Słyszeliście o Fauście… To jest Eryk. Istnieje pewna różnica. Eryk ma czternaście lat, mieszka na legendarnym i magicznym świecie Dysku, a także jest pierwszym w historii hakerem demonologii. Na szczęście nie udało mu się wywołać żadnych demonów, wywołał za to Rincewinda (najbardziej niekompetentnego maga w uniwersum) oraz Bagaż (najniebezpieczniejszy sprzęt podróżny na świecie). Kiedy Eryk wypuszcza ich na niczym niechroniony świat, oczekuje, że Rincewind spełni trzy jego życzenia. Wiecie przecież. Standardowa trójka. Żyć wiecznie, panować nad światem, spotkać najpiękniejszą kobietę w historii. Właściwie to proste… Dryfowanie u zarania Czasu, zmiana przyszłości i spotkanie z najbardziej kłopotliwym bogiem historii to zaledwie początek. Stworzenie życia na Dysku to drobnostka. Ponieważ Rincewind trafia w końcu do Piekła. Dosłownie. A ono nigdy już nie będzie takie jak dawniej. Terry Pratchett (1948–2015) – brytyjski pisarz fantasy. Jego najsłynniejszym dziełem jest liczący 41 tomów cykl „Świat Dysku”, zapoczątkowany w 1983 roku powieścią „Kolor magii”. Ostatnia powieść cyklu, „Pasterska korona”, ukazała się w sierpniu 2015 roku, już po śmierci pisarza. Na świecie sprzedano ponad 100 milionów książek Pratchetta, które zostały przetłumaczone na 43 języki.
Zazwyczaj przeprowadzka to początek nowego życia, ale dla rodziny Creedów stała się początkiem ich końca. Mistrz horroru Stephen King zaprasza czytelników na wycieczkę do piekła i z powrotem!Na świecie istnieją dobre i złe miejsca. Nowy dom rodziny Creedów w Ludlow był niewątpliwie dobrym miejscem - przytulną, przyjazną wiejską przystanią po zgiełku i chaosie Chicago. Cudowne otoczenie Nowej Anglii, łąki, las; idealna siedziba dla młodego lekarza, jego żony, dwójki dzieci i kota. Wspaniała praca, mili sąsiedzi - i droga, po której nieustannie przetaczają się ciężarówki. Droga i miejsce za domem, w lesie, pełne wzniesionych dziecięcymi rękami nagrobków, z napisem na bramie: CMĘTARZ ZWIEŻĄT (cóż, nie wszystkie dzieci znają dobrze ortografię).Ci, którzy nie znają przeszłości, zwykle ją powtarzają i nie chcą słuchać ostrzeżeń.Stephen King napisał tę powieść podczas pobytu w wynajętym domku w Orrington, w stanie Maine. Fakt ten nic by nie znaczył, gdyby nie cmentarz zwierząt, który znajdował się za domkiemStephen King (ur. 1947) nazywany jest Królem Horroru. Sławę i awans z pracownika pralni na najbogatszego pisarza Ameryki przyniosła mu "Carrie" (1974). To od niej zaczęło się pasmo prawdziwych bestsellerów - wśród nich znalazły się chociażby kultowe "Miasteczko Salem" (1975), "Lśnienie" (1977), "Bastion" (1978), cykl "Mroczna Wieża" (1982-2012), "Cmętarz Zwiężąt" (1983), "To" (1986), "Misery" (1987), "Zielona mila" (1996), "Dallas '63" (2011), a także najnowsze powieści - "Billy Summers" (2021), "Holly" (2023) i "Nie wymiękaj" (2025). Dzieła Kinga, łączące gatunki takie jak horror, science fiction, sensacja, thriller i fantasy, rozeszły się w setkach milionów egzemplarzy i zostały przetłumaczone na kilkadziesiąt języków. Były też wielokrotnie ekranizowane. Stephen King i jego żona Tabitha mają córkę i dwóch synów - pisarzy Owena Kinga ("Śpiące królewny") i Joego Hilla ("Locke & Key").
Jest takie miejsce, gdzie wszystko jest możliwe. Gdzie zawiązują się niezwykłe przyjaźnie. Niektóre wręcz bajkowe. Gdzie człowiek i przyroda stają się jednością, choć natura jest tam dzika i nieustępliwa. To miejsce wcale nie jest daleko. Ale i nie blisko. Leży za górami, za lasami, w krainie magii. Każdy może tam dotrzeć, choć droga nie jest łatwa. Trzeba pokonać wiele wzniesień i porządnie się zmęczyć. Czy warto? Warto! Absolutnie!To kraina sześciu jezior zwana Pięcioma Stawami. Dziwne, prawda? Vero, dzielny ratownik TOPR-u, też był zdumiony. Ruszył właśnie ze swoim Panem na tygodniowy dyżur w samo serce Tatr. Zamieszkali w najwyżej położonym w Polsce schronisku i ech, dużo by opowiadać. Co tam się nie wydarzyło! Vero poznał dzikość, piękno i grozę Tatr. Stanął oko w oko z niedźwiedziem, wysłuchiwał monologów zarozumiałego świstaka i ruszył do najbardziej dramatycznej akcji w swoim życiu, szukając kogoś, kto stał się mu bliski."TOPR. Niezwykłe spotkania psa ratownika" to kontynuacja bestsellerowej opowieści "O psie, który został ratownikiem". Jej główny bohater, teraz już dorosły, mierzy się z nowymi wyzwaniami.To historia o słabościach i niedoskonałościach, z którymi zmaga się każdy z nas, a także o odwadze i odpowiedzialności, które wyróżniają niewielu. Przyjrzyjmy się im, by spróbować stać się kimś lepszym - dla siebie i świata.Beata Sabała-Zielińska - rodowita góralka, publicystka i dziennikarka radiowa, przez lata związana z Radiem ZET. Autorka i współautorka książek o Zakopanem. Zajmuje się głównie tematyką górską. Jej publikacje: "TOPR. Żeby inni mogli przeżyć", "Pięć Stawów. Dom bez adresu", "TOPR 2. Nie każdy wróci", "Kryminalne Zakopane", książka dla młodzieży "TOPR. Tatrzańska przygoda Zosi i Franka" oraz książka dla dzieci "TOPR. O psie, który został ratownikiem" przez wiele tygodni nie schodziły z list bestsellerów.
