Lekcje mediolańskie to zapis teoretycznego plonu pracy Tadeusza Kantora z grupą włoskich aktorów w Szkole Elementarnej Sztuki Dramatycznej w Mediolanie (Piccolo Teatro di Milano) w okresie 25 VI-25 VII 1986, zakończonego realizacją cricotage’u:" Un matrimonio" (Ślub). Tekst wydany pierwotnie po włosku i francusku jest swoistym manifestem artysty, teoretyczną wizją teatru. Publikacja zawiera reprodukcje szkiców Kantora, odnoszących się do poszczególnych Lekcji.Cricoteka, Biuro Kongresowe Urzędu Miasta Krakowa Rok wydania: 1991
Książka Krystyny Czerni to niezwykły zbiór tekstów: od osobistych wspomnień ze spotkań Autorki z Tadeuszem Kantorem, po czytane już w kilku językach przewodniki po twórczości artysty. Omówienia prac malarskich Kantora, wzbogacone jego obszernym autokomentarzem, splatają się tu z trafnymi przypisami do dokonań twórcy na polu teatru, odsłaniając jednocześnie to, co Krystyna Czerni nazywa "fenomenem wyobraźni Tadeusza Kantora". Opisuje go Autorka kunsztowym, ale i niezmiernie przystępnymi językiem. Książka dotyka również bardziej zniuansowanych kwestii. Otwiera przed nami świat z najmłodszych lat Kantora- źródła obecnych w jego sztuce wątków religijnych. Pozwala prześledzić postawę artysty wobec doktryny realnego socjalizmu oraz późniejsze zmagania z aparatem komunistycznego państwa. Umieszcza w tle bogate życie artystyczne Kantora i członków Grupy Krakowskiej. "Tadeusz Kantor. Spacer po linie" to pierwsza publikacja zbierająca teksty pisane przez Autorkę na przestrzeni ostatnich 20 lat. Ich wnikliwość, uniwersalność i pasja, z której powstały, otwierają wciąż nowe pola do interpretacji twórczości Kantora, dla którego sztuka była sprawą "śmiertelnie poważną".
W swoich wspomnieniach Maria Stangret-Kantor kreśli niezwykle barwny obraz życia artystycznego (i związanego z nim życia towarzyskiego) swoich czasów. Chociaż najważniejszym polem jej sztuki zawsze było malarstwo, to nie sposób pominąć w jej twórczym dorobku wielkich kreacji aktorskich w Teatrze Cricot 2 czy udziału w happeningach Tadeusza Kantora. Przez ponad 30 la małżeństwa Maria i Tadeusz stanowili nierozłączną parę artystów wzajemnie się inspirujących i wspierających. Maria była nie tylko czołową aktorką w Teatrze Cricot 2, odtwórczynią wybitnych ról m.in. w „Kurce wodnej”, „Nadobnisiach i koczkodanach”, „Umarłej klasie”, „Wielopolu-Wielopolu”, ale także pierwszą powierniczką, krytyczką i współpracowniczką Kantora w czasie powstawania spektakli. W powyższej książce autorka wiele miejsca poświęca swojej twórczości plastycznej, opisuje powody metamorfoz swego malarstwa,od najwcześniejszych informeli i „pejzaży kontynentalnych” po cykle „hommages”. Pisze o swoich inspiracjach, artystycznych podróżach, odkryciach i spotkaniach. Warto zaznaczyć, iż jest to pierwsza publikacja wspomnień Marii Stangret-Kantor. Tekst ilustrują liczne fotografie – zarówno reprodukcje prac artystki, jak i zdjęcia ze spektakli w których występowała, oraz zupełnie prywatne fotografie dwójki artystów i ich przyjaciół. Wiele z nich pochodzi z prywatnego archiwum artystki i nie było dotąd prezentowanych.
Katalog wystawy Tadeusz Kantor. Cholernie spadam! „Trzeba iść… Trzeba mi przebyć drogę do końca. Będziecie się, Szanowne Panie i Szanowni Panowie, na to patrzeć… A potem możecie o mnie zapomnieć!” Tadeusz Kantor Fragment wypowiedzi ze spektaklu Nigdy tu już nie powrócę, 1988 Ta wieloautorska monografia obejmuje szereg zagadnień metodologicznych – od analizy hermeneutycznej, filozofii fenomenów, poprzez semiologiczną interpretację obrazów aż do interpretacji psychoanalitycznej – w odniesieniu do ostatniego etapu twórczości Tadeusza Kantora. Artykuły czołowych polskich specjalistów-kantorologów oraz innych osób zaproszonych do współpracy przez Cricotekę, oscylując wokół intymnego autoportretu Tadeusza Kantora i jego uobecniania się w sztuce teatralnej i plastycznej. Znajdziemy tu teksty Zofii Gołubiew – Dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie, Michała Kobiałki – profesora w Departament of Theatre Arts&Dance na Uniwersytecie w Minnesocie w USA, Katarzyny Fazan – wykładowcy w Katedrze Teatru i Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, Włodzimierza Szturca – profesora w Katedrze Teatru i Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, Małgorzaty Paluch-Cybulskiej – historyka sztuki, wieloletniego pracownika oraz kierownika Archiwum Ośrodka Dokumentacji Sztuk Tadeusza Kantora Cricoteka, Huberta Francuza – antropologa kultury i doktoranta w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ oraz Katarzyny Motyki i Lucjana Wojcieszka – psychologów oraz pracowników krakowskich ośrodków psychoterapii. W katalogu, oprócz tekstów, znajdziemy zdjęcia obiektów przestrzennych z wystawy „Tadeusz Kantor. Cholernie spadam!” oraz reprodukcje obrazów będących jej częścią.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
