Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Hejt jest wszędzie. W na pozór niewinnych komentarzach rodziców na temat lenistwa ich dziecka. W docinkach dotyczących wyglądu zony. W bece gimnazjalistów, których żarty mogą̨ zabić́. W artykułach blogerów budujących swoją popularność́ na taniej sensacji albo w przemowach polityków — wypowiedziach krzykliwych, pozbawionych kultury i treści. We wpisach pracowników wyładowujących swoje niezadowolenie i w poniżających komentarzach szefów.
Zastanawiałeś się kiedyś, ilu rzeczy nie osiągnąłeś albo nie zrobiłeś, bo czyjaś krytyka pocięła Ci skrzydła? Jaki rachunek zapłaciłeś za głupie żarty w swoim kierunku, chamskie komentarze, które wziąłeś do siebie, niesprawiedliwe słowa usłyszane w pracy, bezpodstawne negatywne oceny w szkole? Kim byś był, gdybyś umiał sobie z nimi radzić?
Po pierwsze, byłbyś sobą. Szczęśliwym człowiekiem. Stań się wolny od opinii innych i sam decyduj, jak żyć. Pozbądź się złych wspomnień i zacznij budować siebie na bazie swojego własnego zdania.
Po drugie, zacząłbyś znacznie skuteczniej działać — bo gdy nikt Ci nie przeszkadza i gdy nie się nie przejmujesz, rozwijasz skrzydła. Stajesz się szybszy. Dokładniejszy. Osiągasz więcej w krótszym czasie.
„Psychologia hejtu” to przewodnik po świecie krytyki w życiu zawodowym i osobistym, w rzeczywistości i internecie. Uwolni Cię od zbędnego przejmowania się tym, czym nie powinieneś się przejmować, od brania do siebie tego, co Ci szkodzi, oraz wytłumaczy, dlaczego hejter robi sobie i innym krzywdę̨.
Tobie już nie zrobi. Nigdy.
Mitologia współczesna poświęcona jest analizie współczesnych zjawisk społeczno-kulturowych
za pomocą klasycznych teorii mitu. Zestawienie takie ujawnia w dobrze nam znanej, codziennej rzeczywistości kulturowej pokłady logiki całkiem odmiennej od „zdrowego rozsądku”, jaki na co dzień przypisujemy kulturze Zachodu i pozwala w nowym świetle pokazać fenomeny, które wydają się dobrze już przez naukę rozpracowane i pozbawione tajemniczości.
W książce stawiana jest teza, że współczesna mitologia odpowiada na tę samą potrzebę, co jej szacowne starsze siostry – pragnienie zrozumienia świata i nadania mu sensu; posługuje się też podobnymi metodami – myśleniem za pomocą rzeczy, przedstawianiem zjawisk jednostkowych zamiast zasad ogólnych, anegdotyczną narracją. Materiał dla wyobraźni stanowią tu miejsca, postaci
i przedmioty napotykane w obrębie codziennej krzątaniny. Na najgłębszym poziomie mit służy oswojeniu rzeczywistości: wyjaśnia rzeczy nieznane przy użyciu znanych. Oznacza to, że współczesna mitologia pełni także istotne funkcje społeczne: maskując nierówności ekonomiczne czy naszą własną niewiedzę w świecie specjalizacji i systemów eksperckich, zapewnia nam poczucie bezpieczeństwa i „oswojenia świata”.
Ponieważ każdy mit zbudowany jest z określonych doświadczeń – każdy wymaga odmiennej zasady tłumaczenia. Stąd też warto zawsze wyjść od materiału, każdorazowo podejmując próbę analizy określonego przedmiotu jako „zjawiska mitycznego”. Dlatego poszczególne rozdziały książki nie tworzą wielopoziomowego traktatu. Łączy je przede wszystkim metoda – zderzenie klasycznych teorii mitu (głównie spod szyldu strukturalizmu) z materiałem zaczerpniętym ze współczesności (z drobnymi wyjątkami), a zazwyczaj wręcz z codzienności. W ten sposób każdy tekst podejmuje próbę odkrycia niezwykłości rzeczy zwykłych, obok których zazwyczaj przechodzimy obojętnie, nie domyślając się nawet drzemiącego w nich potencjału mitycznego.
