Położona w malowniczym Beskidzie Śląsko-Morawskim osada Helašná to sielankowe miejsce, gdzie wrześniową nocą można usłyszeć śpiew jeleni. Mieszkańców wioski ogarnia strach, kiedy pewnej nocy w lesie krzyczą nie jelenie, lecz bestialsko mordowana dziewczyna.
Sprawę przejmuje wydział zabójstw z Ostrawy – sześciu policjantów o kontrastujących ze sobą osobowościach. Czy wzniosą się ponad kogucie walki, by wspólnie schwytać winnego?
Miejscowi nie ułatwiają im zadania… Pretensjonalny wiolonczelista, kozi pasterz z brakami w uzębieniu, samotny Rom o anielskim głosie, posępny architekt, mieszkający z dorosłym synem o umyśle dziecka – we wsi pełno barwnych postaci, których zeznania trudno złożyć w całość. Ktoś kłamie – to pewne. Nie wiadomo jednak, czy ktokolwiek mówi prawdę.
Czy śledczym uda się znaleźć mordercę w labiryncie beskidzkiego lasu?
O AUTORZE
František Šmehlík (ur. 1995) – judoka, bohemista, autor powieści kryminalnych. Jest trzykrotnym mistrzem Czech w judo, pracuje jako trener, uczestniczył w mistrzostwach świata i Europy. Łączy pasję sportową z miłością do literatury. Ukończył bohemistykę na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu. W roku 2015 zadebiutował zbiorem opowiadań grozy Temné znamení, w roku 2021 ukazała się jego pierwsza powieść kryminalna
Usłyszeć śpiew jeleni (Slyšet jeleny zpívat), entuzjastycznie przyjęta przez czeskich czytelników. Za swoją drugą powieść Šelma (otwierającą planowaną trylogię) otrzymał w 2023 roku najważniejszą czeską nagrodę Magnesia Litera w kategorii powieść kryminalna. Osadza akcje książek w bliskich swojemu sercu rejonach, jak Ostrawa (z której pochodzi), Beskid Śląsko-Morawski, okolice Šumperka i Ołomuńca. Zapytany o literackie inspiracje, wymienił trójcę: Milan Kundera – Ladislav Fuks – Stephen King
Czerwiec, ZOO w Ołomuńcu – pełnię sezonu zakłóca dziwne wydarzenie. Nocą zabito portiera i skradziono trzy niedźwiedzie. Marie Výrová wraz z ekipą usiłują rozwiązać sprawę. Kim byli napastnicy i do czego były im potrzebne baribale?
Tymczasem w pobliskim Šternberku rządzą układy i układziki, a pewien biznesmen w ortalionowym dresie ma pod sobą urzędników i policję. Przeniesiona do tutejszego komisariatu Kristýna Horová bada sprawę zakopanych w lesie pięciu martwych psów. Czy znalezisko ma związek z organizowanymi w okolicy walkami? Ambitna policjantka, wbrew ostrzeżeniom, upiera się, by rozwiązać tę zagadkę.
Dwa nieodległe miejsca i dwie „zwierzęce” sprawy – czy jakoś się ze sobą łączą?
Pięć martwych psów to kolejna wciągająca część serii o śledczych z Ołomuńca. Michal Sýkora znów sprawnie połączył wątki społeczne z niezbędnym dla dobrego kryminału napięciem i odpowiednią dawką czeskiego humoru.
Michal Sýkora (ur. 1971) – pisarz i teoretyk literatury, wykładowca Uniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu. Autor wielu publikacji literaturoznawczych, m.in. monografii o twórczości Vladimira Nabokova oraz o kryminale brytyjskim. Naukowa fascynacja tym ostatnim jako gatunkiem zainspirowała go do napisania własnej powieści kryminalnej. Wydany w roku 2012 Případ pro exorcistu zapoczątkował serię o ołomunieckich policjantach, którym przewodzi śledcza Marie
Výrová. Ciesząca się popularnością w Czechach seria została przeniesiona na szklany ekran (miniserial Detektivové od Nejsvětější Trojice). W Polsce ukazały się trzy części serii: Człowiek pana ministra (2021), To jeszcze nie koniec (2022) i Pięć martwych psów (2024).
Bezimienny chłopiec podczas nielegalnej ucieczki do „lepszego świata” zostaje rozdzielony ze starszym bratem – jedyną bliską mu osobą. Trafia do ośrodka detencyjnego, który opuszcza nocą, żeby ruszyć na poszukiwania Amira. Musi radzić sobie sam na obcym terytorium, gdzie wszystko wydaje się wrogie i martwe.
Europa to korytarze, estakady, magazyny logistyczne – i przede wszystkim ogrodzenia.
…nieprzyjazny kontynent, otoczony podwójnym płotem z drutem kolczastym.
Chłopiec jak cień porusza się po opłotkach miast i społeczeństwa, szuka schronienia w przypadkowych miejscach, wyczerpują go mróz, głód i strach. Ale ciało jest zestawem narzędzi do przetrwania. Chłopiec zmierza na północ, wierzy, że tam czeka na niego brat.
