Tajemnica katastrofy w Smoleńsku, zmusza stojących na czele rządów polityków do zawarcia kruchego porozumienia w tej sprawie. Polska i Rosja musi ze sobą współpracować by ustalić wszystkie przyczyny tego zdarzenia. Nie mogąc jednak opędzić się od wątpliwości krążących wokół wypadku, premierzy zmuszeni są sięgnąć do zupełnie niestandardowych rozwiązań. Zgodnie z ich intencją, stworzony zostaje specjalny zespół śledczych, którego zadaniem jest uporanie się z nurtującą polityków kwestią: czy za tym zdarzeniem stały jakieś trzecie osoby? Na ich polecenie, zostają wysłani do Smoleńska dwaj oficerowie. Kapitan Andrzej Kamiński i major Wladimir Pietrow, rozpoczynają prowadzenie zleconego im przez przełożonych śledztwa, próbując przez cały czas rozwikłać towarzyszącą katastrofie zagadkę. Już podczas pierwszego dnia, napotykają coś dziwnego. Ktoś zaczyna ich śledzić podczas drogi z lotniska Siewiernyj do udostępnionej im przez służby rosyjskie bazy…
Źle wydrukowane życie przedstawia historię przyjaźni, która przerodziła się w wielką, lecz nie do końca szczęśliwą miłość. Powiesz, że ""miłość"" może być szczęśliwa lub nieszczęśliwa, że nie ma nic pomiędzy, ale w tym przypadku było inaczej. Lili i Maks byli sobie przeznaczeni, ale w ostatniej chwili los zmienił zdanie i postanowił ich rozdzielić. Leżałam na dywanie, zupełnie tak jak Karolina kilka dni temu. Nie miałam siły się ruszyć, płakałam tak długo aż zabrakło mi łez. Udało mi się usiąść, rozejrzałam się po pokoju. Na nocnej szafce stał Tymbark, którego wcześniej tam nie było. Musiałam go nie zauważyć. Usiadłam na łóżku i chwyciłam butelkę do ręki. Pociągnęłam zawleczkę i już chciałam się napić, ale coś przykuło moją uwagę. Mała kartka złożona na pół. Odstawiłam napój i chwyciłam papier, rozłożyłam go i od razu poznałam niestaranne pismo Maksa. ""Never say goodbye, never say goodbye Holdin' on - we got to try Holdin' on to never say goodbye"" Bon Jovi. Chwyciłam komórkę i zorientowałam się, że nie należy do mnie. Na ekranie wyświetlił się napis oznajmujący, że bateria jest słaba.
Nadszedł czas krwawej rewolucji.
Żądny władzy Keron, obecny Lord Bractwa Magów i Czarodziei, zaczyna usuwać niewygodnych dla siebie ludzi. Nic nie jest w stanie powstrzymać go przed zdobyciem sekretnych artefaktów, które według legend posiadają niewyobrażalną moc.
Trzej magowie, Angern, Eldon i najstarszy z nich Magrimm wyruszają w pełną niebezpieczeństw podróż w kierunku stolicy Antyrii zwanej Cerrun. Zmierzą się z oddziałami wrogo nastawionych magów, odbędą podniebne podróże, stawią czoła siłom natury oraz zaznają zdrady, tajemnic i śmierci najbliższych.
Czy uda im się pokonać Lorda?
Czy rozwiążą wszystkie zagadki?
Witaj w świecie krwawej magii…
Dorosłam w świecie, którego nie kumam, bo nikt mnie nie ostrzegł, że tu będzie tak chujowo. Nie pisałam się przecież na ten zakompleksiony kraj; na konserwę we władzach ustawodawczych, na makdonaldy, seriale na Polsacie i brudne chodniki; na tę szarość, która przez rysy w żelbetowych płytach spływa z sąsiada na sąsiada; na tę niską, śmieszną polskość, z której każą mi być dumną, choć jest mi jej tylko wstyd. W szkole głaskali po głowie za wypracowania o tym, że lepiej jest jednak być; za ładnie opakowaną w słowa kontestację, bez błędów gramatycznych, ortograficznych i metafizycznych; za tę samą kontestację, która wkrótce miała doprowadzić mnie na granicę obłędu. Sami mnie przecież stworzyliście; stworzyliście potwora z obgryzionymi paznokciami, dyplomem UMK i miłą buzią, i ja tu teraz muszę, kurwa, żyć, więc proszę się nie dziwić, skąd we mnie ta wściekłość; ja was wszystkich będę teraz przeżuwać i wypluwać na kartkę w postaci literek, a wy zawsze możecie sobie te literki w domu powycinać nożyczkami i poukładać z nich jakieś inne słowa, na przykład arbuz, meloman albo kaloryfer.