Książka składa się z 10 rozdziałów poświęconych bardzo różnorodnym zjawiskom. Rozpoczyna się od rozdziału wprowadzającego, prezentującego założenia mitologii współczesnej na przykładzie charytatywnego obiegu nakrętek (który ostatecznie okazuje się nieopłacalny ekonomicznie
i ekologicznie) i paralelnego do niego cyklu opowieści o krążeniu ludzkich organów (tzw. „złodzieje nerek”). Dwa kolejne rozdziały przedstawiają skandal jako współczesny mit, skupiając się na historycznej zmienności jego form i stawiając tezę, że skandal jest osadzoną w określonym obiegu medialnym „praktyką ujawniania”, a więc „patrzenia na zło od strony dobra”. Rozdział czwarty opisuje, w jaki sposób tworzy się dziś wizerunek obcego za pomocą klasycznych mitów kulinarnych nawiązujących do skalania zwierzęcia totemicznego, trucicielstwa i kanibalizmu. Kolejne dwa rozdziały poświęcone są zagadnieniu prawdy historycznej i sposobów jej mityzacji w obiegu społecznym. Rozdziały siódmy i ósmy zestawiają dwa na pozór skrajnie odmienne fenomeny – widowisko sportowe i koncert współczesnej muzyki poważnej – aby postawić tezę, że w obydwu przypadkach do czynienia mamy z rodzajem współczesnej próby inicjacyjnej kształtującej wzory kulturowe. Książkę zamykają analizy współczesnego spojrzenia na przyrodę z perspektywy turystycznej i ekologicznej jako sposobów jej mityzacji za pomocą do klasycznych toposów takich jak „raj utracony” czy „mit potopu”.
Procesy modernizacyjne zachodzące na ziemiach polskich w dobie oświecenia to fundamentalny problem badawczy, a wyniki naukowych rozpoznań w tym obszarze są ogromnie ważne dla zrozumienia przebiegu zmian prowadzących ku nowoczesności XX wieku i naszej współczesności. [...] Lektura kolejnych części książki ujawnia rozległe kompetencje Autorki oraz jej umiejętności wyboru i badawczego oświetlania kwestii najistotniejszych. Imponująca jest jej orientacja w kilku szerokich obszarach kultury i życia społecznego lat 1800–1830, a także w bogatej literaturze przedmiotu ich dotyczącej.
Na poznawczy walor książki wskazuje już sam jej temat, ale w przekonaniu o jej wartości naukowej utwierdza jego interdyscyplinarne ujęcie, a także sposób potraktowania materiału badawczego. Różnogatunkowe piśmiennictwo, działalność instytucji kulturowych, programowe zmiany urbanistyczne w miastach, traktowanie „przestrzeni pamięci historycznej” – wszystko to poddawane jest subtelnym i wnikliwym analizom, które prowadzą do odsłonięcia niedostrzeganych dotąd aspektów zjawisk, jeśli nawet wcześniej sygnalizowanych (najczęściej pobieżnie) w literaturze przedmiotu, to nie w pełni rozpoznanych. Trafnie wybrane atrakcyjne tematy wywodu, przedstawione na szerokim tle polityczno-społecznym i kulturowym, z rozległą dokumentacją źródłową prowadzą do bardzo istotnych wniosków o swoistości modernizacji Polski w pierwszych dziesięcioleciach pod zaborami.
prof. dr hab. Teresa Kostkiewiczowa
Film stanowi niezwykle złożony i dynamiczny fenomen kulturowy. Krytyczna jego analiza, dokonywana z rozmaitych perspektyw naukowych, jest wciąż (o ile nie coraz bardziej) aktualnym wyzwaniem, szczególnie wobec postępującej od połowy XX wieku ekspansji cywilizacji wizualnej. Studia zawarte w niniejszym tomie ukazują rozmaite kierunki badawcze odnoszące się do filmu jako fenomenu medialnego, kulturowego i edukacyjnego.
Książka jest poświęcona wartościom i antywartościom w dyskursach konserwatywnym i liberalnym. Za podstawę materiałową analizy posłużyły teksty publikowane w czterech polskich tygodnikach opinii: „Do Rzeczy”, „W Sieci”, „Polityce” i „Newsweeku”. Badanie objęło lata 2013-2014, gdy władzę w Polsce sprawowała koalicja Platforma Obywatelska – Polskie Stronnictwo Ludowe, oraz 2016-2017, kiedy to bezwzględną większość w parlamencie miało Prawo i Sprawiedliwość. Autorka wyznaczyła pojęcia centralne dla obu dyskursów, a także podjęła próbę rekonstrukcji kreowanej w tekstach wizji świata oraz tworzonych i aktualizowanych sensów ideologicznych.