Marek Šindelka, znany w Polsce z dwóch zbiorów opowiadań, także w dłuższej formie pozostaje wierny stylowi na granicy prozy i poezji. Zmęczenie materiału, powieść z roku 2016, zainspirowana rozpoczynającym się wówczas kryzysem uchodźczym, dziś okazuje się bardziej aktualna niż w czasie, kiedy powstawała. Autor otrzymał za nią najważniejszą czeską nagrodę Magnesia Litera w kategorii Proza.
O AUTORZE
Marek Šindelka (ur. 1984), prozaik, poeta, scenarzysta, jeden z najciekawszych czeskich autorów młodszego pokolenia.
Debiutował w roku 2006 tomem poetyckim Strychnin a jiné básně, za który otrzymał Nagrodę Jiřego Ortena; w tym samym roku wydał powieść Błąd, opublikowaną również jako komiks. Za zbiór opowiadań Zostańcie z nami (polskie wydanie: Afera, 2016) otrzymał nagrodę Magnesia Litera w kategorii Proza. Po kolejnym zbiorze krótkich form prozatorskich Mapa Anny (polskie wydanie: Afera, 2020) okrzyknięto Šindelkę jednym z najzdolniejszych czeskich „opowiadaczy”. W 2016 ukazała się jego powieść Zmęczenie materiału, również uhonorowana Magnesią Literą. Šindelka jest najmłodszym w historii tej nagrody dwukrotnym jej laureatem.
Pisze także sztuki teatralne (w 2023 ukazał się jego dramat Feminista) i scenariusze filmowe (m.in. Okupace, za który wraz z Vojtěchem Maškiem otrzymał Czeskiego Lwa).
Studiował kulturoznawstwo i scenopisarstwo. Mieszka w Pradze.
KSIĄŻCE PATRONUJĄ
Literacka Kavka
Literackie Skarby Świata Całego
Bookiecik
Czeskie Centrum
Czeskieklimaty.pl
Czeski Kousek
fragmenty książki
Nie płakał, po prostu łzy ciekły mu z oczu. Jedna spłynęła obok nasady nosa, przez kącik ust dotarła
do brody i spadła na grzbiet dłoni. Za dużo tego wszystkiego: obcy dom, rzeka, kamień
przymarznięty do ziemi, zapach liści, kawałek drewna, mokry rękaw, lodowaty wiatr, który wdzierał
się pod ubranie i przenikał ciało, a przed którym nie potrafił się uchronić. Za dużo tego, myślał i na
chwilę wszystko zaszło mgłą. Klęczał pośrodku nocy i było mu przeraźliwie zimno.
Rozciął rybę i wyrwał z jej środka garść wnętrzności. Poczuł coś gorzkiego. Ale wszystko zaraz
zagłuszył rybi zapach. Ryby pachną jak skorodowana stal, przemknęła mu myśl. Jak rdza, jak krew.
Wytarł dłonie o śnieg, oczyścił noż, włożył rybę z powrotem do torby. Wiatr. Chłopiec spojrzał w
gorę. Coś się zmieniło, zerwał się wiatr. Coraz bardziej porywisty. Niebo się zachmurzyło. Musi iść.
Noż i torbę z rybą schował do plecaka. Ruszył dalej wzdłuż rzeki. Z nieba zaczął padać śnieg.
– No Islam here. No terrorist. You want kill people?
Amir nie rozumiał, czego od niego chcą. Próbował coś powiedzieć, ale prowodyr go uderzył. Wyso-
ki krzyknął:
– You want fuck white woman? – I kopnął Amira w ramię.
Amir kręcił przecząco głową, przyciągnął kolana do klatki piersiowej, żeby osłonić brzuch. Tamten
trącił nogą Palestyńczyka, który wciąż oddychał z trudem i krzywił się z bólu.
Z nieba zaczął padać śnieg.
Surowa zima w lasach Szumawy. Niecodzienne znalezisko wstrząsa mieszkańcami pobliskich wsi. Ciało ubranej w obozowy pasiak trzynastolatki leży na pustkowiu, jakby wypluła je któraś z okolicznych gór. Terezka Velkov, wzorowa uczennica, dobre dziecko. Skąd się tam wzięła? Dlaczego była tak ubrana? Sprawa jest łakomym kąskiem nie tylko dla brukowców, ale też dla prowincjonalnego komisarza, który widzi w niej szansę na ratowanie swojego dobrego imienia. Śledztwo budzi w miejscowej ludności wspomnienia dawnych krzywd, a w jego trakcie wychodzą na jaw zadziwiające fakty o tajnym obozie jenieckim, działającym kiedyś w głębi parku narodowego, przy samych źródłach Wełtawy. To stąd wypływa matka czeskich rzek. Wszystko wskazuje na to, że wypływa stąd także zło... Źródła Wełtawy wciągający kryminał z historią w tle, otrzymał nagrodę festiwalu umava Litera oraz wyróżnienie w Konkursie im. Jiego Marka na najlepszą czeską powieść kryminalną.
10 lipca 1973, aleja Obrońców Pokoju w Pradze. Olga Hepnarová, lat 22, wjeżdża ciężarówką w pełen ludzi przystanek tramwajowy. Ofiary śmiertelne, ciężko ranni, panika i chaos. Mundurowi zasypują sprawczynię wypadku pytaniami:
– Hamulce się zacięły czy co? Na Boga, zasnęła pani za kierownicą?!
Hepnarová spokojnie odpowiada:
– Nie, nie zasnęłam, hamulce są sprawne. Umyślnie wjechałam na chodnik, to moja zemsta na społeczeństwie za to, jak traktowało mnie przez całe moje życie.
