Praca opisuje i analizuje świadomość, myśli, sądy, poglądy, uczucia, wierzenia i wyobrażenia społeczeństw z różnych grup społecznych wielu kontynentów, które autor poznał w bezpośrednich badaniach naukowych.
?Wampir!? Od czasów powieści Brama Stokera Dracula słowo to przywoływało wizje zrujnowanych zamków i tajemniczych, bladych, odzianych w mroczne szaty arystokratów. Współczesne filmy i książki kształtujące nasze wyobrażenia o wampirach opierają się głównie na wyobraźni ich autorów i niewiele mają wspólnego z pierwotnymi wyobrażeniami o podobnych stworzeniach. Jakie jest prawdziwe źródło legend o wampirach? Co tak naprawdę o nich wiemy?
Autor tej książki próbuje zgłębić wierzenia dotyczące wampirów występujące w różnych, często bardzo odległych regionach świata. Opisuje rolę wampirycznych stworzeń w folklorze irlandzkim, albańskim, filipińskim, niemieckim, meksykańskim, indyjskim i greckim, a także w kulturach wielu innych krajów. Księga wampirów z pewnością stanie się cennym źródłem informacji dla osób zainteresowanych wampirologią.
Opisom towarzyszą bogate ilustracje Iana Danielsa, którego rysunki można znaleźć na okładkach książek min. Marion Zimmer Bradley i Orsona Scotta Carda.
Motyw człowieka, który celowo lub bez swej woli zamienia się w dziką bestię, powtarza się w wielu kulturach ? ale czy tego typu wierzenia mają jakieś podstawy? Czy genezy tych legend należy doszukiwać się w świecie zjawisk ponadnaturalnych, czy istnieje na nie jakieś wytłumaczenie? Dr Bob Curran analizuje wierzenia dotyczące zespolenia człowieka ze zwierzęciem występujące w różnych częściach świata. Porusza także kwestię inżynierii genetycznej ? szczególnie prób łączenia genów ludzkich i zwierzęcych w celu znalezienia lekarstwa na dręczące nas choroby. Czy idea człowieka, który zamienia się w zwierzę, to naprawdę tylko fantazja? Księga wilkołaków to kompendium wiedzy, które dostarcza wielu specjalistycznych informacji na ten fascynujący temat. Czytelnikom należy się jednak ostrzeżenie: nie należy czytać go przy świetle księżyca w pełni!
Opisom towarzyszą bogate ilustracje Iana Danielsa, którego rysunki można znaleźć między innymi na okładkach książek Marion Zimmer Bradley i Orsona Scotta Carda.
Podobnie jak całe dzieło Claude`a Lvi-Straussa, niniejszy tom, który swój tytuł zapożycza od jednego z rozdziałów, podkreśla nierozerwalną więź pomiędzy myślą mityczną i myślą naukową`, nie redukując bynajmniej tej drugiej do tej pierwszej. Przypomina nam, że pomiędzy społeczeństwami określanymi, jako złożone a tymi, które uważa się za pierwotne lub archaiczne`, nie istnieje tak wielki dystans, jak długo sądzono. Stwierdzenie to wynika z procedury czy, mówiąc inaczej, z metody, która jednocześnie zmierza do zrozumiałego ujęcia codzienności: To, co dalekie, wyjaśnia to, co bliskie, lecz to, co bliskie, może również wyjaśnić to, co dalekie`. Z przedmowy Levi-Strauss podkreśla, że każda praktyka, wierzenie czy obyczaj, niezależnie od tego, jak wydawałyby się dziwne, zaskakujące czy nawet oburzające`, mogą być pojmowane wyłącznie w odniesieniu do swego kontekstu. Claude Lvi-Strauss (ur. w 1908 r. w Brukseli, zm. w 2009 r. w Paryżu), jeden z najważniejszych intelektualistów XX wieku, autor przełomowych dzieł, jak Antropologia strukturalna, Smutek tropików i Myśl nieoswojona, twórca strukturalizmu jako metody badania kultury.
