Książka popularnonaukowa o korzeniach polskiego ziemiaństwa i arystokracji, gromadzonych przez dziesiątki lat kolekcjach dzieł sztuki i ich losach, zasługach poszczególnych rodów, m.in. Zamoyskich, Czartoryskich, Potockich i Ogińskich dla Rzeczypospolitej w XIX i XX w., prześladowaniach, jakich doznali w czasie II wojny światowej i po niej.
Korzenie polskiego ziemiaństwa i arystokracji, specyficzny wystrój dworów oraz pałaców, gromadzone przez dziesiątki lat kolekcje dzieł sztuki i ich losy, zasługi poszczególnych rodów, m.in. Zamoyskich, Czartoryskich, Potockich i Ogińskich dla Rzeczypospolitej w XIX i XX w., prześladowania, jakich doznali w czasie II wojny światowej i po niej ? ten świat otwiera przed czytelnikiem autorka książki Polscy ziemianie. Szkice o losach i dziedzictwie. Maluje barwny obraz rzeczywistości bezpowrotnie minionej ? spuściznę materialną ziemiaństwa i, co ważniejsze, duchową, której ślady przetrwały w świadomości narodu do dzisiaj. Opowiada o rabunku przez Niemców i Sowietów bezcennych dzieł sztuki i o ludziach walczących o ich odzyskanie po II wojnie światowej. W drugiej części książki, utrzymanej w tonie gawędy, autorka opisuje historie wybranych rodzin (Chłapowscy, Donimirscy, Sikorscy, Lutosławscy, Radziwiłłowie, Skirmuntowie, Fudakowscy, Bispingowie, Pileccy, Jackowscy), odbijające jak w lustrze dzieje Rzeczypospolitej. Sięga do archiwów ? także rodzinnych, cytuje fragmenty wspomnień, przytacza dykteryjki. Bogato ilustrowana całość zawiera indeks nazwisk i miejscowości.
Książka jest próbą ukazania, w jaki sposób pisano o Polsce i konflikcie polsko-niemieckim na łamach prasy brytyjskiej przed, w trakcie i bezpośrednio po kampanii wrześniowej 1939 r. Autorka najpierw przybliża rynek prasowy na Wyspach w latach trzydziestych XX w. i sytuację polityczną w Europie po zakończeniu I wojny światowej. Następnie analizuje postawę rządu Wielkiej Brytanii, który w połowie marca 1939 r. tj. po wypowiedzeniu przez Niemcy układu monachijskiego wyrzekł się polityki appeasementu i nawiązał ściślejsze relacje z Warszawą. Na koniec, powołując się na artykuły publikowane m.in. w ?The Times?, ?Daily Herald?, ?Daily Express?, ?Daily Worker?, czy ?Manchester Guardian?, charakteryzuje nastroje społeczne, dyplomację, przygotowania do wojny, działania wojenne, okrucieństwa niemieckie oraz zachowanie francuskiego i brytyjskiego sojusznika. W książce nie zabrakło również informacji o brytyjskich magnatach prasowych, redaktorach, dziennikarzach i korespondentach, ponieważ czynnik ludzki i tym razem miał wpływ na kwestię zasadniczą, czyli stosunek prasy brytyjskiej do Polski i Polaków w 1939 r.Książka nagrodzona w konkursie im. Władysława Pobóg-Malinowskiego na Najlepszy Debiut Historyczny Roku.
Na tomik składają się artykuły os´miu autoro´w z ro´z˙nych dyscyplin naukowych (historii, literaturoznawstwa, nauk o kulturze i religii, nauk teologicznych, sztuk muzycznych). Wszystkie ukazuja? obraz powstan´ s´la?skich i plebiscytu go´rnos´la?skiego w literaturze, muzyce, kinematografii oraz prasie.
Album jest efektem prawie trzydziestu lat pracy artystycznej Piotra Górki. Znajdują się w nim reprodukcje obrazów olejnych, na których autor przedstawia historię Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie podczas II wojny światowej. Każdy z zaprezentowanych w albumie obrazów jest omówiony w odrębnym rozdziale zawierającym zarówno opis walk powietrznych przedstawionych na płótnach, jak i informacje na temat okoliczności powstawania dzieł.Książka ""Walki powietrzne w obrazach "" - Piotr Górka - oprawa twarda - Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, IPN. Książka posiada 172 stron i została wydana w 2020 r. Cena 28.39 zł. Zapraszamy na zakupy!