Rozpoczyna się śledztwo w sprawie katastrofy przy alei Obrońców Pokoju, z góry znane są jednak odpowiedzi na sześć z siedmiu złotych pytań kryminalistyki:
Co? Gdzie? Kiedy? Jak? Czym? Kto?
Uwaga musi więc zostać skierowana na jedno, ostatnie: Dlaczego?
Tragiczną historię masowej zabójczyni Olgi Hepnarovej ? ostatniej kobiety skazanej w Czechach na karę śmierci ? czyta się raczej jak wciągający kryminał psychologiczny niż typową literaturę faktu.
Roman Cílek nikogo nie ocenia, jednak z rzetelnie zebranych przez autora zeznań świadków, listów, dokumentów sądowych i policyjnych wyłania się wstrząsający obraz zakłamania ówczesnego systemu, niekompetencji służby zdrowia, stronniczości sądu, a także wyobcowanej w społeczeństwie jednostki, która postanawia przekuć swoją bezsilność i nienawiść w czyn: zbrodnię.
Na podstawie książki powstał film w czesko-polsko-słowackiej koprodukcji (reż. Tomáš Weinreb, Petr Kazda), w roli Olgi Hepnarovej wystąpiła polska aktorka Michalina Olszańska.
Na peryferiach Pragi, w ogrodzie chińskiego biznesmena, zostaje znalezione ciało młodej dziewczyny. Ofiara jest ubrana wyjątkowo niestosownie do pogody w seksowny czerwony kombinezon z siateczki. Roznegliżowana. Na miejscu natychmiast zjawia się podinspektor Marin Holina, wielbiciel rogalików i astropsychologii, zawierzający wyłącznie własnej intuicji, która objawia się łaskotaniem w okolicy pępka. W rozwiązaniu kolejnej niełatwej sprawy, z praską mniejszością wietnamską w tle, wesprą go: wpędzająca współpracowaników płci męskiej w kompleksy, hiperaktywna kapitan otolov, młody podkomisarz Divi, zawsze potrafiący zadbać o zawartość swojego żołądka, i niezbyt rozmowna stażystka Bla. Czy sympatycznemu zespołowi Holiny uda się połapać w labiryncie tropów tak licznych i poplątanych, jak alejki na ogromnym wietnamskim targowisku? Roznegliżowane to druga część serii ze śledczym Marinem Holiną autorstwa Ivy Prochzkovej. Pierwszy tom, Mężczyzna na dnie, zjednał dużą sympatię także polskich czytelników. Wartka akcja i nieodzowny czeski humor sprawiają, że Prochzkov wprowadza nową jakość do literatury kryminalnej.
Wkoło trwa gorączkowy XXI wiek, ale w zasnutych mgłą Jesionikach czas płynie inaczej – zwłaszcza jeśli ktoś para się
czymś tak nieuchwytnym i staromodnym jak uzdrowicielstwo.
Obdarzeni wyjątkowymi zdolnościami Mirek i Rudy diagnozują pacjentów, badają aury, leczą dotykiem i zabawiają
bywalców miejscowej gospody wyginaniem łyżeczek siłą umysłu. Choć sam fach znachora może wydawać się
ekscytujący, ich życie płynie całkiem spokojnie. Do czasu. Wszystko zmienia się, gdy trafiają na tajemniczy czarny
płaszcz... Czy dadzą się wciągnąć w grę ciemnej strony?
Markéta Pilátová (znana w Polsce z książek Żółte oczy prowadzą do domu i Z Bat’ą w dżungli) w swojej najnowszej
powieści zabiera nas w świat ludzi, dla których hipnoza czy podróże w czasie są czymś tak zwyczajnym, jak
popołudniowa drzemka. To świat, w którym wędrujące dusze twardo stąpają po ziemi, a podejrzane typy kryją się w
pałacach pamięci. Atmosfery dopełnia wszechobecny czeski „cosizm" i działający niegdyś w Czechosłowacji Instytut
Badań nad Zjawiskami Paranormalnymi.
Gotowi na przygodę?
O AUTORCE
Markéta Pilátová (ur. 1973) autorka książek dla dorosłych i dzieci, dziennikarka, tłumaczka.
Ukończyła iberystykę oraz historię na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu, gdzie później pracowała jako asystentka,
była też lektorką na slawistyce w hiszpańskiej Grenadzie i kierowała działem zagranicznym tygodnika „Respekt”. Pięć lat
spędziła w Brazylii i Argentynie, gdzie uczyła czeskiego dzieci czechosłowackich emigrantów, pracowała też w dziale
kultury praskiego Instytutu Cervantesa. Publikuje eseje, opowiadania, reportaże i recenzje w wielu czeskich pismach.
Jako pisarka zadebiutowała w roku 2007 powieścią Żółte oczy prowadzą do domu, od tamtej pory wydała pięć
powieści, zbiór poetycki oraz kilkanaście książek dla młodszych czytelników. Jest laureatką nagrody Zlatá Stuha
przyznawanej autorom najlepszych publikacji dla dzieci i młodzieży. W jej twórczości często pojawiają się wątki
iberoamerykańskie. Obecnie mieszka w Velkich Losinach, w pobliżu Jesioników, gdzie umiejscowiła akcję swojej
najnowszej powieści Ciemna strona.
