W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Behind the Red Moon explores elemental forces interwoven with human histories of power, oppression, dispersion and survival. In this book contributions by art historians, artists and writers illuminate these themes, and a conversation between the artist and Tate curator Osei Bonsu casts light on the full range of Anatsui’s extraordinary work.
El Anatsui’s Behind the Red Moon is a monumental sculptural installation made of thousands of metal liquor bottle tops and fragments. Crumpling, crushing, and stitching them into different compositions, large panels are pieced together to form massive abstract fields of colour, shape and line. The work builds on Anatsui’s interest in histories of encounter and the migration of goods and people during the transatlantic slave trade.
In these astonishing hangings the past and present of Africa and Europe merge into sculptural forms that embody Anatsui’s idea of the ‘non-fixed form’ and are part of his highly experimental approach to sculpture. ‘Each material has its properties, physical and even spiritual,’ he explains.
Edited by Osei Bonsu, and with contributions by Bronwyn Katz, Julian Lucas, Kobena Mercer, Kwame Mintah, and Olu Oguibe.
Osei Bonsu is Curator, International Art, Tate Modern.
Bronwyn Katz is an artist, and a protégée of El Anatsui during 2023–4 through the Rolex Mentor and Protégé Arts Initiative.
Julian Lucas is Staff writer at The New Yorker; National of United States
Kobena Mercer is a British art historian and writer on contemporary art and visual culture, and Charles P. Stevenson Chair in Art History and the Humanities, Bard University.
Kwame Mintah is co-founder of Efie Gallery.
Olu Oguibe is an artist.
Pierwsza polska książka o najpopularniejszej współczesnej gwieździe pop na świecie.Taylor Swift to fascynujące zjawisko, a nawet uniwersum popkultury. Czterokrotna zdobywczyni Grammy za album roku, rekordzistka list przebojów, człowiek roku magazynu "Time", bilionerka i jedna z najbardziej rozpoznawalnych osób na świecie.Jej historia nie jest prosta. Biografia Taylor Swift to opowieść o emancypacji, coming of age story, podróż bohaterki w czasach późnego kapitalizmu, kryzysów społecznych i poszukiwania autentyczności. Czy jest ich dzielną protagonistką czy może czarnym charakterem? Czy można "nosić róż i mieć opinie?" Czy można być wrażliwą piosenkarką i zarazem kierować multimedialnym, bilionowym imperium?"Era Taylor Swift" to pasjonująca biografia i reportaż o jednej z ikon naszych czasów, a także książka o zmieniającym się rynku muzycznym, o bebechach showbiznesu, o fanach i hejterach. Lektura obowiązkowa zarówno dla swifties, jak i dla wszystkich pasjonatów świata muzyki i popkultury, którzy chcą zrozumieć fenomen tej unikatowej postaci.Uznana pisarka i reporterka Karolina Sulej, kulturoznawczyni i zadeklarowana wielbicielka Taylor Swift, kreuje wielowymiarowy portret wokalistki i kompozytorki. O jej fenomenie rozmawia zarówno z fandomem, jak i z osobami ze świata muzyki, mediów i psychologii. Takiego portretu Taylor Swift jeszcze nie było.
Geniusz z Barcelony.Zaskakująco różny w kolejnych etapach swego życia – elegancki młody bourgeois; wyniszczony dietą i chorobami zapracowany mężczyzna; przypominający żebraka, wychudzony, zdziwaczały staruszek – zawsze żył architekturą i dla architektury.
Nie był dobrym uczniem ani studentem. Jednak zwracał uwagę otwartością umysłu i zaskakującymi pomysłami. Podczas egzaminu końcowego (na którym przyznano mu tytuł architekta głosami większości, a nie jednomyślnie) jego nauczyciel oświadczył: „Panowie, stoimy tutaj dzisiaj przed obliczem geniusza lub szaleńca!”.