Jednym z celów badawczych przyjętych przez autorów niniejszej książki jest przyjrzenie się mechanizmom budowania i umacniania kultu jednostki zarówno w historii, w czasach, gdy Europą Wschodnią niepodzielnie rządził Józef Stalin, jak i współcześnie, gdy u władzy od lat znajduje się Władimir Putin. Ogromną rolę w tym procesie odgrywają media.
Czy Bałkany mają nadal, jak chciał Churchill, „więcej historii, niż potrafią strawić”? Pozostają „europejskim Orientem” czy szlachetną strefą buforową? Jak czują się literatury bałkańskich „małych języków” i w czym pokładają nadzieję? A może dawnych Bałkanów już nie ma, a zamieszkujące je narody są tylko silniejszymi lub słabszymi narracjami? To najważniejsze pytania 30. numeru kwartalnika „Herito”.
O Bałkanach jako kulturowo-historycznym palimpseście opowiada Robert Alagjozovski, były minister kultury Macedonii. Olimpia Dragouni analizuje historię grecko-macedońskich relacji, Ivan Čolović przygląda się dyskursowi bałkanistycznemu, Rigels Halili próbuje odpowiedzieć na pytanie, kim są dzisiejsi Albańczycy, Ewa Wróblewska-Trochimiuk bada wizualizacje bałkańskiej traumy w sztuce współczesnej, Arian Leka zastanawia się, dlaczego literatura albańska staje się niewidzialna, a Viktorija Aladžić opisuje historię jednej z najpiękniejszych synagog Austro-Węgier w serbskiej Suboticy (Szabatce).
Na szczególną uwagę zasługują reportaż Małgorzaty Rejmer poświęcony różnym twarzom Tirany. O obolałej pamięci Bałkanów pisze w swoim reportażu Aleksandra Wojtaszek przyglądając się kosowskiej Prisztinie i Mitrowicy. W numerze znajdzie się też relacja Ziemowita Szczerka z podróży do Nowego Pazaru w Sandżaku – regionie geograficzno-historycznym na pograniczu Serbii i Czarnogóry.
Numer wieńczy obszerny fragment bałkańskiego reportażu „Black Lamb and Grey Falcon” Rebecki West (1892-1983) – wybitnej brytyjskiej pisarki i dziennikarki, określanej mianem „najlepszej reporterki świata”, nigdy wcześniej nietłumaczonej na język polski.
Opracowanie zawiera wyniki kompleksowych badań nad problematyką absorpcji funduszy wdrażanych w ramach programów finansowanych ze Wspólnej Polityki Rolnej w regionie kujawsko-pomorskim. Walorem pracy jest zastosowanie szerokiego ujęcia problemowego (przyjęto ogół wdrażanych dotychczas programów UE), jak i uwzględnienie długiego horyzontu czasowego (od okresu przedakcesyjnego aż po ostatnią zakończoną perspektywę finansową, tj. lata 2007-2013). Pozwoliło to uchwycić zmiany zachodzące na przestrzeni kilkunastu lat w kierunkach i poziomie absorpcji środków unijnych z poszczególnych programów w każdej jednostce samorządowej (gmina, powiat). Skala przeprowadzonych badań (obejmująca wszystkie dotychczas wdrażane i zakończone programy UE skierowane na rozwój wsi i rolnictwa) oraz forma ich dokumentacji (62 tabele, 161 rycin) sprawiają, że jest to jedno z najpełniejszych opracowań o charakterze lokalnym i regionalnym z zakresu absorpcji funduszy unijnych ukierunkowanych na rozwój obszarów wiejskich.
Przygotowana przez panią dr Annę Granat publikacja jest poświęcona - zgodnie z tytułem - roli badań nad zachowaniami językowymi dzieci w wieku przedszkolnym we wdrażaniu edukacji medialnej. Stanowi ona t. 4 serii redagowanej przez prof. dr hab. Barbarę Boniecką i dr Annę Granat. Seria ta [...] jest ważna i potrzebna jako forum zarówno wymiany myśli badaczy zajmujących się tą stosunkowo nową dziedziną interdyscyplinarnych badań naukowych, jak i popularyzacji bardzo ważnych współcześnie problemów edukacji medialnej wśród edukatorów.
