Zasadniczym celem niniejszej pracy jest etyczna analiza zjawiska mobbingu z wykorzystaniem ustaleń psychologicznych. Mobbing można ujmować na wiele sposobów: jako patologię relacji między jednostkami, jako patologię zarządzania, jako znak czasów, w których osobisty sukces i wyścig po wygodne życie stały się najważniejszymi celami, kosztem takich wartości jak troska i odpowiedzialność za drugiego człowieka. W mojej pracy staram się umieścić mobbing w perspektywie etycznej, która pozwala zrozumieć to zjawisko przede wszystkim jako źródło zła moralnego. Celem moim jest wieloaspektowe pokazanie moralnego zła mobbingu, w ramach perspektywy integrującej wyniki badań psychologicznych z rezultatami dociekań etycznych. /ze Wstępu/
Przedmiotem niniejszej pracy jest funkcjonowanie różnych sposobów i form reprezentowania interesów oraz możliwości ich wykorzystania przez poszczególnych reprezentantów interesów grupowych. Zorganizowane interesy grupowe stanowią obok partii politycznych podstawową instytucję polityczną będącą siłą napędową demokratycznego systemu politycznego, stanowiąc niezbędne uzupełnienie procesu decyzyjnego w ramach systemu opartego na partiach politycznych i zorganizowanej opinii publicznej.
Rygweda to zbiór 1028 hymnów poświęconych bogom, ułożonych w najstarszej formie sanskrytu przez indoeuropejski lud, który nazywał siebie Arjami, a który w pierwszej połowie drugiego tysiąclecia p.n.e. przełęczami Hindukuszu spływał na tereny dzisiejszego Pakistanu. (…) Rygweda jest jedną z czterech Wed (dosłownie „wiedza”), które należą do najstarszych zabytków literackich ludzkości.
Niniejszy tom jest przekładem II księgi, a właściwie „kręgu” (mandala) Rygwedy, należącego do tzw. „Kręgów rodzinnych”. Stanowią one trzon Rygwedy, wokół którego, niejako koncentrycznie, jak sugeruje nazwa „krąg”, układają się coraz młodsze księgi: dziewiąta, ósma, pierwsza i dziesiąta.
Współczesne podejście do moczącego się dziecka musi mieć charakter kompleksowy, stąd szczególnej wartości nabierają prace interdyscyplinarne z tego zakresu. Taki charakter ma monografi a pt. „Style wychowania i postawy rodzicielskie wobec dzieci z zaburzeniami oddawania moczu”. Autorki: pedagog i lekarz-specjalista pediatrii i nefrologii, obie z dużym doświadczeniem zawodowym i dorobkiem naukowym, szczegółowo i rzetelnie omówiły szereg aspektów związanych z nietrzymaniem moczu u dzieci (…) Wysoką wartość praktyczną posiadają zawarte w monografi i zalecenia dotyczące diagnostyki zaburzeń oddawania moczu (…) Podano konkretne zasady i reguły do zastosowania przez rodziców i dzieci, pozwalające na ograniczenie lub wyeliminowanie problemu moczenia (…) W pracy dokonano interesującego przeglądu teorii i badań empirycznych opisujących interakcje pomiędzy chorym dzieckiem a określonymi sytuacjami bądź czynnikami w rodzinie. / prof. dr hab. n. med. Katarzyna Kiliś-Pstrusińska/
Publikacja ta jest przykładem interdyscyplinarnej współpracy lekarza z pedagogiem w zakresie analizowania problemów zdrowotnych dziecka w ujęciu medycznym i psychopedagogicznym oraz konsekwencji związanych z jego przewlekłą chorobą (…) jest wartościową pozycją, która uzupełnia literaturę dotyczącą dziecka z chorobą przewlekłą i jego wielozakresowego funkcjonowania, powinna zatem znaleźć się w katalogu pozycji adresowanych dla przyszłych lekarzy oraz pedagogów (nauczycieli, wychowawców). Myślę, że sięgną po nią również rodzice dzieci z chorobami przewlekłymi, gdyż dostarcza ona uniwersalnej wiedzy i wyposaża rodzica w pewne umiejętności wychowawczego postępowania z własnym dzieckiem. /dr hab. Barbara Skałbania/
