Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Cenzobot to bot zrealizowany na platformie Twitter. Program tweetuje fragmenty tekstów z prawdziwych recenzji cenzorskich z okresu komunizmu. Obecnie dokumenty te znajdują się w Archiwum Akt Nowych.Twitter uznawany jest za jedną z najbardziej cenzurujących współczesnych platform cyfrowych. Dlatego to medium społecznościowe wydało się idealnym narzędziem do publikacji autentycznych wypowiedzi cenzorów i cenzorek. Pomysł na tweetowanie cenzury powstał po czystce botów na Twitterze w lutym 2018 roku.Każdy tweet (na wzór recenzji cenzorskich) składa się ze streszczenia, oceny i decyzji.Program działa regularnie od czerwca 2018 roku. Automat co 30 minut publikuje nowy tweet. Teksty zgromadzone w książce stanowią wybór z ponad 20 tysięcy tweetów.Do realizacji bota użyto narzędzia Cheap Bots, Done Quick.Bot był prezentowany na:Electronic Literature Organization Conference 13-17.08.2018, MontrealHa!wangarda / Noc Poezji, 3-6.10.2018, KrakówCopernicus Festival, 25.05.2019, Kraków
Pitirim A. Sorokin
(1889-1968), wybitny socjolog, twórca socjologii integralnej, zajmował się m.in. wojną, rewolucją, ruchliwością społeczną i kulturą. Urodził się w carskiej Rosji, gdzie studiował m.in. pod kierunkiem polskiego filozofia i socjologa, Leona Petrażyckiego. Po rewolucji bolszewickiej, zmuszony do opuszczenia kraju, przebywał najpierw w Berlinie i Pradze, a następnie wyemigrował do USA. Przez wiele lat był profesorem Uniwersytetu Harvarda w Cambridge, gdzie stworzył wydział socjologii. Do jego najważniejszych prac należą: Social and Cultural Dynamics (trzy tomy), Sociology of Revolution, Social Mobility (tłum. pol. Ruchliwość społeczna) oraz Power and Morality.
AMERYKAŃSKA REWOLUCJA SEKSUALNA,
opublikowana w 1956 roku, jest dziełem wyjątkowym. Odwołując się do zmian, jakie zaszły w pierwszej połowie XX wieku w kulturze zachodniej, a zwłaszcza w USA, Sorokin błyskotliwie diagnozuje nieuchronne następstwa, jakie pociąga za sobą seksualizacja życia przeprowadzana w imię wolności i powszechnego dostępu do przyjemności. Ceną za chwilowe polepszenie samopoczucia i uwolnienie instynktów jest, na poziomie społecznym, rozpad więzi i destrukcja rodziny, na poziomie jednostek zaś, zaburzenia osobowości, a przede wszystkim zanik potencjału twórczego. Wbrew oczekiwaniom, seksualna emancypacja w istocie oznacza poddanie ludzi władzy ich żądz oraz tych, którzy żądzami tymi potrafią sterować.
W serii KLASYKA MYŚLI ZACHODNIEJ ukazują się ważne książki z zakresu szeroko rozumianej humanistyki, które z różnych powodów są dziś pomijane i skazywane na zapomnienie. Lektura tych prac, napisanych z innej perspektywy i w innych czasach, wolnych od dzisiejszych przesądów i intelektualnej cenzury, pozwala lepiej zrozumieć naszą epokę i mechanizmy zachodzących zmian.
Przygotowane opracowanie jest kierowane przede wszystkim do osób, które mogą mieć potencjalny kontakt z użytkownikiem narkotyków i NSP – lekarzy, pielęgniarek, ratowników medycznych, psychologów i psychiatrów, pracowników instytucji resocjalizacyjnych i opiekuńczo-wychowawczych. Wykorzystano w nim najnowszą wiedzę naukową oraz doświadczenia z diagnozy użytkowników tych niebezpiecznych substancji.
Nowym wyzwaniem dla ratownictwa medycznego, diagnozy i terapii jest używanie narkotyków i NSP przez coraz młodszych użytkowników. O ile średnia wieku inicjacji narkotykowej w Polsce sięga 15–16 lat, o tyle pierwsze eksperymenty pojawiają się już w wieku 12–13 lat. Kolejnym problemem jest równoległe używanie narkotyków i alkoholu oraz narkotyków i napojów energetyzujących. W pierwszym przypadku rośnie ryzyko szybkiego uzależnienia oraz głębszego zaburzenia, w drugim – większej agresji. Jednak największym wyzwaniem jest rynek nowych substancji (NSP) określanych do tej pory jako dopalacze. Są szybsze w działaniu, silniej oddziałują, a niektóre z nich uzależniają po pierwszej dawce. Najsilniejsze mogą być sprawcą zejść śmiertelnych – szczególnie syntetyczne opioidy.