Szalejące tłumy, pożary, walące się domy, fetor Tybru - życie w antycznym Rzymie było intensywne, a nierzadko zwyczajnie niebezpieczne. Rzymianie relaksowali się i plotkowali w łaźniach, kradli cenną wodę z akweduktów, a także ucztowali i bawili się do utraty tchu. Od senatorów po niewolników - wszyscy tłoczyli się w teatrach i cyrkach, by oglądać walki gladiatorów, występy ulubionych śpiewaków, aktorów pantomimy i komików, wyścigi rydwanów. Bogatsi wieńczyli swoje życie okazałymi grobowcami. W świecie przesiąkniętym brutalnością i nierównością rozkwitało jednak piękno - w architekturze, poezji i sztuce.Od woni kadzideł w świątyniach i przypraw w ulicznych garkuchniach, po krzyki skazańców i liczne śmiertelne ofiary zamieszek wyborczych - książka Guy de la Bdoyre'a, oparta na bogatych źródłach historycznych i literackich, przenosi nas w samo serce tętniącego życiem Rzymu u szczytu jego potęgi.Guy de la Bdoyre jest brytyjskim dziennikarzem. Studiował historię i archeologię na uniwersytetach w Durham i Londynie, a następnie uzyskał tytuł magistra archeologii na University College London. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych pracował dla BBC. Autor książek poświęconych starożytności: "Pretorianie. Rozkwit i upadek gwardii cesarskiej"; "Roman Britain: A New History"; "Domina: The Women Who Made Imperial Rome"; "The Fall of Egypt and the Rise of Rome"; "Gladius: Living, Fighting and Dying in the Roman Army" oraz "Pharaohs of the Sun".Recenzje:Niezwykle zajmująca książka "Populus" czerpie z archiwów codzienności, ukazując starożytny Rzym jako miejsce zarazem osobliwe i zaskakująco autentyczne Książka obfituje w liczne obrazy Rzymu "od kuchni", inne od tych przedstawianych oficjalnie Najlepiej sprawdza się jako swoisty szwedzki stół tematów, a jest to uczta nadzwyczaj smakowita. Dzięki ogromnemu wachlarzowi źródeł, wyczuciu szczegółu i lekkiemu stylowi de la Bdoyre nieustannie rozbudza ciekawość czytelnika, który nie może się doczekać, jaką osobliwość życia rzymskiego autor zaserwuje mu w kolejnej odsłonie."Wall Street Journal"Dzięki szczegółowości i swobodnemu stylowi książka w atrakcyjny sposób przedstawia codzienne życie przeciętnego Rzymianina. Miłośnicy historii będą zachwyceni."Publishers Weekly"De la Bdoyre maluje barwny obraz, oferując czytelnikowi nowatorskie spojrzenie na życie w starożytnym Rzymie."Booklist"Życie w starożytnym Rzymie - w całej swej znajomej zwyczajności i absurdzie - stanowi temat porywającej książki de la Bdoyre'a. Opierając się na listach, inskrypcjach, sztukach teatralnych, poezji, architekturze, monetach, a nawet zachowanej zawartości kanalizacji, autor rekonstruuje codzienność ludzi ze wszystkich warstw społecznych. Co jedli, co czuli, co widzieli i w co wierzyli; jak się wspierali, bawili, chronili i postrzegali samych siebie starożytni Rzymianie Liczne anegdoty nie tylko ożywiają narrację, ale też wnoszą mnóstwo ważnych treści. Zasady rządzące życiem Rzymian, podobnie jak nasze normy społeczne, nie zostały spisane raz na zawsze. Były elastyczne, podatne na reinterpretacje, będące wynikiem nieustannych negocjacji między ideałami przeszłości a realiami teraźniejszości. Dzięki de la Bdoyre'owi ukazują się nam tak, jakbyśmy sami je odczuwali - jako suma tysięcy decyzji podejmowanych codziennie przez jednostki."The Telegraph" (wyd. brytyjskie)
W czasach, gdy streaming był jak science fiction, a rewind robiło się palcem… …światem rządziły kasety VHS, wypożyczalnie były miejscami kultu, a filmy z Van Damme’em, Stallone’em i Schwarzeneggerem miały większy wpływ na dzieciaki niż lekcje WF-u. PigOut i Przemek Corso zabierają cię w nostalgiczną, przewijaną ręcznie podróż do czasów, kiedy kaseta była walutą, Van Damme bogiem, a blokada rodzicielska największym wyzwaniem technologicznym znanym ludzkości. To nie jest kolejna książka o filmach. To manual przetrwania lat 90. – z masą anegdot i wspomnień, ze szczyptą ironii i wzruszeń. Przeczytacie tu o VHS-owych traumach, ekranowych bromansach i filozofii życiowej wprost z „Zabójczej broni”, „RoboCopa” czy „Dnia świstaka”. W zasadzie to w ogóle nie jest książka – to teleport do czasów, gdy człowiek był gotów sprzedać młodszego brata za kasetę z „Krwawym sportem”. Jeśli pamiętasz zapach wypożyczalni, kopałeś w drzewa, żeby być jak Tong Po, miałeś plastikowy pistolet z napisem „Police” i opłakiwałeś śmierć Mufasy, musisz to przeczytać. A jeśli nie pamiętasz… to tym bardziej powinieneś sięgnąć po tę pozycję – żeby wiedzieć, dlaczego rodzice chowali przed tobą niektóre kasety. Wciąga jak przewijanie taśmy ołówkiem. Zresztą – nie zapomnij przewinąć. Uwaga: po lekturze możesz chcieć odkurzyć magnetowid. Na własną odpowiedzialność. PigOut – internetowy komentator rzeczywistości, recenzent popkultury i człowiek, który od 2015 roku z równym zapałem rozkłada na czynniki pierwsze zarówno książki, jak i kebaby. Znany z bezczelnego humoru, ciętego języka i sarkazmu ostrzejszego niż nóż do steków, prowadzi bloga i działa w social mediach, gdzie otwarcie mówi to, czego inni nie mają odwagi powiedzieć. Był już i duży, i niemal tak wycięty jak Gerard Butler w „300”, więc zna obie strony lustra. Jadł w azjatyckich garkuchniach i dworcowych kebabowniach, dlatego nic już go nie zaskoczy. Obejrzał wszystkie części „Szybkich i wściekłych” oraz trzy epizody „Listów do