„O pisaniu książek i paru innych sprawach” to lekko napisany komentarz do ciężkostrawności świata. To książka powstała ze zwerbalizowania stanu permanentnego wkurwienia na rzeczywistość, w miejscu gdzie rozpacz zderza się z wrodzonym dystansem i poczuciem humoru, czego efekty są dosyć dziwne.
To książka, która być może nie jest światu do niczego potrzebna.
Ale dzięki niej zostałam pisarką.
Prezentowane opracowanie jest pierwszą od dłuższego czasu na polskim rynku książką, w której omówiono kompleksowo, także w przekroju historycznym, zagadnienia związane z aspektami zrównoważonego planowania przestrzeni turystycznej w Polsce. Dlatego autorka ma nadzieję, że niniejsza publikacja zainteresuje nie tylko studentów kierunków hotelarstwa, turystyki i rekreacji, architektury i urbanistyki, ale także pracowników samorządów lokalnych i przedstawicieli administracji rządowej - odpowiedzialnych za zrównoważony rozwój obszarów o funkcji turystycznej.Anna Pawlikowska-Piechotka, (ur. 1952) dr hab. architekt, jest absolwentką Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej oraz kursów specjalistycznych w Wielkiej Brytanii na Uniwersytecie w Cambridge oraz Uniwersytecie w Oxfordzie. Jest doświadczonym nauczycielem akademickim, od wielu lat związana z Wydziałem Turystyki i Rekreacji AWF Warszawa oraz Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej. Zajmuje się wykorzystaniem dziedzictwa kulturowego dla potrzeb turystyki oraz zrównoważonym zagospodarowaniem przestrzeni turystycznej i rekreacyjnej.
Młody dziennikarz gazety polonijnej w Nowym Jorku oraz jego dziewczyna byli absolutnie przekonani, że wykupienie biletu na tygodniowy rejs w wygodnej kajucie na luksusowym wycieczkowcu gwarantuje niezapomniane wakacje. O tym ich przecież gorąco zapewniał niezwykle uczynny i sympatyczny agent w biurze podróży. Nie, wcale nie skłamał i nie przesadził. Niewiarygodnymi przeżyciami i wrażeniami wyniesionymi z tej krótkiej podróży mogliby obdarzyć tuzin innych turystów na kilka dobrych lat.
Najbliższe jest najczęściej niezauważalne. Jest w spojrzeniu, ale trudno je dostrzec, ponieważ jest również samym patrzeniem. Najbliższe jest trudno słyszalne. Jest w słuchu, ale trudno je usłyszeć, ponieważ jest również samym słyszeniem. I dotknąć je niezmiernie trudno. Pomyśleć? Tak samo niełatwo, gdyż jest samym myśleniem. ""No więc, gdzie to jest i co to jest to Najbliższe?"" Najbliższym jesteś zawsze ty sam, najbliższe jest najbardziej Tobą. Ty jesteś swoim życiem. Po prostu. I te opowiadania są po prostu opisem życia. Mojego? Twojego? Opisem niełatwym, bo zawsze nieaktualnym, ""pośmiertnym"", spóźnionym i nie na czasie. Bo potrzeba innego czasu, potrzebne jest pomiędzy. .kiedy noc jest już zbyt późna, a poranek zbyt jeszcze wczesny; kiedy nocne stworzenia właśnie zasypiają, a poranne śpią jeszcze w kępach traw i chwastów potargane i porozrzucane jak stare zabawki; gdy wszystko ma jedno oko otwarte, drugie zaś zamknięte (znacie ten czas półotwartych źrenic?). Czy nie wydaje się wam, że musi to być czas rajski, braterski, okres miłosnego wzdychania, bo przecież zmorzeni sennością leżą obok siebie ludzie i zwierzęta, wrogowie obok przyjaciół? Są to także teksty o miłości. Nic w tym wyjątkowego, wszak miłość jest wszędzie. I jest tak blisko! Może dlatego wydaje się, jakby jej nie było. tak byłoby może łatwiej i wygodniej. Ale miłość jest, a ci, którzy twierdzą inaczej, nie mówią prawdy. Może za bardzo umarli? Są to także teksty o umieraniu. W takim samym stopniu są to teksty o umieraniu jak o życiu. Co nie obumrze, nie wyda przecież plonu. To stara prawda. Ledwie znana, dlatego też najbliższa.
