Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Publikacja jest kontynuacją rozważań podjętych w dwóch poprzednich książkach z cyklu poświęconego oryginalności słownej: Kreatywność językowa w komunikowaniu (się) i Kreatywność językowa w przestrzeni medialnej. W przygotowaniu znajduje się kolejny tom - Kreatywność językowa w literaturze i mediach.
Poszczególne zagadnienia przedstawione przez badaczy zostały zgrupowane w pięciu częściach, z których każda ściśle wiąże się z kreatywnością na płaszczyźnie językowej, ale dotyczy nieco innych jej aspektów (kreatywność stricte językowa, kreatywność językowa a odmiany języka, kreatywność językowa w przestrzeni publicznej: politycznej, medialnej, miejskiej). Autorzy, wyczuleni na nowe zjawiska językowe, prezentują aktualny materiał badawczy. Interesują się przede wszystkim niestandardowym użyciem języka, które traktują nie jako odstępstwo od normy, lecz przejaw twórczego myślenia.
Czytelników zainteresowanych kreatywnością językową w bardziej praktycznym ujęciu zachęcamy do sięgnięcia po Kreatywność językową w reklamie. Podręcznik nie tylko dla specjalistów, z bogatym materiałem ilustracyjnym oraz niebanalnymi, rozwijającymi ćwiczeniami.
Gorąca reakcja na najważniejsze wydarzenia polityczne, przede wszystkim na wybór Donalda Trumpa na prezydenta Stanów Zjednoczonych, oraz na gwałtownie rosnące w innych krajach prawicowy populizm i nacjonalizm.To książka o systemie, w którym ktoś taki jak Trump mógł zostać prezydentem. Książka o procesach i prawidłowościach tego systemu, które mimo lokalnych różnic są takie same w Stanach, Polsce i w wielu krajach Europy. Naomi Klein nie tylko pomaga zrozumieć, jakie wydarzenia i jakie idee doprowadziły nas do miejsca, w którym się dziś znajdujemy, lecz pokazuje także, jak się z tego miejsca wydostać.Jako obserwatorka procesów społecznych, gospodarczych i politycznych potrafi precyzyjnie opisywać zjawiska, które większość z nas dopiero przeczuwa, i nadawać im nazwy, dzięki którym rozpoznajemy je w naszej rzeczywistości. A jako pisarka i aktywistka potrafi wyciągać wnioski z doświadczeń lewicowych ruchów społecznych i nieustannie korygować swoją perspektywę, uwzględniając nowe fakty i zmieniające się konteksty.Chociaż Naomi Klein skupia się na realiach amerykańskich, stara się nadać swoim rozważaniom perspektywę globalną.
Za pomocą przykładów z typografii można by opowiedzieć historię europejskich nacjonalizmów, historię nowoczesności, aspiracji modernizacyjnych, dzieje walk o dominację jednych grup nad drugimi oraz utopijnych projektów modernistycznych, po których nastała era globalizacji i hegemonii międzynarodowych korporacji oraz prawdopodobnie tysiące innych mikro- i makrohistorii.
Litery są polityczne, uwikłane w złożone procesy konstruowania i negocjowania tożsamości, nacjonalizm, ruchy emancypacyjne, a także dyskusje o podłożu klasowym. Na trzech przykładach: pism narodowych i lokalnych, inspirowanej znakiem „Solidarności” solidarycy oraz krojów wernakularnych, wywodzących się z przestrzeni miejskich, Agata Szydłowska pokazuje, jak w potransformacyjnej Polsce konflikty społeczne znajdują wyraz w liternictwie – jego formach, kontekście użycia oraz stojących za nim ideologiach.
Łącząc antropologiczny namysł nad codziennością z wiedzą z zakresu historii dizajnu i typografii, autorka spogląda na współczesne polskie konflikty i dylematy tożsamościowe przez pryzmat skromnych i niezauważanych bohaterów życia codziennego – drukowanych liter.