M.”, co pozwala mu uważać, że na kinie zna się jak nikt. Recenzował największe książkowe paździerze, dzięki czemu idzie przez życie z podniesioną głową – bo wie, że nic gorszego nie może go już spotkać. PigOut specjalizuje się w recenzjach, testach, publicystyce i copywritingu. Na swoim koncie ma również podcasty, kampanie marketingowe, a także epizodyczne występy w rolach zwłok w telewizji i etiudach niezależnych. Człowiek do zadań specjalnych, który łączy kulturę wysoką z niską – i obie traktuje z równym dystansem (czytaj: bez litości). Prywatnie miłośnik tatara, popołudniowych drzemek i internetowych dram. Bardziej niż pracy na etacie boi się tylko rozmów telefonicznych. Uważa, że jeśli popkultura to bagno, on jest woderami z napisem „Sarkazm 100%”. Prywatnie przyjaciel Przemka Corso. Przemek Corso – autor kochanych przez dzieci i rodziców „Opowieści z Białej Doliny”, „Lata w Białej Dolinie” i „Świąt w Białej Dolinie”, a także głośnego thrillera „Serca twego chłód”, który doczekał się komiksowej kontynuacji, regularnie ukazującej się na łamach „Magazynu Kryminalnego” („Newsweek”). Twórca niszowych książek przygodowych: „Honor złodzieja”, „Serce pustyni”, „Płomień prawdy”, „Miasto w wodzie”, bestsellerowych biografii: „Rahim. Ludzie z tylnego siedzenia”, „Grubson. Na szczycie” oraz wywiadu rzeki „Czesław Mozil. Pocztówki z pandemii”.Razem z Julią Żugaj napisał popularną książkę dla młodzieży „Tak miało być”. Laureat nagrody Vivelo Book Awards 2024 za „Lato w Białej Dolinie”. Nominowany również do 31. Nagrody im. Kornela Makuszyńskiego. Słuchowisko „Miasteczko Brighthope”, które napisał dla Storytel, otrzymało nominację do Best Stream Awards. W 2025 roku w Audiotece premierę miał audioserial „Supernova”, który Corso napisał i wyreżyserował – i zgarnął następną nominację. Głos Kolei Dolnośląskich, a ponadto wielu reklam, audiobooków i słuchowisk. Od niedawna debiutujący aktor dubbingowy (Spirytysta w „Diablo IV: Vessel of Hatred”). Generalnie straszny nudziarz. Do kina chodzi sam. Włóczykij z natury. Muminek z wyglądu. Prywatnie przyjaciel PigOuta.
Wybór najpopularniejszych i najpiękniejszych wierszy oraz piosenek Jonasza Kofty (1942-1988).Kofta był jednym z największych - obok Agnieszki Osieckiej, Wojciecha Młynarskiego i Jeremiego Przybory - poetów polskiej piosenki. Niemal każdy jego wiersz mógł stać się od razu radiowym szlagierem - do najbardziej znanych należą choćby: "Jej portret", "Śpiewać każdy może", "Pamiętajcie o ogrodach", "Wakacje z blondynką", "Samba przed rozstaniem...". Współpracował m.in. z Hybrydami, Teatrem Syrena oraz Programem Trzecim Polskiego Radia. Współtworzył kabaret Pod Egidą. Był współautorem - wraz ze Stefanem Friedmannem - popularnych cykli radiowych: "Fachowcy" oraz "Dialogi na cztery nogi", a z Janem Pietrzakiem - "Duetów liryczno-prozaicznych". Pisał także sztuki teatralne - w tym wystawioną w 1978 roku "Wojnę chłopską". Zmarł w wieku 46 lat.
Po raz pierwszy w jednym tomie! „Ziemiomorze” Ursuli K. Le Guin to jeden z najznakomitszych cykli literatury fantasy, porównywany z dziełami J.R.R. Tolkiena czy C.S. Lewisa. Opisuje malowniczy świat pełen wysp, smoków i tajemnic, w którym najważniejsza jest równowaga między tworzącymi go siłami. Głównym bohaterem serii jest czarnoksiężnik Ged; poszczególne części opowiadają jego losy – od najmłodszych lat i pierwszych kroków stawianych w świecie magii, aż po czasy gdy zaczęła się ona stawać niebezpiecznym narzędziem w rękach zła. Ged, którego Ziemiomorze na zawsze zapamięta jako Krogulca, zostaje wysłany na wyspę Roke, aby tam zgłębiać czarnoksięską sztukę. Jest obdarzony niezwykłymi magicznymi zdolnościami, więc po latach nauki zostaje Arcymagiem, który będzie musiał pomóc Najwyższej Kapłance Archipelagu – Tenar – uciec z labiryntu ciemności. Niestety, wraz z upływem lat równowaga Ziemiomorza zacznie się chwiać coraz bardziej, a prawdziwa magia i pradawne zwyczaje coraz częściej wykorzystywane będą przez mroczne siły zła i śmierci… Saga o Ziemiomorzu to opowieść o dojrzewaniu, o wyzbywaniu się młodzieńczej pychy i ducha rywalizacji, dorastaniu do wewnętrznej harmonii i mądrości, ale też zrozumienia ograniczoności ludzkich działań. Im większa moc i im większa władza, tym większa odpowiedzialność – przestrzega Le Guin. „Wysokie obcasy” Potrzebowałam sześciu książek i trzydziestu lat życia, by opowiedzieć historię Geda i Tenar. W tym czasie nieustannie dowiadywałam się czegoś nowego o krainach i ludach Ziemiomorza – bo wszystkie przygody i odkrycia bohaterów były też moimi przygodami i odkryciami. (…) I oto wreszcie macie przed sobą ukończoną historię. Oby lektura sprawiła wam równie wielką przyjemność, jak mnie jej pisanie! Ursula K. Le Guin Ursula K. Le Guin urodziła się 21 października 1929 r. w Berkeley. Jej książki stały się klasyką nie tylko fantastyki. To już kanon literatury pięknej – analizowany, poddawany badaniom literackim, antropologicznym i psychoanalitycznym. Pisze dla dorosłych, młodzieży i dla dzieci. Jest autorką scenariuszy filmowych i esejów oraz tekstów piosenek. Została uhonorowana wszelkimi możliwymi nagrodami przyznawanymi twórcom science fiction i fantasy, z Nebulą, Hugo i World Fantasy Award na czele. Amerykańska Biblioteka Kongresu określiła ją mianem Żyjącej Legendy wśród pisarzy. Od 1958 roku mieszka w Portland w stanie Oregon.