KSIĄŻCE PATRONUJĄ
Literackie Skarby Świata Całego
Nerdheim.pl
Czechosfera
Czeskie Centrum Warszawa
Czeskie Klimat
Truchlin to mroczna dzielnica Pragi, gdzie czas zatrzymał się sto lat temu: nie działa tu elektryczność ani inne współczesne wynalazki.
Jest lato, minęło kilka miesięcy od ostatnich przygód Jirki i En. Tajemnica Truchlina została ujawniona, co zupełnie zmieniło życie jego mieszkańców. Świat Jirki też wywrócił się do góry nogami. Rodzice mu nie ufają, chodzi do innej szkoły, ale to jeszcze nie koniec zmian. Jirka wolałby już nigdy więcej nie wracać na Truchlin, tymczasem pewnego deszczowego wieczora odwiedza go dawno niewidziany przyjaciel z wieścią, że En zniknęła.
Co planuje En? Ostatnim hasłem wyszukiwanym przez nią w internecie była „Biała Komnata”. Gdzie jej szukać i co się w niej kryje?Czy przyjaźń ma sens, jeśli przyjaciele nie mówią sobie wszystkiego? I najważniejsze: czy istnieje sposób, by ocalić Truchlin? Niewiadome się mnożą, a historia ani na chwilę nie traci tempa.
Truchlin. Biała Komnata – trzecia, finałowa część bestsellerowej czeskiej serii dla młodzieży autorstwa Vojtěcha Matochy – to dynamiczna, pełna emocji i przygód opowieść z pobudzającymi wyobraźnię czarno-białymi ilustracjami Karla Osohy.
Na podstawie Truchlina powstaje pełnometrażowy film fabularny, seria doczekała się też komiksowej kontynuacji.
Vojtěch Matocha (ur. 1989) – z zawodu programista, z wykształcenia matematyk. Kreatywnie wykorzystuje zdolności analityczne w konstruowaniu literackich światów. Urodzony w Ołomuńcu, wiele lat prowadził drużynę skautów. Dzięki doświadczeniu w pracy z młodymi ludźmi wie, co może przyciągać ich uwagę na kartach powieści. Jego debiut literacki Truchlin okazał się strzałem w dziesiątkę.
Karel Osoha (ur. 1991) – autor komiksów, ilustrator, scenarzysta. Zasłynął internetowym komiksem (pleach.cz) – parodią japońskich opowieści przygodowych. Nominowany do nagrody Czech Grand Design. W roku 2017 otrzymał nagrodę Muriel w kategorii Najlepszy Rysunek. Jego ilustracje w serii Truchlin sugestywnie oddają obraz mrocznej dzielnicy, podkreślają tempo akcji i nadają powieści komiksowy sznyt.
Upalne lato 1987 roku. Magda, Zuza i Hana spędzają wakacje w starej willi rodziny Třebovickich. Sielankę przerywa wyjątkowo drastyczne morderstwo. Funkcjonariusze nadzwyczaj szybko wskazują i aresztują sprawcę, zupełnie lekceważąc zeznania jednej z dziewczynek, która twierdzi, że na miejscu zbrodni widziała dziwną zieloną zjawę...
Dwadzieścia pięć lat później podinspektor Marie Výrová, zwana Wielką Sową, wraca do starej sprawy. Wkrótce przekona się, że w dawnym śledztwie roiło się od błędów i nadużyć. Nakłania więc świadków, aby minuta po minucie odtworzyli tamten tragiczny dzień. Co Třeboviccy ukrywali przez lata i czy zabił któryś z nich?
To jeszcze nie koniec jest połączeniem pasjonującej powieści kryminalnej, historii o upadku wpływowej rodziny oraz mrocznej ballady romantycznej. A Michal Sýkora, w kolejnym po "Człowieku pana ministra" tomie serii o śledczych z Ołomuńca, potwierdza swój talent, czerpiąc z najlepszych tradycji gatunku.
Michal Sýkora (ur. 1971) – pisarz i teoretyk literatury, wykładowca Uniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu. Autor wielu publikacji literaturoznawczych, m.in. monografii o twórczości Vladimira Nabokova oraz o kryminale brytyjskim. Naukowa fascynacja tym ostatnim jako gatunkiem zainspirowała go do napisania własnej powieści kryminalnej. Wydany w roku 2012 Případ pro exorcistu zapoczątkował serię o ołomunieckich policjantach, którym przewodzi śledcza Marie Výrová. Ciesząca się popularnością w Czechach seria została przeniesiona na szklany ekran (miniserial Detektivové od Nejsvětější Trojice). W Polsce ukazały się dwie części serii: Człowiek pana ministra (2021) i To jeszcze nie koniec (2022).
Alice i Richard: praskie małżeństwo jakich wiele, siedemnaście lat razem, dwoje dzieci. Rzadko są wobec siebie szczerzy, namiętność wyparowała, a wspólne spędzanie czasu od dawna nie sprawia im większej radości, mimo to dalej ciągną ten wózek, bo przecież żadnemu z nich tak naprawdę nie dzieje się krzywda. Przychodzi jednak czas, kiedy muszą zastanowić się, czy dotychczasowe życie jeszcze im wystarczy, i dokonać wyboru.
