Spis Treści :
1. Der Garten als literarische Konzeption
2. Voraussetzungen und Entwicklungsstufen des Gartenmotivs im Hinblick auf die untersuchten Werke
Von der Gartenkunst zur Außenraumsimulation. Das Gartenmotiv im philosophischen Diskurs des 19. und 20. Jahrhunderts
Die Bedeutung und die Bedeutsamkeit von Gartentopoi in der Literatur. Zwischen absoluter Glücksvorstellung des locus amoenus zum Schreckensszenario des locus terribilis
3. Der Gartentopos im Werk dreier deutscher Schrift stellerinnen des 20. Jahrhunderts
Die romantische Gartenkonzeption im Werk Marie Luise Kaschnitz’
Kaschnitz’ Konzeption des menschlichen Daseins in und mit der Natur
Der unerreichbare Garten
Die Vielfalt des Gartentopos’ im Werk von Marie Luise Kaschnitz
Die kulturell-philosophische Gartenkonzeption im Werk Undine Gruenters
Der Garten als Ausdruck eines Kultursystems
Die holistische Gartenkonzeption im Werk Sarah Kirschs
Das Sichtbare und das Unsichtbare in der Natur
Das doppelbödige Gartenbild
Die paradigmatische Bedeutung des Gartenmotivs für die Literatur des 20. Jahrhunderts am Beispiel der behandelten Autorinnen
Bibliographie
Namenverzeichnis
Inhaltsverzeichnis.
W książce zostaje podjęta analiza idei społecznych i pewnej filozofii społecznej Carla Gustava Junga — autora znanego raczej z innych aspektów koncepcji: psychologicznych, antropologicznych, religioznawczych. Myśl społeczna często jednak była przez Junga podejmowana i stanowi znaczną część jego pism oraz zainteresowań. Powstawała długo i ogarnęła analizę oraz interpretację wielu zjawisk współczesnego mu świata. Podstawowe kategorie jego koncepcji, takie jak nieświadomość zbiorowa, archetyp i jaźń, znajdują w tym obszarze specyficzne zastosowanie i funkcjonują w niej w swoistych znaczeniach. W książce zostały podjęte problemy sytuacji współczesnej jednostki, „człowieka masowego”, wyzwań kształtujących się w procesie wychowania, kształtowania się osobowości, refleksje nad sztuką współczesną, problem przywództwa (tryptyk o dyktatorach), autorytaryzmu, a także próby Junga spoglądania w przyszłość Europy.
Mianownikiem wszystkich tekstów jest biografistyka naukowa skupiona na postaciach, których działalność na przełomie XIX i XX wieku, okazuje się istotna dla zrozumienia różnorakich uwarunkowań kulturowo-społecznych Syberii i Azji Środkowej oraz są to też postaci, na których życiu i aktywności owe miejsca wywarły wpływ i je ukształtowały. Na łamach publikacji prezentowane są teksty wpisujące się we wspomniane wcześniej ujęcie biografistyczne z perspektywy archeologicznej, literaturoznawczej, archiwistycznej, historycznej, krytyki artystycznej, etnologii czy wiedzy o gospodarce oraz historii nauki.
(Z recenzji wydawniczej dr hab. Ingi Kuźmy)
Autorami tekstów są przedstawiciele różnych dyscyplin, którzy mogą wykazać się dużym dorobkiem i doświadczeniem naukowym w dziedzinie badań Syberii i Azji. Interdyscyplinarne podejście do tytułowego zagadnienia sprawia, że po książkę tę będą sięgać reprezentanci wielu kierunków humanistycznych i nauk społecznych. Należy także podkreślić, że recenzowana monografia wyłamuje się ze schematycznego ujmowania losów zesłańców polskich. Nie podąża wyłącznie za śladami „gnębienia i cierpienia” Polaków na Sybirze, ale ukazuje także ich kulturotwórczy wkład w szereg procesów społecznych, gospodarczych czy politycznych. W tym sensie jest to książka dojrzała, odważnie formułująca pytania i poszukująca niebanalnych odpowiedzi. Co więcej, autorzy odkrywają przed nami szerokie spektrum działalności Polaków na obszarach zauralskich. Chodzi w tym miejscu o taką działalność, która do tej pory była pomijana i traktowana jako mniej istotna.