Powstała w Wielkiej Brytanii w 1949 r. praca Henryka Glassa (1896-1984) to analityczne studium poświęcone koncepcjom rewolucji komunistycznej, a przede wszystkim taktycznym i strategicznym modyfikacjom wprowadzonym przez Stalina w okresie międzywojennym, wojennym oraz w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej. Glass był specjalistą od problematyki komunistycznej, czołowym działaczem Centralnego Porozumienia Organizacji Współdziałających w Zwalczaniu Komunizmu, a następnie w okresie okupacji przywódcą agendy antykomunistycznej o kryptonimie Blok. Oparł swoją książkę na wynikach merytorycznych badań prowadzonych w II Rzeczypospolitej, na analizie publikacji z lat wojny oraz na własnym doświadczeniu wyniesionym z pracy w agendach antykomunistycznych Polski Podziemnej.
Książka przedstawia społeczną, zawodową i polityczną działalność Henryka Sławika (1894–1944). Urodził się w Szerokiej na Górnym Śląsku, w rodzinie chłopskiej. Przed 1914 r. pracował jako robotnik m.in. w Altonie k. Hamburga, w czasie I wojny światowej był żołnierzem armii niemieckiej i jeńcem w obozie na Syberii. Po 1918 r. walczył w powstaniach śląskich i aktywnie uczestniczył w kampanii przed plebiscytem mającym zadecydować o przynależności państwowej tego regionu. W latach dwudziestych i trzydziestych XX w. dynamicznie działał na Górnym Śląsku w Polskiej Partii Socjalistycznej, był wieloletnim redaktorem „Gazety Robotniczej”, radnym miejskim i członkiem Śląskiej Rady Wojewódzkiej, prezesem Syndykatu Dziennikarzy Polskich Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego oraz członkiem wielu komitetów i towarzystw społecznych. W 1939 r. los rzucił go, podobnie jak kilkadziesiąt tysięcy polskich uchodźców, na Węgry, gdzie na skutek niezwykłego splotu wydarzeń stanął na czele polskiego komitetu. Współpracował zwłaszcza ze swym przyjacielem Józsefem Antallem, wysokim urzędnikiem w tamtejszym MSW. Znakomicie organizując jawną i tajną opiekę nad rzeszą wojennych uciekinierów, obaj przyczynili się do uratowania tysięcy osób, w tym wielu polskich Żydów. Po wkroczeniu Niemców na Węgry w marcu 1944 r. Sławik musiał się ukrywać, wpadł jednak w ręce hitlerowców i po brutalnym śledztwie został wywieziony do obozu w Mauthausen-Gusen. Tam 23 sierpnia 1944 r. powieszono go wraz z kilkoma jego współpracownikami. W 1990 r. uhonorowany został tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata, a w 2010 r. odznaczony Orderem Orła Białego.
Prezentowany album przedstawia fotografie autorstwa Antoniego Snawadzkiego dotyczące zniszczeń Warszawy w 1939 roku. Unikalne zdjęcia pochodzą z zasobu archiwum Instytutu Pamięci Narodowej. Przedstawiają zniszczone lub uszkodzone szpitale, kościoły, szkoły, dworce kolejowe, obiekty administracyjne, ale także hotele i budynki mieszkalne. Ukazują okaleczone miasto Warszawę z jesieni 1939 roku. Ponad 130 fotografii zostało wykonanych w okresie pomiędzy sierpniem a grudniem 1939 roku. W publikacji zamieszczono także fotografie z archiwum rodziny Snawadzkiego oraz wzbogacono ją o plany wybranych części Warszawy, a także o fotografie współczesne.Autor zdjęć były legionista, żołnierz dywersji POW, podkomendny gen. S. Bułaka-Bałachowicza podjął się niebezpiecznego zadania udokumentowania zniszczeń stolicy. W styczniu 1940 r. został aresztowany przez niemiecką policję bezpieczeństwa. Jego dalszy los pozostaje nieznany.