Petra Soukupová, „specjalistka od krojenia rodziny”, po kilku powieściach skupionych na relacjach między rodzeństwem czy rodzicami a dziećmi w swojej najnowszej książce, Sprawy, na które przyszedł czas, pierwszy raz bierze pod pisarski skalpel parę małżeńską. Wiwisekcję ich związku przeprowadza od pierwszej randki, poprzez fazę urządzania się „na swoim”, narodziny dzieci, codzienne przepychanki o bzdury i o sprawy istotne, aż do przełomu.
Napisana charakterystycznym dla autorki, lekko niechlujnym i pozbawionym ozdobników stylem historia buzuje od emocji i udowadnia, że najtrudniej być blisko z kimś, kto jest tuż obok.
O AUTORCE
Petra Soukupová (ur. 1982) prozaiczka i scenarzystka, jedna z najbardziej wyrazistych autorek czeskich.
Za swój debiut, powieść K moři (Nad morze), otrzymała w 2008 nagrodę Jiřiego Ortena. Jej druga książka, Zniknąć zdobyła w 2010 najważniejszą czeską nagrodę literacką, Magnesia Litera, w kategorii Książka Roku. W kolejnych latach ukazały się jej kolejne, entuzjastycznie przyjęte przez czytelników, powieści obyczajowe oraz książki dla dzieci.
W książkach Petry Soukupovej dominuje problematyka relacji rodzinnych, a oryginalność autorki polega nie tylko na chłodnym, analitycznym sposobie relacjonowania wydarzeń, lecz także na niezwykłej umiejętności zaglądania w głowy bohaterów.
Petra Soukupová jest absolwentką praskiej szkoły filmowej FAMU, współpracuje z twórcami popularnych seriali telewizyjnych. Mieszka w Pradze.
W Polsce ukazało się dotąd pięć książek autorki: Zniknąć (2012), Bercik i niuniuch (2015), Pod śniegiem (2016), Najlepiej dla wszystkich (2019) i Sprawy, na które przyszedł czas (2022).
Wysoko w Białych Karpatach, na pograniczu Moraw i Słowacji, w odciętej od świata wsi Zítková żyły wyjątkowe kobiety. Potrafiły leczyć ziołami, przepowiadać przyszłość, poskramiać żywioły. Nazywano je boginiami, a ich tajemniczą sztukę bogowaniem.Dora Idesova należy do ostatnich z rodu bogiń, nie chce jednak praktykować magii. Opuszcza rodzinne strony, kończy etnografię i postanawia zgłębiać fenomen bogiń od strony naukowej. Pewnego dnia odkrywa, że wśród materiałów tajnych służb StB znajduje się teczka jej ciotki, bogini Surmeny.Dora krok po kroku poznaje zdumiewającą historię kilku rodów bogiń z Zítkovej, historię, która prowadzi od siedemnastowiecznych krwawych procesów o czary przez drugą wojnę światową i czasy surowego komunizmu aż do końca lat dziewięćdziesiątych. Podczas fascynującej i niepokojąco mrocznej podróży śladami swoich bliskich Dora zaczyna rozumieć, że nie zawsze możemy odciąć się od przeszłości...Boginie z Žítkovej - zgrabne połączenie powieści historycznej z fikcją spotkały się w Czechach z entuzjastycznym przyjęciem czytelników. Powieść młodej autorki, Kateřiny Tučkovej, została obsypana nagrodami (m.in. Nagroda Josefa Škvoreckiego, Nagroda Czytelników - Magnesia Litera, Nagroda Czytelników - Česká Kniha) oraz otrzymała tytuł Czeski Bestseller jako najlepiej sprzedająca się książka w 2012 roku.Na podstawie książki Boginie z Zítkovej zrealizowano przedstawienie pod tym samym tytułem, grane przez Teatr Miejski w Zlinie. Trwają także przygotowania do ekranizacji, film powstaje w polskiej koprodukcji.
W dwóch pierwszych opowiadaniach spotykamy m. in. staruszków, którym typowo męska skłonność do rywalizacji wcale nie przeszła z wiekiem, dziewczynkę, zdecydowaną na operację zmiany płci, dziewięciolatka, który posiusiał się w nocy do łóżka, mamusię „anioła”, dziadka, którego przy piwie, rumie i kartach dopadł atak kamieni nerkowych i wiele innych, niemniej barwnych postaci...
W trzeciej części książki autor opisuje historię miłości dwojga ludzi od szkoły podstawowej aż po kryzys wieku średniego.
Mnóstwo knajpianych anegdot, zabawnych przygód z młodości, walka o niezależność w czasach byłego reżimu...
Gówno się pali to książka kilkanaście razy wznawiana za naszą południową granicą. Na jej podstawie został nakręcony kultowy film Pelíšky(polski tytuł Pod jednym dachem) w reżyserii Jana Hřebejka.
Fragment książki (wstęp)
Dziewczynki siedziały po prawej, chłopcy po lewej. (...) Z sekcji dziewczęcej dobiegał szczebiot. Podawały sobie nawzajem jakieś pluszowe zwierzątko, powtarzając ciągle:
– Jeeej, pokaż mi go jeszcze raz! Ale słodziutki! Mi też go podaj! Boże, ale słodziutki!
Pluszowy potwór z przygłupawym uśmiechem wędrował z rąk do rak, za każdym razem wywołując nową falę zachwytu. Trwało to jakieś pół godziny.
