Po ponad stu latach od ostatniego wydania rozprawa Vom Musikalisch-Schönen (O pięknie muzycznym) Eduarda Hanslicka zostaje przybliżona polskiemu odbiorcy. Do tej pory studium Hanslicka znane było polskiemu czytelnikowi tylko dzięki tłumaczeniu Stanisława Niewiadomskiego (O pięknie w muzyce, 1903). Prezentowany tutaj nowy przekład opatrzony został komentarzem tłumaczki prezentującym postać Hanslicka, epokę, w której rozprawa powstała, oraz recepcję jego rozprawy w obszarze niemieckojęzycznym i w Polsce. Założeniem autorki było przywrócenie osoby Hanslicka do dyskursu naukowego w Polsce, ale również spojrzenie na jego rozprawę z innej strony, niż to dotychczas czyniono. Hanslick został zaanektowany jako przedstawiciel formalizmu estetycznego (najczęściej powtarzaną formułą z jego rozprawy jest fraza „tönend bewegte Form”). Tymczasem Hanslick wpisuje się w nowy paradygmat estetyczny — jego estetyka oscyluje między estetyką treści a estetyką formy.
Książka jest kontynuacją cyklu Polskie pogranicza w procesie przemian i podobnie jak poprzednie tomy zawiera teksty autorów reprezentujących prawie wszystkie ważniejsze ośrodki na co dzień zajmujące się badaniem pograniczy. Podjęli oni kwestie skupiające uwagę socjologii pogranicza, takie jak: teoria pogranicza, sąsiedztwa narodowe, tożsamość i przestępczość na pograniczach, propagowanie i praktykowanie transgraniczności, współpraca i rywalizacja gospodarcza na pograniczach, sprawy mniejszościowe czy społeczne problemy południowego, wschodniego i zachodniego pogranicza Polski. Procesy występujące na polskich pograniczach analizują też badacze z zagranicy (teksty tłumaczone), szczególnie liczni są przedstawiciele niemieckich ośrodków naukowych. Dla zaspokojenia oczekiwań znawców problematyki w książce zamieszczono spisy treści z poprzednich tomów Polskich pograniczy w procesie przemian.
Problematykę tomu należy postrzegać w świetle podobnych publikacji, między innymi kolejnych roczników pisma „Pogranicze. Studia Społeczne” oraz książki z monograficznej serii Transgraniczność w perspektywie socjologicznej. Rozważania i analizy zawarte w IV tomie Polskich pograniczy w procesie przemian świadczą o tym, że socjologowie pogranicza i przedstawiciele pokrewnych subdyscyplin starają się sprostać wyzwaniom będącym konsekwencjami otwartych granic, masowych migracji, rywalizacji nacjonalizmów i prób stanowienia transgranicznego ładu.
Książka Gatunki dziennikarskie w Europie. Wstęp do genologii porównawczej podejmuje próbę opisu pojmowania gatunków dziennikarskich w różnych obszarach językowych (polskim, angielskim, niemieckim, francuskim, hiszpańskim, włoskim, rosyjskim i węgierskim) i jest pierwszą tego rodzaju publikacją w Polsce, która przybliża różnorakie teorie i pojęcia gatunków, pomaga uchwycić różnice w ich rozumieniu w wybranych krajach Europy.
Książka powstała z myślą o polskich studentach dziennikarstwa, a także o dziennikarzach oraz osobach zainteresowanych teorią gatunków dziennikarskich. Ma ona ułatwić studentom dziennikarstwa uczestniczącym w międzynarodowych programach wymiany naukowej zdobywanie wiedzy na zagranicznych uczelniach. Wreszcie, może okazać się pomocna także dla osób odbywających praktyki zawodowe w redakcjach poza granicami Polski.