Wszak zanim zaprzyjaźniliśmy się z psem, to najpierw mieliśmy do czynienia z wilkiem, który powoli zmieniał się w psa. Więc czy wybierając psie towarzystwo, weszliśmy także we wspólnotę z jego nie- oswojonym przodkiem? Jeśli tak było, to jako ludzie jesteśmy z nim stowarzyszeni; przejęliśmy wilczą cząstkę, która pozostała w psim charakterze, nosimy jakieś´ wilcze cechy, które od psich trudno odróżnić´..
Encyklopedia biblijna informuje o różnych dziedzinach religioznawstwa porównawczego. Spokojnie i obiektywnie przedłożone zagadnienia z tej dziedziny ułatwiają zrozumienie zależności i podobieństw, korzystanie z bogactwa myśli wielu wybitnych naukowców różnych wyzn ań. Ułatwia to bardzo dialog międzyreligijny, do którego zachęca swoim przykładem Jan Paweł II. Książka ta winna stać się przedmiote m zainteresowania nie tylko biblistów, czy studentów teologii, ale także katechetów, czy osób przygotowujących homilie. Jednak przed e wszystkim może ona być pomocą dla szerokiej rzeszy osób szukających szybkiej odpowiedzi na nasuwające się pytania, a brak im czasu na specjalistyczne studia.
Człowiek jest wolną istotą, którą zarazem określa duchowe uzdolnienie do odpowiedzialności za własne życie. Oto docelowy punkt, do którego zmierza Edyta Stein w swym wykładzie na temat budowy osoby ludzkiej, prowadzonym w Münster w semestrze zimowym 1932/1933. Aby dojść do poznania ludzkiej indywidualności, Autorka wybiera metodę fenomenologii realnej: z zewnętrznego punktu widzenia, najpierw postrzegamy ciało drugiego człowieka, a dopiero potem jego wnętrze. Edyta Stein bada człowieka na kolejnych stopniach jako ciało fizyczne, istotę żywą, istotę posiadającą duszę, istotę obdarzoną duchem – jako mikrokosmos, który jest otwarty do wewnątrz i na zewnątrz. Człowiek zostaje ukazany w jego indywidualności jako osoba duchowa, istota wspólnotowa i kulturowa, wreszcie jako istota poszukująca Boga.
Gdzie kryją się ewolucyjne źródła kultury człowieka? Co o naturze człowieka mówią badania nad innymi naczelnymi? Jakie jest znaczenie prymatologii dla współczesnej polityki? Władza, seks, przemoc, życzliwość – fascynująca książka Fransa de Waala, jednego z najwybitniejszych prymatologów naszych czasów, mierzy się z każdą z tych kwestii, czerpiąc z niezwykle bogatej historii badań nad małpami człekokształtnymi, zarówno w niewoli, jak i w naturalnym środowisku tych zwierząt. Wnikliwa obserwacja naszych najbliższych ewolucyjnych krewnych umożliwia autorowi świeże spojrzenie na specyfikę gatunkową człowieka. W zachowaniach wspólnych nam i małpom, de Waal dopatruje się biologicznych fundamentów ludzkiej kultury. Małpa w każdym z nas stawia przed nami ewolucyjne lustro, w którym wyraźniej możemy zobaczyć głęboko zakorzenione w nas instynkty współpracy czy empatii, ale także impulsy destrukcyjne. Frans de Waal podkreśla jednak, że to od nas zależy, które oblicze będziemy w nim chcieli dostrzegać częściej. Frans de Waal jest profesorem psychologii na Uniwersytecie Emory’ego i dyrektorem Living Links Center w Atlancie. Jest autorem kilkunastu książek i kilkuset artykułów naukowych, publikowanych w najbardziej prestiżowych czasopismach. W 2007 r. magazyn Time uznał go za jedną ze stu osób, które kształtują nasz świat. Autor m.in. książek Bonobo i ateista. W poszukiwaniu humanizmu wśród naczelnych (CCPress 2014) oraz Małpy i filozofowie. Skąd pochodzi moralność? (CCPress 2013).