Obok pytań o to, co zrobiła bezpieka, niezbędna jest refleksja dotycząca kwestii motywacji aktywności jednostek oraz grup lub środowisk, pracujących i współpracujących z policją polityczną. Równie istotne jest wskazywanie, jak na skuteczność funkcjonowania oddziaływały takie kwestie jak struktura organizacyjna, obieg dokumentów, hierarchia władzy, wewnętrzne relacje interpersonalne, zakres autonomii pojedynczych ludzi czy jednostek organizacyjnych.
„Pamiętnik kapelana wojskowego i inne zapiski z lat 1914–1945” to zapis wspomnień ks. Dominika Ściskały. Okres ten to czas niezwykle ważny i trudny dla Polski. Obserwatorem i uczestnikiem tych wydarzeń jest polski duchowny
Jako duszpasterz i nauczyciel ks. Ściskała doświadczał wszelkich utrudnień i prześladowań, jakich w tym smutnym czasie doznawał Kościół od dawnych zaborców. Był przy tym bystrym obserwatorem rzeczywistości, choć to określenie nie jest tutaj najszczęśliwsze. Sugeruje ono bowiem pewną bierność wobec wydarzeń, a ta z kartek pamiętnika bynajmniej nie wyziera. Ks. Ściskała był niezmordowany w swej działalności. Z zaangażowaniem uczestniczył we wszelkich akcjach charytatywnych prowadzonych na rzecz potrzebujących, wiele z nich sam inicjował i skutecznie prowadził. Za swą działalność doznał rozlicznych represji. W Radomiu m.in. spędził jakiś czas w więzieniu niemieckim. Nie to jednak stanowi główny akcent jego wspomnień. Myślą przewodnią, która przewija się przez zapiski ks. Ściskały, jest świadectwo o niezłomnym i wiernym trwaniu duchowieństwa na swym posterunku w trudnych okresach polskich dziejów.
Grypsy Łukasza Cieplińskiego, pisane przez niego podczas prawie pięciu miesięcy spędzonych w celi śmierci więzienia przy ul. Rakowieckiej w Warszawie, są prawdopodobnie jedynym tak dużym i w swojej treści tak niezwykłym zachowanym zbiorem nieoficjalnych listów osoby skazanej w latach reżimu komunistycznego. To, że dziś można je oglądać i odczytywać, wydaje się graniczyć z cudem. Już samo pisanie ich w celi, zapewne naszpikowanej donosicielami UB, wymagało wiele trudu, aby całe przedsięwzięcie zachować w tajemnicy, wiadomo jednak, że Łukasz Ciepliński nie był jedynym uwięzionym, który oczekując na wykonanie wyroku, żegnał się w ten sposób z rodziną.
Komiks 'Srebrni na szlakach Bitwy Warszawskiej 1920 r.' jest kontynuacją publikacji 'Srebrni na szlakach niepodległej' ukazującej losy trzech kuzynów z rodziny Srebrnych – Mikołaja, Jana i Kacpra. Teraz wspólnie w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego biorą udział w jednej z 18 najważniejszych bitew w dziejach świata, czyli Bitwie Warszawskiej. Każdy z nich służy w innym rodzaju broni, dzięki czemu spotykają oni na szlakach bitewnych amerykańskich pilotów z Eskadry Kościuszkowskiej, biorą udział w rajdzie kawaleryjskim na Ciechanów i zdobyciu tam radiostacji 4 Armii sowieckiej, a także walkach pododdziałów pancernych w rejonie Mińska Mazowieckiego. Publikacji towarzyszy wkładka dokumentacyjna ukazująca kulisy punktów zwrotnych Bitwy Warszawskiej oraz jej głównych aktorów.
