Błękit – tom I: Recall to kilka nowel autorstwa Alexa Aragona. Powstały one na przestrzeni kilku lat. Tematem nowel jest miłość, a w większości nowel czołową postacią jest Bóg.
Autora ciekawi człowiek. Jak twierdzi Autor, jest to jedyna istota żyjąca na Ziemi, która ją niszczy. Zabija z innych powodów niż reszta stworzeń. Ludzie mają rozum i uczucia jednak potrafią być okrutni, mściwi, niegodziwi, chciwi, przekupni, itp. Lista ,,złych cech” jest długa. Jednak tylko człowiek jest zdolny kochać bezinteresownie i prawie bezwarunkowo. Spośród dwóch płci, Autor uznaje kobietę za lepszą część ludzkiego rodu. Dlatego w nowelach kobieta jest głównym bohaterem. Drogie jest mu poświęcenie, wybaczenie, a głównie miłość. Miłość przez duże „M”. W utworach nie występują supermani, spidermani, batmani i inni superbohaterowie. Niektórzy bohaterowie są super tylko dlatego, że zostało im to dane przez „Najwyższą Miłość”.
Alex Aragon urodził się w Warszawie. Wychowywał się u babci w Brwinowie, odległym około 20 km od centrum stolicy. Ukończył technikum energetyczne. Po zakończeniu technikum pracował około roku w branży elektrycznej. Potem zaczął pracę w cukierni. W roku 1979 poznał dziewczynę, która została jego przyjacielem, a później żoną. W 1985 roku wspólnie wyjeżdżają do Kanady, gdzie mieszkają do dzisiaj. Mają jedną córkę, która urodziła się w Montrealu
Książka przenosi nas w świat życia młodych ludzi, którzy postanowili kształcić się na studiach.
„Przebudzenie” to wspomnienia z życia studenckiego. Większość to sytuacje fikcyjne, jednak można tę książkę uznać za coś w rodzaju spowiedzi. Przedstawia rok z życia Marcina, studenta budownictwa. Są tu więc imprezy studenckie, sceny z klubów osiedla akademickiego, są obserwacje z wydziału, a nade wszystko są uczuciowe problemy, wzloty i upadki życia osobistego młodych ludzi. Młodzi ludzie dopiero testują siebie samych i świat wokół. Jest to czas, kiedy człowiek wychodzi z beztroskiego często życia i raptem trzeba stać się odpowiedzialnym za siebie.
Przede wszystkim jest to powieść o dojrzewaniu. Wśród bohaterów książki każdy może znaleźć swego osobistego przedstawiciela i utożsamić się z nim.
Jacek Jakubowski mieszka w Kaliszu. Tam ukończył II LO im. T. Kościuszki, a następnie budownictwo na Politechnice Łódzkiej. Swoją przygodę z pisarstwem rozpoczął dopiero po studiach. Pierwszą była książka z gatunku science fiction. Literatura Stanisława Lema pomogła Autorowi połączyć świat techniki i nauki oraz świat humanistyczny. Interesują go sprawy naszej tak zwanej codzienności. Jak dotychczas nie widział niczego ciekawego w świecie realnym, tak nagle odkrył mnóstwo spraw dotychczas nie poruszanych przez literaturę piękną.
Wigilijny wieczór. Czas święta i radości. Noc, która przez wieki stała się tematem wielu podań i legend. Jedyna w swoim rodzaju. Czas, w którym dom przepełnia zapach potraw, ciepło i miłość. Leżący za oknami śnieg i malujący ornamenty na szybach mróz, jeszcze bardziej podkreślają przytulność domowego ogniska.
Jednak co czai się tam gdzie nie sięgają promienie światła? Czy radość i miłość sięgają dalej niż poświata na śniegu za oknami z zapalonych lamp twojego domu? Czy kończą się tam, gdzie nie dociera wzrok, po drugiej stronie drzew. Czy może sięgają dalej niż czas i przestrzeń. Dalej niż ludzkie życie... Czy zawsze jesteśmy panami swojego losu, czy tylko pionkami na szachownicy tych, którzy od eonów stoją po przeciwnych stronach? Czy śmierć jest końcem wszystkiego, czy tylko początkiem?