Syn rzemieślnika – zawsze najwyżej cenił rzemiosło. „Dwoma linami i sznurem tworzy się architekturę”, mawiał. I nigdy nie porzucił swych korzeni, z każdym rokiem mocniej podkreślając, że jest Katalończykiem. Już jako młody chłopak z równie romantycznymi jak on przyjaciółmi poznawał najważniejsze zabytki Katalonii, snując marzenia, z których zaskakująco wiele udało im się zrealizować. W każdym kolejnym projekcie coraz głębiej sięgał do tradycji i historii swojej ziemi. Znając dobrze kilka języków, z czasem zgadzał się rozmawiać już tylko po katalońsku.
Coraz częściej – za swą wielką miłość do Ojczyzny – bywa porównywany do wielkiego Katalończyka Ramóna Llulla. Ma zostać błogosławionym – patronem architektów.
Uwielbiany i czczony przez jednych, znienawidzony przez innych – już w dniu swojej śmierci okrzyknięty został geniuszem przez te same barcelońskie gazety, które jeszcze niedawno zamieszczały jego karykatury: niezrozumianego, trochę szalonego, ekscentrycznego.
„Autobiografia Gaudiego została zapisana w kamieniu; w popękanych kaflach, szylkrecie, powykręcanym metalu, witrażach i wypolerowanym złocie; w cemencie i zaprawie murarskiej. Aby stworzyć obraz człowieka, musimy bliżej przyjrzeć się budynkom, które zbudował, w których mieszkał, przedmiotom, które czcił, i źródłom jego wyobraźni: temu, co sam nazwał Wielką Księgą Natury” – napisał Autor książki we wstępie do tej jedynej w swoim rodzaju „biografii architektonicznej”.
Gaudi. Geniusz z Barcelony to barwna i dowcipna ilustrowana biografia artysty (1852–1926), a zarazem portret Katalonii, jej życia kulturalnego i politycznego, napisana wartko, wnikliwie i ze zrozumieniem.
„Rzadko się zdarza, aby biografia architekta była tak ludzka i pełna humoru. Udało się odtworzyć połączenie żartobliwości i powagi, jakie charakteryzowało Gaudiego”, napisał Paul Preston.
Autorka Mahatmy Witkaca dotarła do ostatnich świadków pamiętających jeszcze Witkacego: Oli Watowej, Ireny Krzywickiej, Anny Linke, Wally Pawlikowskiej. Pokazała też tragikomiczne, dopełniające katastroficzne wizje Witkacego, peerelowskie losy jego najbliższych, żyjących w zbydlęconym świecie, w którym on sam odmówił udziału, np. jego żony, Jadwigi Witkiewiczowej, chromej i starej, przepędzonej przez komunistę Polewkę z literackiego kołchozu na Krupniczej w Krakowie. Samotność i nędza ,,demonicznych"" niegdyś modelek, wyprzedających jego obrazy w zamian za miejsca w domu starców. Przypomniała tragigroteskę ,,grzebalnej awantury"", gdy na zakopiańskim cmentarzyku, wśród przemówień o polsko-radzieckiej przyjaźni, pochowano zmarłą w czasie porodu Bogu ducha winną młodą Ukrainkę.Nowe wydanie Mahatmy poszerzone zostało o unikatowe i niepublikowane wcześniej zdjęcia Witkacego na ,,wyrypach"" w ukochanych Tatrach oraz jako męża i nie-męża z żoną i najważniejszymi kobietami jego metafizycznego haremu, a także o trzy nowe rozdziały: * ,,Ciućka jego tango tańcowała"" - o Witkacym jako wirtuozie słowa, niepodrabialnego języka pełnego komizmu, twórcy neologizmów, które weszły do polszczyzny, np. pyfko, papojka, kobietony, bebechy, szpryngle, oraz przekleństw podniesionych do rangi sztuki, np. sturba jego suka, ścierwa ich pyzdry, ty skierdaszony wądrołaju! * ,,Kronika intymna"" - o szczerych, wręcz ekshibicjonistycznych listach Witkacego do żony i przyjaciół, swoistym intymnym dzienniku artysty i człowieka z krwi i kości, ze swadą i humorem relacjonującego swoje twórcze niemoce, jak też kłopoty z zębami i hemoroidami. * ,,Śpiewki poranne"" - o tworzonych zwykle podczas kąpieli żartobliwych wierszykach o tematyce erotycznej, peyotlowej, klozetowej, pisanych dla rozrywki i ucieczki od prześladujących go glątw. Często niecenzuralnych, dosadnych, nigdy jednak wulgarnych, jak chociażby ten: Wlazła na piedestał/i prosiła, żeby przestał,/ale on nie słuchał wcale/ i dalejże ją na tym piedestale