Tam, gdzie zwyczajne życie ociera się o magię. Filip Spalski jest pilotem, kocha latać, robi to całe życie. Pewnego dnia wraca do domu po długim locie przez Atlantyk i dowiaduje się, że jego żona odeszła. Nie chciała dłużej czekać – na niego, na dziecko, na wspólne życie. Filip nagle widzi, że nic mu nie zostało. Jest sam, nie ma przyjaciół ani rodziny. Wsiada w samochód i rusza przed siebie. Dojeżdża na koniec świata, do małej wioski w Bieszczadach, gdzie czas płynie tak wolno, że wszyscy kupują gazety sprzed tygodnia. Na nieczynnej poza sezonem stacji kolejowej spotyka mężczyznę, znajdującego się w podobnej sytuacji. Kupuje od nieznajomego zaniedbaną knajpę o nazwie Magnolia. Pracuje tam kilka niezwykłych kobiet, które odmienią jego życie… W życiu pewna jest tylko zmiana. W świecie Magnolii [AK1]mamy wielu odważnych bohaterów, którzy zmieniają swoje życie. Zachwyca niezwykłe bogactwo wyjątkowych postaci kobiecych, a ich różnorodność tworzy barwny patchwork charakterów, które chciałoby się zobaczyć na dużym ekranie. Mamy tu świat trochę jak z filmów Kusturicy, a wszystko okraszone przewrotnym poczuciem humoru. Warto zarezerwować wieczór na lekturę Magnolii[AK2]. Polecam! Małgorzata Foremniak, aktorka Grażyna Jeromin-Gałuszka – znana i ceniona autorka powieści obyczajowych, łączących romans i kryminał z magią. Jej książki to zaproszenie do podróży w głąb ludzkich serc, do poszukiwania prawdy o życiu. Od wielu lat jest zafascynowana powieściami Gabriela Garcíi Márqueza. Otoczona rodziną i zwierzętami, mieszka i tworzy pośród przepięknych krajobrazów podradomskiej wsi. Absolwentka bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim oraz scenopisarstwa w PWSFTViT w Łodzi. Publikowała utwory poetyckie i krótkie formy prozatorskie w czasopismach, a także w antologiach poetyckich. Laureatka ogólnopolskiego konkursu zorganizowanego przez Agencję Scenariuszową i magazyn „Film”. Jej debiutancka powieść Złote nietoperze (2007) otrzymała pierwszą nagrodę w konkursie literackim „Kolory życia”. Pięciotomowa saga „Dwieście wiosen” podbiła serca polskich czytelniczek, a wydana w 2025 roku powieść Skończyły mi się oczy kilka tygodni nie schodziła z list bestsellerów.
Pierwsza książka z dwutomowego cyklu powieściowego "Kobiety bez twarzy".Poruszająca, oparta na faktach powieść, która wciąga czytelnika w zamknięty i często niezrozumiały świat Królestwa Arabii Saudyjskiej. Autorka, arabistka przez wiele lat mieszkająca w krajach Bliskiego Wschodu, snuje opowieść zainspirowaną własnym pięcioletnim pobytem w Saudii, ukazując realia życia kobiet - zarówno cudzoziemek, jak i rdzennych mieszkanek tego konserwatywnego państwa.Poznajcie rodzinę Koziełów: przebojową Hankę, jej spokojnego męża Piotra oraz nastoletnią buntowniczkę Karolinę, którzy próbują odnaleźć się w świecie, gdzie codzienność wyznacza rytm modlitw, a łamanie surowych norm grozi poważnymi konsekwencjami. Przez pryzmat ich losów czytelnik staje się świadkiem groteskowych nieporozumień, wstrząsających wydarzeń, ale także szczerych przyjaźni i zaskakujących odkryć.Autorka z dużą odwagą i ironią opisuje absurdy codzienności - od obowiązkowej abai, przez dramaty związane z opieką medyczną czy restrykcyjnym kierowaniem się tradycyjnymi zwyczajami, aż po publiczne egzekucje, wszechobecną, lecz dziurawą cenzurę i niepokojąco swobodny dostęp do narkotyków. Zadaje trudne pytania, jednak potrafi też dostrzec cienie i blaski funkcjonowania w ortodoksyjnej muzułmańskiej rzeczywistości.To opowieść o odwadze, determinacji i sile przetrwania, ale także o fascynacji inną kulturą - czasem szokującą, czasem urzekającą. W "Kobietach bez twarzy"usłyszycie szczery, mocny głos tej, która dzięki temu, że długie lata żyła w Saudii, mogła opowiedzieć swoją niezakłamaną historię.Tanya Valko to pseudonim absolwentki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Była nauczycielką w Szkole Polskiej w Libii, a następnie przez prawie dwadzieścia lat asystentką ambasadorów RP. Mieszkała w Libii i Arabii Saudyjskiej oraz w Indonezji. Po ponad 25 latach na obczyźnie w 2018 roku zostawiła za sobą dyplomatyczne życie i wróciła do Polski.
Twórczość Wojciecha Młynarskiego jest nie do podrobienia. Trudną, czasami pozbawioną sensu rzeczywistość opisywał lekko i dowcipnie. Mistrz puenty, pisał dla największych. Jego teksty nuciła cała Polska, od "Jesteśmy na wczasach", "W Polskę idziemy" aż po "Och, życie, kocham cię nad życie!" Nic, co wyszło spod pióra Wojciecha Młynarskiego, nie traci ze swojej aktualności - to wiersze ponadczasowe, zawsze w punkt. Każdy z nas choć raz w życiu odniósł się do słów "Róbmy swoje". Jeremi Przybora zaliczył go do "trójcy wieszczów polskiej piosenki", obok Agnieszki Osieckiej i Jonasza Kofty. Najpełniejsze wydanie wierszy i piosenek Wojciecha Młynarskiego, które właśnie trafia w ręce czytelników, jest hołdem oddanym twórczości genialnego poety.Wojciech Młynarski (1941-2017) - absolwent Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Poeta, satyryk, artysta kabaretowy, konferansjer, dramaturg, scenarzysta, librecista, tłumacz, felietonista, kompozytor, reżyser teatralny i wykonawca swoich piosenek. Autor ponad 2000 tekstów piosenek. Debiutował na początku lat sześćdziesiątych w kabarecie i teatrze studenckiego klubu Hybrydy. Współpracował z kabaretami Dudek, Owca i Dreszczowiec. Przez lata związany ze sceną Teatru Ateneum, na której stworzył legendarne spektakle: "Brel", "Młynarski '85", "Hemar. Piosenki i wiersze", "Wysocki". Uznawany jest za twórcę nowej formy artystycznej - felietonów śpiewanych. Jego piosenki, pisane m.in. dla Skaldów, Hanny Banaszak, Kaliny Jędrusik, Haliny Kunickiej, Andrzeja Zauchy, Zbigniewa Wodeckiego, Alicji Majewskiej, Ewy Bem, Maryli Rodowicz, Edyty Geppert, Michała Bajora, Krystyny Prońko oraz Ireny Santor, stały się niezapomnianymi przebojami. Odznaczony Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz tytułem Mistrza Mowy Polskiej.