Z recenzji prof. UW dr. hab. Józefa Porayskiego-Pomsty
Prezentowane rozważania sygnalizują wiele niepodlegających klasyfikowaniu czy systematyzowaniu problemów, ważkich z perspektywy teorii i praktyki poradnictwa i wsparcia społecznego oraz pomocy, stanowiących kontynuację problemów podejmowanych w pierwszej części („Społeczne i jednostkowe konteksty pomocy, wsparcia społecznego, poradnictwa. Koncepcje – Dyskursy – Inspiracje” pod redakcją Magdaleny Piorunek). Książka została podzielona na trzy obszary tematyczne. Pierwszy z nich porusza problematykę grup defaworyzowanych, w tym młodzieży, wychowanków instytucji pieczy zastępczej, nastoletnich matek oraz osób bezrobotnych. Drugi oscyluje wokół zagadnień związanych ze wspieraniem potencjału rozwojowego jednostek i grup społecznych (studentów, wolontariuszy, imigrantów), ostatni jest próbą uchwycenia przykładów dobrych praktyk w perspektywie mikro – w optyce pomagającego lub wspieranego.
Pokładamy ufność, iż zaprezentowane treści stanowić będą przyczynek do dalszych prac empirycznych, teoretycznych i praktycznych z zakresu pomocy, poradnictwa i wsparcia społecznego.
Problematyka podjęta w książce koncentruje się wokół działań pomocowych i interwencyjnych adresowanych do różnych grup potrzebujących. W warunkach dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społecznej naturalne wydaje się szukanie wsparcia, pomocy, poradnictwa. W każdej niemal dziedzinie życia obserwujemy przejawy aktywności specjalistów od pomagania – doradców, konsultantów, trenerów, terapeutów, mentorów, tutorów, coachów, zarówno profesjonalistów, jak i osób działających w układach nieformalnych. Wiąże się to często z rosnącym zapotrzebowaniem jednostek nieradzących sobie w różnych wymiarach życia, objętych rzeczywistą czy zagrożonych potencjalną marginalizacją i społecznie wykluczanych oraz aktywnością jednostek zmotywowanych do optymalizowania, z uwzględnieniem posiadanych i rozwijanych zasobów swojego funkcjonowania w różnych obszarach. Autorzy poszczególnych rozdziałów przyglądają się zjawisku pomagania w perspektywie pomagających i wspomaganych. Poddają interdyscyplinarnemu, interparadygmatycznemu oglądowi potrzeby, kompetencje, cechy, właściwości i uwarunkowania wzajemnych relacji między tymi podmiotami. Koncentrują się na koncepcjach teoretycznych, dyskusjach, analizach wyników weryfikacji empirycznych i wynikających z nich inspiracjach istotnych dla dokonywania pogłębionego oglądu rzeczywistości społecznej i miejsca w niej działań z zakresu pomocy, wsparcia społecznego, poradnictwa.
Sondaże opinii, choć budzą - zwłaszcza ostatnio - wiele emocji i zainteresowania, stanowią w istocie jedynie przykład działania bardziej ogólnych mechanizmów. Mechanizmów, które dochodziły do głosu dużo wcześniej, niż pojawiły się badania sondażowe wraz z praktyką publikowania na szeroką skalę ich wyników. Mechanizmy te są wręcz pierwotne dla naszego gatunku, a ich ślady można odnajdywać we wszelkich rytuałach, w które obfituje historia kultury.
Podejściem spajającym powyższe zjawiska jest koncepcja, według której sondaże okazują się jednym z przejawów wiedzy wspólnej (ang. common knowledge), czyli uświadomionej wiedzy społeczeństwa o nim samym. Istnienie i podzielanie tej wiedzy tłumaczy wiele naszych zachowań zarówno na poziomie indywidualnym, jak i w skali większych zbiorowości. Dość powiedzieć, że wiedza wspólna leży u podłoża komunikacji międzyludzkiej, a szerzej: wszelkiej koordynacji działań. Skutecznym sposobem na generowanie wiedzy wspólnej okazują się zaś rytuały komunikacyjne.
Temu rozumowaniu została podporządkowana struktura książki i dlatego w pierwszej kolejności obszernie wprowadzone jest pojęcie wiedzy wspólnej począwszy od jego ujęć formalnych, a skończywszy na praktycznych egzemplifikacjach. Potem następuje opis tego, jak wspólna wiedza formuje się, ze szczególnym zwróceniem uwagi na funkcję, jaką mają tu do spełnienia rytuały komunikacyjne. I wreszcie przedstawiona jest tytułowa rola sondaży opinii, które dzięki massmediom stają się zwierciadłem, pozwalającym na budowanie społecznej samowiedzy.
