Wiesław Budzyński. Pisarz. Biograf Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Brunona Schulza. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autor kilkunastu książek o tematyce historyczno-literackiej, m.in.: „Miłości i śmierci Krzysztofa Kamila”, „Schulza pod kluczem”, „Świątyni przodków” i „Miasta Lwowa”. Trzykrotnie nagradzany przez ministra kultury, w tym Nagrodą Specjalną za całokształt twórczości. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta.
Wojenne błyski to wspomnienia polskiego podchorążego i oficera, artylerzysty i korespondenta wojennego. Autor jako dwudziestopięcioletni pracownik londyńskiej placówki Polskiej Agencji Telegraficznej zgłosił się jesienią 1939 roku do polskiej podchorążówki we francuskim Cotquidan. Po upadku Francji służył w oddziałach polskich w Szkocji, w Sztabie Naczelnego Wodza w Londynie oraz w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej pułkownika Sosabowskiego, w której odbył kurs przeznaczony dla cichociemnych (znak spadochronowy numer 0034) i został zaprzysiężony jako członek Związku Walki Zbrojnej. Po odesłaniu z powrotem do Szkocji uzyskał przydział do Armii Polskiej na Wschodzie i znalazł się w Iraku, Syrii, Palestynie, Egipcie. Stamtąd zaś wraz z innymi żołnierzami 2 Korpusu Polskiego trafił na Półwysep Apeniński, gdzie wziął udział w kampanii włoskiej. Jako obserwator artyleryjski uczestniczył w krwawej bitwie o Monte Cassino w maju 1944 roku, później zaś wraz z 4 Pułkiem Pancernym Skorpionów w zdobyciu Bolonii. Wspomienia Grobickiego to żywa, potoczysta opowieść, pisana barwnym, sugestywnym językiem, w sposób charakterystyczny dla mowy potocznej. Podstawą edycji było wydanie emigracyjne wspomnień, które zostały uzupełnione o notę biograficzną o autorze oraz szkic autorstwa Władysława Minkiewicza, dziennikarza, który w 1969 roku przeprowadził z autorem wywiad radiowy z okazji dwudziestej piątej rocznicy bitwy o Monte Cassino. Znajdujący się na końcu książki kod QR pozwala dotrzeć do tego właśnie materiału, umieszczonego na stronach portalu Polska Zbrojna. W książce znalazły się również udostępnione przez Centralną Bibliotekę Wojskową archiwalne zdjęcia ze spuścizny po autorze oraz po jego ojcu, generale Jerzym Grobickim. Wydanie obecne zdobią grafiki przygotowane przez Piotra Korczyńskiego, pracownika Wojskowego Instytutu Wydawniczego, dopasowane do tematyki poszczególnych rozdziałów.
Książka poświęcona w całości arcybiskupowi Gallowi jest próbą przedstawienia sylwetki arcybiskupa w szerokim kontekście jego działalności w posługi duszpasterskiej jako biskupa polowego, a także okresu jego posługi duszpasterskiej jako biskupa pomocniczego archidiecezji warszawskiej w II Rzeczpospolitej.Autorzy podzielili swoją prace na trzy części. W pierwszej opisali życie i działalności Stanisława Galla, w drugiej przestawiono w w układzie chronologicznym wybrane dokumenty dotyczące działalności arcybiskupa, a w trzeciej częściej umieszczono materiały związane z ekshumacją szczątków Galla.
Pięknie wydana książka, w której spisane są powojenne losy Jerzego, uczestnika akcji pod Arsenałem oraz wybitnego architekta, harcerza i żołnierza. Po emigracji do Argentyny był cenionym architektem, szefem ważnych urzędów, które decydowały o rozwoju tego państwa. Publikacja zawiera niepublikowane wcześniej listy Białousa do dawnych towarzyszy broni i unikatowe zdjęcia.
Marian Chodacki nie miał złudzeń co do losu Polski po konferencji jałtańskiej. Uważał, że tylko kwestią czasu jest powstanie rządu zdominowanego przez komunistów. I nie pomylił się, bo właśnie taki był koalicyjny Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej. Jako kierownik Samodzielnej Placówki Wywiadowczej „Estezet” w Nowym Jorku Chodacki zdawał sobie sprawę, że na niego i jego pracowników czyha niebezpieczeństwo. Dlatego już w marcu 1945 roku zaczął ukrywać archiwa „Estezet” w klasztorze Sióstr Nazaretanek w Torresdale w Pensylwanii. W testamencie sporządzonym w 1949 roku napisał, że po jego śmierci zbiory odzyska tylko ten, kto będzie znał miejsce ich przechowywania, hasło słowne i przedstawi upoważnienie odbioru. Wskazówki te rozproszył wśród znajomych. Ale już w 1959 roku za pośrednictwem zaufanych ludzi potajemnie wydobył archiwum i ukrył je w nowojorskim Instytucie Józefa Piłsudskiego w Ameryce. Tam pozostało ono niezidentyfikowane aż do jego śmierci w 1975 roku. Archiwum „Estezet” stanowi najpełniejszą, tym samym bezcenną, zwartą kolekcję dokumentów polskiego wywiadu II Rzeczypospolitej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