Męskie Granie - Historia muzycznego fenomenu ostatnich latW 2010 roku nikomu nie mieściło się w głowie, że polski artysta może zgromadzić publiczność, która wypełni Stadion Narodowy. Nikt nie spodziewał się, że kultura słuchania muzyki w Polsce przejdzie taką rewolucję! Nikt wcześniej nie zaryzykował też zorganizowania rozbudowanej trasy festiwalowej.Męskie Granie szybko stało się najważniejszym wydarzeniem lata - jedynym festiwalem, który ma własną Orkiestrę i własny hymn, a jego gwiazdami są wyłącznie polscy artyści.Piotr Stelmach zabiera nas w podróż przez 15-letnią historię Męskiego Grania. Rozmawia z twórcami i organizatorami imprezy z Grupy Żywiec i agencji Live - wywrotowcami i prekursorami, którzy postawili na jakość, muzyczne eksperymenty, fuzje gatunków i wymianę międzypokoleniową. Artyści - Wojciech Waglewski, Katarzyna Nosowska, Dawid Podsiadło, Brodka, Krzysztof Zalewski, Daria Zawiałow, Igo i wielu innych - zapraszają nas na próby i do studiów nagraniowych, gdzie powstają hymny Męskiego Grania. A sekrety rock'n'rollowej kuchni zdradzają fachowcy od sceny, nagłośnienia czy multimediów. Poznajemy niezwykłe historie artystycznych spotkań i kulisy pracy setek osób, które tworzą tę kultową imprezę.Bo Męskie Granie to nie tylko muzyka - to niedając9788383600918y się kontrolować żywioł.Wydawca: Wielka Litera i KayaxPiotr Stelmach - dziennikarz muzyczny, współzałożyciel i szef muzyczny Radia 357. W latach 1997-2020 związany z Programem Trzecim Polskiego Radia, w którym prowadził m. in. autorskie audycje: "Offensywa", "Myśliwiecka 3/5/7" oraz "W tonacji Trójki". Autor książki Lżejszy od fotografii. O Grzegorzu Ciechowskim. Koncerty Męskiego Grania prowadzi od pierwszej edycji trasy w 2010 roku.
Frapujące studium zwrotu obywatelskiego, który dokonał się w Ukrainie na początku XXI wieku. W centrum swojej analizy autorka stawia działalność ruchów kobiecych i kolektywów artystycznych, które nie tylko współtworzyły kolejne zrywy – pomarańczową rewolucję i rewolucję godności – ale także przyczyniły się do wypracowania nowego języka feministycznej emancypacji. Szczególną uwagę poświęca kulturowym napięciom dotyczącym symboliki religijnej i narodowej, stosunku do postradzieckiego dziedzictwa oraz kwestii wolności seksualnej.
Dzięki zastosowaniu metodologii badań postkolonialnych i wpisaniu omawianych zjawisk w szeroki kontekst historyczny Jessice Zychowicz udaje się wydobyć to, co najbardziej oryginalne w sztuce ukraińskich artystek i kolektywów, bez nakładania na ich pracę zachodnich klisz. Autorka przez kilka lat mieszkała w Ukrainie – także podczas rewolucji godności – co znalazło wyraz nie tylko w jej wnikliwej analizie performansów i dzieł (przede wszystkim takich grup, jak Femen, Feministyczna Ofensywa, VCRC, ChudRada i REP, oraz artystek, jak Jewhenija Bielorusiec, Alewtyna Kachidze i Włada Rałko), ale także nadało tej książce specjalny, osobisty ton.