Monografia autorstwa Anny Suchodolskiej jest pierwszą próbą ukazania określonego w tytule działu specjalistycznego słownictwa medycznego w ujęciu komparatystycznym. Autorka zarysowała całość procesów leksykalno-słowotwórczych, determinujących zjawiska nominacji, które zachodzą na gruncie terminologii, profesjolektów i socjolektów kardiologów oraz kardiochirurgów. Uwzględnienie trzech obszarów językowych: polskiego, rosyjskiego i angielskiego pozwoliło na ukazanie wspólnych tendencji rozwojowych, wzajemnych wpływów i dyferencjacji leksykalnej, a zarysowane tło socjolingwistyczne umożliwia interpretację procesów nominacyjnych w kontekście czynników zewnętrznojęzykowych i pozajęzykowych. Monografia ta w oryginalny sposób wpisuje się w nurt interpretacji przemian współczesnego słownictwa specjalistycznego w kontekście europejskiego (a także światowego) kontinuum kulturowego. [Prof. dr hab. Stanisław Dubisz]
Od dwóch lat w „Obserwatorium etyki słowa” badamy język mediów w jego relacjach do systemu wartości, które my, Polacy i Europejczycy, uznajemy za ważne. Ta książka to fragment wyników naszych badań, cząstkowa odpowiedź na pytanie o to, jak mówimy o wartościach, do jakich wartości odnosimy oceniane przez nas postawy ludzi, jakie właściwości języka wykorzystujemy, oceniając i wartościując. (…) Wszystkie nasze analizy prowadzą do wniosku, że teksty tygodników opinii nie tylko wpisują się w dyskurs podziałów, ale też świadomie go podtrzymują. Zastanawiające, że w naszym odzyskanym ponad dwadzieścia lat temu domu możemy się dzielić, używając pojęcia patriotyzmu, że mówiąc o tym domu, sięgamy po określenia Tuskoland albo Kaczystan. Zastanawiające, że możemy porozumieć się z Drugim tylko wewnątrz własnego obozu. I smutne, że media używają perswazji i manipulacji, by ten stan utrzymać. /Od autorów/
Publikacja stanowi unikatowe na polskim rynku wydawniczym i naukowym studium politologiczne nad współczesną rolą instytucji międzynarodowych w kształtowaniu ładu światowego w warunkach globalizacji. Autorzy dochowali starań, aby pod względem metodologicznym, układu treści oraz literatury przygotować publikację na ponadprzeciętnym poziomie merytorycznym. Szczególną zaletą opracowania jest jego interdyscyplinarność,
rzetelność dociekań i klarowność wywodu naukowego. Książka ma wysokie walory naukowe i poznawcze, może być z powodzeniem wykorzystywana jako podręcznik akademicki dla kierunków stosunki międzynarodowe, politologia, europeistyka, ekonomia.
(Z recenzji Prof. UJK dr. hab. Marka Leszczyńskiego)
Publikacja ta może być przydatna poznawczo - jako swego rodzaju kompendium decydowania, pokazujące jego różne przekroje, formy i uwarunkowania, oraz w badaniu konkretnych procesów decyzyjnych, a także w wymiarze praktycznym - jako przyczynek do doskonalenia jakości decyzji publicznych.
Prezentowana praca ze względu na kompleksowy zakres podmiotowy i ramy czasowe prezentowanych archiwaliów ma charakter nowatorski. Dotyczy procesu historycznego, prawnego, a zarazem politycznego, który jest już zakończony.