Na siedzeniach za mną siedzieli dwaj chłopcy, okularnicy z wysokimi czołami. Ich rozmowa trwała całą trasę Paryż-Praga. Całkowicie poważnie i ze wszystkich stron rozpatrywali problem, czy gówno się pali?
Dwa światy podzielone tylko wąskim przejściem...
Rogal (czy w tym wypadku czeski rohlík) zawsze denerwująco wywraca się na talerzu, w dodatku zwykle masłem do dołu. Prawo natury, z którym trzeba się pogodzić. Tak jak z innymi dość irytującymi faktami, jak choćby tym, że człowiek się starzeje. Jednak czy rzeczywiście jesteśmy na to wszystko skazani? A może by na przykład zaprojektować i opatentować talerzyk, na którym podstępny rogalik nie ma prawa się wykopyrtnąć? Poza tym - czy przekroczywszy pewną granicę wieku, trzeba być nudnym i poukładanym? Bohaterowie Masłem do dołu, dwaj czerstwi sześćdziesięciolatkowie Arnošt i Evžen, są innego zdania. "Masłem do dołu" to powieść Petra Sabacha, która z miejsca uzyskała w Czechach status bestsellera i znalazła się w finale Nagrody Josefa Skvoreckiego.Wielbiciele czeskiego humoru znajdą tu wszystko, co lubią: dowcipne dialogi, absurdalne sytuacje, które przecież zdarzają się na co dzień, mnóstwo tylko na pozór niepowiązanych ze sobą anegdot, wyjątkowo trafnie oddany nastrój miejsca i chwili.Dla tych, którzy uparcie stawiają Sabacha w szeregu pisarzy "popowych" Masłem do dołu jest kolejną szansą odkrycia, że pod historią opowiadaną przez przyjemnie podchmielonego wesołka kryje się znacznie więcej niż śmiech.
Truchlin – tajemnicza dzielnica Pragi, gdzie czas zatrzymał się w dziewiętnastym wieku: nie działa elektryczność ani inne współczesne wynalazki. Jest mroźna zima, dzielnicę pokrywa śnieg. Od pierwszych przygód Jirki i En upłynęło kilka miesięcy.
Na pogrzebie dziadka Jirka zauważa nieznajomego mężczyznę, który z ukrycia obserwuje ich rodzinę. Niedługo potem chłopak zostaje porwany i ląduje na Czerepach, w miejscu o wiele bardziej posępnym, niż reszta Truchlina. Jirka nie wierzy własnym oczom: czy to możliwe, że w dwudziestym pierwszym wieku, kilkaset metrów od centrum europejskiej stolicy, ludzie chodzą w ubraniach z innej epoki i wyznają surowe, średniowieczne zasady?
Czym jest poszukiwany przez porywaczy Jirki czarny merkuryt? Kto lub co starszy nocami na ulicach Pragi? I dlaczego Jirce wciąż wydaje się, że En ma jakiś sekret? Akcja pędzi a napięcie rośnie z każdą stroną książki.
Truchlin. Czarny merkuryt - druga część bestsellerowej czeskiej sagi dla młodzieży potwierdza talent Vojtěcha Matochy do tworzenia pełnych emocji historii, których atmosferę podkreślają czarno-białe, mroczne ilustracje Karla Osohy.
W Czechach ukazały się już trzy części serii a na jej podstawie kręcony jest pełnometrażowy film fabularny.
Vojtěch Matocha, (ur. 1989) – z zawodu programista, z wykształcenia matematyk. Pomyślnie wykorzystuje zdolności analityczne w konstruowaniu literackich światów przedstawionych. Urodzony w Ołomuńcu, wiele lat prowadził drużynę skautów. Dzięki doświadczeniu w pracy z młodymi ludźmi wie, co może przyciągać ich uwagę na kartach powieści. Jego debiut literacki Truchlin okazał się strzałem w dziesiątkę. W 2019 autor wydał w Czechach drugi tom serii Czarny merkuryt a w roku 2020 ostatni pt. Biała komnata.
Karel Osoha (ur. 1991) – autor komiksów, ilustrator, scenarzysta. Zasłynął internetowym komiksem (pleach.cz) - parodią japońskich opowieści przygodowych. Nominowany do nagrody Czech Grand Design. W 2017 otrzymał nagrodę Muriel w kategorii Najlepszy Rysunek. Jego ilustracje w serii Truchlin sugestywnie kreślą obraz mrocznej dzielnicy, podkreślają tempo akcji i nadając powieści komiksowy sznyt.
Ciepły majowy poranek, niebawem całe miasto rozbrzmi tysiącem dźwięków festiwalu Praska Wiosna. Najważniejsze w Czechach święto muzyki poważnej ma jednak tragiczny przedtakt: w budynku filharmonii zostaje znalezione ciało Olgi Brandejsovej, klarnecistki o międzynarodowej sławie.
Kolejne śledztwo Mariána Holiny od początku źle się układa, w dodatku podinspektora zaczyna zawodzić słynna intuicja. Energiczna kapitan Šotolová ma zakaz przesłuchiwania świadków, pozostaje więc wsparcie Diviša Mrštíka, obżartucha coraz lepszego w policyjnym fachu, oraz Rosti Bora, który ma wiele zalet i jedną zasadniczą wadę – jest mężem Sabiny. A Holina planował z nią wspólne życie...