Zamieć. Pomorze Zachodnie. Młody chłopak spieszy do domu by zdążyć na uroczystą kolację. Czy ktoś chciał, aby nigdy tam nie dotarł? Czy może ktoś inny chce by dopełniło się przeznaczenie? Los prowadzi go tam, gdzie kończy się zdrowy rozsądek i zaczyna szaleństwo. Wejdź do tego świata.
Jeśli się ośmielisz...
Autor umiejętnie operuje syntetyczną formą opisu, w oszczędnych słowach zamykając obszerne rzeczywistości wewnętrzne i zewnętrzne, doznania, emocje i wrażenia.
Poezja, jak mówi Autor – jest jego językiem opisu świata: „…tak stwarzam świat, jak piszę wiersz„. Mieszka wśród dzikiej przyrody, która sprzyja filozoficznym rozmyślaniom nad istotą czasu, przestrzeni i istnienia: „Czas nie czeka na nas, ale ja, duży człowiek, mam łzy pełne powiek, chyba od wiatru i tego pędu może tak być„, albo „zdumieniem byłem spacerowym, piorunem własnej pamięci, wędrowcem i eksponatem” to tylko niektóre przykłady niezwykłych zastosowań zwykłych słów, dzięki którym Autor opisuje doznania, przy jednoczesnym zachowaniu dystansu do własnych obserwacji.
Piotr Romanowski, ur. 1962 w Warszawie. Gospodarz kilku autorskich wieczorów poetyckich, debiutował w nowatorskiej formie tzw. poezji liniowej. Założył Stowarzyszenie Ekologiczno-Artystyczne „Ręką Dzieło”, w ramach którego od wielu lat organizuje wydarzenia kulturalne i artystyczne.
Jest laureatem kilku nagród, m.in. Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Fundacji Wspomagania Wsi, Rady Organizacji Pozarządowych. Stypendysta Ministra Kultury. Prowadzi wykłady i warsztaty. Działa na rzecz ochrony przyrody, jego pasją jest głęboka ekologia. Aktywista Greenpeace, członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot. W roku 2008 został mistrzem świata w Międzynarodowych Mistrzostwach w Rzucie Młotkiem do Telewizora.
Od 1982 roku mieszka na warmińskiej wsi i prowadzi gospodarstwo rolne.
Był rok 2126, kiedy w końcu mieliśmy pewność, że się z Nim spotkamy.Był rok 2126, kiedy nawet wojsko musiało zaufać potędze, jaką posiadali mutanci tacy jak ja.To w tym roku wszystko się zaczęło. Nauczyłam się, jak mogę pomóc Ziemi w obronie przed Nim. Jak sprawić, by energia, która płynęła w moich żyłach dała nam szansę na ratunek. Dostałam szansę na nowe życie. Na poznanie wspaniałych przyjaciół, pokazujących do czego jestem zdolna, wprowadzających mnie w cudowny świat muzyki XXI wieku, o jakim od dawna marzyłam. Wiedzieliśmy już od dłuższego czasu, że nie byliśmy jedyną zamieszkała planetą we wszechświecie, ale dopiero teraz zmieniło to nasze życie.
Kasia i Ewa urodziły się jako bliźniaczki. Przez osiem lat dzieliły każdą chwilę życia, aż do dnia, w którym ktoś zamordował Ewę pod oknami ich domu. Kasia podobno coś widziała, tak uważała policja. Tyle, że ona nic nie pamięta. Dwadzieścia cztery lata później Katarzyna, dla przyjaciół Kat, nie przypomina normalnej kobiety, źle sypia, ma problemy z kontrolowaniem gniewu, dostaje wyrok w zawieszeniu za pobicie. Sędzia nakazuje jej udził w psychoterapii. Właśnie wtedy rozpoczyna się seria zbrodni. Jeden po drugim giną uczestnicy terapii, ludzie którzy właśnie zaczynali bolesną podróż we własną przeszłość. Ktoś rozsyła e-maile z informacją, że Kat będzie następna. I że poniesie karę za to, co zrobiła. Policja jest bezsilna, zaleca jedynie ostrożność. Kat nie chce czekać bezczynnie, aż morderca zrobi ruch. Postanawia dotrzeć do akt morderstwa siostry. Czy to w nich kryje się odpowiedź na pytanie dlaczego ktoś ją prześladuje? A może chodzi o coś zupełnie innego?