J.R.R. Tolkien przetłumaczył "Beowulfa", staroangielski poemat z ok. VIII w., a spisany prawdopodobnie na początku XI w., w 1926 roku, kiedy miał 34 lata. Wracał do tego przekładu później, nanosząc pośpieszne poprawki, lecz nigdy nie brał pod uwagę jego publikacji. Podjął się jej teraz Christopher Tolkien. Przekładowi towarzyszy pouczający komentarz autora do samego poematu w formie wykładów wygłoszonych w Oksfordzie w latach trzydziestych XX w., rzucających także światło na proces tłumaczenia. Wykłady te dowodzą niezwykłej swobody, z jaką Tolkien poruszał się po ówczesnej literaturze i historii. Autor przekładu "Beowulfa" poświęca wiele uwagi szczegółom i realiom epoki, które nadają jego wizji bezpośredniości i jasności. Zupełnie jakby wszedł do tej wyobrażonej przeszłości i stał obok Beowulfa oraz jego wojowników, kiedy po zejściu na ląd w Danii potrząsali kolczugami, był świadkiem jego narastającego gniewu, kiedy drażnił się z nim Unferth, albo jakby sam ze zdumieniem podnosił wzrok na straszliwą rękę Grendela umieszczoną nad drzwiami Heorotu. Wykłady te dowodzą także szerszego spojrzenia Tolkiena na kontekst literacki "Beowulfa" oraz tematy poruszane w poemacie, np. historii ze smokiem nie traktuje jak kolejnej bajki o ukrytym skarbie, lecz zwraca uwagę na jego związek z wcześniejszymi, pogańskimi czasami i otaczającą go atmosferę tragedii, analizuje współistnienie w poemacie elementów pogańskich i chrześcijańskich czy objaśnia subtelności zawartej w nim ironii oraz rozplątuje dynastyczne zawiłości. Christopher Tolkien dołączył do przekładu i komentarza napisaną przez ojca (także w języku staroangielskim) "cudną opowieść", pokazującą, jak mogłaby wyglądać historia Beowulfa jako ludowa opowiastka, pozbawiona wszelkich naleciałości ideologicznych i historycznych.J.R.R. Tolkien (1892-1973) jest twórcą Śródziemia oraz autorem tak klasycznych i nadzwyczajnych powieści, jak "Hobbit", "Władca Pierścieni" i "Silmarillion". Jego książki zostały przetłumaczone na ponad pięćdziesiąt języków i sprzedały się w milionach egzemplarzy na całym świecie.Christopher Tolkien (1924-2020) był trzecim synem J.R.R. Tolkiena. Wyznaczony przez ojca na opiekuna jego spuścizny literackiej, poświęcił się redagowaniu i wydawaniu jego nieopublikowanych dzieł, a zwłaszcza "Silmarillionu" i "Niedokończonych opowieści".
Powieść, która czekała na publikację ponad sto lat!
W opowieści „Upadek Gondolinu” ścierają się dwie największe moce świata: jedną z nich jest Morgoth, ucieleśnienie zła, który nie pojawia się w tekście, lecz ze swej fortecy Angband dowodzi ogromną armią. Przeciwstawia mu się Ulmo, ustępujący pod względem potęgi jedynie Manwëmu, przywódcy Valarów; jest nazywany Władcą Wód, czyli wszystkich mórz, jezior i rzek, jakie istnieją pod niebem. Działa on jednak skrycie w Śródziemiu, wspierając Noldorów, szczep elfów, w których poczet zostali zaliczeni Húrin oraz Túrin Turambar.
Kluczowe znaczenie we wzajemnej wrogości bogów ma Gondolin, miasto piękne, lecz ukryte. Zbudowali je i zamieszkali w nim Noldorowie, którzy, kiedy jeszcze mieszkali w Valinorze, krainie bogów, zbuntowali się przeciwko nim i uciekli do Śródziemia. Turgona, króla Gondolinu, Morgoth nienawidzi i boi się najbardziej ze wszystkich swoich wrogów. Na próżno szuka cudownie ukrytego miasta, podczas gdy bogowie prowadzą w Valinorze zażartą dysputę, w wyniku której odmawiają Ulmowi wsparcia w jego zamierzeniach.
Do tego świata wkracza Tuor, kuzyn Túrina, wykonawca planu Ulma. Nie wiedząc, że to ów bóg jest jego przewodnikiem, wyrusza z ojczystej ziemi w niebezpieczną podróż do Gondolinu, a w jednym z najbardziej uderzających momentów w historii Śródziemia pojawia mu się sam Ulmo, wyłaniający się z miotanego sztormem oceanu. W Gondolinie Tuor zdobywa sobie szacunek elfów i poślubia Idril, córkę Turgona, a ich synem jest Eärendel, którego narodziny oraz wielką rolę, jaką odegra w przyszłości, przewidział Ulmo.
Wreszcie nadchodzi straszliwy koniec. Dzięki aktowi najwyższej zdrady Morgoth dowiaduje się wszystkiego, czego mu trzeba do przypuszczenia siłami Balrogów, smoków i niezliczonych orków niszczycielskiego ataku na miasto. Po drobiazgowym opisie upadku Gondolinu opowieść kończy się ucieczką Tuora, Idril i małego Eärendela, oglądających się przez górską rozpadlinę na płonące ruiny ich miasta. W ten sposób wkraczali w nową opowieść, tę o Eärendelu, której Tolkien nie napisał, lecz która została naszkicowana w niniejszej książce w oparciu o inne źródła.
Redagując „Upadek Gondolinu”, Christopher Tolkien posłużył się tą samą metodą „następstwa historii”, której użył, przedstawiając opowieść o Berenie i Lúthien. Według J.R.R. Tolkiena była to „pierwsza prawdziwa opowieść z tego wymyślonego świata”, którą, wraz z „Berenem i Lúthien” oraz „Dziećmi Húrina”, zaliczał do trzech „Wielkich Opowieści” z Dawnych Dni.
„Upadek Gondolinu” jest dla miłośników twórczości Tolkiena najprawdziwszym Świętym Graalem. Przedstawiona w niej historia rozgrywa się tysiące lat przed wydarzeniami opisanymi we Władcy Pierścieni i opisuje losy elfickiego królestwa Gondolin, obleganego przez armię Morgotha. Powieść powstała najprawdopodobniej na początku 1917 roku w Great Haywood w Staffordshire w czasie rekonwalescencji Tolkiena po bitwie nad Sommą. W swoich pamiętnikach pisał, że „Upadek Gondolinu” był „pierwszą prawdziwą opowieścią” o Śródziemiu. To w niej po raz pierwszy pojawili się orkowie, smoki i Barlogowie. Wydanie zawiera różne wersje tekstu, a także opracowanie przedstawiające kontekst i odwołania do innych dzieł Tolkiena.