Literacki patchwork wydaje się być zszywkiem wielu opowieści. Postaci kobiece – Alicja, Irena i Nina prowadzą ze sobą podświadomy dialog, aby wkrótce przemówić jednym, zsynchronizowanym głosem głównej bohaterki. Alicja-Irena-Nina wikła się w dziwną relację ze znanym pisarzem, a w konsekwencji musi porzucić męża i dziecko. Po latach jej córka Michalina postanawia dowiedzieć się prawdy o zdarzeniach z przeszłości i wyborze dokonanym przez matkę. Żeby ją zrozumieć, puka do drzwi Huberta, a wtedy zaczyna się już zupełnie nowa historia... Patchwork jest w zamierzeniu autorki mikro-formą czerpiącą swobodnie z gatunku „powieści w powieści” i jednocześnie artystycznym eksperymentem.
`Dlaczego ty mnie kochasz, Psie?` to historia przyjaźni między człowiekiem a zwierzętami, jak również obraz psich osobowości i relacji między nimi.W pewnej psiej rodzinie zaszczytne stanowisko przewodnika stada piastuje okazały spaniel springer - Bruno. Z natury nieobliczalny choleryk, który nie liczy się ze swoimi pobratymcami, a momentami nawet ze swoją panią. Jego zastępcą jest szlachetnie urodzony jamnik długowłosy, Zibi. Typ melancholika o nienagannych manierach. Na trzecim miejscu w hierarchii ważności plasuje się panienka niezwykłej urody, krótkowłosa jamniczka, która zwana jest Misieńką (głównie przez siebie samą, bo Pańcia zwykle używa imienia Misia, a gdy pupilka popada w niełaskę, to nawet można usłyszeć `Miśka, ty` i tu padają różne określenia). Całkiem już na hierarchicznych peryferiach szwenda się ekscentryk Mały. Zraniony przez życie, jest, a jakby go nie było. Histeryk, który zawsze reaguje głośniej niż trzeba.Wydaje się, że to psie życie jest uporządkowane. Każdy zna swoje miejsce, wie jakiej reakcji można się spodziewać, na ile może sobie pozwolić w swawolach. Aż pewnego dnia w domu pojawia się Ona, i ani myśli wracać do siebie
Miłość, ta prawdziwa nie odchodzi, nie zarasta kurzem w najciemniejszym kącie strychu i tylko czeka na przekór całemu światu, by zakwitnąć. Na ekranie komputera, po prawej stronie, widniała wiadomość dla niego. Obok obramowania nieistniejącego zdjęcia - tytuł wiadomości: Stare dzieje. Poniżej parę prostych słów: Czy Ty to naprawdę Ty? M. Jej obecne nazwisko nic mu nie mówiło, ale w nawiasie tkwiło to, które znał. Boże - pomyślał - to nie może być prawdą! Serce podskoczyło mu do gardła, palce zadrżały na klawiaturze, a gorący pot zrosił jego szpakowate skronie. Po chwili, opanowując pierwsze emocje, zajrzał w jej profil. Szkoła zgadzała się, lata też.
Wyobraźcie sobie, że stoicie na krawędzi, za którą nic nie będzie takie samo. Wasi rodzice staną się dziećmi. Wy staniecie się tworem artysty. W hotelowym barze lub w zacisznym pokoju będziecie snuli opowieść o sobie. Krawędzie z opowiadanych przez Was zdarzeń będą wyznaczać granicę miedzy kolorowym a poszarzałym zdjęciem w jutrzejszej rzeczywistości. Czy zdołacie przekroczyć tę krawędź i świadomie staniecie się kimś innym? Czy może tylko zamkniecie oczy i zgubicie się w abstrakcji niebytu?