(Z recenzji wydawniczej prof. UAM dr. hab. Adama Pomiecińskiego)
Kolekcjonerskie praktyki prowokują do namysłu nad naszym związkiem z rzeczami, ich znaczeniem dla naszej tożsamości i wspólnoty. Skłaniają do refleksji nad sztuką, kulturą pamięci, społeczeństwem konsumpcyjnym, a także imperialnymi i kolonialnymi aspiracjami. Co o nas mówią rzeczy, które namiętnie zbieramy, eksponujemy, pielęgnujemy? Czy kolekcjonowanie – jako forma uprawiania nauki, zachowywania dziedzictwa, estetycznego i artystycznego wyrafinowania, wreszcie edukacji – usprawiedliwia niepohamowane pragnienie posiadania, przekraczanie kulturowych reguł wartościowania, norm etycznych wyznaczających stosunek do rzeczy i ich pozyskiwania? Tym rozważaniom poświęcona jest najnowsza książka Renaty Tańczuk.
W ciągu ostatnich dwustu lat polityka przejęła większość religijnych funkcji, roszcząc sobie prawo do zajmowania się sprawami najbardziej fundamentalnymi, takimi jak cel i sens życia, możliwość osiągnięcia szczęścia i spełnienia. W takim świecie, w którym wszystko stało się polityczne, zaczęto ostatecznie oczekiwać, że polityka faktycznie może wszystko — i przekonanie to przybierało postać osobliwej, głębokiej wiary w polityczne doktryny oraz ich zdolność do rozwiązywania podstawowych ludzkich problemów. Zjawisko to można określić mianem politycznej eschatologii, a jego geneza, natura i konsekwencje są tematem prezentowanej książki.
„Obrazy wojny w mediach, pamięci i języku” to najnowszy, a jednocześnie tematycznie skomponowany tom czasopisma „Oblicza Komunikacji”. Rozwinięte zostały w nim tematy i problemy badawcze zapowiedziane w dwóch poprzednich numerach. W tomie 10 pojawiają się zarówno analizy strategii perswazyjnych, propagandowych i retoryki tekstów bezpośrednio dotyczących czasów wojennych (na przykład analiza retoryczna przemówienia Józefa Becka z 1939 roku), jak i zjawisk językowych, semantycznych motywowanych odniesieniami do konfliktów zbrojnych (na przykład metaforyka wojenna w medialnych transmisjach z rozgrywek piłkarskich czy polskie onomatopeje utrwalające „odgłosy wojny”). W artykułach pokazano konflikty zbrojne jako topikę tekstów propagandowych oraz jako przestrzeń znaczeniową, w której ujawniają się odgłosy sporów o pamięć (w medialnej przestrzeni informacyjnej lub w narracjach instytucji kultury odwołujących się do pamięci o II wojnie światowej). W tomie zgromadzono rozprawy przygotowane przez badaczy prezentujących interdyscyplinarne przestrzenie badawcze — językoznawców, medioznawców, komunikologów i teoretyków polityki.