„Dziś i jutro” to podręcznik do wiedzy o społeczeństwie dla szkoły podstawowej, który w przystępnej formie przedstawia informacje dotyczące zagadnień społecznych, ustroju Rzeczypospolitej, samorządu terytorialnego, praw człowieka i spraw międzynarodowych.
Wzbudza zainteresowanie przedmiotem dzięki atrakcyjnym rozwiązaniom graficznym oraz dużej liczbie infografik i schematów.
Kształtuje aktywną postawę obywatelską poprzez różnorodne ćwiczenia zamieszczone po każdym temacie.
Rozwija umiejętność pracy ze źródłami za pomocą ćwiczeń, testów oraz elementu Fakty i opinie.
Ułatwia samodzielne powtarzanie wiadomości dzięki Podsumowaniom po każdym rozdziale.
Książka opisuje podróż w świat rocka i jej (edukacyjne) konsekwencje, opowiada o edukacyjnych sensach i znaczeniach, jakie nadali rockowym tekstom studenci pedagogiki oraz twórcy rocka, opisuje metodologiczne podstawy tej podróży oraz implikacje dla praktyki badawczej i edukacyjnej. W książce znajdują się wywiady z Wojciechem Waglewskim, Jackiem Śliwczyńskim, Samem Davidsonem, Jarosławem Woszczyną, Mikserem – Mikołajem Mądrzykiem, Rafałem Nowakowskim oraz Kubą Cabajem, opowiadające o edukacyjnych aspektach artystycznego, w tym rockowego, świata.
Książka jest pozycją teoretyczno-empiryczną. Po analizie literatury dotyczącej procesów profesjonalizacji, tożsamości zawodowej, zaangażowania organizacyjnego i motywacji przeanalizowanej głównie w odniesieniu do tak zwanych pracowników wiedzy książka przedstawia wyniki badania tożsamości zawodowej przeprowadzonego w grupie pracowników branży badań klinicznych. Połączenie analizy teoretycznej z wynikami badania przeprowadzonego w grupie zawodowej, która jeszcze nigdy dotąd nie była przedmiotem badań specjalistów z dziedziny zarządzania może okazać się interesująca dla naukowców z dziedziny zarządzania zasobami ludzkimi, socjologii i psychologii. Tożsamość zawodowa jest ważnym elementem procesu zarządzania i kontroli, szczególnie w grupie pracowników wiedzy. Sposób kierowania pracownikami wiedzy, pracownikami nowopowstających profesji oraz pracownikami zmieniającymi zawód, stawia przed kierującymi nowe wyzwania. Ma to istotne znaczenie dla działań podejmowanych przez menedżerów w celu efektywnego kierowania zespołem pracowniczym. Z tego powodu książka może być interesująca dla osób kierujących tak zwanymi pracownikami wiedzy. W końcu książka zawiera analizę konkretnej grupy zawodowej, pracowników branży badań klinicznych w Polsce, okaże się więc ciekawą lekturą dla samych pracowników tego sektora oraz tych, którzy planują rozpocząć karierę w tej branży.
In Kishore Mahbubani's timely polemic, he argues passionately that the West can no longer presume to impose its ideology on the world, and crucially, that it must stop seeking to intervene, politically and militarily, in the affairs of other nations. He examines the West's greatest follies of recent times: the humiliation of Russia at the end of the Cold War, which led to the rise of Putin, and the invasion of Iraq after 9/11, which destabilised the Middle East. Yet, he argues, essential to future world peace are the Western constructs of democracy and reason, which it must continue to promote, by diplomacy rather than force, via multilateral institutions of global governance such as the UN. Only by recognising its changing status, and seeking to influence rather than dominate, he warns, can the West continue to play a key geopolitical role.
W książce „Aktualne wyzwania zdrowotne społeczeństw” przedstawiono najważniejsze zagrożenia zdrowotne społeczeństw, głównie krajów rozwiniętych, które w zasadniczy sposób wpływają na stan zdrowia i jakość życia mieszkańców globu, a które będą decydować o zdrowiu ludzi również w dalszych dekadach obecnego stulecia.