Publikację tę uważam za bardzo ważną, podstawową dla wiedzy o kulturze zarówno lokalnej, jak i globalnej, opracowaną z imponującą erudycją, syntetycznym rozmachem oraz znawstwem światowej i polskiej literatury przedmiotu [...].Włodzimierz Mich prowadzi konsekwentnie - krok po kroku - swojego czytelnika od zagadnień najogólniejszych (teoria opozycji oralność - piśmienność, poprzez [...] rozważania o relacji ogólności i umysłowości (a właściwie mentalności) [...] do rozdziałów omawiających problematykę narracji i memoryzacji oraz zagadnienie kreatywności w kontekście piśmienności. Odnoszę się z uznaniem do całego tego wywodu - autor wprawia w podziw bogactwem kontekstów, które przywołuje.Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Mencwela
Miniony, XX, wiek to czas rozkwitu wszelkich form międzynarodowej komunikacji. Nauka mówiąca właśnie o tym, jak słowa i obrazy oraz zawarte w nich znaczenia pokonują bariery wyznaczane granicami państw, różnicami językowymi czy konfliktami etnicznymi ma w Polsce, niestety, bardzo krótką historię. A przecież różne formy międzynarodowego i międzykulturowego komunikowania towarzyszyły ludziom od momentu zawalenia się wieży Babel! Warto zatem poznać zasady i reguły rządzące owymi procesami międzynarodowego komunikowania. Prezentowane Państwu ""Komunikowanie międzynarodowe"" to jeden z nielicznych, interdyscyplinarny podręcznik wyjaśniający kwestie terminologiczne, zagadnienia związane z socjolingwistyką, historią komunikowania międzynarodowego, postępującą globalizację. Omawia on też problemy dotyczące mediatyzacji współczesnego życia, powstawania społeczeństwa informacyjnego czy wreszcie public relations.
Wszystko coraz bardziej przyspiesza w warunkach pogłębiającego się deficytu nowych pomysłów i nowych idei. Wygrani będą ci. którzy nadążają. Jest to niewielki procent, który powiększać będzie dystans do reszty i w udziale w zasobach i w dostępie do uprawnień, Czy oni winni zajmować się tą resztą? Pytanie zasadne i odpowiedź mało przyjemna, bo patrząc prawdzie w oczy, nie można tego od nich oczekiwać. Jeśli by poszli w tym kierunku, to są przegrani i konflikt jest gwarantowany, bo obdarowani natychmiast uznają, że im się należy i jest to obowiązek tych bogatych i uruchamiają się roszczenia, które nie mają granic i konflikt jest murowany. Od tego jednak jest państwo prawa, żeby regulować dynamikę wzrostu ze społeczną sprawiedliwością, mając na celu i dobro wspólne i unikanie napięć i konfliktów i pilnowanie równowagi między zasobami i uprawnieniami oraz niedopuszczanie do roszczeń i przywilejów, ponieważ udział niezasłużony zadławi każdy porządek, a porządek musi być i dyscyplina, bo wszelkie możliwości wyboru muszą oznaczać przymus poniesienia odpowiedzialności i od tego jest państwo prawa.- fragment wstępu
Autorka przedstawia stan wiedzy, wyobrażeń i poglądów polskich sędziów wydziałów karnych sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych na temat kary, karania i bezkarności. Socjologiczna analiza sędziowskiego wymiaru kary została oparta na danych uzyskanych w badaniu ankietowym i wywiadach pogłębionych. Pytania dotyczyły między innymi definicji kary, określenia jej funkcji i celów, cech i właściwości, wielodyscyplinarnej wiedzy penologicznej sędziów, czynników branych pod uwagę przez sędziów w procesie kształtowania kary, cech umysłu i charakteru pomocnych w wykonywaniu zawodu sędziego, opinii o zbyt surowym i zbyt łagodnym karaniu oraz bezkarności jako problemie społecznym. W analizie materiału empirycznego wykorzystano koncepcję autopojetycznego systemu prawa Niklasa Luhmana oraz koncepcję badań społecznych Pierre’a Bourdieu prowadzonych w „polu prawa” z wykorzystaniem takich pojęć jak habitus, doxa, reprodukcja. Interpretację materiału badawczego scalały wskazania teorii integralnokulturowej.