Słownik tła Biblii to kolejna pozycja, która wpisuje się w starannie przemyślaną linię programową "Prymasowskiej Serii Biblijnej". Skoro słowo Boże utrwalone na kartach Starego i Nowego Testamentu jest mocno osadzone w realiach historycznych, geograficznych, topograficznych, społecznych, religijnych, obyczajowych i politycznych starożytnego Bliskiego Wschodu, zwłaszcza Palestyny, zatem znajomość tych realiów jest konieczna dla wszechstronnego i prawidłowego zrozumienia biblijnego orędzia. Niniejszy słownik ukazuje świat starożytny, przedstawia go od strony archeologii biblijnej, przedstawia religie i kultury pogańskie, prezentuje ludy i narody, o których mowa na kartach ksiąg świętych, omawia geografię Palestyny, jej minerały i kamienie szlachetne, florę i faunę, rolnictwo i rzemiosło, handel, wymianę i transport, sposoby prowadzenia wojen i broń, formy sprawowania władzy, pieniądze i gospodarkę, języki i pismo...
Antropometria jest podstawową metodą badawczą antropologii fizycznej, polegającą na pomiarach części ciała. Opracowane rezultaty mogą być wykorzystane min. w medycynie, kryminalistyce czy ortodoncji.
Pole semantyczne słowa „kreacja”, w myśl definicji słownika języka polskiego, wyznaczane jest przez związki znaczeniowe dające się uporządkować w trzy podstawowe, acz ściśle związane ze sobą grupy. Pierwsza z nich odnosi się do działalności wytwórczej i oznacza zarówno tworzenie czegoś (zwykle dzieła sztuki), jak i wytwór tej czynności. Druga dotyczy aktorskiego sposobu odtworzenia jakiejś postaci. Trzecia denotuje przebranie, wytworny, oryginalny strój, zwłaszcza w zakresie mody kobiecej. Te trzy metaforycznie odczytywane obszary znaczeń dobrze oddają podstawowe perspektywy, w których w tej książce przyglądam się historii...
Książka jest pokłosiem wykładów, które Autorka prowadziła na Wydziale Nauk Pedagogicznych UKSW. W tekstach przenikają się filozofia z pedagogiką. Ich wspólną
cechą jest filozoficzne ujęcie człowieka odkrywające sens wychowania i kształcenia. Autorka przedstawia filozoficzny wymiar wychowania – to, czym ono właściwie jest. Książka
adresowana do wszystkich pedagogów oraz osób przygotowujących się do tej profesji.
Sigrid Rausing prowadziła na przełomie lat 1993/1994 terenowe badania antropologiczne na półwyspie Naorootsi, w byłej radzieckiej strefie przygranicznej w Estonii. Porzucone wieżyczki obserwacyjne pstrzą tam linię wybrzeża, a ogromne pola kołchozu im. Lenina leżą odłogiem i czekają aż upomną się o nie byli właściciele, którzy uciekli z kraju przed wojną, przed radziecką i hitlerowską okupacją. Rausing rozmawiała z mieszkańcami tamtego rejonu o wielu sprawach: o biedzie dominującej postsowiecką rzeczywistość; o ich zachłyśnięciu się lawiną produktów z Zachodu i o szwedzkich korzeniach wielu z tych ludzi.
We Wszystko jest cudowne Rausing opowiada o historii, politycznych represjach i losach szwedzkiej mniejszości narodowej, zamieszkującej tamte okolice. Żyła i pracowała wśród tych ludzi, była świadkiem procesu ich przechodzenia od represji do wolności, od sowieckiego zacofania do postsowieckiej siermiężności.
Sigrid Rausing jest wydawcą „Granty”, ale jednocześnie to laureatka wielu nagród za działalność filantropijną i na rzecz praw człowieka. Wchodzi w skład koalicyjnego zespołu doradców Międzynarodowego Trybunału Karnego, jest zasłużoną, emerytowaną członkinią międzynarodowej rady Human Rights Watch.
Opis świata, który przecierpiał cykliczne ataki na swoją integralność. Zamieszkujący go ludzie wiedzieli jedynie czym jest bieda. Nigdy nie czytałem książki, której sam sposób napisania sprawia, że obraz rozbicia, braku wyjątkowości i poziomu deprywacji tak mocno przemawia do wyobraźni.
Adam Nicolson
Subtelne, precyzyjne i bardzo pouczające wspomnienie o zapomnianej Europie i świecie, który przestał istnieć.