Rękopis powieści został odnaleziony w pozostawionym przez pisarza archiwum.
Redakcją i opracowaniem tekstu zajął się ponad 90-letni syn autora, Christopher, który zapowiedział, że będzie to ostatnie wydane dzieło jego ojca.
J.R.R. Tolkien urodził się w 1892 r. w Bloemfontein w Afryce Południowej. Po przeprowadzce do Anglii ukończył naukę szkolną w Birmingham, a następnie zdobył stypendium na podjęcie studiów w Oksfordzie. Po odbyciu służby wojskowej podczas I wojny światowej rozpoczął błyskotliwą karierę naukową w dziedzinie filologii staroangielskiej na uniwersytecie w Leeds, a następnie kontynuował ją jako profesor w Oksfordzie. Największą jednak sławę zdobył jako twórca Śródziemia i autor takich klasycznych książek, jak „Hobbit”, „Władca Pierścieni” oraz „Silmarillion”, które stanowią świadectwo jego niezwykłej wyobraźni, talentu pisarskiego i zdolności mitotwórczych. Napisał też szereg drobniejszych utworów beletrystycznych, poetyckich oraz książek dla - początkowo własnych - dzieci, których miał czworo. Zmarł w 1973 r.
Najmłodszy syn J.R.R. Tolkiena, Christopher Tolkien (1924-2020), podczas II wojny światowej służył w RAF, a następnie poszedł w naukowe ślady ojca. Wyznaczony przez niego na opiekuna jego spuścizny literackiej, od 1977 r. wydawał i redagował teksty ojca, tworząc w ten sposób zbiór, w którym 17 tomów jest poświęconych samemu Śródziemiu.
Epicka opowieść „Beren i Lúthien” – drobiazgowo odtworzona z rękopisów Tolkiena i po raz pierwszy przedstawiona jako zwarty, samodzielny tekst – umożliwia miłośnikom „Hobbita” i „Władcy Pierścieni” ponowne spotkanie z elfami, ludźmi, krasnoludami, orkami, a także innymi istotami i krainami spotykanymi tylko w Tolkienowskim Śródziemiu. Historia Berena i Lúthien z biegiem czasu stała się zasadniczym elementem w ewolucji Silmarillionu, zbioru mitów i legend Pierwszej Ery świata stworzonego przez J.R.R. Tolkiena. Autor, wróciwszy z bitwy nad Sommą we Francji pod koniec 1916 roku, napisał tę opowieść w następnym roku. Zasadniczym i nigdy niezmienionym jej elementem jest fatum wiszące nad miłością Berena i Lúthien, Beren był bowiem śmiertelnym człowiekiem, a Lúthien pochodziła z rodu nieśmiertelnych elfów. Jej ojciec – władca bardzo nieprzychylny Berenowi – jako warunek poślubienia Lúthien wyznaczył mu niemożliwe do wykonania zadanie. Stanowi to jądro legendy i prowadzi do wymagającej od dwojga zakochanych wielkiego bohaterstwa próby wykradzenia silmarila Melkorowi – największemu spośród wszystkich złych bytów, zwanego Morgothem, Czarnym Nieprzyjacielem. Christopher Tolkien spróbował w niniejszej książce wypreparować opowieść o Berenie i Lúthien z obszernego materiału, w którym była osadzona; lecz w miarę rozwoju nowych związków w ramach tej większej historii sama opowieść także przechodziła zmiany. Aby nieco odsłonić wieloletni proces ewolucji tej legendy Śródziemia, Christopher Tolkien opowiedział ją słowami ojca, przedstawiając najpierw jej pierwotną wersję, a następnie pisane prozą i wierszem fragmenty późniejszych tekstów, które ilustrują zmiany zachodzące w opowieści. Po raz pierwszy zestawione razem, ujawniają utracone później jej aspekty związane zarówno z wydarzeniami, jak i z samą narracją. J.R.R. Tolkien (1892–1973) jest twórcą Śródziemia oraz autorem wspaniałych klasycznych powieści „Hobbit”, „Władca Pierścieni” i „Silmarillion”. Jego książki zostały przetłumaczone na ponad pięćdziesiąt języków i sprzedały się w milionach egzemplarzy na całym świecie.
Emerytura to bzdura – chyba że trafisz do sanatorium dla upiorów i demonów! Zgryźliwa południca Krystyna szuka sensu życia na emeryturze. Ale nic nie pomaga! Terapia nie daje rady – nie można przecież przepracować w ciągu 50 minut traum z kilku tysiąca lat. Mindfullness odpada – na to lont Krystyny jest zdecydowanie za krótki. Dzikie imprezy, szalone wyczyny – to, co kiedyś Krystynie dawało radość, teraz straciło smak. Ale wszystko zmienia się, gdy Krystyna trafia do miejsca, w którym podróż w głąb siebie stanie się jazdą bez trzymanki. Do sanatorium dla upiorów i demonów… Czego nauczą Krystynę bezzębne wampiry? Jakie sekrety odkryje Krystyna w Zbereźnotece? Czy znajdzie spokój wśród wyłożonych odwieczną boazerią ścian i na dansingach dla seniorów? I co się stanie, gdy sanatorium zostanie zagrożone przez potwora opętanego żądzą wiecznej młodości? Razem z cholernie tajemniczym (oraz diablo przystojnym!) płanetnikiem Michałem i fanem makijażu ZombiePiotrusiem Krystyna będzie musiała stanąć do walki, która będzie wymagała od niej największych ofiar. Ale co, jeśli to właśnie okaże się przepustką do szczęścia? *** „Krystyno, uspokój się!” to kolejna powieść urban fantasy Sylwii Dec, autorki serii „Do Jasnej Anielki”. Historia pyskatej południcy łączy geniusz obserwacji społecznej z ciętym humorem w stylu Terry’ego Pratchetta, brawurowo podejmując istotne społecznie wątki. Dojrzała kobiecość, starzenie się, sztuka odpuszczania – południca Krystyna nie tylko bawi, ale też zabiera w fascynującą podróż w głąb siebie! Sylwia Dec – pisarka, która opowiada, i opowiadaczka, która pisze. Zakochana w fantastyce, wierzy, że historie tego gatunku są jak lustra, w których odbija się nasz świat. Razem z grupą Kolektyw Opowieści Tamdarym opowiada dorosłym i dzieciom baśnie, przywracając do życia rytuał wspólnego ich przeżywania. Kocha Szkocję i piesze wędrówki, a najlepiej odpoczywa na swoim balkonie lub w towarzystwie męża i trzech kotów.