Komiks ""Bitwa Warszawska 1920 r."" przedstawia historię jednej z 18 najważniejszych bitew w dziejach świata z perspektywy uczestniczących w zmaganiach warszawskich ochotników. To w większości ludzie bardzo młodzi - uczniowie stołecznych szkół, którzy masowo zaciągnęli się do wojska, by bronić dopiero co odzyskanej wolności. To także historia ich kapelana ks. Ignacego Skorupki, który swoją posługę duszpasterską postrzegał w kategoriach służby w pierwszym szeregu - razem ze swoimi podopiecznymi z czasów pokoju. To także historia głównych aktorów wspomnianej batalii: marszałka Józefa Piłsudskiego, gen. Józefa Hallera, gen. Tadeusza Rozwadowskiego, gen. Lucjana Żeligowskiego, gen. Władysława Sikorskiego, dzięki którym Polska i Europa mogły cieszyć się wolnością przez blisko 20 kolejnych lat.
Bitwa o Warszawę w sierpniu 1920 r. wpisała się w polską tradycję niepodległościową. W historiografii europejskiej batalia nad Wisłą z bolszewikami znana jest jako osiemnasta decydująca bitwa w dziejach świata. Symboliczną i legendarną postacią z okresu walk w obronie Warszawy stał się odważny ochotnik kapelan wojskowy ks. Ignacy Skorupka, poległy w boju pod Ossowem 14 sierpnia 1920 r., pośmiertnie awansowany do stopnia majora i odznaczony orderem Virtuti Militari klasy 5 i Krzyżem Niepodległości (1933), w 2010 r. uhonorowany Orderem Orła Białego. W narodowe dzieje ks. Skorupka wpisał się ceną, jaką przyszło płacić pokoleniu II Rzeczypospolitej za obronienie dopiero co wywalczonej wolności...
Zakulisowe rozmowy przywódców polskich na uchodźstwie, polityków sowieckich, brytyjskich i amerykańskich, konflikty interesów między głównymi siłami sceny politycznej czasów II wojny światowej, nieporozumienia na szczeblu dyplomatycznym, błędna interpretacja faktów oraz słów adwersarzy i wreszcie powstanie w 1941 r. Armii Andersa oraz jej ewakuacja do Iranu w 1942 r. Temu właśnie poświęcona jest książka Sławomira Kalbarczyka.Gdy na frontach toczyła się wojna, w gabinetach trwała gra, której stawką była przyszłość tysięcy łagierników i zesłańców na nieludzkiej ziemi. Autor ukazuje, często w zupełnie nowym świetle, bieg wydarzeń i rolę poszczególnych jej uczestników. Nowe jest także wyjaśnienie fundamentalnego problemu w dziejach tej armii okoliczności, w jakich zapadła decyzja o jej wyjściu do Iranu. Wydarzenie to było do tej pory rozmaicie, często zupełnie dowolnie interpretowane w historiografii. Książka ukazuje się w roku 50-lecia śmierci dowódcy Armii Polskiej w ZSRS gen. Władysława Andersa.
Tom Powroty minionego czasu. Zagnieżdżone w pamięci stanowi zapis wspomnień księdza profesora Zygmunta Zielińskiego. Ten wybitny historyk dzieli się z czytelnikiem refleksjami dotyczącymi okresu od drugiej wojny światowej do współczesności. Autor opisuje m.in. swój pobyt w seminarium duchownym, próbę werbunku przez UB, posługę kapłańską czy wieloletnią pracę na KUL. Wspomnienia ks. Zielińskiego zostały poprzedzone wstępem i opatrzone aparatem naukowym przygotowanym przez Rafała Łatkę. Publikacja powstała w ramach centralnego projektu badawczego IPN Władze komunistyczne wobec Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 19441989.