„Być jak Michał Anioł” to niezwykle inteligentna powieść, która wprowadza nas w świat współczesnej bohemy – ludzi dyskutujących o filozofii, literaturze i sztuce. Bohaterowie związani są z gazetą „Wieści Polskie”, wokół której pojawiają się liczne zawirowania. Na tym tle dochodzi do spięć towarzyskich, moralnych i obyczajowych. A jaką rolę w tym wszystkim odgrywa słynny Michelangelo Buonarroti? Przekonajcie się sami.
Tak jak wezbrane wody Kaczawy porywają ze sobą domy i ludzki dobytek, tak przybycie nowego nauczyciela porwało Marię nowym, nieznanym dotychczas uczuciem. Ta skromna i pracowita dziewczyna nie potrafi jednak okazać przeżywanego skrycie dramatu nieodwzajemnionej miłości. Na domiar złego, niespodziewanie pojawiają się przed nią nowe, wydawałoby się ponad jej siły, zadania. Mimo młodego wieku musi przejąć po matce prowadzenie gospodarstwa i opiekę nad młodszymi braćmi. Budzi to niedowierzanie, a potem także zawiść miejscowej społeczności, kiedy okazuje się, że robi to doskonale. Przyjaciół ma niewielu, a wśród nich nauczyciela – niestety tylko jako przyjaciela. Zbliża się I Wojna Światowa.
Jak potoczą się losy Marii Heinrich?
W listopadowy wieczór 1948 roku tajemnicza trupa cyrkowa odwiedza Radków. Piękny Mistrz Ceremonii wraz ze swoim pomocnikiem chcą pozostać w mieście pięć dni, by każdego wieczora zagrać jedno przedstawienie dedykowane wybranemu mieszkańcowi.I tak zaproszenie do cyrkowego namiotu dostają: miejscowy jubiler, szewc, podstarzała rzeźbiarka, fotograf oraz nauczycielka gimnazjum.Od chwili otrzymania biletu przyjdzie im przeżyć niesamowity spektakl cyrkowy, którego staną się, wbrew własnej woli i ku swojemu wielkiemu zaskoczeniu, głównymi bohaterami, by na sam koniec zostać zmuszonymi do dokonania rozrachunku z całego swojego życia, które w niejednym przypadku kryje wiele mrocznych tajemnic.Ponadto dla jednego z nich otworzy się droga do świata, który dla innych od zawsze przesłonięty jest mgłą zagadkowości, jeżeli tylko zgodzi się on wyświadczyć Mistrzowi Ceremonii pewną niebanalną przysługę...
Tytułowy „zapach anioła” pomaga ludziom w najtrudniejszych chwilach przetrwać i nie zwątpić w sens życia. Towarzyszy głównym postaciom tej opowieści o zwycięstwie miłości nad śmiercią, splata się z ich losami w różnym czasie i na odległych kontynentach.
Bohaterami powieści są ludzie oraz asystujący im aniołowie, którzy polubili przybierać ludzkie postacie i w miarę upływu tysiącleci przejęli nasze cechy. Wątkiem głównym jest historia miłości Julii Beszter i Jana Jakuba Lerskiego, którzy poznali się podczas opozycyjnej demonstracji w rządzonej przez juntę generała Wojciecha Jaruzelskiego komunistycznej Polsce. Ich losy pokazane są na tle dramatycznych wydarzeń przełomu wieków. Pojawia się wizja konfliktów i katastrof wywołanych przez ludzi sprzymierzonych z siłami zła, z którymi próbują sobie radzić aniołowie oraz nasi bohaterowie. Autor pozostawia do wyboru dwa możliwe zakończenia. Od Czytelnika zależy, w które woli uwierzyć…
Skuteczne wdrażanie produktu medialno-marketingowego jakim jest wojna, musi poszukiwać oparcia na formach przerastających dotychczasowe oficjalne strony internetowe administracji rządowej. Być może zmianie ulegnie także sposób prowadzenia militarno-politycznych media relations, w którym dotychczasowe miejsce dziennikarzy zastępować zaczną popularni blogerzy. Czy to oznacza zwrot ku konstytucyjnej wolności wypowiedzi i etycznym normom dziennikarskim prawdy i rzetelności, skoro tymi właśnie wartościami zdaje się kierować `społeczeństwo spektaklu`? Bądźmy realistami. Cezary Redzik. Ukończył filologię polską o spec. komparatystyka na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz dziennikarstwo i komunikację społeczną o spec. dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. W 2010 roku zdobył III nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych w konkursie na najlepszą pracę magisterską z zakresu stosunków międzynarodowych, która stanowi główny rdzeń tej książki. Praktykant w Dziale Społecznym Polskiej Agencji Prasowej oraz stażysta w redakcji Fakty TVN. Od stycznia 2011 r. związany zawodowo z public relations.