******
Judges on Punishment, Punishing, and Impunity. A Sociological Analysis of Judicial Sentencing
The author presents the comprehensive state of knowledge, notions and opinions concerning punishment, punishing and impunity of Polish criminal division judges in district, regional and appeal courts. The sociological analysis of judicial sentencing is based on data gathered in questionnaires and in-depth interviews. The questions concerned the definition of punishment, determining the functions, aims, qualities and aspects of the punishment, the multidisciplinary penological knowledge of judges, the factors taken into account in administering punishment by judges, the mental and personal qualities needed in judicial profession, the opinions regarding too harsh or too lenient punishment as well as impunity as a sociological problem.
Raport Polska wieś 2020 trafia do rąk Czytelników w wyjątkowym momencie. Pandemia wywołana wirusem COVID-19 dynamicznie zmienia sytuację na całym świecie, jej skutki odczuwalne są nawet w najmniejszych wsiach. Publikacja Fundacji na rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa (FDPA) rejestruje zatem stan sprzed zmian, których konsekwencje dzisiaj trudno przewidzieć. Pierwsze tygodnie pokazują, że system produkcji i dystrybucji żywności dostosowuje się do nowych warunków, lecz zamknięcie targowisk, restauracji, stołówek, utrudnienia w transporcie oznaczają dla wielu producentów ograniczenie zbytu, w tym możliwości eksportu. Z pewnością ujawnią się także inne negatywne efekty kryzysu, chociażby wywołane blokadą przepływu sezonowych pracowników rolnych.
Redaktorzy naukowi raportu, prof. Jerzy Wilkin i dr Andrzej Hałasiewicz, wraz z zespołem autorów, kontynuując już dwudziestoletnią tradycję, analizują sytuację obszarów rolniczych, przedstawiają obraz przemian demograficznych i społeczno-gospodarczych wsi, a także politycznych wyborów jej mieszkańców. Dzięki zachowaniu założeń metodologicznych przyjętych przy okazji pierwszej edycji raportu Czytelnik może śledzić omawiane procesy w długiej perspektywie.
W tym roku wracamy do problemu biedy na wsi, o którym pisaliśmy w 2000 r. Bieda niestety nie znika, zmienia się nieco jej skala i oblicze. Obawy, że w konsekwencji pandemii również wiejskie ubóstwo będzie się rozszerzało, wydają się uzasadnione. Ostatni rozdział raportu jest próbą rozpoznania zjawisk i trendów, które mogą odegrać istotną rolę w przemianach wsi w nadchodzących latach. Rozdział pierwszy, napisany przez pomysłodawcę i wieloletniego redaktora raportu, prof. Jerzego Wilkina, stanowi znakomite wprowadzenie, a równocześnie syntezę całości. Czytelników zachęcamy też do sięgnięcia po wcześniejsze wydania raportu dostępne na stronach FDPA: https://www.fdpa.org.pl/5,biblioteka.
Bohaterów Turbulencji łączą podróże międzynarodowe i międzykontynentalne: nie znają się nawzajem, ale wszyscy spotykają się w samolotach. To powieść układanka, której kompozycja, rozpoznawalna po przeczytaniu kilku rozdziałów, wciąga bez reszty. Jak potoczą się dalsze losy postaci napotkanych przez czytelnika tylko na chwilę? Czy będą dalej żyły w naszej wyobraźni? Ta opowieść o globalizacji, przyjaźni i miłości mocno zapada w pamięć.
Czy wydatki ponoszone na telewizyjną reklamę polityczną mają sens? Czy reklama jest w stanie zmienić wizerunek kandydata? W przypadku jakich kandydatów zmiana ta jest bardziej prawdopodobna? Które grupy elektoratu są bardziej podatne na działanie telewizyjnych spotów wyborczych? - te i inne pytania spędzają sen z powiek kandydatów, sztabów wyborczych i komentatorów politycznych. Prezentowana monografia próbuje określić, w jaki sposób reklama oddziałuje na wyborców i czy może przyczynić się do lepszego postrzegania kandydatów startujących w wyborach prezydenckich.