Teoretyczne aspekty zróżnicowania kulturowego
Pluralizm kulturowy w mediach. Media i programy etniczne
Pluralizm kulturowy w praktyce. Przypadki wybranych krajów europejskich
Portretowanie mniejszości etnicznych w mediach
Celem niniejszej pracy jest ustalenie czy tureccy imigranci mieszkający w RFN mogą zintegrować się ze społeczeństwem niemieckim, a jeżeli tak, to pod jakimi warunkami. Badania podjęte w rozprawie obejmują procesy migracji i integracji od roku 1961, w którym rządy Turcji i Niemiec podpisały umowę dotyczącą rekrutacji tureckich pracowników, aż do roku 2011. Integracja około trzymilionowej społeczności tureckiej w RFN ze społeczeństwem niemieckim jest jednym z najbardziej aktualnych i ważkich problemów społecznych i politycznych w Niemczech, a jednocześnie stanowi ona ważne zagadnienie dla refleksji naukowej nie tylko w tym kraju. Wynika to z kilku przyczyn. Pytanie o integrację Turków i osób pochodzenia tureckiego w Niemczech jest bowiem jednocześnie pytaniem o możliwość integracji społeczności muzułmańskich w państwach Europy Zachodniej. Stało się ono szczególnie aktualne po zamachach terrorystycznych w Stanach Zjednoczonych 11 września 2001 r., w Madrycie (2004 r.), Londynie (2005 r.) oraz po zamordowaniu przez muzułmańskiego obywatela Holandii reżysera Theo van Gogha, krytykującego islam za wrogi stosunek do zachodnich wartości.
Lektura tej książki pobudza do podwójnego zastanowienia. Najpierw autor uzmysławia nam, w jak wielu kontekstach funkcjonuje pojęcie autorytetu - otwierając oczy na rozliczne wymiary zjawiska i ideologiczne uwikłania użytku, jaki się z niego czyni w języku pedagogów, mediów i polityków. Inspirujące, nie tylko dla politologów, są dociekania dotyczące wyróżników i mechanizmów powstawania, tudzież nadużywania autorytetów politycznych - z zasadniczym pytaniem: czy w ogóle istnieje autorytet polityczny, niesprowadzalny do ideowego, moralnego, merytorycznego.
Z recenzji prof. Dr hab. Mirosława Karwata
Monografia niniejsza jest natomiast próbą syntetycznego przedstawienia nauczania papieża Jana Pawła II o mediach audiowizualnych. Analiza poszczególnych zagadnień została poprzedzona rozdziałem o charakterze wprowadzającym, zawierającym przypomnienie istoty, rodzajów i zadań środków społecznego przekazu, zarys dziejów relacji Kościoła wobec mass mediów, a także syntetyczną prezentację podstawowych założeń teologii środków społecznego przekazu, ze szczególnym zaakcentowaniem jej chrystocentryzmu. Papieskie nauczanie o mediach w dużej mierze odnosiło się do audiowizualnych środków przekazu ze względu na siłę ich oddziaływania.
„Rozwój nowego systemu produkcji kryje w sobie zarodki tak olbrzymiej rewolucji społecznej, że tylko niewielu spośród nas odważyło się ocenić jej znaczenie. Jesteśmy bowiem o krok od rewolucyjnej zmiany w naszych własnych domach” – pisał w 1980 r. Alvin Toffler. Istotnie, ludzkość stała wtedy u progu zmian cywilizacyjnych, związanych z gwałtownym rozwojem Internetu i technologii cyfrowej, które zrewolucjonizowały komunikację między ludźmi, zmieniając także sposób funkcjonowania tradycyjnych środków przekazu: prasy, radia i telewizji.