"Sztuczne ognie" to projekt stosunkowo eksperymentalny - pisany w formie dziennika dokumentującego "dni z życia", nie pozwalający na odnalezienie miejsca ani czasu wydarzeń. Książka ma charakter beletrystyki autobiograficznej, bazująca na wydarzeniach z prawdziwego życia, istniejących miejscach i do bólu szczerych przemyśleniach, które nadają jej życie głównie ze względu na fakt, że wydarzyły się naprawdę. Prawdziwe życie w "Sztucznych ogniach" zostało zmanipulowane halucynacjami i snami, które przeplatają się z prawdziwym światem i nie pozwalają mu na samoistne istnienie, zakłócając jego odbiór. Całości utworu towarzyszą komentarze muzyczne w przypisach, mające w zamiarze nie tylko sparafrazować utwory ale zachęcić czytelnika do odsłuchania ich w trakcie tej psychodelicznej podróży - muzyka, która towarzyszyła zdarzeniom opisanym w "Sztucznych ogniach".
Damian Małecki - urodzony w roku 1993, pracuje nad wieloma projektami, które podpisuje pseudonimem "Szopa". Poza pisarstwem, które tyczy się prozy i poezji, do głównych zainteresowań należą malarstwo, rzeźba, fotografia analogowa oraz komponowanie muzyki. Wśród głównych inspiracji pisarskich warto wymienić Terry`ego Pratchetta, którego wyszukany sarkazm zainspirował wiele fragmentów "Sztucznych ogni", oraz Charlesa Baudeleire`a i jego "Fleurs du mal", będące najczęściej wspomnianą przez autora inspiracją w poezji.
Według legend każde pokolenie w krainie zwanej Alasterią ma swojego alastora. Człowieka, który wychodzi przed szereg i ma przeznaczone by zmienić świat. Aran jest jednym z nich, chociaż nigdy się o to nie prosił. Nie chce być bohaterem, pragnie tylko wrócić do domu. Jest obcy, ale nie tylko dlatego, że jest alastorem. Jest Człowiekiem zza Słońca. Nie wie jednak jak trudna jest to droga, a wiele osób chce wykorzystać jego Dar. Na drodze alastora stają wielka polityka, istoty bez ciał i bezwzględni bogowie. Aran musi stawić im czoła oraz samemu sobie jeśli chce jeszcze zobaczyć dom. Dom, który widzi codziennie w nawiedzającym go śnie, który każe mu zniszczyć Słońce. To jego droga.
Michał Maciej Cieczko (ur. w lipcu 1990 w Toruniu) – wychował się w Brodnicy, ale swoje miejsce znajduje w Grodzie Kopernika. Student dziennikarstwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Zagorzały fan całej prozy Tolkiena i fantasy od czasu gdy ojciec opowiadał mu o przygodach drużyny pierścienia do poduszki. Pisze od kiedy potrafi łączyć słowa w zdania na papierze. Alastors: Człowiek zza Słońca jest jego debiutem pisarskim. Uważa, że pisanie uczy pokory i samodyscypliny, a najważniejsze jest by zacząć.?
Uwielbiasz stare dokumenty i opowieści przekazywane z ust do ust? Intrygują Cię kryminalne zagadki? A może lubisz dreszczyk emocji wobec nieznanego? Jeżeli tak, to ta książka jest dla Ciebie.
„Pośmiertny uścisk” to utrzymana w żartobliwym tonie, trzytomowa powieść opowiadająca o przygodach dojrzałego małżeństwa Marka i Tereski, które zakończyło rozdział swojego życia poświęcony wychowaniu potomstwa. Dzieci dorosły i rozpierzchły po świecie, więc bohaterowie dają się ponieść splotom okoliczności wiodących ich ku zapomnianemu światu przygód, wplątując się w przeróżne, w tym kryminalne, historie.
Kazimierz Stachowicz – urodzony w 1955 r. na Pomorzu fizyk i informatyk. Przez ponad trzydzieści lat był nauczycielem w szkołach średnich realizując jednocześnie liczne projekty z zakresu szkoleń komputerowych, baz danych oraz e-learningu. Po przejściu na wcześniejszą emeryturę postanowił spróbować swoich sił na niwie literackiej, czego wynikiem jest między innymi trzyczęściowy „Pośmiertny uścisk”.
To pierwsza z trzech części przygód małżeństwa roztrzepanej, ale rezolutnej Tereski i popadającego w rozliczne perypetie Marka.
Część druga to „Pośmiertny uścisk. Haunebu”.
