W zasięgu oddziaływania myśli Romana Ingardena, który "przyznaje pierwszeństwo źródłowemu kontaktowi człowieka z rzeczywistością przed abstrakcyjną, filozoficzną spekulacją", wychowało się i ciągle jeszcze pozostaje wielu polonistów. Jego analiza językowej specyfiki, sposobu istnienia, budowy oraz procesu poznawania i wartościowania dzieła literackiego była - w dobie przemożnego oddziaływania najpierw marksizmu, a potem strukturalizmu - cenna alternatywą metodologiczną, wolną od ideologicznych i doktrynalnych zobowiązań. Ingardenowskie uzasadnienie dla wielości równouprawnionych odczytań utworu literackiego i opartych na nich interpretacjach również i dziś stanowi metodologiczne zaplecze dla badaczy, którzy chcą zachować miarę obiektywności oraz niezależność od aktualnych tendencji i mód panujących w literaturoznawstwie.
Punktem wyjścia dla proponowanej przez Ingardena metody badań literackich jest koncentracja na roli odbiorcy i przekonanie o konieczności poznania indywidualnego dzieła literackiego w wielokrotnej, uważnej lekturze, która - szanując specyfikę oraz kontekst wewnętrzny i zewnętrzny utworu - tworzy solidny punkt wyjścia dla wszelkich dalszych uogólnień, jakimi trudnią się potem filozofia literatury, poetyka, teoria oraz historia literatury, a w pewnym stopniu również krytyka literacka.
Prof. dr hab. Jolanta Dudek
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