Pewien student, kiedy zdał już egzamin (chyba na czwórkę?) i nie mógł być podejrzewany o lizusostwo z powodu oceny, odważył się powiedzieć autorowi: Panie Profesorze, ja nigdy nie przypuszczałem, że historia teatru może być tak ciekawa!. Autor lubił być chwalony, ale miał wątpliwości: czy to historia jest tak ciekawa, czy autora opowiadanie, czy jedno z drugim ożenione? Po wielu latach, kiedy przestał już wykładać, postanowił to sprawdzić, pisząc Krótką historię teatru w Europie jako książkę do czytania dla wszystkich, którzy jeszcze nie wiedzą, że historia teatru może być tak ciekawaJózef Kelera
Najnowszy numer czasopisma „Oblicza Komunikacji” poświęcony jest obrazom wojny — jako toposu wywołującego spory pamięci, walkę na słowa i motywy działań propagandowych w czasie konfliktów zbrojnych, jak i strategii mediatyzacji dyskursu publicznego. W tomie pt. Medialne i propagandowe oblicza wojny odnajdzie Czytelnik dwa główne nurty tematycznie dobranych artykułów. W pierwszym z nich przedstawia się mechanizmy propagandy, perswazji i manipulacji w mediach, tekstach kultury, drukach ulotnych, w przemówieniach wywodzących się z czasów współczesnych konfliktów zbrojnych (jak na przykład z okresu drugiej wojny światowej), jak i z dyskursu, dla którego pamięć o wojnie stała się przestrzenią walki o pamięć społeczną czy symboliczną. W części drugiej zaś pojawiają się artykuły i studia przypadków poświęcone: narracjom na temat wojny, sposobom wykorzystywania znaczeń odnoszących się do konfliktów zbrojnych (na przykład w słownictwie czy w metaforyce) oraz relacjom słowno-obrazowym ujawniającym sposób mediatyzacji i wprowadzania propagandowych znaczeń w tekstach wizualnych. Zapowiedziane tematy zgromadzono w dziesięciu interdyscyplinarnych rozprawach.
Praca zbiorowa "Kultura książki w humanistyce" współczesnej składa się z czterech części. Pierwsza prezentuje najnowsze kierunki badań nad książką i informacją w ujęciu interdyscyplinarnym, przynosi rozprawy poświęcone humanistyce cyfrowej oraz nowym formom książki. Druga zawiera studia nad sposobami kształtowania się kultury piśmienniczej i czytelniczej na przestrzeni dziejów, zarówno w regionie, jak i na obczyźnie. Kolejne dwie części powstały na okoliczność obchodów 60-lecia istnienia Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. W części trzeciej została omówiona działalność naukowa IINiB w latach 2006–2016 z perspektywy dokonań naukowych poszczególnych Zakładów. Tom zamyka część czwarta dokumentująca uroczystości jubileuszowe. Publikacja powinna zainteresować badaczy z obszaru nauk humanistycznych i społecznych, szczególnie specjalizujących się w problematyce nowych mediów i ich roli w kulturze, ale także popularyzatorów nauki i szerokie grono osób tworzących społeczeństwo informacji i wiedzy.
„Wojna — język — pamięć” to najnowszy tom interdyscyplinarnego czasopisma naukowego pt. „Oblicza Komunikacji”. W całości poświęcony jest analizie zjawiska wojny w języku, kulturze i pamięci społecznej. Czytelnicy znajdą tu artykuły ukazujące problematykę konfliktów zbrojnych w różnych perspektywach badawczych. Pojawiają się przede wszystkim analizy semantyczno-leksykalne — zarówno synchroniczne, jak i diachroniczne — słownictwa motywowanego odniesieniami do wydarzeń wojennych. W kolejnej grupie tekstów autorzy zastanawiają się, w jaki sposób wojna utrwaliła się w tekstach kultury oraz w pamięci społecznej. Badacze omawiają narracje o wojnie zawarte w tekstach diarystycznych, kronikarskich, pamiętnikarskich, jak i w tekstach kultury pochodzących z różnych epok (np. w polemice religijnej, w relacjach z wypraw wojennych czy we wspomnieniach dyplomatów). Ukazane zostały również formy wykorzystania narracji o wojnie na użytek propagandy politycznej czy edukacji szkolnej (na przykładzie analizy kroniki szkolnej czy podręczników do historii). Tom zawiera rozprawy teoretyczne oraz analizy i studia przypadków. Przedmiotem opisu 11 tematycznie dobranych artykułów są różne teksty i gatunki oraz różne dyskursy — od prywatnych po publiczne.