„Litery nie biorą się znikąd – ktoś je kiedyś zaprojektował, na czyjeś zlecenie, ktoś je wprowadził do obiegu, a następnie wielu innych stosowało je do różnych celów. Im bardziej są one pozornie neutralne, tym bardziej zakamuflowana jest treść kulturowa, która się z nimi wiąże”.
(fragment)
„Autorka pokazuje, że zmiany w zakresie typografii miały w historii fundamentalne znaczenie dla budowania tożsamości narodowo-kulturalnej w innych krajach, jak w Irlandii, Niemczech czy Turcji, czego echa znajdziemy w jak najbardziej współczesnych sporach w dzisiejszej Polsce”.
Wojciech Burszta
„Praca ta otwiera przed antropologią i humanistyką nowe pola analiz, dociekań i inspiracji. Zyskujemy dzięki niej świadomość istnienia ukrytej dotąd matrycy rzeczywistości, wizualnego kodu, który jako czytelnicy książek i prac studenckich, stron internetowych, elektronicznych nośników, szyldów, etykiet, biletów czy gazet, przegapiliśmy”.
Waldemar Kuligowski
Agata Szydłowska (1983) – absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim oraz studiów doktoranckich w Szkole Nauk Społecznych przy IFiS PAN, obecnie adiunkt w Katedrze Historii i Teorii Designu ASP w Warszawie. Jest autorką zbioru rozmów z polskimi projektantami graficznymi pt. „Miliard rzeczy dookoła” (2013) oraz współautorką książki „Paneuropa, Kometa, Hel. Szkice z historii projektowania liter w Polsce” (2015; wspólnie z Marianem Misiakiem). Laureatka stypendium Młoda Polska przyznawanego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013). Jako kuratorka i współkuratorka przygotowywała wystawy projektowania graficznego w Polsce i za granicą.
Zarówno w Konstytucji RP (art. 20), jak i w projekcie Konstytucji dla Europy (art. I-3) zapisano, iż podstawą ustroju gospodarczego jest społeczna gospodarka rynkowa. Pojęcie to oznacza ład gospodarczy, zapewniający jednocześnie efektywność w sensie ekonomicznym oraz sprawiedliwość społeczną. W sytuacji narastających w skali światowej dysproporcji poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego oraz związanych z nimi napięć społecznych, idee społecznej gospodarki rynkowej, oparte na ordoliberalizmie i łączeniu ładu konkurencyjnego i wolności gospodarczej z ładem społecznym, stają się coraz powszechniejsze. Książka składa się z 6 rozdziałów, w których autor przedstawia: - główne problemy współczesnej gospodarki, - ogólną charakterystykę ordoliberalnej koncepcji polityki gospodarczej, - koncepcję polityki gospodarczej Waltera Euckena, - koncepcję polityki gospodarczej Ludwiga Erharda, - analizę porównawczą obu koncepcji, - wnioski dotyczące kształtowania ładu gospodarczego. Autor dowodzi, że we współczesnym świecie, w warunkach globalizacji i integracji, ład gospodarczy jest podstawą harmonijnego rozwoju. Jego brak powoduje osłabienie dynamizmu gospodarczego i narastanie konfliktów społecznych nawet w krajach najbogatszych, o czym świadczą liczne, zawarte w książce przykłady.