Encyklopedia ukazuje książkę jako podstawowe od wieków narzędzie komunikacji piśmiennej, jej zmieniającą się w czasie i przestrzeni formę i funkcje, ewolucję jej miejsca w kulturze, dawne i współczesne związki z innymi mediami, a także dyscypliny i specjalności, w których jest głównym lub pobocznym przedmiotem badań. Składa się z bloku esejów wprowadzających w świat książki i innych rodzajów dokumentów, ukazując ich znaczenie w komunikacji społecznej, transformacje i konwergencje oraz z ułożonych alfabetycznie problemowych, przeglądowych i szczegółowych haseł rzeczowych. Swoją treścią obejmuje w skali krajowej i światowej, historycznej i współczesnej wszystkie aspekty stanu i rozwoju dokumentów piśmienniczych, procesy ich wytwarzania, obiegu, odbioru, użytkowania, tworząc wielowymiarowe kompendium wiedzy o kulturze książki w jej tradycyjnych i nowoczesnych wymiarach. Encyklopedia — mimo jej naukowego charakteru — skierowana jest do wszystkich grup odbiorców zainteresowanych „życiem książki”, jej losami, wpływem na intelektualny i duchowy rozwój człowieka.
Niniejszy tom jest już 10. z serii „Colloquia Anthropologica et Communicativa” i niezmiennie wpisuje się w przyjętą u podstaw koncepcyjnych serii perspektywę antropologiczno-komunikacyjną refleksji nad współczesnością. Zakreślony krąg zagadnień dotyczący tytułowych afektów stanowi punkt wyjścia do debaty zarówno nad utrwalonymi w tradycji, jak i aktualnymi świadectwami przeżywania i konceptualizowania doświadczeń skupionych wokół tych problemów.
Strach, wstręt, wstyd i inne fobie jest zaledwie zarysem odpowiedzi, rysującym się w stosunku do uczuć, a w ślad za nimi postaw, jakie wywołują, niezależnie od czasu, miejsca czy typu kultury, dość uniwersalne i dystynktywne ludzkie zachowania. Reakcje te przybierają oczywiście różnorakie formy (bywają szyframi zagrożenia, scenariuszami obrony, symptomami wyparcia, charakteryzują sytuacje prób itd.), dotyczą różnych obiektów, w końcu odmienne bywają ich powody i motywacje, dlatego otwiera to szerokie pole do dyskusji nad tymi, tylko na pozór dobrze udokumentowanymi, doznaniami.
Oddajemy do rąk Czytelników XIII już tom czasopisma "Wychowanie w rodzinie", zatytułowany Współczesna rodzina w kontekstach społecznych i kulturowych, który jest wynikiem pracy aż trzydziestu czterech Autorów. Zaprezentowali Oni wnioski płynące z prowadzonych badań w ramach 28 tekstów z obszarów takich jak: pedagogika, psychologia, filozofia, socjologia, prawo a także nauki o kulturze fizycznej. Dobitnie uświadamia to, iż badania nad rodziną przekraczają ramy wyizolowanej dyscypliny naukowej na rzecz inter-, między- i transdyscyplinarności.
Samorząd terytorialny w systemie władzy publicznej ustanowiony został w celu zaspokajania potrzeb wspólnoty. Organy samorządowe, poprzez tworzone wspólnoty lokalne (gminne, powiatowe) oraz regionalne (wojewódzkie) realizują zadania zapewniania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Praca zbiorowa pod redakcją naukową stanowi zbiór artykułów podejmujących problematykę zapewniania bezpieczeństwa oraz stanowienia porządku publicznego z wykorzystaniem potencjału grup dyspozycyjnych sektora bezpieczeństwa.
Media odgrywają w społeczeństwie ogromną rolę: wpływają na kształtowanie opinii publicznej i edukację obywateli, jako czwarta władza kontrolują poczynania klasy politycznej. Dlatego tak ważna pozostaje dyskusja na temat jakości pracy dziennikarzy, tak mediów publicznych, jak i komercyjnych.
Klinika Dziennikarstwa stanowi forum, na którym wybitni polscy medioznawcy wspólnie pochylają się nad kondycją polskiego dziennikarstwa, spoglądają nań z obiektywnej, naukowej perspektywy — niepoddającej się zmiennej perspektywie politycznej.