Timothy Garton Ash
Na przełomie lat 1993 i 1994 Sigrid Rausing przez rok prowadziła antropologiczne badania w terenie w byłym kołchozie w postsowieckiej Estonii. Po dwudziestu latach wyniki tamtej pracy oraz treść dziennika prowadzonego w tamtym czasie i w trakcie drugiej wizyty w 2003 roku złożyły się na tę wybitną i pouczającą książkę, której poszczególni bohaterowie, budzący ciągłe zainteresowanie, są pokazani w szerokim historycznym i kulturowym kontekście. Doktor Rausing łączy zdolność do zauważania wiele mówiących szczegółów i niezwykłych – czasem lirycznych – opisów wiejskiego życia i krajobrazów, a dokumentując „stracone przyszłości” ludzi, którzy tam pracują, przypomina nam ponownie o straszliwym, ludzkim koszcie totalitaryzmu.
Robert Conquest
Liryczny i sugestywny opis byłego kołchozu na zapomnianym przez Boga półwyspie w Estonii, ukazujący proces uwalniania się spod władzy sowieckiej i odzyskiwania niepodległości. To zdumiewająca i piękna książka.
Lady Antonia Fraser
Pierwsze na rynku tak obszerne i nowoczesne kompendium wiedzy o obyczajach w Polsce!
Książka:
prezentuje dzieje obyczajów w sposób panoramiczny i dynamiczny, z uwzględnieniem różnic chronologicznych, regionalnych, stanowych czy wyznaniowych;
obejmuje obyczaje życia publicznego, dworskiego, prywatnego oraz religijnego - w kontekście historii kultury europejskiej, a także rozwoju świadomości społecznej i narodowej;
ciekawie opisuje obyczaje związane z pracą, życiem rodzinnym i towarzyskim oraz rozrywki i kulturę stołu;
przedstawia wizje świata charakterystyczne dla poszczególnych wieków;
zawiera odniesienia do obyczajowości mniejszości narodowych: żydowskiej, litewskiej, ukraińskiej i niemieckiej.
Pozycję szczególnie polecamy studentom historii, kulturoznawstwa, filologii polskiej i antropologii oraz wszystkim, których interesuje, jak kształtowały się obyczaje polskie.
Człowiek i pies. Historia przyjaźni
Autorzy niektórych popularnych książek o psach, ukierunkowanych na historię kultury, piszą o świadomości i uczuciach psów w naiwnie bezkrytyczny sposób, popadając często nawet w wyraźną sprzeczność z wynikami badań przyrodniczych i genetycznych. Z kolei etolodzy, którzy niekiedy nawiązują do historii psów w kulturze, przeważnie nie dostrzegają, że `historię` może mieć tylko taka żywa istota, która ma też świadomość. Dlatego każda próba napisania historii psów jest zarazem głosem w sprawie do dziś jeszcze spornej w nauce, czy zwierzęta mają świadomość. Taka myśl przyświecała także niniejszej książce, która ma przedstawić krytyczny ogólny przegląd historii psa i człowieka, w którym na pierwszym planie znajdzie się nie człowiek, ale pies, jego zasługi dla człowieka i cierpienia spowodowane przez niego.
Tom Armenia. Kultura współczesna w ujęciu antropologicznym zawiera wybór prac z zakresu antropologii kulturowej, poświęconych współczesnej kulturze ormiańskiej. Dwanaście przedstawionych artykułów, poprzedzonych dwoma tekstami wstępnymi redaktorów książki, odnosi się do kluczowych dla antropologii pojęć, takich jak „pamięć”, „miejsce”, „migracja”, czy „kultura miejska”, które w ostatnich latach wyznaczają obszar zainteresowań wielu czołowych badaczy z Armenii. Prezentowane prace bazują na bogatym materiale etnograficznym, ukazującym społeczno–kulturowe znaczenie tak zróżnicowanych wydarzeń i zjawisk, jak radziecka repatriacja Ormian, trzęsienie ziemi w 1988 r., przemiany demokratyczne przełomu lat 80. i 90. ubiegłego stulecia, konflikt ormiańsko–azerbejdżański o Górski Karabach, pamięć o ludobójstwie Ormian, postradzieckie uwolnienie i dyferencjacja sfery religijnej, czy też reprodukcja i reinterpratcja symboliki narodowej. Tym samym przedstawione artykuły nie tylko dostarczają szczegółowej wiedzy na temat współczesnej Armenii, lecz również oferują materiał do studiów porównawczych z zakresu transformacji obszaru byłego ZSRR, a także studiów nad pamięcią kulturową, migracjami, konfliktami zbrojnymi, czy antropologią przestrzeni.