Część trzecia – „Pośmiertny uścisk. Nuunen”.?
Szukając w lesie malin, dwie dziewczynki odkrywają niespodzianie wejście do innego świata - tak rozpoczyna się ich wielka przygoda. Na obcej, czarownej planecie natykają się na Kiou i tajemniczych Strażników Światła. Kim są te obce istoty? Dlaczego wykazują tak żywe zainteresowanie dziewczynkami? Co łączy Ziemię i Seteerię? Tajemnicza, trzymająca w napięciu książka opowiada z humorem o przyjaźni i wciąga czytelnika fantazyjnymi wątkami w niezwykły świat, z lekkością splatając fikcję z rzeczywistością.
Danuta Morawska urodziła się w Bielsku-Białej, a żyje od ponad dwudziestu lat w Niemczech. Wraz z rodziną i psem mieszka w Norymberdze. Autorka ma wiele pasji i kilka zawodów. Na co dzień pracuje intensywnie, czas wolny poświęcając pisaniu tekstów na swoją stronę autorską www oraz opowiadań. Ukończyła w Niemczech szkołę dla autorów o kierunku beletrystyka. Pierwsza powieść jest spełnieniem jej młodzieńczych marzeń, na realizację których wcześniej nie znalazła czasu.
Opowieść „CYNGLE” rozpoczyna się w Międzyrzecu Podlaskim w czerwcu 1999r. Główni bohaterowie wychowani na „Psach” Pasikowskiego, Dżino, Enrico i Mały, mieszkają na jednym osiedlu. Przyjaźnią się od dziecka. Dżino, były żołnierz, uczestnik misji pokojowej w Bośni i Hercegowinie, były najemnik z Kosowa, otrzymuje propozycję pracy od swego byłego dowódcy. Teraz jest on grubą rybą wśród warszawskich biznesmenów. Zabiera przyjaciół i wyrusza do Pruszkowa. Robota ma być prosta. Ochrona dowódcy. Przyjaciele dowiadują się jednak, że pracodawca zadarł z Serbami i to jeszcze podczas wojny w Bośni. Sprzątnął im sprzed nosa śmiercionośne głowice. Generał Kostyriew, dowódca Serbów, werbuje w swe szeregi coraz więcej Rosjan. Postanawia zrobić wszystko by dowiedzieć się gdzie wróg ukrył rakiety. Chce je odzyskać. Dżino postanawia dokończyć to, co zaczęło się 3 lata temu, zniszczyć głowice i definitywnie rozprawić się z Kostyriewem. Werbuje ludzi z byłego oddziału i próbuje wykonać zadanie. Zwroty akcji, policja, zdrada, miłość i śmierć, depczą im po piętach. Nie wszyscy wyjdą z tego żywi. Jeżeli im się nie uda, świat może przestać istnieć. Czy wróg pozwoli im zniszczyć śmiercionośne głowice? Odpowiedzi znajdują się na stronach powieści.?
Bohaterkami książki są dwie przyjaciółki, które pracują w tym samym zawodzie – są księgowymi. Jedna z przyjaciółek uważa, że prawdziwa miłość nie istnieje. Druga wpada na pewien pomysł, który może zmienić przekonania pierwszej. Musi przekonać do niego swoją przyjaciółkę aby udowodnić, że ta się myli. Czy się uda ?
Jest to czwarta książka w dorobku Autorki. Od dwudziestu sześciu lat żyje w szczęśliwym związku małżeńskim. Poprzez pisanie spełnia się emocjonalnie i duchowo. W jej życiu zawsze dominowało to piękne uczucie, jakim jest miłość. Dlatego w utworach Pani Doroty, nie może zabraknąć obrazów pokazujących wyższość uczuć nad zmaterializowanym światem?
Jest to kolejna książka Doroty Gąsiorek Drzymały. Dwie poprzednie to "Alfabet dziecka poszukującego" oraz "Myśli i lęki małego człowieka". Utwory Pani Doroty poruszają tematy związane z problemami międzyludzkimi, a zwłaszcza ukazują problemy małych dzieci, które bardzo często stają się właśnie problemami dla swoich rodziców, którzy je później porzucają. Obecną książką Autorka chce przypomnieć o ważnych wartościach, które niesie ze sobą rodzina, która jest niezbędna do prawidłowego rozwoju i życia człowieka.?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