Bettina Is Back
35 years of daring, defiant photography
Since her first photographs in the late ’70s, Bettina Rheims has defied the predictable. From her series on Pigalle strippers (1980) to her cycle on the life of Jesus in I.N.R.I. (1998), from Chanel commercials to Gender Studies (2011), her work has shaken up traditional codes of representation and pushed restlessly at the breaking point between two great human preoccupations: beauty and imperfection.
This Rheims retrospective showcases more than 300 photographs from 35 years of daring, often defiant photography. Personally selected and assembled by Rheims, the collection brings together renowned series such as Chambre close, Héroïnes, and Rose, c’est Paris. Spanning commercial work and artistic series, the retrospective impresses with each turn of the page, as much for the strength of each image as for the thrilling variety of Rheims’s subjects and aesthetics. With equal attention to anonymous subjects cast in the street as to global celebrities including Kate Moss, Madonna, Monica Bellucci, Claudia Schiffer, and Naomi Campbell, the book showcases Rheims’s particular interest in female fragility and strength, and of the magic encounter between model and artist which disrupts codes of so-called eroticism to build up a new image system for womanhood.
Leon Wyczółkowski - wybitny malarz, grafik i rysownik okresu Młodej Polski. Reprezentant nurtu realistycznego w polskiej sztuce. Prace artysty cechowała wszechstronność; eksperymentował w zakresie stosowanych technik: oleju, akwareli, tuszu, temperze, pastelu, ołówku i w grafice. Znane są zarówno jego pejzaże, jak i portrety miast. Mistrzostwo osiągnął Wyczółkowski także w dziedzinie sztuki portretowej. Uprawiał grafikę oryginalną, stając się jednym z pionierów tej dyscypliny w Polsce.Dzieła pokazane w albumie pozwalają prześledzić etapy rozwoju twórczości malarza. Album stanowi wybór najlepszych prac Wyczółkowskiego z całego okresu twórczości. Czytelnik znajdzie w nim ponad 50 znanych i mniej znanych reprodukcji, uzupełnionych wstępem poświęconym twórczości artysty.
Nie byłeś jeszcze w filharmonii? Rzadko słuchasz muzyki klasycznej? Uważasz, że jest ona "zbyt poważna"? Przeczytaj tę książkę! Po świecie muzyki oprowadzi Cię David W. Barber - znakomity przewodnik, który z humorem, sowicie okraszając ważne treści anegdotą, zapozna Cię z faktami z historii muzyki, które znać trzeba, wiadomościami z życia kompozytorów, które znać warto i ciekawostkami, których znajomość może uczynić z Ciebie niemal wytrawnego konesera. Autor potrafi rozbawić także tych, którzy o muzyce wiedzą więcej, a nawet całkiem dużo, przedstawiając znane z podręczników fakty w krzywym zwierciadle swego absurdalnego humoru.
Fascynująca podróż w czasie, podczas której razem z Piotrem Wierzbickim czytelnik zatrzymuje się w niemal każdym zajeździe lub hotelu, który kiedykolwiek pojawił się na planie Warszawy czy w przewodnikach dla podróżnych.Autor - varsavianista od lat publikujący w ""Skarpie Warszawskiej"" i oprowadzający wycieczki po stolicy - drobiazgowo analizuje każdą wzmiankę o obiektach bazy noclegowej, a przy tym barwnie opowiada o atmosferze dawnych czasów. Część II to solidne kompendium na temat warszawskiego hotelarstwa.
"The six performers at the center of this book―Yvette Guilbert, Jane Avril, Aristide Bruant, Marcelle Lender, May Belfort and Loïe Fuller―were all depicted by Henri de Toulouse-Lautrec, and in some ways defined by his iconic renderings. Actors and actresses, comedians, cabaret singers and dancers, these figures were the stars of the new entertainments of 19th-century Paris.
This booming nightlife scene coincided with new developments in modern printmaking. Lautrec immortalized the performances and personas of the city’s entertainers in colorful lithographs, elevating the advertising poster to the status of high art. Artist and performer collaborated to exploit a new culture of entertainment and mass media, creating a new kind of celebrity in the process.