Nie minęły dwa lata od śmierci najwybitniejszego polskiego reżysera i wciąż staramy się ogarnąć rozmiary jego dzieła. Numery specjalne poświęcone twórczości Andrzeja Wajdy opublikowały już czołowe czasopisma literackie: parysko-warszawskie „Zeszyty Literackie” (2016, nr 4), „Nowa Dekada Krakowska” (2017, nr 3), poznańskie „Przestrzenie Teorii (2017). Przyszła pora na „Studia Filmoznawcze”. Tegoroczny numer, gromadzący rozważania filmoznawców z kilku ośrodków krajowych i zagranicznych, stanowi jeszcze jeden wyraz hołdu dla wielkiego artysty.
Monografia jest próbą całościowego, wieloaspektowego ujęcia zagadnień dotyczących dziejów książki polskiej we Lwowie na przełomie XVIII i XIX wieku. Obejmuje refleksją badawczą takie istotne składniki, jak: zewnętrzna postać publikacji, zawartość treściowa, system informacji o książce, sposoby jej rozpowszechniania, gromadzenia i użytkowania, uwzględniając przy tym zjawiska życia epoki, wydarzenia polityczne, warunki prawno-ekonomiczne, prądy umysłowe, poziom oświaty i kultury. Ukazuje zatem funkcjonowanie lwowskiej książki, rozumianej jako wytwór określonych warunków historycznych i społecznych, a także duchowych i praktycznych potrzeb tamtejszego środowiska. Zwraca uwagę na zespół zjawisk inspirujących lub hamujących powstanie poszczególnych edycji i ich rozpowszechnianie, tendencje w kulturze epoki, możliwości twórcze autorów, operatywność warsztatów typograficznych i oficyn księgarskich, wskazuje zależność oferty wydawniczej i księgarskiej od zainteresowań i potrzeb czytelniczych mieszkańców Galicji oraz podkreśla rolę, jaką odegrała książka w kształtowaniu kultury intelektualnej tamtego regionu. Wypełnia ponadto lukę w dotychczasowym stanie badań w zakresie dziejów ruchu wydawniczo-księgarskiego we Lwowie na przełomie XVIII i XIX stulecia, ponieważ prezentuje nieznany dotąd obraz kultury książki polskiej w stolicy Galicji czasów oświecenia.
Kto, co, do kogo, w jakim celu, z jakim skutkiem? — to odwieczne pytania badaczy mediów i komunikacji społecznej. Najnowszy numer czasopisma „Dziennikarstwo i Media” zaprasza w podróż do Izraela, by poznać tamtejszy system medialny, do klasztoru, by na własne oczy zobaczyć zakonnicę korzystającą ze Snapchata, czy do galerii obrazów, by zrozumieć ich wizualną wartość. Wśród kodów i strategii komunikacji znajdziemy teksty o discopolowych piosenkach i teksty o publikacjach przy wegańskim stole, dowiemy się też, co łączy lub dzieli dziennikarza i blogera oraz czym jest femvertising i dlaczego jest skuteczny.
Początek XX wieku był w historii książki w Irlandii okresem, w którym nastąpił wyraźny wzrost liczby publikacji w języku irlandzkim. Zjawisko to, które można nazwać odrodzeniem irlandzkiej książki etnicznej, związane było z dążeniami Irlandczyków do niepodległości, zwieńczonymi w 1922 roku ustanowieniem Wolnego Państwa Irlandzkiego. Kontrolę nad książką przejął w nim rząd, pod którego auspicjami rozpoczęła działalność państwowa agencja wydawnicza An Gúm.