Najbardziej prześladowany w Polsce profesor, Aleksander Nalaskowski, ciętym piórem, z wielką erudycją i przenikliwością rysuje niepokojącą wizję świata XXI wieku. Nasz zabiegany i ogłupiały glob ziemski przestał się kręcić na kilka miesięcy – nastąpiło Wielkie Zatrzymanie, jak trafnie nazywa to Autor. Gdy opadł pierwszy kurz wzniecony pandemią i globalnym zamieszaniem, pojawił się ponoć nowy obraz świata. Czy faktycznie inny od poprzedniego?
Co Wielkie Zatrzymanie oznacza dla społeczeństwa globalnego oraz dla nas, Polaków – zastanawia się Autor. Docieka czy rosnące uzależnienie technologiczne prowadzi do szczęścia, czy jednak do zguby? Pyta w jaki to niby sposób może naprawić świat afirmacja ideologii i ruchu LGBT? Za powątpiewanie w pozytywne oddziaływanie ideologii gender na społeczeństwo spotkał się z dyskryminacją i zakazano mu nauczania (!) na macierzystym uniwersytecie w Toruniu.
Systemy szkolne w naszych nowoczesnych czasach tłumią kreatywność uczniów i kształcą obywateli biernych, nastawionych tylko na konsumpcję, podatnych na demagogię, twierdzi prof. Nalaskowski. A uniwersytety? Te czasami wręcz szkodzą! W efekcie w zastraszającym tempie spada poziom wiedzy i podstawowych umiejętności szkolnych, w tym czytelnictwa, pisze Autor, posługując się setkami konkretów. Rozprawia się z niektórymi stereotypami oraz funkcjonującymi w życiu publicznym dokumentami. Wprost miażdży punkt po punkcie słynną dyrektywę WHO nakazującą seksualną edukację dzieci i to już od narodzenia! Wykazuje, że jest to dokument obliczony de facto na destrukcję rodziny.
„Wielkie Zatrzymanie” to fascynująca analiza ludzkiego ducha nadszarpniętego przez wydarzenia pierwszego półrocza 2020 r., aczkolwiek wygląda na to, że upadek owego ducha zaczął się już wcześniej. Co stało się z ludźmi? Co stało się z nami, że nasze wiano na przyszłość jest takie marne? Człowiekowi wydaje się, że dziś na wszystko można znaleźć odpowiedź. Tymczasem jest zupełnie odwrotnie – tylko garstka osób rozumie to, czego nie rozumieją pozostałe miliardy ludzi. Jeden gram wiedzy generuje paradoksalnie tony niewiedzy.
Po lekturze „Wielkiego Zatrzymania” spojrzenie Czytelnika na ten świat nie może już być takie samo.
Drastyczne opisy kaźni zasądzanej przez nowożytne prawo czyni tę książkę Michela Foucault (1926–1984) lekturą dla osób o mocnych nerwach. Nagrodą będzie nadzwyczaj wnikliwy obraz przemian prawodawstwa w czasach nowożytnych i współczesnych. Ta, wydana w 1975 roku, najpopularniejsza i najwyżej oceniana spośród publikacji Foucaulta wpisuje się w jego „krytyczną historię nowoczesności”. Od lat sześćdziesiątych XX wieku Foucault w serii rozpraw analizował relacje między wiedzą a władzą stanowiące jego zdaniem o kształcie współczesnego społeczeństwa. Szczególnie instruktywne są tu badania społecznego „marginesu” jak stosunek do szaleństwa czy właśnie przestępstwa. Ogólna teza autora „wiedza = władza” znajduje wymowną ilustrację w jego przeprowadzonej w tym tomie analizie przemian systemu karania. Narodziny więzienia w paradoksalny sposób wiążą się ze wzrostem poszanowania praw człowieka, gdyż znoszą arbitralność „monarchicznej” kaźni, ale w zamian oplatają całe społeczeństwo systemem wszechobecnego nadzoru. Więzienie jest tylko jego spektakularnym przejawem. Zamiast jednorazowego ataku na ciało skazanego nieustająca obserwacja i podporządkowanie – poddany, który uwolnił się od jednostkowej despotii, popada w sytuację obywatela zniewolonego inaczej: już nie brutalnie i fizycznie, za to dotkliwie dla jego prywatności kontrolowanej przez wszechwiedny i dlatego wszechwładny system.