Lavishly illustrated with high-quality, full-color reproductions of Lautrec’s iconic images alongside some of his rarely seen sketches, and illuminated by insightful essays, this volume shines a spotlight on the stars of the Paris stage, the birth of modern celebrity culture and the brilliance of the artist who gave them enduring life."
"“I’m pursuing the impossible . . . I want to paint the air in which the bridge, the house, and boat are to be found—the beauty of the air around them . . .”
Claude Monet wanted to capture more than just air and light in impasto paint on canvas, as he explained in a conversation with the Danish author Herman Bang in 1895. The master of light was also a master of shadows and reflections. This is evident in his most famous paintings, such as that of the façade of the Rouen cathedral, or the haystacks painted against light, or in the reflections of the water lilies in the pond at Giverny. In particular, his sun-drenched groves, coastlines, and depictions of the Seine in both summer and winter, demonstrate how Monet revolutionized painting by questioning the conventional notions of what a painting could be.
This exquisite volume is devoted to the works from the period between 1880 and 1905 and truly paints Monet in a new light."
Dieser Katalog zur Ausstellung im Kunstmuseum Luzern umfasst das gesamte Schaffen des herausragenden britischen Künstlers David Hockney. Mit mehr als 80 Gemälden, Zeichnungen und Druckgrafiken spannt sich das Lebenswerk aus Hockneys Londoner Studienzeit über die 1960er-Jahre in Los Angeles, die Neuausrichtung seiner Malerei in den 1980er-Jahren, einem Jahrzehnt mit Landschaften aus Yorkshire bis hin zu seinen jüngsten, monumentalen iPad-Zeichnungen.
Diese Werke aus der Sammlung der Tate bilden die magische Essenz dieses großen Œuvres, darunter die Doppelporträts My Parents und Mr and Mrs Clark and Percy oder das ikonische A Bigger Splash.
Die Essays beleuchten Hockneys Sozialisation in der jungen Queer Culture Englands der 1960er-Jahre; persönliche Beiträge und Erinnerungen von Frank Gehry, Marieke Lucas Rijneveld, Ed Ruscha, Christine Streuli oder Ali Smith markieren Hockneys große Bedeutung für die zeitgenössische Alltagskultur.
"Ostatnie dziesięciolecie XX wieku zapisało się w dziejach Teatru Polskiego we Wrocławiu jako czas nadzwyczajnego rozkwitu. Ów wzlot zbiegł się z trudnym dla polskiej kultury okresem transformacji. "Terapia szokowa" zaaplikowana krajowej gospodarce odcisnęła swoje piętno także na życiu teatru. Galopująca inflacja, kurczące się dotacje i masowy odpływ publiczności doprowadziły wiele polskich scen na skraj zapaści" - pisze Jolanta Kowalska we wstępie do swojej książki. Ale "Tamta dekada. Teatr Polski we Wrocławiu w latach 1990-2000" to też zupełnie inna opowieść. Autorka portretuje okres wyjątkowego wzrostu popularności wrocławskiej sceny, eksplozji talentów i niełatwych kompromisów. Jolanta Kowalska snuje opowieść o budowaniu się zespołu, głośnych spektaklach Jerzego Grzegorzewskiego, Krystiana Lupy, skandalach i artystycznym fermencie. "Tamta dekada" to opowieść o miejscu, które rozwijało się na przekór pożarom, powodziom i trudom transformacji w barwnych latach 90. i w mieście, które właśnie zaczynało odzyskiwać swój dawny blask. Obowiązkowa pozycja dla wszystkich miłośników i miłośniczek teatru, historii i Wrocławia.
Welcome to Heimat
An enchanted trip through Bavaria with Ellen von Unwerth
Ellen von Unwerth’s puckish humor pervades the pages of Heimat, an enchanted tour around Bavaria. The renowned fashion and music photographer revisits her childhood homeland to shoot a posse of gorgeous girls out for fun and adventure amid the region’s undulating fields; age-old traditions; and deep, mysterious forests.