Publikacja opisuje odrodzenie książki irlandzkojęzycznej w szerokim kontekście historycznym, społecznym i kulturowym, a także pokazuje, jak było ono związane z irlandzką polityką oraz jak twórcy książek kreowali ich irlandzką tożsamość. Choć sytuacja Irlandczyków u progu niepodległości spotkała się z zainteresowaniem licznych badaczy — historyków, językoznawców i literaturoznawców, problem książki irlandzkojęzycznej poruszany jest rzadko, zwykle przy okazji rozważań socjolingwistycznych — stanowiła ona bowiem element irlandzkiej polityki odbudowy języka narodowego. Odrodzenie irlandzkiej książki etnicznej wypełnienia lukę w opisach i analizach odrodzenia kultury irlandzkiej, a zarazem ukazuje trwały skutek odrodzenia książki etnicznej widoczny w publikacjach w XXI wieku. Praca ta, wpisująca się w nurt interdyscyplinarnych badań nad książką, może stać się punktem wyjścia do badań porównawczych oraz stanowić podstawę opisu podobnych zjawisk w wypadku książek stworzonych w innych rzadziej używanych językach i wydanych w innych kręgach kulturowych. Szerzej stosowana może być też perspektywa semiotyczna użyta w analizie wybranych edycji i przedstawiona z wykorzystaniem bogatego materiału ilustracyjnego.
„Klinika Dziennikarstwa — Diagnoza” to wynik drugiego już spotkania w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego wybitnych polskich ekspertów z dziedziny medioznawstwa, poświęconego problemom współczesnego dziennikarstwa. W niniejszym tomie, na który składa się dziewięć opinii — artykułów, badacze bardziej niż chorób (symptomy tych są tak wyraźne, że pozwalają na jednoznaczną diagnozę) poszukują przyczyn złego stanu zdrowia (dziennikarstwa i mediów) w myśl zasady „nim zaczniesz leczyć, poznaj przyczyny”.
Do lektury książki zapraszamy nie tylko studentów kierunków dziennikarskich oraz badaczy dyscypliny, lecz przede wszystkim pracowników mediów, dla których rozpoznania i uwagi przedstawione w publikacji mogą okazać się cennym i pomocnym drogowskazem w codziennej praktyce.
Samorządność instytucji publicznych funkcjonuje na szczeblu gminnym, powiatowym oraz wojewódzkim z wykorzystaniem instrumentarium prawa, chroniącego cenione dobra wspólne. Zadania te powinny być komplementarne oraz skoordynowane, co przesądza o właściwej dbałości o szeroko pojęte dobro społeczności lokalnych.
Do realizacji tychże celów przygotowane są grupy dyspozycyjne, tworzone refleksyjnie, lokowane w obrębie systemu bezpieczeństwa państwa i odgrywające służebną rolę także na rzecz bezpieczeństwa „małych ojczyzn”. Powszechność oraz różność występowania zjawisk kryzysogennych wymaga sprawnego wprzęgnięcia w administracyjne tryby coraz bardziej wąsko specjalistycznych, ale i innowacyjnych grup dyspozycyjnych, kompetentnych w przeciwdziałaniu destrukcyjnej sile zagrożenia. W wymiarze zarówno indywidualnym, jak i zbiorowym natychmiastowa pomoc w sytuacji zagrożenia daje większą szansę na przeżycie i ochronę posiadanych dóbr. W obrębie każdego z typów grup dyspozycyjnych dokonuje się proces formowania służb, straży, inspekcji oraz innych podmiotów specjalizujących się w działaniach ratowniczych na rzecz ogółu, co pozostaje atutem współcześnie modernizowanych społeczeństw. Grupy te powstają nieustannie w wyniku przemian cywilizacyjnych, a ich rozwój determinowany jest poprzez określone „reżimy” ich wzrostu w strukturach społecznych, kształtowane poprzez historię oraz swoiste tożsamości. Ich proweniencję — poza procesami tożsamościowymi — warunkuje wiedza, kompetencje oraz wysoka specjalizacja zadaniowa, cechująca różnorodne typy grup dyspozycyjnych w militarnym, paramilitarnym oraz w cywilnym systemie bezpieczeństwa współczesnego państwa.