Mroczna, alegoryczna wizja przyszłości Stanów Zjednoczonych. Stu wybranych chłopców wyrusza w doroczny morderczy marsz - meta będzie tam, gdzie padnie przedostatni z nich. Tu nie ma miejsca na sportową rywalizację, ludzkie uczucia ani zasady fair play, ponieważ gra toczy się o bardzo wysoką stawkę. Najwyższą z możliwych.Film "Wielki marsz" w reżyserii Francisa Lawrence'a to emocjonalna bomba, która łączy postapokaliptyczną wizję świata z brutalną metaforą współczesnej rzeczywistości.W kinach od 19 września 2025 roku.Stephen King (ur. 1947) nazywany jest Królem Horroru. Sławę i awans z pracownika pralni na najbogatszego pisarza Ameryki przyniosła mu "Carrie" (1974). To od niej zaczęło się pasmo prawdziwych bestsellerów - wśród nich znalazły się chociażby kultowe "Miasteczko Salem" (1975), "Lśnienie" (1977), "Bastion" (1978), cykl "Mroczna Wieża" (1982-2012), "Cmętarz Zwiężąt" (1983), "To" (1986), "Misery" (1987), "Zielona mila" (1996), "Dallas '63" (2011), a także najnowsze powieści - "Billy Summers" (2021), "Holly" (2023) i "Nie wymiękaj" (2025). Dzieła Kinga, łączące gatunki takie jak horror, science fiction, sensacja, thriller i fantasy, rozeszły się w setkach milionów egzemplarzy i zostały przetłumaczone na kilkadziesiąt języków. Były też wielokrotnie ekranizowane. Stephen King i jego żona Tabitha mają córkę i dwóch synów - pisarzy Owena Kinga ("Śpiące królewny") i Joego Hilla ("Locke & Key").
Kontynuacja bestsellerowego "Lśnienia"!Pamiętacie Danny'ego, małego chłopca obdarzonego niezwykłą mocą? Chłopca nękanego przez duchy? Chłopca uwięzionego wraz z opętanym ojcem w opustoszałym hotelu? "Doktor Sen" przedstawia jego dalsze losy.Grupa staruszków nazywająca się Prawdziwy Węzeł przemierza autostrady Ameryki w poszukiwaniu pożywienia. Z pozoru są nieszkodliwi - emeryci odziani w poliestry, nierozstający się ze swoimi kamperami. Jednak Dan Torrance już wie, a rezolutna dwunastolatka Abra Stone wkrótce się przekona, że Prawdziwy Węzeł to niemal nieśmiertelne istoty żywiące się substancją wytwarzaną przez poddane torturom dzieci obdarzone takim samym darem, co Dan.Nękany przez mieszkańców hotelu Panorama, w którym jako dziecko spędził jedną straszliwą zimę, Dan przez dziesięciolecia błąka się po Ameryce, usiłując zrzucić z siebie odziedziczone po ojcu brzemię beznadziei, alkoholizmu i przemocy. Ostatecznie odnajduje swoje miejsce w małym miasteczku w New Hampshire, we wspierającej go grupie Anonimowych Alkoholików i w domu opieki, gdzie zachowana z lat dzieciństwa resztka mocy pozwala mu nieść ulgę umierającym w ostatnich chwilach ich życia. Staje się znany jako Doktor Sen.Kiedy Dan poznaje efemeryczną Abrę Stone, jej nadzwyczajny dar budzi drzemiące w nim demony i każe mu stanąć do boju o jej duszę i przetrwanie. To heroiczna walka między dobrem i złem, krwawa, pełna rozmachu opowieść, która zachwyci miliony miłośników "Lśnienia" i zadowoli każdego, kto dopiero teraz wkracza w świat tej już klasycznej pozycji w dorobku Kinga.Stephen King (ur. 1947) nazywany jest Królem Horroru. Sławę i awans z pracownika pralni na najbogatszego pisarza Ameryki przyniosła mu "Carrie" (1974). To od niej zaczęło się pasmo prawdziwych bestsellerów - wśród nich znalazły się chociażby kultowe "Miasteczko Salem" (1975), "Lśnienie" (1977), "Bastion" (1978), cykl "Mroczna Wieża" (1982-2012), "Cmętarz Zwiężąt" (1983), "To" (1986), "Misery" (1987), "Zielona mila" (1996), "Dallas '63" (2011), a także najnowsze powieści - "Billy Summers" (2021), "Holly" (2023) i "Nie wymiękaj" (2025). Dzieła Kinga, łączące gatunki takie jak horror, science fiction, sensacja, thriller i fantasy, rozeszły się w setkach milionów egzemplarzy i zostały przetłumaczone na kilkadziesiąt języków. Były też wielokrotnie ekranizowane. Stephen King i jego żona Tabitha mają córkę i dwóch synów - pisarzy Owena Kinga ("Śpiące królewny") i Joego Hilla ("Locke & Key").
Nobel – nazwisko, które kojarzy niemal każdy. Ale ile naprawdę wiemy o człowieku, który je nosił – i o nagrodzie, która stała się symbolem prestiżu?
Życie Alfreda Nobla to przykład nowego typu XIX-wiecznego biznesmena: kapitalisty o nieograniczonej energii, ambicji i pomysłowości. Za życia uchodził za dziwaka i samotnika, skrupulatnie chroniącego swoją prywatność. Nawet swoją pośmiertną hojność potraktował jako sposób na to, by uniknąć publicznej ingerencji w osobiste sprawy.
Dziś Nagroda Nobla to globalny biznes – pod koniec XX wieku całkowite koszty utrzymania komitetów, personelu, ekspertów i konsultantów sięgały sześciu milionów dolarów rocznie. Ale za tą prestiżową fasadą kryją się zaskakujące historie: polityczne naciski, wielkie pieniądze, animozje personalne, kontrowersje, pomyłki i decyzje, które wzbudzały oburzenie.
Ta książka odkrywa mniej znane kulisy Nagrody Nobla – opowiada o jej genezie, mechanizmach działania i momentach, w których „najwyższe wyróżnienie” stawało się źródłem skandali.
Parafrazując słowa jednego z laureatów: Jak to możliwe, że w kapryśnej historii Komitetów Noblowskich tak wielu zostało pominiętych przez tak niewielu?