As they happily discard their dirndls and run riot across the countryside, von Unwerth’s heroines demonstrate the attributes and attractions of the region, whether munching on pretzels, striding out across pristine pastures, or seducing lederhosen-clad farmhands (and each other). Blending old-world charm with a rebellious edge and a sly subversion of traditional gender roles, Heimat bursts with fresh, provocative eroticism, tied up with wit, laced with an abiding love for a proud and beautiful region.
Profesor Anna Kuligowska-Korzeniewska od wielu lat z pasją i kompetencją bada zagadnienie odbicia wydarzeń i programu rewolucji 1905 roku w polskim teatrze. Jej wieloletnie działania doprowadziły do obszernego opracowania, w którym zawarła monograficzny obraz refleksów w teatrze polskim ważnego wydarzenia politycznego i społecznego, jakim niewątpliwie było czwarte powstanie. Czwarty akt Wesela. Teatr wobec rewolucji 1905 roku uzupełnia lukę w wiedzy o polskich dążeniach niepodległościowych, po raz pierwszy wiążąc je z życiem teatralnym. Jest efektem wielkiej pracowitości i wiedzy Autorki, a także jej zaangażowania w pamięć o tradycjach patriotycznych w działaniach polskiego środowiska teatralnego. prof. dr hab. Lidia Kuchtówna
Historia sztuki w Odesie w XX wieku to opowieść o ciągłej ewolucji, poszukiwaniu narodowej tożsamości, złożona z momentów triumfu i próby, zwieńczona wojną, ale też nadzieją na odbudowę i kontynuację twórczego dziedzictwa.Sztuka w Odesie zawsze odzwierciedlała bogactwo kulturowe, zróżnicowane wpływy oraz burzliwe wydarzenia, które kształtowały historię tego regionu w XX wieku. Dziś miasto znajduje się na linii frontu, a większość inicjatyw artystycznych została brutalnie przerwana wybuchem pełnoskalowej wojny w 2022 roku, co spowodowało zniszczenie wielu zabytków architektury oraz dzieł sztuki.Album Odesa. Długi wiek XX w sztuce opowiada ohistorii, sztuce i tożsamości miasta perły Morza Czarnego od XIX do XXI wieku i odnotowuje przy tym wszystkie najważniejsze przełomy polityczne i artystyczne.Fotografie znajdujące się w albumie pokazują zarówno dostojne miasto z 1895roku, odeski port w czasie rewolucji 1917 roku, jak i działania artystów-kontestatorów z lat 60. XX wieku.Miasto jest tu sceną zmagań różnych aktorów: poszukiwania indywidualnościartystycznej przez twórców fin de siecleu, narzucania zasad socrealizmu i jegoprzełamywania w latach 70., budowania niepodległej Ukrainy, wojny o Krym w2014 roku i pełnoskalowej agresji rosyjskiej w roku 2022. Schody odeskie nie sąwcale świadkiem strzałów, jakie wojsko carskie kieruje do rosyjskiego ludu, aleperformansów z lat 70. albo zmagań zwolenników Majdanu i separatystów wlatach dwutysięcznych.Album zawiera około 100 dzieł fotografii z życia miasta i jego artystów,pocztówek, reprodukcji grafik, obrazów i rzeźb. Towarzyszą im teksty o sztuce, kinematografii, odmienności Odesy w porównaniu z innymi miastami i regionami Ukrainy, o micie Odesy w kulturze.