Przedstawiając zagadnienia związane z globalizacją życia Autor wskazuje pozytywy i negatywy tych procesów, z odniesieniem tak do rozwoju społeczno-ekonomicznego, jak i stanu zdrowia populacji. Najistotniejsze zjawiska przedstawione w publikacji to m.in.:
• szybkie starzenie się społeczeństw, w szczególności krajów kontynentu europejskiego, w tym również Polski, niosące ze sobą szereg zagrożeń socjalnych, ekonomicznych i zdrowotnych, które wymagają zdecydowanych rozwiązań łagodzących ich skutki;
• zagadnienie nierówności w zdrowiu, które stanowi i stanowić będzie jeden z zasadniczych problemów społeczeństw i hamulec ich rozwoju, dlatego też skuteczna walka z nimi wymaga wiedzy, znajomości sposobów ich niwelowania i zaangażowania nie tylko służ ochrony zdrowia, ale i wielu sektorów gospodarczych państwa;
• szczepienia ochronne, ich znaczenie dla zdrowia populacji, jak również pojawiające się ruchy antyszczepionkowe, będące obecnie jednym z większych zagrożeń stanu zdrowia dzieci i młodzieży;
• stres i jego wpływ na zdrowie, jak też jakość życia oraz wydajność w pracy, a także występowanie tzw. zespołu wypalenia zawodowego, głównie wśród lekarzy, pielęgniarek i nauczycieli;
• problemy ochrony zdrowia, jak również zagadnienia organizacji i finansowania systemów opieki zdrowotnej w skali międzynarodowej, a także podstawy i założenia polityki oraz programy zdrowotne koordynowane i finansowane przez Unię Europejską.
We spend our lives gathering - first in classrooms and then in meetings, weddings, conferences and away days. Yet so many of us spend this time in underwhelming moments that fail to engage us, inspire us, or connect us. We've all sat in meetings where people talk past each other or go through the motions and others which galvanize a team and remind everyone why they first took the job. We've been to weddings that were deeply moving and others that were run-of-the-mill and simply faded away.
Książka jest pierwszym tak wnikliwym studium pokazującym strategie konstruowania nowej tożsamości na terenach postmigracyjnych [...]. Autorka, będąc mieszkanką Żuław, zaangażowaną w kreowanie nowej tożsamości tego regionu, zachowała obiektywizm niezbędny w pracy naukowej. Przedstawiła lokalne inicjatywy i działania na rzecz budowania tożsamości, ale także ich percepcję przez mieszkańców obu regionów. Publikacja [...] jest znaczącym wkładem w naukowe rozpoznanie zmian społeczno-kulturowych zachodzących na Ziemiach Zachodnich i Północnych po 1990 roku, a zwłaszcza w ostatniej dekadzie. Istotnie wzbogaca wiedzę o specyfice kulturowej, poszukiwaniu i kreowaniu nowej tożsamości na terenach postmigracyjnych na przykładzie Żuław i Powiśla. Może stanowić inspirację do podjęcia podobnych badań w innych regionach o przerwanej ciągłości osadniczej i kulturowej.
[z recenzji dr hab. Anny Kwaśniewskiej, prof. UG]
Przekonanie o wielotrybowości komunikacji oznacza przyjęcie postawy metodologicznej otwartej na fakt, że dokonywany nieustannie przez człowieka proces nadawania znaczeń wykorzystuje różne systemy tryby semiotyczne. Komunikacja nie ogranicza się bowiem do wymiany komunikatów językowych, a zdolności komunikacyjne człowieka należy rozważać jako całość nieredukowalną do zachowania słownego. Takie podejście, określane niekiedy mianem multimodalnego, nie faworyzuje żadnego z systemów semiotycznych, choć może wysuwać jeden z nich na pierwszy plan.Mimo iż określenie multimodalność czasem budzi zastrzeżenia terminologiczne, uznajemy je za najbardziej odpowiadające podejściu metodologicznemu reprezentowanemu w tym tomie. Zbliżone znaczeniowo, a często konkurencyjne terminy: polisemiotyczność, polisensoryczność, multimedialność, wielokanałowość profilują specyficzne ujęcia tego problemu. Oczywiście w wielu sytuacjach dają się zastosować wymiennie względem terminu multimodalność, jednakże z naszego punktu widzenia są wobec niego hiponimiczne, dlatego konsekwentnie będziemy mówić o zjawisku multimodalności ludzkiej komunikacji.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