Pewien anioł popełnił błąd, zapomniał o jednym niewielkim zamówieniu...
Maja Barska, piękna i inteligentna kobieta po czterdziestce, spędza rodzinne Święta Bożego Narodzenia w alpejskiej wiosce. W drodze na wigilijną pasterkę zauważa człowieka, który do złudzenia przypomina jej pierwszego męża Paula –austriackiego naukowca. Problem w tym, że Paul zginął w katastrofie lotniczej dziewiętnaście lat temu. Wrażenie jest jednak na tyle silne, że Maja nie może oprzeć się pokusie odszukania tego człowieka.
Zagadka, na którą natrafi, na zawsze odmieni jej życie.
A wszystko to za sprawą roztargnionego anioła, który nie dopatrzył swoich obowiązków...
Młody hedonista i narcyz oraz trzydziestoletnia ""grzeczna dziewczynka"" sąsiadują ze sobą. On trawi życie na taniej rozrywce i pomnażaniu majątku, ona - na zadowalaniu wszystkich wokoło. Choć żyją kontrastowo odmiennie, oboje coraz bardziej odczuwają pustkę wewnętrzną i przejmującą samotność. Nawiązują korespondencję mailową, ale nie wiedzą, jak wyglądają, mimo że mieszkają w sąsiedztwie. Listy stają się coraz bardziej wylewne i emocjonalne. Trudne relacje, mobbing i jego skutki, bolesne konflikty, w końcu - miłość, która jest kołem ratunkowym, nie zawsze jednakże wykorzystanym, to tematy tej poruszającej powieści, zaskakującej na każdym niemal kroku, zarówno odmienną od innych formą, jak i treścią, dotyczącą najbardziej aktualnych problemów współczesnych trzydziestolatków. Powieść wyciska łzy i rozśmiesza, zmusza do refleksji i przewartościowań. Wprowadza cień metafizyki do boleśnie realnego świata. A może jakieś przyjazne siły mają jednak wpływ na naszą egzystencję?
Profil to dziennik użytkownika serwisu społecznościowego, który traktuje o kontakcie autora z portalem i związanych z tym doświadczeniach, często najintymniejszych.
Zawiera więc informacje o związkach z kobietami, o samotności, problemach z przystosowaniem i kontaktach z ludźmi, również najbliższymi.
Szereg nawiązań, między innymi do scenariuszy polskiego kina, literatury, historii, kabaretu, muzyki i polityki sprawia, że monolog bohatera staje się swoistą podróżą przez najróżniejsze zakątki sztuki i inspiracji.
Blada rozpacz to opowieść o mężczyźnie w „słusznym” wieku, który postanawia napisać książkę. Niestety, ów zamysł – z różnych względów – nie udaje się. Niemniej jednak, podczas bezskutecznych poszukiwań inspiracji Marian Blady opowiada – wplecioną w realia i mentalność polskiej wsi – historię swojego życia. Począwszy od narodzin, aż po teraźniejszość. Bohater o mocno zarysowanym charakterze musi nie tylko sprostać przeciwnościom losu, ale i odnaleźć się w różnorakich sytuacjach. Powraca do lat dzieciństwa, by jednocześnie mierzyć się z dniem dzisiejszym. Wspominając jego dotychczasowe życie, w mniemaniu Mariana „szare i nijakie”, w rzeczywistości zaś pełne rozmaitych zdarzeń i nietuzinkowych przygód, poznajemy go jako człowieka, który ziścił swoje marzenia. Przede wszystkim jedno – to dotyczące jego pierwszej, jedynej, wielkiej miłości.
Blada rozpacz to zabawna, pełna humoru i pozytywnej energii książka, która opisuje „poważne” tematy w sposób nie do końca poważny. Pełna wiary i pogody ducha lektura, zmuszająca jednocześnie do zastanowienia się nad dawnymi i współczesnymi wydarzeniami.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