Czy zakończenie burzliwej sprawy będzie równie dramatyczne, co finał Wielkiej symfonii g-moll Mozarta?
Zagraj mi na drogę to trzecia część serii ze śledczym Mariánem Holiną. Pierwsze dwa tomy, Mężczyzna na dnie i Roznegliżowane, zjednały sobie dużą sympatię polskich czytelników. Wartka akcja i nieodzowny czeski humor sprawiają, że Iva Procházková wprowadza nową jakość do literatury kryminalnej.
Iva Procházková (ur. 1953); autorka powieści dla dzieci i dorosłych, scenariuszy oraz sztuk teatralnych. Od 1983 tworzyła na emigracji (Austria, Niemcy). Po przewrocie politycznym w 1989 zaczęła publikować w ojczyźnie, w 1994 wróciła do Czech. Pisze po czesku i po niemiecku. Jest dwukrotną laureatką najważniejszej czeskiej nagrody literackiej Magnesia Litera oraz sześciokrotną zdobywczynią nagrody Zlatá Stuha, przyznawanej najlepszym książkom dla dzieci i młodzieży. Na podstawie scenariuszy Procházkovej powstało wiele filmów i seriali telewizyjnych, m.in. Vraždy v kruhu, który dał początek książkowym przygodom Mariána Holiny (w tej roli Ivan Trojan). Iva Procházková ma Słońce w znaku Bliźniąt i ascendent w Byku.
W bliskiej przyszłości dochodzi do radykalnych zmian społecznych dzięki Ruchowi. To koniec reguł ciemnoczasu. Nastaje jasnoczas: zakazuje się myślenia o kobietach wyłącznie przez pryzmat ich wyglądu czy młodości ciała. Specjalne Instytucje poprawcze wychowują mężczyzn na światłych obywateli z penisem o wartości IQ powyżej 130!
Věra, pracownica Instytucji, uczestniczy w tej walce o lepszy świat. Oddana założeniom Ruchu, przeprowadza swoich klientów przez kolejne fazy terapii, która ma ich uodpornić na „absolutnie wszystko, co czyni z kobiety, z jakiejkolwiek części jej ciała, narzędzie do bezdusznego zaspokajania prymitywnej żądzy”. Działaczki muszą też użerać się z opozycją zwaną Gwardią Męskości i uświadamiać uparte kobiety, które nie chcą przyjąć faktu, że moda wyszła z mody, a makijaż to wstydliwy przeżytek. Pracy jest w bród...
Gorzka dystopia? Dowcipna prowokacja? Literatura zaangażowana? Zdecydujcie sami. Petra Hůlová, czeska specjalistka od literackich skandali i językowych wygibasów, jak zwykle zadbała o to, by nikomu podczas lektury nie było zbyt wygodnie.
Petra Hůlová (ur. 1979 w Pradze), prozaiczka, absolwentka mongolistyki i kulturologii, jedna z najwybitniejszych współczesnych autorek czeskich. Tłumaczona na wiele języków laureatka nagród literackich: Magnesia Litera, Nagroda Josefa Škvoreckiego, Nagroda Jiřiego Ortena, Książka Roku – nagroda dziennika „Lidové noviny”.
Autorka dziesięciu powieści, twórczo związana również z teatrem. Na podstawie trzech jej książek: Plastikowe M3, Macocha i Krótka historia Ruchu, powstały sztuki teatralne; sama także pisze teksty i adaptacje sceniczne.
Prowadziła kawiarnię Zenit na praskich Vršovicach, wykłada twórcze pisanie, jako publicystka współpracuje z pismami oraz stacjami radiowymi. W 2014 roku kandydowała do Parlamentu Europejskiego z ramienia Partii Zielonych. Ma troje dzieci, mieszka w Pradze.
W Polsce ukazały się dotąd cztery książki Hůlovej: Czas Czerwonych Gór (2007, W.A.B.), Stacja Tajga (2011, W.A.B.), Plastikowe M3, czyli czeska pornografia (2013, Afera), Macocha (2017, Afera).
A gdyby tak przyjrzeć się pierwszej sprawie śledczego z Czeskich Budziejowic?Upalne lato, samo południe, martwa dziewczyna na blokowisku. Do tej z pozoru rutynowej sprawy przydzielono niezbyt doświadczonych policjantów: Toma Volfa i Evę erną. Jednak sytuacja szybko się komplikuje, giną kolejne kobiety, a młodzi dochodzeniowcy działają pod olbrzymią presją czasu. Ich poczynania śledzą dziennikarze, którzy nazywają zabójcę Południcą, bo podobnie jak ten słowiański demon, atakuje latem, w biały dzień.Południca opisuje początki pracy w policji Toma Volfa, którego polscy czytelnicy znają już z pierwszej części serii pt. Przedawnienie (wyd. polskie 2018). Co takiego wydarzyło się w sprawie zabójstw z blokowiska, że utalentowany policjant trafił za karę do archiwum?