Z wielkim wzruszeniem przyjęłam decyzję o wydaniu notatek Andrzeja Wajdy - mego męża. Dziękuję najgoręcej wydawcy - panu Andrzejowi Nowakowskiemu. Dziękuję z całego serca profesorowi Tadeuszowi Lubelskiemu za przygotowanie do druku zapisków prowadzonych od roku 1942 do 2016 - roku odejścia Andrzeja. Dziękuję bardzo serdecznie pani Agnieszce Morstin za jej oddanie tej pracy. Jestem pewna, że te notatki będą - dla przyjaciół i ludzi zainteresowanych jego życiem i pracą - bardzo ciekawe. Dla mnie będą często niespodzianką - bo wiedziałam oczywiście, że stale ma przy sobie notes i pisze lub rysuje - ale nigdy tych notesów nie czytałam. To były jego notatki. Dziękuję raz jeszcze. Wdzięczna Krystyna Zachwatowicz-Wajda Andrzej Wajda (6.03.1926-9.10.2016) zaczął swoje codzienne notatki w kalendarzyku na rok 1942. Po kilkuletniej przerwie regularne zapisy w notesach prowadził od września 1948 roku, coraz częściej uzupełniając je rysunkami, i czynił to niemal do samej śmierci. Prawie siedemdziesiąt lat systematycznej diarystyki - dokonanie bezprecedensowe! Początkowo te odręczne notatki służyły mu głównie do roboczego zapisywania bieżących pomysłów, stopniowo zaczął je traktować jako pozostawianie świadectwa, aż stały się nieodzownym nawykiem. Wajda nie ćwiczył się w pisaniu, lecz pisał tak, jak żył - pracując nad sobą, by móc być twórcą. W toku lektury tych czterech tomów poznajemy go innego niż wtedy, gdy byliśmy jego widzami. Otrzymujemy zaproszenie na poligon ćwiczebny ich Autora, gdzie odbywa on nieustanne manewry i projektuje kolejne strategie twórcze, planuje wypowiedzi, ale też rejestruje wszystko, co go spotyka, od rozmów z ludźmi, przez obejrzane wystawy i przeczytane lektury, po sny z ostatniej nocy. Czytając wpisy z kolejnych dekad, obserwujemy, jak z wchodzącego w życie pod ciśnieniem perswazji ideologicznej młodzieńca Wajda przeradza się w autora filmowego, by stać się jednym z najważniejszych artystów swojej epoki. Przepisali, opracowali, przypisami i indeksem opatrzyli Tadeusz Lubelski i Agnieszka Morstin.
"Bez makijażu" to kolejna książka z serii wydawniczej "Opera", w której w formie wywiadu przybliżany jest czytelnikom świat opery i jej twórców - wykonawców, reżyserów. W najnowszej publikacji z Olgą Pasiecznik - polską sopranistką ukraińskiego pochodzenia, o rodzinie, pracy i o dwóch ojczyznach rozmawia doświadczona redaktorka radiowa, Agata Kwiecińska. Jest to głęboko emocjonalna rozmowa o miłości do ludzi i o miłości do śpiewu. Rozmowa niepozbawiona żywego komentarza do aktualnej sytuacji politycznej za naszą wschodnią granicą. Rozmowa różnorodna, a jednocześnie naturalna - jak jej bohaterka. Tekst uzupełniają zdjęcia z archiwum rodzinnego śpiewaczki oraz ze scen teatrów operowych. Całość wieńczy spis ról, dyskografia i spis nagród, a "fenomen Olgi" próbuje zgłębić we wstępie Maciej Grzybowski - wieloletni akompaniator śpiewaczki, który pisze, że: "Olga nosi w sobie tajemnicę, która intryguje i prowokuje" czy uchyli przed czytelnikami rąbek tej wewnętrznej tajemnicy? wystarczy przeczytać, by się przekonać.
Od Hello Kitty do maneki neko Japonia stanowi epicentrum światowej kociej kultury! Czasem czają się w cieniu, a czasem grają w kompozycji pierwsze skrzypce, ale jedno nie ulega wątpliwości: koty są wszechobecne w sztuce japońskiej. W zależności od sytuacji mogą przynosić szczęście, nakłaniać oglądającego do refleksji nad przedstawioną opowieścią lub stanowić materialny dowód na istnienie niewidzialnego świata magii i zjawisk nadprzyrodzonych. Niniejsza książka przedstawia 200 ujmujących drzeworytów, malowideł, parawanów i figurek celebrujących bogatą symbolikę i zaskakujące historie związane z wizerunkiem kota w Japonii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