Retoryka tekstów lewicowych ma swoje odległe korzenie W książce tej został ukazany język polskiej lewicy od Wielkiego Proletariatu do końca PRL. W tym celu przeanalizowano teksty wybrane z olbrzymiego zbioru, kierując się kryterium ich historycznego znaczenia i wagi dla rozwoju różnych nurtów myśli lewicowej. Głównym celem książki jest ukazanie różnorodnych mechanizmów językowych, służących upowszechnianiu podstawowych idei polskiej lewicy. Diachroniczne ujęcie pozwoliło na wskazanie niezmiennych, kanonicznych cech językowych mocno związanych z pojęciem lewicowości. Język lewicy polskiej od końca XIX wieku rozwijał się, różnicował swój zasób leksykalny i różnorodne środki wyrazu w toku polemik i dyskusji ideowych. Lecz żywa myśl lewicowa, w tym piękna karta historii i działalności PPS, została przez rządzących w PRL wypaczona, a przede wszystkim poddana kontroli i wybiórczo wykorzystana do utrwalania swojej władzy.
Rok 2018 będzie miał ogromne znaczenie dla systemu ochrony danych osobowych. W tym czasie nastąpi fundamentalna zmiana podstaw prawnych wyznaczających zasady przetwarzania informacji dotyczących osób fizycznych. Po 25 maja przestanie być stosowana nie tylko obowiązująca obecnie polska ustawa o ochronie danych osobowych z 1997 roku, lecz także nie będzie można powoływać się na regulacje sektorowe modyfikujące dotychczas jej postanowienia.
Zasady bezpośrednio wprowadzone Ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych osobowych (RODO) wymuszą zatem gruntowne zmiany w działalności podmiotów przetwarzających informacje oraz zaowocują przyjęciem nowych rozwiązań legislacyjnych. Palącym problemem staje się więc ustalenie ich wzajemnych relacji w ramach modelu ukształtowanego przez RODO. Na bazie projektów nowej ustawy o ochronie danych osobowych i ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o ochronie danych osobowych dokonano analizy zagrożeń, jakie przyniosą — identyfikując główne punkty zapalne i wskazując potencjalne konsekwencje.
Tom Władza wyobraźni. Z problematyki antropologii obrazu pod redakcją Jana Krasickiego i Ilony Błocian zawiera prace poświęcone różnym sposobom rozumienia pojęcia obrazu i wyobraźni w refleksji filozoficzno-antropologicznej, a także szerzej — współczesnej myśli filozoficznej i humanistycznej. Autorzy zajmują się między innymi problemem relacji wyobraźni i nauki, obrazu, archetypu i mitu, roli metafory, ujęciami psychiki jako układu symbolicznego, funkcjami obrazu w przestrzeni społeczno-politycznej oraz analizami definicji podstawowych terminów z zakresu ich badań. W ich pracach znajdują się interpretacje koncepcji filozofii rosyjskiej, polskiej i francuskiej, np. G. Bachelarda, P. Ricoeura, G. Duranda oraz wielu innych.
Język religijny i praktyki religijne to niewątpliwie dwa zasadnicze wyznaczniki odrębności niemieckich Żydów w XIX wieku. Ograniczały one integrację żydowskiej mniejszości z chrześcijańskimi współobywatelami, dlatego też została podjęta próba analizy wybranych tekstów religijnych z tego okresu. Należą do nich pisma związanych z Breslau rabinów i nauczycieli – przedstawicieli ruchu Wissenschaft des Judentums, ich mowy okolicznościowe, modlitewniki, podręczniki, artykuły naukowe i prasowe, sprawozdania z działalności edukacyjnej, a także inskrypcje nagrobne z najstarszych pól na cmentarzu żydowskim przy ul. Ślężnej. Źródła te odzwierciedlają językowy obraz świata oraz częściową akulturację językową wrocławskich Żydów. Priorytetem pozostało dla nich zachowanie żydowskiej tożsamości, a religia, język religijny, liturgia oraz praktyki religijne wyznaczały na ogół nieprzekraczalne granice integracji.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