Hiperpodróż autora Głodu śladami wykluczenia, biedy i cierpieniaMartn Caparrós na zlecenie Organizacji Narodów Zjednoczonych ma w krótkim czasie odwiedzić kilkanaście miejsc na świecie. W każdym z nich spotyka się z ludźmi naznaczonymi migracją. To ofiary wykluczenia i wojen. Zadaniem argentyńskiego dziennikarza jest spisanie przeprowadzonych rozmów i nadanie im formy obiektywnych reportaży.Coś jednak każe reporterowi postępować niezgodnie z narzuconymi odgórnie instrukcjamiKiszyniów w Mołdawii. Natalia przeszła piekło. Jej mąż sprzedał ją albańskim handlarzom żywym towarem. Trafiła do domu publicznego w Libanie. Udało jej się uciec, teraz próbuje zapomnieć.Monrovia w Liberii. Richard jako jedyny ocalały członek rodziny nie otrzymał amerykańskiej wizy, marzy o tym, aby uciec z kraju, w którym przeżył kilka wojen domowych. Widział, jak rebelianci zabijali bliskie mu osoby i wypijali ich krew.Amsterdam. Jadiya jest Holenderką urodzoną w rodzinie marokańskich imigrantów. Ma dwie ojczyzny, ale żadna z nich nie chce jej w pełni zaakceptować.Martn Caparrós w Księżycu okazuje się reporterem w najwyższej formie. Podobnie jak w głośnym Głodzie także w tej książce poszerza granice gatunku. Argentyńczyk opowiada historie spotkanych ludzi i miejsc, a jednocześnie zastanawia się nad sobą. Czy on człowiek Zachodu kiedykolwiek zrozumie, co to znaczy być wykluczonym? Jak zachować się w obliczu takiego cierpienia? I dlaczego pod jednym księżycem dzieją się tak nieprawdopodobne rzeczy?Wstrząsająca i jak zawsze w przypadku Caparrósa bardzo potrzebna książka.
Publikacja odpowiada na pytanie, o jakich problemach polskiej wsi pisali jej mieszkańcy w listach kierowanych do władz centralnych PRL w latach 1956–1980. Istotą pracy jest przedstawienie wielowątkowego charakteru problemów wsi, które ukazano w tekście takimi, jakie były prezentowane w korespondencji do władz państwowych. Wybór listów na materiał źródłowy książki wynikał z przekonania, że dzięki nim można „usłyszeć głos” ludzi z okresu PRL, a także skonfrontować je z oficjalną dokumentacją powstałą w instytucjach partyjnych i państwowych.
Książka wpisuje się w nurt badań dziejów społecznych Polski Ludowej. Składa się z dwóch części podzielonych w układzie problemowo-chronologicznym.
Pierwsza część prezentuje najważniejsze aspekty zjawiska pisania listów poprzez ustalenie skali, adresatów i nadawców, przedmiotu skarg, formy i formulatury listów oraz ich rolę w mechanizmie funkcjonowania władzy. Dzięki pracochłonnej kwerendzie autorka ukazuje fenomen pisania do władzy, który umieszcza w szerszym kontekście historycznym. Warto podkreślić, że w okresie PRL Polacy napisali około 50 milionów listów, skarg, próśb, a także donosów zaadresowanych do władz partyjnych i administracji państwowej, gospodarczej oraz spółdzielczości.
Druga część pracy została poświęcona studiom nad zawartością merytoryczną owej korespondencji. W listach obywateli PRL do jej władz – jak w soczewce – odbijały się małe i duże problemy realnego socjalizmu. Poruszono w nich niemal wszystkie problemy polityczne, społeczne i gospodarcze ówczesnej Polski. Dotyczyły one wielu aspektów życia, począwszy od spraw prywatnych, niekiedy bardzo intymnych, skończywszy na opisywaniu spraw publicznych i powszechnych. Dokonana w książce analiza skupia się na problemach poruszanych najczęściej, w dłuższym okresie – tych, które można traktować jako powszechnie występujący element wiejskiej codzienności.
Końcowa faza prac nad przygotowaniem książki przypadła na czas, gdy w Polsce na nowo rozgorzała dyskusja na temat zawartości teczki tajnego współpracownika SB o pseudonimie ?Bolek?. W ten sposób po wielu latach do głównego nurtu debaty publicznej powrócił, i to z nie mniejszą mocą niż dawniej, problem agenturalnej przeszłości wielu znanych postaci polskiego życia politycznego. Choć zasadniczą uwagę znów skupiono na kwestii, kto konkretnie był, a kto nie był agentem, o wiele istotniejszym tłem stało się starcie dwóch najważniejszych wizji społecznych, które od dziesięcioleci wytyczają ścieżki rozwoju w naszym kraju. Elementem tych wizji są m.in. pytania o głęboko filozoficznym charakterze, w tym o stosunek do donosicielstwa jako zjawiska, a także o rolę społeczną historyków, odpowiedzialność ludzi pióra za jakość życia publicznego, o ich odwagę, nonkonformizm i jednocześnie konsekwencję.