Kiedy bezprecedensowa, globalna epidemia ogarnia świat, kto mógłby lepiej niż słoweński turbofilozof Slavoj iek odkryć jej głębsze znaczenia, zachwycić się jej niepojętymi paradoksami i przewidzieć głębię konsekwencji, a wszystko to w sposób, który wywoła u ciebie zadyszkę i siódme poty?Żyjemy w czasach, kiedy największym aktem miłości jest trzymać się z dala od przedmiotu uczuć. Kiedy rządy znane z bezlitosnych cięć w wydatkach publicznych potrafią nagle wyciągnąć z rękawa biliony. Kiedy papier toaletowy staje się towarem cennym niczym diamenty. I kiedy, zdaniem ika, nowa forma komunizmu może być jedynym sposobem uniknięcia drogi do globalnego barbarzyństwa.Pisząc ze zwykłą swadą i zamiłowaniem do analogii z kultury popularnej (na stronach książki ramię w ramię występują Quentin Tarantino i H.G. Wells obok Hegla i Marksa), iek przedstawia zwięzły i prowokacyjny obraz kryzysu, który rozszerzając się, pochłania nas wszystkich
Zaskakujące, jak wiele treści może zawierać się w tak niewielkiej książeczce… Dariusz Czajkowski – sędzia z blisko trzydziestoletnim stażem – w sposób maksymalnie skondensowany przedstawia istotę wykonywanego zawodu, obrazując ją przykładami spraw, w których orzekał. Stara się wykazać, że zawód sędziego można wykonywać z pasją i w całkowitym oddaniu uniwersalnym, humanistycznym zasadom.
Książka adresowana jest w pierwszej kolejności do młodych kandydatów do zawodu sędziowskiego. Prosty, pozbawiony prawniczego żargonu język czyni lekturę atrakcyjną również dla nieprawnika.
Narrację znakomicie uzupełniają korespondujące z treścią rysunki autorstwa sędziego Arkadiusza Krupy.
Od islamofobii do sporu o czas pracy, od kryzysu uchodźczego po dekomunizację, od robotyzacji do wojny w Afganistanie, od kryzysu finansowego do własności intelektualnej, od obsesji bezpieczeństwa do polityki historycznej i katastrofy klimatycznej – to spektrum tematów, które składają się na krytyczną analizę wydarzeń drugiej dekady XXI wieku w Polsce i na świecie. Witajcie w cięższych czasach Przemysława Wielgosza jest nie tylko kolejnym głosem w debacie o współczesności, ale także próbą wyjścia poza jej ograniczenia. Autor wskazuje, że dyskurs głównego nurtu niebezpiecznie wychylił się w jedną stronę, wmawiając nam, że nadszedł czas silnej władzy i nacjonalizmu, że polityka wynosząca zysk korporacji ponad potrzeby ludzi i środowiska jest jedyną racjonalną, że w kraju takim jak Polska nie ma miejsca na prawa reprodukcyjne dla kobiet, a jedyną alternatywą dla rządów PiS może być powrót do skompromitowanego neoliberalizmu.
„Przemek Wielgosz to najlepszy lewicowy publicysta myślący i piszący po polsku. W swym pisaniu dostrzega i Radom i Ramallah. Czytać go warto od Pekinu do Szczecina.”
Rafał Woś
„Widmo nowego faszyzmu nie krąży nad Polską i światem od 2015 roku, jak wydaje się wielu liberałom. Przemysław Wielgosz od lat przygląda się, co dzieje się ze światem, w którym bogaci się bogacą, a biedni – biednieją. Lewica nie jest tu bez winy. W obliczu katastrofy klimatycznej, automatyzacji pracy i kolejnych europejskich kryzysów czas dla niej na nową formułę. Spoiler alert: łatwo nie będzie.”
Kaja Puto
„Oto fascynująca, niepowtarzalna kronika naszego czasu rozpisana na 70 mikroesejów, o wielkim rozrzucie tematów i znacznej gęstości intelektualnej. Łączy je imponująca erudycja, inteligentna dekonstrukcja mitów i pseudowiedzy, jakie zatruwają współczesne społeczeństwa, a także żarliwe zaangażowanie, płynące z niezgody na świat, w jakim żyjemy. Jeśli za iks lat ktoś będzie chciał dowiedzieć się, o co kłóciliśmy się w pierwszych dwóch dekadach XXI wieku, jakimi sporami żyliśmy, zrozumieć, w jaki sposób myśleliśmy, powinien odszukać ten zbiór Przemysława Wielgosza. Ja sięgam po niego już teraz.”