Tym, co niewątpliwie wyróżnia prezentowany tom spośród innych polskojęzycznych prac poświęconych Kaukazowi Południowemu, jest jego perspektywa antropologiczna, niuansująca obraz opisywanej rzeczywistości i problematyzująca wiele zagadnień, które zwykle, szczególnie w tak niespokojnych politycznie regionach, podlegają upraszczającej ideologizacji i upolitycznieniu. Na szczególną uwagę zasługuje również fakt, iż prawie wszystkie zamieszczone teksty przygotowane zostały przez autorów z Armenii, których prace, podobnie jak specjalistów z innych krajów byłego ZSRR, pozostają zazwyczaj na marginesie współczesnych nauk społecznych. Tom ten stanowi tym samym próbę odpowiedzi na „akademicki orientalizm” i ukazania opisywanego regionu nie tylko jako fascynującego obszaru badań, ale i miejsca wartościowej wymiany myśli naukowej.
Książka jest antologią prac dotyczących relacji między antropologią a literaturą. Składa się z obszernego wstępu, czterech działów i zakończenia. Część pierwsza poświęcona została omówieniu wieloaspektowej relacji badacza i pisarza. Traktuje również o analizie literatury, prowadzonej z punktu widzenia antropologii kultury oraz o literackich podstawach rzeczywistości. Druga część koncentruje się na badaniu dzieł literackich ze szczególnym wykorzystaniem narzędzi i kategorii wypracowanych na gruncie antropologii. Część trzecia skupia się na współczesnych problemach z reprezentacją, będących w dużej mierze skutkiem II wojny światowej, a czwarta rozważa kwestię czytania jako doświadczenia. Antologia prezentuje prace zarówno doświadczonych naukowców, jak i początkujących badaczy. Jest wieloaspektowym głosem na temat trudnych do rozgraniczenia problemów antropologii kultury i literatury.
Dlaczego spośród kilkunastu żyjących niegdyś gatunków hominidów przetrwał właśnie homo sapiens? Co właściwie tak mocno odróżnia nas od wszystkich innych istot z którymi dzielimy planetę? Kiedy i jak doszło do tego odróżnienia? „Kim więc jesteśmy my, gatunek malarzy i poetów? Jak do tego doszliśmy? Jak to się stało, że ci bezimienni artyści z jaskiń południowej Europy trafili tam, by uprawiać swoje rzemiosło tak dawno temu? Skąd przybyli? Dlaczego, spośród wszystkich gatunków w historii, tylko oni wpadli na to, by zostawić po sobie te subtelne ślady? I, to być może najciekawsze pytanie, dlaczego je zostawili?” Książka ta jest odyseją, wyprawą przez mgły czasu do zamierzchłej przeszłości. Co właściwie tak mocno odróżnia nas od wszystkich innych gatunków z którymi dzielimy planetę? Jak, biorąc pod uwagę, że nasze początki niczym nie różnią się od początków wszystkich innych żywych istot, dochodzi w trakcie ludzkiego życia do pojawienia się tych różnic? W którym momencie ewolucji człowieka powstało to, co oddziela nas od pokrewnych nam stworzeń? I dlaczego to właśnie nasz rodowód okazał się tak znakomity? „Znakomicie napisana, mocna, prowokacyjna książka, którą świetnie się czyta” (Wall Street Journal) „Niezwykle przystępny i aktualny opis ewolucji człowieka spod pióra jednego z najwybitniejszych psychologów ewolucyjnych w Wielkiej Brytanii” (Guardian) „Robin Dunbar to jeden z najbardziej twórczych badaczy ewolucji człowieka i jego książka dobitnie to udowadnia” (Robert Foley) Robin Dunbar jest brytyjskim antropologiem i profesorem psychologii ewolucyjnej Uniwersytetu w Oxfordzie, cenionym za „książki pełne erudycji, ale również szacunku dla zwykłego czytelnika” (Guardian). Napisał między innymi „Kłopoty z nauką”, „Pchły, plotki i ewolucja języka” i „Ilu przyjaciół potrzebuje człowiek?”. Słynie też z teorii dotyczącej maksymalnej ilości stabilnych relacji międzyludzkich jednej osoby, czyli tzw. liczby Dunbara.