Seria „Dziennikarze – Twórcy – Naukowcy" podejmuje niezwykle interesujący temat funkcjonowania wymienionych środowisk w systemie totalitarnym.
Tom poświęcony strukturom partyjnym, aparatu bezpieczeństwa i cenzury oraz ich przedstawicielom, którzy zajmowali się środowiskami twórczymi, naukowymi i dziennikarskimi w PRL.
Rozważania na temat wartości rozpoczynamy od przypomnienia wypowiedzi
znakomitego socjologa, aby – w taki to sposób – poniekąd uzasadnić nasze
racje do zajmowania się wartościami. Otóż Florian Znaniecki w jednej ze
swoich prac pt. „Społeczne role uczonych” zamieścił fragment poświęcony refleksji
nad tym, czy socjologowie powinni zajmować się problematyką wartości.
Doszedł do następujących wniosków, że „... każdy przedstawiciel socjologii
stosowanej, a być może także każdej innej nauki stosowanej, pragnący
przyczynić się, choćby w niewielkim stopniu, do ukształtowania się przyszłej
ludzkości, winien umieć myśleć systematycznie jak filozofowie wartości i znać
najważniejsze z rozwiniętych przez nich ideałów, by służyły mu za wskazówkę
przy dokonywaniu wyborów przyszłych celów”.
Socjologów-teoretyków Znaniecki jest skłonny zwolnić od tej powinności,
chociaż zalecając im dbałość o to, aby mieli „wolność prowadzenia badań
indukcyjnych i dochodzenia do uogólnień teoretycznych”, wskazuje konieczność
pielęgnowania tej wartości, jaką jest wolność do prezentowania poglądów
naukowych i wyników własnych dociekań. Tym samym zwraca uwagę na
to, że – nawet w sferze zainteresowań teoretycznych – nie należy unikać problemu
wartości. Jeżeli teoria jakiejkolwiek nauki ma bowiem służyć ludziom,
to musi być przecież wartościująco zorientowana, czyli ukierunkowana na te
wartości, które są ludziom szczególnie drogie i z którymi łączą oni swoje nadzieje
dotyczące najważniejszych dla nich spraw związanych z ich istnieniem
oraz rozwojem zarówno osobniczym, jak i gatunkowym.
Spis treści
1. Wprowadzenie w podjętą problematykę
2. Metodologiczne problemy wynikające z rozważań wokół wartości
2.1. Poszukiwania odpowiedzi na pytanie: co to jest wartość?
2.2. Świat wartości – jako trzecie środowisko gatunku Homo sapiens
2.3. Typologia wartości
3. Funkcje spełniane przez wartości w systemie społecznym
3.1. Określenie systemu społecznego
3.2. Rola wartości w systemie społecznym
3.3. Krótkie wnioski porządkujące dotychczasowe rozważania
4. Wpływ wartości na myślenie, postawy i zachowania ludzi
4.1. Rozważania wstępne
4.2. Proces internalizacji wartości i jego wpływ na myślenie, postawy
i zachowania ludzi
4.3. Etapy oddziaływania wartości na myślenie, postawy i zachowania ludzi
4.4. Wartości a motywacje
4.5. Motywacje a potrzeby
4.6. Społeczne uwarunkowania motywacji ludzi
5. Praca ludzka jako wartość
5.1. Określenie przedmiotu rozważań
5.2. Rozwój poglądów na wartość pracy ludzkiej
5.3. Pozytywne i negatywne konsekwencje pracy człowieka
6. Prawda jako wartość
7. Pokój jako wartość
8. Pieniądz jako wartość
8.1. Uwagi wstępne
8.2. Właściwości i funkcje pieniądza w życiu społeczno-gospodarczym
8.3. Postawy wobec pieniądza i ich wpływ na zachowania ludzi
9. Autorytet i prestiż jako wartość
9.1. Dlaczego ludzie chcą mieć autorytet i cieszyć się prestiżem?
9.2. Uwarunkowania autorytetu i prestiżu oraz ich rodzaje
9.3. Funkcje spełniane przez autorytet oraz prestiż
9.4. O osobliwościach takich wartości, jakimi są autorytet i prestiż
10. Czy nauka jest wartością?
11. Fachowość jako wartość
11.1. Wprowadzenie w problematykę rozważań
11.2. Czy w polskim społeczeństwie fachowość jest postrzegana jako
wartość?