Artur Domosławski
Trudno samemu ogarnąć, co się dzieje na świecie. Zdarzenie goni zdarzenie, czas pędzi niemiłosiernie. A tu Wielgosz przygląda się wszystkiemu cierpliwie swym lewicowym okiem. Ta książka przewodnik pomaga wyłuskać główne problemy (lokalne i geopolityczne), uporządkować rzeczywistość i zrozumieć, w czym przyszło nam uczestniczyć.
Klementyna Suchanow
Przemysław Wielgosz – dziennikarz, wydawca, publicysta i kurator. Studiował historię sztuki, socjologię i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Od 2006 redaktor naczelny polskiej edycji miesięcznika „Le Monde Diplomatique”. Publikował m.in. w „Przekroju”, „Przeglądzie”, „Tygodniku Powszechnym”, „Rzeczpospolitej”, „Krytyce Politycznej”, „Guardianie”, „Freitagu” oraz „Aspen Review”, Autor książki Opium globalizacji (2004), redaktor i współautor książek Koniec Europy jaką znamy (2013), Realny kapitalizm. Wokół teorii kapitału monopolistycznego (2018) oraz Atlas planetarnej przemocy (2018). Kurator cykli seminaryjnych Ekonomie przyszłości w Biennale Warszawa, oraz Ludowa historia Polski w Strefie Wolnosłowej w Teatrze Powszechnym.
Oddajemy do rąk Czytelników książkę, w której staramy się uchwycić i zinterpretować nowe zjawisko pobudzenia obywatelskiego miast przez aktywizm miejski. Z jednej strony usiłujemy wskazać pewne dominujące tendencje występujące w obszarze aktywizmu miejskiego, z drugiej zaś pokazać odmienność jego typów, z którymi spotykamy się obecnie w polskich miastach.
Pierwsza część prezentowanej książki poświęcona jest wykorzystaniu przez ruchy miejskie protestu jako głównego narzędzia wpływu i sposobu zasygnalizowania nowego problemu lub potrzeby. W drugiej części ukazane są popularne praktyki społeczne polegające na samoorganizacji w myśl hasła „róbmy swoje”, w nadziei, że otoczenie (społeczne, instytucjonalne) albo nie będzie przeszkadzać, albo się zmieni zmuszone do tego siłą dobrego przykładu. Część trzecia opisuje zaś procesy instytucjonalizacji zmiany społecznej wnoszonej przez ruchy miejskie i obejmuje teksty, w których pokazane są zarówno przykłady modelowych rozwiązań ustanawiających formalną kooperację między władzą a mieszkańcami, jak i upowszechnione narzędzia, za pośrednictwem których dokonuje się wpływ społeczny.
Redaktorki naukowe
W książce zostały zaprezentowane życiorysy czterech działaczy społecznych: Antoine’a-Frédérica Ozanama (1813-1853), ks. Carla Sonnenscheina (1876-1929), Piera Giorgia Frassatiego (1901-1925) i Alberta Marvellego (1918-1946). Na ich podstawie ukazano specyfikę dzieł dobroczynnych realizowanych pod patronatem Kościoła katolickiego i w ramach jego doktryny miłosierdzia. Dobroczynność bez względu na formę jej realizacji i proweniencję zawsze jest jednakowo cenna, pożądana i oczekiwana.
******
Charismatic Community Activists
The book presents the lives of four community activists from the turn of the 19th and 20th centuries: Antoine-Frédéric Ozanam (1813-1853), priest Carl Sonnenschein (1876-1929), Pier Giorgio Frassati (1901-1925) and Albert Marvelli (1918-1946) in a groundbreaking way. The biographies show the specificity of charity work realised under the patronage of Catholic Church and in its doctrine. The author argues that charity, regardless of its form and provenance, is always valuable, desirable and expected.
