzozowskiego - architekta i rysownika z Warszawy. Całość składa się z pięćdziesięciu datowanych tekstów, niełatwych w odbiorze, ponieważ każdy wbija Czytelnikowi igiełkę, każdy zaskakuje i zmusza do reakcji. To teksty niesforne, śmiertelnie poważne, politycznie niepoprawne... szukające odbiorcy podobnego do siebie.
Teoria kwantowa jest zapewne najlepszym przykładem tego, jak to, co nieskończenie obce i graniczące z wiedzą tajemną może być również niezwykle przydatne. Obce, ponieważ opisuje świat, w którym cząstka może naprawdę znajdować się w kilku miejscach w tym samym czasie i przemieszczać się z jednego punktu do drugiego, wędrując jednocześnie przez cały Wszechświat. Przydatne, gdyż zrozumienie zachowania najmniejszych składowych Wszechświata stanowi podstawę do zrozumienia wszystkiego innego.Teoria kwantowa ma opinię wyjątkowo niezrozumiałej. Koty mogą być jednocześnie żywe i martwe; cząstki mogą się w tej samej chwili znajdować w dwóch różnych miejscach; Heisenberg twierdzi, że nic nie jest pewne. Te wszystkie stwierdzenia są niewątpliwie prawdziwe, ale wyciągany z nich wniosek – że otaczają nas nieprzeniknione tajemnice – już na pewno nie.Autorzy książki postawili sobie za cel zdemaskowanie mitów wyrosłych wokół teorii kwantowej – teoretycznego szkieletu słynnego z tego, jak bardzo potrafił być mylący.Cox i Forshaw nakłaniają czytelników do współpracy, a ci, którzy się na nią zgodzą, z pewnością będą mogli się wiele nauczyćManjit Kumar, autor „Kwantowego świata”Tak samo jak w przypadku „Dlaczego E=mc2” Cox i Forshaw nie biorą jeńców i odważnie przedzierają się przez trudne do wyjaśnienia aspekty fizyki kwantowej. W porównaniu z „Kwantowym Wszechświatem” „Krótka historia czasu” wydaje się lekturą do poduszki. Brian Clegg, autor „Jak zbudować wehikuł czasu”Brian Cox – profesor University of Manchester, jeden z najbardziej znanych popularyzatorów nauki, autor wielu programów popularnonaukowych telewizji BBC, a także członek Royal Society i laureat przyznawanej przez Royal Society Michael Faraday Prize. Prowadzi badania z dziedziny fizyki cząsteczkowej w CERN (LHC, program ATLAS). Jeff Forshaw – profesor fizyki teoretycznej University of Manchester, laureat Physics Maxwell Medal.
Autor przedstawia idee prezentujące najnowsze odkrycia w dziedzinie badania wszechświata; wykracza poza teorię względności, mechanikę kwantową i wielki wybuch, aby sięgnąć do tańca geometrii, który doprowadził do powstania wszechświata, krainy zjawiskowych zdarzeń fizyki cząstek elementarnych, w której materia zderza się z antymaterią.
Wciągu mojego naukowego życia, trwającego ponad czterdzieści pięć lat, najbardziej wstrząsającym przeżyciem było zrozumienie, iż ścisłe rozwiązanie równania Einsteina, odkryte przez nowozelandzkiego matematyka Roya Kerra, stanowi absolutnie dokładny opis nieprzeliczonych czarnych dziur istniejących we wszechświecie. Ten ,,wstrząs na widok piękna", niewiarygodny fakt, że odkrycie, do którego doprowadziło dążenie do piękna w matematyce, znalazło ścisły odpowiednik w naturze, przekonuje mnie, iż umysł ludzki reaguje najintensywniej i najgłębiej właśnie na piękno.
Subrahmanyan Chandrasekhar
Odważna i kontrowersyjna książka Lawrence’a M. Kraussa stanowi dla czytelników zainteresowanych fizyką i kosmologią takie samo wyzwanie, jakim dla zainteresowanych biologią były książki Richarda Dawkinsa. Zbieżność tę podkreśla wyraźnie posłowie, w którym autor „Samolubnego genu” stwierdza, że „Wszechświat z niczego” to w dziedzinie kosmologii ekwiwalent śmiertelnego ciosu, jakim dla supernaturalizmu w biologii było „O powstawaniu gatunków” Darwina. „Tytuł wyraża dokładnie to, co jest napisane. A to, co jest napisane, jest druzgocące” – pisze Dawkins.Jednak „Wszechświat z niczego” to nie tylko wspaniała polemika, ale przede wszystkim potężna dawka wiedzy na temat przyszłości naszego Wszechświata, opartej na najnowszych osiągnięciach fizyki, z odkryciem pola Higgsa na pierwszym miejscu, i przekazywanej w sposób prosty, niebanalny i z dużą dawką humoru. Ostatnio opublikowano wiele świetnych książek o kosmologii, w tym tylko kilka tak zaawansowanych, lecz żadnej, która z taką swadą – jak „Wszechświat z niczego” – zgłębiałaby zagadnienie, dlaczego niepotrzebne jest przywoływanie Boga do podpalenia lontu i wprawienia świata w ruch.„Financial Times”Opisana przez Kraussa niestabilna nicość jest inspirująca, ponieważ w tej nicości można ujrzeć i zrozumieć wiele wspaniałych rzeczy.„Nature”Lawrence M. Krauss jest światowej sławy fizykiem teoretykiem, zaangażowanym w badania dotyczące kosmologii, a także cząstek elementarnych. Pracuje na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Stanowego Arizony, jest również dyrektorem kilku interdyscyplinarnych projektów naukowych.Wielokrotnie nagradzany za swoje badania oraz działalność popularyzatorską, jest jedynym laureatem nagród trzech głównych amerykańskich towarzystw fizycznych: American Physical Society, American Association of Physics Teachers i American Institute of Physics.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?