11.3. Uwagi końcowe
12. Tolerancja jako wartość
13. Wolność jako wartość
14. Godność ludzka jako wartość
14.1. Refleksje wokół godności człowieka
14.2. Problem godności człowieka w naszych czasach
14.3. Rynek pracy a godność człowieka
15. Czy normalność jest wartością?
16. Przyjaźń jako wartość
Książka opowiada o uwodzicielskiej sile dźwięków zorganizowanych w muzykę i o tym, że bardzo często człowiek poddaje się takiemu uwodzeniu, zarówno w sytuacjach publicznych, jak i w życiu codziennym, przy wykonywaniu domowych czynności. Istotne jest to, że poszukiwanie doznań estetycznych i emocjonalnych przy obcowaniu z muzyką nie jest motywowane jedynie wynikiem osobistego gustu. Nasze upodobania muzyczne są przedstawione w książce jako wynik oddziaływania mediów, uwarunkowań klasowych i kulturowych oraz kierowania się w wyborach estetycznych ciągłymi naciskami, wywieranymi ze strony autorytetów społecznych oraz środowisk, w których żyjemy.
Książka ta jest zbiorem notatek poczynionych przez autora; stąd zresztą jej tytuł.
To nie jest wina świata,
że Państwo mieli o nim
wygórowane wyobrażenie.
Wstęp
Po wydaniu pierwszych Notatek uznałem, że w zasadzie wyczerpałem temat i stosunkowo dobrze zaprezentowałem poetykę, w jakiej chciałem opisać poruszone tam i poruszające mnie zagadnienia, po czym już w trakcie redakcji tekstu moje środowisko naturalne dostarczyło mi nowych fragmentów, wycinków, odezwań, hasełek i wykrzykników rzeczywistości domagających się omówienia lub choćby prezentacji tylko, i tak powstały Notatki 2, po napisaniu i wydaniu których uznałem, że w zasadzie...
Jak się okazuje niesłusznie. Stąd przedkładam Państwu kolejne notatki. Również tym razem przekonany jestem, że ostatnie.
Interdyscyplinarność pedagogiki, która dziś wydaje się być nie tylko modą, ale raczej chyba i koniecznością, uzewnętrznia się w recenzowanej publikacji książkowej w dobrym tego słowa znaczeniu. Opracowania traktuję jako wysoce interesujące poznawczo. Uznaję, iż treści wnoszą nową wiedzę do teorii i praktyki związanej z opracowanym ciekawie i w miarę innowacyjnie zagadnieniem. Wartością publikacji, a zarazem osiągnięciem Autora, jest: a) uniknięcie jednostronności w podejściu do poszczególnych obszarów zainteresowania pedagogów resocjalizacyjnych oraz jednoczesne zachowanie spójności i precyzji w formułowaniu prezentowanych myśli; b) przemyślana, logiczna struktura, odznaczająca się przejrzystością wywodu, i co najważniejsze – wnosząca nowe treści w postaci próby humanistycznej oceny działań związanych z działalnością resocjalizacyjną; c) fakt, że w publikacji, oprócz głęboko i poprawnie metodologicznie poczynionych analiz, odnaleźć można także treści o charakterze porównawczo-przeglądowym, jak i takie, które mają służyć rozwojowi teorii, zwłaszcza z obszaru pedagogiki społecznej i resocjalizacyjnej.