Michał Kowalski przedstawia dzieje współpracy badaczy społecznych z wojskiem i wywiadem od czasów wypraw Jamesa Cooka, przez rywalizację kolonialną mocarstw europejskich, I i II wojnę światową, okres zimnej wojny aż do współczesnych interwencji militarnych w Iraku i w Afganistanie. W przystępnej i porywającej narracji ukazuje jawne i niejawne przykłady kooperacji antropologów z wojskiem i wywiadem, funkcjonujące przykrywki tajnej działalności, a także towarzyszące temu dylematy etyczne i rozbieżne oceny środowiska naukowego. Z ciekawej perspektywy prezentuje działania takich antropologów brytyjskich i amerykańskich, jak m.in. Thomas E. Lawrence, Margaret Mead czy Gregory Bateson. Opisuje także niesławną współpracę antropologów niemieckich z władzami nazistowskimi, a w części poświęconej programowi HTS, realizowanemu w Iraku i Afganistanie, pokazuje m.in., w jak zaawansowany technologicznie sposób wykorzystywane są współcześnie dane pozyskiwane przez "antropologów w mundurach".
Kowalski przedstawia proces kształtowania się standardów etycznych związanych z uprawianiem zawodu antropologa oraz dowodzi, że zgodnie z nimi wszelkie wojenne zaangażowanie antropologów musi być postrzegane jako "brudne" nadużycie badań społecznych.
[...] książkę Michała Kowalskiego, uznaję [...] za dzieło o wysokiej wartości merytorycznej, ważne także dla dydaktyki akademickiej w zakresie antropologii, socjologii, politologii, dziennikarstwa i stosunków międzynarodowych. Jest to pozycja na polskim rynku wydawniczym absolutnie wyjątkowa, nie ma bowiem jeszcze porównywalnej syntezy na ten temat.
dr hab. Maciej Ząbek, prof. UW
Autorowi udało się przedstawić w sposób obszerny, drobiazgowy i przejrzysty rozliczne - historyczne i współczesne - przykłady zaangażowania reprezentantów antropologii w działalność instytucji wojskowych i wywiadowczych wielu państw. [...?] Zdarzenia, o których traktuje praca, mają niekiedy posmak opowieści sensacyjnych, nic dziwnego, że lektura tekstu wciąga.
dr hab. Marcin Lubaś
Wpisując się w projekt „etnografii etnografii”, książka pokazuje, jak zmienne i uwarunkowane znaczenia polityczności, płci/seksualności i antropologii, w tym przekonania dotyczące istoty dyscyplinarnej praxis, kształtowały postrzeganie relacji pomiędzy nauką i aktywizmem od końca XIX wieku do dziś, przede wszystkim w kontekście tradycji anglojęzycznych. Przedstawiona analiza jest (re)konstrukcją swoistej genealogii takiego rozumienia powyższych pojęć, których związki nie muszą pozostawać antytetyczne.
Koncentrując się przede wszystkim na rezultatach interakcji zachodzących w polu ukonstytuowanym przez formację teorii antropologicznej i feminizmu akademickiego, praca dostarcza narzędzi przydatnych do minimalizacji „dyskursywnych luk” i „dyskursywnych ryzyk” obecnych w pewnych wątkach debaty na temat polityczności (w tym jej aspektów związanych z płcią/seksualnością), która co najmniej od dekady toczy się w polskiej antropologii. Nakreślona tu rama teoretyczna/polityczna nie tylko definiuje naukę i aktywizm w sposób pozwalający na ich kohabitację, ale oferuje też środki umożliwiające bardziej produktywną komunikację w rodzimej dyscyplinie (i poza nią). Parafrazując słowa Lili Abu-Lughod, zaproponowana perspektywa daje pewną nadzieję (choć niepewną swego iluzję), że antropologia w Polsce nie pozostanie nadal w niektórych obszarach sferą „równoległych monologów”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