Jarosław Molenda – członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej, jego teksty ukazywały się m.in. na łamach czasopism „Focus Historia”, „Dookoła Świata”, „Gazeta Wyborcza. Ale Historia”, „Globtroter”, „Mówią Wieki”, „Odkrywca”, „Rzeczpospolita. Plus Minus”, „Wiedza i Życie”, „Voyage”. Członek kolegium redakcyjnego „Encyklopedii Geograficznej Świata”. Autor ponad sześćdziesięciu książek, odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Srebrnym Krzyżem Zasługi za propagowanie historii Polski oraz medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej przyznanym przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego.
Jedna z najgłośniejszych spraw polskiej kryminalistyki. Żyła nią cała Polska. Grudzień 1997 roku. W warszawskim butiku Ultimo pada sześć strzałów. Mężczyzna ginie na miejscu, kobieta – kierowniczka sklepu – cudem przeżywa. Brak śladów sugeruje, że egzekucji mógł dokonać płatny zabójca, a tłem mogły być gangsterskie porachunki. A jednak to Beata Pasik, pracowniczka sklepu, zostaje oskarżona. Choć sąd dwukrotnie ją uniewinnia, za trzecim razem – na podstawie tych samych dowodów – zapada wyrok: dwadzieścia pięć lat więzienia. W 2021 roku, po ponad dwóch dekadach, dzięki staraniom wielu osób, w tym autora książki, Beata zostaje warunkowo zwolniona z więzienia, ale nie uniewinniona. „Nie przyznam się, nie ja zabiłam” – powtarza od ponad dwudziestu lat. Grzegorz Głuszak, jedna z osób, które przyczyniły się do uniewinnienia Tomasza Komendy, bierze pod lupę także i tę sprawę. Czy doszło do tragicznej pomyłki? Zawiódł system czy ludzie? A może ktoś celowo pchnął śledztwo na fałszywy trop? Poznaj kulisy wieloletniego dziennikarskiego śledztwa, rozmowy z ekspertami, na nowo wykonane eksperymenty, które dowodzą, że skazano niewinną osobę. Czy prawda wreszcie wyjdzie na jaw? Grzegorz Głuszak – dziennikarz specjalizujący się w tematyce przestępczości zorganizowanej i meandrach polskiego wymiaru sprawiedliwości. Od dwudziestu pięciu lat reporter programów telewizyjnych „Superwizjer” i „Uwaga!” w telewizji TVN. Wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość, w tym najbardziej prestiżową nagrodą dziennikarską w Polsce – Grand Press – za cykl reportaży „25 lat za niewinność”i „Utracona młodość Tomasza Komendy”. Laureat międzynarodowych festiwali filmów dokumentalnych, m.in. za film dotyczący niesłusznego skazania Beaty Pasik. Autor bestsellerowych książek o błędach wymiaru sprawiedliwości, m.in. zekranizowanej „25 lat niewinności. Historia Tomasza Komendy”. Pomysłodawca i współzałożyciel Fundacji Dowód Niewinności, pomagającej osobom poszkodowanym przez polskie organy ścigania i wymiar sprawiedliwości. Z zamiłowania stolarz, ogrodnik i żeglarz.
Blask internetowej sławy może rozświetlić całe życie. Może je też zgasić. Khadidja zginęła, bo była podobna do znanej influencerki; Babak – bo nie chciał się ożenić; Eden – za to, że przyniosła swojej rodzinie hańbę w internecie; Quandeel – za internetowy striptiz, którego nigdy nie zrobiła. Ali na co dzień rozśmieszał ludzi na TikToku, ale gdy podczas transmisji internetowej strzelał do swojej żony, nikt się nie śmiał. Mahek swoim tańcem przyciągała tysiące obserwatorów, ale zaplanowana przez nią zemsta na kochanku mamy rozgrzała miliony. To tylko nieliczne z wielu gwiazd internetu, których sława przybrała niespodziewany obrót. Na całym świecie influencerzy są uczestnikami historii niewiarygodnych i mrożących krew w żyłach. Ci pochodzący z krajów muzułmańskich nie są wyjątkiem. Ich zasięgi są potężne. I zdarza się, że okazują się zabójcze. Oto świat islamskich influencerów bez internetowych filtrów, bez cenzury i bez granic… Marcin Margielewski – pracował jako dziennikarz radiowy, prasowy i telewizyjny. Przez dziesięć lat podróżował, mieszkając między innymi w Wielkiej Brytanii, Dubaju, Kuwejcie i Arabii Saudyjskiej. Był dyrektorem kreatywnym kilku światowych marek. Autor bestsellerowych książek: „Jak podrywają szejkowie” (2019), „Była arabską stewardesą” (2019), „Zaginione arabskie księżniczki” (2020), „Tajemnice hoteli Dubaju” (2020), „Urodziłam dziecko szejka” (2020), trzytomowej serii „Niewolnicy” (2021), „Porzuciłam islam, muszę umrzeć” (2022), „Wyrwana z piekła talibów” (2022), „Kłamstwa arabskich szejków” (2022), „Zaginiony arabski książę” (2023), „Piekło kobiet Iranu” (2023), „Handlarze arabskich niewolników” (2023), „Sekrety arabskich kurortów” (2023), „Luksus arabskich pałaców” - tom 1 i 2 (2024), „Szofer arabskich bogaczy” (2024), „Tajemnice arabskich szpitali” - tom 1 i 2 (2025) oraz „Zakazana arabska miłość” (2025).
Seria o komisarz Lenie Rudnickiej.
Klemens Chmielny, sumienny księgowy, wzorowy syn i mąż pada ofiarą morderstwa. Żona, przyjaciel, pracownicy hotelu, w którym pracował, oraz zagadkowa kobieta ze zdjęcia, a nawet matka i ojciec ofiary – każde z nich mogło mieć motyw, aby pozbyć się Klemensa. Wszystko wskazuje na to, że ten niepozorny mężczyzna wiódł podwójne życie… Śledztwo prowadzi nowy tandem śledczy łódzkiej komendy – bezkompromisowa i ekscentryczna komisarz Lena Rudnicka wraz z nieśmiałym nowicjuszem, sierżantem Marcelem Wolskim. Znajomość tej pary, za sprawą zaskakującego i nieco pikantnego początku, zapowiada się interesująco i burzliwe. Temperatura śledztwa wrośnie jeszcze bardziej, gdy dołączy do nich prokurator Krzysztof Nawrocki, którego relacje z komisarz Rudnicką są nader skomplikowane.
Kinga Wójcik urodziła się w 1994 roku w Tomaszowie Mazowieckim. Z wykształcenia jest politologiem. Ukończyła Wydział Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego. Pochodzi z rodziny policyjnej. Prywatnie fanka buldogów francuskich i filmów z serii „Transformers”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