Publikacja jest wynikiem spotkania, do którego doszło w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego 18 marca 2016 roku, gdzie zaproszeni goście podjęli się analizy trapiących współczesne polskie dziennikarstwo chorób, dyskutowali z przedstawicielami dziennikarzy oraz kandydatami do tego zawodu — studentami kierunku Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna.
Wyłaniający się z książki Mateusza Świetlickiego obraz Żadanowskich chłopców i mężczyzn świadczy o skomplikowanym procesie kształtowania się męskości w trudnym okresie transformacji ustrojowej. Wychowywani na radzieckich ideałach głęboko zakorzenionych wśród przedstawicieli starszych pokoleń, bohaterowie autora Woroszyłowgradu zostają otoczeni przez globalizującą popkulturę, co coraz silniej wpływa na ich relacje z rodzicami i kreację własnej tożsamości. Przyjęcie perspektywy badawczej pro-feministycznych men and masculinities studies i uczynienie przedmiotem badań dyskursu maskulinistycznego w prozie Serhija Żadana pozwoliło autorowi przedstawić przykładową rolę mężczyzny w okresie transformacji systemowej ostatnich dwudziestu pięciu lat oraz pokazać, jak stopniowo następuje związana z przełomem pokoleniowym dekonstrukcja hegemonialnego modelu męskości. Mimo iż trudno potraktować prozę Żadana jako kompletne kompendium wiedzy na temat stanu ukraińskiej męskości, jej obrazy zawarte w twórczości autora Depeche Mode, jak również reprezentacje relacji damsko-męskich oraz tych między samymi mężczyznami, stanowią dobrą literacką reprezentację zmian zachodzących obecnie na Ukrainie.
Publikacja przedstawia szczególny wkład szlachty w rozwój kultury materialnej i duchowej Śląska od XII do połowy XVIII wieku. W czterech rozdziałach: "Książęta, hrabiowie, rycerze", "Zamki pałace, kościoły", "Wiedza, umiejętności, sztuka", " Kultura funeralna jako świadectwo wiary", pokazane jest jej życie i panowanie. Przedstawiony został ponadto barwny obraz szlacheckich siedzib i ich otoczenia, a także historia najważniejszych śląskich rodów książęcych i szlacheckich.
Dwujęzyczny niemiecko-polski katalog towarzyszy prezentowanym aktualnie w ramach międzynarodowego projektu wystawienniczego „Szlachta na Śląsku” ekspozycjom w Görlitz i Wrocławiu.
Najnowszy, 25 tom czasopisma „Język a Kultura” poświęcony jest tematowi „Struktura słowa a interpretacja świata”. Autorzy poszczególnych artykułów zastanawiają się, czy i w jaki sposób język determinuje interpretację świata. Tytułowe zagadnienie zostało przedstawione w odniesieniu do problematyki o charakterze zarówno synchronicznym, jak i diachronicznym. Przedmiotem naukowej refleksji są między innymi kwestie etymologii, semantyki, morfologii, słowotwórstwa historycznego oraz frazeologii.
Autor książki proponuje taki punkt widzenia zagadnień mediów i komunikacji, z perspektywy którego znacznie bardziej doniosłe od zmieniających się nieustannie wiadomości (także tych w telewizyjnych serwisach informacyjnych) są kulturowe repertuary form stabilizujących znaczenia – to one pozwalają odbiorcom wiązać serwowane przez media figury wyobraźni z własnymi ich przeświadczeniami i aksjologiami. Pokazuje, że dla antropologa komunikacji znacznie ciekawsze od informacyjnej funkcji mediów są wytwarzane przez nie role przewodników, dbających o utrwalanie wspólnotowej tożsamości, bądź zastępujących ich coraz częściej mistyfikatorów i heretyków, pośród których coraz niepewnej poruszają się zagubieni w nie-miejscach oraz w bez-czasie użytkownicy mediów. Przybliża zarys antropologicznej historii polskich mediów w ostatnim ćwierćwieczu, skupiając uwagę na szczególnie doniosłych dla antropologa mediów zdarzeniach niesystemowych, naruszeniach, które przybierają postać komunikacyjnych odchyleń bądź dziwacznych osobliwości.