W kulturze współczesnej, w kulturze później nowoczesności, jesteśmy świadkami i uczestnikami przełomu w obszarze pamięci społecznej. I tak, wciąż mamy do czynienia z upamiętnieniami charakterystycznymi dla przednowoczesności i nowoczesności, czego wyrazem jest ciągłe wykorzystywanie symboliki religijnej jako nośnika pamięci, wznoszenie pomników czy odtwarzanie rytuałów obchodów rocznicowych. Coraz częściej jednak pamięć społeczna wyraża się w wielu nowych formach, stymulowanych nowymi technikami komunikacji, archiwizacji itp., ale też w działaniach wskazujących na nowe sposoby przeżywania przeszłości, oparte na zmysłowym (estetycznym) i emocjonalnym zaangażowaniu w performans, odtwarzającym to co było.
Mając na uwadze ciągłości i zmiany widoczne w obszarze pamięci społecznej, autorzy niniejszej monografii podjęli się dyskusji wokół starych i nowych form manifestacji pamięci. Czytelnik znajdzie tu zarówno teksty teoretyczne, jak i szczegółowe studia przypadku. Publikacja pokazuje całe spektrum starych i nowych form upamiętniania: od pomników, przez muzea i rytuały upamiętniające, po rekonstrukcje historyczne. Ponadto czyni to, odwołując się do upamiętnień różnych wydarzeń historycznych, Holocaustu, zbrodni katyńskiej, rzezi wołyńskiej, Powstania Warszawskiego i rzezi Woli czy Bitwy Warszawskiej 1920 roku.
W tomie publikują:
Kamila Baraniecka-Olszewska, Kamilla Biskupska, Zuzanna Bogumił, Małgorzata Głowacka-Grajper, Joanna Gubała-Czyżewska, Aleksandra Jarosz, Marta Karkowska, Zuzanna Maciejczak, Krzysztof Malicki, Barbara Markowska, Karolina Obrębska, Ewa Szczecińska-Musielak, Łukasz Skoczylas, Andrzej Szpociński.
Niezwykle świeże i szalenie przydatne podejście do wychowania. W swoim następnym życiu chcę być Holenderką!
Pamela Druckerman, autorka W Paryżu dzieci nie grymaszą
Fascynująca książka. Żałuję, że nie przeczytałam jej wcześniej! Szczerze mówiąc, coraz bardziej kusi mnie przeprowadzka z całą rodziną do Holandii.
Sarah Turner, autorka The Unmumsy Mum
Dlaczego:
Holenderskie dzieci są takie zadowolone z życia i tak dobrze śpią?
Holenderscy rodzice pozwalają swoim dzieciom bawić się na dworze bez opieki?
Holenderskie dzieci mogą same jeździć do szkoły na rowerze?
W holenderskich podstawówkach nie zadaje się prac domowych?
Holenderskie nastolatki się nie buntują?
Na czym polega sekret wychowywania najszczęśliwszych dzieci na świecie?
Holenderskie niemowlęta więcej śpią.
Holenderskim dzieciom w szkole podstawowej zadaje się mniej prac domowych (albo wcale).
Holenderskie dzieci nie tylko się widzi, lecz także się ich słucha.
Holenderskie dzieci mogą same jeździć na rowerach do szkoły.
Holenderskie dzieci mogą się bawić na dworze bez nadzoru.
Holenderskie dzieci regularnie jedzą posiłki z resztą rodziny.
Holenderskie dzieci spędzają więcej czasu z rodzicami.
Holenderskie dzieci doceniają proste przyjemności i cieszą się z używanych zabawek.
Bycie liderem w erze cyfrowej oznacza wiele nowych wyzwań, ponieważ podwładni są bardziej niezależni finansowo, lepiej wykształceni i mogą łatwiej zmieniać pracę. To sprawia, że liderzy napotykają coraz więcej barier w odgrywaniu swojej roli.
W tym kontekście na szczególną uwagę zasługuje omówiona w książce teoria ograniczonego przywództwa, zgodnie z którą liderzy muszą się zmierzyć z wieloma ograniczeniami. Jednak era cyfrowa, stwarzając wyzwania, oferuje zarazem narzędzia, takie jak platformy społecznościowe, pomagające liderom w przewodzeniu.
Publikacja jest wynikiem kilkuletnich badań nad fenomenem przywództwa w erze cyfrowej prowadzonych m.in. na Harvard University oraz w INSEAD Business School, a także doświadczenia zdobytego podczas realizacji projektów doradczych z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi na rynkach polskim i zagranicznym.