„Przed trzystu laty, widząc całe rzesze kosiarzy na polach, tylko wariat mógłby marzyć o tym, że wkrótce nadejdą czasy, kiedy pola opustoszeją, a ludzie będą pracować na chleb stłoczeni w miejskich fabrykach” – to znów słowa Tofflera. Nie sposób zastanowić się w tym momencie nad rewolucją, jaka w ciągu tych ostatnich
300 lat się dokonała, także w sferze komunikacji. Powstanie i rozwój prasy masowej, wynalazek filmu, telefonu, radia, telewizji, łączności satelitarnej, komputerów i wreszcie Internetu to ciąg wydarzeń, który sprawił, że współcześnie informacja,słowo, są w stanie okrążyć kulę ziemską w ciągu ułamka sekundy, zaś świat stał się,
według słynnego określenia Marshalla McLuhana, globalną wioską.
Co ciekawe, te zmiany na razie w stosunkowo niewielkim stopniu odbiły się na życiu codziennym (nadal bowiem jeździmy samochodami, a nie bolidami o napędzie rakietowym i spożywamy „normalne” jedzenie, a nie syntetyczne pigułki, które je zastępuje), jednak stopniowo widać w naszym życiu efekty komputeryzacji, miniaturyzacji i digitalizacji. Dotyka to najpierw sfery komunikacji, powoli jednak zaczyna być widoczne także w innych sferach życia. Najbardziej widoczne zmiany można odnotować w sferze zachowań społecznych.
Parafrazując znane powiedzenie, odnoszące się pierwotnie do prasy, można powiedzieć, że nic tak nie ożywia przekazu medialnego jak trup… W dobie komercjalizacji mass mediów oraz traktowania informacji wyłącznie w kategorii towaru i zysku, sensacja oraz rozrywka stały się swoistym paradygmatem wszelkich przekazów medialnych. W świecie mediów, jak i w innych wymiarach rzeczywistości, dokonuje się obecnie zmaganie między – najogólniej mówiąc – dwoma koncepcjami dziennikarstwa oraz przekazu medialnego. Pierwsza, inspirowana w decydującej mierze przez chrześcijańską etykę i hierarchię wartości wynikających z Dekalogu oraz ideałów Ewangelii, za fundamentalne przesłanie odnoszące się do mediów uważa prawdę, dobro i piękno; zdobywanie i przekazywanie informacji służyć powinno człowiekowi, który ma prawo do prawdy, oraz dobru
wspólnemu, by społeczeństwo, zwłaszcza w procesie globalizacji, poszukiwało dróg jedności i tworzenia wspólnoty ogólnoludzkiej. Swoistym przeciwieństwem tak pojmowanych fundamentów dziennikarstwa oraz przekazu medialnego jest sprowadzenie ich wyłącznie do poziomu przedsięwzięć biznesowych.
Parafrazując znane powiedzenie, odnoszące się pierwotnie do prasy, można powiedzieć, że nic tak nie ożywia przekazu medialnego jak trup… W dobie komercjalizacji mass mediów oraz traktowania informacji wyłącznie w kategorii towaru i zysku, sensacja oraz rozrywka stały się swoistym paradygmatem wszelkich przekazów medialnych. W świecie mediów, jak i w innych wymiarach rzeczywistości, dokonuje się obecnie zmaganie między – najogólniej mówiąc – dwoma koncepcjami dziennikarstwa oraz przekazu medialnego. Pierwsza, inspirowana w decydującej mierze przez chrześcijańską etykę i hierarchię wartości wynikających z Dekalogu oraz ideałów Ewangelii, za fundamentalne przesłanie odnoszące się do mediów uważa prawdę, dobro i piękno; zdobywanie i przekazywanie informacji służyć powinno człowiekowi, który ma prawo do prawdy, oraz dobru wspólnemu, by społeczeństwo, zwłaszcza w procesie globalizacji, poszukiwało dróg jedności i tworzenia wspólnoty ogólnoludzkiej. Swoistym przeciwieństwem tak pojmowanych fundamentów dziennikarstwa oraz przekazu medialnego jest sprowadzenie ich wyłącznie do poziomu przedsięwzięć biznesowych.