Niniejsza książka jest pierwszą pełną monografią w języku polskim poświęconą Telekiemu. Czytelnik polski zyskuje tym samym okazję, aby w całej pełni poznać to szczególne życie, balansujące na granicy nowoczesności i tego, co przednowoczesne ? biografię, która ukazuje niezwykłą złożoność historii Węgier i Europy w pierwszej połowie XX w.Pl Teleki (1879?1941) jest jednym z polityków węgierskich XX w. najczęściej ? oprócz przywódcy Węgier międzywojennych Miklósa Horthyego ? wymienianych w debacie publicznej. Dwukrotny premier, minister, niestrudzony organizator, łączył w swym życiu rolę badacza, ideologa i wychowawcy. Należy przy tym do postaci, które najściślej wiążą się z najnowszymi dziejami stosunków polsko-węgierskich.Miał znaczny udział w zorganizowaniu pomocy (transporty z amunicją i wyposażeniem wojskowym), której rząd węgierski udzielił Wojsku Polskiemu walczącemu z Armią Czerwoną. W 1935 r. uczestniczył w jamboree polskiego harcerstwa w Spale. Już latem 1939 r. oznajmił Hitlerowi, że Węgry nie wezmą udziału w zbrojnej agresji na Polskę. Po ataku Niemców i Sowietów za jego sprawą Węgry przyjęły na swoim terytorium zbiegłych polskich żołnierzy i ludność cywilną. W 2001 r. decyzją Prezydenta RP został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.
Uwolniony z internowania prymas Stefan Wyszyński podejmuje w 1956 r. walkę o rząd dusz z ekipą I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułki. Okazją do tego jest Milenium, czyli zainicjowane przez Kościół obchody wielkiego jubileuszu tysiąclecia chrztu Polski. Dla partyjnych decydentów duchowieństwo staje się znów wrogiem numer jeden. Pod sztandarem walki z ""ofensywą wojującego klerykalizmu"" peerelowski aparat władzy realizuje projekt ""Antymilenium"".Gomułkowska ""polityka historyczna"" i świecka celebra wydarzeń historycznych, tysiąclatki, ekologia w służbie totalistycznego systemu, pogoń bezpieki za obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej, nerwowe dyskusje w zaciszach partyjnych gabinetów i zamieszki na ulicach polskich miast w 1966 r. - to tylko niektóre opisane tu wydarzenia. Dzięki tej książce wiedza o Polsce lat sześćdziesiątych staje się pełniejsza.Publikacja w ramach centralnego projektu badawczego IPN ""Władze komunistyczne wobec Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944-1989.Książka Antymilenium. Konflikt państwa z Kościołem na tle obchodów tysiąclecia chrztu Polski (1956-1966/1967) - oprawa twarda - Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, IPN.
Pod koniec 2016 r. do Oddziałowego Archiwum IPN w Szczecinie zostały przekazane protokoły przesłuchań byłych więźniarek i więźniów obozów koncentracyjnych położonych w Niemczech i na terenach okupowanych przez Niemców. Materiały te zostały sporządzone przez pracowników Polskiego Instytutu Źródłowego w Lund. Publikacja ta ma na celu nie tylko ukazanie życia codziennego w żeńskim obozie Ravensbrck, lecz także przybliżenie działalności Polskiego Instytutu Źródłowego w Lund jako jednej z polskich placówek naukowych na emigracji.
Publikacja jest biografią księdza kanonika Leona Stępniaka – ocalonego więźnia niemieckich obozów koncentracyjnych Dachau i Mauthausen-Gusen, w których spędził pięć lat. Powstała ze spisanych przez autorkę wielogodzinnych, osobistych z nim rozmów i relacji innych osób.
Na Pomorzu Gdańskim od stuleci panowała głęboko zakorzeniona tradycja pielgrzymowania do miejsc świętych. Po II wojnie światowej nieuchronnie musiała się ona skonfrontować z systemem komunistycznym, dążącym do laicyzacji i ateizacji polskiego społeczeństwa, co oznaczało również walkę z publicznymi przejawami religijności.Z punktu widzenia władz szczególnym zagrożeniem były doroczne odpusty przyciągające tysiące osób, organizowane w sanktuariach kaszubsko-pomorskich: w Świętym Wojciechu, Piasecznie, Sianowie, Swarzewie, Wejherowie, Wielu i Matemblewie. Zdaniem wrogów Kościoła duchowieństwo wykorzystywało owe uroczystości do buntowania wiernych przeciw nowemu porządkowi.Książka przedstawia różne oficjalne inicjatywy i działania skierowane przeciwko owej kościelnej rebelii. Mimo dużego nakładu środków władze nie zdołały jednak trwale ograniczyć ruchu pątniczego ani zmniejszyć siły oddziaływania wspomnianych miejsc.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