Liderzy w erze cyfrowej – choć muszą działać pod ogromną presją nowych wyzwań i w warunkach ograniczonego przywództwa – mogą dzięki wykorzystaniu platform społecznościowych sprostać tym wyzwaniom i efektywnie odgrywać swoje role przywódcze.
***
Dr Paweł Korzyński – pracownik Katedry Zarządzania Akademii Leona Koźmińskiego. W latach 2011–2013 stypendysta na Harvard University. Od 2014 roku współpracownik INSEAD Business School w zakresie realizacji projektów badawczych. Zainteresowania badawcze dra Korzyńskiego koncentrują się wokół przywództwa, mediów społecznościowych oraz zarządzania zasobami ludzkimi. Jego artykuły dotyczące powyższych obszarów badawczych ukazały się m.in. w „International Journal of Manpower”, „Journal of Managerial Psychology”, „Business Horizons”, „European Management Journal” oraz „Harvard Business Review”. Dr Korzyński pełni funkcję redaktora naczelnego „Journal of Management and Business Administration. Central Europe” oraz edytora pomocniczego w „Management Decisions”. Oprócz pracy akademickiej realizuje projekty doradcze jako partner w globalnej firmie executive search N2Growth.
Książka Miry Marcinów, zawierająca antologię rodzimych tekstów z dziedziny psychopatologii, jest pierwszą próbą stworzenia archeologii polskiego szaleństwa.
Księgi polskich obłąkanych XIX stulecia nie ma. Gdyby jednak istniała, trzeba by jej szukać gdzieś pomiędzy Liber chamorum, spisem luźnych ludzi czy katalogiem przypłotnic. Mieszkańcom szalonych kamienic, czubkom, smutnodurnym, ludziom zadumowym należałoby się jednak szczególne miejsce w tym konglomeracie wykluczonych. Historia polskiego szaleństwa w XIX wieku jest bowiem historią bezprecedensowej medykalizacji. Wiek XIX uznał prawo do choroby umysłowej, ale to wiek XX i XXI całkowicie utożsamił szalonego z „chorym na szaleństwo”.
Obłęd, szaleństwo, pomieszanie zmysłów to mroczne i budzące lęk aspekty ludzkiej kondycji, które potrafią nas także pociągać, uwodzić i intrygować. Niezwykła książka Miry Marcinów bezpiecznie prowadzi nas do wrót duchowego Hadesu, gdzie po przeżyciu katharsis zostajemy przywróceni samym sobie. Pozwala nie tylko zapoznać się z niemal nieznaną, a przecież fascynującą przeszłością rodzimej psychopatologii, ale w niebagatelny sposób przyczynia się także do wzrostu naszego samopoznania.
dr hab. Bartłomiej Dobroczyński, Instytut Psychologii UJ
Eksploracje przedstawione w recenzowanej publikacji mają charakter badań o charakterze panelowym. Zostały tutaj porównane najnowsze wyniki (z lat 2014–2015) z rezultatami podobnych badań prowadzonych przed kilku czy kilkunastu laty. To wartość sama w sobie, tego typu zabiegi są rzadko dokonywane (...), to trud organizacyjny i badawczy nade wszystko wymagający kooperacji i koordynacji, na które stać niewielu badaczy w naszym kraju, co mocno tutaj podkreślam, doceniając wykonaną pracę i wartość wysiłku cieszyńskiej szkoły naukowej profesora Lewowickiego. (...) Uważam, że publikacja jest zbudowana w sposób przemyślany, problemy główne wpisują się w nurt tematyki pogranicza i obszar edukacji międzykulturowej. Ma miejsce powiązanie obrazu Innego obecnego w świadomości badanej młodzieży z postawą młodzieży wobec niego. Mamy nie tylko pokazane badanie i jego wyniki wpisane w czas historyczny i kontekst społeczny, ale także wyciągnięte wnioski, które pokazują zmiany, jakie zaszły, i ich wpływ na kształtowanie się tożsamości młodzieży.
