W drodze do wyzdrowienia

Walcz o siebie — uczyń oręż z siły umysłu i duszy! ? Zaglądanie do wnętrza ? Porządkowanie zakamarków umysłu ? Gdy usłyszałeś diagnozę i później Chwila, w której dowiadujesz się, że Twoje zdrowie, a czasem nawet życie, jest zagrożone, z pewnością należy do najgorszych, jakie tylko mogą się zdarzyć. Jednak gdy pierwszy szok minie, możesz wybrać różne drogi przeżywania swojej choroby i mierzenia się z jej skutkami. Możesz zamknąć się w domu i czekać na nieuchronny koniec albo potraktować to jako ostrzeżenie, wyzwanie, przeszkodę do usunięcia. Ta druga droga daje zdecydowanie więcej nadziei na pozytywne zakończenie procesu leczenia, a także okazję do przewartościowania całego życia, ustalenia nowych priorytetów, odnalezienia się w „najlepszej możliwej wersji siebie”. Chwila, w której uświadamiasz sobie, że nie jesteś wieczny, może stać się bezcennym doświadczeniem, jeśli pozwoli Ci odkryć prawdziwe pragnienia oraz podążyć ścieżką intuicji. Autorka tej książki pokazuje, jak nie dać się zwieść fałszywym przesłankom, nie dać się pochować za życia, nie ulegać presji — ze strony rodziny, lekarzy, przyjaciół i szarlatanów — na którą narażony jest każdy poważnie chory człowiek. W serii pytań i odpowiedzi próbuje wyjaśnić, jak działa mózg i jak można go „przeprogramować”, aby nie wpaść w depresję czy panikę i nie pogorszyć własnego stanu, a także podpowiada, jak wykorzystać możliwości umysłu i duszy do wspomagania procesu leczenia. Przypomina, że każdy z nas jest żywym, czującym człowiekiem, a nie przypadkiem statystycznym, i że nie można załamywać się z powodu niepomyślnych rokowań. Jeśli chcesz dowiedzieć się, co warto zmienić we własnym życiu i jak żyć po diagnozie — od razu zabierz się za lekturę!

FRAGMENT KSIĄŻKI:

Ostatnio źle się czułeś. Tłumaczyłeś to przepracowaniem, problemami, które pojawiły się w życiu rodziny. Jednak gdzieś z tyłu głowy utkwił niepokój, który budził Cię rano, odzywał się w ciągu dnia, nie pozwalał zasnąć. Wreszcie postanowiłeś skonsultować się z lekarzem. Ta wizyta nie przyniosła Ci spokoju ani nie napełniła optymizmem. Dostałeś skierowanie na dodatkowe badania. Niepokój przybrał na sile. Wyniki odbierałeś na miękkich nogach. Nie miałeś pojęcia, co znaczą te dane, ale po minie pracownika medycznego widziałeś, że coś nie gra. Gdy zadałeś pytanie, odesłał Cię do lekarza. Wreszcie jesteś u specjalisty, podajesz wyniki i już wiesz, że jest niedobrze. Słów lekarza już nie słyszysz, później w domu nie potrafisz ich powtórzyć, nie pamiętasz. Jesteś w szoku. Masz wsparcie i miłość bliskich, ale wobec choroby jesteś sam. Teraz wyłącznie od Ciebie zależy Twoja przyszłość. Możesz ją oddać w ręce obcych ludzi, możesz sam wziąć za nią odpowiedzialność i mieć kontrolę nad powrotem do zdrowia. Wszystkie badania nad wpływem chorego na proces zdrowienia pokazują jednoznacznie, że Twoja szansa na wyjście z choroby wielokrotnie wzrasta, jeśli bierzesz odpowiedzialność. Pamiętaj jednak, że od tej pory będziesz poddawany naciskom ludzi, którzy wiedzą lepiej.