Praca zbiorowa podejmuje problematykę zabezpieczania struktur społecznych przed nieuchronnymi następstwami zagrożeń ekologicznych, technogennych oraz społecznych o podłożu konfliktogennym. Zagrożenia należące do każdej z tych kategorii powodują daleko idące, negatywne następstwa w różnych dziedzinach życia społecznego, dezorganizując osiągnięty w rozwoju cywilizacyjnym ład struktur społecznych. Wyspecjalizowane podmioty systemu bezpieczeństwa – formacje, służby, straże czy inspekcje – określone mianem grup dyspozycyjnych stanowią siły bezpośredniego reagowania na zaistniałe zagrożenia zarówno w wymiarze interwencji, jak i działań zabezpieczających i ochronnych w obszarze bezpieczeństwa publicznego. Książka jest zbiorem autorskich rozważań ulokowanych w głównym nurcie zagrożeń bezpieczeństwa państwa, określając złożoność ich natury, mechanizmów strukturyzujących podmioty zaangażowane w stanowienie bezpieczeństwa publicznego czy też określenia dobrych praktyk w zakresie przeciwdziałania zagrożeniom.
W wielu manifestach i wypowiedziach programowych Tadeusza Kantora istotne miejsce zajmowały „przedmioty biedne”, które definiował on w szczególny sposób jako te, które utraciwszy swoją użyteczność, przechodzą do przeszłości, ale równocześnie rozbudzają wyobraźnię. Stąd brała się fascynacja artysty wszelkimi odmianami/wcieleniami wraków i ruin. Punktem wyjścia zgromadzonych w niniejszym tomie tekstów są często takie właśnie rzeczy — zbędne, zagubione i zmarnowane — nie tylko przedmioty, ale również ludzie, sytuacje, idee, wydarzenia, historie, które z jakichś względów, czy wobec konkretnych okoliczności, relegowano do kulturowych, społecznych, politycznych rekwizytorni, rupieciarni, strychów czy śmietników. Jedne przepadały bez wieści, inne wyciągano, żeby wspominały i zaświadczały o przeszłym życiu lub nadawano im nowe funkcje — osobliwe życie po życiu.
Analizy zaprowadziły Autorów między innymi do ważnych ustaleń z zakresu problemów pamięci i narratologii, w których przedmioty stają się świadectwem tego, co było, lub dowodem zapominania; antropologii codzienności, w której przedmioty „niższej rangi” odkrywa się wciąż na nowo; w końcu — miejsca rzeczy zbędnych, zagubionych i zmarnowanych w dyskursach literackim, teatralnym, historycznym, medialnym czy sztuk wizualnych.
Niniejszy tom jest plonem drugiej konferencji z cyklu Cywilizacje w perspektywie socjologicznej poświęconej bardzo złożonym problemom (nie)ładu i (od)budowy cywilizacji. Konferencja odbyła się we Wrocławiu w dniach 12-13 grudnia 2012 roku. Jej uczestnicy przedstawili dziewiętnaście referatów.