Na uniwersytecie w Ołomuńcu zostaje odnalezione ciało docenta Ondeja Chalupy. Czy ten lubiany wykładowca zginął dlatego, że za bardzo interesował się uczelnianymi finansami, podpadł szczególnie wrednej koleżance z wydziału czy może znalazł się w nieodpowiednim miejscu w nieodpowiednim czasie?Śmierć Chalupy daje początek wyjątkowo trudnemu śledztwu, które prowadzi podinspektor Marie Vrov zwana Wielką Sową. W pracy pomaga jej nie tylko zgrany zespół, lecz od lat również... Bob Dylan. Jednak tym razem sprawdzona kombinacja zdaje się zawodzić. Ze śledztwa wypadają najzdolniejsi ludzie, a sama sprawa sięga dalej, niż mogło się na początku wydawać. Czy pani podinspektor i jej ekipa będą w stanie przeciwstawić się machinie władzy?Ołomuniec, środowisko uniwersyteckie, układy polityczne i teksty Boba Dylana tę mieszankę mógł przyrządzić jedynie Michal Skora. Jako wykładowca akademicki doskonale zna realia wyższych uczelni, poza tym naukowo zajmuje się kryminałem i rzecz jasna mieszka w Ołomuńcu.
Jeśli nie jesteście tego wszystkiego ciekawi, ale lubicie gotować, interesuje Was kuchnia czeska
i ogólnie dobra kuchnia ? ta książka jest dla Was.Jeśli nie macie poczucia humoru lub nie rozumiecie, dlaczego w latach siedemdziesiątych obywatel bloku wschodniego nie miał jak dodać limonki do guacamole ? ta książka nie jest dla Was.
Havel od kuchni to napisana z czułością i przymrużeniem oka kulinarno-sentymentalna wycieczka w czasy, kiedy gotowanie wymagało o wiele więcej sprytu niż obecnie. Oryginalne przepisy najsłynniejszego czeskiego prezydenta ? który był też cenionym i zapalonym kucharzem ? okrasił anegdotami
i wspomnieniami jego wieloletni przyjaciel i bliski współpracownik Michael Žantovský.Znajdziemy tu tradycyjne czeskie dania jak polędwica w śmietanie, smażony ser czy świąteczne rogaliki waniliowe, nie zabraknie też bardziej egzotycznych potraw.
Zjedzmy więc po prezydencku ? mając w pamięci, że ten akurat prezydent był mocno zamieszany w teatr absurdu.
Michael Žantovský (ur. 1949) ? czeski dyplomata, polityk, tłumacz, dziennikarz i pisarz. Absolwent psychologii. Współzałożyciel ruchu Forum Obywatelskie, po aksamitnej rewolucji pełnił funkcję rzecznika prasowego Václava Havla i dyrektora kancelarii prezydenckiej. Był ambasadorem Republiki Czeskiej
w Stanach Zjednoczonych oraz w Wielkiej Brytanii i Izraelu. Od 2015 roku jest dyrektorem Biblioteki Václava Havla. Napisał m.in. biografię Woody’ego Alena i Václava Havla. Havel od kuchni jest jego najnowszą książką.Książce patronują : Robert Makłowicz, Kukbuk, Food&Friends, Usta, Sylwia Majcher. Zero Waste, Kino na Granicy,
Kultura na Granicy, Czeskie Centrum, Czeskie Klimaty
Mona.Dziewczynka zajadająca się malinowymi makaronikami. Przyjaciółka wołu o imieniu Mun. Dojrzała kobieta, która nie chce chować włosów pod chustą. Matka syna, który z nią nie rozmawia. Żona męża, który jej nie dotyka. Pielęgniarka w szpitalu powoli pożeranym przez rozrastającą się dżunglę.Kiedy na jej oddział trafia ciężko ranny Adam, Mona robi wszystko, by chłopak przeżył. A w niej samej wybucha żądza i pragnienie zmiany. Tylko czy można uciec od zniewalających zasad, przeszłości, siebie?Po międzynarodowym sukcesie Jeziora Bianca Bellov powraca z nową powieścią, by znów umiejscowić swoich bohaterów w niedookreślonym czasie i przestrzeni, w świecie tajemniczym, nienazwanym, choć nasuwającym wiele realnych skojarzeń.Czeska autorka w typowym dla siebie surowym stylu tka poruszającą, uniwersalną opowieść o silnych emocjach wplątanych w sztywne nakazy.O AUTORCEBianca Bellov (ur. 1970 w Pradze), prozaiczka, absolwentka praskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej, tłumaczka symultaniczna z języka angielskiego.W roku 2009 ukazał się jej debiut, Sentimentln romn; wydała także dwie powieści Mrtv mu (2011) i Cel den se nic nestane (2013). Wszystkie jej utwory zostały przychylnie przyjęte przez czytelników, ale dopiero Jezioro (2016) uczyniło z niej gwiazdę współczesnej literatury czeskiej. Otrzymała za nie Nagrodę Literacką Unii Europejskiej 2017, Magnesię Literę 2017 w kategorii Książka Roku oraz nagrodę studencką esk kniha. W Polsce Jezioro w przekładzie Anny Radwan-Żbikowskiej znalazło się w finale Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus 2019. Prawa do książki zostały jak dotąd sprzedane do ponad dwudziestu krajów. W roku 2019 ukazała się najnowsza powieść autorki Mona, której polska premiera już w październiku 2020.Bianca Bellov ma bułgarskie korzenie. Jej mężem jest Brytyjczyk, muzyk i wokalista, Adrian T. Bell. Mają troje dzieci, mieszkają w Pradze.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