??ygweda to zbiór hymnów poświęconych bogom, ułożonych w najstarszej formie sanskrytu przez indoeuropejski lud, który nazywał siebie Arjami, a który w pierwszej połowie drugiego tysiąclecia p.n.e. przełęczami Hindukuszu spływał na tereny dzisiejszego Pakistanu. Hymny datuje się na ok. XV–XIII w. p.n.e., przez wieki przekazywano je ustnie, z ojca na syna, w rodach kapłańskich. Ostateczna redakcja tekstu miała miejsce ok. VII w. p.n.e.
Tyle przeczytać możemy o Rygwedzie w przeciętnej encyklopedii. Ale Rygweda to arcydzieło. To cud ludzkiego umysłu. I wielka tajemnica
Tematem książki są standardy i przekonania moralne polskich menedżerów i przedsiębiorców, dwóch grup społeczno-zawodowych, których podstawową rolą w społecznym podziale pracy jest organizacyjne przywództwo.
Przedmiot analizy stanowią elementy kształtującego się etosu obu grup, rozumianego jako charakterystyczne ideały, standardy postępowania i kolektywne reprezentacje moralne, określające sposób postrzegania, wartościowania i reakcji w sytuacjach zawodowych. Za podjęciem tej problematyki kryje się przekonanie, że wzorce i wyobrażenia moralne osób wykonujących funkcje przywódcze w organizacjach gospodarczych mają wpływ nie tylko na praktykę zarządzania tymi organizacjami, lecz także na ogólny kształt stosunków władzy w społeczeństwach współczesnych, w których sformalizowane standardy etyczne stają się coraz ważniejszym elementem regulacyjnym. Badając moralne przekonania decydentów organizacyjnych badamy jeden z istotnych składników kulturowego kontekstu stosunków władzy.
Fragment Wstępu
Celem pracy była analiza osobowości młodzieży jako konstruktu złożonego z wielu elementów poznawczych, motywacyjnych, kontekstualnych i cech oraz wskazanie zakresu zgodności między modelem teoretycznym a realnie istniejącym w umysłowości badanych konstruktem osobowościowym.
Wskazanie na obszary występowania i przewagi właściwości psychicznych sprzyjających lub utrudniających funkcjonowanie jednostki w systemie demokratycznym może stanowić istotną wartość dla ukierunkowania polskiej demokracji.
Fragment Wprowadzenia
(…) Dr Pietrzak nawiązuje bezpośrednio do prac Hansa Georga Gadamera. Jego koncepcja hermeneutyki jest z pewnością mocnym oparciem i cennym źródłem inspiracji, ułatwiającym skonceptualizowanie ambitnego programu badań w dziedzinie myśli politycznej. Bardzo interesujące jest założenie oznaczające ujmowanie „poznania jako doświadczenia”. Przedstawiony w taki właśnie sposób program badań uznać wypada za bardzo rzetelny i dojrzały. Autorka nie absolutyzuje własnego sposobu myślenia. Ucieka też od schematów. Rzeczą najważniejszą staje się przemyślenie całej tradycji rozumienia, ukazującej w pełnym (choć niejednolitym) świetle przedmiot dociekań, jakim jest zagadnienie społeczeństwa obywatelskiego i kultury obywatelskiej. Krokiem następnym jest skonfrontowanie horyzontu rozumienia, który określają dociekania historyczne z nowymi doświadczeniami, wyrastającymi w kręgu interpretacji ukazujących realia naszych czasów. Dzięki temu dochodzi do „stapiania się horyzontów” (jak to określał Gadamer) ukazującego pełny wymiar naszego doświadczenia historycznego, pełny sens naszego rozumienia, nabierającego kształtu w przestrzeni pomiędzy tym, co było i tym, co dopiero nabiera kształtu. (…)
fragment recenzji prof. dr. hab. Stanisława Filipowicza
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