Oprócz kwestii pojęciowych, teoretycznych i metodologicznych w tomie zawarto próby ukazania z perspektywy wielu nauk społecznych – filozofii, historiozofii, socjologii, nauki o stosunkach międzynarodowych, antropologii kulturowej, ekonomii, historii – kwestie (nie)ładu i (od)budowy cywilizacji rozumianych różnorodnie. Zakładając najczęściej istnienie wielu cywilizacji współczesnego świata, Autorzy koncentrowali się na tych problemach, które ich interesowały szczególnie. Wszystkie teksty dotyczą jednak w jakimś stopniu tytułowych zagadnień: (nie)ładu i (od)budowy cywilizacji. Okazało się, że budowa nowego ładu międzycywilizacyjnego, jako konstruktywnej, pokojowej alternatywy wobec obecnej fazy globalizacji „bez celu”, „bez wartości”, globalizacji w istocie „barbarzyńskiej”, musi, czy powinna, zasadzać się na równoczesnej (od)budowie ładów narodowych i narodowo-obywatelskich (demokratycznych)
ze wstępu profesora Zagórskiego
Zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego (wojny, konflikty przygraniczne, terroryzm), walka z żywiołami i kataklizmami, a także niwelowanie ich negatywnych skutków wymogły podjęcie określonych rozwiązań. Konsekwencją ich wprowadzenia było wyodrębnienie w społeczeństwie wyspecjalizowanych, dyspozycyjnych grup społecznych, takich jak: wojsko, policja oraz różnego typu straże i służby. Specyfika zawodowa tych grup sprawia, iż szczególnie cenne wydają się socjologiczne badanie empiryczne z udziałem uczestników grup dyspozycyjnych, które swoją przyszłość zawodową związały z realizacją tej swoistej misji społecznej. Tematyka owych grup, ich funkcjonowanie w społeczeństwie oraz niewątpliwy wpływ na otoczenie wiążą się z problemami badawczymi i stanowią wyzwanie, z którym zapewne zmierzy się socjologia polska. Wiele z tych kwestii podnieśli autorzy artykułów zebranych w niniejszym tomie.
W najnowszym tomie „Bibliotheca Judaica" pt. Mykwa — rytuał i historia temat rytualnych łaźni żydowskich — mykw — ukazany jest w ujęciu architektonicznym, archeologicznym, folklorystycznym, feministycznym, historycznym opartym na badaniach archiwalnych. Poza tym znajdziemy tu teksty wprowadzające problematykę mykw w kwestię chasydzką oraz w obręb pamięci zbiorowej zapisanej na kartach ksiąg pamięci, a także zagadnień związanych z procesami modernizacji żydowskiej i prawa rabinicznego.
Najnowszy tom „Colloquia Anthropologica et Communicativa” nosi tytuł Wygnańcy, buntownicy, uciekinierzy. Wygnanie może być rodzajem kary, skazaniem na symboliczną śmierć społeczną, ale historia zna wiele przypadków dobrowolnej rezygnacji z uczestnictwa w określonym porządku, jawnego wystąpienia przeciwko niemu, będącego wyrazem kontestacji, próbą wprowadzenia zmiany lub zanegowania jego sensu. Takie działania rodzą odmienne perspektywy, wskazują na różnorodność punktów widzenia, otwierają w końcu zupełnie nowe możliwości. Wygnańcy, buntownicy i uciekinierzy wzbudzają emocje rozciągające się między strachem a podziwem. Wszystko, co nie pasuje do potocznego doświadczenia człowieka jako członka pewnej społeczności, może bowiem wywoływać niepokój swoją nieprzystawalnością, a także — zmuszać do kwestionowania pewności i oczywistości kanonów, a zatem mieć pozytywne konsekwencje. Postaci wygnańców, buntowników i uciekinierów prowokują do refleksji dotyczącej dyskusyjności i względności taksonomicznych reguł służących zdefiniowaniu kondycji człowieka i jego świata.
Do rąk czytelnika trafia kolejna książka Ewy J. Nowackiej. Ta publikacja, oprócz wydanej w 2009 roku Wprowadzenie do doktryny społecznej Benedykta XVI — w tym wydaniu uzupełnionej o rozdział Znaczenie analizy historii państwa rzymskiego dla rozważań o państwie Benedykta XVI, zawiera nową część Państwo i społeczeństwo w poglądach Franciszka. Franciszek w swych poglądach nawiązuje do Jana Pawła II, a także do Benedykta XVI. Znajdujemy tu też elementy doktryny Augustyna, a także Tomasza z Akwinu. Franciszek rozwija myśli społeczne Soboru Ekumenicznego Watykańskiego II. Autorka poświęciła też uwagę najnowszej encyklice Franciszka Laudato si’.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