Celem autorki było zdefiniowanie i usystematyzowanie gatunków literacko-dziennikarskich powstających współcześnie, w czasie postprawdy, oraz warunkowanych zwrotem performatywnym. Autorka odtwarza historyczne tło narodzin powieści oraz dziennikarstwa, a następnie analizuje realizacje gatunków literacko-dziennikarskich ostatnich dwu dekad w literaturze polskiej. Zjawiska te interpretuje w odniesieniu do analogicznych gatunków w literaturze anglojęzycznej.Książka stanowi ciekawe studium na temat współczesnego, szeroko rozumianego reportażu. Napisana kompetentnie i ciekawie, będzie, jak sądzę, ważną lekturą dla czytelników zajmujących się formami literacko-dziennikarskimi. Autorka wykorzystała oryginalny pomysł uporządkowania na tle historycznym i europejskim nowych gatunków dziennikarskich, wyłaniających się z kolejnych zwrotów w humanistyce. Innowacyjność pracy polega na umiejętnym przełamywaniu przez autorkę stylu naukowego stylem dziennikarskim, felietonowym, co jest niewątpliwie zaletą książki napisanej z pazurem, miejscami lekko i dowcipnie, szczególnie gdy autorka włącza w narrację anegdoty. Eklektyczność stylu zindywidualizowanego i oryginalnego właściwie koresponduje z rozważanymi przez nią gatunkami-hybrydami.Z recenzji dr hab. Elżbiety Konończuk, prof. UwB
"Monografia spełnia wymogi aktualności i oryginalności, łącząc teoretyczne aspekty zagadnienia zrównoważonego i trwałego rozwoju z praktyką biznesu. Jest to opracowanie naukowe, które w mojej ocenie będzie stanowić ważną pozycję w literaturze poświęconej temu zagadnieniu w kontekście mikroekonomicznym. Wysoko oceniam zawartość merytoryczną i poznawczą rozważań w zakresie przedstawionych procesów i problemów w realizacji zrównoważonego i trwałego rozwoju w Polsce."
Prof. zw. dr hab. Ryszard Borowiecki (z recenzji)
"W rozdziale 1 dokonano imponującego przeglądu literatury przedmiotu (…). W rozdziale 2 uwagę skoncentrowano na ewolucji teorii ekonomicznych na drodze do zrównoważonego i trwałego rozwoju (…). To dobrze przeprowadzona analiza dokumentowana wieloma długimi i szczegółowymi przypisami. Rozdział 3 zawiera rozważania dotyczące miejsca i roli zrównoważonego i trwałego rozwoju jako filozofii postulatywnej współczesnej ekonomii i nauki o zarządzaniu. Zaprezentowano w nim wiele interesujących podejść o dużym ładunku filozoficznym związanym ze zrównoważonym i trwałym rozwojem. Z kolei rozdział 4 przedstawia nowe podejścia i koncepcje zarządzania na rzecz zrównoważonego i trwałego rozwoju. (…) To wywód zwieńczony rozważaniami o aktualnej roli i przyszłości teorii zrównoważonego i trwałego rozwoju. W rozdziale 5 (…) zaprezentowano wiele ciekawych programów, procedur i podejść stosowanych w przeszłości i tych, które obowiązują obecnie. Wartościowe dla czytelnika mogą okazać się (…) przedstawione, wybrane zagadnienia stosowane w przedsiębiorstwach w Polsce, stymulujących wdrażanie zrównoważonego i trwałego rozwoju poprzez stosowanie najlepszych praktyk i celów zrównoważonego rozwoju."
Dr hab. Leszek Preisner (z recenzji)
Praca podejmuje trudny i bardzo rozległy problem badaczy wymagający długich studiów interdyscyplinarnych oraz dużej dojrzałości naukowej. W dodatku tytułowa i jakże aktualna w naszym życiu publicznym i politycznym kwestia nie doczekała się w naszej literaturze naukowej zbyt wielu ujęć, co zwiększa walory recenzowanej rozprawy, ale też powoduje ubóstwo ugruntowanych punktów odniesienia do oceny monografii. Rozprawa wychodzi z założenia, że mass media tworzą obecnie pewien porządek kulturowy, swego rodzaju filtr, którzy decyduje o postrzeganiu świata. To one wyznaczają sposoby komunikacji i emocjonalnego odczuwania świata. Media nie są tylko instrumentem, pośrednikiem, lecz łączą nas ze światem, kreują obrazy, symbole, doznania, które są fizycznie niedostępne, dlatego trudno odróżnić w nich fikcję od rzeczywistości. Albo nie można rozpoznać realnego od wyobrażonego, a mediosfera podsuwa człowiekowi obrazy, które w rzeczywistości nie istnieją.Z recenzji dr hab. Jarosława Macały, prof. UZ
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