Z recenzji dr hab. Marii Marty Urlińskiej, prof. UMK
Szkoła przekazuje następnym pokoleniom kulturę i tym samym wzmacnia lub osłabia nierówności społeczne.Polityka edukacyjna staje się więc polem ścierania się interesów klasowych.Jednocześnie relacje klasowe nierzadko przesądzają o sukcesie bądź porażce reform oświatowych.System edukacyjny odgrywa kluczową rolę w procesie odtwarzania struktur władzy i społeczeństwa.Za sprawą symboliki, którą nasycony jest program nauczania, państwo przestaje być zbiorem instytucji i staje się wyobrażoną całością.Szkoły, przedszkola i świetlice stanowią naczynia włosowate państwa i mogą (re)definiować wspólnotę.Odwołując się do koncepcji zarządzania publicznego, etnografii państwa i socjologii Pierre'a Bourdieu,Przemysław Sadura śledzi związki między państwem, szkołą i strukturą klasową.Na podstawie analiz teoretycznych i wyników własnych badań, opisuje kolejne próby reformowania oświaty,traktowanej jako mechanizm reprodukcji społecznej.
Media są istotnym składnikiem kultury, edukacji, funkcjonowania społecznego, rynku pracy i demokracji. Książka, którą oddajemy w ręce czytelników poświęcona jest tematyce związanej z procesami wyrażania, komunikowania i edukowania, w których media pełnią znaczące role. Naukowe dociekania ukazujące związki mediów z kulturą, edukacją i funkcjonowaniem społecznym w polskiej przestrzeni akademickiej mają bogatą tradycję. W obrębie nauk o edukacji dawno dostrzeżono, że media mogą pełnić wielorakie funkcje edukacyjne, wspomagać procesy akwizycji wiedzy, stanowić efektywne i atrakcyjne źródła wiedzy. Nowe media na naszych oczach stają się nie tylko dziedziną narzędzi intelektualnych, wykorzystywanych w tworzeniu struktur wiedzy, ale przede wszystkim nową, ogólnoświatową domeną komunikowania, edukacji, funkcjonowania zawodowego i demokracji.
Treść książki zgrupowana jest wokół kilku obszarów. Pierwszy z nich dotyczy ukazania problematyki nowych mediów w globalnym, kulturowym, technologicznym i edukacyjnym charakterze. Drugi, to wieloaspektowe spojrzenie na pedagogikę i edukację medialną w perspektywie dorobku polskiej myśli pedagogicznej. Trzeci, ukazuje różnorodne konteksty kulturowych, edukacyjnych i społecznych zastosowań nowych mediów.
Zamieszczone w monografii teksty są pióra znawców problematyki; podsumowują aktualne dociekania naukowe, ukazują nowatorskie rozwiązania, budzą refleksje, z drugiej strony, otwierają obszary nowych, interesujących rozważań o dużym potencjale teoretycznym i praktycznym oraz wskazują kierunki nowatorskich badań.
Książka „Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna” składa się z czterech części, które zatytułowane są kolejno: Rozwój mowy i języka, Zagadnienia językowe, Współczesna logopedia, Proces diagnozy i usprawniania w logopedii. W pierwszej części znalazły się teksty dotyczące kwestii odkrywania znaczenia słów przez dzieci, czynników wpływających na rozwój leksykalny, mowy skierowanej do dziecka oraz dziecięcej kreatywności językowej. W drugiej części zamieszczono artykuły dotyczące zagadnień językowych – definiowania oraz rozumienia pojęć, a także posługiwania się nazwami. Trzecia część tomu, zatytułowana Współczesna logopedia, zawiera teksty poruszające aktualne oraz ważne dla środowiska logopedycznego zagadnienia, m.in. relacji pomiędzy logopedią i socjolingwistyką oraz rozwoju mowy i języka u dzieci z wadą słuchu. Natomiast w ostatniej części znalazły się opracowania dotyczące metod diagnozowania zaburzeń mowy i języka, sposobów prowadzenia efektywnych działań terapeutycznych, praktycznych aspektów pracy. /Ze Wstępu/
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
